Transcript Door: Fabio van Olst (NL) In de standaard die

Door: Fabio van Olst (NL)
In de standaard die we in Nederland kennen van de Felegyhazer Tuimelaar staat de
kleurslag zilver vermeld. Ik heb al eens in een artikel geschreven, dat ik ze nooit
gezien heb en graag wilde weten of iemand ze wel eens had gezien.
Daar kwam geen reactie op, maar op de laatste Europa show in Leipzig zat in een volière een
zilver doffer uit Hongarije. Met handen en voeten heb ik geprobeerd te achterhalen, waar
deze uit gefokt was, maar helaas bleef dit onduidelijk. Ik heb wel geprobeerd om via de
secretaris van de Hongaarse club, die Engels spreekt, contact te blijven houden.
Vorig jaar bedacht ik mij dat het mogelijk moest zijn om de kleur zilver zelf te fokken, maar
waar haalde ik nou de zilver kleur vandaan? Via internet kwam ik er achter dat ik de milky
factor nodig had, zoals bijvoorbeeld een zilver Mookee of.. een zilver Lahore. Ik vond in
Nederland een fokker van Zilver Lahores en mocht bij hem een doffer ophalen. Deze doffer
heb ik in december gekoppeld aan een geel geëksterde Felegyhazer. De doffer was met zijn
grote lichaam en voetbevedering, niet echt een man voor deze duivin. De eerste eieren waren
dan ook onbevrucht. De tweede keer lukte het wel en begin maart had ik één dag 2 jonge
duiven van dit koppel. Ik had ze zelf laten broeden, maar helaas waren beide jongen na een
dag dood.
In de tussentijd was ik tot de ontdekking gekomen, dat er een fokker van Felegyhazers in
Zuid Duitsland woonde, die voor zijn kleindochter een koppel zilver Felegyhazers had
aangeschaft. Hier kwam ik achter, doordat een vriend van mij, bij deze fokker geel
geëksterde Felegyhazers had gekocht. Hij was er geweest en vertelde mij dat die man zilvers
had. Dit moest ik zien! Ik heb contact gezocht via email en hem gevraagd of hij een doffer of
een duivin voor mij had. Ja, dat had hij, sterker nog ik kreeg van hem 2 duivinnen en één
doffer. De doffer is niet goed getekend en mist een rozet, maar de kleur is zilver, dus niet zo
nauw kijken! 8 Februari was het zover, en ben ik met mijn duivenvriend René uit het
Limburgse Reuver, naar Apolda in Duitsland gereden. Op zaterdagochtend om vijf uur
weggereden om René in Reuver op te halen en door naar Apolda. Rond twaalf uur kwamen
we hier aan. We werden hier ontvangen alsof we er al jaren kwamen. René had een andere
Duitse Felegyhazer fokker benaderd voor een koppel rood geëksterde Felegyhazers en deze
man was ook gekomen. We konden meteen aanschuiven voor het warme eten en na het
warme eten mochten we de Felegyhazers gaan bekijken. Topdieren, in geel en zwart geëksterd, maar ik kon natuurlijk niet wachten tot we bij de zilver Fely's kwamen. En ja, er zat
inderdaad één oud koppel, die vijf zilver-kleurige jongen hadden groot gebracht. Ik wilde het
koppel graag hebben en kreeg de extra duivin erbij cadeau.
Het koppel zilver geëksterde Felegyhazers voelde zich snel thuis bij mij in Vorden en ze zaten
snel op de eerste eitjes, die 14 maart uitkwamen. Tot zover een mooi verhaal... maar 15
maart vond ik de 2 jongen dood in de nestpan; ze waren niet gevoerd. Ik hoopte dat ze snel
weer eieren zouden gaan leggen en ik toch de eerste zilver geëksterde jongen kon hebben dit
jaar.
Ondertussen bleek dat ik al die
tijd zelf op het zilver had
gezeten, zonder dit te weten.
Op de dag dat ik de zilver
geëksterde Fely's uit Duitsland
haalde, kreeg een koppel van
mijn eigen Fely's 2 mooie
jongen. De ouders had ik
gekoppeld in de hoop dat ik
hieruit jonge blauw geëksterde
Felegyhazers zou fokken.
Hiervan zijn er ook niet veel in
Nederland, dus enkele jaren
geleden heb ik mijn laatste
blauw geëksterde doffer maar
laten paren met een rood
geëksterde duivin.
Hieruit kwamen veel jongen met een rode kleur, maar met een blauwe staart. Omdat ze bij
mijn vader in de volière zaten, hebben ze
verschillende keren jongen gehad.
