Transcript Huidige editie: September 2014

Identiteit
Het was een langgekoesterde wens. Maar in de waan van de dag verpulverde
de tijd voor concrete stappen telkens weer. Ons 40-jarig jubileum was een
goede aanleiding er toch eindelijk eens werk van te maken. En daar is het
dan: ons bordje ‘Opleidingspraktijk Huisartsopleiding VUmc’.
Angelika Raths
We hebben gezocht naar doorzichtig materiaal, passend bij onze visie op
transparantie (in procedures en communicatie) en omdat daarmee elke achtergrond onderdeel van het plaatje wordt (een principe van het huisartsenvak
en het opleiden, toch?). Het kan worden opgehangen of neergezet.
Het ontwerp moest uiteraard in het kader van de VUmc-huisstijl. Wij wilden
graag een warme, zonnige kleurstelling met een licht verloop – de associatie
van beweging.
De uiteindelijke keuze is (natuurlijk) ook in overleg met opleiders gemaakt.
Waarom überhaupt?
Voor mij heeft zo’n bordje te maken met identiteit, zichtbaarheid en verbondenheid.
Onze opleiders zijn ons visitekaartje. En ik hoop dat dat wederzijds is.
Samen leveren wij flinke inspanningen om de kwaliteit van de Nederlandse
huisartsenzorg te behouden en zo mogelijk of nodig te verbeteren.
d!"
"weer veel geleer
wacht"
"leuker dan ver
"inspirerend"
De meerdaagse van afgelopen juni is er een mooie illustratie van. Het was,
zoals elke keer, een behoorlijke investering in tijd en menskracht voor iedereen. Gelukkig zijn de evaluaties weer ronduit positief met een gemiddelde
van 8,2. Toppers waren trouwens (opnieuw) de seks die vanzelf spreekt met
een 9, en zowel een leergang 2-groep (leergesprekken) als Deep Listening
met elk een 8,8.
Op deze plek een extra pluim voor de docenten van de EBM-cursus (waaronder hao, HAOVU-bestuurslid en hao-teamlid, Katinka Prince), die de deelnemers overtuigend wisten te enthousiasmeren voor een onderwerp waarvan
het sexappeal niet direct evident is.
3
hao-proVUssioneel - september 2014
"erg fijne sfeer!!"
"ik verheug me
op november"
Naast de inhoud las ik veel opmerkingen over de goede sfeer tijdens het
werk. Mooi en herkenbaar.
Onze vierdaagse is uniek en een wezenlijk element van onze H(a)OVUmcidentiteit met de proVU als uithangbordje (mogen jullie ook eens aan de aios
laten zien!).
Voor mij mag zo’n bordje in de praktijk aan de buitenwereld zichtbaar maken:
‘Dit is een plek waar gebouwd wordt aan de toekomst met een vinger aan
de pols van ontwikkelingen op het gebied van wetenschap, maatschappij en
individu. Hier is aandacht voor de mens en voor leren, hier is kwaliteit in huis
om nieuwe, goede huisartsen op te leiden.’
Ik zie dat het opleiderschap in de loop der jaren steeds meer deel uitmaakt
van jullie professionele identiteit. Ik vraag me af of het opleider-zijn bij de VU
daar nog een speciale betekenis aan geeft.
aios Carolien Hogenhuis en hao Elbrig Wijbenga
praktijkondersteuner Kim van Alstede en hao
Jan de Heer
aios Romane Schook en hao Pauline Daalmeijer
Hoe verhoudt zich onze identiteit tot de alliantie-plannen met het AMC?
Samenwerken, waar nuttig, prima. Een samenvoeging van de huisartsinstituten lijkt gelukkig niet in zicht. Stel je voor: zo’n mega-leerfabriek, waar je
elkaar niet meer kent – een verschrikking! Kijk naar de belabberde ervaringen
in heel grote onderwijsinstellingen.
Bovendien hebben de verschillende instituten gedurende 40 jaar hun eigen
identiteit ontwikkeld. Trouw spreekt van ‘cultureel zeer verschillende instituten’ (5-7-14, p. 9) - zonder trouwens toe te lichten in welk opzicht. Voor mijn
vakgebied kan ik dat beamen. Het gaat niet om beter of slechter, het gaat
om verschillen en dat de ruimte daarvoor blijft bestaan zonder dat de één de
ander domineert.
Ik hoop dat wij onze identiteit kunnen behouden en verder ontwikkelen, want
de HOVU, de manier waarop wij hier werken en omgaan met opleiders, is ook
deel geworden van mijn identiteit.
Natuurlijk heeft ieder van jullie haar/zijn persoonlijke fingerprint. Denk aan:
man/vrouw, homo/hetero, SCEN-arts, kaderarts, individuele eigenschappen,
achtergrond, overtuigingen, waarden. Sommige kenmerken zijn zichtbaar,
andere niet. Kennen we, van wat zichtbaar is, de betekenis voor de ander of
vullen we dat zelf in? Hoort het bij onze identiteit nieuwsgierig te zijn naar
die van de ander? Ik hoop het, want zonder dat wordt het moeilijk een goede
opleider zijn. Laat je door de collega’s op onze coverfoto’s inspireren!
hao-coördinator
4
hao-proVUssioneel - september 2014
Hoofdzaken
Nettie Blankenstein
Oogstjaar
Praktijkaccreditering
Het ‘oogstjaar’, zoals ik in de vorige ProVU het jaar
2014 benoemde, draagt al behoorlijk vrucht. Allereerst hebben we op 15 mei een spetterend 40-jarig
jubileum gevierd: met een ruime opkomst van hao’s
en stageopleiders, aios en medewerkers beeldden
we het thema Dappere Dokters uit, wandelden we
over het strand en dansten we in James Bondsfeer
tegen de achtergrond van de vurig in zee ondergaande zon.
Dank aan allen die deze feestelijke dag hebben
voorbereid.
De LHOV heeft de noodklok geluid over de stapeling
van eisen die gesteld worden aan opleidingspraktijken. Menig opleider geeft aan te stoppen als de
druk niet lager wordt. Huisartsopleiding Nederland
neemt samen met LHV en NHG de ‘ontstapeling van
accreditatie-eisen’ ter hand. Dat gaat langzamer dan
we allen wensen, maar het is wel nodig.
Vanaf 1 januari 2016 ontneemt de RGS de erkenning aan niet-geaccrediteerde opleidingspraktijken.
Van onze HOVUmc-opleiders werkt nu ruim 80% in
een geaccrediteerde praktijk, 15% wil alsnog starten
zodat eind 2015 naar verwachting maximaal 5% van
de opleidingspraktijken in de gevarenzone zit. Een
deel van hen heeft aangegeven desnoods te stoppen
met opleiden, anderen twijfelen nog.
Tom Segers heeft deze inventarisatie uitgevoerd.
Hij blijft contactpersoon voor de praktijkaccreditatie.
Dus wil je ondersteuning of overleg:
[email protected].
Verder heeft de EBM intussen haar plek in de paralleldagen veroverd, in maart 2015 zullen we dit
onderwijs evalueren. Het e-portfolio komt in jaar 1
wat krakend op gang. Nu we landelijk hetzelfde portfolio gebruiken vallen de kleine verschillen tussen
de opleidingen meer op: de ComBeL wordt verschillend gebruikt, formulieren zijn toch net iets anders
dan bij de buren, naast instructiefilmpjes blijkt toch
een papieren handleiding gewenst. Maar het werkt,
en per 1 maart 2015 gaat ook het tweede jaar het
e-portfolio gebruiken.
Het nieuwe APC-curriculum is met enthousiasme
goedgekeurd door de hoofden huisartsopleiding. De
landelijke werkgroep APC zal, op haar eigen verzoek
en met instemming van de hoofden, nog een jaar
blijven voortbestaan om de implementatie in de
praktijk te begeleiden. Het is fijn als ze met jullie
kunnen oefenen hoe je leergesprekken kunt houden
over de APC-aspecten in de Kenmerkende Beroeps
Activiteiten (KBA’s).
De nieuwe selectieprocedure van aios draait goed,
de centrale landelijke plaatsing voeren we iets later
in dan gepland: aios die starten per 1 september
2015 worden volgens de landelijke procedure geplaatst.
Het aantal aios gaat trouwens de komende jaren omhoog. Terwijl de ziekenhuisspecialismen minder aios
mogen opleiden, heeft minister Schippers besloten
de capaciteit van de huisartsopleiding in 2015-2017
te verhogen van 720 aios naar 750 per jaar.
Dat betekent voor HOVUmc elk jaar 4-5 aios extra.
Dus zoeken we ook 10 extra opleiders! We hebben
jullie hard nodig de komende jaren en we hopen dat
jullie door willen gaan met opleiden. Daarmee komen we op een heikel punt: de praktijkaccreditering.
Nieuwe vrijstellingsregeling
Jullie gaan meer merken van de vrijstellingsverzoeken van aios. Vanaf januari 2015 worden voor aios
de mogelijkheden voor het aanvragen van vrijstelling
voor gedeeltes van de driejarige huisartsopleiding
verruimd. De nieuwe regeling is eenvormig voor alle
geneeskundig specialismen vallend onder de Kaderbesluiten van het CGS. De regeling geldt niet alleen
voor aios die aangenomen worden vanaf 1 januari
2015, maar ook voor alle aios die dan in opleiding
zijn.
De nieuwe regeling heet “individualisering opleidingsduur” en gebruikt de term “eerder verworven
competenties”.
•De vrijstelling wordt vanaf 1 januari 2015 voor aanvang van de opleiding voorlopig toegekend. Vervolgens wordt tweemaal in een voortgangs-
gesprek in het eerste jaar daarna getoetst of de vrijstelling terecht is toegekend. Daarna neemt het hoofd een definitief besluit over de vrijstelling.
