Transcript 0421 maart 2014 - Haags Straatnieuws

maart/april 2014 > Uiterste verkoopdatum: 9 april 2014 > Jaargang 19 > Vaste verkoopprijs: € 2,- (waarvan € 0,65 naar de verkoper)
#04
George
Obama
President van de sloppenwijk
Pauluskerk
Rotterdams
icoon
pag 8
Majel Blonden
nieuwe directeur
Paard van Troje
pag 16
Advertentie
inhoud #04
Straatnieuws
#042014
04 ACHTERGROND De broer van Barack Obama
De Kessler Stichting zet zich in voor mensen die sociaal
kwetsbaar zijn, in het bijzonder dak- en thuislozen, die opvang
en/of zorg en begeleiding nodig hebben. Ook ambulante hulp is
mogelijk.
De stichting beschikt over meerdere locaties in Den Haag. Al
ruim honderd jaar is de Kessler Stichting een begrip in de regio.
Als gespecialiseerde, professionele instelling stemmen we de
hulp af op de hulpvraag, behoeften en mogelijkheden van de
cliënt.
We hanteren een vernieuwende werkwijze en een motiverende,
activerende benadering, waarbij we de vaardigheden van de
cliënten vergroten, zodat zij beter kunnen functioneren in de
huidige maatschappij. Daarnaast kijken we met belanghebbende
partijen en ketenpartners continu hoe het hulpverleningsaanbod
actueel kan worden gehouden en delen we onze kennis hierover
actief.
Wilt u meer weten over de werkwijze en het
hulpverleningsaanbod van de Kessler Stichting of over de
samenwerkingen, kijk dan op de website of bel het secretariaat
via telefoonnummer 070 8 500 500.
Terwijl Barack Obama in Den Haag op de Nucleaire Top alle
belangrijke wereldleiders de hand schudt, probeert zijn broer in
de sloppen iets te betekenen voor de armsten der aarde.
> colofon
Straatnieuws wordt verkocht en mede gemaakt
door dak- en thuislozen in Den Haag, Rijswijk,
Rotterdam, Leidschendam-Voorburg, Voorburg,
Westland, Delft, Gouda, Zoetermeer, Wassenaar
en de Bollenstreek.
De verkopers kopen de krant in voor € 1,35 en
verkopen hem op straat voor € 2. Het verschil is
een bijdrage in hun levensonderhoud. U herkent
de Straatnieuwsverkoper aan de witte pas en het
(niet verplichte) rode hesje.
kesslerstichting.nl
@dakloos
070 8 500 500 (24/7 bereikbaar)
Donaties Giro 7544612 t.n.v. Stichting Haags Straatnieuws,
Den Haag.
Oplage 7600
Ondersteuning en Rehabilitatie
Adres Redactie Straatnieuws
Riviervismarkt 5, 2513 AM Den Haag
Postbus 63498, 2502 JL Den Haag
(per 1 mei 2014 vervalt de postbus)
Telefoon 070 363 1821
Email [email protected]
Website www.haagsstraatnieuws.nl
Advertenties en distributie 070 363 1821
Coördinator Den Haag
Arjen Geut
M 06 1400 7082
E [email protected]
Coördinator Rotterdam
Co van der Hoek
M 06 3366 1165
E [email protected]
Hoofdredacteur Floor de Booys
Redacteur Hester Heite
Eindredactie Tanya van der Spek
Woonvoorziening
Thuisbegeleiding
Financiële begeleiding
“Straks kan ik weer zelfstandig wonen
in een eigen huisje.”
“Prettig dat onze begeleider in het begin
echt de tijd voor ons nam, wanneer dat
nodig was.”
“Mede dankzij LIMOR
heb ik mijn financiën
weer op orde.”
04
06 JUSTIN Café Ancee en Club Seven
’t NIEUWS ligt op straat Groen Links op de bres voor roze ouderen
07 WIE HELPT WIE Straatkrantverkoopster Connie (laatste aflevering!)
08 REPORTAGE Pauluskerk Rotterdam
‘Overwin het kwade door het goede’ is al heel lang het motto van de
Pauluskerk. Een plek voor mensen in de marge, waar iedereen welkom is.
10 SLAAPWANDELEN Nieuwe zwemjuf (laatste aflevering!)
STRAATTEKST Delfts Blauw
11 WERKPLAATS Het Winkeltje Kouwenhoven
12 TIJDSBEELD 1976
14 GODENSPIJS Zoeken en vinden
15 CULTUUR Interview met Latin trompettiste Maite Hontelé
16 INTERVIEW Majel Blonden
De nieuwe directeur van Paard van Troje werkt in Den Haag en
woont in Rotterdam. Ze wil met muziek mensen verbinden.
18 Gedichten van de Pauluskerk
19 BAGAGE De tas van een horlogemaker
21 CRYPTO Puzzel en win het boek Blijf Beter van Bram Bakker
22 UITGELICHT Agenda en Uittips De Grondwet en Muziek
24 KAASHELD EN POEPHOOFD Latin lovers
16
Jelmer en Jonne
Aflevering 06
Jelmer en Jonne
Medewerkers aan dit nummer:
Dagmar Bosma, Melle de Boer, Christiaan Donner, Bertus Gerssen,
Henriëtte Guest, Annette van Kester, Lamelos, Caroline Ludwig,
Cristina Martins, Diana Mosterd, Willem de Roon, Mariëtte Storm,
Mylène Siegers, Otto Snoek, Tanya van der Spek, Suzanne Stam,
Elke Swart, Justin Verkijk, Paul Waayers en Petterik Wiggers
Ontwerp en opmaak Marieke de Roo
Coverfoto Damien Lewis
Druk Wegener Nieuwsdruk Gelderland
Het volgende nummer verschijnt op donderdag 10 april 2014.
Kijk voor meer informatie op www.limor.nl
Door Cristina Martins
www.cristinamartins.nl
3
4
achtergrond george obama
#042014
George Obama:
president van
de krottenwijk
tekst Elke Swart portret George Obama Damien Lewis foto slums Petterik Wiggers
‘Hij is slim. Hij wint
altijd met Scrabble,
ook al is hij dronken.’
De liefde houdt slechts drie jaar stand.
Obama vervolgt zijn studie aan Harvard
en keert terug naar Kenia, waar hij met
Jael Otieno - zijn vierde vrouw inmiddels - zijn zevende en laatste kind krijgt,
zoon George. De baby is nog geen zes
maanden als Obama Senior tijdens
een auto-ongeluk op 46-jarige leeftijd
overlijdt. Een studievriend had hem
kort daarvoor nog opgezocht: "Het ging
slecht met hem, hij dronk veel, hij was
boos op de wereld, gefrustreerd dat de
Keniaanse regering hem niet had binnengehaald als minister."
Lanterfanter
George’s moeder hertrouwt met een
Franse hulpverlener en dit huwelijk
is reden voor zijn latere rebellie, zegt
George in interviews. “Ik was de enige
met een blanke vader in mijn straat. Ik
wilde hetzelfde als de andere zwarte
kinderen zijn.” Hij is een boos en opstandig kind, en dat wordt erger na de
scheiding van zijn moeder en zijn stiefvader. “Ik werd beroofd van de enige
vaderfiguur die ik ooit gekend heb”,
schrijft hij in zijn biografie ‘Homeland’.
Op zijn zeventiende wordt hij van
school gestuurd. Oorzaak: druggebruik.
Kort daarop wordt hij - samen met
zijn “zwarte broeders van de straat”
- beschuldigd van betrokkenheid bij
een gewapende overval. Hij zit negen
maanden in de gevangenis voordat
de rechter hem wegens gebrek aan
bewijs vrijspreekt. “Het was de hel op
aarde, letterlijk, ik wil nooit meer de
gevangenis in.” George “slept rough for
several years” tot zijn tante Sarah hem
van een hutje in Huruma voorziet. Zijn
huidige status: lanterfanter, president
of the slum en zware drinker, dol op
Changaa - een krachtige mix van mais
en chemicaliën; ethanol, balsemvloeistof
of accuzuur. Changaa betekent letterlijk:
dood mij snel.
Pijnlijk
De broers zien elkaar slechts twee keer
live. In zijn boek ‘Dreams of my father’
beschrijft Barack een korte ontmoeting
met de vijfjarige George op school in
Nairobi. 'Het werd een pijnlijke aangelegenheid. Haastig georganiseerd en
zonder dat de moeder van George ervan
afwist. De jongen gaf dapper een handje,
maar keek steeds om naar het spel waar
hij net vandaan kwam. Ik troostte me
met het idee dat George misschien, als
hij wat ouder was, zou willen weten
wie zijn vader was geweest en wie zijn
oudere broers en zusters waren. En als
hij ooit naar mij toe zou komen, zou ik
er voor hem zijn.' In 2006 is de tweede
ontmoeting, als Barack als senator OostAfrika bezoekt Hierover vertelt George
in interviews: "Het was heel kort. We
hebben elkaar maar een paar minuten
gesproken. Het was alsof ik een vreemde tegenkwam."
Wereldnieuws
Als Barack in 2008 een gooi naar
het presidentschap doet wordt zijn
Keniaanse halfbroer uit de slum wereldnieuws. George moet van nog geen
dollar per maand rondkomen, vertelt
hij aan een journalist van het tijdschrift
Vanity Fair. Zijn beroemde broer durft
hij niet te benaderen, uit schaamte voor
zijn armoede. “Ik leef als een kluizenaar,
niemand weet dat ik besta.” Huruma
wordt een trekpleister voor de internationale pers. George’s levensverhaal vindt
ook gretig aftrek bij de Republikeinse
partij, die het gebruiken voor hun antiObama campagnes. Barack verwaarloost
zijn familie, is het verwijt. Obama
claims he's looking out for our families in
an economic downturn but ask yourself
this: 'If Obama cares so much about your
family, why doesn't he take care of his
own family first?
Intussen rust in Huruma een zware
last op de schouders van George. De
halfbroer zijn van de machtigste man
ter wereld is een vloek en een zegen,
zegt hij in de VPRO-documentairereeks
‘Broer en Zussen’. Sinds zijn broer president is, staat het leven van George
op zijn kop. Hij is nu ook beroemd en
iedereen wil wat van de ‘president of
the slums’. Geld, advies of gewoon: hem
kennen. Je weet tenslotte nooit wat
zijn connecties met het Witte Huis hen
nog zal brengen. Overal waar hij loopt,
Metin (dakloos): “Ik begrijp wel dat Barack Obama niet
naar zijn arme halfbroer George omkijkt. Dat betekent niet
dat ik het goed keur. Als het goed met je gaat, heb je minder aandacht voor je naasten. Dan denk je dat je de wereld
wel alleen aan kunt. Maar als je in de problemen komt, besef
je pas dat familie en vrienden je dierbaarste bezit zijn.”
‘Waarom woon jij hier
terwijl jouw broer zo’n
machtig man is?’
Barack Obama (50) zet niet alleen Den Haag op zijn kop; ook het leven van zijn
halfbroer George (31) is niet meer hetzelfde. Maar hij woont nog altijd in een
golfplaten hutje in een sloppenwijk van Nairobi.
> Huruma, één van de grootste sloppenwijken van Afrika, op steenworp
afstand van Nairobi. Duizenden gammele huisjes en hutjes, gebouwd van
golfplaten, karton en plastic. Hier woont
George Hussein Onyango Obama, de
jongste halfbroer van de 44e president
van de Verenigde Staten. De mannen
lijken op elkaar. Hetzelfde figuur, lang
en smal, het ovale gezicht, dat nonchalante loopje ook. George en Barack
hebben dezelfde vader: Barack Hussein
Obama Senior, omschreven als ‘briljant’,
‘eigenzinnig’ en ‘verliefd op het leven’.
Hij is de eerste Afrikaan die in de jaren
vijftig een beurs krijgt voor de universiteit van Hawaï. Hier ontmoet hij de
Amerikaanse studente Ann Durham, ze
trouwen en krijgen een zoon: Barack.
Wat vinden daklozen ervan?’
Straatnieuws
zeggen mensen: “Is dat George Obama?”
“Ze zijn alleen in mij geïnteresseerd
vanwege mijn broer”, verzucht hij. “Ik
haat het.”
