Transcript 26 november 2014 pagina 36

4 Stadskrant
Veiligheid
26 november 2014
Nummer 11
Ieder kind
heeft recht op
een veilig thuis
Naar schatting 119.000 kinderen zijn in
Nederland slachtoffer van een vorm van
mishandeling. Dat wil zeggen: gemiddeld
in elke schoolklas één kind. Wat kunnen we
doen om dit te stoppen?
K
HENRIËTTE GUEST
inderen kunnen het
ouders­soms behoorlijk
lastig maken. In elk
gezin­ is dan ook wel­
eens ruzie. Dat hoort
allemaal bij opgroeien en op­
voeden. Belangrijk is wel dat ouders­
hun geduld en zelfbeheersing
bewaren­. De liefde voor het kind
moet het altijd winnen van de boos­
Zo bespreekt u
kindermishandeling­
Stichting De Kindertelefoon
0800 - 0432
Centrum Jeugd en Gezin (CJG)
0800 - 285 40 70
Advies- en Meldpunt Kindermishandeling (AMK) Haag­
landen 0900 - 123 12 30
heid. Veruit de meeste ouders
voelen­goed aan over welke grenzen­
ze niet moeten gaan. Maar er zijn
ook ouders die geweld­ gebruiken
tegen hun kinderen­ uit onmacht
of uit frustratie­ over hun eigen
problemen­.
Bij
kindermis­
handeling gaat het om fysiek
geweld­, maar ook om verwaar­
lozing, seksueel misbruik of
LIONNE HIETBERG
bedreigende­ situaties zoals een
vechtscheiding. Als kinderen
voort­durend worden genegeerd,
gepest of gekleineerd, is er sprake
van psychische mishandeling. De
gevolgen zijn ingrijpend. Kinderen
voelen zich somber, verdrietig­ en
krijgen een negatief zelfbeeld. Ze
leggen de schuld bij zichzelf: ‘Het
zal wel aan mij liggen dat papa altijd
boos is.’ Kinder­mishandeling moet
én kan stoppen. Belangrijk is de
eerste stap te zetten­. Kinderen
kunnen bellen met de Kinder­
telefoon. Ouders kunnen hulp
inroepen­bij het Centrum­Jeugd en
Gezin­ (CJG). En wie zich zorgen
maakt over een kind, kan bellen
met het Advies- en Meldpunt
Kinder­mishandeling Haaglanden.
HENRIËTTE GUEST
HENRIËTTE GUEST
Een beslissend telefoontje
Kracht zoeken in het gezin
Gaat het daar wel goed?
‘D
‘W
‘W
e Kindertelefoon
is een absoluut
veilige­ plek om je
verhaal te vertellen. Niemand
komt het te weten. Kinderen
bellen met kleine vragen
en grote problemen. We
luisteren en proberen samen
uit te vinden wat je het beste
kunt doen. Misschien zijn er
mensen die kunnen helpen,
een tante, een leraar of de
moeder­ van een vriendin.
En we bekijken wat je zelf
kunt doen om de situatie te
veranderen. Zo’n telefoontje
kan beslissend zijn. Het is de
eerste stap om uit de problemen te komen. Kinderen
bellen later weleens terug om
te vertellen dat ze veel aan
het gesprek hebben gehad.
De Kinder­telefoon heeft ook
een druk-bezocht webforum
en een ‘chatbox’ waar kinderen met elkaar praten over
serieuze onderwerpen als
relaties, pesten en seksualiteit. Een vorm van kindermishandeling speelt bij veel telefoontjes een rol. Soms is het
nodig dat er snel iets gebeurt.
Dan kunnen we meteen een
professionele­ hulpverlener bij
het gesprek betrekken. Maar
alleen als de beller dat zelf
wil. Het is nogal wat om met
je problemen naar buiten te
komen. Dat kost tijd. We
zeggen altijd wel: Jij hebt
recht op hulp, want wat jou
overkomt is niet normaal.’
Eric Ott
Stichting De Kindertelefoon
www.kindertelefoon.nl
ij krijgen het
meest te
maken­ met
kinder­mishandeling in de
vorm van verwaarlozing of
spanningen in een gezin door
een opeenstapeling van
problemen­. Een basisschool
maakt zich bijvoorbeeld zorgen over een gezin. De kinderen komen vaak te laat of
zijn ziek, zien er onverzorgd­ uit en zijn altijd moe. Op
verzoek van de school ben ik
langsgegaan om te zien wat
er speelde. Dat was nogal
wat. Er waren schulden en de
ouders waren overbelast.
Een voor een hebben we die
problemen aangepakt en
tegelijkertijd dingen geregeld
voor de kinderen. Ze hadden
geen schoolspullen en geen
computer. Daarvoor heb ik
een aanvraag ingediend bij
een fonds. Ook hebben we
gezorgd dat de kinderen naar
een sportclub konden.
Langzamerhand kwam het
gezin weer op de rails. Problemen werden minder zwaar
en de kinderen kregen meer
aandacht. Ouders gingen op
ons aandringen beter letten
op voldoende eten, slapen en
hygiëne. Door op tijd in actie
te komen, was er nog genoeg
kracht in dit gezin om met
onze hulp de situatie voor de
kinderen te verbeteren.
Gelukkig­ loopt het vaak zo.’
Moloud Hajjari
Gezinscoach bij het Centrum
Jeugd en Gezin (CJG)
www.cjgdenhaag.nl
ij krijgen telefoontjes van
mensen die
zich serieuze zorgen maken
over een kind. Dat kunnen
docenten of huisartsen zijn.
Of een buurman die kindergegil hoort bij de overburen
en zich afvraagt: Gaat het
daar wel goed? Ze kunnen bij
het AMK advies inwinnen
zonder dat het meteen een
officiële melding wordt.
We reiken vaak de goede
woorden aan om hun zorgen
bespreekbaar te maken.
Vraag eens aan moeder waar
de blauwe plekken bij haar
kind vandaan komen of
informeer­ bij de buurvrouw
of haar kind ziek is en daarom
zo moet huilen. De situatie
ligt soms anders dan je denkt.
Het AMK gaat pas actie
onder­nemen als we samen
met de beller tot de conclusie
komen dat er iets moet
gebeuren­. Dan wordt het
telefoontje een melding. Als
blijkt dat de zorgen terecht
zijn, proberen we de ouders
te overtuigen mee te werken
aan vrij­­willige hulpverlening.
Lukt dat niet, dan kan de
Kinderbescherming maat­
regelen afdwingen. Het gaat
om de veiligheid van het
kind. Laat mensen daarom
vooral bellen met hun zorgen.’
Joke Meulmeester
Vertrouwensarts bij het
Advies­- en Meldpunt
Kindermishandeling­ (AMK)
Haaglanden
www.amk-nederland.nl