Transcript download - Broeders van Liefde

02.06.2014
dienst communicatie
LEOPOLDSBURG
TESSENDERLO
Extra parking
Talentendag in Sint-Michiel
Het gemeentebestuur van Tessenderlo sloot onlangs een erfpachtovereenkomst met de
Broeders van Liefde om het bestaande parkeerterrein in de
Weggevoerdenstraat uit te breiden. Enkele gebouwtjes worden
binnenkort gesloopt zodat men
kan starten aan de wegenwerken. Vanaf het najaar zijn er dan
maar liefst zestig extra parkeerplaatsen ter beschikking van de
Looienaars. (SSB)
CENTRUM
De Winning plaatst bijenhotel in Heempark
> Ingestuurd door De Winning vzw
Het sociaal economiebedrijf De Winning
plaatste in het Heempark een kolossaal bijenhotel. Het bijenhotel werd gebouwd in het
kader van het PDPO-project ‘De Bestuivers’.
Centrum Duurzaam Groen vzw is promotor
van het project. De partners zijn De Winning en
het Insectencentrum De Lieteberg. De taak van
De Winning is het ontwikkelen en plaatsen van
bijenhotels en het omvormen van gazons naar
soortenrijke bloemenweiden en hooilanden in openbare ruimtes en op industrieterreinen.
> Ingestuurd door Bart Rennen
Op woensdag 21 mei organiseerde Sint-Michiel Leopoldsburg
zijn allereerste talentendag. Burgemeester Wouter Beke en
schepen van Onderwijs Marleen Kauffmann gaven het officiële
startschot.
In hun toespraken benadrukten ze beiden het belang van talentontwikkeling in het onderwijs, waarna alle leerlingen, van
kleuters tot jongvolwassenen, hun talenten in de verf konden
zetten. De kleuters vulden hun dag met dansen, tekenen,
kleuren, musiceren... in allerlei creatieve workshops. In de
lagere school werd het ganzenbordtalentenspel gespeeld. Dit
werd speciaal voor deze dag door de leerkrachten ontwikkeld.Voor en door de leerlingen van het secundair onderwijs
werd er een groots talentenfestival georganiseerd. Hierin
kregen sport, dans, zang, ontspanning, kunst... een plaats.
Op een groot podium gaven verschillende leerlingenbands
het beste van zichzelf, afgewisseld met sketches en dans.
Rondom het podium was er heel wat randanimatie voorzien:
graffiti, boogschieten, cyclobal, playstationtornooi, tafeltennis, voetbalkooi, schaken... De dag werd afgesloten met een
dans die alle leerlingen op voorhand aanleerden.
Zilveren juwelen die
blijven boeien
VERRASSENDE JUWELEN VAN ROLAND DEPUYDT IN OC ST.-JAN DE DEO
HANDZAME q Op 29
en 31 mei en op 1, 7, 8
en 9 juni vindt voor de
veertiende maal de kunstroute van Ookunst vzw
plaats in Kortemark. Met
de fiets of de wagen kan
men een parcours volgen
langs verschillende tentoonstellingen. Zo stelt in
het OC Sint-Jan de Deo,
naast het werk van de
gerenommeerde kunstenaars Hubert Minnebo
en twee keramisten, ook
de Handzame juwelenontwerper Roland Depuydt tentoon.
Roland (55) is de enige zoon,
naast zeven zussen, van wijlen
bakker Willy Depuydt uit Handzame. Na een opleiding Ergotherapie in Brugge volgde hij een tienjarige opleiding als beeldhouwer
en keramist aan de Stedelijke Academie van Roeselare. Sinds 1979
werkt hij in het PC St.-Amandus
in Beernem als activiteitenbegeleider voor oudere personen met
een beperking. In zijn vrije tijd is
hij echter juweelontwerper, en het
resultaat van zijn werk zal tijdens
de Ookunstroute te bezichtigen
zijn in Handzame.
TEXTIELJUWELEN
Het is trouwens niet de eerste
keer dat Roland een plaatsje krijgt
langs de Kunstroute. “Het is intussen al mijn vijfde deelname.
