Transcript Nieuwsbrief februari 2014

NIEUWSBRIEF FEBRUARI 2014
Jaargang 10 no. 52
STICHTING COMING HOME!
Help mee! Uw geld
komt geheel ten goede
aan ons werk met de
zigeunerkinderen
VAN HET BESTUUR
Beste lezers, lieve Coming Home vrienden,
!
Voor u ligt de eerste nieuwsbrief van 2014! Bent u het jaar ook gestart met goede voornemens? Misschien wilde u
meer gaan sporten of meer aandacht besteden aan uw gezin. En nu, zijn we zeven weken verder, hoe staat het ermee? Heeft u zich ook al weleens afgevraagd wat Gods voornemen is voor
2014? Hij maakt ook plannen, grote plannen…en zijn plannen falen
nooit! Wat vraagt Hij van ons in 2014? Nog veel is onzeker. Toch
mogen we tegen elkaar zeggen: Laten we vol vertrouwen vooruit
kijken! God is erbij! Want Jezus Christus is gisteren en vandaag
Dezelfde en tot in eeuwigheid!
Een veelbewogen jaar hebben we afgesloten. We hebben mooie reizen
gemaakt naar Roemenië, waar we o.a. hebben geklust, geëvangeliseerd,
hulp verleend en kampen hebben georganiseerd. Er zijn mooie thema’s
behandeld, er zijn vrijwilligers bijgekomen, we hebben nieuwe
contacten gelegd en we hebben lokaal een super enthousiast team! En zo zijn er nog veel meer zegeningen te noemen. Maar daarnaast
maakten we ook nare dingen mee. Ik denk dan aan de mensen die
overleden zijn, de hutjes die afgebrand zijn, de armoede en ziektes van
mensen die ons lief zijn. Ook waren er zorgen over teruglopende
sponsorgelden en een tekort aan projectmedewerkers. Maar door alles heen merken we steeds weer dat God voor ons zorgt
en onze gebeden verhoort.
!
—lees verder op pagina 2—
1
Inhoud!
!
1. Van het bestuur
2. Hulpgoederen & transport
3. Voorstellen: Ilse Hartog
4. Uit het team: Petri
5. Uit het team: Baba
6. Annemieke Bregman &
Restaurant Roma
7. Terugblik op de CH! avond
10. Slotwoord zomerreis
VERVOLG - VAN HET BESTUUR
In deze eerste nieuwsbrief van dit jaar zijn wij blij om
Annemieke Bregman aan u voor te stellen. Annemieke komt uit
Benthuizen. Zij is een 3e-jaars SPH-studente en gaat een
periode van vijf maanden het Roemeense team versterken als
werkstage voor haar opleiding. In deze nieuwsbrief leest u
meer over haar!
Daarnaast zullen in de periode van 17 t/m 21 maart 2014 drie
3e-jaars VWO-leerlingen van de Passie uit Rotterdam een week
stage gaan lopen onder leiding van een bestuurslid bij ons team
in Roemenië. We hopen voor hen en voor Annemieke op een
hele mooie en gezegende periode!
Er staan nog veel meer mooie berichten in deze nieuwsbrief
maar uiteraard verklap ik niet alles. Hartelijk dank voor uw
(financiële) steun en gebed het afgelopen jaar. Ik sluit graag af
met mooie Roemeense woorden die vorige maand geregeld
hebben geklonken: “ Vǎ dorescun an nou binecuvantat” óf
voor de niet-Roemenen onder ons “Ik wens jullie een gezegend
jaar”! Veel leesplezier…
Hanneke Ottervanger
HULPGOEDEREN & TRANSPORTEN
Winteraktie
Zeeman De Korf
leverde weer 10
dozen met nieuwe
kleding op voor
Roemenië.
Regelmatig gaan er transporten naar Roemenië met
hulpgoederen. Deze hulpgoederen zijn primair bestemd voor
ons project in Tirgu Mures. Regelmatig krijgen wij echter ook
materialen aangeboden, waar onze mensen in Roemenië niet
direct zelf iets aan hebben. Wel kunnen zij andere
hulporganisaties in Tirgu Mures of de directe omgeving daar
weer mee helpen. Zo is er inmiddels een mooi netwerk
ontstaan van hulporganisaties waar wij nauw mee
samenwerken. En je ziet zo ook regelmatig gebeuren dat wij
anderen kunnen helpen en even vaak anderen ons. Heel recent
konden wij zo een wasmachine in ontvangst nemen van de
stichting Diaconos uit Pasareni.
