Goedenavond, Ik ben Rik Reijnart, mede-eigenaar van het Vlaardingse entertainment bedrijf ‘SHOW en zo’. Ik ben een echte Vlaardinger, ook al moet ik eerlijk bekennen dat ik Schiedam in m’n paspoort heb staan, maar dat komt doordat er destijds, net als tegenwoordig, geen ziekenhuis was in Vlaardingen. Maar, ik heb vanaf mijn geboorte in Vlaardingen gewoond. Ik ben hier opgegroeid en voel mij op en top Vlaardinger. Zelfs toen ik een jaar of tien geleden, gestuurd door de liefde, naar Bodegraven verhuisde, bleef ik op en top Vlaardinger. Mijn bedrijf, klantenkring, vrienden, familie, vertrouwde winkels, werkgebied, …… je kan het zo gek niet bedenken of ik heb er eerder een Vlaardings dan een Bodegraafs antwoord op. En als iemand mij soms verbaasd aanspreekt, “Woon jij in Bodegraven?” dan schaam ik me er zelfs een beetje voor dat ik mijn vertrouwde Haringstad met dat fijne dorpse karakter waar ik zo trots op ben, heb ingeruild voor een redelijk klein kaasdorpje in het groene hart. Ik kom op een punt dat dat schaamte gevoel gaat omslaan. Als iemand in Bodegraven straks vraagt; “Wat trekt jou nou zo aan in dat Vlaardingen, …..noemt zich een stad, zonder bibliotheek, zonder zwembad, zonder kinderboerderij, zonder theater” ik denk dat ik me dan echt ga schamen dat ik Vlaardinger ben. En dat doet pijn. Pijn als mens, pijn als Vlaardinger en pijn als ondernemer die met ons kleine evenementen bureau probeert de stad zo nu en dan van onderscheidend entertainment te voorzien. Als deze plannen doorgaan dan jagen we de Vlaardinger naar andere steden voor zaken die je als gemeente gewoon binnen de eigen stadsgrenzen hoort te regelen. Voor zwemles en boeken lenen uitwijken naar Maassluis, Schiedam of Rotterdam, dat kan toch niet?! Daarnaast ben ik er van overtuigd dat als we de Vlaardinger hiermee aanleren om deze zaken buiten de stad te regelen, ook de andere gebruikelijke boodschappen e.d. steeds vaker buiten de stad worden gehaald en daarmee minder geld besteed zal worden binnen Vlaardingen. Dus ook de Vlaardingse economie wordt hiermee ernstig getroffen. Ik hoef u natuurlijk niet uit te leggen dat de consequenties voor de Stadsgehoorzaal mij als partner, toeleverancier, evenementen organisator, uitvoerend artiest en frequent theaterbezoeker raken. Ik kan me voorstellen dat sommige leden van de raad vinden dat theaterbezoeken een luxe is die makkelijk in de buurgemeenten kan worden genoten. Persoonlijk vind ik dat als je als stad kiest om een oud theater voor zo’n 10 miljoen euro te verbouwen, dat het weggegooid geld is als je nu de kraan dicht draait. Dus als we hier geen theater nodig hebben dat hadden we dat toch ruim vóór de renovatie moeten beslissen. Want wat gaat de gemeente ‘als huisbaas’ doen met dat dure pand als de Stadsgehoorzaal straks de huur komt opzeggen? We kunnen er niet omheen dat er bezuinigd moet worden. Twaalf miljoen is veel geld. Maar twaalf miljoen bezuinigen moet een maatregel zijn en het huidige voorstel geeft mij het gevoel dat de raad dit als ´ambitie´ heeft en dat is een slechte zaak! Ik wil de raad vragen om van Vlaardingen de bruisende stad te maken die het verdient. Een leefbare stad waar je graag wil wonen en recreëren, dat is een ambitie! Ik hoop dat de raad met hulp van externe onafhankelijke adviseurs, samen met vertegenwoordigers uit de Vlaardingse samenleving wil onderzoeken of op een andere manier, met veel minder schade, deze bezuinigingen zijn te realiseren. Ik weet zeker dat er andere en betere opties zijn. De Vlaardingers zullen u dankbaar zijn, en als het u lukt beloof ik trots te blijven op ons Vlaardingen en hier te blijven ondernemen. Ik wens u veel succes en wijsheid en dank u voor de aandacht. Rik Reijnart