Transcript Marleen - Meros Enschede

zijdelings
door Toon Mesman
Plaatje
W
at een paar plaatjes vermogen. Het debat over
de moskee aan de Kuipersdijk heeft zomaar pardoes
een andere toon gekregen na de
presentatie van de plaatjes. Zo te
zien verrijst er een aardig gebouw
op het DCW-terrein en niet zo’n
klassieke, groen-wit geglazuurde
taart met minaretten, en zie de
stemming slaat om. De moskee
wordt mild positief ontvangen,
het verzet verstomt.
Ik ben meer van de plaatjes en
minder van de tekst, dus ik heb
de tekeningen eens goed bekeken.
De toren heeft iets van een skatebaan en is een metafoor voor het
leven: nauwelijks boven te komen, maar je glijdt (er) makkelijk
af. De beelden corresponderen
ook niet met het beeld dat we van
moslims hebben. Op het parkeerterrein staan nagenoeg nieuwe
middenklassers en de kerkgangers zijn slank en best wel hip.
Toegegeven, op de dagtekening
loopt een gehoofddoekte mevrouw ietsje achter haar man, wat
beeldbevestigend is, maar op de
avondtekening loop mevrouw
ietsje voor. ’s Avonds is ze ook
nog eens hoofddoekloos en kortgerokt. Het lijkt me dat de architect hier een stevig statement
doet: wat er in Enschede als moskee komt te staan is niet
zwart-wit. Een nuance die in het
debat wel eens werd gemist.
Ik kan me nog herinneren dat een
jaar geleden Geert Wilders naar
Enschede afzakte om de moskeeplannen te verwensen. Woest
was hij, zoals hij vijf keer per dag
wel woest is. Hij lanceerde op de
trappen van het stadhuis zijn Moskneetour met website. Dat was op
ENSCHEDE 11
DE TWENTSCHE COURANT TUBANTIA DONDERDAG 20 FEBRUARI 2014
10 ENSCHEDE
25 januari 2013. Bezoek de site
en zie, de klok is op die dag stil
blijven staan. Kilroy was hier
langer dan Wilders.
En waar ze vorig jaar nog het
hoogste woord voerden, waren
Wilders Overijsselse loopjongens dinsdagavond bij de presentatie afwezig. Duidelijk is
de houdbaarheidsdatum van
hun betrokkenheid bij het welbevinden van de Enschedeër
verstreken. Ik geloof niet dat iemand ze gemist heeft.
Daar komt bij dat de moskee
als het om aandacht gaat, concurrentie heeft gekregen. Een
stukje verder, op het andere
DCW-terrein tussen Zuiderval
en Kuipersdijk moet Hornbach
komen, de tempel voor de
doe-het-zelver.
Zo’n moskee met geluid en bezoekers die met de auto komen, is al heel wat. En dan een
Hornbach! Hornbach is 14 uur
per dag open. Het bedrijf wil
de klanten via de drive-in naar
de Kuipersdijk sluizen.
De eerdere bezwaren van de
omwonenden tegen de moskee
vanwege verkeers- en geluidsoverlast klinken in dit licht
wat ielig.
Ik denk niet dat een moskee tegen de Duitse winkel op kan.
Niet wat betreft bezoekers, niet
als het om herrie gaat. Moslims
komen niet met de vrachtwagen naar de moskee en heeft iemand al eens geteld hoe vaak
jajajippiejajee elke dag uit de homecinema knalt?
Als ik in de buurt van de Kuipersdijk zou wonen, zou ik het
even niet meer weten.
Ik begrijp dat het verzet zich al
vormt, ook in de raad. Maar ik
ben bang. Ik heb bij geruchte
gehoord dat de bazen van
Hornbach contact hebben gezocht met de architect van de
moskee. Omdat hij zo mooi tekent.
Reageren?
[email protected]
䡵 beeldbewerking Emiel Muijderman
MOBIELE TRIMSALON
Hond dé spil
in een nieuw leven
Stolk gaf
Hengelo
gezicht
Martin Stolk
Marleen Damink
geeft haar leven
inhoud met haar
werk als trimmer
in haar mobiele
hondentrimsalon
MOBIELE TRIMSALON
䢇
䢇
䢇
䢇
door René Beune
䢇
ENSCHEDE/OLDENZAAL – Ze woont
in Enschede, maar Marleen Damink zal zich altijd Oldenzaalse
blijven voelen. „Oldenzaal is een
kleine wereld op zich. Daar ken ik
veel mensen. Als je daar in een supermarkt loopt en je komt een bekende tegen, dan kan het zo maar
zijn dat de één de ander uitnodigt
op de koffie. Die mentaliteit kenmerkt Oldenzaal.”