!
Schroomt u daarom niet om contact met ons op te nemen als
u goede spullen hebt, die overbodig zijn geworden. Natuurlijk
denkt u dan het eerst aan kleding. En dat klopt, die kunnen wij
nog steeds hard gebruiken. De grootste behoefte is op dit
moment aan kleding voor jong volwassenen. Maar ook is er behoefte aan knutsel en speelmateriaal voor
kinderen. Papier, kleurtjes, lijm, scharen etc. etc.
!
Met enige regelmaat krijgen wij ook (school-/kantoor)
meubilair aangeboden. Afhankelijk van de wensen van ons team
zenden wij ook dat naar Roemenië. !
De belangrijkste boodschap aan u dus: heeft u spullen, neem
aub contact met ons op om te vernemen of het geschikt voor
transport naar Roemenië. Email:
[email protected]
[2]
EVEN VOORSTELLEN:
!
ILSE HARTOG, NIEUW BESTUURSLID
WAAROM?
Mijn naam is Ilse Hartog en na de zomer van 2013 ben ik gevraagd om
bestuurslid te worden van de stichting Coming Home! Uiteraard
kende ik de stichting van naam, wist ik wie Daan en Debora waren en had ik gehoord over de reizen die door de stichting worden
georganiseerd. Maar in Roemenië was ik nog nooit geweest. Toch heb ik
vrijmoedig „ja” gezegd op de vraag en ik zal u uitleggen waarom.
We zijn inmiddels een half jaar verder en ik begin de stichting steeds
beter te leren kennen. Ik zie het enthousiasme en de betrokkenheid
van de commissieleden, reizigers en vrijwilligers. Ik heb kennis kunnen
maken met projectleiders Daan en Debora en het team in Roemenië. Ik
heb ontdekt dat de stichting Coming Home! bestaat uit een mooie
club mensen die zich met hart en ziel inzetten. Mooi dat ik daar me
daarbij mag aansluiten!
Ik ben getrouwd met Joost Hartog en woon in Krimpen aan den IJssel.
Tijdens mijn studie Geschiedenis en Afrikaanse Taal en Cultuur ben ik
geïnteresseerd geraakt in ontwikkelingswerk. Ik heb mijn studie afgerond
met een onderzoek in Oeganda. Daarna heb ik bij verschillende
hulpverleningsorganisaties gewerkt in Nederland (Tear, World Vision). In
2011 hebben Joost en ik de keuze gemaakt om een jaar voor ZOA in de
Democratische Republiek Congo te gaan werken. De Republiek Congo
is een van de armste landen ter wereld en in het gebied waar wij
woonden heeft een jarenlange oorlog gewoed. Dit komt door de vele
grondstoffen die in de bodem liggen begraven. Ook tijdens ons verblijf in
Congo waren er regelmatig rebellengroepen actief en laaide de strijd
steeds op. Wonen en werken in Congo was dus een intensieve-, maar
vooral erg waardevolle ervaring! Inmiddels werk ik alweer bijna een jaar bij een hulporganisatie in
Amsterdam. Daar werk ik mee aan de coördinatie van een programma
dat wordt gefinancierd door de Nederlandse overheid en wordt
uitgevoerd in zes Afrikaanse landen. Juist vanwege deze kennis en mijn
betrokkenheid bij- en hart voor ontwikkelingswerk hoop van
toegevoegde waarde te zijn in het bestuur. Ik wil mijn kennis en ervaring
van hulpverleningsprogramma’s graag inzetten voor het werk van de
stichting Coming Home! In april dit jaar zal ik voor het eerst van
mijn leven afreizen naar Roemenië, samen met een aantal andere
bestuursleden. Ik zie er erg naar uit om de mensen die betrokken zijn bij
CH! te ontmoeten, om verhalen te delen en om een beter beeld te
krijgen van de activiteiten van CH! door te zien wat er gebeurd in de
praktijk!
LET OP!
!
Het IBAN
nummer van
stichting
Coming Home!
is:
!
