Transcript Jubileumakuut

60 jaar Medica
Gegroet Medica
Als een persoon 60 jaar wordt, begint hij te denken hoe het rustiger kan. Het eind
van de carrière is in zicht, er komt meer tijd vrij voor andere activiteiten, spelen met
de kleinkinderen bijvoorbeeld. De ouderdomsziektes beginnen op te komen, er moet
gedacht worden aan het pensioen. Maar bij Medica gaat het anders. Wij bezitten de
eeuwige jeugd door het nieuwe bloed dat jaar in jaar uit door Leuven stroomt. Bloed
dat het Medica-organisme leven geeft, zodat wij vitaal en dynamisch blijven. Telkens
hebben mensen een nieuwe kijk op Medica, zijn er nieuwe ideeën die circuleren, nieuwe
problemen die aangepakt moeten worden. De rode draad blijft echter dezelfde: Medica
van, door en voor studenten.
Het is die open geest geworteld in dat onwrikbare principe dat ons ertoe brengt om
telkens het beste van onszelf te geven.
Een jubileum is net als bij de mens ook een moment om stil te staan, te reflecteren en
te evalueren. Na te denken over wat de toekomst brengt. Na te denken over wat er in
de toekomst beter kan. De handvaten voor de volgende 60 jaar nu al aan te reiken. Dit
willen we dit jaar bereiken samen met jullie hulp, zodat we vanuit een brede en goede
fundering de toekomst van Medica samen kunnen bouwen.
Aangezien de levensverwachting de laatste 60 jaar ook enorm is toegenomen, verwacht
ik jullie daarom allemaal binnen 60 jaar opnieuw hier voor de 120e jubileumviering!
Tot dan!
Victor
Weekblad van de vzw Medica * Speciale uitgave * gratis * 1300 exemplaren
www.medica.be * Brusselsestraat 246 * 3000 Leuven * foon 016/206869
[email protected] * VU:Victor Mazereel * Wagenweg 5, 3000 leuven * 0475 21 14 36
Het nieuwe Medicaschild
Het oudste schild
Het ‘nieuwe’ oude schild
Het vervangen schild
Aan het einde van vorig academiejaar gingen er stemmen op om het schild van Medica
te vervangen door het oude schild. De jubileumweek leek het praesidium de ideale week
om het nieuwe schild in te huldigen. Nu deze wijziging door CeRa is goedgekeurd stellen
we met veel trots Medica’s nieuwe schild voor.
Onze oud-praeses Jasper van Criekinge heeft uitgebreid onderzoek gedaan naar de
geschiedenis der Medicaschilden:
Op mijn bijzonder korte schattenjacht naar ons oude schild ben ik te rade gegaan bij een
goede vriend en club-/kringgeleerde, in het Leuvense studentenleven beter bekend als
“Pelle”. Heel veel wijzer ben ik er niet uit geworden, maar wat ik weet ga ik hieronder
proberen uit de doeken te doen. Deze historie zal in de loop van volgend academiejaar
wellicht verder uitgebreid worden wanneer wij ons als hongerige wolven zullen storten
op het archief van de KUL, op zoek naar kennis en wijsheid.
Ons allereerste schild stamt van de tijd dat Medica nog geen kring as such was, maar
eerder een ‘Centrale Raad’ met hierin de jaarraden, Taal en Kennis, Sint-Lucas, etcetera.
Dit was ook het schild dat in de allereerste Leuvense, groene codex gepubliceerd werd.
Jaren later is Medica dan overgeschakeld naar een ander soort schild met kleuren, met
een zirkel, met de esculaap en de kleuren. Geen idee waarom, maar ineens gingen alle
kringen eenzelfde soort schild gebruiken, ieder met hun eigen tekens en kleuren, maar
uiteindelijk toch een grote eenheidsworst. Medica ging hier vlijtig in mee en zo ontstond
ons ‘echte schild’. Dit schild is ook nog steeds het schild dat bij het KVHV gebruikt
wordt, zoals te bewonderen in de studentencodex op pagina 89.
Op de een of andere manier is er in de loop van de afgelopen jaren een soort Painttransformatie in ons schild geslopen, waardoor kleur, lettertype en zirkel verbasterd zijn
tot het schepsel dat wij nu ons schild durven noemen.
2
Interview met Paul broos
Naar aanleiding van het zestigjarig bestaan van Medica
halen we herinneringen op aan de studententijd van
een van de bekendste oudgedienden van de faculteit
geneeskunde, professor dr. em. Paul Broos, bekend
als chirurg, traumatoloog, professor anatomie, zijn
lieverdjes en tegenwoordig van de lessen Geschiedenis
der geneeskunst.