Dat ze met haar man Robert - die
uit Enschede komt - drie jaar geleden in Enschede een huis kocht,
had alles met geld te maken. „Een
huis zoals wij dat zochten is in Enschede gemiddeld 20.000 euro
goedkoper dan in Oldenzaal. We
hebben gekeken in Oldenzaal,
Lonneker en Enschede. Ik wilde
een groene omgeving om me
heen. Dat had je in De Thij, waar
ik vandaan kom, maar dat heb je
hier ook.”
Het leven van Marleen Damink
(30) kwam vier jaar geleden volledig op zijn kop te staan. Ze ging
op een steenkoude winterdag, 21
januari 2010, met haar man mee
naar de tandarts. „Hij ziet daar altijd als een berg tegen op. Hij
heeft graag dat ik meega.”
Van de koude buitenlucht naar de
warme behandelkamer. Ze kon er
niet tegen. Ze stond naast haar
man en hield zijn hand vast. Van
het ene op het andere moment
werd ze bevangen door de warmte. Ze zakte in elkaar en viel keihard met haar achterhoofd op de
grond. Ze was even buiten westen, kreeg daarna een glaasje water en ging op een krukje zitten
䢇
tot de tandarts klaar was met zijn
werk.
Ze gingen naar de flat van Robert,
maar ze bleef zich slecht voelen.
Hoofdpijn, evenwichtsstoornissen, draaierig. „Mijn man zette
mij met kussens vast in de hoek
van de bank. ’s Avonds zijn we
nog naar de huisartsenpost geweest. Daar stelden ze de diagnose ‘lichte hersenschudding’. Ik
moest het maar vooral rustig aan
doen.”
De klachten namen nauwelijks af.
Later bleek dat de verkeerde diagnose was gesteld. Wat eerst een
lichte hersenschudding heette te
zijn, bleek uiteindelijk een hersenkneusing. „Veel erger dus. Na lichte hersenschudding, komt eerst
een zware hersenschudding en
dan pas hersenkneusing. Ik had direct een nekkraag moeten hebben
en in een donkere kamer moeten
gaan liggen.”
Ze kwam terecht op Roessingh,
䡵 Marleen Damink in haar mobiele trimsalon. „Ideaal voor gezinnen met jonge kinderen, maar ook voor
oudere men-
sen.” foto Charel van Tendeloo
waar ze haar leerden omgaan met
de pijn en haar beperkingen. „Ik
heb sinds het ongeluk elke dag
hoofdpijn. Praten ging eerst ook
slecht. Dat gaat nu stukken beter.
Alleen als ik moe ben maak ik
nog zinnen waar qua zinsopbouw
weinig van klopt. En ik heb moeite met dingen onthouden. Overal
in huis liggen gele herinnerings-
blaadjes.”
Vroeger, bij haar ouders in huis,
werd ze altijd omringd door honden. Nu, tijdens haar revalidatie,
kocht ze weer een hond. „Onderdeel van mijn revalidatie was dat
ik veel moest lopen, veel buiten
moest zijn. Een beetje doelloos lopen zag ik niet zitten. Toen hebben we Sam gekocht, een bas-
taardje die uit een heel slecht
huis kwam. Hij had nooit een andere hond gezien, kon nergens tegen. Zijn vacht zat vol verklevingen. Ik heb hem naar een trimmer gebracht, een beunhaas. Ik
kreeg hem helemaal kaal terug.
Herkende hem haast niet meer.”
Op Roessingh vertelde ze haar verhaal en hoe zielig ze het vond. Op
Mobiele trimsalons komen in
Twente nog maar weinig voor. In
het westen van het land bestaat
het verschijnsel al veel langer
Marleen Damink kocht vorig jaar
een tweedehands camper, die ze
samen met haar man verbouwde.
Ze is praktisch ingesteld. Een elektrische tafel, die in hoogte verstelbaar is, zou te veel stroom kosten.
Om die reden heeft ze gekozen
voor een hydraulische pomp.
Het hondenbad kent twee bodems. De bovenste, waar de hond
op staat, is slipvrij.
De watertank heeft ze vergroot
van 70 naar 250 liter.
In de camper hangen al haar diploma’s. Maar ook de eerste prijs van
een trimwedstrijd in Vianen.
dat moment viel het kwartje, bij
de mensen die haar behandelden,
maar ook bij Marleen zelf. Van
Roessingh had ze al eens te horen
gekregen dat ze iets moest gaan
doen dat ‘dicht bij haar hart lag’.
Marleen: „Dat was toen wel duidelijk. Roessingh attendeerde me op
een opleiding tot hondentrimmer
bij het HKI in Bunnik. Een zware
theoretische opleiding, maar die
mag je in je eigen tempo doen.
Daardoor hoefde ik mezelf niet
onder druk te zetten.”
