Lees hier het gehele artikel. - Als je niet leeft, kun je niet scoren…!

Download Report

Transcript Lees hier het gehele artikel. - Als je niet leeft, kun je niet scoren…!

Dat zijn ze: maten. Door dik en dun.
Dus staan vrolijke vrienden Cees
Geel (1965) en Eric van Sauers (1964)
met z’n tweeën op het toneel.
Met een voorstelling over
vriendschap. Mannenvriendschap.
Want dat bestaat. Punt.
Tekst: Iris Hannema. Beeld: Hester Doove
Cees Geel & Eric van Sauers
over mannenvriendschap
‘Praten over seks?
Dat moeten
we weer eens
invoeren!’
I
s mannenvriendschap wel een toneelonderwerp?
Cees: “Ja. Want er zijn nogal wat vooroordelen
over. Dat mannen alleen maar bier drinken en
nooit echt met elkaar praten bijvoorbeeld. Dat is
een idee gebaseerd op de jaren 50. De mannen
met wie ik omga, delen juist heel veel. Vrouwen
vinden dat hun vriendschappen dieper gaan, dat ze
over meer wezenlijke dingen praten. Maar volgens mij
is dat helemaal niet zo.”
Eric: “Ik heb eigenlijk geen idee hoe vrouwen over
36
mannenvriendschap denken. Ik heb ze dat
nooit gevraagd.”
Wat is het grote verschil tussen mannen- en
vrouwenvriendschap?
Cees: “Mannen willen dingen voor elkaar
oplossen. Vrouwen zitten niet te wachten op
praktische oplossingen. Ze willen een probleem van alle kanten benaderen, zodat ze
het gevoel van een ‘bondje’ krijgen: wat zijn
wij zielig of wat zijn wij toch goede vrien-
dinnen. De oplossing lijkt vaak secondair.”
Eric: “Eigenlijk heb ik met ieder van mijn
vrienden iets anders. De een is mijn huistuin-en-keukenvriend, de ander mijn kookvriend. Met de een praat ik drie lagen diep
en met de ander toucheer je onderwerpen
heel even. Cees is voor mij de achteroverleun­
vriend. Altijd relaxed. Ik kan met hem een
breed scala aan onderwerpen aansnijden –
van koken, basketbal, voetbal, politiek, de
horeca, vakantie, kinderen en werk, tot wederzijdse
vrienden, hardrock en soul.”
Cees: “Je hebt net zoveel soorten vriendschappen als
mensen. Bij vrouwen zie ik dat de formatie nog wel
eens verandert. Dan wordt er weer eentje uitgewerkt of
dan kan er een niet en wordt daar weer over geroddeld.
Een mannenvriendengroep is veel stabieler.”
Hoe kennen jullie elkaar eigenlijk?
Eric: “Vanaf 1988. We zaten bij elkaar in de klas op de
Toneelschool. Ik kan me nog herinneren dat ik Cees
38
Cees Geel: ‘Dat mannen
alleen maar bier drinken en
nooit echt met elkaar praten
is een idee uit de jaren 50’
Eric van Sauers: ‘Mannen
spreken met elkaar af en
weten precies wat voor avond
het wordt. Instinct is dat’
Waarom moet je dat in stand houden?”
Eric: “Omdat mannen voetbal lekker vinden.
We kunnen soms met elkaar afspreken en
dan weet je van tevoren precies wat voor
avond het wordt: bier drinken, voetbalwedstrijd kijken en een beetje slap ouwehoeren.
Met mannen onder elkaar weet je dat
gewoon. Zo’n avond hoef je niet af te spreken,
dat is instinct.”
Hebben jullie wel eens ruzie?
Eric: “We hadden vroeger een regisseur op
de toneelschool die later eens vertelde dat
hij zich ons herinnerde als twee gasten die
altijd ruzie hadden. Maar dat is helemaal
niet waar. We kunnen wel heel bot zijn tegen
elkaar. Als je ons niet goed kent, ja, dan kun
je dat verkeerd uitleggen.”
