Transcript Beveren van Aad 40 jaar lid SVV laatste

Aad van Beveren (binnenkort) 40 jaar lid S.V. Vogelenzang
Ergens in 2012 heb ik al een keer een uitgebreid stuk over Aad geschreven. Het zal
u niet verbazen dat ik delen van die tekst opnieuw gebruik, of samenvat voor dit
stukje. Via Flip Roelen (één van zijn toenmalige Amsterdamse Waterleiding ‘buren’
kwam hij in september 1974 binnen bij de s.v. Vogelenzang. In Vogelenzang kwam hij
terecht door zijn aanstelling als groenbeheerder op het landgoed ‘Koekkoeksduin’
van de familie Loudon. Het clublidmaatschap van Aad dateert van 1 juni 1975.
Aad werd geboren (jawel) op 26 februari 1945 in Oud Beijerland. Dat is de Hoekse
Waard, een voormalig eiland, deel uit makend van de provincie Zuid Holland. Vader
Jo(hannes) en moeder Ariaantje zorgden er voor dat hij nog twee broers en drie
zusters heeft. Aad is getrouwd met Gerrie. Nadat hij nabij de opstallen van de
Amsterdamse waterleidingduinen aan de Vogelenzangseweg kwam te wonen, werden
Bas (1973) en Michiel (1975) geboren. De kinderen zijn anno 2014 al lang de deur
uit. Sinds 1998 wonen Aad en Gerrie in Vogelenzang, aan de Deken Zondaglaan,
tussen de Töningtjes. Aan de ene kant pa Bob en aan de andere kant dochter
Judith.
Na zijn aanmelding als clublid heeft hij ook het uitwisselingsprogramma (zo tussen
1975 en 1995) met de Duitse voetbalvereniging DJK Alverskirchen en de s.v.
Vogelenzang meegemaakt. Aad en Ger deden mee aan alle bezoeken over en weer.
Niet ontkend kan worden dat ze iets hebben met onze Duits sprekende buren, of in
ieder geval iets met het land en op zeker hun eetcultuur.
In zijn jonge jaren voetbalde Aad bij de s.v. Rouwkoop, later Randstad Sport
geheten, een rechtspoot op de linksback positie, die als senior de bijnaam ‘beertje’
kreeg. Een onverlaat, die hem van zijn brommer af reed, maakte toen een einde aan
zijn actieve voetballoopbaan. Wij bij de S.V. Vogelenzang hebben zijn Rouwkoop
bijnaam nooit overgenomen. Ger misschien wel, maar dat is ons niet bekend.
Na zijn lidmaatschap bij de S.V. Vogelenzang werd hij meteen vrijwilliger in de rol
van trainer/leider van een jeugdteam (B junioren), om rond 1976 toe te treden tot
de jeugdcommissie. In die commissie was hij kort penningmeester. Aad kan zich nog
herinneren, dat de jeugd in die tijd op mannen als Fons Vinken en Lex Warmerdam
een beroep kon doen. Lex woont al lang niet meer in Vogelenzang, Fons is wel
deel uit blijven maken van de vaste clubinventaris.