Eén keer per maand ging ze een
dag naar Bunnik. „Dat heb ik tien
keer gedaan. Daarna ken je een
hond ook echt van binnen en buiten. Ik heb vorig jaar oktober
mijn laatste examen gedaan.”
Op dat moment wist ze al hoe ze
als hondentrimmer aan de slag
wilde gaan; met een mobiele trimsalon. „Ideaal voor gezinnen met
jongen kinderen, maar ook voor
oudere mensen. Die hoeven verder niets te regelen. Ik doe mijn
werk wel.”
Ze heeft via mond-tot-mond reclame al een redelijke klantenkring opgebouwd. „Maar het mogen er best nog wel meer zijn. Je
moet je twee weken van te voren
aanmelden. Vanwege mijn planning. Type hond maakt niet uit.
Van Chihuahua tot Deense dog.”
1928-2014
V
eel Glanerbruggers zullen
hem gekend hebben. Al is
hij ruim vijftig jaar uit het
dorp vertrokken. Martin Stolk,
kunstenaar en geboren en getogen in Glanerbrug. Maker van de
Fluitspelers, het kunstwerk waarvoor indertijd geld door de inwoners bijeen is gebracht.
Toch is zijn naam in Hengelo bekender. Zo prijkt boven de noordzijde van de Europatunnel zijn
beeld Wederopbouw, twee bouwvakkers die een balk stellen.
’t Is good zo, staat er boven de overlijdensadvertentie, die als achtergrond een zwart-witfoto heeft
van Stolk met zijn karakteristieke
alpinopet op. „Hij was helemaal
op”, licht echtgenote Truus Stolk
het overlijden van haar man
maandag toe.
Stolk, geboren in 1928, ging na de
oorlog naar de kunstacademie in
Arnhem, waar hij vijf jaar studeerde. Hij bleef in Glanerbrug wonen en werken, tot hij in 1962
trouwde en naar Hengelo verhuisde. Hij maakte onder meer kunstwerken voor vele scholen her en
der in het land. In Hengelo sierde
zijn werk de Breemarsschool en
De Brug aan de Sweelinckstraat.
Zo’n 25 jaar geleden richtte Stolk
zich steeds meer op brons. Hij
goot ook zelf in zijn atelier achter
hun huis.
De kunstenaar gaf zeventien jaar
lang les bij Scheppende Handen,
tegenwoordig Crea in Hengelo,
waar hij meerdere kunstenaars inspireerde tot een carrière.
–
Alleen beetje oppassen met grote moestuinen
vervolg van pagina 9
Op de gronden ten oosten van recreatieplas Het Rutbeek, met een
gezamenlijke oppervlakte van 170
hectare, werd tussen 1926 en 1950
huisvuil gestort, hoofdzakelijk afkomstig van de toenmalige vuilstort aan de Poolmansweg. Dat gebeurde ook bij het ophogen van
grond in de Enschedese wijk
Stadsveld. Daar leidde dat tot een
dermate ernstige verontreiniging
dat tuinen moesten worden afgegraven.
Dat was een van de redenen om
in juni 2002 te besluiten tot bodemonderzoek in het Usselerveen en Buurserveen. Ook vanwege een afspraak tussen rijk en provincie om voor 2015 alle risicovol-
le gebieden te onderzoeken en beheersbaar te maken danwel te saneren. Boeren gaven destijds aan
zo’n onderzoek onnodig te vinden en vonden dat het alleen
maar onrust veroorzaakte. In het
gebied zijn veertien agrarische bedrijven actief, waarvan de helft
met een woning. Ook staan er
twee burgerwoningen.
Wethouder Hans van Agteren,
die samen met gedeputeerde Ineke Bakker de resultaten van het
onderzoek dinsdagavond tijdens
een besloten bijeenkomst aan de
bewoners bekend maakte, is toch
blij dat het onderzoek is gedaan,
nog los van het feit dat het vanwege het convenant tussen rijk en
provincie een verplichting was.
„We hebben nu absolute zeker-
heid en de uitkomst is prachtig.”
Hoewel er wel met name metaal
in de grond is gevonden, afkomstig van afgedankte potjes, pannetjes en ander huisvuil, is aangetoond dat er niet of nauwelijks risico’s aan zijn verbonden. In het
vlees en de melk van de koeien
die op de gronden grazen zijn
geen afwijkende waarden gevonden. Daarom is, na overleg met diverse andere instanties, vastgesteld dat er ook geen enkele reden
䊳 Huisvuil over groot gebied
verspreid en door het vele
ploegen volop gemengd
met schone grond
is om nader onderzoek te doen.
Alleen als het gaat om het gebruik van moestuinen moet een
slag om de arm worden gehouden. De aanleg van grote moestuinen wordt vanwege de mogelijkheid van lood in de grond afgeraden. Zeker als de eigenaren alleen
groentes gaan eten die daar zijn
verbouwd. Daarnaast is op een
geïsoleerde plek net over de grens
met Haaksbergen asbest gevonden. Die grond wordt gesaneerd.