Vorig jaar werkte ik bijvoorbeeld
al samen met de Handzaamse textielkunstenares Dorien Vanpetegem, met wie ik samen textieljuwelen maakte. Dit jaar kreeg ik
van de organisatie de mogelijkheid om een nieuwe locatie te kiezen. Toen ik hoorde dat St. Jan De
wille dat het een heel betrouwbare
grondstof is.”
Zilversmeden is een vierjarige opleiding, maar Roland volgde echter een andere weg. “Ik leerde dit
materiaal stap voor stap kennen
door er mee te werken,” verklaart
Roland. “Hierbij werd ik geholpen door een cursus van Syntra
West met de uitleg van Caroline
Joye, een collega op het werk die
die opleiding gevolgd heeft.”
“Elk juweel van mijn hand is trouwens het resultaat van een langdurige zoektocht naar het voor
mij juiste evenwicht tussen vorm
en materiaal. Het doel van mijn
kunst ? Tijdloos verrassend zijn.
Binnen tien jaar moeten nog
steeds boeiend zijn.”
UNICUM
Roland Depuydt stelt dit, en volgend weekend zijn zilveren juwelen tentoon de kapel van St.- Jan de Deo. (Foto Kurt)
Deo één van de beschikbare plaatsen was, heb ik mij kandidaat gesteld. Het (ortho-agogisch red.)
centrum is een plaats die ik goed
ken, net als de bewoners. Bovendien is er ook een maatschappelijke kant aan mijn voorkeur voor
dat instituut. De tentoonstelling
zal plaatsvinden in de kapel, in
het midden van het domein en
zijn bewoners. Dit kan alleen de
integratie van die bewoners in
Handzame ten goede komen.”
JUWELEN
Een keuze die voor de hand ligt,
en niet alleen voor symbolische
redenen. Het gebouw is immers
niet ver van zijn woning in de
Zwevelvoetstraat in Handzame
verwijderd. “Ik maak thuis al mijn
juwelen”, legt Roland uit. “Ik heb
een klein atelier waar eigenlijk alles tot stand komt.”
“Ik vind mijn inspiratie in de natuur. Heel vaak maak ik een wandeling en kijk ik rondom mij. De
natuur is een onuitputtelijke bron
en toont op een niet opdringerige
wijze hoe een vorm tot stand
komt. Neem de knoestige vorm
van een oude boom als voorbeeld,
of de sporen die het water in het
natte zand achterlaat. Het brengt
steeds ideeën met zich mee.”
Die organische lijnen zijn ook
duidelijk aanwezig in Rolands
ontwerpen, die voornamelijk uit
zilver vervaardigd zijn. “Ik hou ervan om met zilver te werken om-
Een kunstenaar zou echter geen
kunstenaar zijn zonder enkele
goed geformuleerde principes
met betrekking tot zijn werk. “Ik
zal nooit klakkeloos plagiëren. Als
mensen met een foto uit een modeblad naar mij komen en me vragen om een welbepaald juweel na
te maken, dan zal ik hen zeggen
dat ze het moeten gaan kopen.
Het maken van draagbare juwelen is wat mij motiveert, samen
met de appreciatie van mensen
voor een welbepaald juweel.” Niet
alleen het waarom, maar ook het
wanneer van het juwelen maken
is voor Roland een uitgemaakte
zaak. “Je kunt misschien zeggen
dat het een hobby is, maar voor
mij is het meer dan dat. Wanneer
mijn gras af is, de afwas gedaan is
en al mijn ander werk erop zit,
dan pas trek ik mij in mijn atelier
terug. Voor mij is dit quality time
van de bovenste plank. Het is natuurlijk erg leuk om mijn werk
ook eens aan de buitenwereld te
tonen. Daarom ben ik persoonlijk
een grote liefhebber van de vzw
Ookunst. Zonder hen zou ik nooit
geraakt zijn waar ik nu sta, en
daar kan ik alleen maar dankbaar
voor zijn.” (Yarreth Plysier)
Vriendinnen gaan weddenschap aan voor goede doel
Selfiewedstrijd bij kapelletjes
De vriendinnen trekken zoveel mogelijk selfies bij een kapel.