•De aios levert bij het begin van de opleiding een portfolio aan waaruit blijkt dat hij/zij beschikt over de vereiste competenties van het betreffende onderdeel van de opleiding waarvoor hij vrijstel-
ling verzoekt. Aios kunnen hiervoor de betreffende ComBeLs gebruiken.
5
hao-proVUssioneel - september 2014
•Aios die al in opleiding zijn kunnen beoordelen of ze hun huidige aanvraag met het oog op de nieuwe regeling willen uitbreiden of alsnog een vrijstellingsverzoek volgens de nieuwe rege-
ling willen indienen.
Wat betekent dit voor opleiders en docenten? De
belangrijkste praktische verandering wordt dat een
nieuwe aios bij de start van de opleiding voorlopige
toestemming vraagt en krijgt. Dit wordt in minstens
twee voortgangsgesprekken getoetst. Docent en
opleider zullen dus tijdens voortgangsgesprekken
bespreken of de aios de competenties ook werkelijk
in de praktijk laat zien.
Wij stellen ons voor dat de betreffende ComBeLs
van de stage waarvoor de aios vrijstelling vraagt de
toetssteen worden. Echter het zal best moeilijk zijn
om halverwege het 1e jaar de 2e-jaars competenties Spoedzorg, CZ of GGZ te toetsen. Daar moeten
we ons als 1e-jaars hao’s en docenten wel op gaan
voorbereiden. Derdejaars opleiders kunnen met een
vrijstellingsverzoek te maken krijgen als een aios
die nu al gestart is en ervaring heeft in de huisartspraktijk (bijvoorbeeld als militair arts) alsnog
vrijstelling vraagt voor een deel van jaar 3. Maar dat
zal een uitzondering blijven.
Tuitjenhorn
Tot slot wil ik jullie op de hoogte brengen van de
voortgang in de zaak ‘Tuitjenhorn’. Een jaar geleden
is het alweer dat onze opleider Nico Tromp een terminale patiënt een uitzonderlijk hoge dosis morfine
gaf. Nico werd geschorst en vervolgd en begin oktober 2013 maakte hij een eind aan zijn leven.
De Inspectie Gezondheids Zorg heeft in juni 2014
haar rapport afgerond. Dit heeft lang geduurd, wat
ongeduld opriep bij o.a. onze opleidersvereniging
en de vereniging praktijkhoudende huisartsen. De
inspectie geeft aan dat zij hebben gewacht tot alle
betrokkenen in staat waren hun reactie te geven op
hun deel van het conceptverslag.
Op 27 juni heeft de ministerraad besloten dat het
door minister Schippers al toegezegde onafhankelijke evaluatieonderzoek binnenkort van start gaat.
Doel van het onderzoek is om te zien wat de rol van
iedere betrokken instantie was en welke lessen hieruit zijn te trekken voor de toekomst. De commissie
wordt voorgezeten door oud-vicepresident van de
Hoge Raad Carel Bleichrodt. Toine Lagro is huisartslid van deze commissie. Uiterlijk 31 januari rondt
de commissie haar evaluatie af. Pas daarna zal de
inhoud van het IGZ-rapport bekend gemaakt worden.
Geurt Essers, sommigen van jullie
kennen hem als docent in leergang 5: Expeditie APC.
Geurt is in juni gepromoveerd op
het proefschrift ‘Clarifying the
role of context in doctor-patient
communication’.
Zijn onderzoek toont aan dat APC
in hoge mate gestuurd wordt door
contextfactoren in het consult.
En belangrijk voor de huisartsopleider: beoordelaars verschillen
sterk in de mate waarin ze de context meewegen. De beoordeling
van consulten wordt meer valide
als je contextfactoren expliciet
benoemt.
6
hao-proVUssioneel - september 2014
Berichten
Berichtenuit
uitde
dehao-kwaliteitscommissie
hao-kwaliteitscommissie
Novembermodule
Titel cursus
FEEDBACK OP DE FEEDBACK!
10 kleurige variaties op dit thema
Doelgroep
Opleiders van alle leergangen die in juni niet deel hebben genomen aan de didactische
scholing
Cursusdagen
Dinsdag/woensdag 11 en 12 november
Docenten
Theo Voorn (Hoogleraar huisartsgeneeskunde) en Gerrit Hagenbeek (zeer ervaren ex-hao)
Aantal deelnemers
Maximaal 18
Competenties
De opleider
2.2 begeleidt de individuele aios naar zelfsturing in het realiseren van diens opleiding
ondersteunt de aios bij het opstellen van diens individuele opleidingsschema
ondersteunt bij het formuleren van haalbare leerdoelen en bijbehorend plan van aanpak
signaleert ineffectief leergedrag en maakt dit inzichtelijk
daagt uit tot het verleggen van grenzen en bespreekt de haalbaarheid
bevordert het eigenaarschap van de aios bij diens eigen leerproces
2.3 beoordeelt resultaten en adviseert over de consequenties voor de voortgang
bewaakt de representativiteit van het portfolio
verzamelt relevante informatie t.b.v. de voortgang en beoordeling van de aios
koppelt leerresultaten terug
beoordeelt en legt de voortgang in het leerproces vast
geeft advies aan het hoofd van de opleiding ten aanzien van de voortgang
3.1 past samenwerkingsvaardigheden gericht toe
zorgt voor een heldere taakverdeling, -afstemming en uitvoering met andere (stage)opleider(s) en praktijkmedewerkers
identificeert problemen en geeft de aios ondersteuning bij het leren oplossen van (dreigende) conflicten
neemt verantwoordelijkheid voor consistentie en continuïteit van de opleiding
Inhoud cursus
Na deze tweedaagse:
•Kun je 10 methoden om feedback te geven opnoemen en heb je er met minstens 5 geoefend.
•Krijg je een kort literatuuroverzicht over deze methoden.
•Heb je meer mogelijkheden om feedback te geven en kun je meer variatie toepassen, afhankelijk van de context.
•Krijg je feedback op jouw feedback, zeker als je eigen materiaal meeneemt.
•Kan de groep op basis van geïnventariseerde wensen specifiek aandacht vragen voor bepaalde vormen van feedback.
•Heb je meer zicht op jouw sterke kanten bij deze leeractiviteit en kun je formuleren wat je beter kunt doen.
•Wordt veel aandacht besteedt aan ‘feed forward’ (wat doe je zelf en wat doet de aios met feedback).
Thema’s
•Wat kan ik en doe ik nu op het gebied van feedback geven?
•Welke andere mogelijkheden zijn er, welke ga ik oefenen?
•Hoe zorg ik ervoor dat er met de feedback ook iets wordt gedaan en hoe volg ik dat?
Werkwijze
•Jouw wensen worden tevoren geïnventariseerd.
•Een lichte vorm van voorbereiding hoort erbij.
•Presentaties duren niet langer dan 10 minuten.
•We oefenen zoveel mogelijk met eigen materiaal.
•De groepsgrootte is afhankelijk van het leerdoel.
•We maken gebruik van beeldmateriaal zoals foto’s en films.
•Je maakt een eigen kort verslag voor jouw praktijk.
•We maken een gezamenlijke toets.
7
hao-proVUssioneel - september 2014
Het basiscurriculum – Leergang 0 t/m 4
Junidagen
Het basiscurriculum
– Leergang 0 t/m 4
Leergang
1 – De Duizendpoot
Caroline Waasdorp
Daar gaan we dan… de eerste leergang in Doorn.
Normaal ben ik sociaal best handig, maar nu alleen,
net wat te vroeg, tussen alle ouwe rotten sta ik met
mijn koffie-tje en voel ik me verloren. Geen enkele
bekende collega… Herkent u dit gevoel?
Tot ik erachter kom dat ik me bij de verkeerde groep
heb aangesloten, iets met transport ofzo…
Gelukkig gaat het in mijn eigen groep al een stuk
beter; allemaal bekenden van de oriëntatiecursus en
startersdagen. leuk om elkaar weer te zien, ervaringen uit te wisselen, maar oh wat duizelt het me…
ALVU, IOP, POP, ProVU, ComBeL, Dart-N, APC, Communicatiewiel, van Katwijk, Maas-Globaal, LHK, ga zo
maar door… Herkent u dit gevoel?
Dan twee dagen later… Veel en veel wijzer, maar
vooral enorm geraakt en geïnspireerd door enthousiaste docenten en eerlijke, betrokken collega’s.
Veel ervaringen uitgewisseld, niet alleen op het vlak
van opleiden, maar ook allerlei andere huisartsen en
privézaken.
Gezellige lunches, BBQ en koffiepauzes. En tussendoor de mooiste muziek van alle deelnemers met
persoonlijk verhaal erbij. Mooie gesprekstechnieken
en rollenspellen gezien van collega’s die zich kwetsbaar kunnen en durven op te stellen. Ik voel me trots
dat ik opleider mag zijn… Herkent u dit gevoel?
Dan de introductie van onze begeleiders… Heeft
een van de docenten nou echt sandalen met geitenwollen sokken aan? Heeft iedereen wel zijn videoopnames meegenomen? Een nieuwe kennismakingsopdracht met muziek? Help, hoe kom ik deze dagen
door? Herkent u dit gevoel?
Bij thuiskomst blijkt de praktijk onder leiding van
onze eerstejaars aios op rolletjes te lopen, ik voel
me nog trotser en kijk uit naar de volgende tweedaagse in Doorn… Herkent u dit gevoel?
10
hao-proVUssioneel - september 2014
Leergang 2 – Leergesprekken
Inez te Hennepe
back > confrontatie) en de feedbackregels kwamen
we bij het belangrijkste van deze twee dagen: Het
bekijken van de meegebrachte leergesprekken. Ik
kan nu alleen over mijzelf spreken maar ik was zeer
bewust onbekwaam aanwezig in het gesprek met
mijn aios.
De tweede leergang: Leergesprekken. Met videoopname en het WK 2014 speelschema in het hoofd
begon ik aan deze tweedaagse.
