Transcript Els Draad - Titus Brandsmaparochie

Titus Brandsmaparochie Oss
OUDER WORDEN ALS GEESTELIJKE
WEG
Wij worden ouder. Dat is niet alleen in het
algemeen zo, maar ook nu u dit leest gebeurt het
ouder worden waar u bij staat. Dat is echter zo
vanzelfsprekend, dat we het niet opmerken,
zolang er geen signalen komen die duiden op
lichamelijke of geestelijke veranderingen. Als
we deze wel registreren bij onszelf, dan worden
we gedwongen ons daartoe te gaan verhouden.
Misschien wordt u langzaam stijver bij het
opstaan, bent u niet meer zo energiek, of komt u
niet meer zo snel op iemands naam. Hoe u daar
tegenaan kijkt is van persoon tot persoon
verschillend. De een reageert met milde zelfspot, een ander met berusting, een derde met
verontwaardiging. De een zegt: ‘Het is de
leeftijd’, ‘n ander spreekt van ‘aftakeling’ en
stelt zich vragen bij de menswaardigheid van het
bestaan. Vaker wordt tegen het ouder worden
negatief aangekeken en wordt erover gesproken
in termen van ‘achteruitgang’. Alles wordt
minder: je uithoudingsvermogen wordt korter en
het lijstje met namen van overleden familie en
bekenden langer. Het incasseringsvermogen
neemt af, en de dood komt steeds dichterbij.
Mensen die nu ouder worden, zijn opgegroeid
met het idee dat het leven maakbaar zou zijn.
Als je dan lichamelijk of geestelijk achteruit
gaat, kun je gaan denken dat het bestaan geen
betekenis meer heeft. 'Ik kan niks meer, ik ben
niks meer, wat heeft het nog voor zin?' De
teleurstelling van de ouderdom kan uitlopen op
een depressie, maar het kan ons ook wakker
schudden. Een ontwaken uit de illusie dat de
wereld om ons zou draaien. Op pijnlijke wijze
misschien gaan we inzien, dat niet wij, maar
God het centrum van de wereld is. Een gelovig
mens zou zich dan af kunnen vragen: wat is Hij
in Godsnaam aan het doen in mijn leven? Wat is
Hij aan het doen nu ik minder word, nu ik mijn
heup heb gebroken, nu mijn man of vrouw naar
een gesloten afdeling moet?
De Bijbel heeft zo zijn eigen kijk op het ouder
worden. Paulus schrijft in 2 Kor 5: Terwijl de
uiterlijke mens vervalt, wordt de innerlijke
vernieuwd. Uiterlijk verval en innerlijke
PAROCHIEBLAD
vernieuwing gaan hand in hand, zegt Paulus. Als
de dood nadert, kan je innerlijke waarneming
zich verdiepen. Je gaat scherper zien, horen,
smaken en voelen dan voorheen. Toen de
dichteres Jacqueline van der Waals hoorde dat
zij ongeneeslijk ziek was, schreef zij:
Sinds ik het weet, werd mij de overvloed,
de schoonheid en de zoetheid van alle dingen
die mij overal omgeuren en omringen
nog wèl zo lieflijk en wèl zo zoet.
Sinds ik het weet, treed ik, wie ik ontmoet,
de vreemden en de vrienden op mijn wegen,
ontroerder en vertrouwelijker tegemoet,
en ik groet ze met een vriendelijker groet.
Sinds ik het weet, is God mij meer nabij
en vaak in d’ernst van het aardse spel verloren
zo ernstig en zo diep als ooit tevoren,
voel in de dingen plots Gods glimlach over mij.
Met de dood nabij, vallen de schellen van de
ogen en voor de innerlijke mens komt het leven
nu oneindig veel dieper binnen – het wordt
geschouwd tot op God.