Ayaan Hirsi Ali
Halfbroer? Dat woord kennen Kenianen
niet. Familie is belangrijker dan wie
het met wie heeft gedaan. Vaak is het
genoeg als je uit hetzelfde gebied komt
en dezelfde etnische identiteit hebt
om tot de ‘extended family’ te behoren. En voor je familie moet je zorgen,
punt. De Nederlandse fotojournalist
en Oost-Afrikakenner Petterik Wiggers
legt uit: “In principe kun je altijd bij je
‘extended family’ terecht, ook al ken
je ze niet persoonlijk. Een Keniaan die
naar Amerika gaat bijvoorbeeld, zal daar
eerst bij zijn familie aankloppen. Die is
verplicht om voor hun gast te zorgen.
Hij krijgt eten, onderdak en er wordt
niet gevraagd hoe lang hij blijft. Tenzij
het een moderne familie is, die al jaren
in Amerika woont.” De ‘extended family’
als sociaal vangnet, het cement van
traditionele samenlevingen. Wiggers: “Ik
ben reuze benieuwd wat er gebeurt als
George bij het Witte Huis zou aankloppen voor een slaapplaats. De vraag is in
hoeverre Barack Obama nog Keniaans
is. En laat zijn vouw Michele toe dat hij
Keniaanse tradities introduceert? Maar
andersom: mocht Barack Obama ooit
in de goot belanden, dan kan hij altijd
terecht bij zijn familie in Kenia. Ook al
heeft hij jaren niets van zich laten horen.” Wiggers, die al ruim twintig jaar in
Addis Abeba woont, ziet een gelijkenis
met de Nederlandse oud-politica Ayaan
Hirsi Ali. “Zij zorgde niet voor haar
familie in Somalië, wat tot veel onvrede
en commentaar leidde.”
Weeskinderen
George vraagt zijn broer niks. Hij wil
Evert (dakloos): “Ik vind niet dat Barack Obama verplicht
is om iets te doen voor zijn halfbroer George. Ze zijn niet
samen opgegroeid. Er is wel een biologische band, maar
geen emotionele. Ik heb zelf ook halfbroers en – zussen.
Maar daar heb ik helemaal geen contact mee. Sterker nog,
als ik ze hier op straat zou tegenkomen, zou ik ze niet eens
herkennen. Ik heb de hoop dat zij me zouden helpen, al lang
achter me gelaten.”
Straatkrantverkoper Giorgos (42): “De één heeft alles;
de ander niks. That’s life. We zijn niet gelijk. Als het kan
stuur ik geld naar mijn ouders in Nigeria. De ene hand moet
de andere helpen. Niet alleen je broer, zus of neef, maar alle
mensen. Daar wordt iedereen gelukkiger van. Maar op dit
moment moet ik eerst mezelf helpen. Ik heb niks.”
niet bedelen, zegt hij. Er wordt hem vaak
naar gevraagd:
- Waarom ben jij hier terwijl jouw broer
zo’n machtig man is?
“Hij heeft ander dingen aan zijn hoofd.”
- Hij houdt zich bezig met de wereld…
“Klopt. En dus met mij, want ik maak deel
uit van de wereld.”
Volgens zijn neef Rajab Obama hoeft
George helemaal niet in Huruma te wonen. Hij heeft mogelijkheden genoeg, nog
steeds, zegt hij in de VPRO-documentaire.
“Hij is slim. Hij wint altijd met Scrabble,
ook al is hij dronken. Maar hij is ook heel
koppig. Hij kiest ervoor om hier te blijven.”
Zijn Barack inspireert hem om iets goed
van zijn leven te maken, volgens George.
Samen met zijn vriend Roba Adan Wario
en zijn neef wil hij de Obama-Foundation
oprichten en de weeskinderen die op de
straten van Huruma leven helpen. Zijn
achternaam gebruikt hij om geld in te
zamelen. Volgens zijn vriend Kevin Fegan,
Brits toneelschrijver, probeert George echt
iets van zijn leven te maken. “Het lijkt
alsof hij hier maar wat rondhangt. Maar
een rondhangende George Obama is een
kracht op zich. Hij doet oprecht zijn best
om anderen te helpen.” Fegan schreef het
toneelstuk ‘Obama de Mamba, president of
the slums’ dat in 2012 in Engeland werd
opgevoerd. “Stel dat George in Amerika
was geboren. Zou hij dan ook president
zijn geworden? En als Barack net als
George was grootgebracht, had hij dan ook
het criminele pad gekozen? Dat vind ik
een interessante vraag. Het maakt veel uit
waar je wieg staat. Heel veel.”
Inauguratie
In 2008 is George als één van de weinige
naaste familieleden van de nieuwe president niet aanwezig bij de inauguratie.
Hierna wordt het stil rondom de halfbroer
van Barack Obama. Het jaar daarop is
hij nog kort even wereldnieuws, als de
Keniaanse politie hem oppakt op verdenking van drugsbezit. Opnieuw vals alarm;
de aanklacht wordt een paar dagen later
ingetrokken. Zijn beroemde broer lanceert
in 2014 in Washington een programma
om de kansen van zwarte jongeren in
de VS te vergroten. De naam van het
programma? My Brother’s Keeper. Toeval
bestaat.
6
column justin
't nieuws ligt op straat
Straatnieuws
#042014
wie helpt wie connie
Straatnieuws
#042014
> De maatschappelijke opvang bestaat uit cliënten en hulpverleners. Straatnieuws vraagt zich af: wie helpt wie nou eigenlijk?
wordt
Vanaf volgende editie
t
Justin afgewisseld me
umnist
de Rotterdamse col
s.
tje
ijn
Robbert We
Laatste Wie helpt Wi
e.
Vanaf volgende editie
:
Taxi.
Sommige mensen denken dat ze dom is: “Had je maar beter je best op school
moeten doen.” Maar straatkrantverkoopster Connie (59) weet wel beter. Ze is
afgestudeerd jurist.
tekst Elke Swart foto Henriëtte Guest
Bekijkt ’t,
met Justin.
foto Roos Koole
Bekende Hagenaar
Justin Verkijk deelt
zijn eigenzinnige kijk
op het leven.
Café Ancee en
Club Seven
De afgelopen maand zijn er twee Haagse
horecazaken gesloten, op last van de
gemeente. Café Ancee, aan de kneuterige
boulevard van mijn geboorteplaats Kijkduin,
moet haar deuren maar liefst zes maanden
dicht houden. Aan de Prinsengracht zit Club
Seven, en daar moet de deur drie maanden
op slot. Met name met Mascha van Ancee
heb ik te doen. Niet alleen omdat deze man
mij ooit mijn eerste salaris(je) betaalde voor
de noeste arbeid die ik had verricht in de
spoelkeuken van het eetcafé, maar vooral
omdat hij er weinig aan kon doen dat een
sweet sixteen party uit de hand liep. Een
aantal jonge schoffies had wat vernielingen
aangericht ergens anders op de boulevard.
Zij hielden zich schuil in Ancee en hun arrestatie liep niet helemaal gesmeerd. Helemaal
niet gesmeerd kan ik beter zeggen. Dertig
agenten, sommigen zelfs met paard en helm,
en een groep zestienjarige jongens met
donsbaardjes en een flinke portie geldingsdrang. Dat kan nooit goed gaan en dat ging
het ook niet. Ik kom al mijn hele leven in
die tent, en dit soort dingen gebeuren daar
nooit. Als het nu iedere week raak is, of
wat mij betreft voor de derde keer, dan kan
ik me voorstellen dat er consequenties aan
verbonden zijn. Nu dus totaal niet. Club
Seven is ook een verhaal apart. Ze troffen
daar een bezoeker aan met een vuurwapen,
namen het in beslag en belden de politie.
Precies hoe ik het ook zou doen in zo’n
situatie. Toch moeten ze dicht. Wat voor een
signaal geef je daar mee af als gemeente?
Als ze over drie maanden opnieuw iemand
aantreffen in de Seven met een blaffer in
z’n zak, gaan ze écht niet nog een keer de
politie bellen en weer een sluiting riskeren.
De jongens met donsbaardjes die er voor
zorgden dat Ancee de hele zomer dicht blijft,
komen vast weg met een taakstraf. Terwijl
Mascha met deze klap waarschijnlijk z’n zaak
wel kan opdoeken. Triest.
Justin
GroenLinks op de bres
voor roze ouderen
Daklozen terug
naar Roemenië
GroenLinks maakt zich zorgen over homoseksuele,
lesbische en biseksuele ouderen in Rotterdamse
verzorgings- en verpleegtehuizen, nu de enige
ouderenwerker voor seksuele diversiteit is
ontslagen.
Er komt een project waarbij dakloze Roemenen
terug naar eigen land worden begeleid. Dat heeft
de ambassadeur van Roemenië afgesproken met de
Rotterdamse wethouder Hamit Karakus (PvdA).
“Dit is ontzettend zorgwekkend”, zegt de
Rotterdamse GroenLinks-lijsttrekker Judith Bokhove.
“Veel ouderen zijn opgegroeid met het idee dat
seksualiteit een zonde is en homoseksualiteit zelfs
een doodzonde. In verpleeg- en verzorgingstehuizen
heerst daardoor een enorm taboe. Ik hoorde
bijvoorbeeld over een vrouw die op haar sterfbed pas
durfde te vertellen dat ze lesbisch is.”
GroenLinks wil dat D66-wethouder Korrie Louwes
een offensief inzet om het tij te keren. Zo moet de
Roze Salon, de ontmoetingsplek voor roze ouderen
aan de Bergweg, worden behouden. Daarnaast wil de
partij dat Rotterdamse opleidingen voor verzorgenden
seksuele diversiteit opnemen in het lesprogramma en
het huidige personeel wordt bijgeschoold. Bokhove:
“Het taboe moet eraf, bij iedereen.”
Veel mensen uit Oost- en Midden-Europa komen
naar Nederland (en in het bijzonder naar Rotterdam
en Den Haag) om hier te werken. Sinds begin dit
jaar hebben ook Roemenen en Bulgaren hiervoor
geen werkvergunning meer nodig. Een deel van de
arbeidsmigranten lukt het echter niet om werk te
vinden en te houden. Sommigen van hen raken dakloos.
Er is al een project, van de Poolse organisatie Barka,
om dakloze Polen te repatriëren. De organisatie
schakelt voormalige dakloze en aan alcohol verslaafde
Polen in die als ervaringsdeskundigen contact leggen
met aan lager wal geraakte Oost-Europeanen in
West-Europese steden. Met een sociaal werker en een
psycholoog halen ze de daklozen over terug te keren
naar huis. Ook in Polen krijgen degenen die terugkeren
begeleiding bij het afkicken en het zoeken naar werk.
In onder andere Den Haag is deze aanpak succesvol
gebleken.
Wat ging er het mis?
“Ik werd verliefd op een Nederlander. Mijn dochtertje
nam ik mee hiernaartoe, de rest liet ik in Duitsland
achter. Niet dat het veel was: ik had geen gelukkig
leven. Mijn moeder was een boze, wrede vrouw die
mij mishandelde. Mijn ouders scheidden toen ik een
jaar was en mijn vader zag ik zelden, dankzij mijn
moeder. Hij moet een lieve, aardige kerel zijn geweest.
In Nederland was ik gelukkig met mijn vriend. We
hadden een goed leven. Huisje, boompje, beestje - honden, katten, konijnen en cavia’s - en ik had een leuke
baan als secretaresse. Ineens was alles kapot. Mijn
baan werd wegbezuinigd, mijn vriend had een andere
vrouw en mijn vijftienjarige dochter liep weg van huis.
Gevolg: een zware depressie. Ik was nergens meer toe
in staat. Ik had acht jaar nodig om er weer bovenop te
komen.”
‘Ineens was alles
kapot’
Waarom wil je onherkenbaar op de foto?
“Met het daklozen-stigma kom je nooit meer aan de
bak en ik hoop wel dat ik ooit weer een goede baan
vind. Altijd maar staan, zeven dagen van de week van
’s ochtends tien tot ‘s avonds negen, in weer en wind;
het is te zwaar. Ik word dit jaar zestig.”
Kerk of kroeg?
“Je kunt beter vragen: kerk, kroeg of natuur? Dan
kies ik voor de natuur. Ik houd van bloemen, planten,
landschappen en dieren. Fotograferen is mijn hobby.