Mijn eerste gedachten over deze twee dagen waren:
Leuk de groepsgenoten weer te zien. Maar ook Jeuk:
weer een verplicht onderwerp van het VUmc. Saaie
rollenspelen en strenge eisen. Maar niets bleek hiervan waar.
Op de eerste dag maakten wij kennis met Simone,
Erik en Moniek. Onze begeleiders voor deze twee
dagen. Middels een metafoor moesten wij uitleggen hoe wij ons als opleider zien in het leergesprek.
“Lampen laten schijnen. Beeldhouwers van een ruw
stuk hout. Klutsen van kennis tot een glad papje.
Met wat receptregels iets heerlijks van een gerecht/
aios maken”. Iedereen had een rijke fantasie.
Doordat de groep klein was en het bespreken in
twee- en drietallen, voelde het voor iedereen veilig om zich open te stellen voor feedback. Er werd
geoefend met de ALVU om zo nog gerichter te kijken
naar de video. Daarbij maakten we een persoonlijk
leerdoel van onze video. Ik had het nooit gedacht,
maar het bespreken van de video’s vond ik leerzaam
en leuk.
De avond werd afgesloten met een barbecue en natuurlijk voetbal kijken in de bar. Geen tango dit keer.
De tweede dag werden er wederom video’s bekeken,
met een van de begeleiders erbij. En als afwisseling
hadden we het “leiden-volgen”-spel in een regenachtig bos. Waarbij enkelen van ons flink in de maling
werden genomen (partnerruil). Bijzonder om te merken dat zo’n simpel spel de opleider-aiossituatie zo
goed kan benaderen!
Via deze leuke uitgangspunten in ons leergesprek
kwamen we op de jeuk-onderwerpen. Wat opviel was
dat de leuk toch meer aanwezig was dan de jeuk.
Via afwisselende onderwerpen zoals “de cirkels van
aanspreken” (wens > compliment > kritische feed-
Via de Roos van Leary werden er nog wat kleine
details toegevoegd aan een geslaagde tweedaagse.
Waarbij ik zeker bewuster bekwaam ben geworden
in het leergesprek.
Met als verrassende afsluiter een verhaal van Toon
van Tellegen, voorgelezen door Simone.
11
hao-proVUssioneel - september 2014
Het basiscurriculum
– Leergang 0 t/m 4
Leergang
3 – Expeditieleider
Daniël Barten
en wanneer “het landt”.
“Kunt u ons de weg naar Hamelen vertellen, meneer?”
Kapiteinslog dag 1, het ochtendgloren: In de verte
komt de zon al over de heuvel en het torentje van
het Maarten Maartenshuis is al te zien door de glasheldere ramen, terwijl wij luisteren naar de enthousiasmerende woorden van ons opleidingsinstituut.
Zijn wij er echt klaar voor? Mogen we nu echt naar
dit kasteel? Daar waar vele oer-ervaren opleiders ons
voor gingen. Voor het eerst zelf op pad als gevorderde opleiders.
Leergang drie ligt voor ons; het lijkt nog ver weg
daar boven op de berg maar met de volledige bagage van de voorgaande leergangen in onze rugzak
lopen wij met volle moed onze eigen expeditie tegemoet. Gaan we netjes over het kiezelpad of lopen
we over het gazon? De eerste beslissingen worden
genomen. Bij welke inheemse stam zullen we gaan
behoren nu Willem, Angela, Chris en Angelique de
stuurmannen zijn? Deze nieuw vorm gekregen groep
expeditieleden zit vol met persoonlijkheden die de
moeite waard zijn eens nader te bekijken. Elk specimen zal zijn steen verleggen om meer stuurkracht
te krijgen op de reis van zijn of haar aios. Snel wordt
duidelijk dat onze stuurmannen Chris en Angelique
veel ruimte laten voor de creativiteit en eigenheid
van onze medereizigers. Daar waar de beste stuurlui
aan wal blijven staan zullen wij niet blijven. Wij varen
met ze mee naar nieuw te ontdekken gebieden en
nemen als opleiders onszelf mee op deze spannende
reis. De stuurlui horen goed wat alle expeditieleden
verwachten van de reis en zijn benieuwd naar waar
Kapiteinslog dag 1, middag: Nog enkele momenten
vliegen we alle kanten op maar al snel zijn alle neuzen in dezelfde richting en lichten wij het anker.
We zijn onderweg en bekijken de weg die onze
eerdere aios met ons hebben afgelegd met onze
persoonlijke routekaart. Waar hadden wij onze aios
willen brengen en zijn we daarin geslaagd?
Via de communicatiedriehoek, die in onze 3Dwereld eigenlijk een piramide is, komen we langs
de graancirkels van Kolb en daarna bij De Kern, met
al zijn kwadranten. Onderweg hebben we moeten
uitkijken voor onze valkuilen, want het is maar al te
makkelijk daarin te trappen.
De expeditie stopt een moment; hebben we de Cetirizine wel meegenomen in onze reisapotheek? Voor
je het weet is de alom bekende Allergie namelijk
weer full blown aanwezig.
Kapiteinslog dag 2, een nieuwe dag: Nu de kwaliteiten van onze reisgenoten duidelijk zijn rijst de vraag
“hoe leren we van elkaar?”.
Waar kan het Voelen het Willen helpen en hoe krijgt
de Theoreticus de Doener aan het denken. De groep
lijkt uit elkaar te vallen in uitersten. Ieder voor zich
en één voor ons allen. Onze stuurlui brengen ons
gelukkig terug in rustiger wateren en we zien in dat
we elkaar nodig hebben om, samen uit is samen
thuis, te komen.
Kapiteinslog dag 2, nog enkele uren
voor “de voetbal”: Nu is het tijd onze
rugzak opnieuw in te pakken. We laten overbodige ballast achter in Doorn
en gaan met frisse moed het pad van/
met onze huidige aios bewandelen.
We hebben stuurkracht gevonden in
het benoemen van wat onze aios kan
bezighouden en zullen ze niet zondermeer de richting wijzen als zij ons
de weg naar Hamelen zullen vragen,
maar hen de route laten beschrijven
langs driehoeken, cirkels en vierkanten.
12
hao-proVUssioneel - september 2014
Leergang 4 – Doorstart
Dennis Wolthuis
Wegens de wedstrijd Nederland - Australië werd de
eerste dag ingekort tot 18:00 uur. We mochten kiezen. Voetbal kijken of een wandeling met een gids
van natuurmonumenten door de bossen van Doorn.
Ik haat voetbal. Komt door een ernstig jeugdtrauma.
Ik was altijd slecht in balsporten en werd altijd als
laatste gekozen. Een grotere vernedering voor een
onzekere puisterige puber is nauwelijks denkbaar.
Gezellig weerzien te Doorn
Voor de 4e keer alweer met de vertrouwde groep.
Dit jaar was er een nieuwe bij. Collega C. Hij heeft de
wereld rondgezeild op een supersonische trimaran
en zijn dochters zijn amazones op topniveau en hij
kan geweldig tekenen. Met een paar halen met de
viltstift toverde hij een springruiter te paard op een
vel papier van 2 vierkante meter.
C. werd direct in de groep opgenomen. Want zo zijn
wij. Wij zijn toffe jongens. En meisjes natuurlijk. Na
een handige kennismakingsronde werd de lat door
docenten Rinel en Harry meteen hoog gelegd. Of
we een tekening wilden maken over hoe wij onze
toekomst als opleider zagen. Met C. als uitzondering
concludeer ik dat huisartsen niet kunnen tekenen.
F. 1 tekende een erlenmeyer waar spermatozoïden in
zwommen en bloemen uit groeiden. W. tekende een
zwart gat met een bungyjumper erboven.
Rorschach-test volgens W.
U ziet hier toch wel een
bungy-jumper in?
M. tekende een mislukte Zoef de Haas zonder politiepet.
Zoef de Haas zonder politiepet? Dat kan echt niet
natuurlijk. Maar goed. We blijven aardige jongens
onder mekaar. Van de tekeningen van mijn dochtertjes zeg ik ook altijd dat ze er prachtig uitzien.
In duel met de docente
Die wandeling dan maar? Om het hoekje heb ik
nog even naar de groep wandelaars gekeken. Oude
vrouwen met Nordic-Walking-stokken en loodzware
wandelschoenen. Van die legerkisten. Vederlichte
Nikes lijken mij veel geschikter maar dat wordt in die
tak van sport kennelijk gezien als valsspelen. Kon
niet anders dan een tergend trage slentering gaan
worden. Ik ben maar een rondje door het bos gaan
rennen.
Op de 2e dag was de hoofdrol weggelegd voor Laura
de actrice. Wij konden feedback op haar oefenen.
Laura was geweldig. Ze verstond de kunst om binnen een fractie van een seconde een totaal ander
mens te worden. Ik wist het zeker. Laura is een heks.
Na het vertrek van Laura ontvouwde zich een interessante discussie over het adagium dat gevoelens benoemd moeten worden. Niet nodig volgens F. 2. 50
miljoen jaar evolutie heeft er immers voor gezorgd
dan we geen woorden nodig hebben om elkaars
emotie haarfijn aan te voelen. Je moet het maar durven zeggen. F. 2 heeft natuurlijk gelijk. En mocht het
wederzijds niet benoemen van emoties tot gevolg
hebben dat er een patiënt overlijdt, dan komt het de
natuurlijke selectie alleen maar ten goede.
M. had nog meer lef. Toen we ten slotte gevraagd
werden om op een SMART wijze een DARTN in onze
tekening te integreren was voor M. de maat vol. M.
haat DARTN nog meer dan ik voetbal haat. ‘Ik kan
het niet, ik wil het ook niet en ik doe het niet!’
Zoef de Haas volgens M.
De echte Zoef. Natuurlijk
met politiepet.
Tot november.
13
hao-proVUssioneel - september 2014
Het basiscurriculum – Leergang 0 t/m 4
Junidagen
Het basiscurriculum
– Leergang
0 t/m 4
Leergang
5 – Gestalt en
begeleiding
Wim Schuurman
verbonden met elkaar voelt dan wanneer je tegenover elkaar staat; wat ons tot nadenken stemde
kijkend naar de gebruikelijke opstellingen in spreekkamers en de wijze waarop leergesprekken gevoerd
worden.