Eeuwenlang wachtte men niet tot het moment
van een slecht-nieuwsgesprek, maar oefende
men zich in een vertrouwvolle omgang met de
eigen sterfelijkheid en dood. De grote componist
Mozart schreef in een brief aan zijn oude vader:
‘Aangezien de dood het werkelijke doel is in
mijn leven, heb ik mij er de afgelopen jaren op
toegelegd, deze trouwe en beste vriendin van de
mens te leren kennen. En ik ben er zo goed in
geslaagd dat de idee, dood te gaan, mij geen
angst meer inboezemt, maar me zelfs veel steun
geeft en een diep gevoel van rust. Ik dank God,
dat ik in de dood uiteindelijk het geheim van het
ware geluk heb ontdekt. Voor dit geluk dank ik
mijn Schepper en ik wens dit geluk toe aan al
mijn vrienden.’ In ouder worden en sterven
schuilt een groot geheim: het Geheim van onze
omvorming in God en zijn menswording op
aarde. Dat wij elke dag een moment stilstaan bij
het Geheim van onze ouderdom en zo eveneens
ons ware geluk mogen ontdekken.
Leon Teubner
Jaargang 19 Nummer 5
september/oktober 2014
Pag. 1
COLOFON
Titus Brandsmaparochie
Oplage ± 500 exemplaren
Verschijnt ca. zevenmaal per jaar.
Redactie
Frank van Breukelen
Riky de Jong
Margrit Ricken
Gerard van Loon
p. George Zeegers
Redactieadres
Oude Molenstraat 8
5342 GC Oss
Telefoon: 0412 - 622 164
Pastores
G. Zeegers
L. Teubner
Bereikbaarheid pastores
Tijdens kantooruren, 0412 – 622 164
Buiten kantooruren in noodgevallen:
06 – 34 71 91 06
Taxidienst
Voor de alle diensten.
Aanmelden: 0412 – 622 164
Adres St. Jozefkerk
Oude Molenstraat 8
5342 GC Oss
Telefoon: 0412 – 622 164
Fax: 0412 – 628 487
Bank: IBAN NL56 RABO 0140.4057.71
t.n.v. Titus Brandsmaparochie te Oss
e-mail: [email protected]
www.titusbrandsmaparochieoss.nl
Drukwerk
Drukkerij Putters
Verspreiding
Op verzoek:
 thuis in de bus
 per e-mail
 website
 ophalen in kerk of verzorgingshuis
Inleverdatum kopij
1 oktober 2014
Verschijningsdatum volgende nummer
21 oktober 2014
VAN DE REDACTIE
Ouder worden
Mijn kinderen vinden me een fossiel, iets wat
thuishoort in een andere, lang vervlogen, tijd. Op de
wijze die kinderen eigen is, hebben ze dat onomwonden gezegd. En dat alleen maar omdat ze me
betrapten op het schrijven van een brief. In hun ogen
is dat echt belachelijk in deze tijd. Je schrijft toch een
e-mail. Ja, ja, ik ken die mailtjes. Gedachteloos tik je
alles wat in je opkomt en voordat je je realiseert wat je
geschreven hebt, heb je al op de verzendknop gedrukt.
Oeps!
Nee dan een brief. Je pakt een pen die lekker in de
hand ligt, denkt na over wat je wilt zeggen en hoe je
het moet zeggen. Je schrijft netjes en duidelijk. En
voordat je de enveloppe dicht likt, lees je de brief nog
eens over en plakt er een laatste P.S. onder. Een brief
terugkrijgen is helemaal het toppunt van genot. Daar
kan geen e-mail tegenop.
Maar misschien hebben mijn kinderen toch wel gelijk.
Ik merk de laatste jaren wel vaker dat al dat gejakker
voor mij niet meer zo nodig hoeft. Je kijkt wat vaker
achterom in plaats van vooruit. Daarmee wil ik beslist
niet zeggen dat alles toen beter was. Maar we konden
wel uren buiten spelen, cowboy en indiaantje.
Complete veldslagen werden nagespeeld en alle
kinderen uit de buurt deden mee. En geloof me, met
gemiddeld 5 kinderen per gezin was dat een
angstaanjagende bende indianen. Bovendien werden
de ouderen bij de indianen hogelijk geëerd. Kom daar
nu maar eens om. Fossiel, jawel hoor!
“Jij leeft te veel in het verleden” zeggen ze dan als ik
weer eens een nostalgische bui heb of een fotoalbum
pak. Ze hebben gelijk. Ouderen leven meer in het
verleden dan jongeren. Misschien wel omdat ze meer
verleden hebben. Of omdat ze minder behoefte
hebben om steeds maar vooruit te kijken naar de
volgende auto of de volgende promotie.
