Transcript Download hier de PDF van dit artikel

rundveehouderij
R E P O RTA G E
Consumenten kopen steeds meer producten via internet.
Vleesveehouder Dirco te Voortwis en initiator Yvo van Rijen
boren met koopeenkoe.nl een nieuwe afzetwijze aan.
‘Crowdbutching’
stuwt de vleesafzet
B
48
OERDERIJ Lindenhoff in Baambrugge (U.) is een maand bezig
met een nieuwe verkoopmethode
van vleespakketten en heeft al
achttien dieren verkocht. Dat de nieuwe
verkoopactie zo goed zou lopen, hadden
veehouder Dirco te Voortwis en initiatiefnemer Yvo van Rijen niet gedacht. “We
hebben zelfs even een mediastop ingelast, want met elk bericht in de media
verkopen we één of twee koeien”, lacht
Van Rijen. “De koeien moeten wel de tijd
krijgen om voldoende te groeien en het
vlees moet vervolgens kunnen rijpen.”
De vleesverkoop is eenvoudig. De consument kijkt op de website koopeenkoe.
nl en plaatst zijn bestelling. Aan de hand
van een tekening van een koe en het oor-
merknummer is te zien hoeveel vleespakketten er van het betreffende dier zijn
verkocht. In eerste instantie kon de consument doorklikken naar een foto van de
koe, maar dit is vervangen door een filmpje met uitleg. Is de koe voor 100 procent
gereserveerd, dan volgt slacht en uitlevering van de vleespakketten. Gezien de
start lijkt de verkoopmethode ‘crowdbutching’ een gat in de markt. Net als bij
crowdfunding gaat het om gezamenlijke
financiering van – in dit geval – vlees.
Pakketten van 7,5 kilo
De klanten die onlangs besteld hebben,
moeten nog even wachten op hun vlees.
Het slachthuis waarmee Te Voortwis
werkt, slacht alleen op maandag. Vervol-
Veehouder Te Voortwis is in zijn nopjes met de Fries-Hollandse koeien die hij kon kopen.
De dieren passen perfect in het plan om Oud-Hollandse rassen te promoten.
gens krijgt het vlees minstens twee weken de tijd om te rijpen.
Te Voortwis is niet alleen in de stal volop met de vleeskwaliteit bezig. Ook rond
de slacht heeft hij zijn wensen. Een koe
wordt op vrijdag al naar het slachthuis
gebracht, zodat ze in het weekend in alle
rust daar op stal staat. “Kort na het transport slachten levert te veel stress op. Dat
beïnvloedt de vleeskwaliteit negatief”,
weet de veehouder.
De afnemers van de pakketten hebben
geen keus in vleessoorten. Een koe wordt
verdeeld in pakketten van 7,5 kilo met
van alle onderdelen iets. “Een pakket
kost €99,95, rond €13,50 per kilo. Dat is
weinig voor entrecote en duur voor gehakt”, stelt Van Rijen.
Te Voortwis en Van Rijen gaan er vanuit dat hun klanten geen grote porties
eten, maar puur voor de kwaliteit gaan.
Deze verkoopwijze heeft als voordeel dat
ze niet met onderdelen blijven zitten. Een
deel ervan kunnen ze wel via de horeca
afzetten, maar die afnemers zitten niet te
wachten op bijvoorbeeld grote hoeveelheden ribstuk. Veehouder en verkoper
merken dat afnemers ook interesse hebben in de minder bekende delen. Ze geven nog geen recepten bij het vlees, maar
ze vinden het het overwegen waard.
BOERDERIJ 99 — no. 25 (18 maart 2014)
PROFIEL
Naam: Dirco te Voortwis
(31).
Woonplaats: Baambrugge (U.).
Bedrijf: Dirco runt
Voorkeur voor Oud-Hollands
In de ruime open stal in Baambrugge
staat een kleurrijk gezelschap. De Gasconnes waar Te Voortwis al jaren mee
werkt zijn aangevuld met verschillende
rassen. Oud-Hollands, dat wel. Te
Voortwis en Van Rijen kozen niet alleen
om de kwaliteit voor Oud-Hollandse rassen als MRIJ, Brandrood, Blaarkop en
Fries-Hollands, maar ook om fokkers die
deze rassen in stand willen houden van
afzet te voorzien. Te Voortwis wijst naar
tien Fries-Hollandse koeien: “Die konden
we van een stoppende melkveehouder
kopen. Ze beginnen net wat te groeien,
Dat crowdbutching zo hard zou lopen, hadden bedenkers Dirco te Voortwis (links) en
Yvo van Rijen niet verwacht. De eerste dieren zijn nu slachtrijp. FOTO’S: TON KASTERMANS
en krijgen daar gewoon de tijd voor.”
In de eerste hokken staan de koeien
die bijna klaar zijn voor de slacht. Mooie
brede ruggen en goed in het vlees. Ondanks de voorkeur voor Oud-Hollandse
rassen staan er toch een paar Gasconnes
tussen. “Omdat we nog niet genoeg andere koeien klaar hebben, gaan er Gasconnes mee. Die zijn voor de horeca.”
De aanschaf van de verschillende rassen valt Te Voortwis mee. Toch is hij nog
wel op zoek naar Oud-Hollandse of dubbeldoelkoeien. De veehouder heeft een
voorkeur voor magere dieren, deze mest
hij dan in alle rust verder af. Het aankopen van een gemest dier vindt hij lastig.
Dan heeft hij immers geen controle op
het afmesttraject en kan hij in de laatste
weken nauwelijks meer bijsturen.
Eenvoudig, regionaal rantsoen
Via internet kan de klant precies zien hoeveel vlees van een koe al verkocht is. Na
slacht duurt de levering nog vier weken.
BOERDERIJ 99 — no. 25 (18 maart 2014)
Over de voeding van de koeien heeft Te
Voortwis naar zijn klanten toe een duidelijk verhaal. Hij voert de dieren vooral
kruidenrijk kuilgras, aangevuld met zelfgeteelde tarwe, bietenpulp en bierbostel.
Mais en soja voert hij niet, dat vindt hij
samen met zijn
vrouw Joëlle vleesveehouderij
Lindenhoff met in totaal 250
runderen. Een groot deel
daarvan zijn Franse Gasconnes. Verder staan er Brandroden, Blaarkoppen, Lakenvelders, Fries-Hollandsen en
MRIJ’s op stal. Ook telt het
bedrijf een kudde schapen en
Gasconne-varkens. Dirco’s
broers Berend en Willem verkopen het vlees van de Gasconne-runderen door aan de
horeca. Verder heeft Lindenhoff een winkel. Het vlees van
de andere rassen verkoopt Te
Voortwis sinds kort via crowdbutching via internet.
geen duurzame gewassen. “We gebruiken geen kunstmest en bespuiten het
gras niet. Daarom staat er ‘onkruid’ tussen. Maar ik heb geen probleem met ridderzuring, de koeien vreten de planten
gewoon. Soms laten ze de planten even
staan en ineens grazen ze ze toch af.”
Dit regionaal voeren doet het goed bij
de eigentijdse consument. “Consumenten gaan steeds bewuster om met wat ze
eten. Een goed verhaal achter het vlees
verkoopt”, stelt het tweetal.
Anne-Marie van der Linde
49