Transcript Sposoby przesadzania drzew

dr inż. Marcin Kolasiński
Katedra Dendrologii i Szkółkarstwa
Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu

Rośliny bez bryły ziemi, z tzw. gołym
korzeniem
◦ muszą być w stanie spoczynku
◦ okres od późnej jesieni do wczesnej wiosny

Rośliny uprawiane w pojemnikach
◦ cały okres wegetacyjny
◦ rośliny nagozalążkowe do 15 września
◦ drzewa i krzewy okrytozalążkowe możliwie
wcześnie tj. do końca września




specyficzne wymagania
odpowiednia mieszanka podłoża do
zaprawienia dołka
rozmiar dołka - dwu- trzykrotnie większy niż
pojemnik w jakim towar został zakupiony
Żyzna ziemia (z górnej warstwy) wybierana z
dołka powinna znaleźć się w czasie sadzenia
na dnie, natomiast martwica (dolna warstwa)
służy do wyrównania powierzchni i
formowania misy



Korzenie uszkodzone, połamane czy też z
widocznymi oznakami porażenia przez
choroby lub szkodniki należy wyciąć ostrym
sekatorem
Im więcej będzie korzeni szkieletowych i
drobnych korzeni bocznych tym lepiej
rozmieścić równomiernie w każdym kierunku
unikając ich podwijania i krzyżowania



Bryła korzeniowa z pojemnika , jest z reguły
silnie przerośnięta korzeniami w zewnętrznej
części, które ułożone są okrężnie i mocno
przylegają do siebie.
Taki wzrost jest nienaturalny i utrzymuje się
także po posadzeniu na miejsce stałe.
Musimy rozerwać tą strukturę tak aby stała
się luźniejsza, a korzenie skierowane były
prostopadle do osi pędu głównego.



kilka centymetrów głębiej niż rosły w szkółce
zagęszczanie podłoża poprzez udeptywanie
powinno odbywać się systematycznie od
najgłębszych warstw, zwracając uwagę na
korzenie
formujemy misę aby umożliwić podlewanie





Paliki - trzy lub cztery. Dwa nie dają
stabilnego utrzymania we wszystkich
płaszczyznach.
Wysokość uzależniona od wielkości roślin.
Należy je wbijać lekko po skosie tak aby
rozchodziły się u góry.
Głębokość ich umieszczenia powinna
gwarantować stabilność całej konstrukcji.
Grubość słupków zależna jest od ich
wysokości oraz przewidywanego okresu
użytkowania.




Używa się taśm a nie sznurka.
Ich usytuowanie względem słupków nie może
być prostopadłe czy też po skosie w dół.
Takie wiązanie będzie powodowało
„zawieszenie” drzew w powietrzu postępujące
wraz z osiadaniem gruntu.
Lepiej taśmy skierować lekko w górę
zabezpieczając w ten prosty sposób drzewa
przed tym niekorzystnym zjawiskiem.

zapewnienie dostatecznej ilości wody
• automatyczne podlewanie
• nowo posadzone drzewa systematycznie podlewać przez
minimum dwa lata
• zbilansowanie części nadziemnej z
uszkodzonym systemem korzeniowym

silnie rosnące pędy należy skrócić nawet do 1/3 długości




przekompostowana kora, zrębki lub inny materiał organiczny
grubość 10 – 15 cm
co dwa - trzy lata – uzupełniać ubytki
maty z włókna kokosowego, celulozy lub innych
sprasowanych materiałów
• stosowanie hydrożeli
• ściółkowanie




operacja wymagająca użycia ciężkiego
sprzętu
najlepiej ją wykonać zimą kiedy grunt jest
zmarznięty
zamrażanie bryły korzeniowej ciekłym
azotem
nie stosuje się przesadzania dużych drzew w
okresie wegetacji