MOERBEKE-WAAS/EVERGEM
Hailey Baker en Lesley Blancard, beiden
27 jaar, hebben een originele weddenschap afgesloten. De komende maanden nemen de vrouwen zoveel mogelijk
selfies bij een kapel. Met hun actie steunen ze Sara (7) die aan leukemie lijdt.
YANNICK DE SPIEGELEIR
Hailey Baker en Lesley Blancard,
beiden uit Moerbeke-Waas, dagen elkaar uit om tegen 1 september zoveel mogelijk foto’s van
zichzelf te nemen bij verschillende kapelletjes in onze streek.
«Diegene met de minste selfies
moet, verkleed als een non en
met een ezel aan de hand, te voet
van Moerbeke naar OostakkerLourdes stappen», legt Baker uit.
De boezemvriendinnen sloten in
het verleden al vaker een weddenschap af.
«Hailey en ik zijn al van kindsbeen bevriend met elkaar en we
houden allebei van uitdagingen.
Eén van onze laatste wedstrijdjes
hield in dat we 48 uur aan elkaar
gebonden waren. De eerste die
het touw zou losmaken verloor,
maar we hebben het tot onze gro-
Lesley Blancard, Sara de Jong, Hailey Baker en Elke Dejaegere, de mama van Sara.
Foto’s Yannick De Spiegeleir
te verbazing allebei volgehouden
tot het einde», lacht Lesley Blancard.
Uit de hand gelopen
De selfiewedstrijd van de Moerbeekse dames is eigenlijk een uit
de hand gelopen grap. «Het was
eerst niet onze bedoeling om
onze weddenschap publiekelijk
te maken, maar Hailey had per
ongeluk al haar vrienden uitgenodigd voor de Facebookpagina
die we hadden aangemaakt. Toen
we merkten dat er zoveel enthousiaste reacties op kwamen, hebben we beslist om er een goed
doel aan te koppelen.» De twee
vriendinnen zullen de opbrengst
van hun actie bezorgen aan Steun
Sara, het project voor Sara de Jong
(7) uit Evergem die lijdt aan leu-
kemie. «Haar mama Elke is een
collega van mij in het Psychiatrisch Centrum Sint-Jan-Baptist
in Zelzate», legt Blancard uit.
«Mensen kunnen ons sponsoren
per kilometer en we zullen ook
collectebussen opstellen in
Moerbeke. We zijn ook nog steeds
op zoek naar een ezel die meekan
op de wandeltocht naar Oostakker. Ook andere mensen die willen meestappen naar Oostakker
en zich laten sponsoren, mogen
zich nog aanmelden.»
200 foto’s
«We hadden dit totaal niet verwacht. Dit gebaar is een hart onder de riem voor Sara en ons»,
zegt mama Elke Dejaegere. «We
zullen de wedstrijd van Hailey en
Lesley op de voet volgen via hun
facebookpagina.» Ondertussen
hebben beide vriendinnen de
voorbije dagen al heel wat selfies
met kapellen op de achtergrond
gemaakt. Ze blijken hun knotsgekke uitdaging heel serieus te
nemen. «Onze wedstrijd loopt
nog geen week en momenteel
hebben we elk al meer dan 200
foto’s. Lesley ligt er nu enkele
voor, maar dat kan snel keren»,
lacht Hailey. «Ik heb zelfs al enkele overuren op mijn werk opgenomen om selfies te nemen», vertelt Lesley..
Wie Sara wil steunen kan een bedrag storten op BE22 2937 3332
8947. Voor meer informatie over
het project kan je mailen naar [email protected] of
deelnemen aan het facebookevenement ‘Baker vs Blancard’.
ONDER
GEM
ZEDEL
4 OGEN
Gino Vandenbussche
PRIVÉ
61 jaar, is afkomstig uit Eernegem, maar
woont al sinds 35 jaar in Westkerke met
zijn echtgenote Marleen Debeer. Er zijn
drie kinderen en acht kleinkinderen.
OPLEIDING
Volgde pedagogische wetenschappen
aan de universiteit van Leuven.
LOOPBAAN
Startte na zijn studies in 1974 in de
voorziening Engelbewaarder in Aartrijke
als orthopedagoog. In 1996 werd hij
directeur van VOC Rozenweelde.
