Transcript Nieuwsbrief januari 2014

Inhoud Nieuwsbrief “ januari 2014”:
- Gedicht
- “Van bestuur en werkgroep” (afscheid van Marianne Slee).
- Voorstellen nieuwe bestuursleden
- Een vooruitblik en een terugkijken van een vrijwilliger.
----We wensen jou/jullie, en degenen die jou omringen
het allerbeste voor het nieuwe jaar.
Geluk in grote en in kleine dingen
maar bovenal: gelukkig met elkaar!
een ‘warm’, vreugdevol en gezond
2014
“Van bestuur en werkgroep”
Vorig jaar begon de voorzitter met de zin “We hebben het afgelopen jaar een kleine mijlpaal bereikt; we
hebben 80 koppelingen gerealiseerd, 80 vrijwilligers met 80 maatjes, die samen regelmatig leuke dingen
doen! En daar zijn we hartstikke trots op!”. Echter, daar stopte het niet! want wij tellen inmiddels meer
dan 90 koppelingen.
O.a. vanwege de grote vraag (steeds meer aanvragen van bewoners van de diverse instellingen blijven
bij ons binnenkomen), én omdat wij nu iets meer zekerheid hebben over het voortbestaan van De
Metgezel hebben wij de 80-koppelingen-grens verlaten.
Zoals wij in onze Nieuwsbrief van “Najaar 2013” al geschetst hebben was dit jaar voor het voortbestaan
van De Metgezel een spannend jaar! Gelukkig heeft het gemeentebestuur van Nunspeet (door het
indienen van een motie door een aantal fracties in de begrotingsraad) ons een jaar de tijd gegeven om
onze koers verder uit te zetten. Wij zijn daar ook druk mee aan de slag!!
Spannend was het ook i.v.m. “Kroonappels” van het Oranje Fonds. Dat wij tot in de finale zouden
doordringen hadden wij niet verwacht. Onze eerste doel was immers om de aandacht op ons project te
vestigen in de gemeente Nunspeet en dat is zeker gelukt.
Mooi was ook weer onze teambuilding op 4 oktober jl. Het blijft bijzonder om alle mensen met hun eigen
eigenheid samen te zien.
Hierboven noemen wij een paar in het oog springende zaken. Echter, waar het feitelijk om gaat is het blij
maken van cliënten in de instellingen door hen in contact te brengen met een maatje; met iemand die
alleen voor die persoon komt en met die persoon leuke dingen gaat doen; en daar is De Metgezel
wonderwel in geslaagd. Het is bijzonder dat wij het toch telkens weer lukt personen te vinden die bereid
zijn mensen met een beperkingen plezierige momenten te bezorgen en daar zelf een stukje voldoening uit
halen. De overheid heeft het tegenwoordig over een participatiemaatschappij. Wij denken dat De
Metgezel daar zeker haar steentje aan bijdraagt.
Daarom ………………… dat 2014 voor ons allemaal weer net zo’n mooi jaar mag worden.
Een steentje bijdragen deden ook diverse fondsen en bedrijven, zoals het Van de Broek Lohman Fonds,
Lions Club,
GPS BV, TFG Holding BV, Stichting Kringloop; immaterieel t.b.v. de teambuilding in oktober: Inclusief
Gresbo, Jumbo, Bakkerij Van Dongen, VTS Taxi; en Drukkerij Bokhorst (t.b.v. Kroonappels). Natuurlijk
zijn wij ook de grote deelnemende stichtingen Stichting Philadelphia, Stichting InteraktContour en GGZ
Midden Nederland dankbaar voor hun bijdrage. Dank aan allen daarvoor!
Binnen een instellingen komen – zoals wij hierboven ook al aangaven – bepaalde zaken telkens terug.
Eén daarvan is het rooster van aftreden voor bestuursleden. Dat betekende dat Marianne Slee na de
statutaire zittingsperiode van 4 jaar afscheid heeft genomen als secretaris. Vanwege
privéomstandigheden kon zij zich niet beschikbaar stellen voor een tweede periode als bestuurslid.
Zij is de “vrouw van het eerste uur”. Samen met oud-voorzitter Henk Borsboom verklaarde zij zich bereid
als secretaris-penningmeester het bestuur van Stichting De Metgezel te vormen. Mede aan Marianne
hebben wij het te danken dat ons project als Stichting verder kon gaan; en dat was in die tijd heel
belangrijk, ook omdat je dan als rechtspersoon veel meer kon bereiken m.b.t. subsidies en sponsoring
Met haar bestuurlijke ervaring en door haar
betrokkenheid bij de mens in het algemeen en
zeker bij mensen die in het dagelijkse leven extra
zorg nodig hebben, heeft zij er haar steentje toe
bijgedragen dat De Metgezel op de Nunspeetse
kaart is gezet. Nu het nodig is dat zij haar
aandacht aan andere zaken geeft, danken wij
haar hartelijk voor haar betrokkenheid en inzet,
en hopen dat zij ons – zij het op enige afstand zal blijven volgen.
Marianne Slee
----
Voorstellen
nieuwe bestuursleden
Onze nieuwe secretaris:
Hierbij wil ik mij voorstellen:
Mijn naam is Jennie Schutte. Ik ben 62 jaar oud en geboren in Nunspeet. Sinds mijn
17e en 7 maanden ben ik werkzaam in de gezondheidszorg. In eerste instantie als
verpleegkundige in een algemeen ziekenhuis op afdeling chirurgie. Toen de
overstap gemaakt naar leerling-werkbegeleider op afstand. Dit beviel mij toch niet en
toen heb ik gekozen voor de ouderenzorg. Ik ben gaan werken in Kampen in
Myosotis als leidinggevende op afdeling somatiek( lichamelijke aandoeningen).