Drzewa w szkółce wcześniej wielokrotnie
przesadzane a ich korona formowana
◦ gęsty, silnie rozwinięty system korzeniowy na niewielkiej
przestrzeni
◦ uformowana bardzo zwarta korona

drzewa o bardzo przypadkowym pochodzeniu
◦ rok wcześniej przygotować do przesadzania podcinając
korzenie oraz redukując część nadziemną
◦ bezwzględnie pamiętać, że wykopując duże drzewo
obcina się praktycznie wszystkie drobne korzenie
pozostawiając krótkie, grube odcinki korzeni
szkieletowych

założenie odciągów mających stabilizować
drzewo w pionie
◦ stosuje się linki stalowe, wyposażone w pasy
zabezpieczające otarciom kory, w ilości minimum
trzech sztuk
◦ należy kontrolować stopień ich napięcia korygując
go w miarę potrzeby tak aby nie dochodziło do
wrastania odciągów w pień

W części podziemnej należy ułożyć węże
napowietrzające
• Korzenie do wzrostu wymagają nie tylko wody i
składników odżywczych lecz także powietrza

Proces rizogenezy możemy wspomagać także
dostarczając do uszkodzonych korzeni
egzogenne auksyny.
 Wpływają one korzystnie na inicjację nowych korzeni
przybyszowych wydatnie zwiększając ich liczbę

Wodę podawać także przez węże
napowietrzające bezpośrednio do miejsca
regeneracji korzeni





grzyby mikoryzowe, w większości specyficzne dla
każdego gatunku, żyjąc w symbiozie z korzeniami
drzew zwiększają kilkaset razy ich powierzchnię
chłonną.
mają zdolność pobierania wody z miejsc
niedostępnych nawet dla korzeni włośnikowych,
potrafią rozkładać trudno rozpuszczalne związki
fosforu udostępniając je roślinom,
poprzez swoje wydzieliny potrafią zmieniać odczyn
wokół systemu korzeniowego dostosowując go do
wymogów swego gospodarza,
zapobiegają infekcjom grzybowym i bakteryjnym
poprawiając zdrowotność drzew i krzewów





Nowo wysadzone drzewa mają niewielkie
wymagania nawozowe.
Związane jest to głównie z uszkodzonym
systemem korzeniowym.
Jednak po jego regeneracji korzystne jest
stosowanie nawozów wieloskładnikowych.
Poprawia to kondycję drzew w dalszych latach
uprawy.
Zawsze jednak powinno się najpierw zbadać
glebę na zawartość składników mineralnych
oraz określić zasolenie i pH.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Przystępując do planowania nasadzeń należy
dokładnie określić wymagania jakościowe dla
materiału roślinnego.
Zwracać szczególną uwagę na egzekwowanie norm
jakościowych przy rozstrzyganiu przetargów.
Głównym kryterium przetargu powinna być jakość
materiału roślinnego a nie jego cena.
Nie należy oszczędzać na zabiegach dodatkowych
przy sadzeniu szczególnie dużych drzew.
Należy w kontraktach z wykonawcami zawrzeć punkt
dotyczący minimum dwuletniej pielęgnacji
nasadzeń.
Na bieżąco w czasie prac kontrolować prawidłowość
ich wykonania. Powinien to robić wykwalifikowany
inspektor nadzoru.
Założenia ogólne
Cięcie jest zabiegiem pielęgnacyjnym,
które trzeba prowadzić indywidualnie dla
danego gatunku czy odmiany.
Spotyka się także przeciwników cięcia
kwestionujących jego użyteczność.