Iedereen kan in principe zijn eigen probleem dragen
– Gestalt in de begeleiding
Nadat ik door Angelika als ‘oudgediende’ gelauwerd was met het nieuwe uithangbord voor de
opleidingspraktijken van de HOVUmc, begon ik de
opleidersmeerdaagse met veel nieuwsgierigheid. Fijn
om ook weer eens een nieuw gezicht te hebben als
docent.
In één van de sfeervolle stijlkamers van het Maarten
Maartenshuis leidde Marten Bos ons op een inspirerende wijze langs aspecten van de Gestalt en hoe die
toe te passen in de begeleiding van aios.
Gestalt, ontstaan als tegenhanger van de freudiaanse
leer, was enigszins in de ban gedaan na de uitwassen in de jaren zeventig waarbij alles wat je dwars
zat vooral naar buiten gebracht moest worden met
schreeuwen, spugen en slaan op kussens. Het is
weer terug in de nuance en wordt weer op velerlei
plekken gebruikt.
In een kleine intieme groep met 6 opleiders hebben
we Gestalt-wijsheden opgezogen en met de concepten geoefend.
We leerden niet te pushen in de begeleiding maar te
komen tot een echte subject-to-subjectrelatie zonder
zelf object te zijn of de ander tot object te maken en
waarbij de basis van de relatie is: ik ben oké, jij bent
oké .Daarbij gaat het meer over ‘hoe’ dan over ‘wat’.
Alweer een mooi uitgangspunt.
Het herkauwen van onze introjecties (door je opvoeding ingelepelde waarheden waar je mogelijk last
van hebt) - ben vervolgens gewaar van het woordgebruik - en deze opnieuw te proeven en eventueel uit
te spugen kan helpen te begrijpen wat ons aandeel
is in de wijze van contact met de ander; plastisch
maar o zo inzichtelijk. De zogenaamde contactstijlen
die ook nog andere vormen kunnen aannemen dan
de introjecties, zoals confluenties (samen, leuk, niet
boos), projecties, retroflexies (vluchten in jezelf),
deflecties (we gaan ‘t ergens anders over hebben)
worden ‘creatieve aanpassingen’ aan de situatie
genoemd. Let op de positieve waardering. In zo ’n
creatieve aanpassing poog je de compassie met de
ander te zoeken.
Veel wijsheden, beelden en Gestalt-zinnetjes die
kunnen bijdragen aan het repertoire van instrumenten die we allen gebruiken in de begeleiding.
Ga op zoek naar de spiegels waarin iemand kan
kijken: mijn spiegels zijn niet de jouwe.
En besef dat na de ontdekking van je eigen introjecties er ook een liefdevolle kant aan deze boodschappen zit die tot een mild oordeel kan leiden.
Ons ‘gewaarzijn’ (een van de steunpilaren in de
Gestalt) is ons bewuster gemaakt en het werd ons
duidelijk dat we ‘altijd contact hebben’ met elkaar.
Je ‘gewaarzijn’ van/in een situatie kun je gebruiken
door dit in te brengen in een begeleidingstraject en
de ander erop te laten reageren. Men gaat er vanuit
dat er een zelfoplossend vermogen ontstaat als er
een dialoog is tussen de verschillende ‘gewaarzijn’.
Ook hebben we gevoeld dat het uitmaakt welke letterlijke positie je ten opzichte van elkaar inneemt.
Wanneer je schouder aan schouder staat je je meer
Ik verheug me op het vervolg van deze training in
het najaar.
16
hao-proVUssioneel - september 2014
Het basiscurriculum
– Leergang
0 t/m 4
Leergang
5 – Seks, dat
spreekt vanzelf
Sjors Konijn
Dit was werkelijk, by far, de beste cursus die ik de
afgelopen jaren gedaan heb. En dit was nog maar de
helft. Ik zie erg uit naar het vervolg in november.
Dat seks vanzelf spreekt, spreekt vanzelf. Maar erover spreken is nog niet zo eenvoudig. Ook in onze
groep moeten eerst de tongen losgemaakt worden.
De een spreekt vrijer, een ander voorzichtiger. Hoe
ver ga ik?
Iedereen heeft een andere achtergrond, verleden,
normen en waarden. Die beïnvloeden het discours.
Maar die beïnvloeden ook mijn handelen als arts.
Aan het begin van de cursus maak ik voor mezelf
een soort seksuele biografie, om bewustzijn van die
invloeden te krijgen.
Gedurende de cursus worden stukken theorie
gelardeerd tussen introspectieve opdrachten, rollenspellen en groepsdiscussies. "Ons libido" wordt
afgeserveerd en maakt plaats voor een circulair
model, waarin seksuele opwinding met remmende
en stimulerende factoren een rol speelt. Ik leer hoe
een normaal genitaal eruit ziet, maar ook dermatologische afwijkingen die seksuele problemen kunnen
geven. Ik leer over medicijnen die niet, en andere die
wel, goed voor onze seks zijn.
Langzaam wordt me duidelijk wat ik als huisarts zou
kunnen met seksuele problematiek, ik moet nog
leren hoe, en vooral wat ik als "mijn rol" zie. Maar ik
heb nog 2 dagen...
17
hao-proVUssioneel - september 2014
Leergang 5 – Stress- en burn-outpreventie
Erik Courant
Hoe hou je je vuur brandend?
Met deze vraag hadden zich 16 opleiders ingeschreven voor de meerdaagse in Doorn.
Gezien de leeftijd van de aanwezigen (wel veel 50+)
zou je veronderstellen dat er een rijk gevarieerd
palet aan verhalen van dreigende overspannenheid,
stress en burn-out en hoe ermee om te gaan tevoorschijn zou komen.
Dat dit in het eerste deel van de cursus maar weinig
voor het voetlicht kwam bleek vanwege de opzet die
onze deskundige en enthousiaste docenten Anouk
Bogers en Claar Spierdijk voor ons hadden bedacht.
Het eerste deel van deze meerdaagse was met name
bedoeld om het theoretisch kader en begrippenkader nog eens goed onder de knie te krijgen.
Onderwerpen die op de eerste dag aan bod kwamen waren o.a. vragenlijsten “Ben ik overspannen?”
“Ben ik burn-out?”, vragenlijsten om bronnen van
stress op het werk te scoren, Moodboards waarop
de aanwezigen hun levensdoelen moesten visualiseren met knipsels uit de Linda, Voetbal International,
Garden, H&W,etc. Er werd hard geknipt en geplakt
en het resultaat was er naar. Vooral de zin “Men is
oud als spijt de plaats inneemt van dromen” die een
van mijn collega’s opgeschreven had, bleef mij nog
lang bij.
Dag 2 startte met de bespreking van kenmerken van
type A en type B persoonlijkheid.
Personen met kenmerken van type A persoonlijkheid
(o.a. neiging tot perfectionisme, plichtsgetrouw, ambitieus, slecht grenzen bewaken, polyfasisch gedrag
= proberen meer tegelijk te doen) zijn gevoeliger om
burn-out te raken.
Een vragenlijst leerde ons, niet geheel verrassend,
dat veel van de aanwezigen min of meer tot deze
groep behoren.
Hoe om te gaan met stress en conflicten en de
verschillende copingsmechanismen volgde daarna.
Belangrijke preventie bij burn-out is o.a. het delen
met anderen (bv. collega’s).
Nooit te laat om goede voornemens te hebben: een
actieplan met doelen op het gebied van werk, privé
en gezondheid in de periode die volgt tot de volgende meerdaagse in november was het sluitstuk.
De mindfulness- cq ademoefening daarna gaf de
nodige ontspanning, zeker in zo’n lommerrijke
omgeving als Doorn waar alleen de vogeltjes in het
bos op de achtergrond de stilte tijdens de oefening
verdreven.
Heb heel wat ontboezemingen gehoord: “Ik ga later
beginnen met spreekuur”, “Toch die vrijdag weer vrij
nemen die ik mezelf en m’n echtgenote had beloofd”, “Geen werk mee naar huis nemen” en “Eindelijk(!) wat meer tijd aan mijn gezin besteden”.
We zullen in november zien wat daarvan terecht is
gekomen.
18
hao-proVUssioneel - september 2014
Leergang 5 – Deep Listening
Saskia Melchers
Een prachtige ervaring!
Aan mij de eer om iets te schrijven over deze cursus,
een alternatief in de 5e leergang.
Een cursus voor liefhebbers, bij de deelnemers ook
opleiders van Utrecht en Groningen, en ik dus, docent bij de HOVUmc.
Het gemeenschappelijk aspect van alle deelnemers
is hun interesse in de mens en het intermenselijke
contact.
Ik heb enorm genoten van de groep en de dynamiek
die we onderling creëerden door de vele oefeningen
die we samen deden.
In drie dagen heb ik een enorme diepgang bereikt
met mijn mede-cursisten en heb ik in de veelheid
van het aangebodene de volgende punten onthouden, waarvan ik werkelijk nu in de praktijk al
gebruikmaak:
Ik heb een luisterpunt gecreëerd waardoor ik een
50/50 verdeling probeer te houden in de aandacht
tussen mijzelf en de prater.
Ik ben me bewust geworden van allerlei factoren die
het luisterveld beïnvloeden.
En ben me nog meer bewust van mijn eigen aanwezigheid, en mijn luister-attitude.
De drie dagen zijn voorbij gevlogen en ik verheug
me nu al op de terugkomdag in november!!!
Dank jullie wel, medecursisten, Rosamund en de
HOVUmc die deze cursus aanbood!
19
hao-proVUssioneel - september 2014
Het basiscurriculum
– Leergang
t/m 4
Leergang
5 – Hoe temmen
we het0 evidence
beest?