NL51 RABO
0335 794 319
Ilse Hartog
[3]
DEEL I: VANUIT HET TEAM:
Mijn naam is Petri Ioan en sinds juni 2013 werk ik voor de stichting Coming Home! Ik ben blij dat ik
onderdeel van dit team mag uitmaken. Inmiddels ben ik aardig ingewerkt en gewend in deze familie. Sinds januari ben ik verantwoordelijk voor het inloopprogramma in de ochtend. Mijn verlangen is om te
luisteren naar Gods stem. Het was in het begin niet al te makkelijk, maar nu beginnen er dingen te
gebeuren en zien we mensen veranderen. Halverwege januari heb ik enkele nieuwe regels ingevoerd in
het programma en ik hoop dat hierdoor liefde en blijdschap de boventoon zullen voeren tijdens het
inloopprogramma. Zodat de tieners die komen zullen veranderen in hun gedrag, houding en manier van
praten. Ik was verrast dat één van de jongens (Andras) zo snel veranderde sinds de ‘nieuwe’ regels werden
ingevoerd en ook werden gehandhaafd. Het is een lieve jongen, maar hij kent weinig discipline en zorgt
voor veel onrust. Binnen een week zei hij netjes ‘alsjeblieft’ als hij iets wilde en „dankjewel” als hij iets
kreeg. Dit zei hij niet alleen tegen ons als leiding, maar ook tegen zijn straatgenootjes. Een tijdje hebben we geprobeerd om lijm, alcohol en sigaretten apart te houden en aan het eind van het
programma terug te geven. Dit werkte niet en daarom is het nu verboden om met deze dingen het
terrein op- en het gebouw binnen te komen. Als ik zie dat één van hen het toch bij zich heeft, moeten ze
het of weggooien of buiten ons terrein ergens verstoppen. Mijn verlangen is dat we door dit werk veel levens kunnen veranderen en dat velen van hen Jezus zullen
zoeken en volgen en door Hem bevrijd worden. Ik wil eindigen met een tekst uit 1 Corinthe 2:9: “Maar het is zoals geschreven staat: Wat geen oog heeft gezien en geen oor heeft gehoord en in geen
mensenhart is opgekomen, dat is wat God bereid heeft voor hen die Hem liefhebben.”
Petri Ioan
Sociaal werker
PETRI IOAN
1 Cor. 2 vs 9:"
!
“Maar het is zoals
geschreven staat:
Wat geen oog heeft
gezien en geen oor
heeft gehoord en in
geen mensenhart is
opgekomen, dat is
wat God bereid heeft
voor hen die Hem
Liefhebben”.
[4]
BABA
DEEL II: VANUIT HET TEAM:
!
Graag wil ik met jullie iets delen over “mijn kinderen” uit Mureseni. Sinds deze zomer ga ik twee keer
in de week naar zes van hen toe om hen te leren lezen en schrijven. Veel kinderen gaan daar niet
school, omdat ze voor hun kleine broertjes en zusjes moeten zorgen. Als ik les geef, zitten ook al die
kleine kinderen rondom ons heen en voor hen neem ik kleurplaten en kleurtjes mee om ze rustig te
houden. In september hebben we ook enkele houten stoeltjes gebracht, waar de kinderen op konden
zitten en op leren schrijven. Nu het winter is, hebben de mensen hout nodig. Wellicht voelt u’m al aankomen. Vorige week kwam ik
weer om les te geven en alle stoeltjes waren weg. De ouders hadden ze in de kachel gedaan om het
huis warm te houden. Dus nu zitten we weer op de grond. Ondanks dat blijven de kinderen leergierig
en vrolijk. Iedere keer komen ze me tegemoet rennen om te laten zien dat ze hun huiswerk gemaakt
hebben. De lessen zijn hun enige vertier in hun verdere harde leven. Meisjes tussen 8 en 11 jaar zijn
bijna volleerde huisvrouwen. Ze koken, wassen, maken schoon en zorgen voor jongere kinderen. De
jongens in dezelfde leeftijd moeten het bos in om hout te zoeken. De kinderen zien er altijd smoezelig
uit, lopen vaak zonder sokken in hun hun gummilaarzen. De momenten dat wij er zijn, kunnen ze zich
even echt kind voelen. Het is moeilijk om ze achter te laten in het leven dat ze hebben. Maar ik ben blij
dat ons project iets voor deze kinderen kan betekenen.