Als ik tijd heb ga ik met mijn camera op pad. De
Scheveningse Bosjes of De Uithof, daar is de natuur erg
mooi.”
Krijg je wel eens een bloemetje?
“Vorig jaar kwam er op moederdag een meisje naar de
winkel met een oranje gerbera in een potje: ‘Alsjeblieft,
voor jou’. Dat was erg ontroerend. En laatst kreeg ik
zomaar een boeketje rozen van een klant, een oude
man. Omdat je zo aardig bent, zei hij.”
Nieuw
korpsgebouw
Leger des
Heils
Je bent een mooie vrouw….
“Sommige mannen willen je versieren, dat is echt
vreselijk. Ik heb een vriend en ben he-le-maal niet
geïnteresseerd in andere mannen. Een keer werd ik in
de hoek gedrukt door een blote man met een regenjas. Hij deed zijn jas open en zei: ‘Eén keer! Eén keer!
Alsjeblieft! Ik heb maar één keer liefde nodig!’ Gelukkig
kon ik hem wegduwen. Er zijn zelfs vrouwen die denken dat ik hun echtgenoot wil pikken. Eentje zei boos:
‘Ik wil nooit meer dat je mijn man aanspreekt! Het is
mijn man!’”
Er komt een nieuw korpsgebouw voor
het Leger des Heils in Den Haag. Half
maart is gestart met de bouw van
het complex aan de Ambachtsgaarde
in de wijk Escamp waarin ook dertig
woningen en een horecagelegenheid
komen.
De nieuwbouw moet het huidige pand
aan de Prinsegracht vervangen. Na
negentig jaar verlaat het Leger des
Heils de binnenstad van Den Haag,
omdat het gebouw niet meer aan de
eisen en de omvang van de kerkelijke
gemeente (het korps) voldoet. De
kenmerkende geveltekst ‘en toch hebt
u God nodig’ krijgt een plek op de
gevel van het nieuwe onderkomen.
Het nieuwe korpsgebouw moet
een spilfunctie gaan vervullen in
de wijk. Naast de kerkdiensten op
zondagmorgen, kan iedereen er door
de week terecht voor verschillende
activiteiten gericht op de buurt.
Ook komt er een tweedehands
kledingwinkel. Het Leger des Heils
hoopt het nieuwe pand in het voorjaar
van 2015 te openen.
Heb je veel vrienden?
“Eigenlijk helemaal niet, de meesten zijn dood. Ik heb
wel goed contact met mijn klanten - ik praat met iedereen - en aan sommigen ben ik erg gehecht geraakt.
Zonder de krant ben ik nergens. Ondanks dat ik griep
heb, sta ik toch ziek bij de winkel. Ik moet wel.”
Ben je gelukkig?
“Het is moeilijk. Ik heb een goede opleiding, nu sta ik
hier op straat. Ik ben doodop. Als ik ’s avonds thuiskom
val ik meteen in slaap. Heel veel langer houd ik dit niet
vol. Misschien kun je een oproep in de krant zetten?
‘Gezocht: foto-opdrachten of computerwerk.’ Websites
maken, updaten, programma’s installeren, ik kan alles.”
Wie Connie (59)
Wat Straatkrantverkoop
ster
Waar Albert Heijn, Toren
straat Den Haag
Hoeveel Nog geen 70
kranten per maand
Motto De weg is het do
el
7
8
xx xx
Straatnieuws
#042014
reportage pauluskerk rotterdam
Straatnieuws
#042014
9
Geschiedenis van de kerk
In 1960 werd de (eerste) Pauluskerk gebouwd, op
dezelfde plek waar nu de nieuwe kerk staat. In de
jaren 80 en 90 werd de kerk landelijk bekend door
Hans Visser. Hij was van 1979 tot 2007 dominee en
veroorzaakte nogal wat reuring door zijn hulp aan
dakloze drugsverslaafden. De Pauluskerk stond lang
bekend als toevluchtsoord voor drugsgebruikers. In
2007 werd de kerk gesloopt om plaats te maken
voor De Calypso, een complex met woningen, winkels, kantoren én de Pauluskerk. Van 2007 tot 2013
vonden de activiteiten van de kerk tijdelijk onderdak
in een pand aan de Westersingel. Sindsdien worden
er geen drugs meer gebruikt in de kerk. In juni
2013 opende de nieuwe Pauluskerk haar deuren,
op ongeveer dezelfde plek als de oude kerk. De
nieuwe Pauluskerk is een opmerkelijk gebouw van
de Engelse architect Will Alsop. Het bestaat uit vijf
bouwlagen met onder andere een grote multifunctionele kerkzaal met orgel op de eerste etage. Sinds
september 2008 is Dick Couvée de dominee. De kerk
ontvangt giften van donateurs uit heel Nederland
zoals stichtingen, kerken en fondsen. Bedrijven
dragen in natura bij. Couvée: “We willen geen
subsidie van de overheid want ik wil een grote bek
kunnen opzetten als dat nodig is in het belang van
de mensen in de marge.”
‘Overwin het kwade door het goede’ is het motto van de Pauluskerk. Het nieuwe
gebouw - een architectonisch icoon in Rotterdam - is een plek voor ‘mensen in
de marge’. Iedereen is welkom. Naast opvang zijn er exposities, rondleidingen,
schrijverscafés, een lunchroom en ondernemersbijeenkomsten.
tekst Suzanne Stam foto's Otto Snoek
Pauluskerk:
‘De enige plek waar
je vrij kunt zijn’
> Wie de kerk binnen stapt, staat direct
in de centrale ruimte: hoog en open,
waar het zonlicht door de ramen in
overvloed naar binnen straalt. Een
groepje oudere dames hangt aan de
lippen van hun ‘gids’, een vrijwilliger
die ze straks het gebouw laat zien. Op
de tafel in de hoek ligt een enorm vel
papier. Kunstenares Sanne Luijben
werkt samen met een van de bezoekers
aan een tekening van een mangoboom.
“De boom is een herinnering van een
Afrikaanse jongen. Tijdens het Open
Atelier kunnen bezoekers onder be-
geleiding van beeldend kunstenaars
tekenen en schilderen. In een ontspannen openheid kunnen bezoekers hun
verhaal kwijt. Bijvoorbeeld door er over
te praten, of het in de schilderijen of
tekeningen te verwerken. Kunst is toch
een universele taal.”
Bed, bad en brood
De Pauluskerk is dagelijks open van
9.00 tot 21.00 uur. Bezoekers kunnen hier terecht voor koffie of thee,
een maaltijd, een luisterend oor en
activiteiten. Ook biedt de kerk diverse
spreekuren, medische verzorging en 25
tijdelijke slaapplaatsen voor bezoekers
die plotseling geen huisvesting meer
hebben. Wie die bezoekers dan zijn?
“Mensen in de marge. Wij helpen waar
geen helper is”, zegt dominee Dick
Couvée in zijn kantoor. Ondertussen
probeert hij telefonisch een slaapplaats
te regelen in de nachtopvang elders
in de stad voor een van de bezoekers.
“Rotterdam is een prachtige stad maar
met veel onevenwichtigheid. We hebben de meeste mensen die onder de
armoedegrens leven, zo’n 100.000.
Onze bezoekers zijn vluchtelingen
vanuit de hele wereld, psychiatrische
patiënten, verslaafden, mensen uit
Midden- en Oost-Europa, alleenstaande
moeders in de bijstand en Nederlanders
met schulden. Die laatste groep, vooral
kleine zelfstandigen en zzp’ers, groeit.
Maar de grootste groep is die van de
vluchtelingen, zo’n zeventig procent. Dit
zijn mensen zonder verblijfspapieren
waarvan een deel uitgeprocedeerde
asielzoekers die ons land moeten verlaten maar niet welkom zijn in het land
waar ze vandaan komen. Deze mensen
hebben vaak geen familie hier en leven
op straat.”
Godvergeten koud
Couvée zet zich met de Pauluskerk
vurig in voor deze mensen. “Gelukkig
hebben we geen echte winter gehad dit
jaar. Maar laatst was ik met een collega
’s nachts op straat en toen was het toch
nog godvergeten koud. De mensen die
op straat leven waren er ellendig aan
toe. De Pauluskerk voert campagne met
‘Bed, bad en brood’. De Raad van Europa
heeft gezegd dat mensen, ongeacht
hun status, recht hebben op bepaalde
levensbehoeften: voedsel, kleding en
onderdak. Dit geldt dus juist voor de
mensen zonder verblijfspapieren. In mei
doet de Raad van Europa een uitspraak
die bindend is. Ik hoop dat die uitspraak
de Rijksoverheid onder druk zet en de
Rotterdamse gemeente haar verantwoordelijkheid neemt. Je kunt mensen
niet zomaar de straat opsturen en
zeggen: ‘zoek het maar uit’. Dat we als
samenleving letterlijk tegen deze mensen zeggen ‘jij doet er niet toe’ maakt
me ontzettend kwaad. Het is het ergste
dat mensen gezegd kan worden. Wie
zijn wij om dat tegen een ander mens
te zeggen? En te bepalen wie wel en
niet mee mag doen?”
Straatnieuws
Om die onrechtvaardigheid duidelijk
te maken, zoekt de Pauluskerk verbinding met de samenleving en brengt
zij twee werelden met elkaar in contact: de bezoekers van de Pauluskerk
en de ‘kansrijke’ Rotterdammers.
Voor de bezoekers zijn er activiteiten
en voorzieningen zoals het Open
Atelier, Schrijverscafé, kerkdiensten,
het Eethuis, de Voedselbank en het
Kledingatelier (waar ze overigens blij
zijn met je kleding die je niet meer
draagt!). Daarnaast organiseert de kerk
ook activiteiten voor Rotterdammers
zoals rondleidingen, ondernemersbijeenkomsten en exposities. Hierbij wordt
kunst die door de bezoekers is gemaakt,
tentoongesteld en verkocht. En je kunt
er lunchen in lunchroom Paulus Paulet.
En last but not least: Straatnieuws
wordt hier verkocht door de bezoekers.
Couvée: “Daar zijn we heel blij mee.
Want we proberen als Pauluskerk de
mensen weer een invulling van hun bestaan te geven en regie over hun eigen
leven. We geven mensen niet alleen vis,
maar leren ze vissen en zorgen ervoor
dat ze toegang tot de visvijver hebben.”
Couvée verbaast zich nog dagelijks over
zijn bezoekers: “Ik ben telkens weer
onder indruk van de kracht en levensmoed van de mensen. Geloof speelt in
de kerk natuurlijk een grote rol maar
we bekeren niet. Iedereen is hier welkom, alle geloven. Ook als je niet gelooft. We bouwen hier aan vertrouwen,
geloof in de mensen. We zorgen er met
geloof en vertrouwen voor dat mensen
in goede geestelijke en emotionele
conditie zijn en het volhouden.”
Iana Blom (53) doet sinds de opening
van de nieuwe kerk vrijwilligerswerk:
“Ik ben baliemedewerkster en begeleid
andere activiteiten. Het oude beeld van
de Pauluskerk met de drugsverslaafden
is er niet meer. De kerk organiseert veel
activiteiten maar dat zou wat mij betreft nog meer aandacht mogen krijgen
zodat meer mensen buiten de kerk zien
wat hier gebeurt. Er zijn hier zoveel
mensen van zoveel landen en culturen,
een rijkdom van gebeurtenissen. Dit is
een prachtige plek maar dat we steeds
meer bezoekers krijgen, vind ik eigenlijk heel pijnlijk. Het weerspiegelt de
tekortkomingen in onze samenleving.
Als burger wil ik mijn kop niet in het
zand steken.”
Brutaal
Een van de vaste bezoekers van de
kerk is Abraham Segi (45) uit Eritrea.
In 1991 heeft hij asiel aangevraagd in
Nederland. Na een verblijf van zestien
jaar in diverse opvangcentra kwam de
beslissing in 2006: Abraham mocht
niet in Nederland blijven. In 2007
werd hij opgepakt door de vreemdelingenpolitie en verbleef hij dertien
maanden in vreemdelingendetentie.
“Toen ik daar weer uitkwam, stond ik
letterlijk op straat. Gelukkig had ik van
de Pauluskerk gehoord en ben ik hier
naar toe gekomen. Ik ben er nooit meer
weggegaan. Ik eet hier, slaap hier, help
overdag bij het vrijwilligerswerk, doe
de boodschappen en probeer ondertussen mijn verblijfsvergunning te regelen.