VRIJE TIJD
Is voorzitter van Davidsfonds Eernegem
en bestuurslid van de Andere Academie
in Torhout. Is liefhebber van kunst.
Gino Vandenbussche geeft de fakkel door aan zijn opvolgster Sylvie Lambrechts. “Ik kan met een gerust hart vertrekken.”
“Wie geboren wordt uit een
mens, kan geen plant zijn”
DIRECTEUR VAN VOC ROZENWEELDE GINO
VANDENBUSSCHE MET BRUGPENSIOEN
AARTRIJKE q Gino Vandenbussche trok afgelopen woensdag voor
de laatste keer de deur dicht van zijn bureau in VOC Rozenweelde.
De directeur behartigde bijna 20 jaar lang de belangen van de voorziening voor minderjarigen met een verstandelijke of meervoudige
beperking. “Hoe zwaar de beperking ook is, geen enkel kind leeft
als een plant. Een plant wordt niet graag op de schoot genomen en
geniet niet van een bad”, countert de directeur de misvatting die hij
tijdens zijn carrière dikwijls te horen kreeg.
VOC Rozenweelde langs de Sportlaan in
Aartrijke herbergt een internaat en semiinternaat voor kinderen en jongeren tussen
0 en 21 jaar met een matig, ernstig, diep
verstandelijke of meervoudige beperking.
Sinds de geboorte van VOC Rozenweelde
in 1996 stond Gino Vandenbussche als directeur aan het stuur van de voorziening.
Gino, hoe ben je in die functie terecht
gekomen ?
Gino Vandenbussche : “Na mijn studies
pedagogische wetenschappen ben ik in
1974 als orthopedagoog gestart in de Engelbewaarder. Die voorziening, gelegen langs
de Aartrijksestraat, werd in 1952 opgericht
als internaat voor kinderen met een mentale handicap. In 1979 kreeg de voorziening
een erkenning voor de opname van volwassenen met een mentale handicap en in de
jaren 90 zochten de Zusters van Liefde een
overnemer voor de minderjarigenzorg. In
1992 nam de vzw VOC De Rozenkrans uit
Oostduinkerke die over en in 1996 werd het
internaat en het semi-internaat voor minderjarigen ook overgenomen : VOC Rozenweelde was geboren. En ik heb mijn kans
gewaagd om er directeur te worden.”
Je was bijna 40 jaar actief in de gehandicaptenzorg, hoe is die geëvolueerd ?
“In vergelijking met vandaag, waren de omstandigheden in 1974 prehistorisch. De
kinderen werden opgesplitst in zes afdelingen van 30 kinderen. Er was een dagzaal en
een slaapzaal. Er waren zeven voltijdse
krachten tewerkgesteld voor 30 kinderen.
Vandaag werken we in leefgroepen van tien
kinderen, heeft elk kind zijn eigen kamer
en de gemeenschappelijke ruimte is gezellig ingericht. Vijf mensen zijn deeltijds aan
de slag per groep van tien kinderen. Er is
dus meer tijd om met het kind individueel
door te brengen. Er is ook een vrije bezoekregeling voor de ouders, vroeger was er één
bezoekzondag per maand.”
“Nu is er een nieuwe evolutie op gang. Het
is de bedoeling dat de grenzen tussen de
verschillende zorgvormen vervagen, er
moet meer soepelheid komen. Voor sommige doelgroepen zal dat een positieve evolutie zijn, maar hier bij ons zie ik dit moeilijk vertaald krijgen naar de praktijk. Een
ouder die zijn kind in het internaat laat
plaatsen omdat de zorg te zwaar is geworden thuis, zie ik na enkele maanden het
kind niet terug in huis nemen.”
Zijn er vandaag minder kinderen met
een ernstige beperking ?
“Ik denk niet dat er minder kinderen geboren worden met een – al dan niet ernstige –
beperking. Het syndroom van Down en ook
andere beperkingen kunnen inderdaad veel
beter opgespoord worden, maar er zijn wel
enkele andere verschuivingen. Zo is een
kind met vroeggeboorte, een laag geboortegewicht veel sneller levensvatbaar dan vroeger. Maar dat biedt jammer genoeg geen
garanties.”