Hoe was uw studententijd? Had u een band met
Medica in uw tijd?
Van de familie uit was ik voorbeschikt om patissier te
worden, het beroep van mijn vader en grootvader, maar
aangezien ik zulke hoge punten had gehaald op het
secundair en ik niet zoveel goesting had om elke dag aan
de oven te staan besloot ik om aan een universitaire studie
te beginnen. Mijn droomstudie was geschiedenis, maar
aangezien mijn vader een voorkeur had voor geneeskunde ben ik in 1964 begonnen aan
de studie geneeskunde. In het eerste jaar was ik veel bezig met muziek en had ik door
het jaar heen de studies een beetje laten zitten. In juni heb ik zo hard moeten werken dat
ik, na verder zonder problemen te slagen, in het eerste jaar heb besloten om het nooit
meer nodig te laten zijn om zo hard te studeren. Dat voornemen heb ik de volgende
jaren waargemaakt, als voorbeeldige student heb ik in nagenoeg iedere les gezeten,
ijzersterke notities gemaakt en hoge punten gehaald.
Op het eerste zicht heb ik dus weinig met Medica gehad in mijn studententijd, maar schijn
bedriegt! De verhoudingen tussen de jaarpraesessen (de huidige jaarverantwoordelijken)
en mij waren altijd goed. Ook in de jaren ’60 waren er lessen waar meer studenten
kwamen en lessen waar de aanwezigheden van tijd tot tijd wat tegenvielen. In lessen
waar de professor vroeg of er iemand van Medica aanwezig was en er niemand van
Medica aanwezig was hadden we de afspraak dat ik dan opstond als vertegenwoordiger
van Medica, om achteraf verslag uit te brengen aan de jaarpraesessen.
Tijdens uw studies was hebben ook de protesten van Leuven Vlaams plaatsgevonden,
wat is u daarvan bijgebleven?
In 1968 bereikten de protesten van Leuven Vlaams het hoogtepunt, ik heb zelf nooit meegedaan
met de betogingen, dat was niet mijn stijl. Debatten deed ik wel mee, maar roepen op straat is
niet mijn ding. De meeste Vlamingen waren natuurlijk voor de splitsing van de universiteit al
waren er ook aan Vlaamse kant tegenstanders, men hield zich vast aan tradities, de universele
universiteit waar je al tijden zowel Franstalige als Vlaamstalige studies kon volgen, het verlies
van deze mogelijkheid en de eenheid werd soms als verlies beschouwd. Daarnaast was men
ook bang voor negatieve gevolgen voor de lokale horeca en werkgelegenheid.
3
Ook aan de Waalse kant waren de meningen heus niet zo zwart-wit, er waren genoeg
professoren die niet absoluut tegen de splitsing van de universiteit gekant waren. De
manier waarop stond ze alleen niet aan, het voelde vernederend aan om op die manier
uit Leuven geschopt te worden.
De onrust in Leuven was niet uniek en niet louter studentikoos, in onder andere Duitsland
en Frankrijk waren er in deze periode studentenrevoltes. Al deze gebeurtenissen moet
men natuurlijk ook zien in het licht van de Koude Oorlog, er waren dan ook onruststokers
met extreemlinkse elementen. Deze deden niet zozeer mee om de universiteit te splitsen
maar eerder tegen het establishment an sich, een voorbeeld in Leuven hiervan was de
Studentenvakbeweging. Men gebruikte de bestaande onrust om de huidige machthebbers
opzij te zetten, zoals dit ook gebeurd is met de mei ’68-beweging in Frankrijk.
Het is dit jaar Vesaliusjaar in Leuven, u heeft er een boek over geschreven, kunt u
daar kort wat over vertellen?
Als ik daar over begin kan ik uren blijven vertellen, maar ik zal kort wat over Vesalius’
tijd in Leuven vertellen. Dit jaar is het 500 jaar geleden dat Andreas Vesalius in Brussel
is geboren. Vesalius heeft ook een aantal jaar in Leuven gestudeerd, aanvankelijk is
hij begonnen aan het Paedagogium castre, het voorbereidend onderwijs met Latijn en
Grieks, hier heeft hij al een initiële interesse opgedaan in de anatomie. Hierna heeft
hij gestudeerd aan het fameuze Collegium trilingue (drietalencollege, ze leerden hier
Latijn, Grieks en Hebreeuws), opgericht op aandringen van Erasmus van Rotterdam
zodat men wetenschappelijke teksten in de oorspronkelijke taal lezen kon.