De Pauluskerk is er niet alleen maar
voor ongedocumenteerden, maar voor
iedereen. Er komen hier ook mensen uit
de buurt die eenzaam zijn. Het geloof
speelt voor mij een grote rol. Er zijn hier
in de kerk zoveel geloven bij elkaar, dat
is prachtig. Moslims, hindoes, christenen, boeddhisten, niet-gelovigen. We
praten hier dagelijks in het kerkcafé
met elkaar over het geloof. En we luisteren naar elkaar. Natuurlijk is het niet
altijd makkelijk. Ook hier zijn mensen
die zich niet aan de regeltjes houden,
die brutaal zijn. Of erger, doordraaien.
Dan blijven we wel met die persoon
praten, om te helpen. De Pauluskerk
is de enige plek in Rotterdam waar je
vrij kunt zijn. Waar je niet argwanend
aangekeken wordt met zo’n blik van
‘wat kom je doen?’. De mensen hier
steunen elkaar, er is warmte en herkenning. Hier word je gezien. Iedereen
heeft iemand nodig die je eens bij je
arm pakt en vraagt ‘Hé, hoe gaat het
nu met jou?’ Dat is hier op deze plek, in
de Pauluskerk.”
‘Bezoekers zijn steeds
vaker Rotterdammers
met schulden’
Abraham maakt op het eind haarfijn
duidelijk waar de dominee zo van
onder de indruk is als hij zegt: “Je moet
goed beseffen dat het maar een kleine
groep is die kwaad wil of niet aardig
is. Waarom zou ik bitter zijn over de
mensen die negatief beslissen over mijn
vergunning? Dat houdt toch niet in dat
alle Nederlanders onaardig zijn? Het
regelen van mijn verblijf in Nederland
is moeilijk maar ik geef niet op. Ik blijf
hopen en doorgaan. Rotterdam is een
mooie stad, ik wil aan alles meedoen en
geniet van het leven. De hele wereld is
mijn vriend.”
10
column melle
straattekst
Straatnieuws
#042014
werkplaats kouwenhoven
Straatnieuws
#042014
11
> Sleutelen, schaven, (bij)spijkeren. In deze rubriek bezoeken Paul Waayers en Bertus Gerssen werkplaatsen waar oude ambachten herleven.
Laatste aflevering
van Slaapwandelen.
Vanaf volgende editie
Terug naar de Stad.
Wie het winkeltje Kouwenhoven aan het Sint Agathaplein 3a te Delft binnenstapt,
wordt zo’n 150 jaar teruggeworpen in de tijd. Naast ouderwets snoep- en speelgoed,
gaan er ook olielampenglas en -lonten over de toonbank.
tekst Paul Waayers foto’s Bertus Gerssen
Olielampen
en snoep
In de prehistorie tekenden onze voorouders op rotsen en in
grotten; de moderne mens laat boodschappen achter op
muren, stoeptegels en wc-deuren. Fotograaf Mylene Siegers
legt de meest bijzondere stadse straatteksten vast.
Waar: Koornmarkt in Delft
Tijdstip: 13:09 uur
Datum: 5 maart 2014
Ik ga zwemmen met mijn dochter. Er
is een nieuwe zwemjuf. Het begint als
de vorige keren. Met moeders in een
kring liedjes zingen. De zwemjuf gooit
bij elk kind een emmer water over
het hoofd. Dat is nieuw. We schrikken
ervan. Bij het volgende liedje gaat
de juf op een drijvende mat zitten.
Ik moet er met mijn dochter in mijn
armen onderdoor zwemmen. Eerst durf
ik niet maar als de andere moeders
het doen, doe ik het ook. We hoesten
als we weer boven komen. Dan zegt
de juf dat we ons kind tien seconden
onder water moeten duwen. Tien
seconden. Als je ze voelt worstelen
moet je tegenduwen zegt ze. Eigenlijk
wil ik het niet maar doe het toch. Ik
houd mijn dochter onder water en
voel haar meteen tegenstribbelen. Ik
houd vol. Na tien seconden komen
de kinderen met een luid inademen
weer boven. Eén van de kinderen is
dood. De moeder draagt huilend het
lichaampje uit het water. De zwemjuf
zegt dat we onze kinderen op de mat
moeten zetten. Dat doen we. Het ziet
er gezellig uit. De juf zegt dat we
stilletjes het water moeten verlaten en
ons moeten verstoppen in de kleedkamer. Als ik omkijk zie ik de kindjes
doodstil zitten.
dat snoep, de weg naar de Verwersdijk
24-26 uiteraard moeiteloos te vinden.
Herstel begon na de overname achter de
winkel nog een verffabriekje, maar is de
naam Kouwenhoven blijven voeren. In
1985 kocht museum Het Prinsenhof de
winkel aan de Verwersdijk, ontmantelde
het grotendeels uit 1931 stammende
interieur en herbouwde dit op de huidige locatie aan het Sint Agathaplein.
Daarmee is Kouwenhoven ontsnapt aan
de vergetelheid.”
Ik liep op de Koornmarkt toen ik een groep studenten passeerde die onder begeleiding van docenten iets educatiefs aan
het doen waren. Ik ving flarden van gesprekken op. Over de noodzaak van gokken, als je iets niet weet. Toch jammer
dat de student in kwestie verkeerd had gegokt. Toen viel mijn oog op een klinkertje. Wit geglazuurd en in Delfts blauw
beschreven met de tekst 'Aarde' in verschillende talen. De studenten denderden voort en liepen mij bijna omver omdat ik
bleef staan kijken. Niemand volgde mijn blik. Ik vond de eenvoud schitterend. Een Delfts blauw klinkertje met de tekst
'Aarde'. Was dit een persoonlijk initiatief of een onderdeel van een project? Wie had zich de moeite getroost om dit te
bedenken en uit te voeren? Toen ik mijn weg vervolgde, trof ik nog meer klinkertjes en uiteindelijk fotografeerde ik dit
viertal terwijl een mevrouw mij glimlachend passeerde.
Wilt u reageren op deze straattekst of andere straatteksten onder de aandacht brengen, mail [email protected].
> Kouwenhoven is een winkel met
een lang en historisch verhaal. En dat
verhaal begint in 1867, toen de heer H.J.
Kouwenhoven een ververij en kolenhandel begon aan de Verwersdijk 24-26 te
Delft. Later transformeerde de zaak tot
een handel in verfwaren, chemicaliën,
glas en drogerijen. De inrichting van het
winkeltje is zoals een antieke drogisterij
of kruidenier hoort te zijn. Veel zeepproducten uit vervlogen tijden sieren
als decoratie de museale schappen. Er
is een antieke toonbank waarop vele
stolpflessen staan die een uitbundige
diversiteit aan ouderwets snoepgoed
bevatten. En dan is er nog die typische
kruideniersgeur die door de atmosfeer
meandert. De zaak wordt van dinsdag
tot en met zondag gerund door verschillende vrijwilligers zoals Bodewien
Versloot en André van Loenen. Terwijl
Bodewien een moeder met kind adviseert over de aankoop van ouderwets
snoepgoed, dalen we met André af in de
historische ‘kruipruimten’ van de legen-
darische firma Kouwenhoven.
André: “Kouwenhoven was van oorsprong een drogisterij die daarnaast
ook een kolenhandel dreef. Hij was een
vakman pur sang; het archetype van
een ouderwetse drogist. Het type dat
vond dat je je vak moest verstaan. Dat
was een soort erecode. En je stofjas was
je kostuum. Die stofjas was belangrijk.
Van huis uit ben ik horlogemaker en
uurwerkreparateur. Toen ik nog op de
vakschool zat, droeg je in de eerste twee
jaar van de opleiding een stofjas in de
kleur kaki. Pas na twee jaar opleiding
droeg je een witte stofjas, net als de
opticiens. Lagere klassen instrumentmakers droegen echter weer een grijze
of bruinkleurige stofjas. Kouwenhoven
zelf hulde zich altijd in een blauw/grijze
stofjas. Later begon zijn vrouw met de
verkoop van snoepgoed om de schaarse
omzet wat aan te vullen. Hoewel
Kouwenhoven in de jaren dertig de zaak
overdeed aan de heer Herstel, wist ik
in mijn vijftiger jarenjeugd, vanwege
Olielamp onderdelen
Hoewel anno 2014 de zoveelste generatie spaarlampen het levenslicht ziet,
kan men bij Kouwenhoven nog steeds
olielamponderdelen aanschaffen. André:
“De olielampglazen worden in Tsjechië
gemaakt en kennen drie verschijningsvormen: de peer-, ballon- en kneepvorm.
De maatvoering wordt in lignes uitgedrukt, een oude Zwitsers/Franse maat
die ook nog in de horlogemakerwereld
gehanteerd wordt. En waar we echt
uniek in zijn, is ons assortiment lonten
voor zowel olielampen als petroleumstelletjes. Vooral lonten voor petroleumstelletjes zijn nergens meer te krijgen.
Behalve bij Kouwenhoven.” De klanten
anno 2014 ervaren bij het binnentreden
van dit nostalgische winkeltje een soort
rust, zo merken de vrijwilligers. André:
“Het is opvallend dat bezoekers zich
hier direct op hun gemak voelen en
geen haast meer hebben, omdat je de
sfeer van vroeger echt beleeft. Dus dan
maak je je niet druk als je wat langer
op je beurt moet wachten. Soms zijn
er mensen die vertellen dat ze de lucht
herkennen, omdat hun vader vroeger
ook zo’n winkel had en dat ze als kind
nog één kilo zakken moesten vullen
met suiker uit balen. Belgische toeristen zijn verbaasd dat we nog Manneke
Pisdrop in ons snoepassortiment
hebben. Mijn favoriet is overigens
sneeuwcaramel.”
‘Je beleeft hier de
sfeer van vroeger’
Doordat er extern nog steeds antiek
snoepgoed gefabriceerd wordt, kan
men de sfeer van retail anno eind negentiende eeuw niet alleen ervaren en
beleven, maar ook daadwerkelijk proeven. Van ulevel tot duimdrop. En van
ananasblokjes tot stroopsoldaatjes. De
historie krijgt men bij Kouwenhoven er
gratis bijgeleverd.
12
tijdsbeeld
Straatnieuws
#042014
13
Straatnieuws
#042014
1976
Bezoekers en stafleden van
Paard van Troje voeren actie
voor het toestaan van hasjhandel
in het jongerencentrum aan de
Prinsegracht in Den Haag.
Paard van Troje opende op zaterdag 21
oktober 1972 voor het eerst de deuren. Het
ontmoetingscentrum was bedoeld voor alle
Haagse jongeren. Indien nodig konden ze
er terecht voor hulp en advies. Opvallend
in de jaren 70 was de aanwezigheid van de
'huishasjdealer' die in softdrugs handelde.
Een andere tijd. Tegenwoordig is het roken
van tabak er niet eens meer toegestaan,
met uitzondering van het rookhok in de
lobby van het poppodium.
In 2012 werd het veertigjarig bestaan
van Paard van Troje gevierd. Met hulp
van vrijwilligers werd het archief van het
poppodium overgedragen aan het Haags
Gemeentearchief. “Zo hebben we ons
verleden weer toegankelijk gemaakt”, aldus
Majel Blonden, directeur van Paard. “We
wilden de geschiedenis ontsluiten, voor
alle mensen die hier ooit geweest zijn. Ik
zag iets voor me à la schoolbank.nl: oude
liefdes weer bijeen brengen. Maar ik heb
(nog) geen berichten over iets dergelijks
ontvangen helaas.”
Foto Persburo Jos van Leeuwen
Meer over de geschiedenis van Paard van
Troje is te vinden op www.paard40jaar.nl
14
kookrubriek godenspijs
Straatnieuws
#042014
> Dominee Christiaan Donner kookt even graag als dat hij preekt, met goddelijke gerechten als resultaat.
