Transcript Bekijk hier de 7 actiepunten van 7 maart

DIABETES LIGA, ASSOCIATION BELGE DU DIABETE
7 MAART 2015
SYMPOSIUM 25 JAAR GEÏNTEGREERDE DIABETES VOETZORG IN BELGIË
‘Ik verloor mijn been door diabetes.
Ik wist niet dat dit zou gebeuren en niemand waarschuwde me.
Tegen dat ik het wist, was het te laat !’
Diabetes is wereldwijd één van de belangrijkste gezondheidsproblemen. Ongeveer 500.000 Belgen
hebben diabetes, en dit aantal neemt verder toe. Een van de meest invaliderende complicaties is de
diabetesvoet, die bij ongunstige evolutie zelfs kan leiden tot een beenamputatie. Preventie bij
risicopersonen en tijdige deskundige behandeling van diabetesvoetproblemen zou de meeste
amputaties moeten kunnen vermijden. Dit vergt een goed uitgebouwde preventieve en curatieve
zorg voor diabetesvoet.
De eerste stappen naar een hoogkwalitatieve diabetesvoetzorg in België werden 25 jaar geleden
gezet, met het opstarten van de eerste interdisciplinaire diabetesvoetklinieken. Nadien volgden de
diabetespas en de diabetesvoetconventie. In 2005 werden de eerste diabetesvoetklinieken erkend,
waardoor de interdisciplinaire samenwerking een feit werd. Intussen werd eveneens een systeem
van kwaliteitsbevordering opgezet. België en Duitsland zijn de enige landen die een dergelijke
kwaliteitsbevordering organiseren. Dit alles heeft de Belgische zorg voor diabetesvoet op de kaart
gezet. De voorbije jaren hebben zowel de Diabetes Liga als ABD ook een belangrijke bijdrage in dit
deel-domein van diabeteszorg gehad. Beiden hebben een diabetesvoet-commissie, waarbij de zorg
voor de patient met een voetsyndroom centraal staat.
Vandaag vieren we deze verwezenlijkingen met een wetenschappelijk symposium. Het is echter een
ingetogen viering. De laatste vijf jaren zijn er immers geen belangrijke nieuwe stappen meer gezet in
de verbetering van de diabetesvoetzorg in België, hoewel er verschillende onvervulde noden en
knelpunten zijn, zowel in de ambulante zorg als tijdens hospitalisatie. Hierdoor worden op het terrein
vaak niet de nodige resultaten geboekt.
1
Er is onvoldoende besef over de ernst van diabetesvoet bij de bevolking, bij mensen met diabetes
en zelfs bij gezondheidswerkers. Te laat of ondeskundig reageren leidt nog te vaak tot verlies
van een been. Een beenamputatie heeft een enorme impact op de persoon met diabetes, diens
familie en de maatschappij.
Wij voeren campagne voor verandering ! Wij hebben uw hulp nodig !
DE 7 ACTIEPUNTEN VAN 7 MAART
Er zijn 7 knel- en actiepunten die we in dit symposium specifiek onder de aandacht willen brengen en
waarover we zullen debatteren met Belgische en buitenlandse experten.
1. voetalarm zorgpad
2. interdisciplinaire zorg tijdens hospitalisatie
3. liaison van voetkliniek naar eerste lijn
4. aangepast schoeisel voor binnenshuis
5. intensievere podologische zorg bij zeer hoog risico patiënten
6. verminderen van de kosten voor de patiënt
7. dataverzameling
1. voetalarm
“Time is tissue”
Een voetletsel bij diabetes kan snel ongunstig evolueren. Veel amputaties kunnen worden
voorkomen door de verwijzingstijd te verkorten. Patiënten met alarmsymptomen moeten zo snel
mogelijk kunnen genieten van de meest gespecialiseerde zorg. Om dit te bekomen is een
2
sensibilisering van alle betrokkenen – het algemene publiek, de patiënt zelf, de eerstelijnszorg – en
gerichte opleiding van zorgverleners noodzakelijk.
“Foot attack”
Een gestructureerde aanpak bij opname van een patiënt met een diabetes voetprobleem herleidt de
tijd tot dringende tussenkomst tot een minimum.
2. interdisciplinaire zorg tijdens hospitalisatie
De diabetesvoetconventie voorziet financiering voor consultaties door een interdisciplinair team.
Deze specifieke tussenkomst bestaat echter nog niet voor hospitalisatie. Een opname op een
gespecialiseerde afdeling diabetesvoet dient financieel gestimuleerd worden. Hierdoor worden
overbodige amputaties vermeden, ligdagen bespaard en kosten beperkt.
3. liaison tussen voetkliniek en eerste lijn
Gebrekkige en/of laattijdige communicatie tussen de voetklinieken en de andere zorgverleners
kunnen de evolutie van een patiënt met een diabetes voetprobleem nadelig beïnvloeden. Zo kan een
slecht aangelegd verband de situatie van een wonde zodanig verslechteren dat uiteindelijk toch een
amputatie nodig is. Voetklinieken dienen een cruciale rol te spelen in de overdracht van informatie
naar de eerste lijn en naar instellingen die instaan voor de opvang van patiënten na de acute fase.
We moeten investeren in manieren om deze communicatie te vergemakkelijken.
4. aangepast schoeisel voor binnenshuis
Het dragen van aangepast schoeisel vermindert het risico om opnieuw een wonde te ontwikkelen.
De huidige terugbetalingsregeling speelt echter onvoldoende in op de dagelijkse behoeften van deze
patiënten. We moeten meer aandacht hebben voor nazorg en sensibilisatie van de patiënt en pleiten
voor een bijkomende tussenkomst voor schoeisel dat patiënten binnenshuis kunnen dragen en een
snellere mogelijkheid voor aanpassing van het schoeisel na verandering van de anatomie van de
voet.
5. intensieve podologische zorg bij zeer hoog risico patiënten
Bij patiënten met een hoog voetrisico kan frequente deskundige zorg en educatie door een podoloog
de kans op recidief sterk verkleinen. Het belang van deze professionele zorg wordt nog steeds
onvoldoende gewaardeerd, ondanks wetenschappelijk gefundeerde argumenten. De kennis over de
rol van podologische zorg moet verbeterd worden. Het aantal podologische consulten per jaar dient
opgetrokken te worden bij patiënten met hoog risico.
6. verminderen van de kosten voor de patiënt
We kennen in ons land reeds de maximumfactuur voor medische kosten van patiënten met
chronische aandoeningen. Dit systeem houdt onvoldoende rekening met de specifieke noden van
patiënten met een diabetes-voetprobleem. Deze noden omhelzen een betere terugbetaling voor
aangepast schoeisel, podologische consulten, vervoerskosten voor consultaties, actieve
verbandmiddelen en negatieve druktherapie voor de behandeling van wonden bij niet
gehospitaliseerde patiënten. Er is tevens een rol weggelegd voor betere begeleiding van deze
patiënten vanuit de patiëntenverenigingen en de mutualiteiten.
3
7. dataverzameling
De huidige epidemiologische data over diabetesvoetproblemen geven enkel gegevens op korte
termijn over patiënten die behandeld worden in diabetesvoetklinieken. Er is nood aan bredere
nationale gegevens met zicht over langere termijn.
4