Tegen mijn kinderen zeg ik dan. “Leef jij maar lekker
in het nu, voor de volle 100%.
Geniet van het moment. Je
ervaringen nu zullen over 40 –
50 jaar, als jij ouder bent,
kleine schatten zijn waar je
graag naar terugkijkt”. “Houd
op”, roepen ze dan. “Je lijkt
opa wel”.
Ik vind dat een compliment,
want ik had diep respect voor
opa, een eenvoudige, maar
heel wijze mens.
PAROCHIEBLAD
Jaargang 19 Nummer 5
september/oktober 2014
Pag. 2
……. AANGESTIPT …….
 VORMSEL 2014
Het sacrament van het Vormsel wordt ook dit
jaar toegediend aan kinderen van groep 8. Een
informatieavond daarover is op maandag 8
september om 19.30 uur.
 PAROCHIËLE ZENDING
Gelukkig hebben wij in onze parochie veel
mensen die bekwaam en bereid zijn om in onze
vieringen voor te gaan. We kennen veel
verschillende vieringen en dat is een rijkdom. Al
jaren geleden hebben we besloten, dat ieder die
voorgaat in een officiële parochieviering of in
een beraad, een officiële zending krijgt. Zondag
5 oktober is het zover. In feestelijke viering
willen we bestuurslid Lou Pinckaers, PBG-leden
Elly Vreenegoor en Henk Peters, en Harriëtte
Giesbers van de werkgroep Afscheidingsvieringen, een officiële parochiezending geven.
Met dank voor hun inzet.
 KLEUTERVIERING ‘DIERENDAG’
Zondag 5 oktober is er een kleuterviering met
als thema ‘Dierendag’. Aanvang 11.30 uur. Je
bent van harte welkom en als je wilt mag je een
dierenknuffel meebrengen.
 KLEDINGINZAMELING
Op zaterdag 25 oktober kunt u wederom kleding
bij de kerk brengen voor Mensen in Nood. U
kunt de kleding in gesloten zakken aanleveren
tussen 10.00 en 13.00 uur.
 FAIR TRADEMARKT
Zondag 26 oktober is er weer een Fair
Trademarkt in onze parochie.
 ALLERZIELENVIERING
Op zaterdag 1 november wordt om 19.00 uur in
onze kerk de jaarlijkse Allerzielenviering
gehouden. In het volgende parochieblad leest u
meer hierover.
 SAMEN EVANGELIE LEZEN
Donderdag 4 september beginnen we weer met
de bijeenkomsten ‘Samenscholen rond de
Schrift’. Vanaf dan bent u elke week weer
welkom van 09.30 tot 11.30 uur, om het
evangelie van de komende zondag te lezen.
Samen proberen we de betekenis van de
verhalen te ontdekken voor ons dagelijkse leven.
Iedereen kan meedoen, Bijbelkennis is niet
nodig. Deze bijeenkomsten worden gehouden op
de pastorie. U bent van harte welkom!
PAROCHIEBLAD
WAT GELOOF IK EIGENLIJK?
God als dragende grond
Het woord ‘God’ roept onmiddellijk een gevoel
van gedragenheid bij mij op. Dat gevoel wekken
mensen eerder bij mij op dan Godsbeelden. In
mijn jeugd bezat ik de vanzelfsprekende beelden
uit die tijd. Maar tijdens mijn studie filosofie in
Dordrecht en later theologie in Rome, vervaagden al die beelden en ben ik eigenlijk een soort
‘heiden’ geworden. Maar wat bleef in mij is een
vanzelfsprekende stroom van gedra-gen voelen
in het leven. De grondtoon in mijn bestaan is die
van een gelukkige natuur en mij concreet
gedragen weten door mensen om mij heen. Dat
maakt dat ik vredig en zingend door het leven
ga. Ik voel mij gezien, gewaardeerd en gedragen
door de mensen om mij heen, in de parochie, in
de Karmelorde, in mijn familie …, in een sfeer
van hartelijkheid en vriendelijkheid. Dat alles
maakt weer dat ik de dingen kan dragen die op
mijn pad komen. De situaties waarin mensen
zitten, raken en boeien mij. Ik stap op hen af,
arme mensen, bijstandsvrouwen, mensen die in
de knel raken in onze samen-leving. In mijn
ontmoetingen met hen komt God vaak helemaal
niet ter sprake, maar in mijn gevoel gedragen te
zijn, is Hij er altijd bij. Daaraan heb ik mij altijd
toevertrouwd: aan die dragende Grond, die in
mij steeds weer gedragenheid, geborgenheid en
zorg wist te wekken.
