Groot feest, Elim 20 jaar!

Download Report

Transcript Groot feest, Elim 20 jaar!

Groot feest, Elim 20 jaar!
Reisverslag Cees Rijke, februari 2014
Na een vlucht met een zeer oud vliegtuig landde ik in Pontianak. Het was bijzonder warm op het
airport van Kalimantan, genaamd Supadio. Op het airport zijn ze druk in de weer, want er wordt een
nieuw airport gebouwd. Het was dus even zoeken in de 38 graden om een plekje te vinden in de
schaduw, op weg naar de uitgang. Alles was veranderd ten opzichte van de laatste keer dat ik hier
was. Pontianak ligt op de evenaar, dus hartje tropen. Toen ik aankwam had het al 4 maanden niet
geregend. Het oerwoud stond weer eens voor de zoveelste maal in brand. Er hing een benauwde,
branderige lucht die prikkelde in je neus en je branderige ogen bezorgde. In Jakarta hadden mensen
mij al aangeraden om een mondkapje te kopen. Isaac, het hoofd van Elim Kalimantan, kwam mij
ophalen. Het was fijn om hem weer te zien.
Pontianak is de hoofdstad van West Kalimantan, het vroegere Borneo. Nog steeds wonen veel
mensen er in grote armoede. Er zijn ook veel oudere kinderen in deze situatie achtergelaten. Ze
hebben geen dak meer boven hun hoofd, en gaan niet naar school. Stichting Elim Nederland is 20
jaar geleden opgericht om deze kinderen te helpen. Een aantal kinderen die we opgevangen hebben,
is nu al volwassen en zij hebben een eigen weg ingeslagen. En gelukkig zijn ze allemaal heel goed
terecht gekomen. Er kwamen en komen ook weer nieuwe kinderen bij, zo gaat dat nu eenmaal. In
het jaar 2000 hadden wij 23 kinderen. Nu, in 2014, zijn dat er al 51!
5 maart 2014: de nieuwe lokalen geopend
Toen ik aankwam in Anjungan werd ik allerhartelijkst ontvangen door Isaac, zijn vrouw Nonoi en alle
kinderen van het kinderhuis en ook de hele staf van kinderhuis Elim en school. Op 5 maart heb ik de
nieuwe lokalen van de school mogen openen. In totaal zijn er 7 nieuwe lokalen, een nieuwe lobby,
een prachtige nieuwe bibliotheek met nieuwe stoelen, een laboratorium en twee nieuwe toiletten .
Ook zijn er in alle lokalen ventilatoren aangebracht. Dit is wel nodig als je bedenkt, dat overdag de
temperatuur makkelijk 39 graden kan halen! Men zegt wel eens ‘als je in Pontianak of omgeving
bent, dan ga je nat naar bed, je komt nat uit bed, je gaat nat in de douche en je komt nat uit de
douche’. Je transpireert hier dus altijd. Dat betekent dat je minstens 2 á 3 liter water per dag moet
drinken. Soms wel meer. En soms wat zoute vis moet eten.
Op 5 maart was het groot feest! Alle
kinderen van de dessa Anjungan
(dessa = dorpje) waren uitgenodigd.
Het volledige bestuur van Yayasan Elim
Kalimantan en het schoolbestuur
waren aanwezig. Ook de burgemeester
en mensen van het gemeentebestuur
waren van de partij. Namens Stichting
Elim Kalimantan werd aan mij
gevraagd een enorme grote
suikerrietstengel met een klewang (dat
is een groot kapmes van de Dayaks) in
tweëen te hakken. Vroeger werden
met zulke messen koppen gesneld. Zo
werden symbolisch op 5 maart de
nieuwe lokalen van de Elim school
geopend. Toen de deuren van de lokalen geopend werden, begonnen de Dayaks, dat is de lokale
bevolking hier (vroeger waren dit koppensnellers), te zingen en te dansen. Bijna alle mensen uit
Anjungan waren erbij. Iedereen was blij dat de school zulke mooie nieuwe lokalen heeft gekregen.
De mensen zeiden dat de hele omgeving en de provincie trots mag zijn op zo’n goede en mooie
school en zo’n prachtig kinderhuis.
Namens de dessa en het
gemeentebestuur sprak de
burgemeester, Bapak Levi. Hij zei:
“De kinderen van Angjungan
bedanken Stichting Elim Maassluis
voor hun moed en vertrouwen om in
deze moeilijke tijd ons toch nog
steeds te steunen. Wij zullen uw
vertrouwen niet beschamen en
zullen gezamenlijk proberen deze
school en kinderhuis nóg succesvoller
te laten worden. We wensen u veel
zegen toe, ook namens het
gemeentebestuur”.
Hierna nam Isaac Rijke Sajuna het
woord. Hij hield een toespraak over
het ontstaan van Elim en de school en over de doelen van onze ecologisch/agrarische school en ons
kinderhuis. Eén van die doelen is het onderhouden en behouden van het oerwoud. Na de toespraken
werd de school feestelijk geopend! Isaac en Nonoi namens Elim Kalimantan en ikzelf namens Elim
Nederland, knipten het lint voor de school door, waarna de eerste deuren van de nieuwe lokalen
