Transcript Sonnet 89 vertaald - Op zoek naar Will | Nederlandse vertalingen

Sonnet 89
Say that thou didst forsake me for some fault,
And I will comment upon that offence:
Speak of my lameness, and I straight will halt;
Against thy reasons making no defence.
Thou canst not, love, disgrace me half so ill,
To set a form upon desired change,
As I’ll myself disgrace: knowing thy will,
I will acquaintance strangle, and look strange;
Be absent from thy walks; and in my tongue
Thy sweet-beloved name no more shall dwell;
Lest I (too much profane) should do it wrong,
And haply of our old acquaintance tell.
For thee, against myself I’ll vow debate,
For I must ne’er love him whom thou dost hate.
Vertaald door:
L.A.J.Burgersdijk
Arie van der Krogt
Lucas Numan
H.J. de Roy van Zuydewijn
C.W.Schoneveld
H.J. de Roy van Zuydewijn
Zeg ¹) weg te gaan om een moreel²) defect
Zeg dat gij mij verlaat om een of ander gebrek,
¹)
van mij
²) vertaler doet ten onrechte
[een keuze!
en van dat kwaad zal ik van alles zeggen.
en ik zal instemmend commentaar leveren:
Zeg dat ik mank ben, en ik stok direct
= ik loop met een stok? / zie aantekening
spreek van mijn kreupelheid, en ik zal onmiddellijk mankgaan,
en zal je argumenten niet weerleggen.
terwijl ik mij niet tegen uw beweegredenen zal verweren.
Je kunt mij, lieve, door je nieuwe lust
Gij kunt mij, liefste, niet half zo’n slechte naam bezorgen,
nieuw op te smukken*, lang niet zo ontwijden
leg dat maar eens precies uit…
door aan uw begeerde verandering een vernisje te geven,
als ik mezelf. Mij van jouw wil bewust,
als ik mijzelf te schande zal maken: uw wil kennende,
zal ik met koele blik de omgang mijden,
impliceert van alles
zal ik vertrouwdheid onderdrukken en een vreemde lijken,
niet met je wandelen gaan¹) en in mijn spraak²) ¹) toe nou… ²) náást op mijn lippen (r.10)
me afzijdig houden van uw levenswandel, en op mijn tong [overbodig en “krakend” zinsdeel!
je lieve naam niet op mijn lippen dragen,
zal uw geliefde naam zich niet meer ophouden,
dat ik mij noch aan laster schuldig maak,
door zijn naam te noemen?!?
uit vrees dat ik – ál te heiligschennend – onjuist zou handelen,
noch van onze oude liefde zal gewagen.
dat weten we nu wel…
en mogelijk van onze oude vertrouwdheid getuigen.
Ik klaag mezelf aan, als jouw advocaat,
zit vertaler in gedachte nog bij sonnet 35
Ten gunste van u, tegen mijzelf, beloof ik mij te beraden,
r.10/11?
di
want nooit moet ik beminnen
e jij haat.
want nooit mag ik iemand beminnen die gij haat.
wie!!
Aantekening:
Bijvoorbeeld van Dale E-N geeft: to halt, 3e betekenis (fig.) mankgaan → tekortschieten, stokken (gesprek),
haperen. Omdat er ”iets” bij is dat in de vertaling maar één lettergreep vergt – “stok” nota bene! – was het
juichend hebbes…
Lucas Numan
Zeg dat ge me om een mankement laat staan,
Zeg dat gij mij verlaat om een of ander gebrek,
en roerend zal ‘k het eens zijn met die klacht:
en ik zal instemmend commentaar leveren:
overdone
verklaar me een mankpoot, prompt zal ‘k hinkend gaan,
informeel (stijlbreuk)
spreek van mijn kreupelheid, en ik zal onmiddellijk mankgaan,
in plaats van dat ‘k uw grond te ontkrachten tracht.
terwijl ik mij niet tegen uw beweegredenen zal verweren.
Ge kunt, mijn lief, niet half zo diep me onteren
Gij kunt mij, liefste, niet half zo’n slechte naam bezorgen,
met smoesjes rond uw lust tot wisseling,
stijlbreuk; metafoor verloren
door een vernisje te geven aan uw begeerde verandering,
als ‘k straks mijzelve doe: op uw begeren
als ik mijzelf te schande zal maken: uw wil kennende,
ontga ‘k u gans, gedraag me als vreemdeling,
zal ik vertrouwdheid onderdrukken en een vreemde lijken,
blijf van uw paden weg, en aan mijn mond
me afzijdig houden van uw levenswandel, en op mijn tong
uw dierbare naam zal nimmermeer ontsnappen,
zal uw geliefde naam zich niet meer ophouden,
Lucas Numan i.p.v. Shakespeare
opdat ik (te oneerbiedig) – niet uw aanzien wond’
uit vrees dat ik – ál te heiligschennend – onjuist zou handelen,
door mogelijk van onze oude band te klappen.
en mogelijk van onze oude vertrouwdheid getuigen.