1. Zachowanie roślin w dobrym zdrowiu
2. Utrzymywanie formy (kształtu) roślin
3. Uzyskanie maksymalnego efektu
zdobniczego
Terminem cięcia, zwłaszcza tych roślin,
które kwitną na tegorocznych przyrostach,
jest
zwykle
bukietowa,
wczesna
pięciornik
wiosna
(hortensja
krzewiasty,
tawuła
japońska, róże, wierzby, budleja Davida).
U tych gatunków zdrowe pędy przycinamy
silnie do ok. 20 cm nad ziemią.
Wycinamy poza tym wszystkie suche,
chore, połamane, rosnące do środka krzewu
pędy
(jest
to
cięcie
prześwietlające
wykonywane
dla
wszystkich
drzew
i krzewów).
Wiosną tniemy też krzewy ozdobne
z liści i pędów (dereń biały, dereń rozłogowy)
równie silnie jak poprzednie;
Słabszego cięcia wymagają berberysy
i
śnieguliczki.
Cięcie
to
powoduje
zagęszczenie
krzewu
dzięki
czemu
uzyskujemy ładny pokrój.
Te krzewy, które kwitną wczesną wiosną
na
pędach
wytworzonych
w poprzednim okresie wegetacji jak forsycje,
tawuły
(biało
kwitnące),
jaśminowce,
porzeczki, pigwowce, migdałki tniemy po
kwitnieniu, usuwając około 1/3 długości pędu
na których kwitły.
Po
posadzeniu
krzewów
i
drzewek
wszystkich
wykonuje
młodych
się
cięcie
formujące by nadać im odpowiedni kształt.
W przypadku sadzenia jesiennego tniemy
wczesną wiosną, a sadząc wiosną - tuż po
posadzeniu.
W
obu
przypadkach
pędy
krzewów
przycinamy silnie nad 3 - 4 oczkiem nad
ziemią.
Poprzez tego rodzaju cięcie utrzymujemy
też żywopłoty formowane (ligustr, ałycza,
berberys, pęcherznica).
Od razu po posadzeniu w pierwszym
roku wiosną mocno przycinamy wszystkie
rośliny na 3-5 oczek, a w roku następnym w
ciągu całego okresu wegetacji przynajmniej
trzy razy przyciąć przyrosty do około 20 cm.
Drzewka
natomiast
formuje
się
w zależności od tego jaki typ korony chcemy
uzyskać:
owalną,
stożkową
czy
też
wrzecionową.
Usuwa się wszystkie pędy do wysokości na
której
i
chcemy
przycina
pędy
rozkrzewienia.
mieć
oraz
pień
(180-200
przewodnik
w
cm)
celu
Cięcie odmładzające służy odmłodzeniu
starych drzew i krzewów poprzez radykalne
prześwietlenie w jednym roku i skrócenie
pozostałych pędów w roku następnym, a
także zachowaniu kształtu niedużej korony
u
drzew
konarów.
poprzez
skracanie
i
usuwanie
Cięcie
konieczne,
regulujące
gdyż
nie
zawsze
jest
koryguje
jedynie
zbyt
wyrośnięte pędy i dzikie odrosty zwane
"wilkami" i przeprowadzane jest w miarę
potrzeb.
Jest to jedyne cięcie jakie stosujemy
u roślin zimozielonych.
W
przypadku
zabiegiem
iglaków
systematycznie
cięcie
nie
jest
wykonywanym.
Gatunki tworzące prosty pień (świerki,
jodły, daglezje) jak i odmiany karłowe nigdy
nie wymagają cięcia.
Jeśli
jednak
zakładamy
żywopłoty
z żywotników, cyprysików, jałowców czy
modrzewi, ciąć możemy je bez obawy od wiosny
do lata. Strzyżone w sierpniu mogą przemarzać
zimą.
Żywopłoty z cisa tniemy przez wiele lat, gdyż
doskonale znoszą ten zabieg.
Cięcie zawsze jest naruszeniem pewnej
równowagi w roślinie, dlatego należy po każdym
zabiegu
dobrze
rośliny
podlać
i nawieźć.
Zimą
można
przycinać
te
drzewa
i krzewy, które zrzuciły liście i przeszły
w okres spoczynku.
Przycinać drzewa i krzewy można tylko
wówczas, gdy nie ma dużego mrozu –
w suche i słoneczne dni, bo mniejsza jest
wtedy możliwość infekcji drewna i kory. Jeśli
zima jest łagodna, już w styczniu można
przycinać gatunki odporne na mróz. Jeśli jest
sroga – z zabiegiem lepiej poczekać do
marca.
Brzozy, grab, kasztanowce, klony, orzechy
włoskie i wiązy tniemy pod koniec lata, gdy
wzrost ich jest już bardzo wolny, bo rośliny
szykują się do spoczynku.
W drzewach tych soki zaczynają krążyć
już pod koniec zimy i cięcie w tym okresie
mogłoby się skończyć chorobą rośliny.
Azalie, kaliny, ketmie, magnolie, oczary,
perukowce, różaneczniki, sumaki, wawrzynki
i złotokapy źle znoszą przycinanie.
Jeśli
to
konieczne
–
przycinamy
w marcu tylko chore lub uszkodzone gałęzie.
Młode pędy drzew i krzewów tniemy
sekatorem
tuż
nad
pąkiem,
najlepiej
skierowanym na zewnątrz rośliny. Wtedy
nowa gałąź również wyrośnie na zewnątrz.
Pędy i konary nie będą się plątać w środku
korony,
a
dostęp
i powietrza będzie lepszy.
do
niej
światła
Grubsze gałęzie i konary drzew tniemy
piłą tuż za obrączką, czyli zgrubieniem
u nasady pnia, nie pozostawiając sęków
i używając niewielkiej piłki.
Gałęzie i konary należy przycinać etapami,
w przeciwnym razie może zostać uszkodzona
kora na pniu, a nawet rozdarte całe drzewo.
Najpierw przycinamy je około 20 cm za
obrączką. Jeśli zaczęlibyśmy ciąć gałąź od
góry, mogłaby się ona odłamać pod własnym
ciężarem.
Do cięcia pędów używaj jedynie czystych i
ostrych narzędzi. Ma to ogromny wpływ na
gojenie się ran – poszarpane lub zmiażdżone
tkanki wolniej się zabliźniają.
Miejsce
cięcia
zapobiegającym
smaruje
chorobom.
się
Może
środkiem
to
być
maść z Funabenem lub lepiej preparat zwany
niekiedy sztuczną korą (Lac Balsam, Eco
Balsam).
Po wyschnięciu tworzy on cienką błonę,
przez
którą
przenika
para
wodna
i powietrze (rana szybciej się zabliźnia), lecz
nie
przedostają
się
zarodniki
wywołujących choroby drewna.
grzybów
Odpowiedź na to pytanie jest bardzo
trudna, ponieważ pytający zakłada, że
podobnie jak w sklepie bochenek chleba
kosztuje 2.80 zł (to twierdzenie jest również
nieprawdziwe).
Przy ustalaniu ceny za pielęgnacje lub
wycinkę drzewa musimy wziąć pod uwagę
następujące czynniki:
◦ średnica (nie obwód),
◦ wysokość,
◦ stopień trudności.
1.
PIERWSZY STOPIEŃ TRUDNOŚCI:
Drzewo rosnące na środku działki, na
placu lub inaczej rzecz ujmując szczere pole.
Odcinane gałęzie, konary i pień (tudzież pnie)
spadają swobodnie na ziemię, nie są one
podwiązywane w celu opuszczenia.
2.
DRUGI STOPIEŃ TRUDNOŚCI:
Częściowe utrudnienie np. drzewo rośnie
przy
ulicy,
w
celu
opuszczenia
gałęzi-
konarów należy zatrzymać ruch samochodów,
pozostałą część zrzucamy na ziemie. Liczba
opuszczanych gałęzi nie przekracza 50%.
3.
TRZECI STOPIEŃ TRUDNOŚCI:
Drzewo rośnie przy ulicy z drugiej strony
przebiega
linia
energetyczna
w
tym
przypadku 75%-100% jest opuszczane na
ziemie.
Powyższe stopnie trudności obowiązują
zarówno
przy
pielęgnacji
jak
i przy wycince gdzie dodatkowo jest czwarty
stopień trudności.
4.
CZWARTY STOPIEŃ TRUDNOŚCI.
Stosowany jest wyłącznie przy wycince. W
tym przypadku całe drzewo łącznie z pniem
opuszczane jest po kawałku (np.: cmentarz).
•
Gdy nastają chłodniejsze dni, szczególnego znaczenia
nabiera ochrona roślin ogrodowych przed działaniem
wiatrów i niskich temperatur - zwłaszcza gdy uprawiamy
rośliny w strefie chłodniejszej niż strefa zalecana do ich
uprawy.
•
Niektóre rośliny uprawiane w pojemnikach będą wymagały
przeniesienia na okres zimy do zamkniętych pomieszczeń.
•
Roślin sadzonych w gruncie nie możemy jednak przenieść.
•
Poniżej najpopularniejsze sposoby chronienia roślin
ogrodowych przed działaniem czynników zewnętrznych,
takich jak wiatr i mróz.