Markus Kruyswijk
‘Je moet toch wat’. Zo kwamen de meeste van de
deelnemers aan de cursus Evidence Based Medicine,
EBM, binnen. Verpakt in mooi ogende leerdoelen was
het toch vooral de blijvende ongemakkelijkheid met
het zelf pendelen tussen wat er in de spreekkamer
gebeurt en wat de wetenschap voortbrengt waardoor
deelnemers besloten hadden zich voor deze cursus
aan te melden.
De een had vroeger wel iets met wetenschap gedaan,
de tweede was in een grijs verleden gepromoveerd,
de derde werkt bij het NHG maar dan op de verkeerde afdeling, de vierde had tot zijn schrik gepromoveerde aios in de matchingsgroep gekregen, en zo
bracht iedereen een eigen verhaal mee. Wetenschap,
dat is meer iets voor anderen en niet voor ons weggelegd, dus laten we er maar mee dealen. Zoiets.
Katinka Prince en Hans van der Wouden, de docenten, hadden zo hun eigen doel. Dat we EBM leuk
zouden gaan vinden. En zinvol. Voor onszelf en voor
de leeromgeving van de aios. Tja.
En toch, na een snelle stevige inleiding in de grondslagen en de terminologie van Evidence Based
Medicine, waren we al snel in staat zelf een PICO te
formuleren (u weet wel, dat moeten onze aios ook
zo nu en dan; weet u dat niet, dan hebt u nog iets
met uw aios te bespreken).
Onderzoeksvragen te over: Waarom zou ik bij een
laag-normale vitamine B12-spiegel moeten suppleren? Kan ik niet iedere jongvolwassene die onveilig vrijt blind met een antibioticum behandelen in
plaats van eerst een dure test te laten doen? Is die
nieuwe laserbehandeling tegen schimmelnagels
effectief? Moet je voor een vieze wond echt Biotex
groen gebruiken?
Al dit soort vraagstukken, waar de meesten van
ons wel eens mee worstelen, kunnen gemakkelijk
vertaald worden in een zoekopdracht voor de grote
medische databases. Daar hebben we namelijk
toegang toe. Als het goed is, want verreweg de
meeste deelnemers konden zich niet goed herinneren inloggegevens te hebben ontvangen. Daar wordt
aan gewerkt.
Het ter voorbereiding rondgestuurde artikel, een
verslag van een heuse RCT over het middels een
cursus aanleren van kritisch leesvermogen nog wel,
had het moreel op voorhand al onder druk gezet.
Een ingewikkeld en maar moeilijk te doorgronden
onderzoeksverslag uit een gerenommeerd digitaal
tijdschrift. Ga er maar aan staan. Wat de meesten er
wel uit hadden opgemaakt was dat de deelnemers
haast niks hadden geleerd van de cursus. Maar ja,
het ging in het onderzoek om een cursus van een
halve dag, en wij krijgen vier hele dagen. Extrapoleren mag, hebben we te verstaan gekregen, in ons
geval beslist niet.
Na vanzelfsprekend nog een reflectie over hoe we
deze nieuw opgedane vaardigheid in de opleidingssituatie kunnen inzetten zijn we, vol plannen, huiswaarts gekeerd.
In november gaan we verder.
20
hao-proVUssioneel - september 2014
Leergang 5 – Spoedzorg in de huisartspraktijk
Lili van Rhijn
"zeer aan te raden"
emend
"ademben
t"
levensech
D = Disabilities
Bewustzijn: alert? Dat was hard nodig. Er viel veel te
leren en dus moesten we voortdurend goed opletten.
Om in stijl te blijven: leeft de SBOH?
Reken maar! Het is een zeer levend(ig)e organisatie,
die vele ABCDE-cursussen geeft voor aios (naast de
2e-jaars sinds dit jaar ook de 1e-jaars) en vijf keer
per jaar voor hao’s.
A = Airway
Kijken, luisteren, voelen en dan handelen: hard werken, vier dagen achter elkaar.
E = Exposure/Environment
Het leek beetje kil op Papendorp in Utrecht, maar er
bleken wel erg goede leermaterialen, onderwijsruimtes en uitstekende docenten te zijn.
Conclusie: deze STARclass Spoedzorg in de huisartspraktijk voor opleiders is zeer aan te raden. Voor
jezelf als huisarts, om bij te blijven bij wat aios leren
en omdat het een stimulans geeft in het net iets
anders leren hanteren van je ervaring.
B = Breathing
De scenario’s die ze ons presenteerden waren regelmatig adembenemend. Levensecht, met acteurs
die situaties speelden waarin wij mochten optreden.
Daarna kregen we feedback van collega’s, die vrijwel
altijd milder was dan het oordeel dat we over onszelf
hadden.
De cursussen worden vijf keer per jaar aan hao’s
gegeven en je kunt je inschrijven via www.sboh.org
Naast of in plaats van een gewone meerdaagse cursus (bij voorkeur tijdens leergang 5).
C = Circulation
Eerst was het even een teleurstelling niet met de
vertrouwde collega-hao’s van de VU te zijn, maar
het samen optrekken met collega’s uit het hele
land bleek hartverwarmend: jong, oud, vrouw, man,
noord, zuid, oost, west, midden.
De data in 2015 zijn:
10 t/m 13 februari
17 t/m 20 maart
16 t/m 19 juni
29 september t/m 2 oktober
15 t/m 18 december
21
hao-proVUssioneel - september 2014
Het basiscurriculum – Leergang 0 t/m 4
Junidagen
Lustrum Huisartsopleiding VUmc
Harry Schleypen
Samen met ruim 200 deelnemers werd in twee
workshoprondes dit thema nader uitgewerkt. Daarbij
passeerde een aantal 'good practices' de revue van
efficiënte samenwerking tussen de 1e en 2e lijn.
Daarnaast was aandacht voor medisch etische dilemma's en de gevolgen van deze ontwikkeling voor
de organisatie van het werk.
Op 15 en 16 mei vierde de huisartsopleiding VUmc
haar 40-jarig bestaan. Tijdens het Lustrum-symposium met de titel 'Naar een toekomstbestendige
huisartsopleiding' in Noordwijk, begroette Nettie
Blankenstein ruim 230 deelnemers. Het enthousiaste
gezelschap bestond uit stafleden, opleiders en aios.
Houten Been
Het HoutenBeenTheater, voor de gelegenheid versterkt door Geurt Essers en Chris Rietmeijer, vroeg
op ludieke wijze aandacht voor de 'tweede helft' van
het consult. Dit resulteerde in een serie krachtige
beelden die met veel lol geconstrueerd werden.
De stichtelijke woorden van Dominee Gremdaat sloten de bijeenkomst af.
Het symposium werd ingeleid door Bart Meijman,
hao, en Henriëtte van der Horst, hoofd afdeling
huisartsgeneeskunde en ouderengeneeskunde,
beiden initiatiefnemers van de beweging 'optimale
zorg/dappere dokters'. een toekomstbestendige
huisartsopleiding bereidt voor op wat er van de
moderne huisarts gevraagd wordt: medisch inhoudelijke expertise, communicatieve vaardigheid,
bewust van de context en gericht op het realiseren
van optimale liever dan maximale zorg.
In de arts-patiëntcommunicatie van de afgelopen
periode is terecht veel aandacht besteed aan de
verheldering van de hulpvraag. Als een noodzakelijk
vervolg hierop, vroegen we nu aandacht voor de gezamenlijke besluitvorming. In de 'tweede helft' van
het consult werken de dokter en de patiënt samen
aan de beslissingen over het te volgen beleid.
License to care
's Avonds verplaatste het gezelschap zich naar een
strandtent, waar zich tegen een prachtig decor een
spetterend feest voltrok onder het motto 'license to
care'.
Maatschappelijke noodzaak
Met dit thema sluiten we aan bij de maatschappelijke
noodzaak om de kosten voor de zorg niet onnodig
uit de hand te laten lopen én honoreren we de wens
van de patiënten om actief betrokken te worden bij
de besluitvorming in de spreekkamer.
Met de medewerkers van de huisartsopleiding sloten
we op vrijdag het lustrumfeest af met een gezellige
strandactiviteit. We kijken terug op een geslaagd
lustrum, goed voor de binding met elkaar en inspirerend voor ons als 'leer- en werkgemeenschap'.
24
hao-proVUssioneel - september 2014
COMO
Gerda Visser
De feedback die jullie geven aan het instituut wordt
door mij gebundeld en waar mogelijk of nodig
gebruikt om binnen de organisatie een discussie op
gang te brengen of beleid aan te passen.
De eerste ronde met het nieuwe evaluatieformulier
(de LEOh) zit erop. De ervaringen zijn wisselend.
Voor sommige aios was het bijvoorbeeld onmogelijk om de lijst digitaal in te vullen. Ook inhoudelijk
hebben we al voorstellen ter verbetering gedaan aan
de landelijke commissie. Zo vinden we dat er wel erg
veel vragen gesteld worden en is het voor ons de
vraag of die onderscheidend genoeg zijn. We hopen
dat we volgend voorjaar met een verbeterde versie
kunnen werken.
Het blijft nog steeds een hele kunst om zoveel mogelijk evaluatieformulieren binnen te krijgen. Vooral
bij de aios in jaar 3 is de oogst vaak (te) mager.
Jullie zouden kunnen helpen door er zelf actief naar
te vragen bij je aios. Een veelgehoord geluid van de
stafleden die de voortgangsgesprekken met de ervaren hao’s voeren is dat het dossier zo leeg is. Jullie
voortgangsgesprekken winnen aan diepgang als
daar zoveel mogelijk input bij gebruikt kan worden.
De evaluaties door de aios zijn dan eigenlijk onontbeerlijk!
Deze voortgangsgesprekken blijken intussen een
erg gewaardeerd onderdeel te zijn geworden. Met
de ervaren opleiders voeren Gerrit Hagenbeek en
Pieter Bots (beiden (ex-)opleider) deze gesprekken.
