Transcript Vraag V2 over tijdelijke vestiging asielzoekerscentrum Orangerie

Eindhoven, 22 september 2014
V2
Onderwerp: actuele vragen over tijdelijke vestiging asielzoekerscentrum, Orangerie, Castilielaan
Geachte college,
op vrijdag 19 september jongstleden zijn wij op de hoogte gesteld van het besluit van het college
van B&W over de vestiging van een asielzoekerscentrum (AZC) in Eindhoven. Wij zijn blij met het
besluit van het college. In een wereld waar zoveel chaos en grote brandhaarden zijn, vinden we
het vanzelfsprekend, dat wij in Eindhoven verantwoordelijkheid nemen voor mensen die op de
vlucht zijn voor geweld en oorlog.
Toch heerst er in Eindhoven bij een deel van de mensen een ander gevoel. Hoe komt dat?
Mensen zijn geconfronteerd met een besluit waar ze geen verandering in kunnen brengen en voor
hun gevoel, daarover niets kunnen zeggen. Dat veroorzaakt op zichzelf al heel veel woede en
wantrouwen. Dit vinden wij begrijpelijk en daar hebben we respect voor.
We realiseren ons dat de opvang van een grote groep mensen de nodige zorgvuldigheid vereist.
Dit is in ieders belang. Daarom hebben wij de volgende vragen:
1. welke afspraken zijn gemaakt om de mogelijke openbare orde en volksgezondheidsproblemen
beheersbaar te maken?
2. welke afspraken zijn er gemaakt ten aanzien van de dagbesteding en activering van de AZC
bewoners?
3. hoe worden buurtbewoners betrokken bij de ontwikkeling van het AZC?
4. hoe blijft de gemeente in gesprek met buurtbewoners op korte en lange termijn?
5. hoe wordt er omgegaan met mogelijke klachten en gevoelens van buurtbewoners?
Ik zou graag mijn betoog willen eindigen met een persoonlijk verhaal. 20 jaar geleden ben ik
samen met mijn broer en moeder gevlucht naar Nederland. Als acht jarige jongen verbleef ik in
een AZC. Wat veel mensen niet weten is dat het integratieproces daar van start gaat. In een AZC
leerde ik de Nederlandse taal; maakte ik voor het eerst vrienden; speelde ik voor het eerst voetbal;
won ik voor het eerst een sportprijs in een basketbal toernooi. Ik leerde omgaan met verschillende
culturen. Ik leerde omgaan met angsten en teleurstellingen. Ik kan u oprecht vertellen dat ik met
een warm gevoel terugkijk naar mijn periode in de asielopvang. Deze periode heeft mij gemaakt tot
de persoon die ik vandaag de dag ben en het Raadslid dat voor u staat. Wat het Nederlandse volk
mij toen gegeven heeft, is waardigheid.
We hebben afgelopen zomer familieleden, kennissen en goede vrienden verloren in een ramp, een
vliegtuig dat vloog boven een oorlogsgebied in Oekraïne. Onze dierbaren verloren wij in 1 klap
door een vernietigende kracht. Op de dagen die volgden keek de hele wereld met kippenvel naar
onze plechtigheid. En wat wij teruggaven, aan zij die heen zijn gegaan, was waardigheid.
De asielzoekers die wij binnen nu en twee maanden mogen verwelkomen, komen ook uit een
oorlogsgebied. Een gebied waar democratie en vrijheid niets meer dan een verlangen is, een
gebied waar mensen slachtoffer worden van willekeurig geweld, een gebied waar vrouwen
onderdrukt worden en andersdenkenden op een brute en barbaarse wijze om het leven worden
gebracht. Het enige wat wij deze mensen, die op zoek zijn naar bescherming en hun bevrijder,
kunnen bieden in de vorm van een tijdelijke opvang, is hun waardigheid.
Ik hoop dat Eindhoven daartoe bereid is.
Mpanzu Bamenga, Raadslid D66
Ko Jansen, raadslid ChristenUnie
Mieke Verhees, PvdA
Paul Leenders, CDA
Jan van Erp, SP
Dré Rennenberg, Ouderenappèl Eindhoven
Rudy Reker, Lijst Pim Fortuyn
Renate Richters, GroenLinks
Geert Geerts, Leefbaar Eindhoven
Ferry van den Broek, VVD