De degens dienen met mijzelf gekruist,
Ten gunste van u, tegen mijzelf, beloof ik mij te beraden,
‘k mag nooit beminnen hém die gij verguist.
want nooit mag ik iemand beminnen die gij haat.
metafoor van vertaler
L.A.J.Burgersdijk
Verklaar, dat ik mijn trouw aan u verzaakte,
Zeg dat gij mij verlaat om een of ander gebrek,
En ik bewijs, dat ik u heb beledigd;
en ik zal instemmend commentaar leveren:
ANDER GEDICHT?!!!
Noem mij verlamd¹), en ‘k loop als een geraakte²), ¹) overdone! ²) als een
spreek van mijn kreupelheid, en ik zal onmiddellijk mankgaan,
[verlamde lopen?
Want tegen u wordt niets door mij verdedigd.
volstrekte onzin!
terwijl ik mij niet tegen uw beweegredenen zal verweren.
Gij kunt mij, lieve, half zoo niet onteeren,
niet half zo
Gij kunt mij, liefste, niet half zo’n slechte naam bezorgen,
Om ’t wiss’len van uw min te verontschuldigen,
metafoor verloren
door uw begeerde verandering een vernisje te geven,
Als ik het zelf¹) doe; ‘k wil²) op uw begeren
¹)
mijzelf
/
lijdend voorwerp bij ont-
als ik mijzelf te schande zal maken: uw wil kennende,
[eren (r.6)
²)
zal!
Een vreemde u zijn, alleen om u te huldigen; misinterpreterende bombast!!
zal ik vertrouwdheid onderdrukken en een vreemde lijken,
Ik wil u uit den weg gaan; niemand hoort
zal!
me afzijdig houden van uw levenswandel, en op mijn tong
Uw dierb’ren naam ooit noemen van mijn mond,
zal uw geliefde naam zich niet meer ophouden,
Opdat geen enkel heiligschennend woord
is uw dierbare naam dan een voorbeeld van
uit vrees dat ik – ál te heiligschennend – onjuist zou handelen, [een heiligschennend woord?!
Onz’ omgang ooit verrade of ooit u wond’.
ooit – ooit – ooit…
en mogelijk van onze oude vertrouwdheid getuigen.
Ik zweer, dat ik voor u mijzelf bestrijd,
???
Ten gunste van u, tegen mijzelf, beloof ik mij te beraden,
Want wien gij haat, zij nooit mijn min gewijd. bombast
want nooit mag ik iemand beminnen die gij haat.
Cornelis W.Schoneveld
Stel dat vanwege een fout jij mij ontkomt,
Zeg dat gij mij verlaat om een of ander gebrek,
misinterpretatie!! (ontsnapt?!)
Dan meet ik mijn tekortkoming breed uit;
en ik zal instemmend commentaar leveren;
Schoneveld i.p.v. Shakespeare /
[(overdone)
Noem jij me kreupel, wel¹) ²) dan hink ik prompt³)
¹) ingevoerd tussenwerpsel
spreek van mijn kreupelheid, en ik zal onmiddellijk mankgaan,
Bij jouw kritiek, die ¹) op geen weerstand stuit²). ¹) mijnerzijds ²)
terwijl ik mij niet tegen uw beweegredenen zal verweren.
²) komma
³) halfrijm
zal stuiten
[
Mijn lief, jij kwetst¹) mij nog niet half zo wreed
kunt kwetsen
Gij kunt mij, liefste, niet half zo’n slechte naam bezorgen,
Met formuleren wat je anders wil,
= omschrijven!
door aan uw begeerde verandering een vernisje te geven,
Als waarmee ik mij¹) kwets²); als ik het weet³),
¹) mijzelf ¹) zal
als ik mijzelf te schande zal maken: uw wil kennende,
Dan smoor¹) ik onze vriendschap en kijk kil²), ¹) zal smoren
zal ik vertrouwdheid onderdrukken en een vreemde lijken,
kwetsen
²)
³) waar
[slaat
dit op?
lachertje
Ontwijk je wandelpad, en op mijn tong
zal ontwijken / naïeve formulering
me afzijdig houden van uw levenswandel, en op mijn tong
Ligt¹) dan niet meer bemind²) je zoete³) naam,
zal uw geliefde naam zich niet meer ophouden,
ritme? / ¹)
zal liggen
Dat ik die niet onteerde¹) en vals bezong²),
¹) zou onteren
uit vrees dat ik – ál te heiligschennend – onjuist zou handelen,
²) bemind liggen?