Cees: “Wij zijn heel direct tegen elkaar, dat
vinden we lachen.”
Beledigen jullie elkaar nooit?
Cees: (lacht) “Ik hem in ieder geval nooit.”
Eric: “Niet dat ik me kan herinneren; ik
­ontken alles.”
Cees: “Ik zou er echt moeite voor moeten
doen om hem te beledigen. Ik heb gewoon
geen wapens.”
Zitten er bij jullie voorstelling meer vrouwen
of meer mannen in het publiek?
Cees: “Tot nu toe zijn er meer vrouwen
komen kijken. Maar dat kan ook zijn omdat
Eric meedoet (lacht). Het is geen vrouwenhandboek Hoe ga ik met mannen om? of zo.”
Eric: “Dat zou ook oninteressant zijn. Er
zijn zoveel verschillende mannen en zoveel
manieren om met elkaar om te gaan…”
Cees: “Maar wat wél mooi is, is dat je in het
stuk ziet hoe twee mannen – ondanks alle
onhandigheden en onhebbelijkheden – over
grenzen heen stappen om elkaar van dienst
te kunnen zijn.”
Hoe is het om met je maat annex collega op
het podium te staan?
Cees: “Ik heb Eric van begin af aan hoog
­z itten. Toen ik met hem op de Toneelschool
zat, had hij al heel veel gedaan. Hij is een
snelle denker, verzint altijd nieuwe dingen.
Daar heb ik veel van opgeslagen.”
Eric: “Dit is de eerste keer dat we dit doen,
ik was heel benieuwd. Ik heb Cees altijd
gevolgd, hij is echt acteur geworden, ik niet.
Hij heeft zoveel vlieguren gemaakt, ik leer
heel veel van hem.”
Cees: “Ik voel van tevoren aan wat Eric gaat
doen. Zoals vanmorgen tijdens de repetitie.
Had hij een stukje tekst en zag ik aan zijn
kop dat hij een grap had bedacht. Dan begin
ik al te lachen en zie ik iedereen verschrikt
opkijken: what the fuck gebeurt hier?!”
In hoeverre gaat de voorstelling over jullie
zelf?
Eric: “We spelen eigenlijk elkaar: Cees
speelt meer de flierefluiter, ik speel meer de
serieuze.”
Cees: “Raoul Heertje heeft het geschreven,
ook een heel goede vriend van ons. Van ons
drieën is hij de romanticus. Wij zijn er mee
aan de slag gegaan om het naar onze eigen
mond te zetten, maar het zal voor vijfen­
negentig procent Raoul blijven.”
Eric: “Je ziet een momentopname van twee
mannen in de rollercoaster van het dagelijks
leven. Ze schieten alle kanten op. Raoul
heeft het talent om met heel weinig woorden
een duidelijk gevoel over te brengen.”
Cees: “Lachen en grappen maken kan veel
meer betekenen dan uit te spreken waarom
je zo veel respect voor iemand hebt. Of zo
veel van iemand houdt. Uiteindelijk blijven
dat maar woorden. Het iemand laten merken
is zoveel sterker.”
Staan jullie de hele avond door met z’n
tweeën op het toneel?
Cees: “Ja. Heel lastig. Ik heb onlangs een
monoloog gedaan van anderhalf uur maar
dat is veel makkelijker. Je creëert je eigen
dynamiek. Ookal gebeuren er de gekste
­d ingen – er valt een lamp uit of je krijgt een
black-out: je kunt het zelf integreren en
oplossen. Het is loeimoeilijk met z’n tweeën,
echt waar.
Eric: “We vertrouwen op elkaars directheid,
zo gaan we ook met elkaar om. Als ik iets
zie, zeg ik het. Zo is Cees ook: geen blabla
maar één woord.” ■
Nu in het theater:
Als je niet leeft
kun je niet scoren
Echte vrienden stellen elkaar
geen vragen en leggen hun
ziel niet bloot. Als ze dat al
doen, dan is dat in metaforen.