Ook in de Karmel heb ik zijn gedragenheid
ervaren. Ik heb veel mogen en kunnen doen in
bestuur en commissiewerk. De laatste decennia
is de Karmelregel wereldwijd weer in de belangstelling komen te staan en de spiritualiteit van de
Karmel is belangrijk in het zoeken van mensen
binnen de huidige tijdgeest. Bidden doe ik het
liefst met mensen samen. Daarin met eigen
woorden contact zoeken met die dragende
Aanwezigheid. Ook in mijn preken probeer ik
dat. Maar ook het zingen in mij ervaar ik als
bidden.
Nu ik ouder word, blijft het gevoel van gedragen
worden. Hoewel ik ouder word, heb ik dat door
de dag heen niet zo in de gaten. Ik merk het een
beetje aan het feit, dat ik wat rustiger werk en
fysiek krijg ik af en toe ook wat ongemakken.
Maar God gaat ook hierin mee. Het voelt
weldadig dat ik verder nog zo fit ben. Ik ervaar
dat als een gave, als een cadeau. In die zin voel
ik mij nog steeds een zondagskind. Want ik kan
het ook wel accepteren als e.e.a. wat minder
wordt. Maar zolang ik iets te bieden heb in het
pastoraat zal ik er wel in blijven werken.
p. George Zeegers
Jaargang 19 Nummer 5
september/oktober 2014
Pag. 3
LITURGISCHE VIERINGEN ST. JOZEFKERK
Dag
Datum
Tijd
Dienst
Voorganger
10.00 u
23e zondag door het jaar
Eucharistieviering
Ez. 33, 7-9 ev. Mt. 18, 15-20
p. G. Zeegers
Volkszang
Kruisverheffing
Ziekenzondag
Woord- en communieviering
Woord- en communieviering
Op bezoek bij Titus
Num. 21, 4-9 ev. Joh. 3, 13-17
Zondag 21 sep.
Zon. 21 sep. 10.00 u
25e zondag door het jaar
Woord- en communieviering
Jes. 55, 6-9 ev. Mt. 20, 1-16a
p. L. Teubner
Titus Brandsmakoor
Weekend 27 + 28 sep.
Zat. 27 sep. 18.30 u
Ez. 18, 25-28 ev. Mt. 21, 28-32
p. L. Teubner
De Titaantjes
10.00 u
26e zondag door het jaar
Woord- en communieviering
Familieviering
Presentatieviering Vormelingen
Eucharistieviering
Jes. 5, 1-7 ev. Mt. 21, 33-43
10.00 u
27e zondag door het jaar
Zendingszondag
Eucharistieviering
11.30 u
Kleuterviering
Zondag 7 sep.
Zon. 7 sep.
Weekend 13 + 14 sep.
Zat.
Zon.
Zon.
13 sep.
14 sep.
28 sep.
18.30 u
10.00 u
Zondag 5 okt.
Zon.
5 okt.
Werkgroep Titus
p. L. Teubner
p. G. Zeegers
p. G. Zeegers +
p. L. Teubner
p. G. Zeegers +
Wg. Kleutervier.
Koor
Volkszang
Mediorenkoor
Herenkoor
Volkszang
Weekend 11 + 12 okt.
Zat. 11 okt. 18.30 u
Zon. 12 okt. 10.00 u
28e zondag door het jaar
Woord- en communieviering
Eucharistieviering
Samenviering met St. Dichterbij
Op bezoek bij Titus
Jes. 25, 6-10a ev. Mt. 22, 1-14 of 1-10
Zondag 19 okt.