Vaak lees ik onderaan het verslag de verzuchting
hoe prettig het is om eens de tijd te nemen en stil te
staan bij hoe je nu eigenlijk bezig bent als opleider.
Als ik de verslagen lees dan krijg ik de indruk dat
deze voortgangsgesprekken een krachtig instrument
zijn om te werken aan het functioneren als opleider.
Zomaar een korte greep uit wat er zoal speelt:
•Over de communicatie vanuit het instituut is men doorgaans tevreden. Een enkele keer gaat het nog mis. Ik heb de indruk dat dat vooral speelt bij duo-
opleiders wanneer één van de twee bij ons niet als hoofdopleider te boek staat.
•De paralleldagen worden wisselend geëvalueerd. Van “met name de ochtend is een sleur” tot “in-
spirerend en energiek”. We zijn binnen het instituut hard bezig te bekijken hoe het ook anders (en afwisselender) kan!
•Een aantal opleiders geeft te kennen graag een wat uitvoerige uitwisseling over de aios te willen met de docenten. Ook hiertoe worden allerlei initiatie-
ven ontplooid door de docenten.
•Over de verplichte accreditatie hoor ik ook ver-
schillende geluiden. Deels positief: “het heeft mij en de praktijk echt iets gebracht”. Deels kritisch: “inspanningen staan niet in verhouding tot wat het me oplevert”. Wat ik kan zeggen is dat dit punt ook de aandacht van de hoofden (en zeker van Nettie Blankenstein) heeft. Zij proberen tegen te gaan dat er steeds meer van jullie gevraagd wordt en zijn een “onstapelingsproject” gestart. Dat heeft nog niet direct een resultaat opgeleverd, maar we houden jullie op de hoogte.
Helle Poulsen en Lili van Rhijn werken aan een project om het leerwerkplan (o.a. eis van de RGS) en het
hao-profiel in elkaar te schuiven tot 1 document.
We hopen zo overbodig extra werk voor jullie te
voorkomen.
Mogelijk is er op deze manier ook inhoudelijk nog
iets te winnen!
Op de website staat inmiddels een nieuw stuk met
een beschrijving van de werkwijze van COMO. We
hopen dat dat bijdraagt aan de transparantie van
ons handelen.
Belangrijk blijft dat we daarover zo nodig met elkaar
in gesprek blijven!
LORENZO
25
hao-proVUssioneel - september 2014
Junidagen
Hoe tevreden ben je als hao?
Helle Poulsen
Hoe tevreden ben je als hao aan de VU?
Sinds 2010 verspreidt onze huisartsopleiding een
hao-tevredenheidenquête. Deze enquête, die we een
keer per twee jaar versturen, is een onderdeel van
ons kwaliteitsbeleid.
Voor ons als opleiding is de informatie uit de enquête heel belangrijk om zicht te krijgen op waar je
als opleider tevreden over bent en waarover minder
of nog niet.
Deze informatie gebruiken we voor het verbeteren
van o.a. de scholing en de samenwerking rondom de
aios.
Medio oktober a.s. zal de enquête weer uitgezet
worden. In tegenstelling tot de eerste twee keer is
de enquête nu iets bijgesteld en zijn we o.a. ook
benieuwd naar jullie mening over het onderdeel “wetenschappelijke vorming” op de paralleldagen.
De resultaten bespreken we in ons hao-team en met
het hoofd van de opleiding.
Het verslag van de resultaten uit de enquête en
daaruit voortvloeiende actiepunten voor ons als
opleiding, zullen we in de proVU van maart 2015
publiceren.
Elke keer zijn we verheugd over het grote aantal
ingevulde enquêtes! Dus de vraag medio oktober zal
weer zijn: zet hem op en geef ons jouw mening!
Contactpersoon voor hao-tevredenheidenquête is
Helle Poulsen ([email protected])
Proefschrift huisarts Willemjan Slort
Willemjan heeft op basis van literatuur
en interviews een onderwijsprogramma
ontwikkeld voor APC in de palliatieve fase.
Dit programma is getest bij huisartsen en
aios.
Hij heeft gezocht naar factoren die een rol spelen
bij de communicatie tussen huisarts en patiënt
in de palliatieve zorg. Met de resultaten heeft
hij een nieuw onderwijsprogramma ontwikkeld
voor huisartsen en huisartsen-in-opleiding.
Centraal in dit programma staan de Aanwezigheid van de huisarts voor de patiënt, de Actuele
onderwerpen die de huisarts aan de orde moet
stellen en het Anticiperen op diverse scenario’s.
Vervolgens heeft hij onderzocht of dit AAA-programma de communicatie van huisartsen en
huisartsen-in-opleiding verbetert. In dit onderzoek werd geen effect van de training gevonden,
maar er werd wel aangetoond dat sommige
onderwerpen veel minder vaak werden besproken dan andere. Uitgebreid wordt gereflecteerd
op de factoren die het aantonen van effectiviteit
bemoeilijkt hebben. Deze reflectie levert aanbevelingen op voor de praktijk, het onderwijs en
toekomstig onderzoek op het gebied van huisarts-patiënt communicatie in de palliatieve zorg.
General practitioner patient communication
in palliative care
• Availability
• Current issues
• Anticipation
Willemjan Slort
Zijn AAA-checklist geeft de belangrijkste
aandachtspunten: Aanwezigheid (bereikbaar, actief luisteren en samen besluiten
nemen), Actuele onderwerpen (diagnose/
prognose, behandeling, wensen voor de
korte termijn, unfinished business) en Anticiperen (op complicaties, op het feitelijk
sterven en wensen en beslissingen m.b.t.
het levenseinde).
Willemjan Slort (1958) is huisarts in Zevenbergen
en heeft bij de afdeling Huisartsgeneeskunde
van het VU medisch centrum in Amsterdam
onderzoek gedaan naar de huisarts-patiënt
communicatie in de palliatieve zorg.
General practitioner - patient communication in palliative care Availability | Current issues | Anticipation
Op vrijdag 19 september om 11.45 uur
verdedigt huisarts Willemjan Slort in de
aula van het VU- hoofdgebouw zijn proefschrift ‘General practitioner – patient communication in palliative care’.
Willemjan Slort
27
hao-proVUssioneel - september 2014
HAOVU
Hans Burggraaff
De HAOVU is actief voor jou!
Terwijl voor velen in Nederland gevoelens in een
achtbaan gaan door een WK voetbal en vlucht MH17,
Ook de nasleep van Tuitjenhorn heeft nog steeds
onze bestuurlijke verontwaardiging.
Onze brief aan de UvA is buiten de HAOVU uitgelekt
en staat hierbij in miniatuurformaat.
zijn er voor jou zaken behartigd door bestuursleden
van de HAOVU. Wij hebben in reactie op de onvrede
onder een groot aantal opleiders van de HOVUmc
over de NPA kernachtig onze bezwaren tegen de
huidige NPA-accreditatie aangegeven:
•betrekkelijk hoge kosten, waar onvoldoende com-
penserende inkomsten tegenover staan
•onduidelijke nut voor/onvoldoende toegesneden op de huisartsopleider
•de ervaren omvang en werklast van accreditatie, met de schijn dat het alsmaar meer wordt, in com-
binatie met een gebrek aan gevoel van urgentie dit te willen begrenzen bij de NPA
•de soms ongepast onaangename bejegening door accrediteurs
•de dwingende time-outloze onafgebrokenheid van het accrediteringsproces
•het ogenschijnlijke gemak waarmee de NPA aan klachten van huisartsopleiders voorbijgaat
•het ontbreken van het geluid van een huisartsop-
leider in het college van deskundigen
Een afvaardiging van het bestuur van de HAOVU zal
over deze bezwaren spreken met de NPA. Input is
welkom.
Als je op de hoogte wilt blijven kun je meer informatie krijgen door je aan te melden bij de HAOVUgroep op HAweb of door een mail te sturen naar het
HAOVU-bestuur ([email protected]).
28
hao-proVUssioneel - september 2014
Insider - Het nut van een calamiteitenbespreking
Wouter van Kempen
Onlangs was ik, samen met mijn aios, betrokken bij
de uitgebreide bespreking van een zogenaamde ‘calamiteit’. Vier maanden eerder was een patiënt overleden waarbij de nevendiagnose CVA werd gemist.
Wij waren door de medisch leider van de spoedpost
uitgenodigd voor een reconstructiegesprek. Het ging
niet om een klacht van de familie, maar er was een
‘MIP-melding’ gedaan door de eigen huisarts van de
patiënt. Deze had vraagtekens gezet bij de handelwijze en de procedure die door de verschillende
dienstdoende huisartsen was gevolgd.
Eerst een korte beschrijving van de toedracht.
Tijdens een weekenddienst kwam er een melding
binnen van een zieke man met koorts en verwardheid. De triagiste heeft de echtgenote van de patiënt
uitgebreid gesproken. Zij oordeelde dat een visite op
korte termijn nodig was. De visitearts heeft de patiënt onderzocht en vond geen aanwijzingen voor een
CVA, wel restverschijnselen van een eerder CVA. Hij
concludeerde dat er sprake was van een pneumonie
en gaf antibiotica. De volgende ochtend ging het niet
goed met de patiënt. Toen hij wilde gaan zitten viel
hij op de grond. Hij kon niet meer overeind komen.
Zijn vrouw kon hem niet helpen en belde 112.
De ambulanceverpleegkundigen hebben hem op de
stoel gezet en de vitale functies gecontroleerd. Die
waren allemaal goed. Ook geen aanwijzingen voor
een nieuw CVA. Vervolgens werd ik (als regiearts)
gebeld door de ambulanceverpleegkundige met dit
verhaal. Ik hoorde geen alarmverschijnselen. Mijn
veronderstelling was “verzwakte man met een pneumonie” en adviseerde om het aan te zien. Doorgaan
met de antibiotica.
Later op de dag ging het toch slechter met de man.