Mensen met een beperking krijgen
nog dikwijls met clichés af te rekenen.
Hoe ga jij daar mee om ?
“Ik kan daar beter mee om dan vroeger. Als
men zegt tegen mij ‘is dat wel een leven,
leven als een plant’, dan counter ik die kritiek
meteen. Helaas is niet iedereen gezegend
door het lot, maar wie uit een mens geboren wordt is, is geen plant. Hoe zwaar de
beperking ook is, ik ken geen enkele plant
die graag op de schoot genomen wordt, die
geniet van een knuffel, de schommel of een
ritje met de auto. Maar om dat als buitenstaander te ervaren, moet je door de afwijkingen heen kunnen kijken. Elke mens
heeft menselijke mogelijkheden.”
Op welke verwezenlijkingen ben je
trots ?
“Eerst en vooral ben ik trots op het feit dat
het zinvol bleek om de minderjarigenzorg
in Aartrijke te houden. Ik zou het heel jammer gevonden hebben moest die – en de
knowhow – toentertijd verloren zijn gegaan. Maar ook voor de tewerkstelling in
Aartrijke is het goed dat de minderjarigenzorg hier gebleven is.”
“Binnen de voorziening heb ik er dan weer
naar gestreefd dat we dicht bij elkaar staan.
Mijn deur stond letterlijk altijd op een kier.
Ik ben ook trots op het feit dat ik kon meewerken aan de realisatie van de nieuwbouw
in 2003. Maar meest trots ben ik dat we
sinds 1996 liefst 230 kinderen en hun familie ondersteuning hebben kunnen geven.”
“Extra lopers lokken”
DWARS DOOR DE ZILTEN VIERT OP 4 JUNI 30STE VERJAARDAG
ROESELARE q Op
woensdag 4 juni vindt
met Dwars door de Zilten al de derde wedstrijd
plaats van Roeselare
Loopt. De organisatie
hoopt net als vorig jaar
iets meer dan 700 lopers
te mogen verwelkomen
op Sint-Idesbald.
Dwars door de Zilten is dit jaar
aan zijn 30ste editie toe. De organisatie ligt nog altijd in de handen
van Sint-Idesbald. “Grote veranderingen moet je niet verwachten”, zegt organisator Hans Verkest. “Het enige verschil is dat we
de chips vervangen hebben door
een code die op de borstnummers
zelf zit. Vorig jaar moesten ze die
chip nog aan hun veters hangen
en dat zorgde toch wel voor een
paar problemen. Met het nieuwe
systeem zou de kans op fouten
veel kleiner moeten zijn.”
Hans Verkest hoopt op evenveel deelnemers als vorig jaar. (Foto ARD)
plaats om 19 uur, de 10 km gaat
tien minuten later van start. Inschrijven kan de dag zelf nog voor
negen euro. “En er kan ook vooraf
ingeschreven worden voor de
sponsorloop van Vivir en Amor.
Dat goede doel steunt gezondheids- en onderwijsprojecten in
de noordwestelijke hooglanden
van Guatemala. Ook de opbrengst
van onze wedstrijd wordt gebruikt
voor verschillende goede doelen.
En net zoals vorig jaar is er een
naturapakket van Soubry voorzien
voor alle deelnemers. Ook de eerste drie per reeks krijgen nog een
extraatje.” (SM)
Info : www.dwarsdoordezilten.be
VOORINSCHRIJVINGEN
De voorinschrijvingen liepen tot
28 mei. Voorlopig bleef het nog
redelijk kalm. “Het verloopt inderdaad rustig, want momenteel
hebben we er nog maar een stuk
of 50 binnengekregen”, gaat Hans
Verkest verder. “We liggen er niet
wakker van. Vorig jaar hadden we
iets meer dan 700 lopers en ik
denk wel dat het mogelijk moet
zijn om dat aantal opnieuw te bereiken. Al speelt het weer ook telkens een grote rol. Maar met Roeselare Loopt pakken we een pak
extra publiciteit en op die manier
kunnen we misschien wat extra
deelnemers lokken. Al zou het
deelnemersaantal niet veel hoger
mogen liggen, want veel meer kan
ons parcours niet aan.”