Een greepje uit de losse pols van de taken die Aad sinds 1974 op zich heeft
genomen:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Jeugdleider;
Lid jeugdcommissie, mede organisator jeugdkampen;
Bestuurslid jeugdzaken;
Bestuurslid onderhoud gebouwen en groen;
Medeoprichter zaterdagtak begin jaren ’80;
Clubscheidsrechter;
Kantinevrijwilliger (1980 – 2012), in de laatste jaren samen met Gerard van
Dam (†);
Coördinator van clubvrijwilligers voor het bloemsteken op corsowagens;
Kerststukjesmaker;
Kantineschoonmaak (samen met Gerrie)
Aanspreekpunt en regelaar voor het schoolvoetbal op de SV locatie;
Bouwvrijwilliger bij de kleedkamers, met coördinatiebevoegdheid;
Groenonderhoudsman;
Onbevoegdenwegjager van de velden buiten de voetbalopeningstijden;
Verdienstelijk club BBQ-er, ofwel lapjesroosteraar bij bestuurs- en
ledenschranspartijen;
Consul en groenadviseur;
Aad bleef na zijn aftreden als ‘groen onderhoudsman’ in 2004 nog wel beschikbaar
als consul en groenadviseur. Dit houdt in, dat hij sinds 2002 op vrijdag, zaterdag en
de zondag bepaalde of de velden bespeelbaar waren. Als consul, zijn laatste
vrijwilligerstaak stopte Aad voor aanvang van dit seizoen. Zijn liefde voor onze club
en grasmat ging zo ver, dat hij (en Ger dus ook) de club in 2010 een fors bedrag
schonk voor de noodzakelijke reparatie van de kaduke maaimachine.
De leden benoemden Aad tot lid van verdienste in september 1998, als dank voor
zijn vele vrijwilligerswerk. Aad en echtgenote Gerrie kregen op voordracht van het
bestuur in datzelfde jaar ook ieder een prijs (een mooi beeldje) van de Gemeente
Bloemendaal) voor hun vrijwilligerswerk en in 2005 ontving Aad de zilveren KNVB
speld.
Als Aad werd gevraagd om ergens een bijdrage aan te leveren, bijvoorbeeld omdat
er niemand anders wilde, of beschikbaar was, dan deed hij dat. Let wel, veel dingen
heeft hij leuk gevonden om te doen, maar hij deed het ook omdat hij zich
verantwoordelijk voelt voor iets dat in zijn ogen moet gebeuren.
We kunnen dit duiden als een als een specifiek karaktertrekje van de vrijwilliger, in
combinatie met het geen nee kunnen zeggen.
Zeven jaar na zijn aanmelding van de club trok Aad zijn oude kicksen uit de kast
en ging weer voetballen. Dat gebeurde in het begin van de tachtiger jaren in het
nieuw opgerichte Vogelenzangse zaterdagteam, met voormalig secretaris Wil
Hubregtse (†) onder de lat. Aad was ook betrokken bij de oprichting van dit
voetbaltakje, eerst één team, later twee teams. Zijn actieve voetbalvlieger ging een
paar seizoenen de lucht in, maar stortte naar beneden, toen zijn knie steeds op slot
bleef zitten. Aad ging naar de Jansstraat, deed de KNVB scheidsrechtercursus en
werd verenigingsscheidsrechter.
Gevraagd naar de beste S.V. Vogelenzang spelers kreeg ik een antwoord op zijn
Aads: “ik heb me nooit verdiept in de individuele kwaliteiten van een speler, omdat
het een teamgebeuren betreft, waarbij iedereen onmisbaar is”. Er valt niet uit te
sluiten, dat er een groot politicus aan hem verloren is gegaan
Over 40 jaar genomen heeft hij leuke clubherinneringen te over. Als eerste noemt hij
de vele jaren die hij in de onderhoudsgroep van de S.V. Vogelenzang mocht
samenwerken met Jan van Noorden, Peter van der Lans, John Wesseling (†) en
‘Spil’ Assendelft (†). Aad denkt dat de huidige onderhoudsgroep ook een fantastisch
team is, dat bergen werk verzet. Hij hoop dat de mensen zich dit realiseren. Aad is
allergisch voor ondoordachte -, of welbewuste acties, waardoor er dingen stuk gaan
of vernield worden. Ook de uitwisselingsweekenden met de DJK Alverskirchen met
wedstrijdjes tussen de eerste elftallen en de ‘Alte Herren’ zijn voor hem onvergetelijk.
Op naar het 50 jarig lidmaatschap dus, waarbij we voor hem hopen, dat er nog veel
meer leuke ervaringen in het verschiet liggen.
DL november 2014.