Hierna vertrok Vesalius naar Parijs om de studies geneeskunde aan te vangen, hij zou
hier van 1533 tot 1536 geneeskunde studeren om uiteindelijk te vertrekken wegens de
oorlog tussen de Habsburgse keizer Karel V en de Franse koning Frans I. Als Brabander
was hij een onderdaan van de keizer en hij kon dus niet in Parijs blijven. Dit is het geluk
van Leuven omdat hij terug in Leuven voor 1 jaar verder ging met zijn studies. In die
tijd was het erbarmelijk gesteld met de faculteit geneeskunde, sinds 20 jaar hadden er
geen dissecties plaatsgevonden en er waren geen skeletten beschikbaar voor onderricht.
Daarom heeft hij van het galgenveld van Leuven een kadaver van de galg gehaald en
heeft hij hiervan een skelet in elkaar gestoken.
Dit skelet was zo’n succes dat de burgemeester van Leuven, Adriaan Blehenius,
Vesalius heeft gevraagd om publieke dissecties te houden. In 1537 kreeg hij het aan
de stok met de eigenlijke professor anatomie Hieronimus Thriverius (ook Brachelius
genoemd omdat hij afkomstig was van Brakel, de gemeente van de De Croo-familie) in
een discussie over de methode waarop de aderlating moest gebeuren.
Nadien voelde Vesalius zich niet meer thuis in Leuven en is hij via een kleine omweg
in Padua uitgekomen, uiteindelijk zou hij nooit meer terugkeren in Leuven. In zijn tijd
na Leuven heeft hij een aantal voor de wetenschap en de geneeskunde zeer belangrijke
werken uitgebracht, met als meesterwerk De humani corporis fabricia.
4
Vlak voor zijn emeritaat is professor Broos gevraagd om het vak Geschiedenis van de
geneeskunde te doceren, aangezien geschiedenis altijd zijn grote liefde is gebleven
heeft hij natuurlijk direct ja gezegd. Wie meer over Vesalius en de geschiedenis der
geneeskunst wil horen of wil kunnen zeggen dat hij les heeft gehad van een Leuvens
icoon kan zich in het tweede semester inschrijven voor het vrije vak Geschiedenis
van de geneeskunde.
prominenten uit de oudkernraad
Leden van de kernraad van Medica (weet je niet wat de kernraad is? Lees dan het artikel
vanaf pagina 6) verdwijnen na een jaar in de spotlights te staan niet zomaar ergens in
de schaduw. In de archieven hebben we een aantal oudkernraadleden gevonden die
professor zijn geworden of een andere publieke functie uitoefenen.
Een kleine selectie uit deze prominenten:
- Louis Ide (N-VA): barverantwoordelijke
- Koen Peers (professor, programmadirecteur POC sportgeneeskunde):
barverantwoordelijke
- Bert Aertgeerts (professor, programmadirecteur POC huisartsgeneeskunde):
onderwijsverantwoordelijke
- Rik Willems (professor, hoofd van RvB Medica): praeses
- Joris Vandenberghe (professor psychiatrie): praeses
- Dirk Van Raemdonck (professor, programmadirecteur POC geneeskunde): praeses
- Patrick Vankrunkelsven (Open VLD): praeses
- Gert van Assche (prof spijsvertering): praeses
5
Vooreerst was er Taal en
Kennis, een overkoepelende en
uitgesproken
Vlaamsgezinde
vereniging uit 1902 als reactie
op het Franstalig overaanbod
aan
verenigingen.
Een
vereniging met oorspronkelijk
meerdere afdelingen voor de
verschillende opleidingen, waar
de geneeskundige tak dus slechts
M�����’� ���������
Een genesis hoort te beginnen met
“in den beginne was er niets”, maar
in casu Medica is dat niet waar.
Gaan we een kleine 60 jaar terug
in de tijd, dan is er van Medica,
Akuut of Doc’s Bar inderdaad geen
sprake, maar waar studenten zijn,
zijn verenigingen nooit veraf. En de
studenten geneeskunde hadden
een ruime keuze.