Een ander mooi moment voor ons is het verhaal van een jongen van 14 jaar die bij ons in het
inloopprogramma kwam. Hij heet Adi. Het bleek dat hij van huis was weggelopen en dat hij liever op
straat wilde leven. Zijn ouders wilde hem niet ophalen en hadden liever dat hij naar een kinderhuis ging.
De kinderbescherming wilde er niets aan doen, omdat zijn ouders hem al eerder uit een kinderhuis
hadden gehaald. Na veel brieven en telefoontjes was de kinderbescherming bereid hem weer op te
nemen. Samen hebben we op de maatschappelijk werkster van de kinderbescherming gewacht. We
hadden een pakket met kleding en speelgoed gemaakt en beloofd dat we met hem in contact zouden
blijven. Toch moest hij huilen, want hij wilde op straat blijven, met zijn nieuwe vriendjes. Hij rookte al en
ook rook hij af en toe naar lijm. Gelukkig is hij van de straat en binnenkort zal hij naar pleegouders
gaan. We hopen en bidden dat hij deze nieuwe kans zal grijpen en iets van zijn leven gaat maken. Baba
Maatschappelijk werker
[5]
ANNEMIEKE BREGMAN
Beste lezers,
!
Graag wil ik me aan u voorstellen. Ik ben Annemieke Bregman, 20 jaar
oud en woon in Benthuizen. Ik ben 3e jaars SPH (Sociaal Pedagogische
Hulpverlening) studente. Toen mij vorig jaar bekend werd dat ik de
helft van de tien maanden stage ook naar het buitenland mocht, hoefde
ik hier niet lang over na te denken. Ook de keuze voor Roemenië was
snel gemaakt, want ik ben er al verschillende keren geweest. !
In Zăuan, net over de grens met Hongarije, heeft onze kerk een
zustergemeente en wat meer in het oosten van het land woont een
goede kennis van ons, Saskia Verdoes in Oneşti. Ook heeft mijn zus
een jaar in Bacău vrijwilligerswerk gedaan voor Asociaţia Betania,
onderdeel van stichting HCR (Hulpverlening door Christenen in
Roemenië). Het leek me leuk om me voor een nieuwe organisatie in te zetten en na zoeken op internet kwam ik
terecht bij de stichting Coming Home! Na eerst een gesprek gehad te hebben met het Nederlandse
bestuur, heb ik de knoop doorgehakt en besloten er voor te gaan. Begin februari ben ik voor vijf maanden
vertrokken om het Roemeense team te gaan versterken. Ik keek er erg naar uit en ben benieuwd naar wat
me te wachten. Gelukkig heb ik heb al mogen ervaren dat het als het ware één grote familie is en ik
welkom ben. Jullie gaan vast nog van mij horen!
Annemieke Bregman
RESTAURANT ROMA
Voor de zomervakantie was Restaurant Rome er niet meer van gekomen. De tweede zomerreis vertrok
toch nog eerder dan de eerste reis, dus was het actieprogramma wel erg vol. Een nieuwe datum vinden is
dan lastig, zeker met opstartweekenden in de kerken en de nodige open dagen van de gemeenten.
Weifelend werd gekozen voor 28 december. !
Achteraf bleek het een geweldige datum! Iedereen heeft genoeg gekookt met de Kerstdiners, de familiebezoekjes zijn weer even ‘klaar’ en we puffen uit op de bank, op naar oud en nieuw… Ideaal dus voor een
verwenmoment!
De reisdeelnemers hadden van alles uit de kast gehaald, diverse salades, voorgerechtjes en lekkere hapjes
gemaakt door alles en iedereen. Het hoofdgerecht was een keur aan pasta’s, rollades en sauzen, waar een
aantal keer flink van werd opgeschept. Gelukkig bleef er nog genoeg over, waar het keukenpersoneel goed
raad mee wist! Het was gewoon te lekker. !
En tussendoor speelden Bert en Ineke met een vrolijke giraffe verschillende ronden crazy bingo. Er werden
de nodige grappen en grollen uitgehaald. Mensen werden flink in de gesponsorde prijzen gezet. Het was
erg gezellig. Zonder dat je er erg in had, werd het toetje geserveerd: ijs, chocoladetaarten, bokkepootjes
taarten, tiramisu en vruchten. Vreselijk lekker en goed verzorgd! En: €1.000 netto bijdrage voor de reizen!
