Transcript Dat Fondü! Düsse Geschichte, leibe Frünn hört sick leugenhaftig an

Stefan Reiß, Ines Renken, "Adventliches Kaffeetrinken, Schwalingen, 30 November 2014
Dat Fondü!
Düsse Geschichte, leibe Frünn hört sick leugenhaftig an, aber se is wahrhaftig
passiert. Afspeelt hat se sick eenmal vör eeinige Tiet in us Dörp. De Namen von de
Lüt, de de Hauptrull in düsse Geschicht speelen daut, will ick nich verroan. Ick nenn
se mal Opa un Oma, denn dat weun se ja uck.
An us Dörprann hebbt de beiden sick son lüttjet Stück Land kofft. Dor stünn ne ole
Bredderbude up, un de het Opa in all de Johren üm- an und utbaut. Und mit de Tiet
harr hei dor son richtig schmukke und gemütliche Villa trechtschaustert. Taun
Schluß het Opa denn uck noch för son beten Komfort sorgt. De Pump käum vun
buten na binnen, un vör de Husdör het he een groten Windfang henset. Dan het he
extra so groot makt, dat he dor uck noch een Lokus ünnerkreig. Dormit ha dat uck
en End mit de Brummerhochtied in Sommer. Un Winnerdags breuk sick keener
mehr wat aff tau freeien.
Weil Oma und de Gardinen dat schmöken nich verdrägen künn, het Opa sick dat
Lokus gemütlich innricht. Hei het et schier tapeziert un an de Wand hüng dat
Hochtiedsbild vun de beiden. Öber sien Lokus segg hei ümmer: "Dat is mien
Paradies." Un dor schmök hei denn uck sien Piep un lees de Böhme Times dorbi.
Oma un Opa jüm eere Kinners wohnt uck in us Dörp un beseuken de beiden aff un
tau un vertellen jüm oftmals von dan neeisten Stand de hütigen Technik, un wat se
sick allet anschafft harn.
Eenmal vertellen se vun jüm eeren "Fondü-Apperat", dan se sick kofft hebbt. Se
schwarmt davon in de höchsten Töne, wie schön dat weu un wie gemütlich. Dat
man dan ganzen Abend davör sitten künn, sick wat vertellen un en Glas Wien oder
ne Flasche Beer dortau drinken künn. So hebbt s denn dee olen Lüt neegierig mokt,
un tau Wienachten loten se sick so'n ullet Ding schenken. De Kinners hebbt allet
dorför metbrocht, dan Putt, dan Dreibock, de Spritlamp, Tellers, Gabels, Fett, Sprit
und sogoor ne Flasche Wien. Bevör sei güngen, hebbts jüm eer Öllern genau
verkloort, wie de Sach funxionieren dä.
Nu wollen Oma un Opa de Höllnmaschin mal utprobeern. So kreeg de Karpen, de
noch inne Badewann schwimmen dä, noch een Dag Gnadenfrist. Opa füng an un
meuk dan Apparat klor. Hei füll de Spritlamp up, un dä dat Fett in den Putt, Oma
deck dan Disch un meuk de Flasche Wien up. De beiden Olen hebbt sick dat so
richtig gemütlich mokt. Un dat güng ja nu uk allet ganz gaut, bet Opa sick eenmool
son beten töffelig anstellen dä. Em is een Stück Fleisch von de Gabel in dat Fett rin
fallen. Hei angel un angel un kreeg dat goore Stück Fleisch nich tau faten. Do leg
hei de Gabel ut de Hand un lang mit de Fingers in dat heete Fett.
Na dor weu wat los! Opa röhr up, reet mit de Hand dan Putt vun Dreebock, un jaul
at wie so'n verleevten Kater, dan sine Brut utneit is. Hei danz up een Bein dörch de
Stuv, at wi Kinners up de Straat bien Hinkepott.
Mit de Gemütlichkeit har dat ja nun een End. Opa reeit de Husdör open, un aff güng
dat na'n Doktor.
Wie Opa nu weg weu, meuk Oma eestmal Inventur: Vun Disch weu de Politur in
Ammel, de Dischdeekn, de Stauhl un de Teppich weun fuller Fettplacken. Ein Glück,
dat dat Öl keen Füer fungen het. Süss weu vielleicht noch de ganze Hütt affbrennt.
Vun Fondü har Oma de Nees bet bobenhenn full, un so kipp se dat heite Fett
mitsamt dat Fleisch und dan Sprit in dat Lokus. Jüst at se fertig weu un sick ein
beten verpusten woll, keum Opa na Hus. De ganze Hand harn se em verbunnen un
gegen de Weidag het hei een Sprütt kregen.
De Schreck is Opa woll so'n beten up dan Magen schlaan, denn hei möss ute Böx.
Hei har‘n Barg Last dormit de Böx hendal tau trecken. Ober hei kreeg dat trecht.
Dann fummel hei mit siene heile Poote sien Schmöktüch ut de Tasch. Mit de Piep
twischen de Teen, dan Tabaksbütel twischen de Bein un de Riethölters ünnern Arm
kreig hei dat Ganze taun dampen. Danah schmiet hei dat brennende Rietholt
twischen siene Bein an dan Spassmaker vörbie in dat Lokusbecken.
Rumms sä dat, un eene Stichflamme scheut ut dat Becken rut un verseng Opa dan
Achtersten un noch wat mehr. Opa brüll at wenns em affsteeken wolln. Hei sprüng
hoch von sien Thron un leup rut ut de Döör. Sien Hemdsärmels brenn‘ lichterloh.
Oma seech de Bescherung, grapsch sick den nächsten Ammel full Water un
schwupp kreeg Opa tein Liter Water vörn Oars. Nü seech sien Achtersten so schier
ut, wie een affgebrennten Ontenoars. Doruphen schick de Doktor em in't
Krankenhus. Dor hebts em sien Fohrgestell so beplustert, datt hei 14 Dag sick nich
bücken künn. De meiste Tied leeg hei upen Buk un het doröber nahdacht, wieso dat
Lokusbecken explodieren künn.
Löder het Oma ehm allet vertellt. Seit dan Dag steiht de Fondü-Apparat nu up'n
Spitzbodden und wat old.