Zon. 19 okt. 10.00 u
29e zondag door het jaar
Woord- en communieviering
Jes. 45, 1. 4-6 ev. Mt. 22, 15-21
Werkgroep Titus
p. G. Zeegers +
p. E. Mickers
p. L. Teubner
Volkszang
Mediorenkoor
Herenkoor
LIEF EN LEED
Met droefheid hebben wij afscheid moeten nemen van:
28 juni Kees Smits, Arendsvlucht 71
9 juli André Bloem, Wethouder van Eschstraat 330
19 juli Kees Jansen, Kloosterhof 21, Nistelrode
PAROCHIEBLAD
Jaargang 19 Nummer 5
september/oktober 2014
88 jaar
94 jaar
90 jaar
Pag. 4
KINDERPAGINA
DOOP
Bijna elke maand wordt er gedoopt. Wij dopen onze kinderen in een gezamenlijke viering, bij voorkeur de
laatste zondag van de maand. Ter voorbereiding zijn er twee ouderavonden. De eerste avond spreekt de
pastor over de doop in het algemeen. Tijdens de tweede avond wordt de viering met de doopouders
samengesteld, waardoor een eigen persoonlijke viering ontstaat. Als u zich tijdig aanmeldt, krijgt u de
precieze data aangereikt. Voor meer informatie: Els Draad,  622 164.
KLEUTERVIERINGEN
In de leeftijdsgroep van 3 tot en met 6 jaar hebben we vier kleutervieringen gepland. We komen dan bij
elkaar in een kring. We maken een kruisteken, bidden een gebedje tot God en steken een kaars aan. Ook
vertellen we een verhaal, zingen afwisselend een liedje of zeggen een versje.
De viering duurt ongeveer 20 minuten. Daarna is er voor de kinderen limonade met iets lekkers en een
kleurplaat of iets te knutselen. De ouders krijgen koffie en thee. We praten na over het verhaal.
De kleutervieringen zijn gepland op:
 zondag 5 oktober, 11.30 uur, thema: Dierendag. Je mag een dierenknuffel meebrengen.
 Kerstavond 24 december, 15.30 uur, thema: Kerstmis. Je mag verkleed komen
 zondag 29 maart, 11.30 uur, thema: Palmpasen. Knutsel zelf een Palmpasenstok en breng deze mee!
 zondag 7 juni, 11.30 uur, thema: Zomer.
Voor meer informatie: Els Draad,  622 164.
OP BEZOEK BIJ TITUS
Vind jij het leuk om te luisteren naar spannende verhalen? Houd jij ervan om samen met andere kinderen te
zijn? Spreekt knutselen en spelletjes doen je aan? Kom dan 'Op bezoek bij Titus'.
Iedere tweede zondag van de maand, uitgezonderd april (Eerste Communie), juli en augustus, is er tijdens
de dienst van 10.00 uur een viering voor kinderen vanaf ongeveer 7 jaar. Kinderen vinden verhalen uit de
bijbel en over het leven van Jezus vaak erg boeiend. De teksten die in de diensten worden voorgelezen zijn
vaak te moeilijk voor hen. Daarom is er eens per maand speciaal voor hen een eigen viering, met eigen
rituelen en ruimte voor de verwerking van deze verhalen in de vorm van een knutsel- of doe-activiteit.
Voor meer informatie: Els Draad,  622 164.
FAMILIEVIERINGEN
Met het hele gezin naar de kerk om te vieren, te delen en te danken. Iedere familieviering heeft een actueel
thema, gerelateerd aan het Bijbelverhaal van de zondag. De kinderen mogen meehelpen in de viering en
jeugdkoor ‘De Titaantjes’ zingt. De vierde zaterdag van de maand, met uitzondering van de maanden juli,
augustus en december, is altijd een familieviering. Voor meer informatie: Els Corstens,  636 158.
EERSTE COMMUNIE
Elk jaar nodigen we de kinderen van groep 4 uit om de Eerste Heilige Communie te doen. De
voorbereiding daarvoor gebeurt in de parochie. Een algemene informatieavond is op maandag 10 november
om 20.00 uur. De presentatieviering is gepland op zaterdag 24 januari om 18.30 uur. De Eerste
Communieviering is gepland in april. Voor meer informatie: Els Draad,  622 164.
VORMSEL
Het sacrament van het Vormsel wordt toegediend aan kinderen van groep 8. Een informatieavond daarover
is op maandag 8 september om 19.30 uur. De presentatieviering is gepland op zaterdag 27 september en het
Vormsel op vrijdag 14 november. Voor meer informatie: p. Leon Teubner,  622 164.