geopend werden. Het zijn prachtige, mooie ruime lokalen!
Daarna kregen we allemaal een rondleiding door het nieuwe complex. Er werd veel gezongen,
Dayaks houden van zingen, vooral liederen waar veel heimwee in doorklinkt. Dayak liederen zijn
tijdloos. Daarom worden ze door jong en oud nog steeds gezongen. Een gitaar is al genoeg om de ziel
van de Dayak te laten zingen, zo gaat het gezegde. Hierna zagen wij mooie Dayak dansen in ons eigen
gemeenschapshuis, wat destijds door de Bouhuisen Groep is bekostigd. Daarna moesten Isaac en ik
een taart aansnijden en de kaarsjes met het getal 20 uitblazen. Elim bestaat 20 jaar!
De school
Onze landbouwschool verbouwt
veel gewassen: rode pepers,
tomaat, selderij, kankung
(waterspinazie), labu
(pompoen), sawi (andijvie) en
witte wortels. Verder wordt er
veel gedaan aan visteelt, er zijn
8 visvijvers. Veel van onze
studenten en kinderen van ons
kinderhuis lopen stage bij
staatsbosbeheer en de
staatsvisserij. Ik heb daar ook
een bezoek gebracht en het is
werkelijk fantastisch wat ze
daar allemaal leren!
De nieuwe lokalen.
Stage bij staatsbosbeheer.
Ook zijn een aantal leerlingen stage gaan lopen bij het staatwaterleidingbedrijf, de PDAM. Het
opleidingscentrum dat hieraan gekoppeld is, het TEC, wordt ondersteund door het drinkwaterbedrijf
Oasen, uit Gouda. Onder andere twee jongens genaamd Supardi en Eko hebben daar een diploma
gehaald. Supardi is van plan na het behalen van zijn diploma bij Elim om hierin verder te gaan
studeren.
Supardi met zijn behaalde diploma’s.
De kinderen en tieners
Ongeveer 24 kinderen van ons kinderhuis studeren op onze school. Onze kleine kinderen zijn groot
geworden en we willen hen allemaal een toekomst geven. Toen ik er een paar dagen was kwam één
van onze vroegere Elim kinderen op bezoek. Ze is nu 25 jaar oud en heeft vanaf haar achtste jaar tien
jaar bij Elim gewoond. Zij was er al in ons eerste kinderhuis in Lingga, wat toen door de watersnood
verwoest werd. Haar naam is Ica. Zij kwam met haar man en een auto vol rijst, melkproducten en een
heleboel wokolie. Dat was een grote verrassing! “Ik ben zo blij je weer te zien, opa! Met mij gaat het
heel goed! Ik heb een lieve man getrouwd en ik heb twee kinderen. We hebben een winkel in
Pontianak.” Een paar dagen later kwam ook Tadeus op bezoek, één van de stoutste kinderen die
vroeger in het kinderhuis hebben gewoond. Hij nam zijn vrouw en baby mee en had als verrassing
ook nog een taart meegenomen. “Opa, ik ben zo hartstikke blij je weer te zien.” Ook Isaac en Nonoi
werden hartelijk geknuffeld. We waren heel blij dat alles goed met hem gaat. U begrijpt wel dat dit
ons heel erg goed deed, dat onze kinderen ons niet vergeten zijn. Van veel andere kinderen horen we
nog regelmatig bericht. Ook als ze problemen hebben doen ze nog wel eens een beroep op ons en
vragen ze advies.
Verder zijn er ook nog andere fijne berichten. Een aantal van onze oud-studenten en kinderhuiskinderen zijn afgestudeerd. Zoals Hermanto, hij heeft een goede baan in de provincie Papoea. Maria,
Imelda en Damen werken allemaal voor ons kinderhuis. Damen is afgestudeerd aan de agrarische
universiteit en geeft les aan onze school. Maria heeft met hulp van onze studiesponsors een
opleiding tot lerares voltooid en is nog volledig werkzaam bij Elim. Zij wil voorlopig echt niet weg!
“Waar moet ik heen, opa?” zei zij “Hier is mijn thuis, hier wonen de mensen van wie ik houd”.
Wij hebben uw hulp echt hard nodig!
Stichting Elim werkt uitsluitend met vrijwilligers, weet u dat? Iedere euro
wordt ook werkelijk aan de kinderen besteed. Om het Elim project in stand te
houden is veel geld nodig, donateurs dus. Er blijft niets aan de strijkstok
hangen, niemand krijgt een gratis ticket naar Indonesië of zo. Of een enorm
salaris. Alles wordt uit eigen zak bekostigd. Geef dus de kinderen van Elim
een kans, vooral in deze crisistijd hebben wij uw hulp dubbel hard nodig, ook
in Indonesië is alles duurder geworden.
Voor slechts 25 euro per jaar bent u al donateur. Wilt u geen donateur worden, maar toch een
bijdrage leveren of meehelpen dan is iedere gift welkom. U kunt uw bijdrage overmaken op
NL29INGB0005500659 t.n.v. Stichting Elim Maassluis.
Namens alle kinderen en tieners van Elim hartelijk bedankt!