De zoon dringt aan op een nieuw onderzoek. De triagist laat nu de patiënt naar het ziekenhuis komen.
Hij wordt gezien door een consultarts die vervolgens
de internist inschakelt. De man wordt opgenomen.
Zijn toestand verslechtert. Op de gemaakte CT-scan
van het hoofd wordt een bloeding rechts frontaal
gezien met doorbraak in de ventrikel. Hij wordt opgenomen in het AMC en overlijdt 2 dagen later.
Onze HAP heeft een calamiteitencommissie. Hierin
zitten diverse huisartsen en medewerkers van de
spoedpost. In dit geval is het handelen onder de
loep genomen van de triagisten, visitearts, regiearts,
ambulanceverpleegkundige en consultarts die de
patiënt uiteindelijk doorverwees.
De kernvraag was: kunnen we basisoorzaken van het
gebeuren vaststellen en de kans op herhaling binnen
de spoedpost mogelijk verkleinen?
De reconstructie was zeer goed mogelijk omdat alle
gesprekken op de band stonden en de verslaglegging beschikbaar was. Vooraf hadden alle betrokkenen het verzoek gekregen om m.b.v. de PRISMA-methode een verslag van de feitelijke gebeurtenissen te
schrijven, alsmede een reflectieverslag. PRISMA staat
voor Prevention and Recovery Information System for
Monitoring and Analysis. Deze analysemethode is in
eerste instantie ontwikkeld om het menselijk falen in
de chemische industrie te onderzoeken maar wordt
momenteel ook toegepast in de gezondheidszorg*.
In een PRISMA-analyse worden incidenten weergegeven in een oorzakenboom die door zijn visuele weergave onderliggende factoren en omstandigheden
makkelijk leesbaar maakt. Hieruit zijn conclusies te
trekken die moeten leiden tot verbetermaatregelen.
Bovenaan de oorzakenboom staat de gebeurtenis
die aanleiding geeft voor de analyse, bijvoorbeeld
opname in een ziekenhuis of overlijden van een patiënt. Onder deze topgebeurtenis worden alle directe
oorzaken beschreven.
Als topgebeurtenis werd hier geformuleerd: “nevendiagnose CVA gemist”.
Daarna de waarschijnlijk gemaakte fouten:
1 Signalen mogelijk nieuw CVA zijn niet opgemerkt
2 Er wordt te veel voortgeborduurd op de diagnose
pneumonie.
In zo’n bespreking komen alle betrokkenen aan bod.
De gespreksleider bewaakt het proces. Er worden
aanvullende vragen gesteld.
Als basisoorzaken voor 1 werden genoemd: anamnestisch niet opgemerkt dat patiënt tevoren neurologisch beter functioneerde (menselijk) en de lokalisatie van de bloeding rechts frontaal is bij lichamelijk
onderzoek een verraderlijke plek voor diagnosestelling (patiënt gerelateerd).
Als basisoorzaken voor 2 werden genoemd: de
ambulanceverpleegkundige neemt diagnose pneumonie over (menselijk), de regiearts neemt diagnose
pneumonie van eerste huisarts en hulpvraag ambulanceverpleegkundige over (menselijk). Procedure
overleg ambulance – (regie)arts nog onvoldoende
bekend (organisatie). Het is namelijk de bedoeling
dat de (regie)arts na een overleg met het ambulancepersoneel ook contact moet hebben met de patiënt
zelf of diens familie. Ook werd geconstateerd dat de
triagiste die als eerste de melding kreeg wel degelijk dacht aan een CVA, maar dat onvoldoende heeft
genoteerd, zodat de visitearts minder gealarmeerd
was.
Deze calamiteitenbespreking werd door alle betrokkenen als zeer nuttig ervaren. Mijn aios was hier ook
bij aanwezig. Hoewel zij niet direct betrokken was
bij de casus, was het toch erg leerzaam. De spoedpost zal de casus gebruiken in haar onderricht aan
artsen en triagisten. Ikzelf ben weer eens met de
neus op het feit gedrukt: “ga nooit klakkeloos af op
de gestelde diagnose van je voorganger”.
*http://www.btsg.nl/infobulletin/Prisma%20methode.html
29
hao-proVUssioneel - september 2014
Wetenschappelijke vorming op Aruba
Hans van der Wouden
Jolijn de Graaff
In april 2014 reisden wij af naar Aruba. In overleg
met de opleiders werd er, naast aandacht voor
het reilen en zeilen van de opleiding, tijd besteed
aan wetenschappelijke vorming. Een dagdeel werd
besteed aan ‘Belbin’ en ieders rol in de groep. Maar
de hoofdmoot was deze keer ‘wetenschappelijke
vorming’. De opleiding van de opleiders komt zoveel
mogelijk overeen met wat er in Amsterdam gebeurt.
Tijdens het eerste dagdeel gaf Hans een inleiding
Evidence Based Medicine (EBM) voor de opleiders:
PICO, de evidence piramide, waar zoeken, hoe
zoeken, systematic reviews, randomized trials.
Vervolgens inventariseerden we welke thema’s de
komende dagen aan bod zouden moeten komen.
Er kwamen drie onderwerpen op tafel: oefenen met
zoeken, opfrissen epidemiologische begrippen zoals
Number Needed to Treat en kritisch lezen.
De volgende ochtend was ingeruimd voor de vier
aios, waarbij ook nog een co-assistent van het VUmc
en de huisarts bij wie ze stage liep aanschoven.
Zoals eerder opgemerkt heeft onze scholing op
Aruba een welkome spin-off voor andere medici.
Van de vier aios volgen er drie de volledige huisartsopleiding op Aruba, de vierde deed alleen zijn
verpleeghuisstage op het eiland. Ook deze groep
werd ingewijd in de beginselen van EBM. Als huiswerk werd de aios gevraagd om in twee dagen(!) een
Critically Appraised Topic (CAT) voor te bereiden.
We sloten af met het bespreken van enkele vragen
uit het EBM-domein uit de laatste LHK.
’s Middags gingen we verder met de opleiders:
oefenen met eigen vragen, PICO-systeem en zoeken.
Daarna kwam een artikel aan bod waarin een casus
werd beschreven van een meisje dat gestoken was
door een Caraïbische schorpioen. We bespraken de
voors en tegens van zo’n gevalsbeschrijving.
De volgende dag was weer voor de opleiders, de
eerder genoemde co-assistent en haar begeleider.
De diagnostiek van urineweginfecties bij jonge kinderen was het onderwerp van een tweede sessie over
kritisch lezen. De lezing van Tim Harford over Archie
Cochrane (op ted.com) maakte veel indruk.
We discussieerden over de vraag hoe je de ondersteuning van de wetenschappelijke vorming zou
kunnen borgen. Een epidemioloog van de Curaçaose
GGD zal gepolst worden om te zien of er dichter bij
huis hulp beschikbaar is.
Zaterdagochtend was de afsluitende sessie, waar de
vier aios hun voorbereide CAT presenteerden aan
elkaar en de opleiders. De onderwerpen waren zeer
afwisselend: dosisverhoging van antidepressiva, de
behandeling van hielspoor (frequent voorkomend bij
Arubaanse vrouwen), cranberry's ter voorkoming van
recidief urineweginfecties en voedingssupplementen
ter genezing van doorligwonden. Goede presentaties, kritische reflectie en goede discussies.
De groep was enthousiast en de evaluaties waren erg
positief. Een greep uit de feedback: “Leuker dan ik
verwacht had”, “Ik snap nu hoe een forestplot werkt”,
“Meer mee doen tijdens de terugkomdagen”.
We kijken terug op een geslaagde expeditie!
Athene cunicularia arubensis,
Papiamento: shoco
30
hao-proVUssioneel - september 2014
Terugblik op 20 jaar opleiderschap
Joost Boink
Het ambulancepersoneel had gelukkig wat meer
spierkracht en zo kon hij worden opgenomen.
De redactie heeft mij gevraagd om een stukje te
schrijven voor proVU vanwege mijn aanstaande pensionering. Inmiddels ben ik bijna 66 jaar en ik werk
nog steeds met plezier.
Ben nu bezig met het opleiden van mijn 18e of 19e
aios, ik heb het niet precies bijgehouden. Een paar
gebeurtenissen zijn misschien wel memorabel.
Als ik nou terugkijk dan was het vroeger vaak hectischer en het was thuis ook vaak drukker vanwege de
diensten die van huis uit geregeld werden. De komst
van de doktersposten heeft het m.i. mede mogelijk
gemaakt om het vak zo lang te blijven volhouden.
We verzetten tegenwoordig misschien wel veel meer
werk, o.a. voor mensen met een chronische aandoening. De praktijkondersteuners leveren daar een
substantiële bijdrage aan.
Ik denk dat de kwaliteit van ons werk dank zij de
NHG-standaarden en het protocollair werken zeker
vooruit is gegaan. De aios hebben ook een positieve
bijdrage geleverd door hun vele kritische vragen; zij
hielden ons scherp.
Wat onze assistentes in ieder geval heel bijzonder
vonden dat bijna al mijn aios gedurende het opleidingsjaar zwanger geworden zijn. De mannelijke
aios uiteraard uitgezonderd. Het waren zeer ‘vruchtbare’ jaren die ik niet graag had willen missen. De
planning was bij de een wat beter dan bij de andere,
maar één sprong er echt uit: precies op de datum
van de certificaatuitreiking ging het zwangerschapsverlof in. Dat is pas echt time management.
Mijn eerste aios was nog erg jong , zij kwam zo uit
de schoolbanken. Ze was heel erg enthousiast en
hing aan mijn lippen. Ik wist toen nog niet veel van
het opleiden, gedroeg me als een leermeester en
vond het eigenlijk wel mooi die belangstelling. Mijn
vrouw dacht dat er wat meer achter stak en was er
niet bepaald gelukkig mee. Gelukkig is het allemaal
goed gekomen.
De ‘grande psychiatrie’ komt
tegenwoordig minder vaak
voor, maar heeft altijd een geweldige impact gehad, zowel
op de aios als op mijzelf.