JEUGDKOOR DE TITAANTJES
We hebben een geweldig jeugdkoor: De Titaantjes, voor meisjes en jongens. Ons jongste lid is 7 jaar, de
oudste 18. We hebben 20 leden! Wij zingen elke maand bij de familieviering en natuurlijk ook met
Kerstmis, Pasen, Eerste Communie en Vormsel. Repetities: dinsdagavond van 18.30 – 19.30 uur,
uitgezonderd de schoolvakanties. Elke eerste dinsdag van de maand is het een langere avond (tot 20.00 uur)
en doen wij iets gezelligs met elkaar. In juni is er een leuk slaapweekend! De contributie is € 15,= per jaar.
Voor meer informatie: Ineke Broers,  635 768.
PAROCHIEBLAD
Jaargang 19 Nummer 5
september/oktober 2014
Pag. 5
STICHTING
VRIENDEN
VAN
HUNEDOARA
Help onze jongeren die in Roemenië gaan
klussen
In oktober gaat weer een groep jongeren, ook
vanuit onze parochie, naar Roemenië om daar
samen met Roemeense jongeren aan de slag te
gaan. Zij gaan daar klussen op een school voor
kinderen met een verstandelijke beperking
(spelcircuit maken, schoolplein opknappen en
schilderen) en sport- en spelactiviteiten organiseren voor deze kinderen. Verder gaan ze
stapelbedden in elkaar zetten en schilderen en
voedselpakketten rond brengen. De stapelbedden en voedselpakketten gaan naar gezinnen die
dit hard nodig. Voor de kosten van deze
activiteiten hebben de jongeren uw hulp hard
nodig. U kunt bijvoorbeeld een stapelbed
sponsoren voor € 120,= of een deel daarvan.
Ook kunt u een voedselpakket van € 30,=
sponsoren, maar ook een algemene bijdrage is
van harte welkom. U kunt uw bijdrage overmaken op nummer NL62 RABO 0138 6545 22
t.n.v. St. Vrienden van Hunedoara met vermelding van bijdrage stapelbed, voedselpakket of
werkvakantie algemeen.
Daarnaast zijn we nog op zoek naar
badhanddoeken die onze jongeren tijdens de
werkvakantie kunnen gebruiken en daarna,
gewassen, achter kunnen laten in Roemenië. Dit
omdat we minder bagageruimte op de terugweg
hebben.
Hiermee maakt u het mogelijk dat onze jongeren
in Roemenië weer volop aan de slag kunnen en
hulp kunnen bieden waar dit nodig is. Alvast
heel hartelijk bedankt.
Mocht u nog vragen hebben, dan kunt u contact
opnemen met Els Draad,  622 164 of mailen
naar [email protected].
Iemand of iets,
buiten jou of in jou
roept iets in je op,
maakt iets in je los,
laat iets in je zien,
dat ben jij!
Zo mag jij zijn,
zo kun je zijn,
zo wil je zijn,
als een vis in het water.
PAROCHIEBLAD
Na de vakantie gaan we weer van start met:
* 5 september de busreis naar het Vredespaleis
en de Martelaren van Gorkum.
Werkgroep Werk in Uitvoering heeft haar best
gedaan om een zinnige en gezellige reis te
organiseren!
* 21 - 28 september Vredesweek
In de liturgie van zondag 21 september wordt
hier aandacht aan besteed.
* ‘t is zorgelijk!
Er is veel te doen in de zorg en om de zorg. De
wetgeving verandert en er is nog veel onduidelijk. We luisteren naar mensen met veel ervaring
in de zorg en praten over hoe verder. Dat doen
we graag samen met u! We zijn ook benieuwd
naar uw ervaringen en ideeën! Het programma
met sprekers en tijden wordt in september
bekend gemaakt.
Noteer alvast in uw agenda:
 maandagavond 20 oktober
 maandagavond 17 november
 maandagavond 1 december
* 26 oktober Fair Trademarkt
Er hangt een intekenlijst op het prikbord in de
hal in verband met “Wilt u verder praten over
euthanasie en geloven?” Noteer dan uw naam
en telefoonnummer, dan nemen wij contact met
u op, zodat we een avond, ochtend of middag
kunnen organiseren.
Jaargang 19 Nummer 5
september/oktober 2014
Pag. 6
VREDESWEEK 2014
Wapen je met vrede: straal vreugde uit!
