Transcript 4. Kleine problemen met Polydacylie

Kleine problemen met Polydactylie
Messybeast De Polydactyle Maine Coon
Schrijver: Sarah Hartwell
http://www.messybeast.com/catarchive.htm
Vertaald en gepubliceerd met toestemming van Sarah Hartwell.
Bij de vertaling is de volgorde gewijzigd en zijn toevoegingen gemaakt door de vertaler:
Marjan Boonen, Cattery Boonland, Nederland.
In het algemeen geeft polydactylie geen problemen bij katten. Het is zeer zeker geen handicap en is
eerder een anomalie (een afwijking van de norm) dan een misvorming te noemen. Hoewel sommige
eigenaren de extra tenen liever verwijderen om schoonheids-of veiligheidsredenen, zullen katten
zelden of nooit met hun extra nagels in gordijnen of stoelen blijven hangen. In zeldzame gevallen kan
de nagelgroei afwijken, maar alleen als het nagelbed misvormd is en de extra teen daardoor niet goed
gevormd is. Dit kan leiden tot enkele nagelproblemen, zoals ingroeien, te ver door groeien of het
"superclaw syndrome". Verder op Supernagel syndroom genoemd.*Zie hieronder
Soms vormt zich een klauw tussen de duim en de rest van de poot, zoals Brian Tinker beschrijft bij
zijn grijze kat “Buddy”. Buddy’s achterpoten hebben elk vijf tenen; vier normale en een wolfsklauw.
Zijn voorpoten hebben tussen de vijf en zeven tenen elk. De linker voorpoot heeft vier normale tenen
en een opponeerbare duim die onderaan de poot ligt en niet uitgelijnd is met de andere tenen.
Tussen deze duim en de gewone tenen in (in de holte) is een extra nagel. Deze lijkt niet op een
gewone teen met nagel en stak gewoon door de huid heen, waarbij de omliggende huid helaas
gescheurd werd. Boven de duim bevindt zich een onontwikkelde teen, die alleen te vinden is door
betasting. Aan de rechter voorpoot is een vergelijkbare onontwikkelde teen voorzien van een stukje
bot, zonder dat er pezen en spieren aan vast zitten (het kan door de eigenaar makkelijk op en neer
bewogen worden). Bij de rechter voorpoot is de duim op de dezelfde wijze uitgelijnd als de andere
tenen, maar kan ook naar beneden bewogen worden als een opponeerbare teen. Een van de nagels
aan de rechterduim vervormde en groeide om zichzelf heen. De nagel was doodgegaan en brak
eenvoudigweg af. Het nagelbed is nadien verwijderd.
Doorgegroeide nagels zijn niet alleen aan polydactyle katten voorbehouden, maar die komen daar
vaker bij voor omdat de extra teen vaak korter is dan de gewone teen of omdat het in een net iets
andere richting groeit. Dat zorgt ervoor dat de kat zijn extra tenen niet kan krabben aan een
krabmeubel. Tenzij hij regelmatig geknipt wordt, kan de nagel te lang worden en in het kussen
groeien.
Ingroeiende nagels groeien in een kromming, in plaats van in een rechte lijn met een licht naar
beneden lopende boog. Ingroeiende nagels kunnen het voetkussen ingroeien en hebben vaker een
knipbeurt of moeten chirurgisch verwijderd worden. In Engeland zijn dergelijke nagels de enige reden
om verwijderd te mogen worden en daarbij niet de rest van de nagels aan de betreffende poot.
Ingroeiende wolfsklauwen kunnen ook voorkomen bij niet-polydactyle katten als de nagels in de poot
groeien. Als de nagel door zijn stand blijft hangen aan meubels en dergelijke, kan hij losscheuren en
geïnfecteerd raken. Nagelbedinfecties of schade aan het nagelbed kunnen op hun beurt weer zorgen
voor abnormale nagelgroei, dat wil zeggen het dikker worden of draaien van de nagel. Als de nagels
te dicht op elkaar zitten, moet de huid ertussen gecontroleerd worden op infectie omdat hierdoor zich
een handig, onaangeroerd gleufje vormt voor bacteriën. Over het algemeen kan de kat zelf alles
schoonmaken om dit te voorkomen, maar als de tenen niet open gespreid kunnen worden, kan de
tong er niet goed bij om dit te doen.
Als twee extra tenen samengegroeid zijn, is het nagelbed ook aaneengesloten. De nagels die uit dit
nagelbed groeien, kunnen ook samengegroeid zijn, wat over het algemeen bekend staat als:
supernagel syndroom. De samengegroeid nagels of supernagel is dikker dan een normale nagel en
kan ongewoon ronddraaien. Een niet ronddraaiende nagel is normaal gesproken niet pijnlijk voor de
kat, maar omdat de nagel dikker en sterker is dan normaal, kan hij een diepere voor trekken in hout
of in de huid. Als de supernagel ronddraaiend groeit, bestaat er gevaar dat hij ingroeit.
Als extra tenen geregeld problemen geven, kunnen ze met een eenvoudige operatie verwijderd
worden. Dit is echter zelden nodig.
Links: Queenie, huiskat. Rechts: Close-up van Queenie’s voorpoten. Ze heeft twee extra tenen waar de
wolfsklauw normaal gesproken zit. Deze tenen werden ook gebruikt als opponeerbare duimen om kleine
voorwerpen op te rapen of om vingers mee vast te houden.
Verwijzingen















Chapman, V.A.; Zeiner, FN: The anatomy of polydactylism in cats with observations on
genetic control Anatomical Record 141:205-217, 1961
Danforth C.H.: Heredity of polydactyly in the cat. Journal of Heredity 38: 107, 1947
Danforth C.H.: Morphology of the feet of polydactyl cats. American Journal of Anatomy
80:143, 1947
Jezyk P.F. "Constitutional Disorders of the Skeleton in Dogs and Cats".
Jude, A.C.: Cat Genetics, 1955
Pflueger S. (1998). "Polydactyly and Related Traits". Cat Fanciers Journal, Fall 1998, 5-6.
Robinson R.: Genetics for Cat Breeders, Mar 1977
Sis, R.F.; Getty, R.: Polydactylism in cats Veterinary Medicine and Small Animal Clinician
63:948-951, 1968
Todd, N.B.; Jones, T.C.: On independent assortmant of dominant white and polydactyly in the
cat Journal of Cat Genetics 1:16-17, 1964
Towle Heather A.M. DVM & Breur Gert. J. DVM PhD, DACVS "Dysostoses of the Canine and
Feline Appendicular Skeleton". Vet Med Today JAVMA Vol 225, No. 11, December 1, 2004,
1685-1692.
Vella, C.; Shelton L.M.; McGonagle J.; Stanglein T.W.: Robinson's Genetics for Cat Breeders
and Veterinarians, Butterworth-Heinemann Ltd (19 Aug 1999)
Wenthe, M.; Lazarz, B.: A case of atavistic polydactyly at the hind limb of a cat [German]
Kleintierpraxis 40:617-619, 1995
Winterbotham E.J. et al. (1985). "Radial Agenesis in a Cat". Journal of Small Animal Practice,
393-398.
Wittmann, F.: Polydactylism in a Cat Praktische Tierarzt 73:709, 1992
Zguricas J., Heutink P., Heredero L., Deurloo J., Oostra B.A., Snijders P.J., Lindhout D, Hovius
S.E.: Genetic aspects of polydactyly. Handchir Mikrochir Plast Chir 1996 Jul;28(4):171-5