Transcript Interview Gerrit Hasrat

‘Als je mondiger wordt, ga je niet meer op de vuist.’
Meedenken-, praten- en beslissen
in de kerngroep is het ‘trainen
van je hersenen’, weet Gerrit. ‘Ik
wou mondiger worden, zodat ik
dingen verbaal kon oplossen en
niet non-verbaal.’
Een goede reden om kerngroeplid te
worden was dus ‘om mezelf’. En ‘om
iets nuttigs te doen en niet de hele
dag in bed te blijven liggen. Daar
schiet je niets mee op.’ Gerrit is trots
op de participatie bij de Volksbond:
‘Veel kerngroepleden stromen door’. Net als hijzelf.
Gerrit was actief in de kerngroepen van RIBW De Brecht, voormalig sociaal pension Fokke
Simonszhuis en RIBW/MO Jan Rebelstraat. Een jaar lang was hij voorzitter van de kerngroep
van de Jan Rebelstraat.
In oktober 2013 verhuisde Gerrit naar in een kleinschalige RIBW voor 18 mensen, ‘in een pand
met normale mensen en patiënten door elkaar’. Zijn doel voor de toekomst is een nog
zelfstandiger satellietwoning, in dezelfde buurt. Gerrit is blij met zijn ruime woning en de rust
en stilte. Wel mist hij de participatie: ‘zoals bewoners samen met de begeleiding vergaderen,
echt in gesprek gaan met elkaar over alles in huis’.
Gerrit kwam als negenjarig jongetje in 1975 naar Nederland, voor de onafhankelijkheid van
Suriname. Met zijn ouders, acht zussen en twee broers. Vanwege een zware aanrijding
maakte hij de LTS niet af. Hij moest twee maanden rust houden door een zware
hersenschudding. Na dit ongeluk openbaarde zijn hersenziekte zich en kwam hij ‘op het
verkeerde pad in het uitgaansleven met alcohol en bier’.
Vijftien jaar was hij tegen medicatie. Sinds vijftien jaar is hij ‘pro-medicatie’. ‘Nu – sinds
anderhalf jaar - accepteer ik dat ik een hersenziekte heb.’ En neemt hij steevast zijn
medicijnen. Hij kan niet zonder. ‘Het is chronisch. Er is geen weg terug’.
I nterview receptionist Gerrit, 6 april 2014
Pagina 1 van 2
De bijwerkingen van de medicatie belemmeren helaas nog zijn volledig zelfstandig
functioneren. ‘De bijwerkingen zijn heel erg. Het is soms net alsof je niets kan. Focussen en
concentreren zijn dan moeilijk. Dat maakt onzeker.’ Gerrit krijgt medicijnen tegen de
bijwerkingen. Die werken goed. Dan is hij snel scherp en helder.
Door te wandelen, goed te eten, te werken en medicijnen tegen bijwerkingen te slikken,
probeert Gerrit in goede conditie te blijven. Sinds de zomer van 2013 werkt Gerrit bij de
receptie. Eerst van RIBW/MO Fokke Simonzstraat, nu van RIBW/MO G.J. Scheurleerweg: ‘Ik
wil graag iets nuttigs doen. En dit is ook goed voor je ontwikkeling, goed voor je hersenen.’
Gerrits werk bestaat uit het
beantwoorden en doorverbinden
van de telefoon, de deur openen
voor bewoners, bezoekers
verwelkomen, post aannemen en
het alarm resetten. Eenmaal per
dienst maakt hij een ronde in de
buurt om te controleren of er
bewoners op straat rondhangen.
Hij kent ze allemaal goed en kan
ze rustig aanspreken. ‘Je merkt
dat buurtbewoners dit
waarderen.’ Hij vindt het leuk om
bewoners helpen. ‘Ik maak af en
toe een praatje bij de balie’.
Gerrit neemt elke donderdag en vrijdag de tram naar zijn werk. Hij is vijf kwartier onderweg.
Die reistijd heeft hij er wel voor over. Hij werkt van 12.00 tot 16.00. Daardoor is hij op tijd
thuis voor het gezamenlijke, versbereide eten met zijn medebewoners op zijn nieuwe
woonplek.
I nterview receptionist Gerrit, 6 april 2014
Pagina 2 van 2