Grijp niet,
stel je open
‘Zoeken en gevonden worden’ is de titel van een boekje van de Duitse theologe
Dorothee Sölle. Deze zin gaat al een leven met mij mee. Ik lees in die vier woorden
het geheimzinnige antwoord op het raadsel van hoe je leven zin en betekenis krijgt.
cultuur maite hontelé
Straatnieuws
#042014
15
Wereldberoemd
in Colombia
Maite
Hontelé
tekst Christiaan Donner beeld Henriëtte Guest/Annette van Kester
> Dat ik in de woorden ‘Zoeken en
gevonden worden’ het antwoord op de
zin van het leven zie, komt door mijn
vroegere overbuurvrouw. Zij was manueel begaafd en kon zo met haar handen
voelen wat iemand mankeerde. En daar
bracht ze dan rust in. Zij vertelde mij
dat het op een raadselachtige manier
werkte: als ze heel erg haar best deed
omdat ze met iemand meevoelde en
diens probleem echt nú wilde oplossen,
gebeurde er niets. Alleen als ze zich
helemaal openstelde en zich volkomen
overgaf aan machten dieper, hoger en
wijder dan die van haarzelf, gebeurde
dat wonderlijke van de kracht die uit
haar handen overvloeide. Dan kon ze
tasten in plaats van grijpen of toeslaan.
En al tastend...werd ze gevonden. En
kon ze een ander genezen.
Je kunt het goede, het beste in je leven
niet maar gewoon afwachten. De liefde
van je leven, de kus van een kind, geluk
dat je vervoert, ogen die je barmhartig
aanzien, een ander die jouw bestaan
erkent, verdriet dat je te boven komt,
angst die je overwint, leed dat je niet
onderschoffelt: het komt niet zomaar
op je af terwijl je op de bank zit te
wachten. Maar je kunt het ook niet
naar je toe trekken, hoe gretig je er je
handen ook naar uitsteekt. Wat dan
wél? Je zoekt, terwijl je de weg niet
weet en niet eens weet wát je precies
zoekt. Misschien zorg je er wel vooral
voor dat je op plaatsen bent en met
mensen waar en met wie iets gebeuren
kan. Mogelijk zorg je ervoor dat je innerlijk zo veel mogelijk openstaat. Hoe
dan ook, al zoekend word je een keer
gevonden. Is dat niet hoe creativiteit
ontstaat en bijvoorbeeld religie? Het
recept hieronder ontstond ook zo.
De Nederlandse trompettiste Maite Hontelé is een verrassende verschijning
in de Latin-wereld. Ze zorgt voor een sensatie in Colombia, waar ze woont en
werkt. Deze maand treedt ze met haar voltallige band op in het Haagse poppodium Paard van Troje.
tekst Floor de Booys foto Camilo Monsalve/Paard van Troje
nodig
voor 4 personen
half pond linzen (welke soort ook)
aubergines
Linzenschotel met auberginepasta
1 venkelknol
-Verwarm de oven voor op 200 graden of, als je die in je oven hebt, de grill idem.
bakje Turkse of Griekse yoghurt
-Smeer de aubergines in met een beetje olijfolie en leg ze in een bakblik of op de ovenplaat. Keer ze
1 citroen
na 10 minuten om, na weer 10 minuten nog eens en herhaal dit tot 40 minuten. Ze mogen best wat
2x laurierblad
blakeren. Laat ze afkoelen (houd de oven aan op 200 graden), snijd doormidden en schraap ze leeg met
3 steranijs
een lepel. Hak fijn en meng met een vork erdoor: 2 uitgeperste tenen knoflook, peper en zout uit de
5 kardamompeulen
molen, halve tl komijn, sap van halve citroen, 2 el Tahin, 1 el olijfolie. Je kunt dit in de blender doen,
2 tenen knoflook
maar dan heel kort, het mag een bite houden.
tahin
komijn
olijfolie
geraspte kaas
Eventueel: pond lamsshoarma
-Kook intussen de linzen met 2 laurier, 3 steranijs, 5 geplette kardamompeulen en een beetje zout in
water 10 minuten op hoog vuur, dan nog 15 minuten met deksel op pan zacht.
-Maak 1 venkelknol schoon, snijd in reepjes en laat 10 minuten koken in een bodempje water met een
beetje zout. Als je niet aan het vasten bent: fruit 1 gesnipperde ui, doe er na 3 minuten 3 groene
Turkse pepers fijngesneden en 4 tenen knoflook fijngehakt bij en dan de shoarma.
1 ui
-Bak 10 minuten al omscheppend.
3 groene Turkse pepers
-Leg in een ovenschaal lagen: (de lamsshoarma onderop), de linzen (vis de kruidenresten eruit), daar-
4 tenen knoflook
versgemalen zwarte peper
zout
> In haar geboortestad Utrecht kan
ze nog rustig over straat. Maar in
Colombia kan Maite Hontelé dat wel
schudden. Daar wordt ze gezien als een
van de meest vooraanstaande muzikanten in de Latin scene. De jonge blondine
bracht al drie succesvolle albums uit
en wereldwijd wordt ze gevraagd op
de grote festivals. Ze groeide op met de
salsaplaten van haar vader, studeerde
Latin en jazz aan het Rotterdams
Conservatorium en tourde in die tijd
onder anderen met Buena Vista Social
Club. Zuid-Amerikanen zijn dol op haar
new sound of old school salsa waarbij
ze oude stijlen mengt met hedendaagse
invloeden.
‘Ik begon bij de
Betuwse fanfare’
overheen de auberginepasta, daaroverheen 4 el Turkse of Griekse yoghurt uitgesmeerd, daar de reepjes
venkel op. Doe je er geen shoarma bij, rasp er dan volop kaas overheen.
-Nog een kwartier in een oven van 200 graden.
De trompet kwam toevallig in haar
leven. “Ik begon met trompet spelen
toen ik negen was. We verhuisden toen
van Utrecht naar het dorp Haaften
(in de Betuwe). Daar hadden ze een
fanfare en die had trompettisten nodig.
Zodoende koos ik eigenlijk niet voor
het instrument, maar werd het me in
de schoot geworpen. En daar ben ik nu
natuurlijk vooral erg blij om.” Ze komt
uit een gezin waar veel naar muziek
werd geluisterd. “We luisterden van alles: jazz, pop, klassiek, maar ook Latin.
Vooral die laatste stijl bleef hangen
bij mij: op mijn veertiende begon ik
met spelen in salsabands. En daar ben
ik niet meer van afgeweken.” Haar
eerste belangrijke tour was in 2003 in
Colombia met de Rumbata Big Band.
“Dat was geweldig en toen hoopte ik al
dat ik er vaker terug zou kunnen komen. Inmiddels woon ik er vijf jaar.” In
2008 besloot ze een album op te nemen
als een hommage aan de Colombiaanse
muziek. “Dat album werd erg goed ontvangen en toen ik ook nog eens verliefd
werd op mijn huidige Colombiaanse
vriend was de beslissing snel genomen:
ik verhuisde maar Medellin, Colombia.”
Dat eerste album, Llego la mona, kwam
in 2009 uit. “In de tussentijd heb ik nog
het album Mujer Sonora opgenomen en
is mijn derde album Dejame Asi is net
uit. Het is voor mij een erg belangrijke
cd en die heeft me veel opgeleverd. Ik
ben vorig jaar tot artiest van het jaar
2013 uitgeroepen door de Colombiaanse
publieke radio, geweldig natuurlijk!”
'You' van Ten Sharp
Dat haar doorbraak in Nederland wat
langer op zich laat wachten, begrijpt
ze. “Het is logisch dat ik in hier niet zo
bekend ben. Latin is in Nederland niet
veel op de radio.” Al hoopt ze dat daar
nu verandering in komt. Begin deze
maand is het nummer 'You' van Ten
Sharp uitgekomen in een Latin versie.
“Ik heb het in Medellin opgenomen met
medewerking van Ten Sharp.” Om haar
nieuwste album te promoten, maakt ze
een grote tournee. “Ik ben net terug uit
Brazilië waar we tijdens het carnaval
hebben opgetreden. Een bijzondere
ervaring. En na de tour in Nederland ga
ik door naar Curaçao. Ik vind het heerlijk om zoveel te zien van de wereld en
tegelijkertijd mijn vak uit te oefenen.”
Ze sluit haar ogen niet voor de armoede. “In Colombia is veel armoede
en daarnaast is het verschil tussen
arm en rijk veel te groot. Het is pijnlijk
om te zien dat er zoveel mensen op
straat leven of in grote armoede, terwijl
Colombia zo'n vruchtbaar land is, met
een hard groeiende economie.”
Ontheemd voelt ze zich niet zo snel. “Ik
vind het eerder fascinerend om nieuwe
culturen te leren kennen. En ik heb het
geluk dat ik tijdens tournees vrijwel
nooit alleen ben. Ik word goed bezig
gehouden. Muziek verbindt mensen.”
Maite Hontelé:
Old school salsa in een modern jasje
Zaterdag 29 maart in Paard van Troje. Zaal
open om 19:30, aanvang 20:00
kleine zaal, €17,50 (exl. servicekosten)
Straatnieuws verloot onder de lezers
twee gratis kaarten voor het concert.
Geïnteresseerd? Stuur een mailtje naar de
redactie en leg uit waarom jij de kaartjes
wil hebben.
16
interview majel blonden
Straatnieuws
#042014
17
Straatnieuws
#042014
Muzikanten moeten
kilometers maken
De nieuwe directeur van Paard van Troje is geen onbekende. Majel Blonden
werkt al zeventien jaar voor het Haagse poppodium. Ze heeft de verbouwing
meegemaakt en de jaren waarin het publiek aan het nieuwe Paard moest wennen. “Nu is het weer tijd om naar buiten te treden.”
tekst Hester Heite foto Willem de Roon
> Ze hebben een geschiedenis, Paard
van Troje (41) én Majel Blonden (48).
Zij stond voor een dichte deur toen
ze in 1997 als programmeur naar het
poppodium aan de Prinsegracht in Den
Haag kwam. “Ik was aangenomen voor
het nieuwe Paard, het oude poppodium
ging net dicht voor de verbouwing.” Een
grondige verbouwing, die uiteindelijk
vier jaar tijd in beslag zou nemen, van
1999 tot 2003. “Ik heb toen veel in de
stad geprogrammeerd.” Het vernieuwde
Paard is nu al weer meer dan tien jaar
volop in bedrijf. “Het was niet makkelijk
in het begin”, weet Majel. “Iedereen
moest zich hier eerst weer welkom
gaan voelen. Maar dat is gelukt. We zijn
er voor alle muziekliefhebbers, van 14
tot 80 jaar. Met een breed programma
aan popmuziek: van Guus Meeuwis tot
Marco Borsato, van de Règâhs tot het
meest obscure bandje dat net begint. En
met de foyer als ontmoetingsplek, want
ook daar bleek behoefte aan: ’s middags
tijdens een workshop al kletsen over
wat je ’s avonds gaat zien.”
Professionalisering
Stichting Trefcentrum, zo heette het
jeugdhonk bij de oprichting in 1971,
om al snel te worden omgedoopt tot
Paard van Troje. “Het idee is dat je aan
de buitenkant niet ziet wat er binnenin
gebeurt”, verklaart Majel. De jaren zeventig was de tijd van de actiegroepen,
de inspraak en het Afrikaans dansen.
Tegenwoordig zijn er vooral regeltjes en
bezuinigingen. “Drank, drugs, en rock ’n
roll? Dat was vroeger zo. Buitenlandse
bands willen altijd blowen, maar zijn
tegenwoordig wel zo professioneel
‘‘Ik speelde vroeger met
een bandje op straat’
dat ze dat na het optreden doen. En
ik ga nog wel naar bands kijken maar
echt niet meer bij ze in de kleedkamer
zitten. Met de professionalisering gaat
dat romantische kantje eraf. We moeten
de inkomsten verder opschroeven, de
rookruimte is een soort aquarium en
we mogen geen drank meer schenken
onder de achttien. En dat is nog maar
het begin. Nu is er ook een gehoorconvenant, waardoor we de decibellen
moeten beperken. Maar als poppodium
wil je het gehoor van jongeren ook niet
verpesten. Ik wil niet heiliger zijn dan
de paus, maar die regelgeving is er niet
voor niets. Blijkbaar is dat nu nodig.”
