Transcript Essay Red Bull Marketing machine.indd

Red Bull
Marketing machine
Essay
Sander Beekman | 1211272
04 juni 2014 | Hanneke Ponten
Inleiding
30 jaar geleden liep Dietrich Mateschitz in Thailand rond. Daar dronk hij voor het eerst een
energie drankje genaamd Krating Daeng. Dietrich had al enige ervaring in de marketing en
hij dacht dat hij dit drankje in het westen wel kon verkopen. 30 jaar later is het bedrijf van
Dietrich uitgegroeid tot een imperium. Volgens Red Bull.com heeft het bedrijf al meer dan
40 miljard blikjes verkocht in 166 landen. Daarnaast organiseert het bedrijf elk jaar weer
tientallen events en sponsort het meer dan 600 atleten. Hoe heeft deze man dit voor elkaar
gekregen? In deze essay kijken we naar de opkomst van Red Bull, wat het bedrijf doet om te
overleven en wat we hier van kunnen leren.
Sander Beekman.
1.
Red Bull, een perfect
uitgevoerd marketing plan.
Om te kijken hoe Red Bull zijn producten in de markt zet moeten we eerst kijken naar
de oorsprong van het bedrijf. Red Bull is opgericht in 1984 door de Oosterijker Dietrich
Mateschitz, maar het bedrijf bracht zijn eerste product pas in 1987 op de markt. De drie jaar
daartussen heeft Dietrich besteed aan het maken van een allesomvattend marketingplan voor
zijn bedrijf. Dit marketingplan was de basis voor Red Bull (Lobo, 2013). Het was vanaf dag
1 al duidelijk dat Dietrich geen product wou verkopen, maar een lifestyle. Hij introduceerde
zijn drankje op een launch event tijdens de formule 1 race in Monaco, dat Dietrich 22 jaar
later zijn eigen Formule 1 team zou kopen wist toen nog niemand.
De eerste blikjes werden verkocht in Oostenrijk, waar het bedrijf opgericht was. Dietrich
promootte zijn drank vooral onder studenten met het bericht dat ze langer door konden
feesten door Red Bull. Dit sloeg aan en de studenten wilden al snel meer. Het product werd
vervolgens op micro niveau geïntroduceerd bij een aantal bars en clubs in de stad, door
de schaarste ontstond er een mystieke sfeer rondom het merk. Mensen wilden het hebben
en er ontstond een pull markt. Het unieke aan Red Bull was natuurlijk dat het niet alleen
een nieuw product was, maar ook een compleet nieuwe markt. Het eerste drankje waarbij
de focus lag op de energie die je er van kreeg. Daarbij had het drankje een soort medische
smaak, waardoor mensen het gevoel kregen dat het meer was dan een gewone frisdrank.
Het werd in de markt gezet als premium merk, het idee was dat de geloofwaardigheid af zou
nemen als het voor hetzelfde geld als bijvoorbeeld Coca-Cola te koop zou zijn (Moers, 2011,
p.136) Het sloeg aan en al snel werd Red Bull in 3 landen verkocht. Onder de fans had het
drankje bijna een cult status.
Red bull drinken was cool en op vele studentenfeesten en in populaire bars en clubs was het
niet meer weg te denken. Daarna kwam de eerste grote tegenslag. Red Bull wilde uitbreiden
naar Frankrijk, Denemarken en Noorwegen maar werd daar geweigerd. Het drankje zou
gevaarlijk zijn vanwege het ingrediënt taurine en het hoge cafeïne gehalte. Red Bull werd
door de pers neergezet als een gevaarlijk drankje met gezondheidsrisico’s. Een verslaggever
noemde het zelfs “vloeibare cocaïne” (Moers, 2011, p.139). Dietrich reageerde razendsnel
op de berichten door de focus van het drankje van uithoudingsvermogen om te buigen
naar extreme sports. Dat sloot perfect aan op het “gevaarlijke” imago van het product. Waar
veel bedrijven de negatieve berichten zouden tegenspreken gebruikte Dietrich ze juist in
zijn voordeel. Deze ombuiging wierp zijn vruchten af. Mensen dronken het juist omdat het
gevaarlijk was, ze vonden het passen bij de extreme sporten die ze beoefenden. Uiteindelijk
werd het drankje toch veilig bevonden in Frankrijk en nam het de hele wereld over. Het
extreme imago bleef echter hangen, en daar maakte het bedrijf gretig gebruik van. Over de
loop van vele jaren is Red Bull uitgegroeid tot het drankje voor iedereen die bezig is met
extreme sports. Met vijf miljard verkochte blikjes afgelopen jaar kan je wel stellen dat het
bedrijf succesvol is geweest in het plaatsen van zijn product (Lobo, 2013)
3.