Wiele roślin wymaga zabezpieczenia na okres
zimowy przed wpływem niskich temperatur.
Musimy zapobiec przemarznięciu roślin, a
także często zabezpieczyć przed
zamarznięciem również glebę wokół roślin.
Możemy to osiągnąć stosując różnego
rodzaju materiały izolacyjne pochodzenia
naturalnego, bądź gotowe materiały,
zakupione w sklepie ogrodniczym.
•
•
•
•
•
•
Byliny, których część nadziemna zamiera,
okrywamy ściółką, liśćmi, słomą, bądź gałązkami
drzew iglastych.
Krzewy ozdobne, takie jak np. róże,
zabezpieczamy poprzez kopczykowanie, czyli
obsypanie nasad pędów kopczykami z ziemi.
W rejonach bardzo zimnych kopczyki dodatkowo
możemy okryć słomą.
Młode drzewa i krzewy zabezpiecza się również
poprzez owinięcie ich słomą, a następnie
otoczenie jutą lub płótnem.
Słomę umieszczamy w przestrzeniach pomiędzy
gałęziami, zaczynając od dołu. Po ułożeniu
słomy, roślinę luźno otaczamy płótnem i
związujemy sznurkiem.
Drzewka możemy również osłonić matami ze
słomy lub bambusa.

