Transcript Dogonić Marzenia - zsostrorog.edu.pl
Świat należy do ludzi, którzy mają odwagę marzyć i ryzykować, aby spełniać swoje marzenia.
I starają się robić to jak najlepiej. -Paulo Coelho
Opiekun: p. K. Perz Członkowie: M. Kulecka, D. Konieczny, M. Heliasz, K. Woźna, I. Kaczmarek, M. Roda
.
Tak Nie 20 15 10 5 0 1
SP
2 1.Czy
masz marzenia ?
TAK 3 NIE 25 20 15 10 5 0
Dorośli
20 18 16 14 12 10 8 6 4 2 0 1 2
Gimnazjum
3 TAK NIE 1.Czy masz marzenia?
TAK NIE 1.Czy masz marzenia?
12 10 8 6 4 2 0 Tak Nie Nie wiem
SP Dorośli
12 10 8 2 0 6 4 2.Czy szkoła pomaga w realizacji marzeń?
TAK
Gimnazjum
NIE 14 12 10 8 6 4 2 0 2.Czy szkoła pomaga w realizacji marzeń?
TAK NIE NIE WIEM NIE WIEM
Bo muszę/musiałem By się rozwijać i realizować marzenia By zdobyć dobre wykształcenie i zawód Inne…
SP
9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 14 12 10 8 6 4 2 0
Gimnazjum Dorośli
Dorośli
10 9 8 3 2 1 0 7 6 5 4 Brak czasu Problemy finansowe Brak możliwości do rozwijania swoich zainteresowań Inne...
SP
3 2 1 0 8 7 6 5 4 2 0 6 4 16 14 12 10 8
Gimnazjum
Duża Średnia Mała Brak 12 10 8 6 4 2 0 6.Jaka jest rola marzeń w Twoim życiu?
Duża
Gimnazjum
Średnia Mała Brak
SP
8 2 0 6 4 14 12 10 4 3 2 1 0 8 7 6 5 6.Jaka jest rola marzeń w Twoim życiu?
6.Jaka jest rola marzeń w Twoim życiu?
Duża Duża Średnia
Dorośli
Średnia Mała Mała Brak Brak
7,2 7 6 5,8 5,6 5,4 6,8 6,6 6,4 6,2 Tak Nie
Dorośli
7.Czy często rezygnujesz ze swoich marzeń?
TAK NIE 20 18 16 6 4 2 0 14 12 10 8 6 4 2 0 14 12 10 8
SP
7.Czy często rezygnujesz ze swoich marzeń?
TAK NIE
Gimnazjum
7.Czy często rezygnujesz ze swoich marzeń?
TAK NIE
14 12 10 8 Brak wiary w siebie i swoje możliwości: Niepowodzenia w szkole Problemy zawodowe i zdrowotne Brak wsparcia ze strony bliskich i znajomych
Gimnazjum
8.Dlaczego
rezygnujesz ze swoich marzeń edukacyjnych?
Brak wiary w siebie i swoje możliwości 10 9 8 6 4 2 0 Niepowodzenia w szkole Problemy zawodowe i zdrowotne 2 1 0 7 6 5 4 3 4,5 4 1,5 1 0,5 0 3,5 3 2,5 2
SP Dorośli
8.Dlaczego
rezygnujesz ze swoich marzeń edukacyjnych?
swoje możliwości Niepowodzenia w szkole Problemy zawodowe i zdrowotne 8.Dlaczego rezygnujesz ze swoich marzeń edukacyjnych?
Brak wiary w siebie i swoje możliwości Niepowodzenia w szkole Problemy zawodowe i zdrowotne Brak wsparcia ze strony bliskich i znajomych
Marzenia Szkoła Rodzina Przyjaciele Inne...