Brand building
Red Bull is al jaren bezig met het perfectioneren van zijn brand experience. Dit doen
ze door een wereld van Red Bull te creëren waar je ondergedompeld word in alles wat
Red Bull belichaamt. Maar hoe is Red Bull hier gekomen? En in hoeverre heeft het
sponsoren de bekendheid bevordert. Sinds de oprichting in 1987 had Dietrich een visie
voor het bedrijf. Het moest een lifestyle belichamen en niet alleen een product verkopen.
Een jaar na oprichting organiseerde het bedrijf al zijn eerste evenement, gericht op
uithoudingsvermogen, de Red Bull Dolomitenmann waarbij deelnemers moesten rennen,
kajakken, paragliden en mountainbiken. Twee jaar later zette Red Bull zijn eerste stappen in
de formule 1 door een coureur te sponsoren (Red Bull History, 2013). Na de kritiek op het
bedrijf dat het drankje gevaarlijk zou zijn lag de focus vooral op extreme sports. Sindsdien
heeft Red Bull een hele waslijst aan eigen evenementen en sponsordeals.
Omdat energiedrank een hele nieuwe productcategorie was leverde de lancering van het
product al de nodige promotie op en gaf het Dietrich de mogelijkheid om een voorsprong
op te bouwen op de concurrentie. Red Bull bezat in 2001 een wereldwijd marktaandeel van
90% en verkocht miljoenen blikjes. Tegenwoordig hebben de concurrenten er behoorlijk
wat afgesnoept. Red Bull heeft nu een marktaandeel van zo’n 40% maar heeft nog altijd een
premium imago (Lobo, 2013). Het behouden van dit imago doen ze door brand building.
Door telkens met nieuwe sporten en evenementen aan te komen word de doelgroep constant
geprikkeld om betrokken te blijven. De Red Bull Air Race is een goed voorbeeld. Het is
spectaculair en nog nooit eerder gedaan. De evenementen trokken miljoenen kijkers over
de hele wereld, en belangrijker nog een hele hoop earned publicity. Hetzelfde trucje deden
ze met Red Bull Crashed Ice. Zo gaan vanaf dag 1 het product en de marketing hand in
hand samen. Zonder de events en sponsoring zou het merk langzaam naar de achtergrond
verdwijnen. Zonder het product zou er geen geld zijn om nieuwe sporten te ontdekken en
mensen te inspireren om te doen waar ze van dromen.
4.
5.
The world of Red Bull
The lesson here is..
Red Bull heeft zijn activiteiten tegenwoordig opgesplitst in 2 delen, het energiedrank gedeelte
en het media deel. Het deel dat alle media verzorgt heet Red Bull Media House (RBMH). Dit
is gedaan om orde in de chaos te scheppen. Red Bull maakte zo veel media en organiseerde
zoveel evenementen dat het duidelijker was als dit gescheiden werd. Samen vormen deze
twee delen “The world of Red Bull” (Whiteside, 2013) RBMH heeft als voornaamste taak
om het verhaal van Red Bull te vertellen. Dit doen ze via de atleten die ze sponsoren. Deze
atleten vliegen de hele wereld over en via video blogs vertellen ze hun verhaal. Belangrijk
hierbij is dat het authentiek over komt. De wereld van Red Bull bestaat uit jonge mensen die
voor hun passie leven en hier veel energie uit halen. Als ze vervolgens een verhaal moeten
vertellen waarin ze Red Bull ophemelen komt dit niet authentiek over. Red Bull wil ook geen
video’s maken waarin mensen een blikje vast houden. Dat het filmpje van Red Bull komt is
wel duidelijk, daar hoef je de consument niet nog eens expliciet op te wijzen. Het logo op een
helm van een skateboarder of de auto van een coureur zegt al genoeg (Whiteside, 2013).