Roślin nie wolno bezpośrednio owijać folią!
Nieprzepuszczająca powietrza folia,
powoduje zamieranie końców pędów, pękanie
kory i sprzyja rozwojowi chorób grzybowych.
•
Do ochrony pojedynczych roślin niewielkich rozmiarów,
możemy zastosować klosze.
•
Jako klosz może nam posłużyć wiadro lub karton. Lepiej
jednak zakupić klosze wykonane z przezroczystego
plastiku, dzięki czemu nie ograniczymy dostępu światła do
rośliny.
•
Do ochrony grup roślin, np. na grządkach, możemy użyć
tuneli foliowych. Tunele takie wykonujemy samodzielnie,
rozpościerając folię na drucianych pałąkach.
•
Pamiętajmy o konieczności wietrzenia roślin - w ciągu dnia
podnieśmy folię z jednego boku, aby zapewnić roślinom
dostęp świeżego powietrza.

Prostym sposobem ochrony młodych pędów roślin
wrażliwych na przymrozki, jest okrycie ich gazetami.

Gazety po bokach obsypujemy ziemią, aby uchronić je
przed zerwaniem przez wiatr.

Idealnym materiałem do okrywania roślin jest
Agrowłóknina, którą można nabyć w każdym dobrym
sklepie ogrodniczym.

Okrycie z Agrowłókniny posiada liczne zalety - jest
lekkie, częściowo przepuszcza wilgoć, powietrze i
światło, co czyni je niezastąpionym szczególnie przy
okrywaniu roślin zimozielonych.

W zależności od potrzeb możemy wybrać materiał
o odpowiadającej nam grubości.

Rośliny otulamy luźno, z góry do dołu i mocujemy
osłonę sznurkiem, a dolne brzegi przysypujemy
ziemią. Możemy nią owijać również pojemniki i
donice.

