Transcript verhalen en gedichten - Kunstuitleen Alkmaar

BEELDTAAL IN TAALBEELD
september
Schrijf een verhaal bij een kunstwerk
Kunstuitleen Alkmaar organiseert dit jaar het project beeldtaal in taalbeeld. Iedere
maand kun je je laten inspireren door een schilderij of beeld en dan je eigen kunstwerk
‘schrijven’. Een verhaal over wat het schilderij of beeld jou zegt, welke ervaring of emotie
het bij je oproept.
Kunstwerk van de maand september was ‘Huis, Ladder, Vlag’ van Petra Talsma.
Hierbij kun je de verschillende inzendingen lezen.
Ook een verhaal schrijven? Kom langs bij de kunstuitleen om het werk van oktober
te aanschouwen. Kijk goed, kruip als het ware in het werk en maak dan je eigen
schilderij… in taal. Zo wordt beeld taal en jouw taal weer beeld.
Alle ingeleverde verhalen (maximaal een A4tje) zijn gedurende een maand te lezen in
de bibliotheek. Een deskundige jury kiest elke keer één verhaal uit als het mooiste, best
geslaagde, opvallendste, etc. Alle verkozen verhalen worden aan het eind van het jaar in
een boekje verzameld en gedrukt. Het verhaal kan worden ingeleverd bij de balie van de
kunstuitleen of via de mail [email protected]
De basis
Sterk en stevig is de basis.
Gevangen in sombere gedachten
is het leven zwart en zwaar.
In het kille donkere huis
is het gelach verdwenen.
Zijn de vrolijke geluiden
weggestorven. Alleen.
Uit diepe duisternis omhoog geklommen.
Vloeien sombere gedachten weg.
Er verschijnt een zonnestraal.
Warme wind droogt zacht vele tranen.
Inzicht.
Johanna Jansen
Zwart huis, grijze ladder en zwarte vlag
wanneer was het voor het laatst
dat ik intense kleuren zag?
Bovenaan de ladder sta ik nog maar net
ik voel de ruimte in en om me heen
en zie de kleur violet
Boven mij de zwarte vlag, de vlag van rouw
ik wil weer naar beneden
ik wil weer naar het blauw
Blauw van het communiceren
en zeggen wat je vindt
ik ga het weer proberen
Ik neem de ladder tree voor tree
en baad me in het blauw
daar zeg ik heel voorzichtig dat ik van je hou
Ik ben nu in het hart van het huis
alles om me heen is groen
hier voel ik me geliefd en thuis
Ik word emotioneel
en daal een stukje af
nu ben ik in het geel
Geven en ontvangen
ik voel het oranje
van mijn diepe verlangen
Verlangen naar veiligheid en vertrouwen
verder wil ik dalen naar de rode steen
waarop ik dit gevoel uit kan bouwen
Vanaf de aarde kijk ik omhoog
daar wappert de vlag op mijn huis
met alle kleuren van de regenboog
Ilanda de Dood
Een zucht van verlangen..
Kennelijk was je op hoge poten binnengekomen en nadat je wat gekalmeerd was op normale hoogte
teruggekeerd.
Wat niet veranderde is de verleidingstruc die je op het lijf geschreven is. Zwierig en op je mooist heb je
de bekende pose aangenomen die, als ik er op in ga, met zekerheid, mij tot een verlammend nietsdoen
gebiedt. Alles heb je uit de kast gehaald en ligt aangeboden klaar voor gebruik.
Passend in de omgeving, voorzien van een vorm waar je van gaat dromen compleet met een wellustig
uiterlijk, stel je hoge eisen aan mijn weerstand je te gebruiken en ervan te genieten in vele uren
samenzijn.
Maar ja het is niet alle dagen feest en het uur van de dag werkt ook niet mee. Mijn dagtaak roept om
afscheid van je te nemen. Ik ga op weg naar je concurrent een vijfpoot met wieltjes zonder armen om
in weg te dromen. Maar..........ik kom terug om in jouw armen te mijmeren hoe veeleisend een leven
zonder jou kan zijn.
Jan Jaco van Rijn
Steen goed bodem; houdt de mensen vast
Huis wankel evenwicht; maar die bij je past
Ladder lang onzeker; altijd op weg naar de top
Vlag top einde; doel bereikt, maar waar houdt het op?
Klaas Tjeertes
Huis, ladder, vlag
Het komt niet
van de grond.
Mijn hoofd doet
niets met mijn mond.
De dagen van september
snellen voorbij: deze maand
geen verhaal van mij.
Ik kijk en kijk
en nog een keer,
zijn het nieuwe woorden
die ik probeer.
Ik plak ze lukraak
aan elkaar, de reeks
van woorden die ik vergaar.
Het lijkt er niet op,
‘t wil niet beklijven
moet ik in
gebreken blijven?
Ik wil het schrijven,
zeker en vast.
Als ik het woord kan
vinden dat wel past.
Op de laatste avond
komt het aan:
HUIS LADDER VLAG,
recht naar de maan!
Omhoog, de ruimte moet
Ik in, de blauwe lucht.
Ik sluit mijn schriftje
en ik zucht.
Olga van Dalsem
HOGER
&
HOGER
Een trap
met zoveel
wentelingen
Een lift
met zoveel
snel omhoog
Een flat
met zoveel
onbewoonbaar
Een ladder
met zoveel
naar omhoog;
Een hoogte
met zoveel
te beklimmen
Een ziel
met zoveel
gaan geloven
Een zijn
met zoveel
samen zijn:
een mens
met zoveel
eenzaam zijn.
W.I.K. Pijper
Het kruipt
Het kruipt, verkapt, verbloemd,
verborgen, maar het kruipt,
onder het drup-drup-druppelende
saai van de regen,
onder het kwet-kwet-kwetterende
blij van de vogels.
Onheilspellend sleept het zich voort,
zit zwijgend op je hielen.
Je lacht en danst een lied,
zo ver lijkt het verdriet.
Het kruipt, voelbaar, zichtbaar
opvallend, maar het kruipt,
onder het drup-drup-druppelende
saai van de regen,
onder het kwet-kwet-kwetterende
blij van de vogels.
Onafwendbaar sleept het zich voort,
zit dwingend op je hielen.
Je gilt en weent een lied,
te erg is het verdriet.
Het kruipt, hevig, schrijnend,
angstwekkend, maar het kruipt,
onder het drup-drup-druppelende
oog van de liefde,
onder het kwet-kwet-kwetterende
blij van de vogels.
Onbezonnen sleept de ramp zich voort,
zit blijvend op je hielen.
Je lacht en danst een lied,
geen tijd voor groot verdriet.
Sylvia Schiechel
ben er al zo vaak omheengelopen
heb het vast met mijn vingers beroerd
met mijn nagel betikt
heel voorzichtig
zonder de zwartheid te verbreken
weet niet of de basis
ook zo kwetsbaar is
dat huis
dat zwarte huis
balancerend op de rand
gesloten
besloten
maar toch
een weg omhoog fragiel
een vlinder
vogel
klaar voor vertrek
quintus van mastrigt