De Federatie was slechts een
kort leven beschoren want in ’54’55 bereidde Dolf Holemans de
afsplitsing voor van een ‘Centrale
Raad’ en het academiejaar erna
had de student geneeskunde een
faculteitskring. Tegelijk was het een
afsplitsing en een overkoepeling,
want die verenigingen bleven
nog
verschillende
tientallen
jaren bestaan. De samenwerking
van Taal en Kennis, de St.Lucasgilde, Pteron, de zeven
jaarkringen en het medischwetenschappelijk
magazine
Palfijn, wiens geest voortleeft in
A��������� �� ������������
verbonden aan de opleidingen
van de toenmalige faculteit
Geneeskunde in de Confederatie
der Leuvense Kringen.
U merkt het misschien niet, maar in Medica’s wandelgangen heerst
momenteel een ware verkiezingskoorts. Maandag vinden immers
de voorverkiezingen plaats voor het praesidium dat volgend
academiejaar het estafettestokje overneemt. Wie de 57e praeses
Medicae wordt, dat weten we binnenkort. Het doet natuurlijk wel de
vraag rijzen: wie waren de anderen?
<Jan Blykers>
blad “voor alternatieven in de
geneeskunde”: het verloor om
de zoveel jaar zijn vaste klanten
en de concurrentie met de meer
standvastige
studentenbladen
(lees:
Akuut)
nekte
zijn
populariteit. Sinds de jaren ’80
daalde het aantal medewerkers,
exemplaren en edities, maar het
duurde tot in 2011 voor Medica
het blad definitief ten grave
droeg, een beslissing die menig
Medicaminnend hart beroerde.
Het blad heeft een grotere
geschiedenis dan Medica zelf en
BMW represent!
Biomedische wetenschappen is
een kleine en jonge richting, maar
in ‘07-‘08 leverden ze hun eerste
praeses, Vincent Pruniau. Na een
half jaar hield hij het wel voor
bekeken en nam zijn vice-praeses
Hanne Beinsberger het roer over.
Barbara Kerstiëns
De frisse verschijning aan
Medica’s hoofd van vorig jaar was
een aangename afwisseling, maar
de eerste vrouwelijke praeses
was Saartje niet. Dat was Barbara
Kerstiëns in ‘80-‘81.
In de kantlijn
Medica, een lange geschiedenis
een deel van was. Stuk voor
stuk verdwenen die afdelingen
tot uiteindelijk Taal en Kennis
vereenzelvigd werd met de
geneeskundige afdeling. Verder
waren er ook de St.-Lucasgilde,
een deontologische kring voor
alle Vlaamse artsen en artsen
in spe, Pteron, de kring voor de
geneeskundige pendelstudent, en
had elk jaar een eigen jaarkring. In
1945 vormden Taal en Kennis, de
St-Lucasgilde, de Farmaceutische
Kring en de Kring der Lichamelijke
Opvoeding
samen
de
Geneeskundige Federatie. Deze
vertegenwoordigde de studenten
Taal en Kennis, Pteron, de St.Lucasgilde, ze bleven nog even
bestaan binnen Medica, maar
doofden geleidelijk uit en wie er
nu nog iets van wil terugvinden
moet al behoorlijk diep graven.
Palfijn was standvastiger en bleef
decennia lang bestaan in een
knipperlichtrelatie met Medica. Nu
eens Medica’s vlaggenschip, dan
weer een radicaal onafhankelijk
deze Aktu’s, werd Medica gedoopt
en Rik Vandekerckhove, die het
later schopte tot minister van
Wetenschapsbeleid, beet de spits
af als praeses.
Four more years!
Wie ijverig meetelde merkt dat
het praesides niet overeenkomen
met de levensjaren van Medica.
Dat komt omdat er vier praesides
een dubbele termijn deden:, met
name Francis Vandenbussche
(‘65-‘67), Karel De Koker ( ‘71-‘73),
Raf Stevens (‘73-‘75) en Jos De
Smedt (‘76-‘78).
Faculteitsraadzitjes
Medica heeft eigenlijk altijd
een goede relatie gehad met de
faculteit. Getuige daarvan zijn
de zetels in de faculteitsraad,
een van de hoogste organen, die
Medicavertegenwoordigers
al
hebben sinds 1968.
Medica aan de macht
Medica’s eerste praeses schopte
het zoals gezegd tot minister
van
Wetenschapsbeleid,
maar
Rik
Vandekerckhove
was niet de enige. Ook Patrik
Vankrunkelsven was ooit praeses,
Louis Ide (NVA-senator) was
barverantwoordelijke
en
de
huidige
programmadirecteur
van de opleiding geneeskunde,
professor Dirk Van Raemdonck,
was praeses in ‘83-‘84.
