Transcript Zuidelijk Afrika 22-26022015 digitale flessenpost DEEL 10

1 / 36
Out of Africa, digitale flessenpost – DEEL 10
‘Ex Africa semper aliquid novi’ (Plinius de Oudere)
Zuidelijk Afrika 22-26/02/2015
Botswana Gabarone 22022015
HOTEL:
WALMONT AMBASSADOR HOTEL
GABARONE
Vannacht airco afgezet wegens waterlekkage binnen!
Matig geslapen, blijven zitten met verhaal van de vogelgids gisteren, die wist dat bij de
recente regens het water dat van Zimbabwe, de streek rond Bulawayo als door de 'steel in
de pan'' naar beneden komt, maar als het heel veel is, door de randen gekeerd wordt en
als een vloedgolf de Nata Lodge overspoelt.
Daarom staan de chalets ongeveer een meer hoog op palen!
En de foto's van de grote brand in de barhut zijn ook al niet erg rustgevend.
Er stonden alleen nog wat muren recht.
Nata Lodge steunt zogezegd een community versterkend project van vier omliggende
dorpen. Ook de toegang tot het natuurreservaat van de enorme zoutpan, de tweede
grootste ter wereld na de Andes, kondigt dat wat amateuristisch aan met
muurschilderingen van de artistieke topper uit de streek. Als ik vraag waaruit die steun
bestaat, zijn het schoolboeken en schoolmateriaal voor de kindjes. Als ik vraag waarom de
staat Botswana dat dan niet doet, is het even stil. Er is een staatsschool, en de staat
betaalt deze scholen wel, maar... Dit zijn de extra's! Voor de uniformen, bijvoorbeeld. Hij
bedoelt de hemdjes ongetwijfeld.
Nu, ja, dat weten we dan ook weer.
Ze zullen hun bedelimago toch wat moeten opschonen, ecologie bijvoorbeeld, want dat
school- en arme kindjesverhaal is bij de meeste toeristen intussen reeds lang verteerde
pap.
Eco daarentegen verkoopt ongetwijfeld beter, dezer dagen. Hij laat dan ook reeds een
paar keer woorden vallen als opwarming van de aarde, eco footprint, zelfs sustainability.
Als hij het plastiek dopje van z'n flesje water in het wankele sundown platform laat vallen,
is hij dus verplicht om dit tussen de polyester roeiboten eronder te gaan zoeken:
sustainability! Dan gaat hij een lange wandeling maken en staan wij op het platform te
wachten op de zon die daalt over het enorme ondiepe zoutwatermeer waarin rijen
flamingo's staan te wachten en finaal pelikanen voorbijvliegen.
Vandaag dus een eindeloze rit van 650 km
naar Gabarone. Tegen 16 uur na 8 uur in
een Landrover Defender. De weg zou
redelijk zijn.
Stel je voor dat we dit met vijf volwassenen
moeten doen! Opgevouwen in zo'n bakje.
Twee keer twee Afrikaners hebben hier de
nacht doorgebracht na een woeste tocht
van dagen dwars doorheen de zoutpan
met hun splinternieuwe Toyota 4x4. Onze
chauffeur is stikjaloers want ‘het zijn van
die jonge gasten met meer geld dan
hersenen’. Het verheugt hem zeer dat de
2 / 36
ene zijn batterij reeds leeg is en hij de laadkabels in de splinternieuwe Toyota niet kan
vinden.
Roadblocks.
Zondagmorgen, na goed honderd kilometer een roadblock. Een in fluo-uniform gekneld
fors wijfie doet alle auto's stoppen, koffers open. Bij ons de aanhangwagen. Ze vraagt hoe
dat kan, een auto vol met 'guy's' , where are the women?
Die vond ik wel goed.
Ze heeft nog niet ontbeten en wil geld. Ze vraagt om een handvol Pula!
Na 160 km Francistown, tanken en toilet met koffie. Ik heb geen zin in oploskoffie. Na het
enorme voetbalstadion waar volgens B tijdens de WK van de vuvuzela deelnemende
ploegen kwamen trainen en via het internationaal vliegveld naar de wedstrijden in ZA.
Alweer een Boomsesteenweg met wat verder een winkelcentrum bij een benzinestation
van Engen. Het toilet aldaar ontbeert papier! Gelukkig had ik nog wat servetten van
gisteravond in mijn broekzak.
Veel zwarte families in zondagse outfit die nog niet of helemaal niet naar de mis gaan.
De kledingwinkel heeft een etalage vol grote affiches met een reeks foto's van
lichtgekleurde tot blanke mannequins!!! Geen enkele zwarte man of vrouw!
Dus dit merk suggereert met zijn affiches dat je in hun kleding blanker lijkt zoals hun
mannequins. Een lichte huid is hier dus nog steeds een na te streven doel als opvallende
uiting van maatschappelijk succes.
Een Zuid-Afrikaan spreekt me aan, want wegens de nummerplaat dezelfde kenletters als
zijn streek denkt hij in mij een Afrikaner te herkennen.
Ik moet hem ontgoochelen, hij is op stap met een vrachtwagen waarop een gesloten
glazen busbak voor 20 personen safari's. Een oudere gothic tattoo dame, drie jonge
meisjes, een jonge kerel en een wat oudere vent,
zitten erin. Ruimte en overzicht zat.
Wij in de kleine Landrover naast de vuilbakcontainer
waarin een kerel tussen de vliegen en smeerlapperij
ruim een half uur en dus nog veel langer naar iets
bruikbaars zoekt.
Vanaf Francistown naar Gabarone wordt ook op
zondag aan de weg gewerkt, het lijkt wel een
ontdubbeling tot een echte snelweg.
Langs de baan veel huisjes, sommige zelfs mooi, ook
geschilderd, maar meestal voorzien van ijzeren
traliewerk aan de binnenkant van de ramen en deuren.
Tegen de bavianen, ongetwijfeld!
Koffie.
Die is hier zowat de hele reis afgrijselijk: Nestlé of ricoh poederzakjes!
In hotels 's ochtends percolatorbrouwsel.
Gardiner wijdt in zijn Bachbiografie een hoofdstuk aan de koffiehuizen en de café cultuur
in Leipzig, waar Bach zijn niet religieuze muziek presenteerde.
3 / 36
330. Elk kind in Duitsland kent de
‘Kaffee-Kanon’ van Carl Gottlieb
Hering (1766- 1853), waarvan de
tekst luidt: ‘C-a-f-f-e-e, trink nicht zu
viel Kaffee, nicht für Kinder ist der
Türkentrank, schwächt die Nerven,
macht dich blass und krank. Sei doch
kein Muselmann, der das nicht lassen
kann!’ (C-a-f-f-e-e [de melodie volgt
de notennamen], drink niet te veel
koffie. Dat Turkse brouwsel is niets
voor kinderen, het verzwakt de
zenuwen en maakt je bleek en ziek.
Wees toch geen muzelman, die het
niet laten kan!)
Onderweg passeren we nog een opkomende stad, Papaye of zoiets, met veel winkels,
stadion, enorme huizenbouwprojecen, een vijfsterrenhotel met congrescentrum. Waarvoor
zouden ze dat hier nodig hebben?
Er zijn verschillende disease controle roadblocks, maar geen van allen heeft het
ontsmettingsbaden voor auto's en matten voor mensenvoeten in de chloor zitten. De
ambtenaren slapen onder een afdak of lezen een krant. Op zondag geen disease-control.
Het is erg druk op de baan, de eerste uren werken aan de ontdubbeling, daarna een lange
strook met beschadigd wegdek en randen. Veel zware vrachtwagens.
De weg is eindeloos, de hitte drukkend.
357. Rituelen zijn in de Tijd wat een woonplaats is in de Ruimte. Want het is goed dat het
verstrijken van de tijd ons niet lijkt weg te slijten en te verstrooien als een handvol zand,
maar ons volledig maakt en kracht geeft. Het is ook goed dat we de Tijd zien als iets dat
opbouwt. Daarom beweeg ik me van de ene viering naar de andere, van jaarfeest naar
jaarfeest, van oogsttijd naar oogsttijd, net zoals ik als kind van de raadskamer naar de
slaapkamer ging, omringd door de dikke muren van mijn vaders woonhuis, waar elke
voetstap een doel had. – Naar Antoine de Saint-Exupéry, Citadelle (1948)
Nog een stadje met een spoorwegstation - museum.
Mensen verkopen langs de weg 'warm kos'. Grote gietijzeren ketels op driepikkel met
ijzeren deksel, waarop maïskolven. In
de kleine versies ervan werden
gisteravond de beef curry's geserveerd.
Op de belangrijkste 'snelweg' van
Botswana Francistown - Gabarone
lopen er dan ook nog eens heel veel
kuddes koeien en geiten langs de weg,
en soms ook erover. Wat tot
ingewikkelde rem- en ontwijkingmanoeuvres leidt.
Tropic of Capricorn
4 / 36
Wij rijden aan 105 km/uur
voorbij de
Steenbokskeerkring,
niemand reageert. Henri
Miller had in 1939 een
baanbrekend boek Tropic
of Capricorn, dat in
Albanië tijdens onze reis in
1975 van een
deelneemster werd
geconfiskeerd door de
kameraden van de
partijpolitie: geen foto’s,
geen begrijpelijke tekst
wegens in het Nederlands,
en toch verboden. Nu ja,
mijn handboekje voor
mooiere foto’s werd door
hen ook ontdaan van de kleurbladen waarop vrouwen in badpak en bikini. Ik had ze
nochtans wel nodig met mijn gloednieuwe Russische Zenith EM camera.
Op 150 km van het einde van de rit alweer een rook- en plasstop bij een officiële parking
naast de weg, die evenwel - ondanks geheel uit beton opgetrokken - compleet vernield is.
De betonnen banken van de sokkels geklopt, de betonnen tafel aan gruzelementen, met
de ijzers er nog in, het opgehangen olievat voor vuil afgebroken.
Hopen kapot geslagen flesjes bier. En dat een paar kilometer voorbij een heel grote
legerbasis.
En tegenover een zwarte boerderij met
auto.
Op een kilometer of 40 voor Gabarone
ontdubbelt de baan tot een snelweg.
Steeds meer verkeer. Betere huizen,
betere auto's. De smalspoorlijn volgt.
Grote fabriekscomplexen langs de baan en
dure Gated Estates in aanbouw met hoge
muren eromheen. Ook steeds vijf of meer
elektriciteitsdraden bovenop of de rollen
scheermesdraden. Ongetwijfeld om apen
af te schrikken.
Walmont Peermont *****!!!!!
Buiten de stad met een enorme oprit met
hoge palmbomen afgeboord. Drie multisterrenhotels met enorme Casino, gigantisch conferentiecentrum. Portiers, shuttles, sjieke
inkomhal, goed wifi-signaal, maar paswoord nodig. Enorme pub bar, groot steak grill
restaurant, exclusief Chinees toprestaurant!
Groot zwembad vol kinderen en halfwassen spruiten van de rijke bourgeoisie van Gabs
die hier komen relaxen tijdens het weekend.
