ਥਾਪਿਆ ਨ ਜਾਇ ਕੀਤਾ ਨ ਹੋਇ ॥ ਆਿੇ ਆਪਿ ਪਨਰੰ ਜਨੁ ਸੋਇ ॥ ਪਜਪਨ ਸੇਪਿਆ ਪਤਪਨ ਿਾਇਆ ਮਾਨੁ ॥ ਨਾਨਕ ਗਾਿੀਐ ਗੁਣੀ ਪਨਧਾਨੁ.
Download ReportTranscript ਥਾਪਿਆ ਨ ਜਾਇ ਕੀਤਾ ਨ ਹੋਇ ॥ ਆਿੇ ਆਪਿ ਪਨਰੰ ਜਨੁ ਸੋਇ ॥ ਪਜਪਨ ਸੇਪਿਆ ਪਤਪਨ ਿਾਇਆ ਮਾਨੁ ॥ ਨਾਨਕ ਗਾਿੀਐ ਗੁਣੀ ਪਨਧਾਨੁ.
ਥਾਪਿਆ ਨ ਜਾਇ ਕੀਤਾ ਨ ਹੋਇ ॥ ਆਿੇ ਆਪਿ ਪਨਰੰ ਜਨੁ ਸੋਇ ॥ ਪਜਪਨ ਸੇਪਿਆ ਪਤਪਨ ਿਾਇਆ ਮਾਨੁ ॥ ਨਾਨਕ ਗਾਿੀਐ ਗੁਣੀ ਪਨਧਾਨੁ ॥ ਗਾਿੀਐ ਸੁਣੀਐ ਮਪਨ ਰਖੀਐ ਭਾਉ ॥ ਦੁਖੁ ਿਰਹਪਰ ਸੁਖੁ ਘਪਰ ਲੈ ਜਾਇ ॥ ਗੁਰਮੁਪਖ ਨਾਦੰ ਗੁਰਮੁਪਖ ਿੇਦੰ ॥ ਗੁਰਮੁਪਖ ਰਪਹਆ ਸਮਾਈ ॥ ਗੁਰੁ ਈਸਰੁ ਗੁਰੁ ਗੋਰਖੁ ਬਰਮਾ ਗੁਰੁ ਿਾਰਬਤੀ ਮਾਈ॥ ਜੇ ਹਉ ਜਾਣਾ ਆਖਾ ਨਾਹੀ ਕਹਣਾ ਕਥਨੁ ਨ ਜਾਈ ॥ ਗੁਰਾ ਇਕ ਦੇਪਹ ਬੁਝਾਈ ॥ ਸਭਨਾ ਜੀਆ ਕਾ ਇਕੁ ਦਾਤਾ ਸੋ ਮੈ ਪਿਸਪਰ ਨਾ ਜਾਈ ॥੫॥ ਤੀਰਪਥ ਨਾਿਾ ਜੇ ਪਤਸੁ ਭਾਿਾ ਪਿਣੁ ਭਾਣੇ ਪਕ ਨਾਇ ਕਰੀ ॥ ਜੇਤੀ ਪਸਰਪਿ ਉਿਾਈ ਿੇਖਾ ਪਿਣੁ ਕਰਮਾ ਪਕ ਪਮਲੈ ਲਈ ॥ ਮਪਤ ਪਿਪਿ ਰਤਨ ਜਿਾਹਰ ਮਾਪਣਕ ਜੇ ਇਕ ਗੁਰ ਕੀ ਪਸਖ ਸੁਣੀ ॥ ਗੁਰਾ ਇਕ ਦੇਪਹ ਬੁਝਾਈ ॥ ਸਭਨਾ ਜੀਆ ਕਾ ਇਕੁ ਦਾਤਾ ਸੋ ਮੈ ਪਿਸਪਰ ਨਾ ਜਾਈ॥੬॥ ਜੇ ਜੁਗ ਿਾਰੇ ਆਰਜਾ ਹੋਰ ਦਸੂਣੀ ਹੋਇ ॥ ਨਿਾ ਖੰ ਡਾ ਪਿਪਿ ਜਾਣੀਐ ਨਾਪਲ ਿਲੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥ ਿੰ ਗਾ ਨਾਉ ਰਖਾਇ ਕੈ ਜਸੁ ਕੀਰਪਤ ਜਪਗ ਲੇ ਇ ॥ ਜੇ ਪਤਸੁ ਨਦਪਰ ਨ ਆਿਈ ਤ ਿਾਤ ਨ ਿੁਛੈ ਕੇ ॥ ਕੀਟਾ ਅੰ ਦਪਰ ਕੀਟੁ ਕਪਰ ਦੋਸੀ ਦੋਸੁ ਧਰੇ ॥ ਨਾਨਕ ਪਨਰਗੁਪਣ ਗੁਣੁ ਕਰੇ ਗੁਣਿੰ ਪਤਆ ਗੁਣੁ ਦੇ ॥ ਤੇਹਾ ਕੋਇ ਨ ਸੁਝਈ ਪਜ ਪਤਸੁ ਗੁਣੁ ਕੋਇ ਕਰੇ ॥੭॥ ਸੁਪਣਐ ਪਸਧ ਿੀਰ ਸੁਪਰ ਨਾਥ ॥ ਸੁਪਣਐ ਧਰਪਤ ਧਿਲ ਆਕਾਸ ॥ ਸੁਪਣਐ ਦੀਿ ਲੋ ਅ ਿਾਤਾਲ ॥ ਸੁਪਣਐ ਿੋਪਹ ਨ ਸਕੈ ਕਾਲੁ ॥ ਨਾਨਕ ਭਗਤਾ ਸਦਾ ਪਿਗਾਸੁ ॥ ਸੁਪਣਐ ਦੂਖ ਿਾਿ ਕਾ ਨਾਸੁ ॥ ੮ ॥ ਸੁਪਣਐ ਈਸਰੁ ਬਰਮਾ ਇੰਦੁ ॥ ਸੁਪਣਐ ਮੁਪਖ ਸਾਲਾਹਣ ਮੰ ਦ ॥ ਸੁਪਣਐ ਜੋਗ ਜੁਗਪਤ ਤਪਨ ਭੇਦ ॥ ਸੁਪਣਐ ਸਾਸਤ ਪਸਪਿ੍ਪਤ ਿੇਦ ॥ ਨਾਨਕ ਭਗਤਾ ਸਦਾ ਪਿਗਾਸੁ ॥ ਸੁਪਣਐ ਦੂਖ ਿਾਿ ਕਾ ਨਾਸੁ ॥੯॥ ਸੁਪਣਐ ਸਤੁ ਸੰ ਤੋਖੁ ਪਗਆਨੁ ॥ ਸੁਪਣਐ ਅਿਸਪਿ ਕਾ ਇਸਨਾਨੁ ॥ ਸੁਪਣਐ ਿਪਿ ਿਪਿ ਿਾਿਪਹ ਮਾਨੁ ॥ ਸੁਪਣਐ ਲਾਗੈ ਸਹਪਜ ਪਧਆਨੁ ॥ ਨਾਨਕ ਭਗਤਾ ਸਦਾ ਪਿਗਾਸੁ ॥ ਸੁਪਣਐ ਦੂਖ ਿਾਿ ਕਾ ਨਾਸੁ ॥੧੦॥ ਸੁਪਣਐ ਸਰਾ ਗੁਣਾ ਕੇ ਗਾਹ ॥ ਸੁਪਣਐ ਸੇਖ ਿੀਰ ਿਾਪਤਸਾਹ ॥ ਸੁਪਣਐ ਅੰ ਧੇ ਿਾਿਪਹ ਰਾਹੁ ॥ ਸੁਪਣਐ ਹਾਪਥ ਹੋਿੈ ਅਸਗਾਹੁ ॥ ਨਾਨਕ ਭਗਤਾ ਸਦਾ ਪਿਗਾਸੁ ॥ ਸੁਪਣਐ ਦੂਖ ਿਾਿ ਕਾ ਨਾਸੁ ॥੧੧॥ ਮੰ ਨੇ ਕੀ ਗਪਤ ਕਹੀ ਨ ਜਾਇ || ਜੇ ਕੋ ਕਹੈ ਪਿਛੈ ਿਛੁਤਾਇ || ਕਾਗਪਦ ਕਲਮ ਨ ਪਲਖਣਹਾਰੁ ॥ ਮੰ ਨੇ ਕਾ ਬਪਹ ਕਰਪਨ ਿੀਿਾਰੁ ॥ ਐਸਾ ਨਾਮੁ ਪਨਰੰ ਜਨੁ ਹੋਇ ॥ ਜੇ ਕੋ ਮੰ ਪਨ ਜਾਣੈ ਮਪਨ ਕੋਇ॥੧੨॥ ਮੰ ਨੈ ਸੁਰਪਤ ਹੋਿੈ ਮਪਨ ਬੁਪਧ || ਮੰ ਨੈ ਸਗਲ ਭਿਣ ਕੀ ਸੁਪਧ || ਮੰ ਨੈ ਮੁਪਹ ਿੋਟਾ ਨਾ ਖਾਇ ॥ ਮੰ ਨੈ ਜਮ ਕੈ ਸਾਪਥ ਨ ਜਾਇ ॥ ਐਸਾ ਨਾਮੁ ਪਨਰੰ ਜਨੁ ਹੋਇ ॥ ਜੇ ਕੋ ਮੰ ਪਨ ਜਾਣੈ ਮਪਨ ਕੋਇ॥੧੩॥ ਮੰ ਨੈ ਮਾਰਪਗ ਿਾਕ ਨ ਿਾਇ ॥ ਮੰ ਨੈ ਿਪਤ ਪਸਉ ਿਰਗਟੁ ਜਾਇ ॥ ਮੰ ਨੈ ਮਗੁ ਨ ਿਲੈ ਿੰ ਥੁ॥ ਮੰ ਨੈ ਧਰਮ ਸੇਤੀ ਸਨਬੰ ਧੁ॥ ਐਸਾ ਨਾਮੁ ਪਨਰੰ ਜਨੁ ਹੋਇ ॥ ਜੇ ਕੋ ਮੰ ਪਨ ਜਾਣੈ ਮਪਨ ਕੋਇ॥੧੪॥ ਮੰ ਨੈ ਿਾਿਪਹ ਮੋਖੁ ਦੁਆਰੁ ॥ ਮੰ ਨੈ ਿਰਿਾਰੈ ਸਾਧਾਰੁ ॥ ਮੰ ਨੈ ਤਰੈ ਤਾਰੇ ਗੁਰੁ ਪਸਖ ॥ ਮੰ ਨੈ ਨਾਨਕ ਭਿਪਹ ਨ ਪਭਖ॥ ਐਸਾ ਨਾਮੁ ਪਨਰੰ ਜਨੁ ਹੋਇ ॥ ਜੇ ਕੋ ਮੰ ਪਨ ਜਾਣੈ ਮਪਨ ਕੋਇ ॥੧੫॥ ਿੰ ਿ ਿਰਿਾਣ ਿੰ ਿ ਿਰਧਾਨੁ ॥ ਿੰ ਿ ਿਾਿਪਹ ਦਰਗਪਹ ਮਾਨੁ ॥ ਿੰ ਿੇ ਸੋਹਪਹ ਦਪਰ ਰਾਜਾਨੁ ॥ ਿੰ ਿੇ ਕਾ ਗੁਰੁ ਏਕੁ ਪਧਆਨ ॥ ਜੇ ਕੋ ਕਹੈ ਕਰੈ ਿੀਿਾਰੁ ॥ ਕਰਤੇ ਕੈ ਕਰਣੈ ਨਾਹੀ ਸੁਮਾਰੁ ॥ ਧੌਲ ਧਰਮੁ ਦਇਆ ਕਾ ਿੂਤੁ ॥ ਸੰ ਤੋਖੁ ਥਾਪਿ ਰਪਖਆ ਪਜਪਨ ਸੂਪਤ ॥ ਜੇ ਕੋ ਬੁਝੈ ਹੋਿੈ ਸਪਿਆਰੁ ॥ ਧਿਲੈ ਉਿਪਰ ਕੇਤਾ ਭਾਰੁ ॥ ਧਰਤੀ ਹੋਰੁ ਿਰੈ ਹੋਰੁ ਹੋਰੁ ॥ ਪਤਸ ਤੇ ਭਾਰੁ ਤਲੈ ਕਿਣੁ ਜੋਰੁ ॥ ਜੀਅ ਜਾਪਤ ਰੰ ਗਾ ਕੇ ਨਾਿ ॥ ਸਭਨਾ ਪਲਪਖਆ ਿੁਿੀ ਕਲਾਮ ॥ ਏਪਹ ਲੇ ਖਾ ਪਲਪਖ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ॥ ਲੇ ਖਾ ਪਲਪਖਆ ਕੇਤਾ ਹੋਇ ॥ ਕੇਤਾ ਤਾਣੁ ਸੁਆਪਲਹੁ ਰੂਿੁ ॥ ਕੇਤੀ ਦਾਪਤ ਜਾਣੈ ਕੌਣੁ ਕੂਤੁ ॥ ਕੀਤਾ ਿਸਾਉ ਏਕੋ ਕਿਾਉ ॥ ਪਤਸ ਤੇ ਹੋਏ ਲਖ ਦਰੀਆਉ ॥ ਕੁਦਰਪਤ ਕਿਣ ਕਹਾ ਪਿਿਾਰੁ ॥ ਿਾਪਰਆ ਨ ਜਾਿਾ ਏਕ ਿਾਰ ॥ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਿੈ ਸਾਈ ਭਲੀ ਕਾਰ ॥ ਤੁ ਸਦਾ ਸਲਾਮਪਤ ਪਨਰੰ ਕਾਰ ॥੧੬॥ ਅਸੰ ਖ ਜਿ ਅਸੰ ਖ ਭਾਉ ॥ ਅਸੰ ਖ ਅਸੰ ਖ ਅਸੰ ਖ ਅਸੰ ਖ ਿੂਜਾ ਅਸੰ ਖ ਤਿ ਤਾਉ ॥ ਗਰੰ ਥ ਮੁਪਖ ਿੇਦ ਿਾਿ ॥ ਜੋਗ ਮਪਨ ਰਹਪਹ ਉਦਾਸ ॥ ਭਗਤ ਗੁਣ ਪਗਆਨ ਿੀਿਾਰ ॥ ਅਸੰ ਖ ਸਤੀ ਅਸੰ ਖ ਦਾਤਾਰ ॥ ਅਸੰ ਖ ਸੂਰ ਮੁਹ ਭਖ ਸਾਰ ॥ ਅਸੰ ਖ ਮੋਪਨ ਪਲਿ ਲਾਇ ਤਾਰ ॥ ਕੁਦਰਪਤ ਕਿਣ ਕਹਾ ਿੀਿਾਰੁ ॥ ਿਾਪਰਆ ਨ ਜਾਿਾ ਏਕ ਿਾਰ ॥ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਿੈ ਸਾਈ ਭਲੀ ਕਾਰ ॥ ਤੂ ਸਦਾ ਸਲਾਮਪਤ ਪਨਰੰ ਕਾਰ ॥੧੭॥ ਅਸੰ ਖ ਮੂਰਖ ਅੰ ਧ ਘੋਰ ॥ ਅਸੰ ਖ ਿੋਰ ਹਰਾਮਖੋਰ ॥ ਅਸੰ ਖ ਅਮਰ ਕਪਰ ਜਾਪਹ ਜੋਰ ॥ ਅਸੰ ਖ ਗਲਿਢ ਹਪਤਆ ਕਮਾਪਹ ॥ ਅਸੰ ਖ ਿਾਿੀ ਿਾਿੁ ਕਪਰ ਜਾਪਹ ॥ ਅਸੰ ਖ ਕੂਪਿਆਰ ਕੂਿੇ ਪਿਰਾਪਹ ॥ ਅਸੰ ਖ ਮਲੇ ਛ ਮਲੁ ਭਪਖ ਖਾਪਹ ॥ ਅਸੰ ਖ ਪਨੰਦਕ ਪਸਪਰ ਕਰਪਹ ਭਾਰੁ ॥ ਨਾਨਕ ਨੀਿੁ ਕਹੈ ਿੀਿਾਰੁ ॥ ਿਾਪਰਆ ਨ ਜਾਿਾ ਏਕ ਿਾਰ ॥ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਿੈ ਸਾਈ ਭਲੀ ਕਾਰ ॥ ਤੂ ਸਦਾ ਸਲਾਮਪਤ ਪਨਰੰ ਕਾਰ ॥੧੮॥ ਅਸੰ ਖ ਨਾਿ ਅਸੰ ਖ ਥਾਿ ॥ ਅਗੰ ਮ ਅਗੰ ਮ ਅਸੰ ਖ ਲੋ ਅ ॥ ਅਸੰ ਖ ਕਹਪਹ ਪਸਪਰ ਭਾਰੁ ਹੋਇ ॥ ਅਖਰੀ ਨਾਮ ਅਖਰੀ ਸਾਲਾਹ ॥ ਅਖਰੀ ਪਗਆਨੁ ਗੀਤ ਗੁਣ ਗਾਹ ॥ ਅਖਰੀ ਪਲਖਣੁ ਬੋਲਣੁ ਬਾਪਣ ॥ ਅਖਰਾ ਪਸਪਰ ਸੰ ਜੋਗੁ ਿਖਾਪਣ ॥ ਪਜਪਨ ਏਪਹ ਪਲਖੇ ਪਤਸੁ ਪਸਪਰ ਨਾਪਹ ॥ ਪਜਿ ਿੁਰਮਾਏ ਪਤਿ ਪਤਿ ਿਾਪਹ ॥ ਜੇਤਾ ਕੀਤਾ ਤੇਤਾ ਨਾਉ ॥ ਪਿਣੁ ਨਾਿੈ ਨਾਹੀ ਕੋ ਥਾਉ ॥ ਕੁਦਰਪਤ ਕਿਣ ਕਹਾ ਿੀਿਾਰੁ ॥ ਿਾਪਰਆ ਨ ਜਾਿਾ ਏਕ ਿਾਰ ॥ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਿੈ ਸਾਈ ਭਲੀ ਕਾਰ ॥ ਤੂ ਸਦਾ ਸਲਾਮਪਤ ਪਨਰੰ ਕਾਰ ॥੧੯॥ ਭਰੀਐ ਹਥੁ ਿੈਰੁ ਤਨੁ ਦੇਹ ॥ ਿਾਣੀ ਧੋਤੈ ਉਤਰਸੁ ਖੇਹ ॥ ਮੂਤ ਿਲੀਤੀ ਕਿਿੁ ਹੋਇ ॥ ਦੇ ਸਾਬੂਣੁ ਲਈਐ ੳਹੁ ਧੋਇ ॥ ਭਰੀਐ ਮਪਤ ਿਾਿਾ ਕੈ ਸੰ ਪਗ ॥ ੳਹੁ ਧੋਿੈ ਨਾਿੈ ਕੈ ਰੰ ਪਗ ॥ ਿੁੰ ਨੀ ਿਾਿੀ ਆਖਣੁ ਨਾਪਹ ॥ ਕਪਰ ਕਪਰ ਕਰਣਾ ਪਲਪਖ ਲੈ ਜਾਹੁ ॥ ਆਿੇ ਬੀਪਜ ਆਿੇ ਹੀ ਖਾਹੁ ॥ ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੀ ਆਿਹੁ ਜਾਹੁ ॥੨੦॥ ਤੀਰਥੁ ਤਿੁ ਦਇਆ ਦਤੁ ਦਾਨੁ ॥ ਜੇ ਕੋ ਿਾਿੈ ਪਤਲ ਕਾ ਮਾਨੁ ॥ ਸੁਪਣਆ ਮੰ ਪਨਆ ਮਪਨ ਕੀਤਾ ਭਾਉ ॥ ਅੰ ਤਰਗਪਤ ਤੀਰਪਥ ਮਪਲ ਨਾਉ ॥ ਸਪਭ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ਮੈ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥ ਪਿਣੁ ਗੁਣ ਕੀਤੇ ਭਗਪਤ ਨ ਹੋਇ॥ ਸੁਅਸਪਤ ਆਪਥ ਬਾਣੀ ਬਰਮਾਉ ॥ ਸਪਤ ਸੁਹਾਣੁ ਸਦਾ ਮਪਨ ਿਾਉ ॥ ਕਿਣ ਸੁ ਿੇਲਾ ਿਖਤੁ ਕਿਣੁ ਕਿਣ ਪਥਪਤ ਕਿਣੁ ਿਾਰ ॥ ਕਿਪਣ ਪਸ ਰੁਤੀ ਮਾਹੁ ਕਿਣੁ ਪਜਤੁ ਹੋਆ ਆਕਾਰੁ ॥ ਿੇਲ ਨ ਿਾਈਆ ਿੰ ਡਤੀ ਪਜ ਹੋਿੈ ਲੇ ਖੁ ਿੁਰਾਣੁ ॥ ਿਖਤੁ ਨ ਿਾਇੳ ਕਾਦੀਆ ਪਜ ਪਲਖਪਨ ਲੇ ਖੁ ਕੁਰਾਣੁ ॥ ਪਥਪਤ ਿਾਰੁ ਨਾ ਜੋਗੀ ਜਾਣੈ ਰੁਪਤ ਮਾਹੁ ਨਾ ਕੋਈ ॥ ਜਾ ਕਰਤਾ ਪਸਰਿੀ ਕਉ ਸਾਜੇ ਆਿੇ ਜਾਣੈ ਸੋਈ ॥ ਪਕਿ ਕਪਰ ਆਖਾ ਪਕਿ ਸਾਲਾਹੀ ਪਕਉ ਿਰਨੀ ਪਕਿ ਜਾਣਾ॥ ਨਾਨਕ ਆਖਪਣ ਸਭੁ ਕੋ ਆਖੈ ਇਕ ਦੂ ਇਕੁ ਪਸਆਣਾ ॥ ਿਡਾ ਸਾਪਹਬੁ ਿਡੀ ਨਾਈ ਕੀਤਾ ਜਾ ਕਾ ਹੋਿੈ ॥ ਨਾਨਕ ਜੇ ਕੋ ਆਿੌ ਜਾਣੈ ਅਗੈ ਗਇਆ ਨ ਸੋਹੈ ॥੨੧॥ ਿਾਤਾਲਾ ਿਾਤਾਲ ਲਖ ਆਗਾਸਾ ਆਗਾਸ ॥ ੳਿਕ ੳਿਕ ਭਾਪਲ ਥਕੇ ਿੇਦ ਕਹਪਨ ਇਕ ਿਾਤ ॥ ਸਹਸ ਅਿਾਰਹ ਕਹਪਨ ਕਤੇਬਾ ਅਸੁਲੂ ਇਕੁ ਧਾਤੁ ॥ ਲੇ ਖਾ ਹੋਇ ਤ ਪਲਖੀਐ ਲੇ ਖੈ ਹੋਇ ਪਿਣਾਸੁ ਨਾਨਕ ਿਡਾ ਆਖੀਐ ਆਿੇ ਜਾਣੈ ਆਿੁ ॥੨੨॥ ਸਾਲਾਹੀ ਸਾਲਾਪਹ ਏਤੀ ਸੁਰਪਤ ਨ ਿਾਈਆ ॥ ਨਦੀਆ ਅਤੈ ਿਾਹ ਿਿਪਹ ਸਮੁੰ ਪਦ ਨ ਜਾਣੀਅਪਹ ॥ ਸਮੁੰ ਦ ਸਾਹ ਸੁਲਤਾਨ ਪਗਰਹਾ ਸੇਤੀ ਮਾਲੁ ਧਨੁ ॥ ਕੀਿੀ ਤੁਲ ਨ ਹੋਿਨੀ ਜੇ ਪਤਸ ਮਨਹੁ ਨ ਿੀਸਰਪਹ ॥੨੩॥ ਅੰ ਤੁ ਨ ਪਸਿਤੀ ਕਹਪਣ ਨ ਅੰ ਤੁ ॥ ਅੰ ਤੁ ਨ ਕਰਣੈ ਦੇਪਣ ਨ ਅੰ ਤੁ ॥ ਅੰ ਤੁ ਨ ਿੇਖਪਣ ਸੁਣਪਣ ਨ ਅੰ ਤੁ ॥ ਅੰ ਤੁ ਨ ਜਾਿੈ ਪਕਆ ਮਪਨ ਮੰ ਤੁ ॥ ਅੰ ਤੁ ਨ ਜਾਿੈ ਕੀਤਾ ਆਕਾਰੁ ॥ ਅੰ ਤੁ ਨ ਜਾਿੈ ਿਾਰਾਿਾਰੁ ॥ ਅੰ ਤੁ ਕਾਰਪਣ ਕੇਤੇ ਪਬਲਲਾਪਹ॥ ਤਾ ਕੇ ਅੰ ਤੁ ਨ ਿਾਏ ਜਾਪਹ ॥ ਏਹੁ ਅੰ ਤੁ ਨ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ॥ ਬਹੁਤਾ ਕਹੀਐ ਬਹੁਤਾ ਹੋਇ ॥ ਿਡਾ ਸਾਪਹਬੁ ਊਿਾ ਥਾਉ ॥ ਊਿੇ ਉਿਪਰ ਊਿਾ ਨਾਉ ॥ ਏਿਡੁ ਊਿਾ ਹੋਿੈ ਕੋਇ ॥ ਪਤਸ ਊਿੇ ਕਉ ਜਾਣੈ ਸੋਇ ॥ ਜੇਿਡੁ ਆਪਿ ਜਾਣੈ ਆਪਿ ਆਪਿ ॥ ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਕਰਮੀ ਦਾਪਤ ॥੨੪॥ ਬਹੁਤਾ ਕਰਮੁ ਪਲਪਖਆ ਨਾ ਜਾਇ ॥ ਿਡਾ ਦਾਤਾ ਪਤਲੁ ਨ ਤਮਾਇ ॥ ਕੇਤੇ ਮੰ ਗਪਹ ਜੋਧ ਅਿਾਰ ॥ ਕੇਪਤਆ ਗਣਤ ਨਹੀ ਪਿਿਾਰੁ ॥ ਕੇਤੇ ਖਪਿ ਤੁਟਪਹ ਿੇਕਾਰ ॥ ਕੇਤੇ ਲੈ ਲੈ ਮੁਕਰੁ ਿਾਪਹ ॥ ਕੇਤੇ ਮੂਰਖ ਖਾਹੀ ਖਾਪਹ ॥ ਕੇਪਤਆ ਦੂਖ ਭੂਖ ਸਦ ਮਾਰ ॥ ਏਪਹ ਭੀ ਦਾਪਤ ਤੇਰੀ ਦਾਤਾਰ ॥ ਬੰ ਪਦ ਖਲਾਸੀ ਭਾਣੈ ਹੋਇ ॥ ਹੋਪਰ ਆਪਖ ਨ ਸਕੈ ਕੋਇ ॥ ਜੇ ਕੋ ਖਾਇਕੁ ਆਖਪਣ ਿਾਇ ॥ ੳਹੁ ਜਾਣੈ ਜੇਤੀਆ ਮੁਪਹ ਖਾਇ ॥ ਆਿੇ ਜਾਣੈ ਆਿੇ ਦੇਇ ॥ ਆਖਪਹ ਪਸ ਪਭ ਕੇਈ ਕੇਇ ॥ ਪਜਸ ਨੋ ਬਖਸੇ ਪਸਿਪਤ ਸਾਲਾਹ ॥ ਨਾਨਕ ਿਾਪਤਸਾਹੀ ਿਾਤਸਾਹੁ ॥੨੫॥ ਅਮੁਲ ਗੁਣ ਅਮੁਲ ਿਾਿਾਰ ॥ ਅਮੁਲ ਿਾਿਾਰੀਏ ਅਮੁਲ ਭੰ ਡਾਰ ॥ ਅਮੁਲ ਆਿਪਹ ਅਮੁਲ ਲੈ ਜਾਪਹ ॥ ਅਮੁਲ ਭਾਇ ਅਮੁਲਾ ਸਮਾਪਹ ॥ ਅਮੁਲੁ ਧਰਮੁ ਅਮੁਲੁ ਦੀਬਾਣੁ ॥ ਅਮੁਲੁ ਤੁਲੁ ਅਮੁਲੁ ਿਰਿਾਣੁ ॥ ਅਮੁਲੁ ਬਖਸੀਸ ਅਮੁਲੁ ਨੀਸਾਣੁ ॥ ਅਮੁਲੁ ਕਰਮੁ ਅਮੁਲੁ ਿੁਰਮਾਣੁ ॥ ਅਮੁਲੋ ਅਮੁਲੁ ਆਪਖਆ ਨ ਜਾਇ ॥ ਆਪਖ ਆਪਖ ਰਹੇ ਪਲਿ ਲਾਇ ॥ ਆਖਪਹ ਿੇਦ ਿਾਿ ਿੁਰਾਣ ॥ ਆਖਪਹ ਿਿੇ ਕਰਪਹ ਿਪਖਆਣ ॥ ਆਖਪਹ ਬਰਮੇ ਆਖਪਹ ਇੰਦ ॥ ਆਖਪਹ ਗੋਿੀ ਤੈ ਗੋਪਿੰ ਦ ॥ ਆਖਪਹ ਈਸਰ ਆਖਪਹ ਪਸਧ ॥ ਆਖਪਹ ਕੇਤੇ ਕੀਤੇ ਬੁਧ ॥ ਆਖਪਹ ਦਾਨਿ ਆਖਪਹ ਦੇਿ ॥ ਆਖਪਹ ਸੁਪਰ ਨਰ ਮੁਪਨ ਜਨ ਸੇਿ ॥ ਕੇਤੇ ਆਖਪਹ ਆਖਪਣ ਿਾਪਹ ॥ ਕੇਤੇ ਕਪਹ ਕਪਹ ਉਪਿ ਉਪਿ ਜਾਪਹ ॥ ਏਤੇ ਕੀਤੇ ਹੋਪਰ ਕਰੇਪਹ ॥ ਤਾ ਆਪਖ ਨ ਸਕਪਹ ਕੇਈ ਕੇਇ ॥ ਜੇਿਡੁ ਭਾਿੈ ਤੇਿਡੁ ਹੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਜਾਣੈ ਸਾਿਾ ਸੋਇ ॥ ਜੇ ਕੋ ਆਖੈ ਬੋਲੁਪਿਗਾਿੁ ॥ ਪਲਖੀਐ ਪਸਪਰ ਗਾਿਾਰਾ ਗਾਿਾਰੁ ॥੨੬ ॥ ਸੋ ਦਰੁ ਕੇਹਾ ਸੋ ਘਰੁ ਕੇਹਾ ॥ ਪਜਤੁ ਬਪਹ ਸਰਬ ਸਮਾਲੇ ॥ ਿਾਜੇ ਨਾਦ ਅਨੇਕ ਅਸੰ ਖਾ ਕੇਤੇ ਿਾਿਣਹਾਰੇ ॥ ਕੇਤੇ ਰਾਗ ਿਰੀ ਪਸਉ ਕਹੀਅਪਨ ਕੇਤੇ ਗਾਿਣਹਾਰੇ ॥ ਗਾਿਪਹ ਤੁਹਨੋ ਿਉਣੁ ਿਾਣੀ ਬੈਸੰਤਰੁ ॥ ਗਾਿੈ ਰਾਜਾ ਧਰਮੁ ਦੁਆਰੇ ॥ ਗਾਿਪਹ ਪਿਤੁ ਗੁਿਤੁ ਪਲਪਖ ਜਾਣਪਹ ॥ ਪਲਪਖ ਪਲਪਖ ਧਰਮੁ ਿੀਿਾਰੇ ॥ ਗਾਿਪਹ ਈਸਰ ਬਰਮਾ ਦੇਿੀ ਸੋਹਪਨ ਸਦਾ ਸਿਾਰੇ ॥ ਗਾਿਪਹ ਇੰਦ ਇੰਦਾਸਪਣ ਬੈਿੇ ਦੇਿਪਤਆ ਦਪਰ ਨਾਲੇ ॥ ਗਾਿਪਹ ਪਸਧ ਸਮਾਧੀ ਅੰ ਦਪਰ ਗਾਿਪਨ ਸਾਧ ਪਿਿਾਰੇ ॥ ਗਾਿਪਨ ਜਤੀ ਸਤੀ ਸੰ ਤੋਖੀ ਗਾਿਪਹ ਿੀਰ ਕਰਾਰੇ ॥ ਗਾਿਪਨ ਿੰ ਪਡਤ ਿਿਪਨ ਰਖੀਸਰ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਿੇਦਾ ਨਾਲੇ ॥ ਗਾਿਪਹ ਮੋਹਣੀਆ ਮਨੁ ਮੋਹਪਨ ਸੁਰਗਾ ਮਛ ਿਇਆਲੇ ॥ ਗਾਿਪਨ ਰਤਨ ਉਿਾਏ ਤੇਰੇ ਅਿਸਪਿ ਤੀਰਥ ਨਾਲੇ ॥ ਗਾਿਪਹ ਜੋਧ ਮਹਾਬਲ ਸੂਰਾ ਗਾਿਪਹ ਖਾਣੀ ਿਾਰੇ ॥ ਗਾਿਪਹ ਖੰ ਡ ਮੰ ਡਲ ਿਰਭੰ ਡਾ ਕਪਰ ਕਪਰ ਰਖੇ ਧਾਰੇ ॥ ਸੇਈ ਤੁਧਨੋ ਗਾਿਪਹ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਿਪਨ ਰਤੇ ਤੇਰੇ ਭਗਤ ਰਸਾਲੇ ॥ ਹੋਪਰ ਕੇਤੇ ਗਾਿਪਨ ਸੇ ਮੈ ਪਿਪਤ ਨ ਆਿਪਨ ਨਾਨਕੁ ਪਕਆ ਿੀਿਾਰੇ ॥ ਸੋਈ ਸੋਈ ਸਦਾ ਸਿੁ ਸਾਪਹਬੁ ਸਾਿਾ ਸਾਿੀ ਨਾਈ ॥ ਹੈ ਭੀ ਹੋਸੀ ਜਾਇ ਨ ਜਾਸੀ ਰਿਨਾ ਪਜਪਨ ਰਿਾਈ ॥ ਰੰ ਗੀ ਰੰ ਗੀ ਭਾਤੀ ਕਪਰ ਕਪਰ ਪਜਨਸੀ ਮਾਇਆ ਪਜਪਨ ਉਿਾਈ॥ ਕਪਰ ਕਪਰ ਿੇਖੈ ਕੀਤਾ ਆਿਣਾ ਪਜਿ ਪਤਸ ਦੀ ਿਪਡਆਈ ॥ ਜੋ ਪਤਸੁ ਭਾਿੈ ਸੋਈ ਕਰਸੀ ਹੁਕਮੁ ਨ ਕਰਣਾ ਜਾਈ ॥ ਸੋ ਿਾਪਤਸਾਹੁ ਸਹਾ ਿਾਪਤਸਾਪਹਬੁ ਨਾਨਕੁ ਰਹਣੁ ਰਜਾਈ॥੨੭॥ ਮੁੰ ਦਾ ਸੰ ਤੋਖੁ ਸਰਮੁ ਿਤੁ ਝੋਲੀ ਪਧਆਨ ਕੀ ਕਰਪਹ ਪਬਭੂਪਤ ॥ ਪਖੰ ਥਾ ਕਾਲੁ ਕੁਆਰੀ ਕਾਇਆ ਜੁਗਪਤ ਡੰ ਡਾ ਿਰਤੀਪਤ ॥ ਆਈ ਿੰ ਥੀ ਸਗਲ ਜਮਾਤੀ ਮਪਨ ਜੀਤੈ ਜਗੁ ਜੀਤੁ ॥ ਆਦੇਸੁ ਪਤਸੈ ਆਦੇਸੁ ॥ ਆਪਦ ਅਨੀਲੁ ਅਨਾਪਦ ਅਨਾਹਪਤ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਏਕੋ ਿੇਸੁ ॥੨੮॥ ਭੁਗਪਤ ਪਗਆਨੁ ਦਇਆ ਭੰ ਡਾਰਪਣ ਘਪਟ ਘਪਟ ਿਾਜਪਹ ਨਾਦ॥ ਆਪਿ ਨਾਥੁ ਨਾਥੀ ਸਭ ਜਾ ਕੀ ਪਰਪਧ ਪਸਪਧ ਅਿਰਾ ਸਾਦ ॥ ਸੰ ਜੋਗੁ ਪਿਜੋਗੁ ਦੁਇ ਕਾਰ ਿਲਾਿਪਹ ਲੇ ਖੇ ਆਿਪਹ ਭਾਗ ॥ ਆਦੇਸੁ ਪਤਸੈ ਆਦੇਸੁ ॥ ਆਪਦ ਅਨੀਲੁ ਅਨਾਪਦ ਅਨਾਹਪਤ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਏਕੋ ਿੇਸੁ ॥੨੯॥ ਏਕਾ ਮਾਈ ਜੁਗਪਤ ਪਿਆਈ ਪਤਪਨ ਿੇਲੇ ਿਰਿਾਣੁ ॥ ਇਕੁ ਸੰ ਸਾਰੀ ਇਕੁ ਭੰ ਡਾਰੀ ਇਕੁ ਲਾਏ ਦੀਬਾਣੁ ॥ ਪਜਿ ਪਤਸੁ ਭਾਿੈ ਪਤਿੈ ਿਲਾਿੈ ਪਜਿ ਹੋਿੈ ਿੁਰਮਾਣੁ ॥ ੳਹੁ ਿੇਖੈ ੳਨਾ ਨਦਪਰ ਨ ਆਿੈ ਬਹੁਤਾ ਏਹੁ ਪਿਡਾਣੁ ॥ ਆਦੇਸੁ ਪਤਸੈ ਆਦੇਸੁ ॥ ਆਪਦ ਅਨੀਲੁ ਅਨਾਪਦ ਅਨਾਹਪਤ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਏਕੋ ਿੇਸੁ ॥੩੦॥ ਆਸਣੁ ਲੋ ਇ ਲੋ ਇ ਭੰ ਡਾਰ ॥ ਜੋ ਪਕਛੁ ਿਾਇਆ ਸੁ ਏਕਾ ਿਾਰ ॥ ਕਪਰ ਕਪਰ ਿੇਖੈ ਪਸਰਜਣਹਾਰੁ ॥ ਨਾਨਕ ਸਿੇ ਕੀ ਸਾਿੀ ਕਾਰ ॥ ਆਦੇਸੁ ਪਤਸੈ ਆਦੇਸੁ ॥ ਆਪਦ ਅਨੀਲੁ ਅਨਾਪਦ ਅਨਾਹਪਤ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਏਕੋ ਿੇਸੁ ॥੩੧॥ ਇਕ ਦੂ ਜੀਭੋ ਲਖ ਹੋਪਹ ॥ ਲਖ ਹੋਿਪਹ ਲਖ ਿੀਸ ॥ ਲਖੁ ਲਖੁ ਗੇਿਾ ਆਖੀਅਪਹ ॥ ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਜਗਦੀਸ ॥ ਏਤੁ ਰਾਪਹ ਿਪਤ ਿਿਿੀਆ ਿਿੀਐ ਹੋਇ ਇਕੀਸ ॥ ਸੁਪਣ ਗਲਾ ਆਕਾਸ ਕੀ ਕੀਟਾ ਆਈ ਰੀਸ ॥ ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਿਾਈਐ ਕੂਿੀ ਕੂਿੇ ਿੀਸ ॥ ੩੨ ॥ ਆਖਪਣ ਜੋਰੁ ਿੁਿੈ ਨਹ ਜੋਰੁ ॥ ਜੋਰੁ ਨ ਮੰ ਗਪਣ ਦੇਪਣ ਨ ਜੋਰੁ ॥ ਜੋਰੁ ਨ ਜੀਿਪਣ ਮਰਪਣ ਨਹ ਜੋਰੁ ॥ ਜੋਰੁ ਨ ਰਾਪਜ ਮਾਪਲ ਮਪਨ ਸੋਰੁ ॥ ਜੋਰੁ ਨ ਸੁਰਤੀ ਪਗਆਪਨ ਿੀਿਾਪਰ ॥ ਜੋਰੁ ਨ ਜੁਗਤੀ ਛੁਟੈ ਸੰ ਸਾਰ ॥ ਪਜਸੁ ਹਪਥ ਜੋਰੁ ਕਪਰ ਿੇਖੈ ਸੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਉਤਮੁ ਨੀਿੁ ਨ ਕੋਇ ॥ ੩੩ ॥ ਰਾਤੀ ਰੁਤੀ ਪਥਤੀ ਿਾਰ ॥ ਿਿਣ ਿਾਣੀ ਅਗਨੀ ਿਾਤਾਲ ॥ ਪਤਸੁ ਪਿਪਿ ਧਰਤੀ ਥਾਪਿ ਰਖੀ ਧਰਮ ਸਾਲ ॥ ਪਤਸੁ ਪਿਪਿ ਜੀਅ ਜੁਗਪਤ ਕੇ ਰੰ ਗ ॥ ਪਤਨ ਕੇ ਨਾਮ ਅਨੇਕ ਅਨੰਤ ॥ ਕਰਮੀ ਕਰਮੀ ਹੋਇ ਿੀਿਾਰੁ ॥ ਸਿਾ ਆਪਿ ਸਿਾ ਦਰਬਾਰੁ ॥ ਪਤਥੈ ਸੋਹਪਨ ਿੰ ਿ ਿਰਿਾਣੁ ॥ ਨਦਰੀ ਕਰਪਮ ਿਿੈ ਨੀਸਾਣੁ ॥ ਕਿ ਿਕਾਈ ੳਥੈ ਿਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਗਇਆ ਜਾਿੈ ਜਾਇ ॥੩੪॥ ਧਰਮ ਖੰ ਡ ਕਾ ਏਹੋ ਧਰਮੁ ॥ ਪਗਆਨ ਖੰ ਡ ਕਾ ਆਖਹੁ ਕਰਮੁ ॥ ਕੇਤੇ ਿਿਣ ਿਾਣੀ ਿੈਸੰਤਰ ॥ ਕੇਤੇ ਕਾਨ ਮਹੇਸ ॥ ਕੇਤੇ ਬਰਮੇ ਘਾਿਪਤ ਘਾਿੀਅਪਹ ਰੂਿ ਰੰ ਗ ਕੇ ਿੇਸ ॥ ਕੇਤੀਆ ਕਰਮ ਭੂਮੀ ਮੇਰ ਕੇਤੇ ਕੇਤੇ ਧੂ ਉਿਦੇਸ ॥ ਕੇਤੇ ਇੰਦ ਿੰ ਦ ਸੂਰ ਕੇਤੇ ਕੇਤੇ ਮੰ ਡਲ ਦੇਸ ॥ ਕੇਤੇ ਪਸਧ ਬੁਧ ਨਾਥ ਕੇਤੇ ਕੇਤੇ ਦੇਿੀ ਿੇਸ ॥ ਕੇਤੇ ਦੇਿ ਦਾਨਿ ਮੁਪਨ ਕੇਤੇ ਕੇਤੇ ਰਤਨ ਸਮੁੰ ਦ ॥ ਕੇਤੀਆ ਖਾਣੀ ਕੇਤੀਆ ਬਾਣੀ ਕੇਤੇ ਿਾਤ ਨਪਰੰ ਦ ॥ ਕੇਤੀਆ ਸੁਰਤੀ ਸੇਿਕ ਕੇਤੇ ਨਾਨਕ ਅੰ ਤੁ ਨ ਅੰ ਤੁ ॥ ੩੫ ॥ ਪਗਆਨ ਖੰ ਡ ਮਪਹ ਪਗਆਨੁ ਿਰਿੰ ਡੁ ॥ ਪਤਥੈ ਨਾਦ ਪਬਨੋਦ ਕੋਡ ਅਨੰਦ ॥ ਸਰਮ ਖੰ ਡ ਕੀ ਬਾਣੀ ਰੂਿੁ ॥ ਪਤਥੈ ਘਾਿਪਤ ਘਿੀਐ ਬਹੁਤੁ ਅਨੂਿੁ ॥ ਤਾ ਕੀਆ ਗਲਾ ਕਥੀਆ ਨਾ ਜਾਇ ॥ ਜੇ ਕੋ ਕਹੈ ਪਿਛੈ ਿਛੁਤਾਇ ॥ ਪਤਥੈ ਘਿੀਐ ਸੁਰਪਤ ਮਪਤ ਮਪਨ ਬੁਪਧ ॥ ਪਤਥੈ ਘਿੀਐ ਸੁਰਾ ਪਸਧਾ ਕੀ ਸੁਪਧ ॥ ੩੬ ॥ ਕਰਮ ਖੰ ਡ ਕੀ ਬਾਣੀ ਜੋਰੁ ॥ ਪਤਥੈ ਹੋਰੁ ਨ ਕੋਈ ਹੋਰੁ ॥ ਪਤਥੈ ਜੋਧ ਮਹਾਬਲ ਸੂਰ ॥ ਪਤਨ ਮਪਹ ਰਾਮੁ ਰਪਹਆ ਭਰਿੂਰ ॥ ਪਤਥੈ ਸੀਤੋ ਸੀਤਾ ਮਪਹਮਾ ਮਾਪਹ ॥ ਤਾ ਕੇ ਰੂਿ ਨ ਕਥਨੇ ਜਾਪਹ ॥ ਨਾ ੳਪਹ ਮਰਪਹ ਨ ਿਾਗੇ ਜਾਪਹ ॥ ਪਜਨ ਕੈ ਰਾਮੁ ਿਸੈ ਮਨ ਮਾਪਹ ॥ ਪਤਥੈ ਭਗਤ ਿਸਪਹ ਕੇ ਲੋ ਅ ॥ ਕਰਪਹ ਅਨੰਦ ਸਿਾ ਮਪਨ ਸੋਇ ॥ ਸਿ ਖੰ ਡ ਿਸੈ ਪਨਰੰ ਕਾਰੁ ॥ ਕਪਰ ਕਪਰ ਿੇਖੈ ਨਦਪਰ ਪਨਹਾਲ ॥ ਪਤਥੈ ਖੰ ਡ ਮੰ ਡਲ ਿਰਭੰ ਡ ॥ ਜੇ ਕੋ ਕਥੈ ਤ ਅੰ ਤ ਨ ਅੰ ਤ ॥ ਪਤਥੈ ਲੋ ਅ ਲੋ ਅ ਆਕਾਰ ॥ ਪਜਿ ਪਜਿ ਹੁਕਮੁ ਪਤਿੈ ਪਤਿ ਕਾਰ ॥ ਿੇਖੈ ਪਿਗਸੈ ਕਪਰ ਿੀਿਾਰੁ ॥ ਨਾਨਕ ਕਥਨਾ ਕਰਿਾ ਸਾਰੁ ॥ ੩੭॥ ਜਤੁ ਿਹਾਰਾ ਧੀਰਜੁ ਸੁਪਨਆਰੁ ॥ ਅਹਰਪਣ ਮਪਤ ਿੇਦੁ ਹਥੀਆਰੁ ॥ ਭਉ ਖਲਾ ਅਗਪਨ ਤਿ ਤਾਉ ॥ ਭਾਂਡਾ ਭਾਉ ਅੰ ਪਿ੍ਤੁ ਪਤਤੁ ਢਾਪਲ ॥ ਘਿੀਐ ਸਬਦੁ ਸਿੀ ਟਕਸਾਲ ॥ ਪਜਨ ਕਉ ਨਦਪਰ ਕਰਮੁ ਪਤਨ ਕਾਰ ॥ ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਨਦਪਰ ਨੀਹਾਲ ॥੩੮॥ ਸਲੋ ਕੁ ॥ ਿਿਣੁ ਗੁਰੂ ਿਾਣੀ ਪਿਤਾ ਮਾਤਾ ਧਰਪਤ ਮਹਤੁ ॥ ਪਦਿਸੁ ਰਾਪਤ ਦੁਇ ਦਾਈ ਦਾਇਆ ਖੇਲੈ ਸਗਲ ਜਗਤੁ ॥ ਿੰ ਪਗਆਈਆ ਬੁਪਰਆਈਆ ਿਾਿੈ ਧਰਮੁ ਹਦੂਪਰ ॥ ਕਰਮੀ ਆਿੋ ਆਿਣੀ ਕੇ ਨੇਿੈ ਕੇ ਦੂਪਰ ॥ ਪਜਨੀ ਨਾਮੁ ਪਧਆਇਆ ਗਏ ਮਸਕਪਤ ਘਾਪਲ ॥ ਨਾਨਕ ਤੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਕੇਤੀ ਛੁਟੀ ਨਾਪਲ ॥੧॥