Als je denkt aan vrede, dan ben je geneigd naar
de situatie in de wereld te kijken. Bij de
verhalen over oorlog komt vanzelf de vraag: wat
kan ik daar nu, in mijn beperkte situatie, aan
doen? Maar zijn we wel zo machteloos?
Sjaloom, salaam, vrede en alle goeds!
TITUS BRANDSMA - DEEL 10
Vergeefse bevrijdingspogingen
Op 28 april (Folmer dateert 20 mei) werd
Brandsma op transport gesteld, terug naar
Scheveningen. Folmer ziet hem bij het revier
staan. “Is er iets bijzonders? “Ik schijn op transport te gaan, hoogstwaarschijnlijk naar Scheveningen”. “Kan ik nog wat voor u doen?” ”Nee,
werkelijk niet. Ik heb alles wat ik nodig heb”.
Folmer geeft hem nog een stuk boter in een
grote luciferdoos en moet dan gaan. “De tranen
staan in mijn ogen. Ik heb de man hier zo lief
gekregen, ik vereer hem als een heilige”.
Even verderop schrijft hij nog: “Was Brandsma
er nog maar (…) Hoe komt het dat we niet zoals
Brandsma kunnen zijn, diezelfde zekerheid
hebben en dat intense geloof. (…) Bij Brandsma
koester ik mij in zijn warmte. Voor mij was hij
het toppunt van goedheid…”
Bij zijn vertrek had Brandsma een zwart pak aan
met priesterboord. Hij bleef gevangene wegens
zijn duitsvijandige instelling. Dit betekende,
schreef hij aan prior Verhallen, opsluiting in een
Duits concentratiekamp tot het einde van de
oorlog”.
Terug in Scheveningen kwam Titus in cel 623,
bij twee jongemannen, wat hij “heel prettig”
vond. Ze zagen hoe afgetobd en uitgemergeld de
kleine pater was en ze probeerden hem het
verblijf zo draaglijk mogelijk te maken. Titus
ging hen voor in gebed en overweging en
zegende hen voor het slapen gaan. Een van de
twee zou later getuigen: “Dat waren grote
ogenblikken in ons leven”.
Titus mocht niet te lang blijven. Op 16 mei ging
hij op transport naar Dachau, maar de SD
PAROCHIEBLAD
maakte een tussenstop bij de plaatselijke
gevangenis van Kleef. Het gevangenispersoneel
bestond goeddeels uit niet-nazi’s. Hij deelde zijn
cel met dominee Kapteyn, met wie hij in
Amersfoort al vele gesprekken had gevoerd.
Ook Kapteyn overleed in Dachau. Brandsma’s
gemoedsrust trof velen, ook een Nederlandse
gevangene die zich hevig zorgen maakte over
zijn gezin. Titus klopte hem als troost op de
schouder en zei: “Je moet goed bidden en maar
denken: wat we hier moeten ondergaan, hoeven
we in het vagevuur niet meer door te maken”.
Titus trachtte met steun van zijn prior in een
Duits karmelietenklooster te worden geïnterneerd, maar zijn Seyss-Inquart wees het af.
Brandsma begreep dat aan Dachau niet te
ontkomen viel en dat hij het daar niet lang zou
volhouden. Hij ging geestelijk achteruit, leed
aan slapeloosheid en wist zelfs de Nederlandse
woorden van het Onzevader niet meer.
Opnieuw werd er een verzoek ingediend om in
een karmelietenklooster te worden opgenomen.
De SD, die uiteindelijk oordeelde dat Titus
eigenlijk niet zo heel veel te verwijten viel, was
daar eventueel wel toe bereid, maar een
antwoord op het verzoek tot opname in het
klooster in Bamberg kwam pas toen Titus al
lang en breed in Dachau zat. De Duitse prior
verlangde, nogal bureaucratisch, dat Titus
formeel door de Nederlandse karmel aan de
Duitse werd overgedragen. Nog tijdens de
pogingen om hem uit Dachau weg te krijgen,
kwam het bericht van Brandsma’s dood.