Dorośli
14 12 10 8 2 0 6 4 Marzenia Szkoła Rodzina Przyjaciele Inne…
SP
12 10 8 6 4 2 0 2 0 6 4 14 12 10 8
Gimnazjum
4 2 0 10 8 6 14 Tak Nie
Gimnazjum
12 10.Czy nauczyciele pomagają ci w realizowaniu marzeń i motywują Cię do pracy?
TAK NIE 4 2 0 12 10 8 6 18 16 4 2 8 6 14 12 10 0
Dorośli SP
10.Czy nauczyciele pomagają ci w realizowaniu marzeń i motywują Cię do pracy?
TAK NIE 10.Czy nauczyciele pomagają ci w realizowaniu marzeń i motywują Cię do pracy?
TAK NIE
Świat należy do ludzi, którzy mają odwagę marzyć i ryzykować, aby spełniać swoje marzenia. I starają się robić to jak najlepiej. -Paulo Coelho W ramach projektu edukacyjnego „Dogonić Marzenia” przeprowadziliśmy wśród nauczycieli, rodziców i uczniów szkoły podstawowej oraz gimnazjum – ankietę. Zadaliśmy w niej jedno pytanie otwarte i dziewięć pytań zamkniętych. Na pytanie otwarte: W jaki sposób pomaga w realizacji marzeń? – większość ankietowanych nie udzieliła odpowiedzi. Z pozostałych odpowiedzi wynika jednak, że niemal wszyscy mamy marzenia.
Dokonując analizy ankiet przeprowadzonych wśród osób uczęszczających do szkoły podstawowej zauważyliśmy, iż w ich opinii szkoła pomaga w realizacji marzeń. Ankietowanym w tej grupie wiekowej zależy na zdobyciu wykształcenia oraz zawodu. Twierdzą oni również, że marzenia odgrywają istotną rolę w ich życiu, dlatego nie chcą z nich rezygnować. Mimo to wyżej niż marzenia stawiają oni w życiu rodzinę. Uczniowie szkoły podstawowej twierdzą, że często brakuje im wolnego czasu, który można by poświęcić na realizację marzeń. Nie mniejszy problem stanowi brak wiary we własne możliwości. Jednak wskazali oni na to, że istnieją osoby motywujące ich do pracy, a są nimi nauczyciele.
Badania przeprowadzone wśród gimnazjalistów dowodzą, że nie każdy z nich posiada marzenia! Większość z nich chodzi do szkoły z obowiązku – ”bo musi”. Twierdzą, że nic ani nikt do pracy ich nie motywuje. Z drugiej jednak strony, te same osoby przyznają, że nie chcą rezygnować z marzeń, bo odgrywają one dużą rolę w ich życiu, co wskazuje na pewną sprzeczność z twierdzeniem, że tych marzeń nie posiadają. Tym nie mniej o wiele ważniejsza od marzeń jest dla nich rodzina i przyjaciele.
Każdy z dorosłych biorących udział w ankiecie przyznał, że ma marzenia, a niektóre z nich zrealizował dzięki pomocy swoich nauczycieli jednak marzenia odgrywają pośrednią rolę w ich życiu. Dorośli twierdzą, że często rezygnują z realizacji marzeń z powodów finansowych, czego ani uczniowie szkoły podstawowej, ani gimnazjaliści nie brali pod uwagę.
Opiekunowie:
p. R. Mleczak, p. P. Wojciechowski
Członkowie:
Sz. Proch, O. Obara, A. Bartoszak, W. Cyraniak, J. Zych.
Do jakiej szkoły chodziłaś?
Po ukończeniu gimnazjum w Ostrorogu rozpoczęłam naukę w VI Liceum Ogólnokształcącym im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu.
Czy szkoła pomogła Ci w zdobyciu sukcesu?
Szkoła z pewnością odegrała dużą rolę w osiągnięciu sukcesu. Uważam jednak, że najważniejsza jest własna praca i wytrwałość w dążeniu do celu.
Jakie jest Twoje największe marzenie związane z Twoim hobby?