Boven en rechts:
Twee afbeeldingen in boven- en zijaanzicht, van de doffer die later de stamhouder werd in de fok voor de zilverkleurige geëksterde Felegyhazers.
Op een gegeven moment kwam er een
doffer uit, met een rood zilver/blauwe
bruine kleur. Omdat deze doffer groot en
zeer vitaal was, was ik er van gecharmeerd en mocht hij in de volière
blijven. Deze doffer paarde zich aan een
zusje; een rode met blauwe staart en ze
kregen een zoon die veel op pa leek, maar
met een kroontje op zijn hoofd i.p.v. een
snip tekening.
Inmiddels had ik vorig jaar wat witte duivinnen over, dus had ik de doffer gekoppeld aan een
witte duivin, in de veronderstelling dat hier allen witte jongen uit kwamen, omdat wit dominant is over de geëksterden. Dit was dus niet het geval; ik heb er vorig jaar een mooie rood
geëksterde doffer uit gefokt, met een kroontje.
Links:
Nu dit jaar, mocht de roodzilver blauw bruine zich
koppelen aan een Duitse
blauwe duivin. De eerste
eieren de ze legde, leverden
meteen twee mooie jongen
op. Ik dacht dat ze blauw
geëksterd waren...
Mijn verbazing was groot
toen ik zag dat ze wel heel
licht blauw werden. Helaas is
één van de twee jongen dood
gegaan, maar ik had nog wel
een foto gemaakt, hoe ze
met z'n tweeën in de nest
pan zaten.
Inmiddels is het overgebleven jong al uitgevlogen en
loopt hij parmantig zijn zilver
geëksterde veren te showen!
Boven: Ronde 2 van dit koppel is nu 3 weken oud, een mooi zwart jong en een lichte blauwe
zonder band in de staart. (De zilver van de eerste broedronde heeft ook geen band in de
staart)
Prachtig toch, het fokken van duiven!
Links:
Dit is het koppel zilver
Felegyhazer uit Duitsland.
Onlangs had ik hier twee
jongen van. Een dag later
was één jong dood en een
week later door onderkoeling het 2e jong.
Felegyhazers gaan na één
week overdag van de
jongen af en als het dan
's-morgens nog koud is, is
dit fataal voor de enkele
jongen. Als er 2 jongen
zijn gaat het wel goed,
omdat die elkaar warm
houden.
Rechts:
Een ander fokkoppel
Felegyhazers, zoals later
gevormd, bestaande uit een
zilver duivin en een witte doffer.
Links:
Jonge Felegyhazers, kunnen
elkaar goed verdragen, hier
genieten ze gezamenlijk van
de zon in de volière.
Rechts:
De liefste bezigheid van iedere
duif; spetteren in het bad en
daarna veren plukken en
gladstrijken.
Onder:
Felegyhazers op de vloer in het binnenhok. Fabio gebruikt een bodembedekker, waar o.a.
het populaire gehakselde hennepstro voor is gebruikt, want een droge vloer is belangrijk bij
de voorkoming van ziekten.
Links:
Een rode Felegyhazer op het nest met
een jong, wat keurig gevoerd wordt.
Door het morsen bij het voeren, verkleurd de witte slab van deze duivin.
Je ziet het meestal ontstaan door
overmatig snoepen uit de mineraalbak. Die mineralen zijn meestal rood
van kleur en worden graag gegeten
door de duiven. Zo’n vlek kan soms
lang blijven zitten, want een duif kan
zoiets zelf niet makkelijk schoonmaken.
Het gebruik van een krant om de
nestschaal voorkomt het vuil worden
van die schaal en kan eenvoudig verwisseld worden. Er wordt beweerd dat
de drukinkt van de krant parasieten,
zoals veerluis voorkomt.
Rechts:
Het mineraalmengsel is erg in trek.
Het geeft ondertussen wel een kleurrijk plaatje.
Onder: Een fraaie aluminium volière, met voldoende
vliegruimte voor de Felegyhazer tuimelaars.
Rechtsonder:
Een fraaie “en profile”
afbeelding van een
zilverkleurige
Felegyhazer
Tuimelaar.
Copyright ©2014
All rights reserved by the
Aviculture-Europe Foundation.
Dit is een publicatie uit het online tijdschrift
www.aviculture-europe.nl
Nederlandse uitgave ISSN: 1871-6865
U mag deze tekst / foto’s niet kopiëren, distribueren,
zenden of publiceren
zonder schriftelijke toestemming.