De start van de 3,5 km vindt
Praktische info
Wie : Dwars door de Zilten is
een organisatie van de sportraad OC Sint-Idesbald Orthopedagogisch Centrum. Derde
manche van Roeselare Loopt.
G Wat : een massaloop van 3,5
en 10 km, met deelname van
de sponsorloop Vivir en Amor.
G Waar : start en aankomst op
Sint-Idesbald, De Zilten 52,
Roeselare.
G Wanneer : woensdag 4 juni.
Om 19 uur : start van de
3,5 km (één ronde), om 19.10
uur : start van de 14 km (vier
ronden).
G
G Faciliteiten : kleedkamers en
douches op het schooldomein.
G Parcours : start in De Zilten,
via Ter Bets, Kasteelwegel,
Hellestraat, Ter Bets en Roeselarestraat naar de aankomst
voor de school op De Zilten.
G Kostprijs : de voorinschrijvingen zijn afgesloten, op de dag
zelf kan er ingeschreven worden in de sporthal. Zowel voor
de 3,5 als de 10 km betaal je 9
euro. Voor de sponsorloop
voor Guatemala van Vivir en
Amor kan je alleen inschrijven
via www.lopenvoorguatemala.
be.
1.200 Ieperlingen trekken
samen naar Gent
“Een
gezellige
uitstap”
IEPER G Schepen Jef Verschoore was een van de
vertegenwoordigers van het
stadsbestuur. “Sinds 2005
organiseren we om de drie
jaar het evenement ‘Ieper op
reis’”, legt de schepen uit.
“Onze eerste trip was richting
Mechelen, drie jaar later was
Leuven aan de beurt en
daarna Antwerpen. Dit jaar is
het Gent geworden. Het is
een gezellige uitstap die
bijdraagt tot het gemeenschapsgevoel. Bovendien
kunnen we ook mensen
aanspreken die zelden of
nooit reizen. We hebben een
maximumcapaciteit van 1.200
deelnemers, want meer mensen kan de NMBS niet vervoeren.”
Jef Verschoore bracht een
bezoek aan het STAM, SMAK
en Museum Dr. Guislain. “In
dat laatste museum loopt de
tentoonstelling ‘Oorlog en
Trauma’ die gemaakt is samen met het In Flanders
Fields Museum. Dat mocht ik
niet missen.” (JL)
Jef Verschoore. (Foto JL)
Geen kinderspeurtocht
Er was geen activiteit gericht op
kinderen in Gent. “Normaal zouden we een kinderspeurtocht
organiseren, maar daar was geen
interesse voor”, legt diensthoofd
toerisme Peter Slosse uit. “In
Mechelen en Antwerpen waren
wel veel gezinnen met kinderen
mee voor Technopolis en de
Zoo, maar nu hadden geen topactiviteit voor de kinderen. Hoewel we weinig hulp gekregen
hebben van de toeristische
dienst van Gent, zijn we er toch
in geslaagd om een mooi programma samen te stellen.” (JL)
IEPER q Zaterdag namen 1.200 Ieperlingen deel aan
de vierde editie van ‘Ieper op reis’. Ze trokken met
z'n allen een dagje naar Gent en bezochten onder
meer het SMAK en het Gravensteen. Onze Man volgde de hele dag in hun spoor.
DOOR JEROEN LASEURE
Sinds 2005 organiseert het stadsbestuur om de drie jaar het evenement ‘Ieper op reis’. 1.200 Ieperlingen krijgen hierbij de kans om
een Vlaamse stad te bezoeken. Dit
jaar was Gent aan de beurt.
Zaterdag 24 mei, 8.15 uur. De stationsomgeving ligt er opvallend
rustig bij. Nochtans moeten hier
over een kwartier bijna 1.200
mensen een speciaal ingelegde
trein nemen richting Gent. Op
het perron aangekomen is het
duidelijk waarom er bijna niemand te zien was op de parking:
de dubbeldektrein zit al bijna volledig vol. Een orkest met twee
saxofonisten speelt een aanstekelijk deuntje om de Ieperlingen te
verwelkomen. De sfeer zit er meteen in, al kan het weer spelbreker
worden. Wolken pakken samen
boven de Kattenstad en zullen er-
voor zorgen dat enkele plaatsen
op de trein leeg blijven. De afwezigen hadden echter ongelijk: het
zal de hele dag droog blijven.
bestek. Om 9.30 uur komt de
trein aan in Gent en is het tijd
voor actie.