Palfijn is een blad van uitersten: van het linkse werden 5000 exemplaren
verkocht (jawel, verkocht!), enkele jaren later was Palfijn plots herleid tot
een kopietje van een handgeschreven document.
Een
faculteitskring
heeft
uiteraard nood aan een huis,
een vaste stek, wat Medica in
de beginjaren werd geboden
in het Bellarmino op het Pater
Damiaanplein
dankzij
de
gastvrijheid van een zeker pater
Fimmers. In 1962 vormde de
praeses Jan Goris Medica om tot
vzw en maakt het zo mogelijk om
datzelfde jaar nog in een eigen
fakhuis te trekken. De oplettende
lezer heeft nu al door dat dat
onmogelijk het 25-jarige Doc’s
Bar kan zijn. Effectief, na het
krappe secretariaat op het Pater
Damiaanplein huurde Medica
een bouwval in de Onze-LieveVrouwstraat. Onder Jan Carlier
H�� M���������
Medica is nu een van de weinige
grote Leuvense kringen zonder
periodiek verschijnend magazine.
De Aktu’s vullen dat gemis
niet op, maar trachten terug
bekendheid en interesse op te
wekken bij het lezerspubliek. Het
was immers het gebrek daaraan
dat het blad de das omdeed.
De huidige structuur van Medica
P��������� ���������
In het prille begin was Medica
enkel
een
Centrale
Raad,
bedoeld om de verschillende
verenigingen, die elk een sterke
onafhankelijke werking hadden,
te coördineren. Geleidelijk aan
kwamen er werkgroepen op
initiatief van Medica zelf. Een
van de eerste was bijvoorbeeld
de
werkgroep
Sport,
die
voetbalwedstrijden organiseerde
tussen
de
jaarkringen.
Later kwamen er ook de
cursusdienst en werkgroepen
voor
internationalisering
en
cultuur. Tegelijkertijd werden de
oorspronkelijke
verenigingen
minder populair en in de loop
van Medica’s geschiedenis zijn
die dus volledig verdwenen.
E�������
(‘70-’71)
verhuisde
Medica
van nr. 6 naar nr. 2 in dezelfde
sraat, maar het eerste échte
Medicahuis wordt onder Jos De
Smedt (’76-’77) aangekocht in
de Tervuursestraat nr. 9. Het is
pas na al deze omzwervingen
dat Medica in ’87-’88 zijn intrekt
nam in Doc’s Bar, en de rest is
geschiedenis.
M����� ��� ���
Beslissingen die deze personen
nemen
kunnen
zo’n
grote
impact hebben dat ze de
verantwoordelijkheid onderling
delen. Maar als het dagelijks
bestuur gesloten is, heb je
natuurlijk
communicatielijnen
nodig van de werkgroepen naar
de Kernraadleden. De jaarraden
worden bijvoorbeeld opgevolgd
door de praeses, de meeste
‘activiteitenwerkgroepen’
(Aperitiefconcert, Ski, Halftime
...) door de vice-praeses en
Akuut door de secretaris. Medica
groeide zo van een centraliserend
overlegorgaan naar een sterk
hiërarchische organisatie.
kon bespreken. Deze Kernraad
kan je de ‘top negen’ noemen:
de
praeses,
vicepraeses,
beheerder,
secretaris,
onderwijsverantwoordelijken,
cursusdienstverantwoordelijke,
WG
Sociaal-verantwoordelijke,
barverantwoordelijke.
Het is een zeldzaamheid, maar soms
kan het gebeuren, zoals hier in 1984,
dat er twee kiesploegen opkomen.
Spoiler: ploeg Thom wint en Thomas
D’Hooghe wordt Medica’s 26e praeses.
Tijdens de voorverkiezing van
maandag wordt niet heel het
praesidium
verkozen,
maar
slechts de 22 ‘verplichte functies’,
die functies die voor aanvang van
het academiejaar vast moeten
liggen. En van die verplichte
functies zijn er maar zeventien
écht verplicht om een verkiesbare
ploeg te hebben. Die verkiesbare
ploeg wordt dan goedgekeurd in,
u raadt het al, de kiesweek. Dan
kan je niet meer stemmen op
enkele weetjes en mijlpalen vind
je in de kantlijn.
Praesidiumlintjes
De langste en meest emotionele
CeRa die ik ooit meemaakte,
is met voorsprong die over
praesidiumlintjes. Medica is een
van de weinige kringen die er geen
“Er zijn zelfs baby’s die je kunt
ophangen”
Medica telt vele werkgroepen en
nog veel meer ex-werkgroepen.
