Transcript Myrte Leffring gedichten

Gedichten Myrte Leffring
Ik weet wel
van dood en rouw
en hoe dat gaat
met cremeren enzo
En ik weet ook
dat het zo hóórt
en dat iederéén
en dat hij heel oud
en heel ziek
Ik weet heus wel
dat je mag huilen
en dat de tijd erover
heen moet gaan
en dat verdriet
kan slijten
Maar hoe moet dat nou
als hij niet past
in die kist
dát wil ik weten
of ze alles van tevoren
wel heel nauwkeurig
op gaan meten
We gingen naar een zaal
er waren heel veel mensen
en bloemen, overal
Een man in een saai pak
ging heel lang praten
er klonk muziek
dat was wel mooi
Toen kwam er een mevrouw
die bijna niets kon zeggen
omdat ze in haar tranen stikte
er hing een draadje los
aan de lange rok waar ze in stond
Iemand speelde een zielig lied
op een gitaar
en begon daar zelf toen bij te huilen
en iedereen deed mee
dat vond ik raar
Er werden kaarsen aangestoken
weer muziek, maar niemand klapte
er stond een foto helemaal vooraan
ik herkende tante Betty, maar háár
zag ik nergens zitten
Ze had mijn oom René best even kunnen
troosten, want die zat hard en bang te snikken,
helemaal alleen
Tante Betty is eigenlijk soms best gemeen
soms denk ik
dat jij er nog bent
en mij stiekem volgt
op weg naar school
dan ritselen de takken
van de rode beuk
langzaam en zacht
en fluistert het gras
‘ik kom je pakken’
mooi dat ik me niks aantrek
van jouw bangmakerij
ik vind het juist fijn
om te merken dat
jij op me wacht
buiten de klas
dat je een spoor
van tekens hebt gelegd
van schelpen, of stenen of dat je stem
in de wind klinkt en zegt
‘dacht je soms
dat ik er niet was?’