Fantastisch toch, na weken treurnis weer een glimp van moderniteit en beschaving.
5 / 36
Edoch....
De WiFi is unfortunately defect! Maar er wordt aan gewerkt! Binnen een uur is het
verholpen.
Nog meer unfortunately is de booking niet in orde. Erger nog alleen op B’s naam is er een
kamer ondanks gisteren nog eens vier kamers met de namen bevestigd via telefoon en
mail.
Unfortanately moet iedereen zijn paspoort boven halen, en zijn creditcard ingeven voor de
kamer van 1.980 Pula per stuk of bijna 200€! Inclusief ontbijt weliswaar.
Onze gids maar vragen naar de chef, de directeur en wat al niet meer.
De twee heren aan de balie blijven onverstoord verder doen.
Een oudere zwarte man met een zwaar Amerikaans accent houdt de lift voor mij open en
heeft met zijn kaart toegang tot de vijfde verdieping via de lift alwaar de echt leuke suites
en lang verblijf faciliteiten.
Ik moet er op vier uit, voor een kleine kamer met uitzicht op het dak van het Chinees
restaurant, de speeltuin en een deel van het zwembad. Met in de verte een paar bergen.
Er is een koelkastje, een waterkoker met Nescafé en Parmalatmelk, en een lamentabele
tv.
De portier brengt mijn bagage, en weet te vertellen dat er maar liefst drie restaurants zijn!
Unfortunately de steakgrill en de fameuze Chinees zijn op zondag gesloten. Rest mij
alleen het buffet voor 20€. Ik heb dit tot nu altijd kunnen vermijden, naar nu kan ik niet
meer.
Hij zegt dat ik gratis 100MB WiFi krijg en haalt zelfs een paswoord voor mij, waarop zelfs
500MB gratis per dag.
Unfortunately werkt internet niet.
Op CNN een leuke over Obama die EU probeert mee te krijgen in een oorlog tegen de
Russen en Daesh - ISIS. Nu maar hopen dat de EU keihard gaat optreden tegen alle ISIS
Daesh aanhangers en immigranten of asielzoekers uit Afrika.
De beste is het probleem van de US luchtvaartmaatschappijen die overvleugeld worden
door Quatar en Emirates Airlines en met 4% van de Amerikaanse bevolking intussen een
heel veel grotere luchtvloot hebben. In zuidelijk Afrika zie je ook overal mensen rondlopen
met t-shirts van Quatar airlines en Emyrates. De US maatschappijen wijten het aan
verborgen staatssteun in de Golfstaten voor die carriers .
WiFi *****!
En nog is het niet gedaan.
Als ik beneden op mijn poot ga spelen over
geen internet on de kamer van 200€ mag ik
gaan zitten en komt de iT man van het hotel.
Het blijkt een jonge kerel in rood bloesje en
rode basketsloefkes. Hij gaat mee naar mijn
kamer, probeert allerlei trucks uit, nabij de
routers die in de gang om de 20 meter tegen
het plafond hangen, edoch niets werkt. Hij
vertrekt met de mededeling dat ik naar een
andere kamer mag verhuizen waar wel
ontvangst is. Ik zit een half uur te wachten en
besluit dan terug naar beneden te gaan. Daar
weten ze zogezegd van niets. Ik maak hen
duidelijk dat ze beter snel een oplossing
vinden en dat ik compensatie zal eisen.
6 / 36
Het buffet 240 Pula- buffet verloopt temidden van alle mogelijke en onmogelijke Chinezen,
met of zonder gekleurde partners, met of zonder kinderen. Een kwart van het buffet is
extreem spicy. Niet echt mijn meug. Ook de koks maken hun geprefereerde noodles en
rijst gerechten klaar.
Ik probeer me te beperken tot de minder spicy schotels. De desserts zijn afgrijselijk:
schuim, suiker, kleurtjes.
Gelukkig met het thuisfront kunnen skypen om wat stoom af te laten. En dat zij toch even
naar mijn redelijke razernij konden luisteren. En dat allemaal na 8 uur in een Landrover
Defender met vier volwassenen en twee flesjes water.
Hier ga ik nog eens een fijn Tripadvisor verhaal over maken. Vijf ***** hotels!
Nog twee nachten na deze extreem luxueuze in Gabarone, nog drie dagen!
Morgen Sun city, een reusachtige casino: hoe verzint hij het !
Dan via Pretoria Voortrekkersmonument naar Jo'burg alwaar wellicht het
Apartheidsmuseum.
Als Zuma zegt dat alle ellende begon met Jan van Riebeeck, zou ik antwoorden dat ze
hier zonder Jan van Riebeeck nog in geitenvellen door de bushbush en de Kalahari
struinden.
Maar in zekere zin heeft president Zuma toch ook wel een beetje gelijk, moet ik toegeven.
Zonder Jan van Riebeeck waren de zwarten wel met veel minder en hadden ze mekaar
veel intensiever uitgeroeid.
De bevolkingsaanwas is in heel Afrika de kloppende tijdbom, niet alleen hier.
En die kunnen ze beter hier ontmijnen dan die in de EU binnen te laten.
WiFi service*****
Terwijl ik me na de buffet troep nog een redelijke cappuccino heb kunnen versieren, staat
plots de portier Thsiamo naast me met de mededeling dat hij waarschijnlijk een kamer met
internet heeft gevonden, maar hij wil het eerst uitproberen. Dus ik met hem mee : in 433 is
er effectief een goed signaal, in 437 geen!
Dus ik kan verhuizen en hij helpt.
Ik heb hem 100 Rand gegeven want morgen zijn we wellicht vroeger weg dan hij begint.
De mensen nemen en geven hier op Chinese wijze met twee handen en met buiging!
Elders in het land met de rechter hand waarbij de linkerhand in de rechter elleboogplooi.
BO - ZA ma 23022015 Sun
City!
23 February
afstand 250
HOTEL: SUN CABANAS
PILANESBERG
Na de perikelen van gisteren
toch nog een leuk tv programma
gezien op ENCA
7 / 36
The latenitenews. http://www.enca.com/lnn
Waar behoorlijk de draak gestoken werd met het ANC, Zuma, de parlementsvoorzitster en
Julius Malema, een ongelooflijk achterlijke en gevaarlijke racistische populist.
http://en.m.wikipedia.org/wiki/Julius_Malema
http://www.bbc.com/news/world-africa-30949475
De nieuwe kamer was zo mogelijk nog erger dan de oude, behoudens WiFi.
De standlichten doofden niet, het knopje werkte niet, dus overal stopcontacten
uitgetrokken, vanmorgen bleek het oplaadcontact van m'n iPad niet gewerkt te hebben,
dus maar half opgeladen!
Dan bleek ook de douchekop in het sex bad niet te werken. Tussen de badkamer-douche/
bad en het bed is hier een doorzichtig raam zodat je vanuit het bed partner of bijslaap of
bezoek kan aanschouwen tijdens het toilet. Het gordijn kan aan de bedkant wel toe als het
te erg zou zijn.
Maar de regendouchkop zat geblokkeerd en dus met de handdouche gewassen.
Ontbijt was prima.
Onze gids-chauffeur weet nu weer dat het sterrensysteem in Zuidelijk Afrika door de eigen
toeristische diensten wordt uitgereikt. Jaja, zo ken ik er nog een paar.
De toevloed Chinezen en dikke zwarten met gezin van gisteren is de wekelijkse topper
voor de lokale rijken en Chinese expats die uit hun Gated Estates naar hier komen om te
zwelgen en geld te verspelen op de casino faciliteiten. Double Happiness!
Gabs!
Nu naar Sun city waar niets te beleven is behalve dé casino en een écht zeven!!! *******!!!!
sterren hotel waar wij ook binnen mogen en wij mogen daar ook foto's maken en zo.
Ik heb hem gezegd dat dit soort ongein mij niet interesseert.
De stad Gaborone doorrijden heeft volgens hem geen zin, want een van de redenen van
dit vijfsterrenhotel - met de ***** sterren overal zoek - Walmont Peermont is dat hij dan niet
door de stad naar de grens moet.
Op verzoek van Fd doet hij het toch maar even.
Geen reet te zien in de hoofdstad van Botswana.
Een hoop nieuwbouw
kantoortorens bij voorkeur in
glas en dus voorzekers met
een grote graad van eco
sustainability! En een nog
grotere hoop torens in
aanbouw. Rond ieder perceel
hoge muren met
scheermesprikkeldraadrollen of
vijf tot zeven lagen hoog
elektrische draden. Of zelfs de
combinatie dan beiden.
Allemaal tegen brutale
bavianen, ongetwijfeld.
Lobatse
8 / 36
In Lobatse is een nieuw psychiatrisch ziekenhuis langs de weg in het centrum, Sraba of
zoiets.
Onderweg is het de maandag van de grasmaaiers. Honderden, zoniet duizenden mensen
zijn met een lang aan het einde gebogen mes al zwaaiend en zwierend het hoge bermgras
langs de weg en in de stad aan het afhakken.
Een zeis lijkt me handiger net als een bezem met een stok ipv de bundel twijgen waar je
voorover gebogen de vloer mee moet vegen, als vrouw. De grashakkers zijn wel van
beider kunne.
Verderop blijkt dat de maaibrigade ook elders actief is geweest, de laatzomer maaibeurt?
Aan de benzinepomp word ik aangesproken door een oude zwarte man, grijs van haar, die
Afrikaans met mij wil praten en omstandig uit dat in ZA sinds de Zoeloe's daar aan de
macht zijn alles naar de kloten is, corrupt, vechten, stelen, afbranden, geweld. Dat hebben
ze altijd gedaan. Jacob Zuma is een Zoeloe.
Hij kwam uit het noorden en was als kind met zijn familie naar Botswana gevlucht, toen
reeds voor de Zoeloe's. En Mugabe was ook een bandiet die zijn land naar de Filistijnen
heeft geholpen.
Overigens is de krankzinnige populist Julius Malema zelf een Khosa.
Ik was er niet goed van. Die man getrooste zich de moeite om mij dat allemaal uit te
leggen en goed verstaanbaar Afrikaans-Nederlands.
De grens van Botswana was gezellig, rustig, stempeltjes, papiertjes, vuil, rommelig,
niemand.
Skildpadhek.
De grenspost van ZA was helemaal vernieuwd, enorm. Drie aparte tolpoort gebouwen
waar telkens 7 poorten om gelijktijdig de formaliteiten af te handelen. Er was niemand,
geen auto, geen bus, geen vrachtwagen. Een heel groot stemmig nieuw gebouw met rode
natuursteen, binnen zwarte graniet en een bureau waarachter een tiental immigratie
officieren hun datumaanduiding nog dienden in te stellen wegens om halfelf wij de eerste
klanten voor zo'n inreisstempel!
Bij de eerste stempels een enorm geluid van een pneumatische boor ergens in de
building.
Wij schrikken, zij lachen.
Aan de douanepost een fatsoenlijke politieagent die begon te zeuren over B's paspoorten.