Een curiosum in ons archief vonden
we WG Kindermishandeling. We
vermoedden dat het ertegen was,
maar toen we deze uitspraak van
professor Jan Eggermont, destijds
voorzitter van de werkgroep,
terugvonden in een Palfijn van
enkele jaren terug, fronsten we
toch even.
De minder gekende structuur is
die van de vzw. Deze heeft een
Algemene Vergadering (AV) en
een Raad van Bestuur (RvB) en
hierin zetelen Kernraadleden en
ex-Kernraadleden. In principe
opereren deze onafhankelijk en
is de RvB de uitvoerder en de
AV de goedkeurder, maar in de
praktijk komen deze bij Medica
overeen. Ze komen slechts
enkele keren per jaar samen
en bieden wat continuïteit
voor projecten die lopen over
verschillende jaren. De volledige
structuur en geschiedenis van
Medica uit de doeken doen zou
ons veel te ver leiden, maar
Dat die kiesweek afleidt van
de inhoud is een spijtige zaak
de individuele kandidaten, maar
enkel nog je fiat eraan verlenen.
In de praktijk kunnen er zelden
twee verkiesbare ploegen, met
elk dus minimaal zeventien
leden, gevormd worden. Het
komt er dus voor de kiesploeg op
neer een voldoende hoog aantal
stemmers te mobiliseren om de
verkiezing geldig te maken. Het
is om die reden dat die kiesweek
volgeladen zit met activiteiten en
waarom er een schijncompetitie
met een lolploeg op poten wordt
gezet.
Medica’s aperitiefconcert is een traditie die al een tijdje meegaat. Hier ziet u de editie van 1984. Niet in de PDS-aula, maar
gewoon op gasthuisberg.
is dubbel: enerzijds is het een
faculteitskring met een dagelijks
bestuur dat Kernraad heet en een
strategisch
beslissingsorgaan
dat historisch nog steeds de
Centrale
Raad
of
kortweg
CeRa genoemd wordt. Op de
tweewekelijkse CeRa komen de
werkgroepverantwoordelijken
en de jaarverantwoordelijken
samen, maar deze is open voor
elk Medicalid en de verslagen
worden openlijk gepubliceerd in
de Akuut. Deze doorgedreven
openheid is waar Medica zo trots
op is, maar had ook tot gevolg dat
er nood was aan een Kernraad die
gevoelige thema’s toch besloten
Marxistisch Medica
In de jaren ’70 was Medica niet
zo angstvallig politiek neutraal
als het nu is. Integendeel, een
onzer praesides, Kris Merckx, was
zelfs actief MLB-lid (MarxistischLeninistische beweging). Dit
leidde tot grote discussies en
Medica de verzoener
Midden
jaren
‘80
waren
tumultueuze jaren voor de
Leuvense studentenkringen. De
Algemene Studentenraad (ASR)
werd stroef en ondemocratisch
bevonden, maar voorstellen tot
verandering werden steevast
afgeblokt. In 1986 was de maat
vol voor Ekonomika, VRG en
Romania en ze stapten om de Krul
(Kringunie Leuven) te vormen.
Medica bleef, samen met het
merendeel van de andere kringen,
de ASR steunen, maar trad op als
verzoener. Het duurde maar enkele
jaren eer de Krul helemaal spaak
liep en de rebellerende kringen
schoorvoetend
terugkeerden.
De reünie van die kringen werd
LOKO genoemd en de lang
bepleite veranderingen kwamen er
uiteindelijk toch door.
heeft. Tijdens die vergadering
werd wel eens beweerd dat wij
die ooit afschaften omdat we
deze te elitair vonden en we een
open kring wilden zijn zonder
drempel voor de studenten. In het
studentenarchief van Leuven vond
ik na uren zoeken geen bewijs
van het bestaan van deze lintjes.
Wel hadden we t-shirts, polo’s en
K-Way’s (toen die nog cool waren).
(sinds dit jaar komt er wel wat
verandering in komt door de
verplichting voor een kiesploeg
om een beleidsplan uit te
brengen). In Leuven werken we
immers als sinds jaar en dag
met
getrapte
verkiezingen.