Geestverschijning
In het pand van poppodium Paard van
Troje zat vroeger pensionaat Angela,
een weeshuis voor meisjes. Onder
medewerkers van het poppodium doet
het verhaal de ronde dat zij hier nog
rondwaren. “Dan is iemand ’s avonds
laat nog aan het werk in een verder uitgestorven pand, en dan staat er opeens
een meisje”, verhaalt Majel. “Maar we
hebben nog nooit bezoekers gehad die
geplaagd werden hoor. Ik heb ook nog
nooit iets gemerkt, ben er blijkbaar niet
ontvankelijk voor.” Wel ontvankelijk
is Majel voor de stemming onder de
bezoekers van het Paard. “Ik ben goed
in het inschatten van waar publiek voor
is. En ik heb het erg naar m’n zin als de
zaal het naar haar zin heeft.” Ze deed
haar werk als programmeur dan ook
jarenlang met veel plezier. Maar de stap
naar de functie van directeur was een
kleine. “Ik werk al jaren mee aan het
beleid, dus ik stond er al heel dichtbij.
En ik ben heel blij dat ik de muziek
niet hoef te verlaten. Ik moet nu alleen
zorgen dat iedereen z’n werk zo goed
mogelijk kan doen, binnen de kaders die
al samen met mijn voorganger Jeroen
van de Wiel zijn uitgedacht: we willen
meer naar buiten treden. Er is samenwerking met het Residentie Orkest en
ik wil het Koninklijk Conservatorium
betrekken bij talentontwikkeling.
Daarnaast willen we vooral ook concerten organiseren op bijzondere locaties,
zoals de Nieuwe Kerk en de Koninklijke
Schouwburg. Dat is de trend, dan moet
je als Paard zeker niet achterblijven,
want dan loopt de stad dingen mis.”
Nighttown
De nieuwe directeur van hét Haagse
poppodium woont in Rotterdam. “Ik
ben met een Rotterdammer getrouwd.
En het is hartstikke dichtbij”, wuift ze
alle verbazing weg. Ze is Rotterdam
ingerold, net als dat ze de muziek in is
gerold. “Tijdens mijn studie algemene
taalwetenschap in Nijmegen ben ik
voor een studentenvereniging aan
de slag gegaan: bandjes boeken. Dat
bleek ik heel leuk te vinden, en goed
te kunnen. Daarom wilde ik na mijn
afstuderen aan de slag bij een platenmaatschappij of radiostation. Maar toen
kwam het telefoontje uit Rotterdam.”
Majel werd programmeur bij Rotown
en Nighttown, het inmiddels gesloten
poppodium in Rotterdam.
“De sluiting van Paard van Troje, dat
was natuurlijk niet leuk, maar kijk wat
je ervoor terug hebt gekregen. Als ik zie
wat er in Rotterdam gebeurd is... Daar
moesten ze ook aan allerlei nieuwe
regelgeving gaan voldoen, maar is het
nooit van een verbouwing gekomen.
Nu zit er een Chinese supermarkt in
Nighttown. Het gaat me wel aan het
hart dat er geen poppodium meer is.”
Over wat Rotterdam nu te doen staat,
wil Majel zich niet uitlaten. Zij gaat
over Den Haag. “Het zijn twee heel verschillende steden. Rotterdam is meer
urban, meer reggae. Den Haag is meer
Maceo Parker en Marcus Miller (soul
en jazz, red.). Hier zijn meer oudere
muziekliefhebbers. Veel ouderen van
nu zijn opgegroeid met popmuziek, net
zoals mijn ouders zijn opgegroeid met
klassiek.”
Haagse belofte
“Elke stad krijgt het podium dat het
verdient”, stelt Majel. “Den Haag is
heel breed, dus heeft Paard van Troje
een heel breed programma. Sommige
mensen vinden het niet alternatief
genoeg, maar dat is het wel. Er is voor
ieder wat wils.” Mag Den Haag zich nog
steeds popstad nummer één noemen?
“We kunnen niet concurreren met
Amsterdam. Nederland is Amsterdam
en Amsterdam is Paradiso, elke buitenlandse band wil daar staan. Maar
als ze dan nog een optreden geven in
Nederland, moet dat in het Paard zijn.
En we zijn zeker wel dé popstad als je
ziet wat zich hier aan bands ontwikkelt. Anouk, Kane, Splendid, Di-rect, die
verkopen de zaal uit. Dat zie je in geen
enkele andere stad. En dan nu Taymir,
een nieuwe Haagse belofte.”
Dat Den Haag zoveel succesvolle bands
aflevert, daarvoor heeft Majel wel
een verklaring: “Er zijn in de stad veel
plekken om te spelen: muziekcafés met
gratis entree. Het is goed om ervaring
op te doen en bands kunnen hier kilometers maken.” Maar als je overal
in Den Haag gratis hebt gespeeld, dan
heeft het vervolgens geen zin om op te
treden in Paard van Troje waar kaartjes
voor de kleine zaal toch al gauw tien
euro kosten. “Dan moet je eerst iets creëren, een poos nergens anders spelen of
hier juist een landelijke tour afsluiten.
Maar we hebben wel een café en kunnen lokale bands in voorprogramma’s
zetten.”
Andere wereld
Het gaat goed met Paard van Troje,
volgens Majel. “Ook wij hebben te lijden
gehad van de crisis, maar er wordt
langzaam maar zeker weer meer uitgegeven. Het nachtenlang dure drankjes
drinken, de animo daarvoor is wel afgenomen. Maar het bezoek van concerten
neemt juist toe. De kosten voor een concertkaartje zijn te overzien. En mensen
‘‘Het gaat me aan het hart
dat er in Rotterdam geen
poppodium meer is’’
zijn op zoek naar belevingen, een paar
uur in een andere wereld duiken, even
weg uit de ellende van alledag.”
“Ik vind het belangrijk dat je mensen
inspireert, samenbrengt. In plaats van
dat ze op de bank zitten te zappen, in
hun eigen wereldje. Mensen gelukkig
maken met muziek, dat is wat het
Paard van Troje doet”, stelt Majel. Zelf
wordt ze ook gelukkig van muziek. “Ik
ga ook naar musea en theater, maar
muziek raakt me het meest. Niet een
bepaald genre, maar heel breed. Wat
dat betreft past ‘t Paard ook goed bij
mij.”
Niet de minsten hebben door de jaren
heen opgetreden in Paard van Troje.
Zo beklom U2 er in 1980 het podium,
gevolgd door Mick Jagger (1982),
Prince (1988) en Pearl Jam (1992). Om
maar een paar namen te noemen. De
Amerikaanse metalband Limp Bizkit
was de grootste band die er vorig jaar
acte de presence gaf. Maar het meest
trots is Majel op het optreden van de,
inmiddels overleden, Kaapverdische
zangeres Cesaria Evora. “Ik ben heel erg
blij dat ik haar hier gehad heb. Net als
Toots Thielemans. Mensen van wie je
dacht: die gaan we nooit meer zien. En
dat zo’n hele zaal dan uit z’n dak gaat.”
En wat zit er nog in het vat, wat we
niet mogen missen? Zonder aarzeling:
“Paul Weller, een icoon van de britpop.”
Zelf muziek maken, heeft Majel ook
gedaan. “Ik kan een beetje gitaar
spelen. En ik zong vroeger in een
bandje. Daarmee speelden we ook
wel op straat, in Arnhem en op Hoog
Catharijne in Utrecht. Dan haalden
we met vijf man in een paar uur tijd
genoeg geld op om een weekend leuk
te kunnen stappen.” Om een beetje
beschaamd te vervolgen: “Toen was ik
nog heel jong hoor. Nu sta ik veel liever
achter het podium dan erop. Zingen,
dat doe ik tegenwoordig wel onder de
douche.”
18
poezie van de pauluskerk
Straatnieuws
#042014
bagage jeroen
Straatnieuws
#042014
19
> Mensen dragen nogal wat met zich mee. In deze rubriek leren we stadsgenoten kennen aan (de inhoud van) hun tas.
De tas van Jeroen Kieven is zwaar, in meerdere opzichten. Hij probeert het levenswerk van de in Den Haag doodgeschoten juwelier Stratmann voort te zetten. Met
zijn tas kan hij altijd en overal horloges maken én uit eten gaan.
tekst Suzanne Stam foto Diana Mosterd
De eerste week
Het is de eerste week van het nieuwe jaar
en er is al genoeg ellende geweest in mijn korte leventje...
een dode, een nieuw geborene, een ongeluk, wat geluk....
dus alle ingrediënten van een leven in een notendop.
Dus als dit al in één week gebeurt, hou ik mijn hart vast voor de volgende 51.
Spreuken
Niets is zo charmant als een spreuk aan de wand.
Spaar anderen uw verhalen over leed, ziekte en kwalen.
Eén zwaluw maakt nog geen zomer.
Beter één vogel in de hand dan tien in de lucht.
Zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens.
Hoe verder je weg gaat, hoe dichterbij je komt.
Wie niet sterk is, moet slim zijn.
Een munt heeft twee kanten.
De beste wensen mensen!
Michael S.
Monica
Laat me
Soms is het moeilijk om kalm te blijven...
in het verkeer, bij instanties, zelfs bij het gedichten schrijven.
Het zit nu eenmaal in mijn aard
en eigen haard is goud waard.
Dit zal altijd zo zijn. DUS LAAT ME...
Dat vind ik gewoon fijn.
Levensboot
Mijn levensboot klotst op de golven.
Het anker van mijn bestaan heb ik lang niet verstaan.
John de H.
Zwermen van gedachten komen en gaan.
Zwermen vrienden zijn opgedroogd, maar met jou durf ik te zwerven door mijn leven.
Mijn levensboot sloeg bijna kapot op de rotsen,
maar gelukkig zit mijn anker van zelfvertrouwen opgeborgen in mijn rugzak van het leven.
Mijn levensboot kan vele stormen doorstaan.
Ik weet...op een dag komt mijn levensboot in een stille bries tot stilstand.
Mijn levensboot en zelfvertrouwen zijn geankerd op het vertrouwen dat donker en licht elkaar afwisselen.
Amber
Op
Duikelaartje
Vandaag ben ik niet blij, want er zijn een paar problemen bij mij.
Afhankelijk van weekgeld is het enige dat telt.
De bank, daar stond niets op dus dat is voor mij een grote strop.
Daar ga ik het niet bij laten, want ik ga straks met de Klantmanager
praten.
Ik voel mij soms net een loden poppetje.
Net als ik weer sta, wéér een kleine ramp.
Het leven komt tot leven in 't improviseren als ik weer eens languit val.
Het is tevreden zijn met het niet volmaakte...
en toch doorgaan met organiseren en in ieder geval functioneren.
Zie ook nog mogelijkheden in dit heden, hier en nu.
Ik probeer het altijd weer opnieuw. U?
John de H.
Hans G.
Laat me (2)
Vallen en opstaan
Ik ben dit jaar nog niet gevallen...toch sta ik elke ochtend op.
Heb dan alle zorgen die ik tot gisteren had opgespaard meteen weer
aan
Laat mij echter nog niet kennen.
Ik blijf voor het mooiste in het leven richting toekomst rennen!
Eric
mijn kop!
Zoals het nu is, ben ik gelukkig...samen met z'n twee.
Iedere dag is weer anders...samen met z'n twee.
De ene dag kook ik, de andere mag jij.
Samen zitten we dan te smullen.
En daarna nemen we nog een bakkie.
Dan is de avond alweer om.
Marian S.
Dr. Swatch,
de horlogedokter
Naam Jeroen Kieven
Leeftijd 45 jaar
Werk horlogemaker
Woont Rotterdam Sc
hiebroek
Jouw tas ziet er groot en zwaar
uit!
“Dat is-ie ook! Ik schat dat mijn tas met
inhoud zo’n zeven kilo weegt. Ik ben net
een wijf, ik wil alles bij me hebben. Ik
heb al veel tassen versleten. Eigenlijk
wilde ik zo’n echte dokterstas maar die
zijn loeiduur. Dit is een laptoptas van
Samsonite, er kan lekker veel in maar
een laptop zul je er niet in vinden.”
Wat heb je er dan allemaal in?
“Het belangrijkste: een blikken doosje
met horlogegereedschap, een leren
mapje van Bergeon, ook met horlogegereedschap, een mapje met horlogegereedschap, een doosje met horlogepincetten en mijn kraspen om te graveren.
