Transcript pdf-bestand - Reto Arnhem

Pyreneeën fietsvakantie met RETO in 2014.
13 juni 2014 vertrekken we met z’n tienen naar de Pyreneeën om daar de beroemde cols van de Tour
de France te bedwingen: de Tourmalet, Aubisque, Hautacam, Aspin, Peyresourde, etc.
We zijn met een gemengde groep, met een aantal klimgeiten, maar ook met iets mindere goden,
maar allemaal mensen met liefde voor het fietsen in de bergen, met de karakter om een uur te
klimmen bij hellingen van 8 – 10% en met mensen die weten dat het niet alleen om fietsen gaat,
maar ook om de ontspanning en gezelligheid bij terugkomst in het hotel/chalet.
Onderstaand een verslag per dag.
1e dag. Arnhem – Saint Lary Soulan
De belangrijkste hobbels zijn. : Parijs, Boulevard Periferique en Toulouse Periferique. Om op tijd in
het hotel te zijn voor de wedstrijd NL – Spanje, vertrekken we daarom al om 6u30. Gelukkig is
iedereen op tijd in het hotel, eten we snel wat en vinden een café met televisie.
Met het aantal doelpunten van NL neemt ook onze dorst toe. 5-1 !!!!!!!!!!!!!!. In opperbeste
stemming en met achterlating van enige halflege halve liters, gaan we in een min of meer recht lijn
naar het hotel.
2e dag. Col de Peyresourde en Col d’Azet
Nu begint het echte werk. Nog enigszins wiebelig van gisteravond zetten wij ons op de fiets. Freek
heeft een goede openingsrit geplanned: 2 inkomertjes van 150hm (hoogtemeters) en 350hm, waarna
beide cols volgen. Peyresourde is een prettige klim van ca 700hm en 7.5% gemiddeld
stijgingspercentage. Op de Col staat een restaurantje waar je o.a. crêpes kunt krijgen. De eigenaar
van het restaurant is blijkbaar puzzelliefhebber, want hij brengt ons de een na de andere puzzel die
wij moeten oplossen. Zijn puzzels als : maak een piramide van blokjes hout, haal 2 stukken touw
uitelkaar die aan elkaar vast lijken te zetten. We hebben nogal talent, de een na de andere puzzel
wordt opgelost. Als beloning mag de Freek de moeilijkste puzzel doen: “het molentje”. De kunst
daarbij is zo te blazen dat op het ene moment het molentje de ene kant op draait en op het andere
moment de andere kant. De eigenaar doet het voor. En nu mag Freek. Linksom draaien lukt goed. Nu
nog een keer hard blazen om rechtsom te draaien. Met als gevolg dat er een hoeveelheid meel uit
het molentje komt.
Nog nagrinnekend gaan we weer en route om de col d’Azet te beklimmen, 620hm, 8,3% gemiddeld.
Waarna we afdalen naar het hotel.
3e dag. 2 lacs (2 meren) en voor sommigen 3.
Vandaag geen beroemde cols, maar wel een tocht naar 2 prachtige hooggelegen meertjes. Dit wordt
dan ook het dak van onze Pyreneeënrit: ca 2200m.
Het is klimmen vanaf de start gedurende 25km, waarbij we van 830m naar dik 2200m klimmen. Met
tussendoor een afdalingkje van 100 hm. Een aantal rijdt door naar de top, Freek en Esther nemen
een bak koffie bij een restaurant. Op een of andere manier missen we op de terugweg de juiste
afslag naar het restaurant (er staat een heel klein bordje), kijken ook niet naar de waypoint op onze
GPS’en en gaan op weg naar het 2e meer. Gelukkig zien Freek en Esther ons tijdig en wij zien hen
zwaaien, waarna we alsnog gezamenlijk lunchen.
Terug in het hotel is ons grootste probleem de wifi. Overal zitten Reto’ers op trappen, midden op de
stoep, hangend uit het raam. Met name Gerard heeft vanwege intensieve contacten in notime zijn
GB’s opgebruikt en als we hem missen is hij meestal in het trappenhuis te vinden.
Vervolgens gaan we op zoek naar een terrasje en een restaurant.
4e dag. Col D'Aspin-Col Du Tourmalet- Hourquette D'Ancizan.
Vandaag staat de Koninginnerit op het programma, 3 serieuze cols, waarvan 1 Hors Categorie, de
Tourmalet. Totaal ca 107 km en ca 3000hm.
Het is wat stiller dan anders bij het ontbijt. Er hangt enige spanning in de lucht. De discipline is goed:
9u02 vertrekken we. Na 13 km licht afdalen volgt de Aspin. Een gelijkmatige klim over 12 km met een
gemiddeld percentage van ca 6,5% en gedurende 2 km 8 – 8.5%. Valt wel mee dus. Vervolgens een
snelle afdaling, waarna we starten met de Tourmalet vanaf Saint Marie de Campan.
Dit is andere koek: Totaal 17,2 km met gemiddeld 7,4% stijging. De eerste km’s vallen mee, maar de
laatste 12 km is continu 8 – 10% gemiddeld per km. Pffffffff. Gelukkig wordt elke km op een bordje
weergegeven welke hoogte je zit, hoe ver de top nog is en welk stijgingspercentage komende
kilometer heeft. Op die manier sleep je je van bordje naar bordje en tel je af.
De Top bereikt. Koud Koud koud. Het restaurant heeft de verwarming uit. We eten en drinken wat,
kopen water om onze bidons te vullen en doen snel ons jackjes aan en starten met de afdaling.