In een voorverkiezing wordt
Bronnen:
Medica’s Fotoboek aller jaren
1994-1995, Studentenarchief:
Palfijn en Akuut 1952 - nu
Dit artikel is licht geredigeerde
versie van het artikel van
oudhoofdredacteur van de Akuut
Jan Blykers. (Aktu 10, jaargang 2)
Niveau: basisschool
de ploeg gekozen, die quasi
altijd goedkeuring krijgt in de
kiesweek, maar wie zij op hun
beurt verkiezen in LOKO en aan
de faculteit of zelfs als rector,
daarvan komt bitter weinig terug
naar het niveau van de student
die stemde in mei.
Het Medicaschild zoals we het nu kennen is slechts een kleine vijftien jaar oud.
Daarvoor kende Medica al (minstens) drie andere schilden. In 2014 het schild weer
aangepast, zie hiervoor pagina 2.
Kernraad of niet?
De huidige bezetting van Medica’s
Kernraad is ook niet sinds Medica’s
ontvangenis stabiel gebleven. We
herinneren ons nog dat Sociaal
een kernraadfunctie werd, alsook
vice-praeses, en Onderwijs BMW.
Er was zelfs even sprake van een
tiende Kernraadfunctie voor de
Internationaal-verantwoordelijke.
Maar ook een degradatie uit
Kernraad is mogelijk, zo was ook
Akuutverantwoordelijke en zelfs
Major Domus (Medica’s klusjesman/
vrouw) ooit een Kernraadfunctie.
Major Domus blijft wel de enige
functie zonder maximumbudget.
polemieken in ons kortlevend
kringblad
‘diploom’.
Medica
zwoor uiteindelijk alle politieke
overtuigingen af, maar het linkse
imago sleepte nog lang aan.
Een duik in het archief
Heel de week kan je in O&N1 een tentoonstelling bekijken over 60 jaar Medica. Onze
archiefverantwoordelijke vond alvast een heel mooi Akuuttekstje van een praeses van vele
jaren geleden.
Brief aan Sophie en haar Fozzy’s
Sophie,
Nu de Sheherazade-kinders van de Zon hun allerlaatste kunstjes uit de hoge hoed hebben
getoverd in een bruisende week voor de Paasvakantie, waarin we al virtueel afscheid van
elkaar hebben genomen, nu de voorbije veertiendaagse ons weer met beide voetjes op de overigens harde - begane grond heeft doen belanden, is het inderdaad abrupt doorgedrongen
dat het nu echt wel over is. We zijn uitgetoverd, we hebben ons best gedaan, hopelijk hebben
onze Medicaantjes er wat aan gehad, nu is het tijd geworden op plaats te ruimen voor een
nieuwe lichting “dienaars”.
En dat is maar goed ook. Elk jaar een nieuw geluid, frisse ideeën, nieuwe wijn, is wat dit
Huis en alles wat errond draait, overeind houdt, nu al meer dan veertig jaren lang. Het feit
dat we maar één flits zijn in deze heuse traditie waarbinnen we héél even de kans krijgen te
gaan voor wat we waard zijn, is wat elk praesidium weer tot het uiterste doet gaan, vooraleer
we ook maar de kans krijgen uitgeblust te raken of ons “gearriveerd” te voelen.
Ook volgend jaar zal dat niet anders zijn, Sophie. De volgende weken zal ik je no hier of
daar naar meetronen, een paar dingen laten zien als een stukje watergewenning voor de grote
zwemmarathon. Maar uiteindelijk zullen jullie hem zelf moeten zwemmen natuurlijk. Als
één brok enthousiasme zal ook jij daarbij starten vanuit een bepaalde opvatting, met een pak
idealen; zo en zo zou je het graag zien, dat en dat gaan we zéker doen...
Het zal je leiden van Onderwijsraad naar W.G. Bouw, van de ‘Evaluatie-commissie
Toelatingsexamen” naar de Interkannenfuif en de vrijdagse klassiekers “Voorwoordje Akuut”
en Kringraad. Op sommige momenten jezelf voelen voorbijhollen en even alles op een hoopje
willen gooien. Maar ook: vele toffe contacten, vaak blij aanschouwen hoe een Werkgroep
“draait”, wat “onze mensen” weer hebben klaargekregen voor hun collega’s, ondanks O
ervaring, O loon, krap tijdschema... Inspiratie om er zelf ook weer de beuk in te gooien.
Tot slot: Gun jezelf zeker ook eens de gelegenheid om alle idealen aan de kant te schuiven
voor een losse relativerende babbel bij een frisse pint, volgens de regels van de kunst voor
U getapt door Uw eigenste Meestertappers...
Ik zal het allemaal toch een beetje missen.
Geniet ervan, lieve Fozzy’s. God bless You!