[³) pasmuntje
²) ingevoerde bombast
[
En mogelijk onze vriendschap oud¹) beaam²).
¹) mijn broertje klein is een ventje flink
en mogelijk van onze oude vertrouwdheid getuigen.
[²) zou bevestigen
Debat beloof ik dan met mij, voor jou,
zie aantekening
Ten gunste van u, tegen mijzelf, beloof ik mij te beraden,
Want ‘k mag nooit minnen wie jij haten zou.
want nooit mag ik iemand beminnen die gij haat.
uitspraak? [6 heffingen] /
haat! (eindelijk
[géén zal of zou…)
Aantekening:
Aangezien in deze zin een bijvoeglijke bepaling (“met mij, voor jou”) aan de zwerf is geraakt (hoort immers bij
“debat”), zou hij moeten luiden: Debat met mij(zelf) beloof ik jou… “Ten gunste van jou” ligt hierin dan nog niet
opgesloten! Ook is wel duidelijk dat “debat met mij” eigenlijk niet kan. Trouwens, het begrip “debat” (met
mezelf ten gunste van jou) vinden we niet in de originele tekst, het gaat om zich beraden!
Arie van der Krogt
Zeg dat jij mij verstoot* om mijn gebrek
klinkt toch wel even anders…
Zeg dat gij mij verlaat om een of ander gebrek,
En ik beken mijn fouten keer op keer,
en ik zal instemmend commentaar leveren:
staat er óók allemaal niet…
Zeg dat ik kreupel ben, ik hink direct;
spreek van mijn kreupelheid, en ik zal onmiddellijk mank gaan,
Op wat je mij verwijt, past geen verweer.
misinterpretatie!
terwijl ik mij niet tegen uw beweegredenen zal verweren.
Je kunt me, liefste, heus niet méér onteren
Gij kunt mij, liefste, niet half zo’n slechte naam bezorgen,
Met je betoog waarom je mij verlaat,
vertaler komt aan de kwintessens niet toe!
door aan uw begeerde verandering een vernisje te geven,
Dan ik het kan¹); voor jou wil ik zelfs zweren²) ¹) zie aantekening 1
als ik mijzelf te schande zal maken: uw verlangen kennende,
²) staat nérgens!
Dat er geen vriendschap tussen ons bestaat.
niet de vriend maar het publiek moet
zal ik vertrouwdheid onderdrukken en een vreemde lijken,
[overtuigd worden!
Ik ga je uit de weg; jouw goede naam
me afzijdig houden van uw levenswandel, en op mijn tong
Zal nooit mijn tong bedoezelen, want stel
bezoedelen / zie aantekening 2
zal uw geliefde naam zich niet meer ophouden,
Dat het jou schaden zal, als ik*, profaan,
want stel dat het jou… als ik… / zie aanteuit vrees dat ik – ál te heiligschennend – onjuist zou handelen,
[kening 3
Over de vriendschap tussen ons vertel.
de vriendschap weer… (zie r.8) / naïef geleuter
en mogelijk van onze oude vertrouwdheid getuigen.
Ik zweer¹) het²) je, hoezeer het mij ook schaadt, ¹) opnieuw zweren! (zie r.7)
Ten gunste van u, tegen mijzelf, zal ik plechtig beloven mij te beraden,
want ik moet niet beminnen wie jij haat.
want nooit mag ik iemand beminnen die gij haat.
²) wat is “het”?
Aantekening 1:
U las de zin: “Je kunt me niet méér onteren met je betoog, dan ik het kan.” Zei het u iets?
Aantekening 2:
U las de zin: “Jouw goede naam zal nooit mijn tong bedoezelen.” Als men op het laatste, niet-bestaande woord
automatische correctie toepast, krijgt men verdoezelen, maar dat lost niets op, het moet natuurlijk bezoedelen
zijn. (Foutje, bedankt.)
Zich dit gerealiseerd hebbend, krabt de lezer zich opnieuw achter de oren… Wat staat daar in hemelsnaam? Is
hier een bevlogen minnaar aan het woord?
Na in bedoezelen de “d” en de “z” van plaats verwisseld te hebben, moet de lezer in gedachte óók nog het
ogenschijnlijke onderwerp “jouw goede naam” verwisselen met het ogenschijnlijke lijdend voorwerp “mijn
tong”: “Mijn tong zal nooit jouw goede naam bedoezelen… eh…bezoedelen. Inderdaad, de Burgerdijkse
spagaat.
Aantekening 3:
U las een zin die neerkomt op: “Ik zal jou goede naam nooit beschadigen, want
als ik over de vriendschap tussen ons vertel.”
stel dat het jou zal schaden,
Zoiets komt in het origineel niet voor, want stel dat een lezer het
tegenkomt, als een vertaler er een potje van maakt.
Hoe treurig toch dit alles…