Dat de verontreiniging in het Usseler- en Buurserveen geen risico’s vormt en in Stadsveld wel,
komt doordat het huisvuil over
een veel grote gebied is verspreid
en de vuile grond door het vele
ploegen volop is gemengd met
schone grond.
Kookprestatie
Ginet Carleer
Gift bezorgt paard Esther rustig
pensioen bij manege Roessingh
ENSCHEDE – Als eerste vrouw heeft
ENSCHEDE – Ze wist dat er wat aan
kwam. Superslager Huuskes had
eind vorig jaar al laten weten dat
de jaarlijkse eindejaarsgeschenken ingeruild zouden worden
voor een gift aan manege Het
Roessingh. Maar toen Judy Branger, hoofd van de manege, deze
week van haar boekhouder hoorde dat er uit naam van het Enschedese bedrijf 8.000 euro op de rekening was bijgeschreven, was ze
‘behoorlijk ondersteboven’.
De manege, waar ook mensen
met een verstandelijke of lichamelijke beperking kunnen rijden,
krijgt wel vaker mooie giften. Een
dergelijk bedrag is wel uitzonderlijk, geeft Branger toe. Maar o zo
welkom, want de paarden van
Ginet Carleer haar Grand Maitre
de Cuisine van Cuisine Culinaire
Nederland gehaald. De Enschedese is met lof voor dit examen geslaagd. Met overtuiging toonde ze
voor een jury afkomstig uit heel
Nederland haar voortreffelijke
kookkunsten.
Cuisine Culinaire Nederland is
het overkoepelende orgaan van
amateurkookverenigingen in Nederlande die koken op hoog niveau. Er zijn twintig afdelingen
uit het hele land bij aangesloten.
Enschede is er daar een van. Hoog
in het vaandel bij de verenigingen
staat de culinaire kunst. Een van
de doelen is het bevorderen van
culinair koken in het hele land.
Het Roessingh raken aardig op
leeftijd. Koploper en ‘koningin
van de stal’ is fjordepaard Esther,
die al 27 jaar bij de manege loopt
en bijna 30 jaar oud is. „Ze is nog
in goede gezondheid, maar het
moment nadert dat het niet meer
reëel is om haar in te blijven zetten”, zegt Branger.
De bedoeling is dat Esther bij de
viering van het 40-jarig bestaan
van de manege in september officieel met pensioen gaat. Met de
8.000 euro op zak, wordt naarstig
gezocht naar een geschikte opvolger. Niet heel makkelijk, want
vanwege de doelgroep van de
manege zijn niet alle paarden geschikt. Gezocht wordt een goedzak die houdt van lopen.
HORSTLANDEN
PETpaviljoen
De wijkraad van H0rstlanden Veldkamp vergadert
vanavond niet in het RodeKruisgebouw aan de Blekerstraat, maar in het PET-paviljoen. Aanvang 19.30 uur. Op
de agenda staat onder meer
de Meijersbergstraat.
GRONAU
Plattdeutsch
Heimatvereniging Gronau
verzorgt vrijdag een Plattdeutscher Abend met voordrachten in het dialect, samen met de Trachten Dansgroep en een koor. In hotel
Driland, Gildehauserstraat
350, aanvang 17.00 uur.
Aansluiting Kuipersdijk
harde eis van Hornbach
vervolg pagina 9
Op uitstel van de beslissing over
de vestiging van Hornbach zit het
bedrijf noch wethouder Hatenboer te wachten. De verkiezingen
van 19 maart kunnen ertoe leiden
dat bij uitstel de beslissing verschuift tot na de zomer van 2014.
Er zit dan een nieuwe raad en een
nieuw college van wethouders.
Voorstanders van snel handelen
benadrukken dat alleen de eerste
stap naar verkoop van het
DCW-terrein wordt genomen en
dat de gemeenteraad nog volop
kansen krijgt mee te praten.
De elf partijen die nu in de ge-
meenteraad zijn vertegenwoordigd zien het toch anders. Zij willen in ieder geval eerst antwoord
op een lange reeks vragen.
Mocht de gemeenteraad zich keren tegen een ontsluitingweg van
Hornbach op de Kuipersdijk dan
wordt het ‘heel ingewikkeld’, zo
erkent Hatenboer. „Dit is wel een
van de randvoorwaarden van
Hornbach om voor deze locatie te
kiezen.”
Het bedrijf ziet voor haar drive-inbouwmarkt geen ruimte op het
oude DCW-terrein voor een rijroute richting Zuiderval. Ze
wenst een tweede in- en uitgang
in geval van calamiteiten.