Super gedaan organisatoren. Het was een mooie avond met zoveel Krimpense en Capelse vrienden. Het
doet goed dat ons werk zo breed gedragen blijft. Op naar de volgende!
Kees Kropff, voorzitter
[6]
TERUGBLIK INFORMATIE-AVOND COMING HOME!
Op12 oktober vorig jaar was het zover: weer een ouderwetse
informatieavond over het werk van de stichting Coming Home! Als bestuur hadden we er voor gekozen het team vanuit Roemenië
naar Nederland te halen. Daan en Debora waren hier al voor een
korte break, maar wij hadden ook onze Roemeense medewerkers
Jeno, Baba en Petri voor een paar dagen naar Nederland gehaald.
De avond begon met een „Meet and Greet”, in het kerkelijk centrum
van de Dorpskerk was ruimschoots de gelegenheid te spreken met
Daan en Debora, met onze teamleden en met de diverse
bestuursleden. De opkomst overtrof onze verwachtingen! !
Ruim anderhalf uur werd er in een vol kerkelijk centrum gesproken
met iedereen. Het was mooi om iedereen te treffen: oud reisgenoten,
sponsoren, belangstellenden, familieleden, geïnteresseerden etc. etc.
Een geanimeerde avond.
!
Om acht uur trokken we de kerk in voor een presentatie over het
werk van de stichting Coming Home! Bestuurslid John Hagers nam
de aanwezigen mee in een presentatie met de onderwerpen:
- waar staan we?
- waar willen we naar toe?
- welke activiteiten ondernemen we in Nederland
- wat verwachten wij van U?
- en … een surprise
!
De surprise bestond uit het afscheid van twee Coming Home-ers van
het eerste uur. Allereerst werd afscheid genomen van Guus van de
Giessen. Guus was er bij bij een van de eerste reizen en heeft sinds
die tijd, altijd op de achtergrond, hard gewerkt voor het collecteren
en sorteren van kleding en andere hulpgoederen en hij regelde alle
transporten naar Roemenië.Vanwege zijn inmiddels hoge leeftijd
moest Guus met pijn in het hart stoppen. Hij werd nog even
door ons in het zonnetje gezet.
!
Daarnaast namen we afscheid van een echte ‚founder’. Jean Kasbergen, man achter de eerste reizen, man die jaarlijkse naar
Roemenië reist, lang het gezicht van Coming Home! was en veel voor
de stichting heeft betekend, nam afscheid. Ook Jean werd door Kees
Kropff in het zonnetje gezet met verhaal en een compilatie foto’s van
10 jaar reizen naar Roemenië.
!
Hierna was het tijd voor de praiseband Testify, waar ons
bestuurslid Gerard Kalkman deel van uit maakt, om de avond met
lofprijzing en dankzegging af te sluiten. Als bestuur willen wij hierbij
iedereen bedanken die aanwezig is geweest en ons op deze avond te
kennen heeft gegeven het werk te steunen. Want zonder uw steun is
het moeilijk invulling te geven aan de taak die wij ervaren te hebben
binnen ons project in Tirgu Mures.
John Hagers, secretaris
[7]
MEER OVER COMING HOME!
HELPT U OOK
MEE?
Stichting Coming Home! is een
stichting die staat voor transparantie,
oprechtheid en gelijkwaardigheid. Alle
sponsorgelden komen ten goede aan
het project zigeunerkinderen en
daklozen. Wij hebben uw steun hard
nodig om dit werk voort te zetten!
!
Een kleine gift kan het verschil maken
of een kind wel of geen eten krijgt.
Alle giften zijn aftrekbaar voor de
belastingdienst.
!
!
!
Namens de zigeunerkinderen
en daklozen hartelijk dank aan alle
donateurs!
STICHTING COMING HOME!
!
Postadres: Chopinstraat 61
Telefoon: 2901 EC Capelle aan den IJssel
0180-551232/ 010-4423062
Fax: 0180-590044
voorzitter: [email protected] secretaris: [email protected]
penningmeester: [email protected] !
Bankrekeningno. NL51 RABO 0335 794 319
Kvk nummer: 24392814
!
Uw gift is meer dan welkom!
!
WWW.STICHTINGCOMINGHOME.NL
[8]