Hij was met zijn Namibisch uit Botswana gegaan en met zijn Zuid-Afrikaans in Zuid-Afrika
waarin geen uitgaande stempel van Botswana.
Dan een ongelooflijke idioot met een vette kale kop die in de Landrover loerde en een
zakje appelsienen zag van B. En dat
moest en zou wegens de
verschrikkelijke fruitvlieg geconfiskeerd
worden.
B maar pleiten dat het gedroogde
mango's waren ter versiering voor zijn
vrouw.
De zak moest en zou open, betast,
beklopt, tot een ietwat verstandiger
ogende chef zei dat het gedroogde
mango's waren. Dus moest de dikkop
zijn ontgoochelde smoel terug uit het
raam trekken en B's zak weer werd
ingeladen.
9 / 36
We konden het mooie Zuid-Afrika aldus B weer binnen.
Daar stonden alweer vervallen caravans 'my kitchen' te wezen met 'warm kos'.
Volgens B heeft Brittish airways in Gaborone - hij spreekt van Gabs en schrijft Gabarone
terwijl op alle wegwijzers Gaborone - een hele hangar vol met houten beeldjes van
giraffen, neushoorns, nijlpaarden, olifanten, enfin de hele reutemeteut in exquise
houtsoorten en dure dierenvellen, die door de veterinaire inspectie werden aangeslagen in
de strijd tegen gevaarlijke houtworm, schimmels ed.
Die worden dan na een jaar of wat weer openbaar verkocht, waarna even vrolijk opnieuw
in het toeristische cadeautjescircuits voor de volgende slachtoffers.
Een paar kilometer verderop een bavianenvrouwtje met één hand!
Die worden volgens Bennie afgehakt door ze in een box te lokken waarin achter een
opgespannen guillotine de voet of hand afhakt, voor medische en therapeutische
doeleinden. Niet alleen bij de Chinezen, zijn ze diepgelovig in natuurgenezing!
Speedcontrol.
Geen tien kilometer verder onder
een boom een politieagente die hem
tegenhoudt wegens te snel gereden.
Lasergun, hij mag komen kijken en
palabert met de twee vrouwelijke
agenten met een vette revolver in de
riem op hun buik die hun lunch bij
elkaar zoeken over het bedrag, denk
ik.
Maar de dames lijken redelijk
onvermurwbaar. Er komt met de
auto een derde dame de nodige
formulieren brengen want B eist een
ontvangstbewijs en dat hadden ze
niet.
Erger nog. Hij merkt dat hun
laserapparaat niet gekalibreerd is
vanochtend: 75 waar 60 mag. Daar
konden ze niet van terug. Hij vraagt hun naam en nummer en zegt dat ze het proces dan
maar moeten opsturen naar hem thuis. Op zijn vraag naar hun bevoegdheidscertificaat
antwoordt de autodame dat het al goed is, want dat ze haar van het toilet gebeld hebben
en dat zij haar maandstonden heeft. En dat die papieren op het commissariaat liggen.
Je moet volgens B hier het spelletje meespelen tot ze vast lopen en dan galant een uitweg
bieden.
Langs de rustige weg veel redelijke tot fatsoenlijke huizen van steen met golfplatendak.
Business alom.
Den Imran is dé streekleverancier van bouwmateriaal.
Zeerust
In Zeerust koffie en WiFi bij de Wimpy.
10 / 36
Ik kreeg hier de links naar de vimeo film binnen over de restauratie van Villa Cavroi van
Paul Mallet Stevens in Roubaix. Ze gaat op 13 juni 2015 open voor het publiek.
http://youtu.be/9GgBxOVd-5E
http://youtu.be/YXWwt3CRaFc
Open vanaf 13 juni 2015
http://mobile.monuments-nationaux.fr/fr/actualites/a-la-une/bdd/actu/2231
https://vimeo.com/118908526#at=889
Aan het einde van onze fietstocht Turnhout Marseille 2004 hebben we nog een bezoek
kunnen brengen aan zijn kubistische villa in Hyères voor de markies de Nouailles.
Met Vik VM in Parijs met de fiets het ongelooflijke huizencomplex in de rue Mallet Stevens
in Parijs bezocht.
Maar deze villa Cavroi slaat alles.
En doet in sommige details denken aan Eduard van Steenbergen: indirecte belichting,
pastelgroen, marmertekeningen als decoratie aan schouwen, in hal en entrée,
parkettechniek.
Wel geen gebogen ramen wat ik raar vind in de grote raampartij.
Zeerust en Rustenburg zijn enorme mijnwerkerspopulaties volgens B allemaal in de
platinamijnen. De grootste ter wereld, waar vorig jaar nog maanden stakingen met doden.
In het centrum een grappige cash plan verkoop van begrafenispolissen.
11 / 36
Verkeersboete.
Amper het centrum uit en onze chauffeur wordt weer tegengehouden door een eenzame
verkeersagent omdat hij niet zou gestopt zijn bij een stopteken in het midden van nergens.
Hij heeft weer veel ellende met zijn versnellingen.
De flik zou hem dan een kleintje uitschrijven: 400 Rand.
Hij is nu wat stiller. Zijn enthousiasme over die scone Suid Afrika is wat getemperd.
De flikken proberen volgens hem de eerste paar dagen van de week hun quotum te halen,
en verder rusten ze dan uit.
Langsheen de enorme mijngebieden met twee grote bokken in de verte, en een gedeelte
open mijnen, met nog onderweg een Al Qudsh moskee-garage, rijden we de wanhoop
nabij Sun City binnen. Het decennialange summum van ontspanning in een kunstmatige
pretpark.
Cabanas
Het heeft iets van Disneyland en de Efteling. Opgezet destijds in Bophuthatswana, een
thuisland met casino want gokken mocht niet in ZA van de rechtgelovigen. Het was toen
een wild succes, maar dat is nu weggevallen wegens overal gokken, zelfs in luxe
cruiseschepen voor the Waterfront in Kaapstad.
Dan hebben ze geprobeerd Aziaten binnen te halen en dat lijkt voorlopig nog wat te
lukken, die gokken zich graag suf en zijn met alle vreten tevreden als het maar Chinees is
en voldoende te zuipen blijkt.
Het Cabanas hotel is ***, oud, lelijk en versleten. De tuinen lijken echter wel goed
onderhouden, in het hele complex trouwens. Je hebt toegangen voorbehouden voor
dagjestoeristen, langere blijvers, enz.
Het is hier vochtig heet. Tropisch bijna. Ik zweet hier als een rund.
Massa's Chinezen
en Indiërs - ze
hebben zelfs de
hele inkomhall van
het volgens B
prachtig grote
hotel (waar ik een
minuscuul bordje
*** zeer discreet
naast de deur zie
hangen)
volgepropt met
Chinese rode
lampions. In
tegenstelling tot
gewoonlijk knikken
sommige
Chinezen en de
meeste Indiërs
hier nog goeie dag
12 / 36
als je ze aankijkt.
Een merkwaardige gewaarwording. De heersers van de wereld kijken zeker in groep hier
graag gewoon door de niet Chinezen heen.
Een grote speeltuin met een enorm zwembad, wat verder de reusachtige golfslagzee,
onderweg allerlei dierentuin ellende, met krokodillen. Ik heb zelfs de moed niet om gratis
langs de Sun City wereldwonderen te passeren.
Overal gezeik over eco sustainability.
Ook veel blanke Zuid-Afrikaners bejaarden maar ook gezinnen met kleine kinderen. Er is
een gratis shuttle om alle geneugten makkelijker te kunnen bezoeken. Je kan hier zelfs in
timesharing heerlijke kamers en zelfs huisjes kopen, met extra badkamers en privé patio's.
Waarlijk het summum van zonnig genot.
WiFi!
Edoch.
Er is WiFi, ook op de kamers nabij de inkomhal alwaar het massabuffet morgenvroeg voor
ontbijt.
Tussendoor treden sterren van Las Vegas op, voor de kinderen en 's avonds voor de
ouderen.
In het *******hotel toppers uit de hele wereld (?). Hier eerder Nicole& Hugo van ZA .
Maar voor de WiFi kost het 1 rand per minuut! Een euro per tien minuten traagheid.
En in de kamers waar wij zitten is er zelfs helemaal geen ontvangst..
Sjonge, wat een ellende.
De medereizigers leken toenadering te zoeken in het front tegen onze gids..
Dit willen ze niet. Fs had geëist dat hij in Pretoria een hotel zou zoeken, met bezoek aan
het Voortrekkersmonument en het huis van Paul Kruger.
Maar B moet volgens L in dit soort hotels regelmatig langskomen om zijn
kortingsvoorwaarden te houden. En dus
worden wij daarheen gereden. ****sterren
alom op komst, geweest of zelf toegekend.
De kamer is aftands maar lijkt schoon. Licht
in de badkamer valt vaak uit. Het marmeren
blad van de lavabo is gebarsten en werd
met een soort gele patex gelijmd.
Er is een kluisje en een tv, geen
internetontvangst.
Van het bad en de toiletbril zijn stukken verf
afgesprongen, en niet bijgewerkt.
In afwachting dat mijn iPad voldoende is
opgeladen, tv: Soweto tv!
Uitsluitend zwarte rappers over geld, in
pakken bankbiljetten en sex, halfnaakte
lichtgekleurde deernen dan wel blonde
blanke vrouwen die gewillig dienstbaar zijn
aan de blingbling jongens.
Twee derde van de zenders zijn sport naast
ENCA, Aljazeerra en de Chinese tv.
Man man man!
13 / 36
Op de kamer ook alle reclame voor deelname aan de dagelijkse superlotterijen, dagelijks
500.000 Rand te winnen!
Sun City
De shuttle bus is een gewone oude verkeersbus die een toertje doet van de casino langs
de twee hotels. Er stappen een tiental bejaarden en wat jongeren op, die meteen aan de
casino weer afstappen. Ik rij verder voor het volle genoegen van het hele domein, maar de
shuttle keert een paar honderd meter verder en stopt dan een de evenementzalen alwaar
vanavond een hommage aan Motown sterren!!! Anderhalve km of zo is dus het volledige
traject.
Er is niets te eten behoudens chips en snacks uit de muurmachines.
Eten kan alleen in de golfclub. Ik loop een sous-chef tegen het lijf. Een zwarte kok die me
op mijn vraag naar eten naar de casino verwijst in het hoofdhotel, want de golfclub is laat.
In de casino is het buffet 245 Rand, vanaf 17:30 uur. De Chinees is pas om 19 uur en de
Indiër ook en dubbel tot driedubbel zo duur!
De speelhal is een verschrikking van automaten, veel Chinese, waarvoor tientallen
mensen wezenloos voor zich uit zitten te staren. Overal ook biljettenmachines van
verschillende banken voor het geval je tekort zou komen.
Het buffet begint om 17:30 uur maar is niet klaar.
Hier gaat de fooi voor onze gids, al was ik dat na gisteren en een paar andere zoals die
ellendige rode kasbah in Zambia Livingstone ook al niet meer van plan.