Marianne van Hasselt
Bronnen: Ton Crijnen, Titus Brandsma, de man
achter de mythe - Dirk Willem Folmer, Dagboek
uit Kamp Amersfoort 1942
Jaargang 19 Nummer 5
september/oktober 2014
Pag. 7
NIEUWS VAN HET BESTUUR
Als nieuw bestuurslid van de parochie stel ik me
graag voor aan u, de parochianen van de Titus
Brandsmaparochie.
Mijn naam is Lou Pinckaers. Ik woon in de wijk
Mettegeupel. Ik ben getrouwd met Hanny
Smeets en ik heb twee volwassen kinderen, een
zoon en een dochter, en een kleinzoontje.
Sinds twee jaar ben ik met pensioen. Daarvoor
heb ik met veel voldoening in het basisonderwijs gewerkt als directeur van de
Polderhof. Daarvoor was ik onderwijzer aan de
Zuiderschool in het gebouw dat later het
Zuidergebouw is geworden.
Het parochiebestuur heeft mij gevraagd de taak
van penningmeester uit te voeren. Graag bied ik
mijn diensten aan daarvoor. Sinds mei van dit
jaar ben ik begonnen om mij, daarbij geholpen
door René Peters, in te werken in de materie.
In de loop van de komende maanden zal ik met
veel vrijwilligers in de parochie kennismaken.
Ik hoop op een prettige samenwerking.
Lou Pinckaers
Toen ik ruim zeven jaar geleden door Harry
Faassen gevraagd werd om penningmeester te
worden van onze parochie zei ik direct ja. Maar
ik had geen idee waar ik aan begon. We stonden
er financieel gezien gewoon erg beroerd voor.
Mijn voorgangers en hun mede bestuursleden
hadden een begin gemaakt met de broodnodige
veranderingen. En aan mij, samen met een
aantal andere nieuwe bestuursleden, de taak op
hun werk voort te borduren. Dat was, zeker in
het begin, niet altijd even gemakkelijk. Er
moesten soms harde keuzes gemaakt worden.
We hebben noodgedwongen afscheid moeten
nemen van een aantal betaalde krachten. En van
mensen die al jaren een bepaalde manier van
werken hadden, werd plotseling gevraagd dat
heel anders te gaan doen. Dat werd me niet altijd
in dank afgenomen. En de emoties liepen hier en
daar hoog op. Dat was begrijpelijk. Maar ik heb
geprobeerd eerlijk, open en transparant te doen
wat in mijn ogen onvermijdelijk gebeuren
moest. De financiën zijn inmiddels op orde. We
zijn een gezonde parochie. En we hebben zin in
de toekomst. In de persoon van Lou Pinckaers is
een meer dan geschikte opvolger gevonden.
Voor mij dus een mooi moment om afscheid te
nemen als penningmeester. Ik ben dankbaar
voor de zeven mooie jaren dat ik penningmeester heb mogen zijn. Ik wil iedereen
bedanken voor de fijne samenwerking. Maar een
heel speciaal bedankje aan Els Draad. Heel veel
praktisch en dagelijks werk is door haar verzet.
PAROCHIEBLAD
Met haar ondersteuning is het penningmeesterschap, ook in moeilijke tijden, een klein feestje.
Bedankt allemaal, René
THERMOMETER
Aktie Kerkbalans
2013
31-12-2013€
87.500
15-8-2013:
€ 58.300
2014
100.000
95.000
90.000
85.000
80.000
75.000
70.000
65.000
60.000 15-8-2014:
55.000 € 55.000
50.000
40.000
30.000
20.000
10.000
0
100.000
95.000
90.000
85.000
80.000
75.000
70.000
65.000
60.000
55.000
50.000
40.000
30.000
20.000
10.000
0
VAN OORLOG EN VREDE
Haar ogen,
omrimpeld,
kijken de verte in.
Verzonken is ze.
Waar zou ze zijn?
Ver weg,
of juist diep, in zichzelf?
Haar verleden:
beelden, geluiden,
geuren en kleuren
van oorlog en vrede
van angst, verzet en bevrijding.
Zij is nu hier en nu,
maar ze resoneren mee,
die herinneringen,
in het verborgene.
Ik pak haar hand.
Ze kijkt me aan.
Oogcontact.
Ze zegt: “Je bent lief.”
Ontwapenend.
Myriam Braakhuis, geestelijk verzorger
Jaargang 19 Nummer 5
september/oktober 2014
Pag. 8