Het grootste succes verhaal van RBMH tot nu toe is verreweg de Red Bull Stratos campagne.
Waarin Felix Baumgartner vanaf de rand van de ruimte een vrije val naar de aarde maakte
en daarmee een nieuw wereldrecord zette. Online is te zien hoe Felix zichzelf voorbereidde
op zijn sprong, tot aan de dag dat het zou gaan gebeuren. Toen bleek er te veel wind te staan
en werd het hele evenement verplaatst. Door de consument dit allemaal te laten zien ga je
mee leven met Felix. Hierdoor word de sprong veel spannender en de consumer engagement
sterker (About Felix, 2013)
Lering trekken uit het verhaal van Red Bull is niet makkelijk. Een nieuwe product categorie
bedenken gebeurt bijna nooit, dus daar zullen we niet naar kijken. Hoe Dietrich zijn product
in de markt zette en vervolgens gebruik maakte van negatieve publiciteit is iets waar we
wel veel van kunnen leren. Vooral omdat tegenwoordig veel bedrijven nog altijd de fout in
gaan zodra ze negatief in het nieuws komen. Uit ervaring blijkt dat ze het probleem vaak
ontkennen, of ze gaan er simpelweg niet op in. Dietrich spendeerde 3 jaar van zijn leven
aan een marketing plan voordat er ook maar een blik verkocht was. Dit heeft er uiteindelijk
toe geleid dat hij voorbereid was op alle scenario’s en daardoor snel in kon spelen op alle
gebeurtenissen. Ook de manier waarop Red Bull een pull-effect creëerde is bijzonder.
Eigenlijk deed het bedrijf alles wat het niet moest doen. Sampelen bijvoorbeeld deden ze niet
op plekken waar de doelgroep zich bevond, maar juist daar waar ze niet zaten. Hoe gekker
de plek was des te beter. Zolang je maar kon zien dat de mensen op die plek een duidelijke
energie boost nodig hadden. Zo hebben ze een keer om drie uur s ’nachts op de eerste hulp
van een zieken huis gestaan (Moers, 2011, p.138) Ook het plaatsen van lege blikjes in clubs
is iets wat voor mystiek zorgde, men zag het maar kon er niet aan komen. Zelfs met premarketing werd gewerkt om de sfeer die rond het merk hing te behouden. Zo organiseerde
Red Bull in Frankrijk de Snowthrill of Chamonix. Een Red Bull event waar geen Red Bull
te krijgen was. Mensen werden erg nieuwsgierig naar het product, en het moment dat het
verkrijgbaar was verkocht het als een gek.
De concurrentie bestaat uit grote merken, Coca-Cola heeft Burn energy en Anheuser-Busch
heeft Monster Energy drink. Deze probeerden de mystieke sfeer die rond Red Bull hing te
kopiëren door selectieve distributie. Dit mislukte echter totaal want men kende het product
energiedrank al en er werd snel door de marketing truc heen geprikt. Red Bull had de
energiedrank markt zelf opengebroken en is nog altijd dominant. Toch zijn er ook zwakke
punten aan het bedrijf. Zo leunt het hele bedrijf op één product en mocht dit product ooit
bewezen slecht zijn voor de gezondheid of anders onoverkomelijk negatief in het nieuws
komen. Dan kan het hele bedrijf in elkaar vallen. Dat is een groot risico. Misschien wel om
dat te voorkomen zie je dat Red Bull zich steeds meer omtovert tot een productie bedrijf.
Het heeft tegenwoordig een eigen Media House, een platenlabel en groot online platform
waar ze alle content op kunnen verspreiden. Deze takken van het bedrijf schijnen nog niet
winstgevend te zijn. De omzetcijfers worden namelijk geheimgehouden (Hofstee, 2013).