De beste metafoor voor
­mannen is natuurlijk voetbal.
Raoul Heertje, vriend van
vrienden Cees Geel en Eric
van Sauers, schreef het
toneelstuk Als je niet leeft
kun je niet scoren. Daarin
laat hij mannen herkennen
wat ze al jaren weten, en
vrouwen eindelijk begrijpen
hoe die wereld van mannen
onderling er nou eigenlijk
uitziet. Komt dat zien!
www.alsjenietleeft.nl
Lezen kan ook: deze maand
verschijnt bij Gloriae het boek
bij de voorstelling (€ 17,95).
Eerst zien dan
geloven?
Zin geeft 3x 2 kaarten weg
voor de voorstelling +
3x het gelijknamige boek.
Surf als de wiedeweerga
naar www.zin.nl/scoren/
Meedoen kan ook per post,
kijk voor het adres op p. 162.
M.m.v.: Noorderlicht Café (noorderlichtcafe.nl)
voor het eerst zag in café De Doffer in Amsterdam. Ik
vond hem een prettig open gezicht hebben en dan die
brede lach van hem.”
Cees: “Allebei 1 meter 90, een baantje in de horeca, we
waren al snel Ad en Keesie. We komen elkaar met grote
regelmaat tegen in het werk en hebben een overlappende vriendenkring.”
Eric: “Dan krijg ik een WhatsApp’je van Cees, is het de
echo van zijn eerste kind! Soms zien we elkaar een tijd
lang heel intensief, zoals nu, en dan weer een hele
lange tijd niet.”
Cees: “Maar áls we elkaar zien, is het meteen weer
als vanouds. Natuurlijk veranderen de gespreksonderwerpen. Hij heeft kinderen, ik heb kinderen. Je hebt
andere dingen om over te praten dan vroeger.”
Eric: “We kennen veel mensen uit het vak. Als er voorstellingen of premières zijn, zien we elkaar. Dan komen
we naar elkaars voorstelling kijken met een man of
drie. Dat gaat naar mijn idee redelijk organisch.”
Praten jullie met vrienden veel over kinderen?
Cees: “Zeker. Toen mijn vrouw in verwachting was van
ons eerste kind, viel het me op dat vrienden zeiden:
‘Dat zul je leuk gaan vinden, Cees!’ Maar ook mensen
van wie ik het helemaal niet had verwacht, zoals een
geluidstechnicus in de studio. We zaten zo een half uur
over kinderen te praten.”
Bespreken jullie je problemen met vrienden?
Eric: “Eigenlijk nooit. Omdat ik een probleem privé
vind. Je moet toch zelf weten hoe je over iets denkt?
Vrouwen zijn daar veel makkelijker in, die gooien alles
gewoon over tafel.”
Cees: “Met sommige vrienden bespreek ik problemen
wel, met anderen is dat zinloos. Het interesseert ze niet
of ze zijn er heel slecht in. Neem nou het onderwerp
seks. Ik geloof dat vrouwen het daar onder elkaar veel
vaker over hebben dan mannen. Ik praat zelden met
mijn vrienden over seks.”
Eric: “Ik ook niet, vroeger veel meer. Dat moeten we
maar weer eens invoeren! (lacht) Maar vroeger kon je
ook over heel veel meer vrouwen praten. Nu wordt het
aantal steeds minder. Dat is eigenlijk wel jammer.”
Waarom denken vrouwen toch dat mannen het met
elkaar altijd over seks hebben?
Cees: “Omdat het een gemakkelijk vooroordeel is en je
daarmee kunt spelen. Kun je de dingen lekker bij de
buren neerzetten. (lacht) Hetzelfde geldt voor het idee
dat mannen alleen maar over voetbal zouden praten.
39