Transcript Oost-Europese zorghulp als alternatief voor

De Gelderlander 12/04/2014
Page : 7
Copy Reduced to %d%% from original to fit letter page
BINNENLAND 7
DE GELDERLANDER ZATERDAG 12 APRIL 2014
THUISZORG
Oost-Europese zorghulp als
alternatief voor verpleeghuis
Ook in ons
land een trend
in opkomst:
inwonende
buitenlandse
zorghulpen.
door Lotte Martini
NIJMEGEN – In landen als Italië is
het al jaren een bekend fenomeen. Buitenlandse, meestal
Oost-Europese vrouwen zorgen
voor ouderen en zieken, en wonen bij hen in huis.
Nu in Nederland steeds meer bezuinigd wordt op de langdurige
zorg, is dit verschijnsel ook hier
in opkomst. Het lijkt erop dat de
buitenlandse zorghulpen een gat
vullen dat niet gedekt wordt door
het reguliere thuiszorgaanbod. Betaalbare 24 uurszorg, waardoor
mensen thuis kunnen blijven wonen. Een alternatief voor het verpleeghuis.
Dat geldt ook voor José Cobussen
(47) uit Wamel. José werd geboren met hemiplegie, halfzijdige
spastische verlamming. Toen zich
naast haar beperking een conversiestoornis met epileptische aanvallen ontwikkelde, moest ze
voor revalidatie naar een verpleeghuis. Wat begon als een tijdelijk
verblijf van drie maanden, werd
uiteindelijk 7,5 jaar. Het leek erop
dat José nooit meer zelfstandig
zou kunnen wonen. Totdat ze
hoorde over de mogelijkheid om
een buitenlandse zorghulp in
huis te nemen.
„Voor het rijk zijn we een besparende factor”, zegt Berry Swaan,
zorgcoördinator bij De Wit Thuiszorg, voorheen Stichting HomeCare. „Bij ons betalen cliënten 2.475
euro per maand voor een zorg-
hulp. Het reguliere Nederlandse
tarief loopt al gauw op tot boven
de 10.000 euro.”
De door De Wit Thuiszorg geplaatste zorghulpen zijn in dienst
van een Slowaaks uitzendbureau,
gespecialiseerd in medisch personeel. De meeste dames komen uit
Slowakije, een enkeling uit Hongarije of Roemenië.
Berichten over uitbuiting van de
Oost-Europese zorghulpen worden door Swaan resoluut van de
hand gewezen: „De dames verdienen het wettelijk bepaalde minimumloon. Hun levensonderhoud
‘Zorgelijke
ontwikkeling’
Een nieuwe start dankzij Judita
Voor een kwart van het reguliere
thuiszorgtarief een inwonende
Oost-Europese zorghulp. Het lijkt
te mooi om waar te zijn. „En dat
is het ook”, aldus Lilian Marijnissen van Abvakabo FNV. „Wij gunnen iedereen een baan, ook mensen uit Oost-Europa. Maar dit gaat
ten koste van het werk voor Nederlandse thuiszorgmedewerkers.
Een zorgelijke ontwikkeling.”
Marijnissen noemt het zeer kwalijk dat de Oost-Europese zorghulpen niet onder de Nederlandse
cao vallen. Daardoor is er geen
controle op hun arbeidsomstandigheden en gewerkte uren. Door
bezuinigingen op langdurige zorg
vreest ze een toename van het
aantal buitenlandse zorghulpen.
„De zorgbehoefte neemt immers
niet af.”
! Samen vormen ze een team: José Cobussen (links) en haar Hongaars-Roemeense zorghulp Judita Merker (midden). José’s nichtje Kyara (rechts) brengt
gelmatig een bezoek aan haar tante. foto Eveline van Elk
WAMEL – Dolblij is ze, met haar pa-
radijsje. Na 7,5 jaar in het Tielse
verpleeghuis Vrijthof te hebben
gewoond is José Cobussen weer
terug in haar woning in Wamel.
Dankzij haar doorzettingsvermogen, en zorghulp Judita.
Het verblijf in het verpleeghuis
viel José heel zwaar. Op een kleine kamer, tussen cliënten met
een niet-aangeboren hersenletsel.