Ik heb hier een opleiding voor gedaan op HBO-niveau. Later ben ik overgestapt naar
de afdeling met dementerenden( PG).
Toen er een functie vrijkwam in Zorgverlening Het Baken in Elburg als leidinggevende
op locatie Seewende in Nunspeet; weer een PG-afdeling. Ik heb daar vanaf 20032011 gewerkt. Weer terug naar mijn roots.
Sinds 1 oktober 2011 ben ik met pensioen gegaan. Dit bevalt mij erg goed.
Sinds vorig jaar ben ik benaderd door Betsie Hoogers of ik belangstelling had om
maatje te worden. Dit doe ik nu ook weer met veel plezier en sinds kort zit ik in het
bestuur van Stichting De Metgezel. Dit is voor mij heel wat anders maar ook
leerzaam.Ook was ik lid van de Ouderenkamer van de gemeente Nunspeet. Dit is
een adviesorgaan van de WMO-raad.
Als hobby heb ik het volksdansen in klederdracht. Helaas zijn we als groep net
gestopt vanwege het niet kunnen krijgen van genoeg mensen om optredens te
verzorgen. Ook hier treedt de vergrijzing op.
Verder houd ik ook van lezen en heb ik samen met mijn man een hondje waar ik
geregeld mee wandel. Mijn man heeft veel zorg nodig en dat maakt dat ik mij niet
verveel.
Ik wens iedereen langs deze weg het allerbeste toe voor het jaar dat voor ons ligt.
Hartelijke groet,
Jennie Schutte
Jennie Schutte
Teun Post
Ons bestuurslid algemene zaken:
Even voorstellen……….
Ik ben Teun Post.
In mijn betaalde, werkzame leven heb ik als psycholoog veel
verschillende taken en functies gehad in de zorg voor mensen met een
verstandelijke beperking, bij Philadelphia.
Het 'gewone leven' van cliënten: gewoon wonen als anderen, contacten
in de samenleving en een rol kunnen hebben in de maatschappij door
werk of andere nuttige activiteiten, is leidraad geweest en heeft me
gevormd.
Juist in deze tijd van grote veranderingen, in het kader van de WMO,
liggen er kansen en zeker uitdagingen om samen met cliënten, maatjes,
de coördinator en het bestuur van De Metgezel, beleidmakers van de
gemeente en zorginstellingen, hier vorm aan te geven.
Het is me dan ook een genoegen om bij De Metgezel betrokken te
raken.
Hier wil ik graag een steentje aan bijdragen.
Teun Post
Een vooruitblik en een terugkijken van een vrijwilliger.
Mijn wens……..:
Dat wij nog lang vrijwilliger / maatje mogen zijn!
Zo’n drie jaar geleden bedacht ik dat ik – naast mijn betaalde baan – ook wel eens vrijwilligerswerk
kon gaan doen.
Tegenover een kennis liet ik mij daarover iets ontvallen en die zei toen dat zij maatje / vrijwilliger
was bij De Metgezel. Zij vertelde er ook iets meer over……………
Het interesseerde mij wel, maar ik was niet direct enthousiast. Heb er nog eens over nagedacht;
met name hoe het zou zijn om met iemand met een beperking op te trekken. Ik had daar nog nooit
mee te maken gehad en voelde wel enige drempelvrees (op latere teambuildingen, ervaringen
uitwisselen, hoorde ik dat ook wel van anderen). Zou ik dat wel kunnen; en zou ik het wel leuk
vinden?
Uiteindelijk bedacht ik dat ik wel eens een gesprekje met Betsie Hoogers kon hebben. Dus via mijn
bekende contact gemaakt en bij Betsie thuis geweest. Ik merkte wel haar enthousiasme, maar dat
betekende voor mij niet dat ik dat ook direct was. Maar, ………ik wilde immers vrijwilligerswerk doen
en dit was een mogelijkheid. Bovendien gaf Betsie aan dat je 2 keer proef kon draaien.
Zo heb ik kennis gemaakt met iemand die een verstandelijke beperking heeft. En, ik besloot het
contact op te pakken. Echter, ik moet toegeven dat ik heb moeten leren hiermee om te gaan. Het
was een ontdekkingstocht om in te zien dat ik mijn manier van denken en handelen niet zonder
meer bij mijn maatje kan verwachten. Dat het aftasten was, soms nog is, wat wij samen leuk vinden,
mede omdat er een vorm van autisme aanwezig is. Ook i.v.m. dit laatste punt heb ik moeten
oefenen om mij goed te houden aan structuren, bijvoorbeeld op tijd komen, wat niet altijd mijn
sterkste punt is. Maar juist ook daarom, omdat wij dat samen (mijn maatje en ik) tot een positief,
goed voelend contact hebben gemaakt, geeft mij dat een gevoel van blijheid, van voldoening.
Zeker ook als we samen op stap gaan en ze af en toe blij lacht over de dingen die wij dan doen.
Ik hoop hier via De Metgezel nog een tijdje mee door te gaan.
En ik hoop dat het financiële onderdeel, met name de subsidie, ook na 2014 goed zal verlopen.
Een vrijwilliger.