Met halfbevroren vingers komen we beneden aan en beginnen na een kort vlak stuk aan de laatste
klim, de Hourquette de Anzican. Een lange klim, ca 22 km, maar wel gemiddeld 4%.
Na deze drie cols rijden we naar huis en genieten van onze welverdiende rust.
5e dag: transfer/rustdag/fietsdag/Lourdes
Vandaag vertrekken we uit het hotel in Sain Lary Soulan en gaan naar les Artigaux in Arrens Marsous.
Dit is een omgebouwd woonhuis met aparte schuur met daarin een aantal appartementen. Het ligt
een stukje de Col Soulor op buiten het dorp. De kwaliteit is goed en het uitzicht is fenomenaal.
Na de verplaatsing gaan Rene , Balint en Jasper nog even de Col de Soulor en Aubisque doen, een
ander gaat in de hottub/sauna en er gaat ook een viertal naar Lourdes.
Hier belanden we in een heel andere wereld. Een wereld van pelgrims, gelovigen en zieken. Van een
colonne van karretjes dat zich verzamelt bij de grot, een plek waar mensen kunnen onderdompelen
in het Lourdes water, een plek waar mensen rondlopen met bordjes waarin ze om stilte vragen en
om niet mobiel te bellen.
Maar ook een plek waar uit vele kranen onder aan de kerk Lourdes water te tappen is, waar mensen
containers van 5liter vullen met dat water en waar in de vele winkeltjes, naast de gebruikelijke
kaarsen en beelden, ook gewoon dat soort containers te koop is.
Hierna gaan we terug naar het chalet, alwaar voetbal en daarna het diner volgen.
6e dag Col de Borderes en Huatacam.
Na een goed ontbijt vertrekken we richting Hautacam. Op de weg daarnaartoe doen we nog even de
Col de Borderes, een colletje van een kleine 300 hm met een km met gemiddeld 12%. Na deze
opwarmer dalen we richting Argeles Gaznost. Ondanks alle GPS’en is het niet eenvoudig de weg naar
de Hautacam te vinden. Uiteindelijk lukt dat. Onderstaand een sfeerbeeld zoals we het graag zien:
RETO’ers die soepeltjes de bochten nemen tijdens de beklimming van de Hautacam.
7e dag 3 Cols: Spandelles, Soulor en Aubisque
Vandaag alweer een flinke tocht. We zorgen dat we voldoende eten bij het ontbijt. Iemand neemt
zelfs een groot bord vol opgewarmde pasta. We gaan drie cols doen met als hoogtepunt de
Aubisque.
De Spandelles is een lange klim, waarbij je niet lekker in je ritme komt. Dan is het weer vlak, dan zit
er weer een stukje van boven de 10%. Na de afdaling gaan we op zoek naar het restaurant, helaas is
dat reeds opgeheven en gaan we meteen de Col de Soulor beklimmen. Bovenop de Col gebruiken we
de lunch.
Er komt een kudde schapen voorbij. Eén van de schapen buigt af en komt naar onze tafel. Op zoek
benen om zijn/haar zoutvoorraad aan te vullen. Zijn/haar voorkeur is voor de geschoren benen van
Rene. Degenen onder ons die hun benen scheren worden een beetje onrustig; de anderen blijven
rustig zitten en toekijken.
Rest nog de Aubisque en natuurlijk een stukje wielerhistorie: het punt waar destijds Wim van Est, de
eerste Nederlandse gele trui drager, 70m diep het ravijn instortte en ongedeerd naar boven gehesen
werd aan een ketting van fietsbanden. Onderstaand de plaquette ter nagedachtenis en het ravijn. En
in de rode cirkel de stenen waar hij terecht zou zijn gekomen. Onvoorstelbaar dat hij dit overleeft
heeft.
Bovenop de Aubisque schaffen we ons enige souvenirs aan.
8e dag 2 lacs tocht
Een korte tocht na de vele hoogtemeters van afgelopen week. Stroomopwaarts naar een aantal
meertjes. Na de lunch gaat een van ons nog even zwemmen in het bergmeer, wat hem bij het
verlaten van het water enthousiast gezwaai vanuit een passerende Belgisch auto oplevert. Later op
het chalet horen we dat de zwemmer van de overkant van het meer zichtbaar was geweest. Blijkbaar
bruinen wij wielrenners niet gelijkmatig.
Enfin, na deze toch belandt een aantal op het terras, gaat een aantal nog door naar Soulor en
Aubisque en gaat Esther daarna nog een extra lus doen naar Lourdes.
9e dag Arrens Marsous – Arnhem
De vakantie zit er op. Volledig gereset gaan we het dagelijkse leven weer in. En kijken terug op een
zeer geslaagde fietsvakantie , waarbij we genoten hebben de mooie omgeving, voldoende
ontspanning hebben gehad en toch ook een prestatie hebben neergezet met in totaal ca 445km en
ca 13800hoogte meters.
Speciale dank zijn wij verschuldigd aan Jasper Luik die als toercommissie voor de organisatie gezorgd
heeft en Freek Hagenaar die de mooie routes geplanned heeft, waarbij bovendien de restaurants
voor de lunch als waypoint zijn ingevoerd.
Wie waren mee ?
Frans Berkelder, René Engelen, Jeroen de Groot, Freek Hagenaar, Jasper Luik, Gerard van Oosten,
Henk Roodhardt (auteur) , Paul van de Steur, Esther de Vlieger , Balint Vekerdy