Dit is waarlijk walgelijk, hoe verzin je het om met mij hier naartoe te komen?
Na mij komt een grote dikke Zuid-Afrikaanse habitué aangesloft in het buffet restaurant
met zijn vrouw, zij weten hoe het moet en slaan meteen toe.
Ik neem wat slaatjes met lekkere koude bonen: rode, witte, nierbonen.
Dan wat rijst met heek en wortelen, chickenpie.
En dan stromen de Chinezen toe, manhaftig, groot en klein jong en oud. Er blijkt om de
hoek zelfs een hele Chinese keuken aan het buffet te zijn, waar een Chinese kok de door
de client uitgekozen ingrediënten vaardig wokt en saust en presenteert.
Eigenaardig genoeg loopt er hier een langharige kat rond in het restaurant.
De toetjes waren matig: een korfje met pecannoten, een stukje matige appeltaart. En een
korfje pudding 'custard' . De rest heb ik zelfs niet geproefd, laat staan het softice met
spikkeltjes!
Nu stroomt een nieuwe golf vooral jongere
Chinese koppeltjes binnen. Zij stevenen
direct op het wokgedeelte af. De witte
bejaarden breken op.
Een paar Indische gezinnen, en dan weer
een gestage golf Chinezen, gemengd naar
leeftijd.
Die eten hier zonder stokjes want die zijn er
niet, maar ze doen hetzelfde als met: mond
wijd open kauwend, pratend, druk en snel,
alles binnenschuiven uit kom of bord.
Dit stemt zo treurig, als in een nachtmerrie.
14 / 36
Net zoals droefnis wasemt uit de dikke turf van:
Robert Macfarlane. De oude wegen. Een voetreis. 2012
106. Pas in het begin van de twintigste eeuw kreeg men inzicht in het bestaan van de
eeuwenoude zeewegen – en in de uiterst belangrijke rol die ze hadden gespeeld in de
vorming van de pre- historie. Voor 1910 hadden prehistorici en historisch geografen altijd
het land als gezichtspunt genomen, een waarnemingsfout die was veroorzaakt doordat
men te veel vertrouwde op Romeinse geschiedkundige bronnen, die zich, als het soldaten,
goederen en ideeën betrof, veelal concentreerden op de verplaatsing te voet en over land.
Zeker, het wegennet van het Romeinse Rijk heeft de mobiliteit binnen Europa
getransformeerd, en de Romeinse wegen waren niet alleen ontegenzeglijk van groot
belang voor de samenvoeging van de verstrooide rijksgebieden, maar ook voor de
ontwikkeling van de macht op militair en economisch terrein. ‘De zee verdeelt en het land
verenigt,’ luidde het Romeinse gezegde. Tot de opkomst van het Romeinse Rijk had echter
duizenden jaren het omgekeerde gegolden. De klassieke bronnen hebben de latere
geschiedkundigen misleid, waar nog bij komt dat de zee alle sporen van reizen uitwist,
terwijl het land ze bewaart.
Het eerst deel is nog min of meer te appreciëren. Hij probeert W.G. Sebald na te doen,
maar blijft hangen in de anekdotiek.
Het middenstuk is een poging tot multiculti - zever over voetreizen in Palestina, Israël,
midden Spanje, Szechuan en Tibet. En daar dan een matige Engelse dichter Eduard
Thomas tussenschuiven die in de loopgraven van 14-18 sneuvelde.
Bingo!
Op de terugweg met de shuttle is het bingo. De bus zit vol met opgetutte oudere dames en
heren. Doorgaans blanke veertigers, niet al te vet. Enfin vooral de dames dragen lang en
luchtig bloot en omstandige haarbewerking, met glitter en dies meer. Bij de tweede
passage langs de casino een blik jongere dames, allemaal Engelstaligen uit ZA , hoge
hakken en toch zonder kont, geföhnde kop, losse platte topjes. Ze gaan naar het blitse
optreden in de grote
entertainmenthal. Een stel
Indiërs stapt met mij af aan
het verschrikkelijke
Cabanas hotel. Haar kleed
is op haar kont doornat. Hij
sleept met een rugzak. Ik
had in Rotterdam ook nogal
wat Surinaamse hindoe en
moslim Hindoestanen
patiënten die in Dubai of
Sun City gingen gokken op
vakantie.
Tot overmaat van ramp loop
ik verloren in het slecht
verlichte doolhof van talloos
veel motel kamerblokken in
15 / 36
de tuinen rond het enorme zwembad en zie ik temporaal in mijn linkeroog lichtflitsen, die
boogvormig aan de rand meedraaien. Hopelijk geen retinaprobleem.
Ik ben om 21 uur reeds in slaap gevallen.
ZA Pretoria Jo'burg 24-25022015
After a late breakfast we depart for Johannesburg where we arrive in the late afternoon,
HOTEL:
CITY LODGE BARBARA ROAD
KEMPTONPARK
Dinsdag 24 februari 2015
En om 06:00 uur alweer op in Sun City Cabanas hotel. Met Blokken en Ben Crabbé op
BVN! Koerdenbegraafplaats door ISIL Daesh vernietigd bij Aljazeerra, nieuws bij Soweto
tv. ENCA loopt nu de verschillende Zuid-Afrikaanse provincies af waar iedere voorzitter
een eigen 'state of the province' probeert in navolging van Zuma. Overal zit de EFF fractie
van Justus Malema in het rood gekleed wat visueel erg goed gevonden is. Overal
vergelijkbare pogingen van lokale presidenten van het ANC om de big chief wat te kunnen
benaderen in stemmingmakerij of tenminste gunstig te stemmen.
Alleen in Kaapstad loopt het mis, want daar is het ANC in de oppositie en proberen ze de
vrouwelijke blanke voorzitster het leven zuur te maken, waarna de state of the province
opgebroken wordt.
CNN African voices: De nieuwe Paul Jansen zit in Lagos Nigeria.
Op CNN een zeer lange reportage over een Nigeriaanse arts van mijn leeftijd die een
gezondheidsmagazine had opgericht voor preventie, waarna hij een fantastisch bedrijf
oprichtte om met Afrikaanse kruiden alle mogelijke ziekten van infectieus tot
immunologisch te bestrijden! Nadien werd hij door de regering gevraagd om Afrikaanse
medicijnen op kruidenbasis te ontwikkelen. Nu is hij schatrijk met zijn firma Healthcare
group in Herbal Medicine.
En dat is hier niet als reclameblok of publireportage betaald, maar als objectieve informatie
in een herhalingsloop
uitgezonden door CNN Africa
in 'African Voices' over
zwarten die grootse dingen
hebben verwezenlijkt in het
belang van heel Afrika! Hij
presenteert zich als de man
die al zijn grondstoffen bij
kruidenverkopers zelf gaat
bekijken, ruiken en proeven.
Zo weet hij de kwaliteit
gewaarborgd. Hij wou
eigenlijk eerst apotheker
worden, maar ze vonden
hem beter om in 1981 af te
studeren als arts. Na zijn
periode als algemeen
16 / 36
geneeskundige begon hij met preventie informatiecampagnes.
En nu dan wortels en kruiden. Hij koopt ze dus zogezegd in op de markten en verwerkt ze
dan in zijn farmaceutisch bedrijf met latex handschoenen aan en een mondmasker en
witte jas (versus zijn medewerkers met een groene stofjas) tot poeders en extracten, die
hij dan weer op primitieve wijze verpakt in plastic potjes. En je kan ze nu in heel Afrika
kopen, geworteld in moeder Africa, aan haalbare prijzen en je steunt er de eigen
Afrikaanse economie mee.
En zijn topproduct is nu het afval-poeder, wegens nu zovelen te vet, zoals hij. En het werkt
gegarandeerd.
Maar het is nog niet gedaan. De Oba
koning in wiens gebied hij vroeger als
medisch administrator werkte, ontving
hem in zijn paleis, een groot stenen
supermarktachtig gebouw. Hij had
hem gevraagd om een hospitaal in zijn
stad. Hij kan dat bij de regering
regelen en krijgt dan een standbeeld
met de titel 'het oog van de koning'.
Nu ontwikkelt hij het Herbal topproduct
tegen malaria dat echt malaria kan
genezen met kruiden van Afrikaanse
bodem waarin de echte ziel van
moeder Afrika.
Hij lijkt ongelooflijk op Dr. Paul Jansen,
de held van de Kempen, hoeder van
Beerse, ereburger van Tunhout en het
Vaticaan...
Je kan op al die figuren stemmen via internet die CNN uit heel Africa in het licht stelt.
CNN African voices in Association with Glo unlimited!
Ik ween om Afrika.
Ad Nauseam!
Halal, maar niet kosjer.
In het CABINAS SUN CITY MOTEL voorziet de ontbijttafel een hele hoek 'Halal!'
De Engelstalige Zuid-Afrikanen genieten ten volle. Het heeft iets van Blankenbarege,
vroeger in het hoogseizoen. In het midden met zijn rug zit een oude baardeloze man met
zijn rug naar de meeste ontbijters met een kepeltje op op en neer schuddend te bidden uit
een Hebreeuws boekwerk. Hij is erg casual in bloemetjeshemd en korte broek, zonder
bidsjaal.
Onze chauffeur wou tegen 10 uur vertrekken. Wij nu, om halfnegen.
Een zwarte tuinman met een grote Still-bladblazer gaat tekeer tegen gevallen blaadjes en
het vogelconcert. Drommen jonge mensen in strandoutfit worden gelost door bussen van
andere hotels voor de Cabanas hotelentrée op weg naar de fameuze golfslagzee achter
het Cabanas complex.
Ik ben midden deze ellende begonnen aan Pascal Verbeken 'Duistere wegen' over Van
Gogh in de Borinage.
17 / 36
Interessant thema is zijn verlangen tot
offer en prediking, zoals in onze jeugd
ons revolutionaire marxisme leninisme
en de gedachte Mao Zedong - het
tabula rasa syndroom van 'Kijk, ik maak
alles nieuw! - vandaag de Engelse
jihadi meisjes op weg naar Syrië.
Wimpy.
In Phokeng, een oude hoofdstad van
een thuisland, bergt een enorm
voetbalstadion van de vuvuzela WK
2010 voetbal. De grasmaaiers hebben
hier beschikking over de verschrikkelijke bermmaaiers.
B wordt lyrisch over de recente beslissing om het enige racecircuit van heel Afrika aan te
leggen in Kaapstad. Het nog geen tien jaar oude voetbalstadion van de vuvuzela WK
wordt daartoe afgebroken en verplaatst. Er komt een machtig mooi circuits langs de zee
en de stad. Hij ziet het helemaal zitten met zo'n inspuiting in de economie aldaar.
De flikken van Rustenburg zijn nog nijver op snelheidscontrole wegens dinsdag. Hij rijdt
voorzichtig.