Zo was er een keer tijdens een
avonddienst een ambtenaar
psychotisch geworden op zijn
werk. De schoonmaaksters
van het kantoor troffen hem
helemaal in de war aan.
Hij had zich geheel ontkleed,
zijn schoenen en kleding allemaal in de wc gepropt. Een
spoedvisite, de huisartsenpost
bestond nog niet, mijn aios
ging er alleen op af. Zij vroeg mijn hulp erbij en
uiteraard de voorwacht van de RIAGG. Bij de politie
vroeg zij om twee, liefst sterke, mannen.
De man was niet te kalmeren en praten was ook
geen optie, hij moest worden platgespoten. Dat
lukte ons beiden niet. De twee gearriveerde vrouwelijke agenten hadden wel hele grote handschoenen
aan, maar waren niet bij machte de man in bedwang
te houden.
Nog wat wensen voor de toekomst.
Graag zou ik de marktwerking in de gezondheidszorg afgeschaft zien worden. Wij zijn geen verkopers
en willen ook niet commercieel zijn, dat hoort ook
niet in ons vak. Dat de politiek zich tot dit beleid
heeft laten verleiden is alleen ingegeven door de bezuinigingsdrift. Door de lobby van de verzekeraars
is men gaan geloven dat het goedkoper zou worden,
het tegendeel blijkt. Alleen hun macht en de overwinst is geweldig toegenomen.
Een andere wens waar we misschien iets meer
invloed op hebben: stop de feminisering van de
huisartsgeneeskunde. Dat kan door bij de selectie
beide geslachten gelijk te verdelen. Dat blijkt geen
discriminatie, het wordt namelijk ook toepast op de
hogere hotelscholen.
Tot slot wil ik iedereen van de opleiding en mijn
collega-opleiders hartelijk bedanken voor de prettige
sfeer en alle wijze lessen en tips die ik van jullie heb
gekregen.
Ik wens jullie alle goeds, zowel persoonlijk als voor
ons vak in de toekomst, want het zal druk worden.
31
hao-proVUssioneel - september 2014
Uitzwaaien
Uitzwaaien
Prikbord
Interstavendag in het Evoluon
in Eindhoven
Op donderdag 2 oktober org
aniseert Huisartsopleiding Ma
astricht
de interstavendag. Omdat ook
zij 40 jaar bestaan is dit een ext
ra
feestelijke bijeenkomst. Van elk
opleidingsinstituut is er plek voo
r
10 hao's. Wil jij er graag heen?
Meld je dan uiterlijk 12 septem
ber
aan bij Samantha Paijens (s.paije
[email protected]). Zij geeft op 15 sep
tember de eerste 10 namen doo
r aan de organisatie.
De interstavendag is bedoeld
als dag van ontmoeting en uitw
isseling tussen alle genodigden van
de acht Huisartsopleidingen.
De locatie is het lang geleden
gebouwde, maar immer futuri
stische
Evoluon in Eindhoven. Het eve
nement speelt zich af op de rin
gen.
The sky is the limit!
Het onderwerp is innovatie van
onderwijs. Na een spetterende
opening door aios (de dokters van
de toekomst!) verspreiden we
ons
in de ruimte. We gaan elkaar exp
erimenten en nieuwe vormen
van
onderwijs ‘aan de hand doen’.
Geen workshops of powerpoin
t-presentaties, maar stands waar (vir
tueel) iets te halen valt.
Bij de ‘out of office’corners kan
er worden gerust, gedronken
en
ontmoet.
Er is geen indeling of volgorde.
Iedereen kan aansluiten bij wa
t
hem/haar op dat moment het
meest interessant lijkt.
Uitje hao-team
Op maandag 23 juni heeft het
hao-team genoten van
een relaxed teamuitje.
In twee fluisterbootjes zijn we
door Waterland gevaren,
met aan boord een goedgevul
de picknickmand.
Wat een paradijsje zo dichtbij!
En het weer werkte fijn mee!
32
hao-proVUssioneel - september 2014
Nog geen op
Tijdens de m
opleidingspra
iedereen was
bordje hebt e
tijdens de vo
Paijens in ka
meeneemt.
Ook een foto met he
t bordje in de proVU?
Op pagina 4 staan en
kele foto's van oplei
ders
met hun praktijkond
ersteunder of aios bi
j
het
opleidingspraktijkbo
rdje. Wij vinden het
leu
k
om meer van zulke
foto's te plaatsen. Bij
voorbeeld met het opleidi
ngsteam van opleide
r(s) en
assistente(s).
ingspraktijkbordje?
en opleid
or
ni zijn de bordjes vo
de meerdaagse in ju
eeld in Doorn. Niet
ngspraktijken uitged
, dus als je nog geen
n was daar aanwezig
n
een wilt, haal deze da
hebt en er wel graag
a
ag op bij Samanth
de volgende paralleld
n
vraag of de aios er ee
s in kamer 9C-02. Of
emt.
De foto's kunnen ge
maild worden aan
Sylvia Vlak (s.vlak@vu
mc.nl)
naar Suriname!
Huisartsopleiders ook in 2015
voor de 8e keer met een groep
In april van dit jaar gingen wij
een interessant congres
hao's naar Suriname. We hadden
inaamse huisartsen samen
waarbij de Nederlandse en Sur
iedere keer weer een goede
werden nageschoold. Het blijkt
formule.
eslagen weg voort. De nascho
Ook in 2015 gaan wij op de ing
april.
lingsreis zal zijn van 16 t/m 25
ft maar liefst 20 plaatsen gereDe opleiding van Nijmegen hee
10 plaatsen over!
serveerd. Er zijn dus nog maar
i€ 2800. Je krijgt 15-20 accred
De kosten bedragen ongeveer
kenheid bij de voorbereidingen
tatiepunten. Bij actieve betrok
voor leergang 5.
kan het gelden als alternatief
me, meld je dan snel
Wil je een keer mee naar Surina
[email protected]
aan bij Wouter van Kempen: ma
33
hao-proVUssioneel - september 2014
Agenda 2014/2015
POH-middagen 2014
In 2014 is er nog een scholingsmiddag voor praktijkondersteuners op 25 september.
NHG-Congres 2014
Het NHG-congres is dit jaar op vrijdag 21 november
in de RAI in Amsterdam.
Praktijkassistentendagen 2014 en 2015
3e jaar start maart 2014: donderdag 2 oktober
3e jaar start juni 2014: donderdag 12 februari
3e jaar start sept. 2014: donderdag 12 februari
1e jaar start sept. 2014: dinsdag 17 februari
Startersdagen 2015
Voor beginnende opleiders na hun eerste koppeling:
21 januari en 18 februari 2015 van 9.30 tot 16.30
uur op het instituut
De uitnodiging wordt t.z.t. verzonden door de onderwijsassistent van het desbetreffende jaar.
Keuzeworkshops hao's 2014
Er zijn keuzeworkshops voor hao's tijdens de paralleldag op dinsdag 21 en donderdag 23 oktober.
LHK-toets oktober 2014 voor opleiders
De Landelijke Huisartsgeneeskundige Kennistoets
die in oktober 2014 wordt afgenomen bij aios is
de hele maand november beschikbaar voor hao's.
De uitslag krijg je direct na afname op je scherm te
zien.
Je kunt de toets onderbreken en op een later moment ermee verder gaan, mits de toets op één dag
gemaakt wordt. De inloggegevens ontvang je per
e-mail van Huisartsopleiding Nederland.
Oriëntatiecursus 2015
Vrijblijvende, geaccrediteerde en kosteloze cursus
voor belangstellende huisartsen op 2 en 3 februari
en op 2 en 3 september 2015 van 15.00 tot 15.00
uur in Conferentiecentrum Zonheuvel in Doorn.
Informatie en aanmelden bij Sylvia Vlak (s.vlak@
vumc.nl).
Meerdaagse 2015
In 2015 zijn de meerdaagse op 9-11 juni en 17-19
november.
Bezoek Centrale Huisartsenpost Almelo aan HOVUmc
Op vrijdag 17 januari jl. hebben wij, de triageassistentes van de Centrale Huisartsen Post Almelo, een
bezoek gebracht aan de Huisartsopleiding van het
VUmc in Amsterdam (HOVUmc).
Vanuit dit instituut worden de aios opgeleid die wij
geregeld tegenkomen tijdens onze diensten op de
spoedpost.
Samen met Willem Veerman (huisartsopleider en tot
maart 2014 tevens docent aan de HOVUmc), Thil
Tolkamp (gedragswetenschapper en docent aan de
HOVUmc) en vier eerstejaars aios Claudia, Jetske,
Marieke en Soury hebben we de tijd in de bus benut
met uitleg en voorbeelden over de zeven specialismegebonden competenties voor een aios in het
eerste jaar.
Aangekomen in Amsterdam werden we ontvangen
door Harry Schleypen, vervangend hoofd van de HOVUmc, met een interessante uitleg over de opleiding
tot huisarts. Hiernaast legde hij uit waarom spoedzorg een belangrijke schakel is in de huisartsenzorg
en dus ook in de opleiding. Hierna zijn we rondgeleid op de etages van de HOVUmc.
Na de lunch zijn we in groepen met de kernkwaliteiten van Ofman (kernkwaliteitenkaartspel) aan
de slag gegaan en hebben we zelf een persoonlijk
kernkwadrant gemaakt.
Het was een geslaagde dag. We hebben inzicht
gekregen in de opleiding van de aios en hebben
als triageassistentes het idee dat we nog meer ons
steentje bij kunnen dragen aan de opleiding van de
aios. De ideeën hiervoor zijn gedurende de dag al
geopperd.
Het team van de CHPA wil Willem Veerman en de
HOVUmc bedanken voor de uitnodiging en de zeer
geslaagde dag.
Carla Mollink
(mede namens de andere triageassistentes)
34
hao-proVUssioneel - september 2014