PROGRAMMA
Iedereen verlaat de trein en trekt
naar de ingang van het Sint-Pietersstation. Daar aangekomen
moeten we ons verdelen per activiteit. Mensen die een bezoek willen brengen aan het Gravensteen
ONTBIJTPAKKET
8.30 uur. Twee vrouwen van middelbare leeftijd komen het perron
opgespurt en springen in onze
wagon. “Overslapen”, klinkt het.
Ze hadden geen minuut langer in
hun bed mogen liggen, want de
trein vertrekt precies op tijd. Even
later spreken schepen Jef Verschoore en diensthoofd toerisme
Peter Slosse iedereen toe via de
speaker. Ze leggen kort uit hoe
alles in zijn werk zal gaan en wensen ons een smakelijk ontbijt. We
krijgen een witte zak toegestopt
met een ontbijtpakket. Het moet
gezegd: we hadden het slechter
kunnen treffen. Een chocoladekoek, een croissant, een krentenbol, confituur, boter, fruitsap en
De rode badges
creëren een Iepers
groepsgevoel
of een boottocht willen maken op
de Leie, moeten een speciaal ingelegde tram nemen. Ieperlingen
die een museum willen bezoeken,
moeten zich wenden tot hun gids.
Ook deelnemers aan de historische stadswandeling of wandeling
met Gentse lekkernijen krijgen
een gids toegewezen die met een
bordje staat te zwaaien. Het duurt
een tijdje voor iedereen weet waar
naartoe, maar om 10 uur is de
massa aan het station opgelost.
RODE BADGE
Ik beslis om eerst naar het Gravensteen te gaan. Tijdens de wandeltocht van de tramhalte naar het
kasteel zie ik al twee boten met
Ieperlingen over de Leie varen.
Het is niet moeilijk om hen te
onderscheiden van de andere toeristen, want elke Ieperling draagt
een kleine rode badge. Als ik na
ons bezoek aan het Gravensteen een aanrader - de stad intrek, krijg
ik vaak te horen: “Ah, hier nog
een Ieperling.” De rode badges
creëren een Iepers groepsgevoel.
Tussen de middag zitten de terrassen vol en geniet ik van een
lekkere maaltijd op de Graslei. In
de namiddag is het tijd voor een
boottocht. Het is best gezellig en
prachtig om zien. Ieper is een
mooie historische stad, maar valt
niet te vergelijken met Gent. Ik
dwaal later nog eens door de
smalle straten van de binnenstad
en haast me tegen 18.30 uur opnieuw naar het station. Als ik
even later op de trein merk dat het
begint te regenen, besef ik dat we
geluk gehad hebben met het weer.
Op naar de volgende editie!
“Ik had meer een ruïne
verwacht”
BOOTTOCHT OP DE LEIE
In het Gravensteen nemen Bernard Lefever (65) en Marie-José Vanwynsberghe (59) uit Voormezele uitgebreid de tijd om alles te bezichtigen. “Ik vind het prachtig”, zegt Bernard. “Ik had me het Gravensteen
meer als een ruïne voorgesteld, maar het bevindt zich in goede staat.
Na ons bezoek aan het kasteel zullen we met de boot op de Leie
varen.” Marie-José pikt in: “Gent is een prachtige stad. Enkele jaren
geleden hebben we Gent als eens bezocht toen hier het Lichtfestival
plaatsvond. Alles was toen heel mooi verlicht.” Ook voor Bernard en
Marie-José is het de derde keer dat ze zich hebben ingeschreven voor
Ieper op reis. “Elke stad heeft zijn charme, maar Gent en Mechelen
steken er bovenuit. Het zijn geen wereldsteden zoals Brussel of Parijs.