B weet dat de euphorbia planten (wolfsmelk familie) die door de bosjesmannen als
neurotoxisch pijlgif gebruikt wordt, door de Rustenburgse medicijnmannen werd gebruikt
om een 'vreesloos' drankje van te maken, wat door de stakers in de platinamijnen werd
gebruikt. Daardoor werden ze vreesloos. Ze konden na gebruik onmogelijk sterven. En
daardoor vielen ze bij tientallen onder de kogelregen van de veiligheidstroepen: een
vreesloze dood.
http://en.m.wikipedia.org/wiki/2014_South_African_platinum_strike
Rustenburg is zeer groot met een eindeloze Oliver Tambo Drive waar tientallen garages
en autoverkopers van dure merken, Mercedes, Audi, BMW, Lexus Toyota. Op de
toegangswegen enorme Gated Estates met de meest idiote bungalows die je je kan
voorstellen, elk apart dicht op elkaar, vaak amper 2 meter tot de hoge scheidsmuren.
Grote zonnebloemvelden die
hier voor biodiesel zouden
verwerkt worden. De platina
belt trekt mensen aan uit heel
ZA. En die willen allemaal
gratis Mandela huizen. Als je
iemand op je grond of in je
huizen krijgt die er langer dan
drie maand zit, dan moet jij
hem als eigenaar alternatieve
woningen geven. Gratis. Of de
dompelaars laten zitten. En die
eisen dan menswaardig water
en stroom. Gratis, dat spreekt.
De Wimpy keten is volgens B
Zuid-Afrikaans, een onderdeel
18 / 36
van Famous Brands, een keten van dat soort fast en ander food. Ze hebben zich
gespecialiseerd in tankstation Engen locaties en winkelcentra. Het is allemaal gefrituurd
en dus steriel (?) en of heel groot.
Nu lanceren ze fatsoenlijke koffie-variëteiten. Wel wat Amerikaanse formaten. Maar
steeds schoon, propere toiletten!. Én hele goeie gratis WiFi!
En dat is in de meeste van die dingen niet, of heel traag, of heel duur.
De hele snelweg naar Pretoria leidt langs rijen meest afgevlakte, mijnterrils van de platina
belt.
Veel vrachtverkeer van tankwagens en vooral de dubbel gelede vrachtwagentreinen voor
bulkvervoer van grondstoffen.
Onderweg op de snelweg valt een zekering uit. B heeft geen reserve zekering. Hij beweert
8000 km te hebben gereden in de bush, zonder problemen en eens op de normale wegen
komen er allerlei problemen aan de Landrover. Na wat geklop en op en afzetten, lijkt de
airco weer te werken, alsmede zijn gps.
Voortrekkers monument Pretoria Tshwane
Pretoria moet nu Tshwane gaan heten. Want de naam van een boerengeneraal die
Engelsen en zwarten in de pan heeft gehakt kan onmogelijk de hoofdstad zijn van de
republiek van ZA!
Onze gids is daar helemaal woest over. Er zal bloed vloeien
en het zijne eerst ter verdediging van het verleden.
Op de gps van mijn fototoestel is het reeds allemaal 'City
of Tshwane', ook bij het Voortrekkersmonument.
De truck is geleidelijk aan een groter stadsregio op te
richten die dan Tshwane heet, of kleine aap, waarin ook
Pretoria ligt. Intussen zijn bijna alle blanken uit deze
oorspronkelijk zeer blanke stad vertrokken, op straat
alleen een paar blanken onder de advocaten die uit de
High Court komen.
B blijft erbij dat het dan over de regio gaat, niet over de
hoofdstad.
Arme man. Zelfs de reclameborden in het Afrikaans
hebben het over Tshwane, wat intussen zowat
onherkenbaar zwart is geworden. Steeds meer Afrikaners
trekken er weg.
Het Voortrekkersmonument is indrukwekkende art brut.
Eind jaren dertig gebouwd met de zon door de koepel op
16 december recht op de cenotaaf in de kelder 'Ons vir
jou, Suid Afrika'.
Wandpanelen over de verschillende taferelen van de grote
trek van de boeren die niet onder Engels bestuur wensten
gediscrimineerd te worden. In de kelder nog eens
overgedaan in smirna tapijt kleurtjes door vlijtige afstammelingen. 16 december was de
slag bij Bloedrivier waar een heel Zoeloe leger werd verslagen door de voortrekkers.
http://nl.m.wikipedia.org/wiki/Slag_bij_Bloedrivier
Boeiend museum in de onderste verdieping, met vaak erg ontroerende dingen die
nakomelingen geschonken hebben.
19 / 36
http://en.m.wikipedia.org/wiki/Voortrekker_Monument
Ik heb in het gastenboek geschreven: Hou moed!
En niet alleen als allusie op de kopie van het café
schilderij in Mopane, Namibië.
Wat die mensen hier gerealiseerd hadden en hebben
is haast niet te geloven.
Zeker ook gedreven door een sektarisch geloof in het
beloofde land.
En dan weer verdreven door de Engelsen wanneer er
diamanten en kostbare mineralen bleken te zitten in
de gebieden waarop zij na de grote trek probeerden te
boeren. 26.000 vrouwen en kinderen van ontberingen
gestorven in de Engelse concentratiekampen.
Helemaal boven een immens panorama, oa van de
grootste unief ter wereld volgens B the University of
South Africa, vooral correspondentie cursussen. Als je
van de trappen afdaalt naar de stad dan kijk je op een
modern restaurant met op de daktoegang 'QUO
VADIS'
Treffend voor een stad en land in verwarring. Het hele
20 / 36
monument en park is nu privé want de staat wil het niet meer onderhouden. Alle personeel
is wel zwart, behalve de receptie. Erg schone toiletten met papier. Er wonen op het
omheinde terrein veel blesbokken, paarden en gnoe's.
Die Erfenisstigting
Wat verder is 'die erfenisstigting' met een bijzonder mooi actueel museum. Tot op heden
het mooiste, interessantste en meest (zelf-) kritische museum dat ik tijdens deze reis
gezien heb.
http://www.erfenisstigting.org.za
Uiteraard uitgebreid met moderne media over de geschiedenis van de Afrikaners. Muziek
en poëzie voorgelezen met Engelse vertaling. Door zich los te maken van het
commonwealth hebben ze na verkiezingen en invoering van apartheid toch min of meer de
macht weer in handen van de afstammelingen van de boeren weten te krijgen.
Maar door hun halsstarrig vasthouden aan dit soort conservatisme groeven ze hun eigen
ondergang, de Engelstaligen kregen aansluiting bij de rest van de wereld en zij
verpieterden in zichzelf.
De oorlogen in zuidelijk Afrika gaven een enorme boost aan de ZA wapenindustrie die
volgens onze gids nog steeds goed boert en veel exporteert. Met name een Amerikaanse
gevechtshelikopter, lichte pantsers en marinebewapening.
Begin jaren zeventig bleek hier ook contestatie en flower power aan te slaan bij Afrikaner
jongeren, niet alleen Engelse blanken. Dat botste serieus met de erfgenamen van het
ware voortrekkersgeloof.
Er wordt veel aandacht besteed aan Afrikaner poëzie: Breytenbach, Antjie Krog, ed.
21 / 36
Onze chauffeur komt me uit het museumhalen want we moeten door wegens vervangauto
op komst aan the Union Building, het enorme parlementsgebouw boven Pretoria. Ik kon
nog net 'Hou Moed!' In het gastenboek zetten.
Eerst nog naar 'Paul se Huis'
http://www.ditsong.org.za/kruger.htm#about
Het valt nu tegenover zijn Nederduitsch gereformeerde
kerk onder 'ditsong'.
Een mooi ingericht huis voor haar en hem, als president.
Tien kinderen of zo, en zij bestierde als een echte Du
Plessis het presidentiële huishouden.
Daarachter een schuur helemaal vol internationale
solidariteit, Frankrijk, Duitsland, Rusland, Nederland én
België! Gent spant de kroon!
Enfin al wie tegen Engeland was, steunde de ZAR en zijn
president die diende te vluchten voor de Engelsen met zijn
treinwagon waarop het wapen 'Eendracht maakt macht'
van Maputo in Mozambique met het Nederlandse
marineschip Gelderland gestuurd door zijn vriendin
koningin Wilhelmina, naar Zuid Frankrijk, Nederland en
Zwitserland waar hij stierf.
Achter de wagon ligt zwart onderhoudspersoneel in oranje
overalls op hun buik op het beton te slapen.
De torengebouwen achter het museum worden
afgebroken. Alleen het skelet staat er nog.
Wanneer we
vertrekken, blijkt de
Landrover Defender niet meer te starten. De
vervangwagen moet dus gebracht worden naar Paul
se Huis.
Er was een elektrisch defect aan het contactslot.
We stappen over in een grote Toyota 4x4, het originele
type waarmee de drie fraaie reizigers zouden gereden
hebben zonder mij! Verneem ik al rijdend in de file van
onze chauffeur. Dus ik moest er per se bij om de prijs
te drukken!
Nog één dag en één nacht!
Het parlementsgebouw is vooral groot en lelijk en je
mag er niet in.
Het is recentelijk helemaal inclusief park omheind met
hoge hekken en passende toetjes, Naar verluidt gaat
de mare dat het bedoeld is om de apen er binnen te
houden. Het park ervoor, the Gardens, dat naar
beneden loopt heeft een enorme bronzen beeld van
Mandela met de armen open naar de stad, maar heet
op de gps nog Louis Botha statute. Dat was een
boerengeneraal.
22 / 36
http://en.m.wikipedia.org/wiki/Union_Buildings
http://mandela.southafrica.net/map/view/the-nelson-mandela-statue-at-the-union-buildings
Jo'burg Egoli
Door de diplomatenwijk met veel grote
ambassades voor heel kleine landen en de
fameuze paarse jacarandabomen
http://showme.co.za/pretoria/tourism/thejacaranda-city/
die in het najaar purper bloeien,
op weg naar Jo'burg over de min of meer als
snelweg uitbouwde Albertina Sisulu highway.
Druk verkeer door een erg mooi landschap
met veel velden, geel en groen. Het lijkt wat
op midden Frankrijk of zuid Duitsland,
glooiend, vredig, met steeds meer firma's
vlak naast de snelweg, enorm veel zware
grondwerk- en wegwerkmachines. Ze lijken
zelfs gloednieuw.
Toen het ANC aan de macht kwam beloofde
het alle persoonsnamen voor steden en
straten te veranderen in meer plaatsgebonden namen. Amper was de luchthaven van Jan
Smuts gewijzigd in OR Tambo, of zowat alle straten werden van naam veranderd.
Vermeulenstraat wordt vb. Madibastraat. En dat geeft enorm veel problemen met
adressen. Nu ook steden moeten van naam veranderen, maar in Jo'burg geeft dat
problemen tussen Zoeloe's en Khosa's en blijft het wellicht nog even zo.
De ANC propagandisten hebben de snelweg nu vernoemd naar de moeder van de natie,
de weduwe van Walter Sisulu de stichter van Umkhonto we Sizwe ("Spear of the Nation").
23 / 36
Walter was zelf de zoon van een zwarte vrouw en een blanke spoorwegbediende die nooit
naar hem omkeek.