Ik ben namelijk, zoals je al raadt,
horlogemaker. Mijn tas gaat altijd mee
van huis naar mijn werk en weer terug,
want ik wil altijd mijn eigen gereedschap bij me hebben. Thuis heb ik een
‘horlogelaboratorium’ waar ik in mijn
vrije tijd van alles doe en uitprobeer
met horloges. Ik krijg elk horloge, hoe
oud ook, weer aan de praat. Van oude
horlogeonderdelen maak ik nieuwe horloges, sleutelhangers en presse-papiers.
Ik verzamel namelijk al sinds de jaren
’80 Swatch horloges, ik was bekend als
Dr. Swatch. Nu noemen ze me de horlogedokter. Zowel in mijn lab als in mijn
tas is alles gesorteerd, ik weet blind
wat ik moet pakken.”
Heb je een bijzondere band met je
gereedschap?
“Er zit heel bijzonder gereedschap
tussen. Zo heb ik een grote partij horlogegereedschap overgenomen van de
weduwe van juwelier Stratmann. (De
Haagse juwelier die bij een roofoverval
in zijn winkel in april 2012 werd doodgeschoten, red.). Met dat gereedschap
doe ik leuke dingen en maak ik mensen blij. Ik repareer er bijvoorbeeld
gratis horloges mee en ik gebruik het
om sleutelhangers van horloges te maken. Zo probeer ik het levenswerk van
haar man een beetje voort te zetten.”
Poe hee, heb je nog meer van dat
soort pittige bagage?
“Niet in mijn tas maar ik tors aardig
wat geestelijke bagage mee. Tot twaalf
jaar geleden had ik mijn eigen kapperszaak. Zoals ik nu mijn gereedschap
bij me heb, had ik toen altijd mijn
eigen scharen bij me. Maar toen ik
rugproblemen kreeg, moest ik stoppen
met de zaak. Gaandeweg ben ik de
horlogebranche ingerold maar omdat
ik teveel, te snel voor teveel mensen
deed, kreeg ik een burn-out. Het was
zo erg dat ik drie maanden van mijn
leven kwijt ben in mijn geheugen. Niet
lang daarna werd ook mijn vriendin
ernstig ziek. Gelukkig zijn we die
zware periode samen weer boven
gekomen. Mede door de liefde voor
horloges!”
Maar zie ik daar nou ook een
mes in je tas?
“Ja, twee zelfs. Het ene is een horlogemes. Daarmee maak je het deksel van
een horloge open. Dat mes is uniek,
ik heb het op maat laten maken. Het
andere mes is mijn eetmesje. Daar
snijd ik alles mee, mijn brokjes oude
kaas en droge worst. Net zoals twee
blikjes cola, gaan die ook altijd mee in
mijn tas. Wist je dat het in Frankrijk
heel normaal is dat je je eigen mes bij
je hebt? Er zijn daar restaurants waar
je geen mes bij je eten krijgt. Ik ben
dan wel niet Frans, mijn eetmesje zit
ook altijd in mijn tas. Niet zo raar hè,
dat die zo zwaar is met al die spullen!”
Advertentie
crypto 234
Straatnieuws
#042014
234
door Mariëtte Storm
zoekt sponsors!
Straatnieuws is dé straatkrant van Den Haag:
een eigenzinnige, betrokken krant die wordt
verkocht bij supermarkten, winkels en stations
door in totaal 175 dak- of thuislozen. Zij
verdienen daarmee een kleine maar welkome
aanvulling op hun bescheiden inkomen.
De krant wordt volledig subsidievrij gemaakt.
Wel zoekt Straatnieuws sponsors: organisaties
en bedrijven die betrokken zijn bij de krant én
bij wat leeft in de stad. Zij krijgen een flinke
korting op advertenties en advertorials en
een eervolle en dankbare vermelding op deze
sponsorpagina. Daarnaast worden sponsors
uitgenodigd voor de jaarlijkse Straatnieuwslunch, samen met de Haagse burgemeester én
Straatnieuws-ambassadeur Jozias van Aartsen.
1
2
3
4
5
6
21
7
10
4
8
9
Interesse?
Neem contact op met het campagneteam van
Straatnieuws via [email protected],
en uw logo kan in de volgende editie van de
krant al op deze pagina staan.
10
5
11
12
13
2
14
11
15
12
De Straatnieuws-sponsorlunch 2013 >
16
7
17
Deze bedrijven zijn onlangs al sponsor van de krant geworden. En zoals u ziet, is er nog genoeg ruimte voor het logo van uw bedrijf of organisatie.
uw logo?
uw logo?
uw logo?
uw logo?
uw logo?
uw logo?
18
19
9
20
Horizontaal
1 (Beroerde) vogel (7)
5Dat stuk laat zich nemen om er beter van te
worden (5)
9 Achtereen (4)
10 Voorjaarsgroente (7)
13 Dag! De plaatselijke band is weer terug (5+6)
14 Amme… met je …hoep uit de jaren ’50 (5)
15 Conserveringsactiviteiten rond een stadion? (9)
16 (G)een rond strijdperk (4)
17 Engelssprekend reptiel (5)
18Kortom, plat gezegd is de Cryptoville klaar, en
dat is prettig (5 of 2+3)
20 Het lachen is de (Haagse) man wel vergaan (5)
23 Tegenvoeters van antilopen (7)
24 ‘Oude’ vrouw van 26 hor. (5)
26 Hij speelde nooit rechtuit (2+6)
27 Takkebuurt bij Den Haag (6)
29Alternatief voor het rode potlood op 19 maart (8)
30 Snoes van een leesteken (3)
Verticaal
2 Goedgebekte inwoonster van de Geleenstraat (8)
3 Die ene Haagse kleur (4)
4Hierin hebt u aan de oproep om je te laten
horen, kunnen voldoen (10 of 4+6)
6Tsjecho-Slowakije had een revolutie, Den Haag
heeft zo’n burgwal (8)
7 Bedorven rij (3)
8 Volgt een gedragslijn in het water (8)
11 Weet van ieder nadeel een voordeel te maken (6)
12Zoemers in een winkel aan de Wagenstraat en
aan de Coolsingel (4)
13 Lachen op en om het Binnenhof (6+5)
18 Was een omkeerbaar Zweeds exportproduct (4)
19Had niets met Sotsji te maken, maar je krijgt het
er koud van (6)
21Bieden het Kleinpolderplein en het Prins Clausplein (6)
22De …hoek is een plaats voor ruziezoekers in de
duinen (3)
25Geboren Hagenaar verliet begin dit jaar de Rotterdamse haven (5)
27 Italiaanse kustplaats (4)
28 Reclamekoning (4)
21
22
23
3
24
13
25
26
27
28
14
8
6
29
1
30
15
234
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
Uitgepuzzeld?
Als u bent uitgepuzzeld vindt u in de gekleurde hokjes een periode
die niet voor iedereen geldt, maar waaraan moslims op een bepaalde
manier wel meedoen.
Stuur uw oplossing vóór maandag 31 maart naar:
Straatnieuws, postbus 63498, 2501 JL
Den Haag of mail naar
[email protected].
Straatnieuws verloot onder de
winnaars het boek Blijf Beter!
van Bram Bakker.
De winnaar van crypto 233 is Gretha Stringer uit Den Haag.
Het boek Strijken van Carry Slee wordt toegestuurd.
11
12
13
14
15
16
OPLOSSING CRYPTOVILLE 233:
Medailleregen
A
O
W
*
*
*
*
*
*
*
*
*
E
*
*
*
B
*
C
*
P
*
O
*
*
*
*
*
*
*
*
W
A
L
H
A
L
L
A
*
P
I
S
*
G
*
M
*
V
*
*
*
R
*
U
*
A
*
S
*
E
*
*
D
E
J
O
L
I
G
E
D
R
U
I
F
*
T
I
P
L
O
L
*
S
*
N
*
O
*
N
*
I
*
D
*
*
*
N
*
*
*
I
*
L
O
O
N
O
P
Z
A
N
D
*
D
E
M
O
S
*
*
S
*
U
*
L
*
L
*
O
*
G
*
*
A
*
*
*
*
V
I
T
R
I
O
O
L
*
*
*
*
*
*
*
K
*
A
B
E
I
*
*
*
E
*
G
*
E
G
O
*
*
O
*
*
D
*
I
*
O
S
C
A
R
*
E
*
*
O
*
T
*
N
*
L
E
V
E
N
S
*
P
*
D
*
N
A
A
L
D
W
Y
K
*
*
B
*
R
*
*
*
C
H
E
F
*
*
*
D
*
A
*
L
*
*
R
U
I
L
*
*
L
*
*
R
*
*
D
E
P
A
R
A
P
L
U
*
N
*
D
R
O
O
M
I
K
*
*
N
*
L
*
A
*
*
G
A
G
E
A
*
O
*
*
S
*
*
R
*
A
F
T
R
A
P
*
*
E
*
N
I
P
T
*
*
*
*
O
*
D
*
A
*
*
A
V
O
N
D
S
*
*
*
*
*
*
*
L
O
O
D
G
R
Y
S
*
*
*
*
Straatnieuws geeft adresgegevens niet door aan derden, maar
gebruikt deze incidenteel voor eigen mailings.
22
agenda maart/april
Straatnieuws
#042014
23
Straatnieuws
#042014
eerde
Straatnieuws select
ratis
uit de agenda twee g
or u.
of goedkope uitjes vo
Den Haag
do 20 maart
13.00 Filmhuis Den Haag:
Movies that Matter Festival.
Hét internationale film- en debatfestival van Nederland. Centraal
in het programma staan tientallen speelfilms en documentaires
rond mensenrechten, aangevuld
met talkshows, muziekoptredens
en exposities. Variabele prijzen.
www.moviesthatmatterfestival.nl
20.30 Zaal 3: Lindertje
Mans en Joost Steltenpool
– Marktplaatspoëzie.
Muziektheater met nieuwe
Nederlandstalige popmuziek.
€ 10,- uitpas € 8,50
www.theateraanhetspui.nl
vr 21 maart
19.00 Gymnasium Haganum:
Haganum Festival
Het Haganum Festival, het festival
dat over de kracht van het woord
gaat. € 10,- jeugd € 7,50
www.haganumfestival.nl
20.15Laaktheater: Big bang!
Prachtige levensverhalen van
elf wereldvrouwen zijn verwerkt
tot deze theatervoorstelling Een
Laaktheaterproductie. € 9,www.laaktheater.nl
zo 23 maart
12.00 Houtrustkerk: Muziekreis
om de wereld in 30 minuten
Een 'werelds' koffieconcert.
Gérard Löhe en Berend Stoel
hebben een programma gemaakt
met muziek uit Noord-Europese
landen tot aan Ukraine en Brazilië
toe. Gratis.
www.houtrustkerk.nl 14.00 Theater Ludens:
Meneer hoedjes vangt een
vis. Het huis van Bram.
Meneer Hoedjes schenkt een
vis de vrijheid. In ruil daarvoor
mag hij een wens doen. € 8,50
jeugd € 6,50
www.theaterludens.nl
ma 24 maart
20.00 ProDemos - Huis voor
democratie en rechtstaat:
Europacollege.
Collegeserie georganiseerd door
ProDemos – Huis voor democratie en rechtstaat. Mathieu
Segers gaat in op de grillige
geschiedenis van de Europese
integratie. Segers is als docent en onderzoeker Europese
integratie verbonden aan de
Universiteit Utrecht. Aanmelden
verplicht via info@prodemos.
nl. Gratis.
www.prodemos.nl
di 25 maart
20.15 De Nieuwe
Regentes: DNR Filmclub.
Le mois de la francophonie: vier
maal Catherine Deneuve in de
hoofdrol. € 5,www.denieuweregentes.nl
wo 26 maart
23.00 Club Rootz: Haags
Horeca Fiesta.
Het weekend staat voor de
deur, en wij horeca tijgers
moeten weer aan de bak. Hoe
heerlijk om dan op woensdag
met heel horeca Den Haag
gewoon even al je kruit te
verschieten! (18+) Gratis.
www.rootz.nl
vr 28 maart
20.00 Paard van Troje: Nacht
van de Grondwet. Aftrap van
het Grondwet Festival. Rondom
de Grote Markt en in Paard van
Troje en het Humanity House kun
je de hele avond en nacht een
speciaal programma volgen. Deze
avond wordt afgesloten met de
Freedom Flavourz Party; dansen
in naam der grondwet op de
beats van bekende dj’s. Gratis.
www.grondwetfestival.nl/nacht
za 29 maart
10.00 Binnenstad Den Haag:
Grondwet Festival Den Haag.
