Transcript Verbonden met Veldhoven André Driessen

Verbonden met Veldhoven
De baas van Veldhoven
De klok van de Caeciliakerk heeft net 8
keer geslagen als mijn verbondenheid met
Veldhoven begint. Koning Winter regeert met
straffe hand als ik op de dag voor oudjaar
1965 mijn eerste adem uitblaas
André Driessen
Woonplaats:
Veldhoven
Werk:
Tekstschrijver,
schrijftrainer en
presentatiecoach.
Eigenaar van Andries
Tekst, Training en Advies
in huize ‘Reanto’ in de Kerkakkerstraat. Twee
decennia lang is Veldhoven-dorp dé plek waar
ik met kloppend hart ‘de eerste keer’ ervaar.
Van mijn eerste pasjes in de woonkamer, via
mijn eerste verliefdheid op juffrouw Veraart
tot het eerste kusje van Jeanet van Kasteren,
in het paadje tussen de Abtstraat en de
Frits Verhagenstraat. De navelstreng met
Veldhoven wordt pas doorgesneden als ik
huize ‘Reanto’ verlaat om Bestuurskunde te
studeren in Leiden.
Als klein jongetje was ik trots op mijn vader,
die op het gemeentehuis werkte. Toon
Driessen kende Veldhoven en Veldhoven
kende Toon Driessen. Was de televisie kapot?
Geen probleem. Pa Bazelmans dronk samen
met mijn vader een borrel in de voorkamer,
terwijl zijn zoon Wiljan het bakbeestje van
Philips uit elkaar draaide. Was de bodem
van de fles jonge jenever in zicht, dan reden
we samen naar de Dorpstraat om achterom
bij slijterij Bijnen de voorraad aan te vullen.
Verse haantjes kochten we op de Heiberg en
voor een doosje bolknaks van Hofnar was
Toontje Prinsen het adres.
Het voorbeeldgedrag van mijn vader
vervaagde toen zijn voetsporen van deze
aardbol verdwenen. Mijn keuze voor
Bestuurskunde was een laatste stuiptrekking
om mijn jeugddroom te verwezenlijken: de
baas van Veldhoven worden.
Nu ben ik zelf vader van Julian en Annabel.
Elke dag opnieuw geniet ik van hun eerste
keer. Hun eerste stapjes, hun eerste woordjes,
de eerste schooldag en de eerste dromen
over later als ze groot zijn. Natuurlijk ben ik
benieuwd of Julian in mijn voetsporen treedt.
‘Papa, ik wil graag een skelter hebben.’
‘Waarom?’
‘Dan kan ik - net als jij vroeger - naar een
afspraak rijden.’
‘Waar heb je dan een afspraak?’
‘Op het gemeentehuis.’
‘Wil jij ook de baas van Veldhoven worden?’
‘Nee, tekstschrijver.’
‘En wat ga je bij de burgemeester doen?’
‘Jou helpen met teksten schrijven.’
Geen wonder dat ik graag in de voetsporen
van mijn vader wilde treden. Daarom stapte
ik elke dag op mijn rode skelter en reed naar
het gemeentehuis. In werkelijkheid was de
hoek van de straat mijn eindbestemming.
Daar kreeg ik van mevrouw Van de Oever een
speculaasje en een aai over mijn blonde bol.
Verbonden met Veldhoven