Agrowłóknina może służyć nam przez kilka
sezonów - po zdjęciu z roślin, należy ją wysuszyć,
złożyć i przechowywać w suchym pomieszczeniu.
•
Zbyt wczesne założenie osłon przeciwmrozowych może być
szkodliwe, gdyż opóźni przejście roślin w stan spoczynku.
•
Dlatego rośliny okryj dopiero po wystąpieniu pierwszych,
łagodnych przymrozków.
•
Gdy rośliny wymagają okrycia grubą warstwą ochronną, po
pierwszych przymrozkach załóż pierwszą warstwę okrywy.
Kolejne warstwy zakłada się dopiero gdy nadejdą głębsze mrozy.
•
Jeżeli w czasie zimy nadchodzi odwilż, część materiału
okrywającego trzeba usunąć i ponownie założyć gdy wrócą
mrozy.
•
Opisane osłony, takie jak maty i Agrowłóknina,
doskonale chronią rośliny nie tylko przed mrozem ale
również i przed wiatrem.
•
Aby zapewnić roślinom ochronę przed skutkami
mocnych powiewów wiatru, takimi jak łamanie gałęzi
i pędów oraz wysuszanie, nie tylko w okresie
występowania mrozów ale i również przez cały sezon
wegetacyjny, stosuje się różnego rodzaju osłony
przeciwwietrzne.
•
Funkcję takiej osłony znakomicie spełnia żywopłot,
stanowiący osłonę naturalną, nie burzącą ogólnej estetyki
ogrodu.
•
Jeżeli gatunków wymagających miejsca zacisznego nie
możemy posadzić w miejscu osłoniętym przez żywopłot, inne
większe rośliny, bądź elementy architektury, możemy
zastosować elastyczną siatkę, przymocowaną do wbitych w
ziemię palików, bądź też plecione płotki, które
rozmieszczamy w pewnych odstępach, pod kątem
zapewniającym ochronę przed najczęściej występującymi
podmuchami wiatru.


Jednym z najważniejszych zjawisk
niekorzystnie wpływających na rozwój
roślinności miejskiej jest przesuszenie
powietrza i gleby.
Najsilniej przejawia się ono w pasach
przyulicznych. Potęguje ją również bardzo
głębokie zaleganie w centrum miast wód
gruntowych, z których zasobów większość
drzew nie jest w stanie korzystać.

W miastach środkowej Europy drugim co
najmniej równie istotnym jak susza
czynnikiem jest silne zasolenie gleb,
związane z zimowym odladzaniem jezdni.

Zawartość soli w zasięgu korzeni przekracza
często nawet kilkunastokrotnie normalne
stężenie roztworów glebowych.

Sól uszkadza również pędy i pąki przez
aerozol, który powstaje w wyniku rozpylania
przez przejeżdżające pojazdy drobin
zasolonej wody.

W efekcie jego działania, pąki na gałęziach od
strony jezdni zamierają. Na początku lata z
pąków stłumionych powstają wówczas
zdeformowane, często zamierające później
pędy.

Ograniczenie przestrzeni rozwoju korzeni
drzew, w jakiej może rozwijać się system
korzeniowy, to kolejny czynnik wpływający
niekorzystnie na rozwój drzew.

Zła jest struktura gleby, co wynika ze
zniszczenia i przemieszania warstw
glebowych w trakcie budowy dróg, a
najczęściej z ich ubicia, szczególnie wokół
drzew.

Gleby miejskie wykazują często
nieprawidłowy odczyn, wyrażający się zbyt
wysoką wartością pH, świadczącą o alkalizacji
środowiska, na przykład przez oddziaływanie
odpadów budowlanych. Taki stan powoduje
ograniczenie dostępności mineralnych
substancji odżywczych

Ważnym czynnikiem ograniczającym rozwój
drzew miejskich (szczególnie przyulicznych)
jest brak mikroorganizmów symbiotycznych,
w tym mikoryzowych, ułatwiających
pobieranie składników pokarmowych przez
drzewa.

Istotne znaczenie ma zanieczyszczenie
powietrza pyłami i toksycznymi gazami
uszkadzającymi i zatykającymi szparki, co
wpływa na zaburzenie głównych procesów
fizjologicznych, w tym wymiany gazowej i
najważniejszego procesu – fotosyntezy.

Ograniczenia w dostępie światła,
spowodowane między innymi zacienieniem
przez wysokie budynki, powoduje
zniekształcenia pni i koron drzew, w efekcie
często utratę ich prawidłowej statyki.

Silne zróżnicowanie warunków termicznych w
ciągu roku, co wyraża się dużą amplitudą
temperatur – przegrzaniem podczas upałów i
przemarzaniem zimą. Powoduje to bardzo
liczne pęknięcia mrozowe i rany oparzeniowe.