De Nederlandse Grondwet is jarig
en bestaat 200 jaar! Dat moet
gevierd worden. Gratis.
www.denhaagviert.nl,
www.grondwetfestival.nl
11.00 Engelse Kerk:
Tweedehands boekenmarkt.
Duizenden boeken, in verschillende talen en talloze onderwerpen
worden aangeboden tegen kleine
prijzen. Thee, koffie en Engelse
cakes worden ook geserveerd.
Gratis.
www.stjohn-stphilip.org
2
wo 2 april
14.30 Het Veur Theater:
Sprookjes van Annie MG
Schmidt. (4+)
Laat je meesleuren en verrassen,
laat je gruwelen en lachen! € 7,www.peterfaber.eu
do 3 april
21.00 Lokaal Vredebreuk:
John Frick Band.
JP Blueslokaal presenteert de
John Frick Band. Een avondje vol
vuige blues van Haagse bodem.
Gratis. www.lokaalvredebreuk.nl
www.johnfrickband.com
za 5 april
11.00 Kyocera Stadion:
Rondleiding Kyocera Stadion,
ADO Den Haag.
Kom je graag meer te weten over
de historie van ADO Den Haag
of ben je altijd al nieuwsgierig
geweest over wat er achter de
schermen gebeurt in het prachtige
Kyocera Stadion? € 9,95
www.adodenhaag.nl/
businessevents/rondleidingen
zo 6 april
08.30 Parkeerplaats Machiel
Vrijenhoeklaan: Duinenmars.
Wandelen door de duinen over
5, 10, 15, 25 of 40 km. € 3,50
www.duinenmars.nl
wo 9 april
14.30 Appeltheater: De drijvende stad. Toneelgroep De Appel.
Ga mee op avontuur met Raven,
Tove en vele leuke, enge en rare
figuren. Allemaal op zoek naar de
drijvende stad. (8+) € 7,50
www.toneelgroepdeappel.nl
Rotterdam
do 20 maart
21.00Islemunda, podium van
IJsselmonde: BEMM Comedy.
Jandino Asporaat is de host
bij deze wervelende exclusieve
Comedyclub in Islemunda. Bekend
en onbekend talent op 1 podium.
€ 7,50
www.islemunda.nl
vr 21 maart
22.00 Tinto (Vessel 11):
Drunken Dolly.
Happy, rocking Irish folk/punk
party music uit Rotterdam met
invloeden van Flogging Molly en
Dropkick Murphy’s. € 5,www.restauranttinto.nl
za 22 maart
20.00 RAAF Rotterdam: Roots &
Cultures.
Iedere maand organiseert RAAF
samen met ROOTS & ROUTES een
avond barstensvol muzikaal talent.
Deze jonge artiesten komen van
de muziekopleiding van het Albeda
College en laten tijdens deze
showcase-avonden zien wat zij in
huis hebben. Gratis.
www.RAAFRotterdam.nl
20.30 LCC Castagnet: RussischOekraïns dans- en zangensemble Kalinka.
Kalinka bestaat uit een dansgroep
die dorpsdansen beoefent onder
leiding van Ye Rudenko, een
gemend koor onder leiding van
Inna Ogarok en een orkest onder
leiding van Natalya Mizinova.
€ 4,90 t/m € 6,50
www.rotterdam.nl/lcc_castagnet
21.30 Rotown: Town of Saints.
Van de voorzichtige start als
‘busking act’ jaren geleden tot een
volwaardige podiumband die je
bij je lurven grijpt en je niet meer
loslaat. Gratis.
www.townofsaints.bandcamp.com
zo 23 maart
11.00 Rotterdamse
Schouwburg: Gezocht: konijn.
Drie politieagenten gaan op zoek
naar een konijn dat is ontsnapt uit
de gevangenis. Konijnen houden
zich namelijk niet aan de regels.
€ 7,50
www.maastd.nl
di 25 maart
21.00 Jazzcafé Dizzy: Tuesday
live with Ed Verhoeff.
Gitarist Ed Verhoeff nodigt een
keur aan kleurrijke mensen uit de
hedengaadse Jazz scene. Gratis.
www.dizzy.nl
wo 26 maart
20.00 Wijkgebouw Het Klooster
Oude Noorden: CineNoord:
Wolf. (16+)
Majid is een kickbokser uit een
grauwe buitenwijk. Zijn vechtermentaliteit brengt hem zowel
binnen als buiten de ring steeds
verder in de problemen. € 4,www.cinenoordrotterdam.nl
vr 28 maart
13.45 De Doelen:
Openingsconcert Kinder
Muziekweek.
Een spectaculaire opening van
deze zesde editie door het
Samenspeel Orkest. Dit orkest
bestaat uit maar liefst 100
Rotterdamse bassisschoolkinderen en een ensemble van het
Rotterdams Philharmonisch
Orkest. Gratis.
www.dedoelen.nl
1
za 29 maart
10.30 De Doelen: Zing de
sterren van de hemel – workshop voor het hele gezin.
Onderdeel van de Kinder
Muziekweek. Na het instuderen
zingen we als in een echte musi-
cal. Vrolijke en droevige deuntjes,
liedjes in alle sferen horen erbij en
maken het muzikale en theatrale
verhaal compleet. € 9,www.dedoelen.nl
zo 30 maart
12.00 Veerhaven - Race of the
Classics: Showdag.
De open dag van de Race of the
Classics vindt plaats in de historische Rotterdamse Veerhaven. Hier
kunnen geïnteresseerden die niet
meevaren toch de sfeer proeven
en de klassieke schepen van binnen en buiten bewonderen. Gratis.
www.rotc.nl
di 1 april
19.30 Goethe Institut
Rotterdam - Kino Klub Goethe:
Effie Briest. Speelfilm. De
nieuwe verfilming van de klassieker van Theodor Fontane verrast
door een alternatief einde. € 5,www.goethe.de/be/rot
do 3 april
20.15 Theater Zuidplein: Jonge
Honden.
Maak kennis met drie jonge
aanstormende, getalenteerde
caberetiers. Rajko, Steffen en Tom
bundelen hun krachten en bezorgen je een heerlijk, afwisselend
avondje cabaret. € 7,50
www.theaterzuidplein.nl
za 5 april
10.00 Maritiem Museum
Rotterdam: Wonen op Water.
Nederland is een echt waterland
en waar water is, wonen ook mensen op het water. Deze familie-expo toont het typisch Nederlandse
wonen op water aan de hand van
modellen van verschillende woonschepen en waterwoningen. € 7,50
jeugd € 4,www.maritiemmuseum.nl
zo 6 april
09.00 Ahoy Rotterdam:
Snuffelmarkt.
Op deze markt zijn vele uiteenlopende kramen te vinden. Een
gezellig dagje uit voor het hele
gezin! € 5,www.ahoy.nl
wo 9 april
21.30Rotown: Tessa Rose
Jackson.
Dromerige folkpop van de nieuwe
koningin van de ohwowow-koortjes. € 9,- www.rotown.nl
tip 1 vr 28 maart t/m zo 6 april > Kinder Muziekweek foto Hélène van Domburg
do 27 maart
09.00 Westvliet fitness- en
racketclub: Den Haag Open.
Stop van de Kean Squash Tour,
waar de nationale top van deze
indoor racketsport het tegen
elkaar opneemt. Gratis.
www.westvliet.nl
12.45 Podium Vocale: Lisa
Franken. Lisa Franken (1984)
begon op 3-jarige leeftijd met
haar eerste muziekles. Sinds haar
5de speelt zij twee instrumenten:
piano en cello. Gratis. www.piano-cello.com
De Kindermuziekweek gaat op
vrijdag van start met een openingsconcert door het Samenspeel
Orkest. Dit orkest bestaat uit
maar liefst honderd Rotterdamse
basisschoolkinderen en een
ensemble van het Rotterdams
Philharmonisch Orkest. Samen
spelen zij een speciaal voor de
Kindermuziekweek geschreven
compositie van Toek Numan. De
rest van de week valt er in de
Doelen van alles te beleven, vooral
voor jong maar ook een beetje
voor oud. Op zaterdag 29 maart
is er de workshop ‘Zing de sterren
van de Hemel’, waarin kinderen
en hun begeleiders samen liedjes
Voor de zesde keer organiseren instuderen en deze uiteindelijk
opvoeren als een echte musical.
de Doelen en het Rotterdams
Zondag 30 maart staat geheel in
Philharmonisch Orkest de
het teken van het Russische muziKindermuziekweek. Baby's
vanaf 6 maanden t/m kinderen kale sprookje Peter en de Wolf. In
twee verschillende voorstellingen,
van 12 jaar, ouders, opa's en
oma's kunnen concerten bezoe- de een voor peuters, de ander
voor kleuters, wordt het spanken, voorstellingen bekijken,
nende verhaal verteld door Bram
instrumenten bespelen en zelf
van Oers en Frank Groothof met
optreden in een van de zalen.
Ontdek, speel, luister en zing! live muziek van het Rotterdams
Philharmonisch Orkest en
Trio Tripletov. Op zaterdag 5
april wordt de Samenspeeldag
georganiseerd. Een bijzondere
dag voor jonge muzikantjes,
want dit is de kans om zelf in
de Doelen te spelen. Ten slotte
zijn er op zondag 6 april drie
verschillende voorstellingen te
tip 2 zaterdag 29 maart > Grondwet Festival
De Nederlandse Grondwet, na
de Amerikaanse de oudste ter
wereld, bestaat tweehonderd
jaar. Iedereen is welkom om
deze dag te komen vieren in
Den Haag tijdens het Grondwet
Festival. Een dag vol feest,
kijkjes in paleizen en historische gebouwen, spannende
attracties en nog veel meer
activiteiten, die allemaal
gratis toegankelijk zijn.
Zo’n 25 instellingen in Den
Haag die met de Grondwet te
maken hebben, openen deuren
die normaal gesloten blijven.
Bezoekers kunnen door de stad
het ‘Grondwetpad’ lopen dat langs
al die instellingen leidt. Dit is dé
kans om de mooiste historische
gebouwen van Den Haag van binnen te bekijken. Naast de unieke
openstelling van het Catshuis en
de Trêveszaal zijn onder andere
het Kabinet van de Koning, de
Ridderzaal, de Eerste en Tweede
Kamer, het Vredespaleis en de
Raad van State opengesteld voor
het publiek.
In totaal doen meer dan zestig
instellingen en organisaties mee
met rondleidingen, debatten,
theatervoorstellingen en workshops. Op vrijdag zijn dat onder
meer het symposium ‘Grondwet:
baken of ballast?’ en de Nacht
van de Grondwet in het Paard van
Troje en het Humanity House. Op
zaterdag vinden er debatwedstrijden voor scholieren in het Haagse
stadhuis plaats. In de Oude Zaal
van de Tweede Kamer wordt het
debat over de invoering van het
vrouwenkiesrecht nagespeeld,
compleet met een Aletta Jacobs
op de tribune. Bij de ABN AMRO
op de Kneuterdijk spelen acteurs
een fictieve dialoog tussen koning
Willem I en Gijsbert Karel van
Rotterdam
bewonderen: Le Piano Voyageur,
De Schilderijenslurper en Vlinder.
Rondom de voorstellingen is er in
de foyers nog van alles te beleven,
zoals knutselen, schminken, zangworkshops en De Orkestontdekker.
Voor meer informatie:
www.kindermuziekweek.nl
Den Haag
Hogendorp, een van de opstellers
van de Grondwet van 1814. Op
het Plein, rondom de Hofvijver en
op het Korte- en Lange Voorhout
zijn gevarieerde activiteiten als
riddertoernooien, workshops en
demonstraties van de Koninklijke
Landmacht. Op het Lange
Voorhout wordt de Grondwet als
boek levensgroot uitvergroot. Op
de Hofplaats is het hele gebied
vanuit de hoogte te bekijken met
een tripje in de Skywatch.
Het programma duurt op zaterdag
van 10.00 tot 17.00 uur.
Meer informatie:
www.grondwetfestival.nl