Interesuję się ekologią, dlatego w przyszłości chciałabym prowadzić kontrole stanu środowiska naturalnego lub pracować przy projektowaniu i nadzorowania technologii przyjaznych dla otoczenia.
Największym Twoim sukcesem jest…
Mam nadzieję, że największe sukcesy jeszcze przede mną Ochrony Środowiska na Politechnice Poznańskiej.
.
Jednak jestem dumna z przyznania mi stypendium Prezesa Rady Ministrów i dostania się na wymarzony kierunek studiów – Technologię
W jaki sposób nauczyciele motywowali Cię do osiągnięcia sukcesu?
Nauczyciele rozbudzali we mnie chęć pogłębiania wiedzy, przynosili dodatkowe materiały, zawsze służyli pomocą w przygotowywaniu się do różnych konkursów i projektów, a także poświęcali mi swój czas.
Kto jest dla Ciebie autorytetem?
Wiele osób jest dla mnie autorytetem w różnych dziedzinach oraz aspektach życia. Podziwiam osoby, dla których pasja jest sposobem na życie.
Ile miałaś lat, gdy osiągnęłaś swój pierwszy sukces?
Od najmłodszych lat osiągałam sukcesy na szczeblu szkolnym, ale moim pierwszym większym sukcesem było zajęcie III miejsca w Powiatowym Konkursie Języka Niemieckiego, gdy miałam 13 lat.
Do jakiej szkoły chodziłeś?
Chodziłem do szkoły podstawowej i gimnazjum w Ostrorogu, aktualnie chodzę do Technikum Logistycznego w Zespole Szkół nr 3 w Szamotułach.
Czy szkoła pomogła Ci w zdobyciu sukcesu?
Zdecydowanie tak. Gdyby nie presja wywierana przez nauczycieli na dobre wyniki w nauce, nigdy bym się nie nauczył pogodzić treningów ze szkołą, a udaje mi się to do dzisiaj.
Jakie jest Twoje największe marzenie związane z Twoim hobby?
Kiedyś to była gra w 2 lidze, teraz to już nieaktualne.. Nie wiem, może teraz debiut w 1 lidze lub udział w Mistrzostwach Polski Seniorów. Jeszcze wiele godzin przy stole przede mną.
Największym Twoim sukcesem jest…
Ciężko powiedzieć. Na pewno ważne jest dla mnie zdobycie Indywidualnego Mistrzostwa Wielkopolski Szkół Ponadgimnazjalnych w zeszłym roku szkolnym. Zdobycie 2 miejsca w Mistrzostwach Wielkopolski LZS Seniorów w 2011 roku i 2 miejsce w turnieju ASÓW TOP 8 Juniorów w 2009 rok, myślę, że to kilka z ważniejszych sukcesów.
W jaki sposób nauczyciele motywowali Cię do osiągnięcia sukcesu?
Jeśli chodzi o nauczycieli to motywowali mnie najwięcej wuefiści, a w szczególności trener. Zachęcali mnie do treningów, zwłaszcza, gdy nie było formy i nie chciało się trenować.
Kto jest dla Ciebie autorytetem?
Jeśli chodzi o sport, to na pewno piłkarz Raul Gonzalez, jego pracowitość, sumienność, ambicja, poświęcenie dla zespołu i dla tego co robi imponuje mi i staram się do tego dążyć.
Ile miałeś lat, gdy osiągnęłaś swój pierwszy sukces?
Szczerze to nie mam pojęcia. Trenuje już prawie 13 lat, ale myślę, że za małolata sukcesem były dla mnie zwycięstwa w zawodach o niskiej randze. Aktualnie sukcesem dla mnie jest to, że mogę trenować, poznawać nowych ludzi na zawodach, grać z nimi i być częścią tej świetnej dyscypliny sportu.
Opiekun: p. A. Karge Członkowie: A. Świniarska, P. Rój, P. Kassaraba, I. Wójtowicz, J. Stróżniak.