„Het was moeilijk om met deze
bewoners een goed gesprek te voeren”, zegt ze. Haar lidmaatschap
van de cliëntenraad en administratieve werk hielden José figuurlijk
op de been.
José weigerde zich neer te leggen
bij het vooruitzicht definitief in
het verpleeghuis te moeten blijven. Ze had maar één grote wens:
Copyright (c)2014 De Gelderlander 12/04/2014
in Nederland komt volledig op
kosten van de cliënt voor wie ze
werken.”
Ook de veertigurige werkweek
wordt volgens Swaan gerespecteerd: „We brengen regelmatig
een bezoek aan onze cliënten om
te kijken of alles goed gaat en zetten samen met de hulp een zorgplan op papier.” Swaan benadrukt
dat zijn organisatie meer is dan alleen een bemiddelingsbureau.
„Uitsluiting van Nederlandse verzorgenden is niet aan de orde”,
stelt Swaan. Wanneer cliënten
dat willen, kunnen ze ook kiezen
weer terugkeren naar haar eigen
woning in Wamel.
Maar hoe? Buurt- en thuiszorg waren voor José geen optie. Vanwege
haar ziekte heeft ze 24 uurszorg
nodig. Onbetaalbaar met een persoonsgebonden budget (pgb), zo
leek het. Tot José door een zorgkantoor werd gewezen op de mogelijkheid om een buitenlandse
zorghulp in huis te nemen.
De Wit Thuiszorg (destijds Stichting HomeCare) bracht haar de
“
Voortaan ben ik niet
meer afgesloten van
de maatschappij
José Cobussen
voor een Nederlandse zorghulp.
„Als vangnet is er sowieso Nederlands personeel”, voegt hij toe.
„Wanneer een buitenlandse zorghulp door een calamiteit terugkeert naar haar eigen land, neemt
een Nederlandse verzorgende de
zorg direct over.”
Marion van de Coevering, woordvoerder van ZZG Zorggroep in
Nijmegen, noemt de buitenlandse hulpen ‘een andere partij op de
markt’. Zolang bij de inzet van deze zorghulpen de geldende wetten en regels worden gerespecteerd, ziet ze geen bezwaar. Dat
Hongaars-Roemeense Judita Merker (53). Judita komt uit Satu Mare, een stad in het Noord-Westen
van Roemenië, zo’n 13 kilometer
van de Hongaarse grens.
Judita woont en werkt drie maanden bij José. Samen spreken ze
Duits. En al zijn ze de taal allebei
nog niet volledig machtig, de dames voelen elkaar naar eigen zeggen perfect aan.
Voor José was het geen bezwaar
om een vreemde in huis te nemen: „Mijn privacy had ik in het
verpleeghuis al ingeleverd, nu
heb ik juist weer een deel terug.”
Na tweeënhalve maand is Judita
een beetje familie geworden. „Samen vormen we een team”, zegt
José. „Wanneer we het huishouden doen, dan help ik zoveel als
re-
geldt ook voor Branchebelang
Thuiszorg Nederland. Keuzevrijheid van de cliënt staat bij hen
hoog in het vaandel. ‘Er zal altijd
voldaan moeten worden aan de
geldende kwaliteitseisen’, meldt
de vereniging in een schriftelijke
reactie.
Door bezuinigingen in de zorg
verwacht Berry Swaan de komende jaren een sterke toename van
het aantal buitenlandse zorghulpen. In Nederland, maar ook in de
rest van Europa.
„Want de zorg wordt uitgekleed.
Dat is toch schrijnend?”
ik kan.” Haar zorghulp kan het beamen: „We denken samen en werken samen.”
Judita heeft al eerder in Duitsland
gewerkt, voor een bejaarde demente vrouw. Ze koos nu voor Nederland omdat ze hier een jonge
patiënte kon helpen. Ook was toegang tot internet heel belangrijk
bij haar keuze, om contact met
haar familie te onderhouden.
Begin mei gaat Judita weer naar
Roemenië en krijgt José een nieuwe hulp. Maar Judita verdwijnt
niet uit haar leven. Op 1 augustus
komt ze weer terug naar Wamel
om José wederom bij te staan.
José is dankbaar voor de nieuwe
start die ze heeft kunnen maken:
„Ik ben nu niet langer afgesloten
van de maatschappij.”
April 12, 2014 2:10 pm / Powered by TECNAVIA