Sisulu was born in Ngcobo in the Union of South Africa. His mother, Alice Mase Sisulu,
was a Xhosa domestic worker and his father, Albert Victor Dickenson, was white.
Dickenson worked in the Railway Department of the Cape Colony from 1903 to 1909 and
was transferred to the Office of the Chief Magistrate in Umtata in 1910.His mother was
related to Evelyn Mase, Nelson Mandela's first wife. Dickenson didn't play a part in his
son's upbringing, and the boy and his sister, Rosabella, were raised by his mother's family,
who were descended from the Thembu clan.
Afrikaners
In het ‘erfenisstigting’ museum was er een filmpje over jonge Afrikaners die zegden dat zij
helemaal niets hebben met apartheid en racisme, maar wel met hun taal en cultuur en dat
ze het niet appreciëren hoe ze belachelijk gemaakt worden door Engelstaligen en ANC
aanhangers, hoe ze voortdurend moeten horen dat hun voorouders racisten waren en de
oorzaak van alle ellende in ZA, zoals president Jacob Zuma
in zijn SONA state of the nation toespraak verklaarde en
nadien in het antwoord op de interventies nog eens zeer
uitgebreid bleef herhalen: 'alle ellende is begonnen toen
Jan van Riebeeck toekwam op de Kaap'.
In het museum van het Voortrekkersmonument wordt
duidelijk geargumenteerd dat de enige originele bewoners
in zuidelijk Afrika de SAN waren, jagers-verzamelaars die
hier al minstens 20.000 jaar rondzwierven,
gedocumenteerd.
http://en.m.wikipedia.org/wiki/History_of_South_Africa
Die Afrikaner trekken zich blijkbaar meer en meer terug in
een eigen cultuur.
Op tv werd een paar dagen geleden de viering uitgezonden
van een populaire zangeres in een oude erg mooie wijk van
Jo'burg waar Carike Keuzenkamp van Syl, de lokale tante
Terry haar 'hands of fame' in betontegels mocht vieren. Ze
zei daar tegen haar publiek van vooral oudere mensen dat
ze het toch zo mooi vond om in zo'n mooie oude wijk met
die mooie oude tuinen midden in Jo'burg van rust te kunnen
genieten.
http://af.m.wikipedia.org/wiki/Carike_Keuzenkamp
Het is duidelijk dat het ANC en de EFF (Economic Freedom Fighters) van Malema de
handen in elkaar gaan slaan om in de kaap de DA regering te wippen, ze doen dit door
systematisch Afrikaners alvast zwaar verbaal aan te vallen. Ik zag ook een jonge kerel met
een rode baret van EFF voor ‘Paul se Huis’ paraderen.
Afscheidavondje
In Johannesburg - een enorme stad in de verte - heeft onze gids een City Lodge hotel zelfde keten als in the Waterfront in Kaapstad - geboekt vlakbij het vliegveld, waar een uur
gratis matige WiFi waar ik 1GB heb gekocht voor 8€ of 90 Rand om toch iets van de
24 / 36
wereld te weten buiten de CNN en
ENCA praatjes op tv.
Enfin ik wil gaan eten in het hotelrestaurant en krijg te horen dat er
eigenlijk geen is!
Dat waren ze daarstraks bij het
inchecken even vergeten toe te
lichten.
Ik kan wat snacks krijgen of in een
buurtrestaurant Villa Bianca allerlei
onzin bestellen die dan na 45' zal
afgeleverd worden. De kelner wil
me per se beef lasagna
aansmeren, want van de rest en de
pasta's is unfortunately everything
out of order.
Er komt hier net een zwarte koerier
binnen met een grote kist maaltijden voor de grote zwarte en kleurlingeters naast mij.
Maar die hadden net al een grote fastfoodschotel bij de bar hier besteld want ze moesten
zo ontzettend lang wachten!
Ik zag de chef in outfit in de zogenaamde keuken jongleren met folie-afgedekte bakjes
voor de microgolf in de restaurantkeuken.
Mijn twee reisgenoten komen flink opgedraaid naast mij zitten. Ruzie met onze gids over
deze locatie, laatste nacht zonder restaurant in de buurt. En gisteren ook al een
rampzalige locatie in Sun City. Ze maken een evaluatie van de reis want het is toch
allemaal te lang, te veel trajecten waarop niets te zien was, te weinig fatsoenlijke hotels en
stops.
Het vreten is hier in feite hilarisch, net als de hele reis. Stel je voor dat we dit met vijf
personen in die Landrover hadden moeten doen.
Schuin tegenover mij een zwarte ruimgevallen powerdame op haar Android te spelen
waarbij ze voortdurend zit te hummen, ik word er bijna onnozel van.
Dan verschijnt plots B terwijl Fd tegen L alle registers opentrekt over wat er allemaal mis is
gelopen. B wil weerwoord en duidelijk stellen dat hij dat allemaal voor het opperbeste
bedoeld heeft.
Fd: "Dan had je gisteren of
eergisteren maar niet moeten
zeggen dat deze reis voor jou een
proefopstelling was om te zien
hoe dit allemaal zo lopen zou! Jij
hebt ons gebruikt als
proefkonijnen. En daar kunnen wij
als Nederlanders niet tegen!"
Onze gids had het zo niet
bedoeld.
Ik heb mijn boeltje bijeengepakt
en ben naar mijn afgelegen kamer
gegaan zonder lift, maar wel met
25 / 36
een elektrisch plastiek rolluik in de kamer tussen het bad en het bed voor dezelfde partner
of bestelde bad sex show als eergisteren. Unfortunately er is geen glas tussen bad en
slaapgedeelte. Dus bij de badsex show spat het water in het slaapgedeelte.
Man man man, ze zijn hier wel echt geschift.
Eens benieuwd of B mij morgen durft vragen naar mijn appreciatie van de reis.
Ik ben echt niet van plan om een van beide partijen ook maar ergens in te steunen. En ik
ben niet van plan om hem te antwoorden, hoogstens de wedervraag wat hij daar nu
allemaal zelf van vond.
Evaluatie
Deze reis was volgens mij een dure hoop flauwe kul.
Veel te zwaar in afschuwelijk slecht en radbrakend vervoer, en daar moest dan na
Windhoek nog een volwassen persoon extra bij want toen is Fs vertrokken voor zijn
teenoperatie.
Driekwart van de slaap-accommodatie was ondermaats, voor deze prijscategorie.
Het eten was overal, behalve in Matjiesfontein, matig tot bedroevend slecht. En doorgaans
veel te duur.
Het ontbijt was meestal acceptabel behalve het krankzinnig slechte getoaste witbrood. De
wijn was abominabel slecht waardoor ik al drie weken niets meer dan water en oploskoffie
gedronken heb, met bij het ontbijt fruitsap. De WiFi was ongeveer overal lamentabel,
traag, slechte ontvangst en veel te duur, behalve op enkele plaatsen.
Voor mijzelf was de eerste week Kaapstad zeer de moeite - vooral Groote Schuur, Groot
Constantia, Carnaval en nadien ook de grote Karroo met Beaufort Wes en Matjiesfontein.
De verrassende ontmoeting met M&L in the Fish River Canyon Namibië, the Edge of
Eternity, was verbluffend en voor mij zeer ontroerend.
Ook the Vicfalls in Livingstone, deze keer aan de Zambiaanse kant was voor mij
emotioneel belangrijk.
Hier en daar een mooi beest gezien, dat was soms wel indrukwekkend, maar nooit voor
herhaling vatbaar. Chobe met de boottocht in het nijlpaarden en olifantenreservaat was de
moeite. Eenmalig.
De Himba eigenaar die ons liet kennis maken met zijn kippen, geiten, koeien en vrouwen
zonder onderste snijtanden was ook eenmalig zinvol en zeer ontnuchterend.
De tv optredens van het parlement en de ANC president, mijn kennismaking met het
verschrikkelijk rancuneuze zwarte
racisme van de ANC-EFF politici
was zinvol.
Ik weet nu wel zeker dat het
zwarte racisme zoals in Nigeria,
ook in Azania of the
Rainbownation van ZA volop
bloeit.
Niet alleen tegen Afrikaners,
blanken en kleurlingen, maar ook
onder de verschillende zwarte
etnieën.
Ik vermoed dat Afrikaanse
zwarten na Chinezen het meest
racistisch zijn van de hele wereld.
De toekomst van Zuid Afrika is
26 / 36
mij niet duidelijk. Politiek leidt dit zwarte populisme - met alles gratis wegens het leed dat
hun voorouders is aangedaan - onomkeerbaar tot Zimbabwese corruptie toestanden,
gepaard aan een steeds snellere bevolkingsgroei en steeds zwaardere raciale spanningen
tussen de zwarte township bewoners en de kleurling of Indiërs/Pakistaanse neringdoeners
in die wijken.
Al komen er ook steeds meer Chinese winkels met van alles bij tot zelfs in Phokeng een
hele Chinese shoppingmal.
Ook de muzelmannen proberen hier steeds opvallender voet aan wal te krijgen, verder
dan louter handelstechnisch. In Pretoria staat al een heel grote moskee, gebouwd met
gebruikelijke salafistische steun uit Saoudi Arabië.
Enkel een reeks megasteden met Gated Communities rond de Kaap en Jo'burg Gauteng
met de grote mijnbouw naar platina, goud, diamant en zeldzame aardmetalen, zullen
volgens mij min of meer overleven.
Al de rest wordt een soort thuislanden zoals tijdens de apartheidsperiode. Anders gaat het
hele land ten onder.
Ik heb veel kunnen lezen, schrijven, nadenken en afscheid kunnen nemen. Ik had me
dertig jaar geleden voorgenomen om ooit terug te komen. Bij voorkeur met mijn geliefde
zoals ik het me dertig jaar geleden in mijn omvangrijke briefwisseling met haar had
voorgenomen.
Ik ben nu heel blij dat ze niet is meegekomen. Dit was voor haar nog veel erger geweest
dan voor mij.
Ik ben blij met de mails die ik soms kreeg, reacties, ook op FB en de SKYPE momenten,
die het wat draaglijker maakten als ik me weer eens zover mogelijk probeerde terug te
trekken om de spotters voldoende ruimte te kunnen geven bij het ophouden van hun
zelfbeeld.
Onze gids is een controversiële figuur die zich soms niet goed kan inhouden, en zich dan
weer verspreekt.
Voor mij is het dus bij deze voor altijd gedaan met Afrika.
Ik heb hier niets meer te zoeken en niets meer verloren.
De dromen die ik hier dertig jaar geleden nog koesterde zijn nachtmerries gebleken. Niet
door mijn schuld, maar door de schuld van de Afrikanen zelf.
Zij, en zij alleen dragen de volledige verantwoordelijkheid voor hun falen, hun moord- en
slachtpartijen. Het geld van de zogenaamde ontwikkelingssamenwerking heeft dat alleen
maar erger gemaakt.