Maar misschien doen ze dit wel omdat anders blijkt dat Red Bull de perfecte marketing
machine is, die ook nog eens geld verdient aan de promotie.
6.
Conclusie
Bronnen
De klassieke marketing regels zijn er met een reden, maar ze zijn ook geschreven voor de
huidige markt en al zijn producten. Red Bull was een nieuw product met een nieuwe markt.
Daarom konden ze deze regels doorbreken en een andere route nemen die normaal geen
kans van slagen zou hebben. Een pull-effect creëren voor je product is iets elke marketeer
wil. Neem daarom soms een risico en probeer eens van de gebaande paden af te wijken.
Daarnaast is het voor Red Bull nooit een top prioriteit geweest om een product te verkopen.
Ze hebben een wereld gecreëerd waar de doelgroep graag onderdeel van wil zijn. Als je die
mensen eenmaal binnen hebt verkoop je het product vanzelf. Ook de eenvoud van het merk
werkt hier in het voordeel. Omdat Red Bull lange tijd maar een enkel product verkocht
kon het zich helemaal focussen op het opbouwen van het merk en de beleving daarvan.
Als laatst wil ik eindigen met de een quote van Mateschitz, hierop baseerde hij zijn hele
marketingstrategie, nu alleen nog zelf toepassen.
26 years of Red Bull history. (2014). Geraadpleegd op 23 mei, 2014, via
http://energydrink.redbull.com/red-bull-history
“We don’t bring the people to the product. We make it available
and those who love our style come to us.” (Mateschitz, 2009)
A refreshed crew is an efficient crew. (2009). Geraadpleegd op 21 mei, 2014, via http://www.
speedace.info/red_bull.htm
Hiwaizi, O. (2013). Brands in the digital age: The perpetual experience engine. Geraadpleegd
op 21 mei, 2014, via http://www.warc.com.www.dbproxy.hu.nl/Content/ContentViewer.
aspx?MasterContentRef=24fcf76e-b770-4ca3-9f23-dab2362d9b03&q=Red+Bull&CID=A100
725&PUB=ADMAP
Hofstee, G. (2013). Red Bull is eigenlijk al ‘n media bedrijf! Geraadpleegd op 23 mei, 2014,
via http://www.digitaleconomics.nl/2013/03/27/research-paper-red-bull-is-eigenlijk-al-nmedia-bedrijf/
Joseph Tandy, J. (2008). France ends 12-year ban on energy drink Red Bull. Geraadpleegd
op 24 mei, 2014, via http://www.reuters.com/article/2008/07/15/us-france-redbullidUSL1576964720080715
Lobo, R. (2013). Marketing with wings: Dietrich Mateschitz and the art of branding.
Geraadpleegd op 24 mei, 2014, via http://www.europeanceo.com/home/featured/2013/10/
marketing-with-wings-dietrich-mateschitz-and-the-art-of-branding/
Moers, P. (2011). Merk toch hoe sterk. (2e druk) Amsterdam: Bertram + De leeuw Uitgevers.
Red Bull gives you Wings! (2013). Geraadpleegd op 21 mei, 2014, via http://www.warc.com.
www.dbproxy.hu.nl/Content/ContentViewer.aspx?MasterContentRef=d18eaf55-0d5c-440ba920-7dc6e88e671a&q=Red+Bull&CID=A49182&PUB=EURO-EFFIES
Red Bull tops social video charts. (2013). Geraadpleegd op 20 mei, 2014, via http://www.
warc.com.www.dbproxy.hu.nl/Content/News/N30625_Red_Bull_tops_social_video_
charts.content?PUB=Warc%20News&CID=N30625&ID=7a7a291f-ee00-4205-ad221278219b8b00&q=Red+Bull&qr=
Whiteside,S. (2013). RedBull Media House Transforms Content Marketing. Geraadpleegd
op 20 mei, 2014, via http://www.warc.com.www.dbproxy.hu.nl/Content/ContentViewer.
aspx?MasterContentRef=79cfd77c-52f6-434e-a217-0be483a31eb6&q=Red+Bull&CID=A998
86&PUB=EVENT-REPORTS
7.
8.