Częste uszkodzenia mechaniczne drzew
związane są z bezpośrednim oddziaływaniem
pojazdów i przechodniów, a także rozmaitymi
pracami.

Pogorszenie ogólnego stanu drzew sprzyja z
kolei nasileniu występowania chorób i
szkodników. Jest to tym istotniejsze, że w
warunkach przyulicznych nie można
stosować środków chemicznych do
zwalczania chorób i szkodników.

Dobór powinien być w miarę szeroki i
preferować gatunki rodzime. Ma to zapobiec
sadzeniu miejskich monokultur i stwarzać
możliwość wyboru odpowiedniego gatunku
do różnych warunków siedliskowych w
mieście.

Z drugiej strony niewiele jest takich drzew i
krzewów, które są w stanie sprostać, choćby
w części, wymaganiom stawianym roślinom
rosnącym bezpośrednio przy ruchliwych
ulicach. Ich liczba musi być zatem
ograniczona.
Acer campestre i A. campestre ‘Nanum’ pojemniki, wąskie ulice, pasaże
Corylus colurna - może być niszczona ze względu
na owoce
Crataegus ×media ‘Paul’s Scarlet’ - pojemniki,
formy pienne, początkowo wolny wzrost
Crataegus monogyna ‘Stricta’ - pojemniki, formy
pienne, początkowo wolny wzrost
Crataegus prunifolia ‘Splendens’ - pojemniki, formy
pienne, początkowo wolny wzrost
Fraxinus pennsylvanica ‘Crispa’
Ginkgo biloba ‘Fastigiata’i ‘Princeton Sentry’
Gleditsia triacanthos f. inermis i ‘Skyline’ forma i odmiana bezcierniowa, szeroki system
Korzeniowy
Platanus ×hispanica i P. ×hispanica ‘Pyramidalis’
- wymaga dużo przestrzeni
Prunus ×eminens ‘Umbraculifera’ - pojemniki,
wąskie ulice, pasaże
Pyrus calleryana ‘Chanticleer’
Quercus rubra - jesienią opadają duże liście, nie
znosi ubitej gleby
Robinia pseudoacacia ‘Umbraculifera’,
‘Pyramidalis’ i ‘Monophylla’
Sorbus intermedia

Acer platanoides ‘Globosum’ i ‘Columnare’ nie wystarczajaca tolerancja na zasolenie

Ailanthus altissima – duże rozmiary
Catalpa bignonioides ‘Nana’ - pojemniki, miejsca
ciepłe, zaciszne
Fraxinus excelsior ‘Nana’ - małe przyrosty, nie znosi
ubitej gleby
Sorbus aria i S. aria ‘Magnifica’ – tylko formy pienne
Tilia ×europaea ‘Pallida’ - wrażliwa na zasolenie
Tilia tomentosa i T. tomentosa ‘Varsaviensis’
- wrażliwa na zasolenie







Amorpha fruticosa
Caragana arborescens
Caragana frutex
Colutea arborescens
Cornus alba (odmiany)
Cornus sericea (odmiany)
Cotinus coggygria (odmiany)













Elaeagnus angustifolia
Elaeagnus commutata
Hippophaë rhamnoides
Laburnum watereri ‘Vossii’
Lycium barbarum
Rhus typhina
Ribes aureum
Rosa rugosa
Rosa ×rugotida
Shepherdia argentea
Sorbaria sorbifolia
Tamarix tetrandra (parviflora)
Tamarix ramosissima (pentandra)









Celastrus orbiculatus ‘Diana’ i ‘Hercules’ ○ W Z
Clematis vitalba ○◐ W Z
Clematis ‘Paul Farges’ ○◐ W Z
Polygonum aubertii ○ W Z
Hedera helix ‘Thorndale’ ○◐● Z +
Parthenocissus quinquefolia ○◐● W Z +
Parthenocissus tricuspidata ○◐ Z
Vitis coignetiae ○◐ Z
Vitis riparia ○◐ W