Hun youth bulge kan je misschien nog voor een klein deel in de nek schuiven van de
Westerse geneeskunde waardoor een steeds hogere bevolkingsdruk en dus meer
testosteron gestuurde geweldsuitbarstingen.
Grappig is dan ook dat ik destijds als fervent strijder tegen het blanke apartheidsracisme
nog steeds met een behoorlijk - bijna Tom Lanoye achtige - dedain voor Afrikaners en hun
Vlaamse fans naar hier gekomen ben. Niet zonder enorme sympathie voor de zwarte
bevrijdingsstrijd, Mandela en het ANC -PAC, en dat ik hier nu wegga met verachting voor
de corrupte zwarte populistische klaplopers en veel meer sympathie met die Afrikaners : '
Hou Moed! '
Ik ben blij dat ik het althans tot nu zonder veel problemen heb overleefd.
Het is wat mij betreft niet voor herhaling vatbaar.
En zo is het goed leven en sterven.
Alweer een openstaande rekening vereffend, een nog te doen punt op mijn finale lijstje
afgevinkt.
Jihadi
27 / 36
The Star onthult hier spionage rapporten waaruit moet blijken dat Iran, hoofdleverancier
van petroleum aan ZA , tevens serieus spioneert, uraniumgifbommen smokkelt voor
terreuraanslagen en bovendien ook job meewerkt aan het organiseren en trainen van
jihadi Camps in Jo'burg en de regio van Durban.
http://www.iol.co.za/news/politics/spy-cables-reveal-sa-s-jihadcamps-1.1823136#.VO1sA4ZUerU
Quod Erat Demonstrandum.
Vroeg op, slecht geslapen, alles ingepakt wat niet in vliegtuig handbagage mag, jas en trui
teruggevonden onderin de koffer, stok ingeschoven, ontbeten voor het eerst sinds
Kaapstad met noten allerhande, kranten gelezen, afgerekend en nu wachten op vertrek.
Binnen een uur of zo.
Hopelijk nadien nog naar Jo'burg zelf voor het Apartheidsmuseum.
Ik stuur dit ju reeds door wegens hier WiFi.
Bij leven en welzijn en de NMBS morgen donderdag om 11:39 uur in Turnhout centraal.
ZA-D-NL-B 25-26022015
City Lodge Jo'burg
In stilte vertrokken naar OR
TAMBO luchthaven, alwaar Fd
binnenlandse vlucht naar zijn
familie in Pietermaritzburg.
Blijkbaar heeft niemand nog wat
van Fs gehoord. B denkt het
ergste. Nadien een eindeloze rit
tot in het aanslepende spitsuur
naar een goudmijn-pretpark waar
ook het nieuwe
Apartheidsmuseum. Onderweg
weer de vele mooie
gesofisticeerde tolpoorten van
een Noors bedrijf die ze hier
leasen en die niet werken.
Wegens enorme fraude door de chauffeurs. Kerels die hoge rekeningen verwachten kopen
namaaknummerplaten waardoor het mooie verhaal van een boer die 500 km ver
tolfacturen kreeg van vele duizenden rand voor zijn trekker, die nog nooit van zijn land was
geweest.
De leasing van de elektronische poorten moet uiteraard wel betaald blijven.
Apartheidsmuseum
Het Apartheidmuseum heeft een moderne architectuur, wat rommelig, de film is slecht van
beeldkwaliteit en onduidelijk, en tot overmaat van ramp een hoop Fransen met gids
waardoor ik voortijdig terecht kom in een speciale expositie gewijd aan Nelson Mandela.
28 / 36
Er zijn een hoop geüniformeerde
schoolkinderen ijverig bezig om
van alles over te schrijven. Met
enige devotie. Ook merkbaar in
het commentaren boek.
Madiba wordt hier gepresenteerd
als een morele held en leider. De
kwaliteit van de presentatie is
onvergelijkbaar beter dan wat ik in
Kaapstad zag.
Het wordt mee gefinancierd door
the Ford foundation!
Het is echter allemaal nogal
drukkend en dwingend
voorgesteld, met tal van
toespraken die onderling
interfereren. Gezien ik het allemaal tegen de stroom in doe wegens alleen in de filmzaal
en dus door de ingang weer buitengegaan ben ik nog meer gedesoriënteerd.
Mercedes Benz heeft de rode 500SEL die ze Mandela voor zijn presidentiële inauguratie
schonken, hier ook kunnen plaatsen. Prima reclamespot, toch.
Aan de uitgang een school zwarten en apart ervan blanke eindhumaniora studenten die
bedeesd en wat verweesd gekleurde stokjes moeten uitkiezen om in een houder van de
regenboog te schikken, met foto. De symboliek is te snijden.
Oudere blanken hoor ik nog door hun blanke gids verzekerd worden dat het ANC de
grondwet wel wil wijzigen, naar dat ze er twee derde van de zetels voor moeten hebben,
en daar zijn ze nog lang niet. Schamele troost.
118. Vermeldenswaard – en bemoedigend – zijn de herinneringen van de West-Duitser
Heinz Krekeler, zoals naar voren gebracht in het colloquium van de IFZ, Deutscher
Sonderweg: Mythos oder Realität?, München/Wenen, 1982, p. 65. Krekeler was lid van
het West-Duitse parlement en van de
constitutionele commissie van de deelstaat
Nord- rhein-Westfalen in de periode
1946-1950. Hij verzette zich fel tegen de
fundamentele zin in de Duitse grondwet
‘Alle staatsmacht is ontleend aan het
volk’ ‘... en was succesvol. Met een
simpel argument, dat mijn collega’s zeer
overtuigend vonden: de
volkssoevereiniteit absoluut maken – wat
interessant genoeg slechts de wens was
van de communistische fractie – betekent
dat het soevereine volk dan opnieuw de
democratie terzijde kan schuiven en
opnieuw een dictatuur kan introduceren.
Er moet iets zijn dat volkssoevereiniteit
beperkt, en dat zijn de basiswaarden en
basisrechten van [onze constitutie].’ Een
stichtend voorbeeld van waar conservatisme, geïnspireerd door de toen nog recente
herinneringen aan Hitler en het Derde Rijk.
John Lukacs - HITLER EN DE GESCHIEDENIS - Hitlers plaats in de 20ste eeuw
1994-1999 Icarus/Anthos
29 / 36
Gold Reef Thema Park
Het Apartheidsmuseum maakt deel uit
van het Gold Reef Thema Park met
reuzenrad, namaakgoudmijn,
disneygebouwen en alle mogelijke
andere vreugdezaaiers.
We rijden door een erg gure
industriezone, met vervallen gebouwen
sommige zelfs uit 1924 en 1925, die
allemaal gaan gerenoveerd of vervangen
worden, volgens B, in een file langs de
enorme China Malls. We passeren er
liefst drie op tien kilometer! Langs allerlei
autoherstelling- en bandenzaakjes met
heel veel zwarten jonge mannen die van
alles willen verkopen van gekoelde
blikjes uit een plastiek zak, tot
autobenodigdheden. Ze staan er ook
midden op kruispunten of op de
middenlijn naar kruispunten te leuren
waar ze veel file verwachten. De sfeer is
niet aangenaam. Eerder spannend. Onze
chauffeur probeert eruit te raken maar
weet niet hoe hij precies moet rijden want
de gps heeft zich al een paar keer vergist.
Uiteindelijk vindt hij hoge grote voetbalstadion van het vuvuzela WK, een mislukt vogelnest
grotendeels dicht, met open vakjes aan de onderkant, wat visueel wel goed verdwijnt in
het omliggende landschap van enorme afgeplatte terrils met volgens hem geel zand. Daar
zou nog erg veel goud inzitten, en ze gaan die nu allemaal afgraven, fijner uitzeven in
water ed. En dan de gezuiverde modder in de oude mijngangen spuiten.
Volgens mij gaan ze deze terrils bewaren want ze hebben er met veel moeite bomen en
planten op gekweekt om het allemaal te stabiliseren. Volgens B is het hier op 1600 meter
hoogte in de winter erg koud, tot vriezen en sneeuw toe. Soms.
Sowetho
Die terrils dienen overigens om de beruchte voorstad Sowetho af te scheiden van de
eigenlijke stad. Het eigen voetbalteam
Kaiserchiefs, heeft een kleiner stadion.
Volgens L is het er heel veel beter op
geworden. 90% van de blikken en plastiek
hutten is in 15 jaar vervangen door stenen
huisjes, krotten, rommel, garageachtige
dingen tot heel deftige sjieke constructies.
Zelden of nooit een tuintje, meestal enkel
wat beton er om heen en altijd en overal
enorme muren. Er worden hier per huis
minstens zoveel stenen gebruikt voor de
muren er omheen al voor de huisjes zelf.
Vaak ook zonneboilers, volgens B allemaal
30 / 36
gratis geschonken met geld van wie wel belastingen betaalt. Zoals hij. De paar blikken en
plastiek krotten hebben aan het einde van iedere straat een betonnen toilethok.
B rijdt verkeerd door straten die wat weghebben van de oudste cités van Beringen mijn in
mijn tijd. Ook langs straten die wat bomen hebben, maar ieder huisje is anders, soms met
smaak, doorgaans zonder enige fantasie. Soms wat neringdoenerij zoals hairextensions,
nagels, tattoo en piercing.
Autogeklooi en aan een school verkopen oude vrouwen door het betonen spijlenhek
gefrituurde troep aan de kinderen. Dat mag niet meer op het terrein van de school wegens
allemaal te vet.
En dan komen we in de beroemdste straat van de wereld volgens B, Vilakazistreet de
enige waar ooit twee Nobelprijswinnaars hebben gewoond: Nelson Mandela en bisschop
Tutu! Vooraf nog langs een enorm museum van Hector Pieterson, het jongetje dat met de
1976 rellen tegen het leren van het Afrikaans op scholen in Soweto werd doodgeschoten.
http://en.m.wikipedia.org/wiki/Hector_Pieterson
500 onervaren gewapende agenten tegenover honderdduizend betogers, waarbij een
agent per ongeluk schiet en de rest van pure zenuwen mee begint te schieten volgens
onze gids ervaren in politiezaken en rellencontrole.
Een hoop doden en Hector was de eerste. Straat, plein, monument, museum, enz.
Wat verder het huis van Mandela, enfin van Winnie, die daartegenover in het Mandela
familie restaurant vaak komt zitten om te eten en mensen te ontvangen. De commercie is
eerder overweldigend in de hele straat en buurt. Het huis zelf is met een omheining aan
31 / 36
het zicht onttrokken en nu museum met
flinke toegangsprijs. Nelson zou hier drie
dagen hebben doorgebracht toen hij uit de
gevangenis kwam. Wat verder dan een
huis van Tutu die dit aanhoudt ondanks het
feit dat hij intussen als emeritus
aartsbisschop in Kaapstad zit en ook daar
liever blijft wonen.
Wat verder grote taxistandplaatsen en
markten, een enorm ziekenhuis, de
beroemde beschilderde koeltorens van
Orlando met reclame voor de FNB, zoals
het WK stadion dat ook naar the First
National Bank is vernoemd.