Grupa III miała za zadanie napisać wypracowanie i wykonać plakat, który widać na kolejnym slajdzie prezentacji.
Mając lat piętnaście trudno przewidzieć, kim będziemy za kilkanaście lat. Mogę powiedzieć, ze chcę być aktorką, nauczycielką, ale tak naprawdę nie wiem, jak potoczy się moje życie. Wszystko może się zmienić.
Mając lat pięć, na pytanie „Kim chcesz być?” odpowiadaliśmy: modelką, żołnierzem lub – tak jak ja – księżniczką. Na to samo pytanie w wielu lat dziesięciu odpowiadaliśmy już, że : zawodowym piłkarzem, gwiazda Hollywood lub – jak ja – projektantka mody.
Nasze odpowiedzi były absurdalne, ale przekonujemy się o tym teraz, po upływie kilku lat.
Dzisiaj wiemy, że plany dotyczące przyszłości mogą ulegać zmianie, zmieniają się też nasze marzenia. Często chcemy połączyć te marzenia z czymś pożytecznym. Z upływem czasu – proste z pozoru pytanie o przyszłość, staje się bardziej skomplikowane. Widzimy, że świat daje nam wiele możliwości, ale sztuką jest dokonać właściwego wyboru, by nie żałować.
Jestem uczennicą klasy trzeciej gimnazjum i przede mną jedna z ważniejszych decyzji do podjęcia – wybór szkoły średniej. Wiąże się z tym wiele obaw i wątpliwości...
Marzę o tym, by dzięki odpowiedniej edukacji i rozsądnym wyborom, w przyszłości moc zrealizować swoje młodzieńcze marzenie i pracować z małymi dziećmi, być może otworzyć własne przedszkole.
Uważam, że praca z dziećmi jest czymś cudownym. Uwielbiam patrzeć, jak wszystkiego się uczą, , pomagać im we wszechstronnym rozwoju.
Podoba mi się to, w jaki sposób dzieci postrzegają świat. Mają w sobie tyle pozytywnej energii i chęci do życia. Potrafią obdarzać bezinteresowna miłością, są szczere.
Wierzę, że dzięki nauce i wierze w swoje marzenia spełnią się moje oczekiwania.
W przyszłości bardzo chciałabym zostać farmaceutką. Wiem, że jest to trudny zawód, ale wierzę, że podejmę to wyzwanie i mu sprostam.
Moją pasją jest również taniec, dlatego chciałabym ukończyć w przyszłości kurs instruktora fitness.
Sądzę, że możliwe jest pogodzenie pracy zawodowej, która daje satysfakcję, z pasją, która można przekazywać innym. Będę dążyła do realizacji tych celów, by móc kiedyś powiedzieć, że czuję się spełniona i szczęśliwa.
Po skończeniu wybranych szkół i zdobyciu zawodu, pragnę założyć rodzinę. Będę dbał przede wszystkim o to, by żadnemu z jej członków nigdy nie zabrakło szczęścia oraz miłości.
A gdy dożyję sędziwego wieku , będę pragnął tylko jednego – patrzeć jak rosną i uczą się moje wnuki. A jeśli umrę przedwcześnie – czego nie chcę – to moje ostatnie spojrzenie chciałbym skierować na rodzinę, a w myślach na rodziców. O takiej przyszłości marzę.
Opiekun:
p. L. Juś
Członkowie:
S. Bartkowiak, A. Ciozda, R. Banas, S. Mańczak, Ż. Kucharczyk, Sz. Kapłon.
Grupa IV przygotowała prezentacje multimedialną, która podsumowuje pracę innych grup.
Opiekunowie: p. M. Michalak, p. I. Mieńko Członkowie: P. Proch, P. Margazyn, J. Sroka, J. Rybarczyk, D. Łabojewski.
Grupa V przygotowała piękne dekoracje, które ozdabiają naszą szkołę z okazji Dnia Edukacji Narodowej oraz przygotowali akademię z okazji tego święta.