Voor de laatste maal: Fijne week... nog, Frédéric
Een oprechte sympathisant
11
JubileumAgenda
Datum
Heel de week
TIJD
Dinsdag 11/11
Woensdag 12/11
Donderdag 13/11
PLAATS
ACTIVITEIT
Foyer O&N 1
Tentoonstelling 60
jaar Medica
20u
Doc's Bar
Weerwolvenspel
11.30-14.30
Foyer O&N 1
Pannenkoekenverkoop
20u
Aula Lacroix
Jubileumcantus
21.30u
Pater Damiaanplein
Fakkeltocht Medica
22u
Doc's Bar
Jubilee Night
Jubileumwoordzoeker
T
N
A
R
A
S
L
L
L
O
G
I
U
A
N
K
T
J
S
T
Z
U
A
E
F
A
C
G
I
N
I
E
G
G
S
E
B
R
T
A
E
O
I
S
H
A
S
U
J
R
A
A
S
U
N
C
E
R
S
W
T
H
E
E
T
E
H
U
U
R
M
U
K
S
O
R
C
B
D
V
W
R
K
K
M
U
A
K
U
U
T
U
E
E
E
O
N
N
E
B
T
I
G
N
G
M
J
E
R
T
B
C
A
N
T
U
S
C
U
S
U
E
R
T
E
S
D
A
E
U
R
O
T
E
N
T
O
O
N
S
T
E
L
L
I
N
G
T
E
B
E
E
B
K
E
U
S
E
I
S
S
E
S
V
N
N
M
E
U
O
E
E
G
E
E
S
M
T
L
G
G
R
G
S
C
L
T
T
E
J
S
O
E
R
C
M
K
E
K
O
L
H
H
E
E
H
R
U
L
S
L
U
I
U
A
C
S
O
U
N
E
A
N
S
H
E
E
R
C
R
E
O
S
A
D
L
T
B
U
I
O
R
O
B
E
S
A
E
A
E
S
G
S
E
U
E
M
I
U
S
H
I
C
Z
E
D
R
A
O
M
S
S
E
O
E
S
A
O
S
S
O
N
I
F
N
L
A
J
S
I
N
Z
K
E
R
R
U
S
S
K
U
S
O
W
S
T
T
O
Z
E
V
U
D
E
I
D
E
S
A
C
G
I
K
R
T
R
T
L
S
E
U
C
E
U
E
M
I
G
D
E
N
E
G
C
S
M
A
U
K
A
B
H
E
S
B
O
N
M
S
I
E
D
D
E
G
S
R
C
O
D
E
W
N
C
T
S
U
A
F
H
D
C
E
A
B
I
S
P
A
E
A
O
D
T
B
M
E
D
A
N
G
I
A
U
A
B
A
D
M
G
R
T
R
A
B
R
R
S
A
E
L
R
E
Z
N
E
S
A
R
R
R
E
W
M
R
E
O
R
E
R
B
O
E
C
S
S
K
N
D
A
R
B
L
D
N
C
D
B
E
L
M
P
E
S
W
S
T
I
C
V
A
G
E
E
L
E
E
U
U
S
R
B
M
N
S
U
C
A
V
H
R
C
H
T
A
I
R
K
H
I
R
R
R
M
Z
E
E
W
B
S
K
G
E
E
A
S
I
U
S
T
E
O
E
K
K
L
G
L
G
R
F
R
M
R
U
A
A
N
L
H
L
V
J
C
G
R
E
M
A
R
M
B
N
E
T
S
K
E
U
C
A
J
G
T
D
B
T
T
B
R
A
P
M
G
S
R
E
S
E
E
E
S
R
C
G
M
D
C
O
M
E
S
A
T
B
T
S
T
O
O
O
A
S
O
C
N
N
M
H
R
A
A
U
V
S
I
K
E
I
M
C
A
Z
K
B
Redactie: Simon Planken (hoofdredactie), Shana Wouters (eindredactie)
Met dank aan: Jan Blykers (artikel p6-10)
(?) MEDICA
(?) DOCS
(?) BAR
(?) VICTOR
(?) ZAMO
(?) CERA
(?) WERKGROEP
(?) JUBILEUM
(?) AKUUT
(?) CANTUS
(?) TENTOONSTELLING
(?) BRUSSELSESTRAAT
(?) GASTHUISBERG
(?) GENEESKUNDE
(?) BMW
(?) PRAESES
(?) SCHILD
(?)
KREISLAUFZUSAMMENBRUCH