Ieper op reis is een mooi initiatief.” (Foto JL)
“Proeven van Gentse
lekkernijen”
Aan het Sint-Pietersstation ontmoeten we Luc Hondeghem (52) en
Nadine Deceuninck (57) uit de Sportstraat. Het is al de derde keer dat
ze meegaan met Ieper op reis. “Het is altijd leuk om een stad beter te
leren kennen”, vertelt Luc, die bij Picanol werkt. “Je ontmoet veel
mensen die je kent en er hangt een speciale sfeer tijdens de uitstap.”
Luc en Nadine nemen deel aan de historische stadswandeling met
Gentse lekkernijen. “We weten niet echt wat we mogen verwachten”,
legt kinderverzorgster Nadine uit. “Wellicht zullen de Gentse neusjes
niet ontbreken en ik hoop ook een lekker drankje te mogen proeven.”
Het was niet de eerste keer dat ze in Gent waren. “Onze dochter heeft
hier nog gewoond, dus we kennen hier wel onze weg en ook met de
Gentse Feesten zijn we vertrouwd.” (Foto JL)
“Hopelijk
niet te snel
zeeziek”
“Ik ben nu veel meer op
mijn gemak”
Een van de bekendste deelnemers van Ieper op reis is oud-burgemeester Luc Dehaene. Het is de eerste keer sinds hij burgemeester af
is dat hij meegaat met de uitstap. “Ik zit niet meer in de organisatie, en
ben nu veel meer op mijn gemak”, lacht hij. “Enkele mensen zijn me
wel al komen vragen waar ze naartoe moeten, maar dan moet ik hen
zeggen dat ik gewoon mee ben met hen. Ik weet even veel als de
andere mensen.” Luc Dehaene is al vaak in Gent geweest. “Ik ben in
goed gezelschap met mijn vrouw, haar zus en de man van mijn
schoonzus. Deze voormiddag staat een bezoek aan het STAM op de
agenda en in de namiddag heb ik afgesproken met mijn zoon Dominique en de kleinkinderen voor een boottocht op de Leie. Hopelijk blijft
het de hele dag droog, al is een regenbui bij een stadsbezoek niet zo
erg.” We zien Marie-Claire Bouchaert, Eddy Dehaene, Josiane Bouchaert en Luc Dehaene. (Foto JL)
Welke
activiteit
was het
populairst?
In de namiddag staat een boottocht op de agenda. We schepen
in bij Peter Vanthorre (45), Margot Vanthorre (12), Ewout Vanthorre (14) en Heidi Vandepitte
(41) uit Zillebeke. “Het is de derde
keer dat we meegaan met Ieper
op reis”, vertelt Peter, die directeur is van de vrije basisschool
Elverdinge-Brielen. “Het is een
leuk concept en we willen Gent
wel eens verkennen. Straks zullen we nog op zoek gaan naar
het pop-uprestaurant Wolf van
VTM. Eerst zullen we genieten
van de boottocht.” Heidi pikt in:
“Ik hoop dat ik niet te snel zeeziek word op de boot, want een
grote fan van boten ben ik niet.”
(lacht, red.) (Foto JL)
De topper van de uitstap.
Onder begeleiding van een
gids maakten 716 Ieperlingen kennis met de schitterende gevels langs het
water.
GRAVENSTEEN
Op twee het kasteel Gravensteen met 550 deelnemers. Het leven in een kasteel: van vergeetput tot
troonzaal.
HISTORISCHE
STADSWANDELING
De historische stadswandeling met een bezoek aan de
Sint-Baafskathedraal kon
222 mensen boeien.
MUSEUM DR. GUISLAIN
Het populairste museum na
het Gravensteen. 214 mensen gingen er langs.
HISTORISCHE
STADSWANDELING MET
GENTSE LEKKERNIJEN
178 Ieperlingen genoten van
chocolade, Oost-Vlaamse
streekproducten zoals jenever en gebakjes.
STADSMUSEUM STAM
Het stadsmuseum lokte 133
mensen.
MUSEUM SMAK
49 deelnemers waagden
zich aan moderne kunst.
DESIGN MUSEUM
Design door de eeuwen
heen kon 42 Ieperlingen
bekoren.