Onderweg in de hele stad behoorlijk wat
grote tot zeer luxueuze moskeeën met
veel goud belegd en groen en glas. Er
wordt hier heel veel poen in de religie van
de muzelmannen gepompt.
In het oudere stadsgedeelte staan naast
dertig jaar oude aftandse bruine kantooren woontorens waar het volgens B
vreselijk gevaarlijk is, ook nog oude mijnbokken te roesten. Het nieuwe kloppende hart van
rijk Jo'burg ligt achter een enorm parkachtig gebied met cricketterreinen en de grootste
villa's van de vroegere mijnbaronnen. Jo'burg heeft volgens B het meeste groen van heel
ZA want door al die bomen is het in de zomer koeler en in de winter wat minder bijtende
koude wind..
Sandton
Van hier wil onze gids naar Sandton, volgens hem
het sjiekste van het sjiekste, met appartementen van
1,5 tot 5 miljoen €!
Alweer een volgens hem zeven sterren hotel
Michelangelo, een groot winkelcentrum van dure
merken. Zelfs een 'Exclusive bookshop' die ik
helemaal niet Exclusive vond. Een grote plazza.
Uiteraard de Nelson Mandela Plazza, met een erg
mooie reuzengrote foto van hem aan de ene kant
oven de poort van de bibliotheek en aan de andere
kant een verschrikkelijk groot bronzen beeld van een
Zweedse schenking waarop hij doet alsof hij gaat
dansen. Daarvoor moeten de foto's en selfies
getrokken worden en zijn schoenen gezoend. Volgens onze gids.
Matige WiFi bij een koude koffie in een Italiaans restaurantje waar de binnenlokker vijf
hulzen havannasigaren in zijn borstzakje warm houdt.
Er hangt een wat Milanees sfeertje, verneveling van water om de overdekte terrassen te
koelen, oester en sushi bars, pizza en Italiaanse restaurants, een dure exquise Chinees.
Chinese restaurants bij ons hebben eerder de roep goedkoop te zijn. Hier eerder sjiek en
duur. De meeste zwarten en kleurlingen zijn zeer goed gekleed, tot classic formeel.
Wel een meerderheid van blanken.
32 / 36
Vandaar met de Toyota bakkie waarin achterop onze koffers maar die daar niet op slot
kan, door de extreem bewaakte en omheinde Gated Estates met heel dure huizen en lofts
naar het vliegveld alwaar dus drie uur wachten voor het inchecken en dan nog eens 2,5
uur voor vertrek.
Er lopen hier van die fundamentalistische baardmannen in lange rokken rond met vrouwen
die hun gezicht volledig bedekt hebben. Akelig!
Ook pelotons in het donkerblauw geklede oproerpolitie met knuppels en vuurwapens, en
hondenbrigades met Duitse of Mechelse schepers.
Het inchecken en de bagepagecontrole en emigratie ging snel.
Ik koop mijn randresten op aan macadamianoten!!! En een zakje biltong eland!
Mag naar verluidt niet buiten Afika worden genuttigd.
Met de restanten van mijn AlwaysOn internet kan ik op OR TAMBO op WiFi
Het is weer zo'n enorme Lufthansa machine naar Frankfurt Airbus 380-800 waar van 562
tot 800 mensen in kunnen op twee dekken. Het lijkt wat op een reusachtige dolfijn.
Ik zit hier te wachten naast een missionaris met een Belgisch paspoort. Verder een hoop
Duitsers, uiteraard.
Om 19:40 uur (18:30 A'dam) hier vertrek - Frankfurt 05:30 uur
Vertrek Frankfurt 07:00 - A'dam 08:15 uur
Trein Schiphol 09:33 - A'pen 10:30 uur
Vertrek A'pen 10:48 uur - Turnhout 11:39 uur
Als het tenminste allemaal gesmeerd vliegt en de treinen rijden.
Tot morgen mijn geliefde lezers en lezeressen. Dank voor jullie reacties, die hielpen me
het idee koesteren van een andere wereld.
Ik zal eens thuis erg blij zijn, en moe.
Maar dat had je al kunnen vermoeden.
Jan op OR Tambo, Johannesburg, Zuid Afrika
Jo'burg - thuis 25022015
Interessant gesprek mogen aanhoren tijdens wachten voor
boarding tussen oudere Duitsers waarvan een uit
Bulawayo. Heel Zimbabwe zit op zijn tanden. Alle reserves
zijn op. Zij kunnen hun huis aan niemand kwijt. Niemand
heeft nog geld. Velen zijn oud en dood van die mensen die
destijds vol enthousiast aan de opbouw van het land
gewerkt hebben. Geen enkel vooruitzicht op verbetering
wegens de oppositie die ook niets voorstelt. De man was
zeer gelaten, hij was een luthers missionaris. Zijn vrouw
bleef achter om het huis te bewaken, ze kwam een maand
later, en hij ging een maand vroeger terug. De koster kwam
er de twee maanden tussen wonen.
Een ander Duits koppel uit Jo’burg was bezig alles te
verkopen en nu proberen om hun geld buiten te krijgen.
Wat een vreselijke treurnis.
33 / 36
Lufthansa
In het vliegtuig een paar matige filmen gezien, een Koreaanse over advocatuur tegen de
militaire dictatuur, niet slecht maar wat langdradig en verwarrend door sterk op elkaar
gelijkende acteurs.
Dan Serena over een getraumatiseerde vrouw die terecht komt in de strijd om hout of
natuurbehoud in de Smokey Mountains Carolina. Matig, en ook nogal clichématig.
En nog een Italiaanse over twee vijandige boers, advocaat versus kinderchirurg die
elkaars verwijten omkeren in een gevecht om hun respectievelijke kinderen die een
bejaarde dakloze vrouw doodgeslagen hebben voor de kick.
En toen ze met overigens zeer matig warm ontbijt rondkwamen nog Diplomatie, een
discussiefilm van Volker Schlöndorf tussen de Duitse generaal von Coltitsch die Parijs op
Führers befehl diende te vernietigen en de Zweedse diplomaat Nordling die hem
probeerde om te praten. Matig en ook weer wat clichématig.
http://cobra.be/cm/cobra/film/1.1906094
In Frankfurt een paar kilometer lopen door alweer een zeer grondige controle op
explosieven en wapens, tot mijn schoenen toe, inclusief fouilleren. En dan nog eens
Schengen paspoortcontrole en nog een eindeloze ochtendmars door een kilometer of
meer taxfree naar een heel verre uithoek voor de vlucht naar Amsterdam.
34 / 36
liggen en zitten. Om middernacht
heb ik het opgegeven en mij ook
neergelegd.
Het lukte niet, te weinig plaats, te
vaak water aangeboden
gekregen, smakeloos eten: pasta
allarabiata!
De vlucht naar A'dam zit gelukkig
amper halfvol.
Maar we moeten wachten voor
een ander slot, eerst nog een
KLM vlucht voor ons. Dan een
stel landende.
Achter mij zit een Amerikaanse
kwiet met een griet te snotteren
dat het een aard heeft, ik begin
het ook al op te vangen, zes weken nooit ziek
geweest, behalve in het begin problemen met mijn
vingerstrekkers.
Met 20 minuten vertraging vertrokken, veel mist in
A'dam.
Daar moet ik wel nog mijn trein halen naar de
koekenstad en dan nog naar T!
Thalys.
Lange tocht door Schiphol, snel koffer.
Edoch we werden er door de Nederlandse douane
allebei uit gepikt voor een ioniserende
stralencontrole van onze koffers.
Dat liep goed af.
Ze waren daar wel erg actief, zo vroeg nog.
Met een druilerige Thalys met slechte WiFi naar
Rotterdam in de natte mist, en dan de koekenstad.
Er stapte nog een Surinaamse man met twee kleine
kindjes met ballonnen op, ook al staat er overal in
grote letters aangeduid 'geen ballonnen op te spoor
wegens elektrische bovenleidingen'.
Hij had duidelijk geen correct gereserveerd
vervoerbewijs, maar aangezien '18' de laatste
wagon is die gecontroleerd wordt, was het een
vluggertje Amsterdam Rotterdam, met kindjes en ballonnen.
Op de zeer lange dubbeldektrein naar Turnhout in slaap gevallen. Hij reed ook zo traag.
Begonnen in een mooie veelbelovende biografie van Vaclav Havel. Aandoenlijk, zelfs
ontroerend na ons bezoek aan Praag eind vorig jaar tijdens de herdenking van de fluwelen
revolutie.
Michael Zantovsky, Václav Havel, een leven
25. Ondanks alle benijdenswaardige aspecten van zijn situatie herinnerde Havel zich zijn
jeugd niet als bijzonder gelukkig. Hij schreef dat toe aan de ‘sociale barrières’ die hij ervoer
35 / 36
als bevoorrecht kind dat opgroeide in een plat- telandsomgeving die grotendeels boers en
proletarisch was. Hij zag dit als een ‘onzichtbare muur’, waarachter hij – en niet zijn buren
– zich ‘alleen, inferieur, verloren, bespot’ voelde, en ‘vernederd door mijn “hogere” status’.
Dit gevoel dat hij een geïsoleerde buitenstaander was, die tegelijkertijd oneerlijk sterk
bevoorrecht was, is Havel heel zijn leven bijgebleven. Hierdoor heeft hij zijn leven lang in
zijn denken alles beschouwd vanaf de ‘onderkant’ of vanaf de ‘buitenkant’. Hij schreef zijn
problemen, die hij toen niet als exis- tentieel had kunnen diagnosticeren, toe aan de
‘ongewild remmende zorg- zaamheid’ van zijn ouders.
In tegenstelling tot Franz Kafka, een van zijn grote voorbeelden, voelde Havel zich nooit
het slachtoffer van verpletterende, onpersoonlijke krachten die buiten zijn controle vielen.
Misschien kwam het door zijn innerlijke kop- pigheid en moed dat hij steeds opnieuw de
strijd aanging met zulke krachten. En hij deed dat als een gelijke en soms als overwinnaar
en veroveraar, ondanks – misschien dankzij – het besef van zijn eigen broosheid als
individu. Het was deze opstandige geest die hem voorbeschikte tot de rol van
buitenstaander, en niet van slachtoffer. Hij bekeek de wereld altijd van ‘buiten’, en niet van
‘onderen’.
Miro
Miro was snel ter
plekke want
binnen voor ik
hen had gezien.
Hij leek erg
verwonderd, wist
het allemaal niet
zo goed. Hij was
helemaal niet in
voor een selfie
met mij. Het
beterde na wat
korreltjes. Dan
wou hij graag
uitgebreid
geborsteld
worden. Een
handvol
loskomend haar
en nog en nog
en dan zijn oren
en nog en zijn
kin.
Enfin na die borstelbeurt op de tuintafel was hij beduidend beter gemutst en erg
aanhankelijk zelfs.
Mijn valies geleegd, de was in de kelder, wat had ik toch veel bij!
En van 13 tot 20:30 uur geslapen in een ruk.
J in T
36 / 36