Transcript Document

Problematyka wykładu
• Wprowadzenie
• Zjawisko hazardu
• Układy arytmetyczne
• Układy konwersji kodów
• Multipleksery i demultipleksery
1
Wprowadzenie
Kolejność postępowania przy syntezie kombinacyjnego układu logicznego:
• określenie funkcji logicznej odpowiednio do postawionych wymagań np. za
pomocą tablicy stanów (tablicy prawdy);
• przeprowadzenie procesu minimalizacji funkcji logicznej np. przy użyciu
tablic Karnaugha lub metodą algebraiczną;
• sporządzenie schematu układu, odpowiadającego zminimalizowanej formie
boolowskiej;
• optymalizacja konfiguracji schematowej.
2
Wprowadzenie
Synteza układu opisanego formą sumacyjną, reguły stosowania symboli
funktorów równoważnych dla NAND:
1. bramkę wejściową, na której wyjściu otrzymuje się stany lub poziomy
logiczne realizujące pożądaną funkcję, określa się jako reprezentującą
pierwszy (nieparzysty) poziom układu. Graficznym symbolem tej bramki
jest symbol DOR;
POZIOMY UKŁADU
1
F
x1
F  x1  x2 * ( x3  x4 * x5 )
3
Wprowadzenie
Synteza układu opisanego formą sumacyjną, reguły stosowania symboli
funktorów równoważnych dla NAND:
2. bramki których wyjścia są przyłączone do wejść bramki wyjściowej,
określa się jako reprezentujące drugi (parzysty) poziom układu.
Graficznymi symbolami tych bramek są symbole NAND;
POZIOMY UKŁADU
2
1
F
x2
x1
F  x1  x2 * ( x3  x4 * x5 )
4
Wprowadzenie
Synteza układu opisanego formą sumacyjną, reguły stosowania symboli
funktorów równoważnych dla NAND:
3. dalsze poprzedzające bramki reprezentują odpowiednio dalsze
nieparzyste i parzyste poziomy, przy czym na poziomach nieparzystych
stosuje się symbole DOR, a na poziomach parzystych symbole NAND;
POZIOMY UKŁADU
4
3
2
1
x4
F
x5
x3
x2
x1
F  x1  x2 * ( x3  x4 * x5 )
5
Wprowadzenie
Synteza układu opisanego formą sumacyjną, reguły stosowania symboli
funktorów równoważnych dla NAND:
4. w zasadzie każda linia połączeniowa między wyjściem jednej bramki
a wejściem drugiej powinna mieć na obydwu końcach symbole wskaźnika
negacji lub nie powinna ich mieć w ogóle;
POZIOMY UKŁADU
4
3
2
1
x4
F
x5
x3
x2
x1
F  x1  x2 * ( x3  x4 * x5 )
6
Wprowadzenie
Synteza układu opisanego formą sumacyjną, reguły stosowania symboli
funktorów równoważnych dla NAND:
5. zmienne wprowadzane na wejścia ze wskaźnikami negacji
reprezentowane w formie boolowskiej przez swe dopełnienia;
są
6. zmienne wprowadzane na wejścia bez wskaźników
reprezentowane w formie boolowskiej bez dopełnienia.
są
negacji
POZIOMY UKŁADU
4
3
2
1
x4
F
x5
x3
x2
x1
F  x11  x22 * ( x3  x4 * x5 )
7
Wprowadzenie
POZIOMY UKŁADU
4
3
2
1
x4
F
x5
x3
x1
x2
F  x1  x2 * ( x3  x4 * x5 )
4
3
2
1
x4
F
x5
x3
x2
x1
8
Wprowadzenie
Przykład odstępstwa od reguły 4-tej
F  x1 * x2  x3 * ( x1  x2 )
x3
x1
x2
x1
F
x2
POZIOMY UKŁADU
1
2
x3
x1
x2
F
9
Wprowadzenie
Do optymalizacji układów kombinacyjnych (reguła 4-ta) najczęściej
są stosowane następujące kryteria:
1. minimalna złożoność układowa;
2. minimalne opóźnienie propagacji;
3. minimalny koszt;
4. maksymalna niezawodność.
10
Hazard
Przyczyny powstania zjawiska hazardu:
1. gdy przynajmniej jeden sygnał wejściowy dochodzi do wyjścia drogami
o różnych opóźnieniach;
2. gdy jednocześnie ulegają zmianie dwa lub więcej sygnałów wejściowych
i przechodzą one do wyjścia drogami o różnych opóźnieniach;
3. gdy układ zapewnia dla wszystkich sygnałów wejściowych drogi
o jednakowych opóźnieniach, lecz sygnały te zmieniają swe stany logiczne
niejednocześnie.
11
Zjawisko hazardu statycznego
x1
1
F2
1
0
0 10
F1
0
1 10
1
x2
x3
F3
0  01
1

0 01
01
1
1
0
1 1
0
F
x1  x3  1
F  x1 * x2  x2 * x3
x2
F1
F
x1x0

F2
F3



x2
 
00
01
0
Hazard statyczny w 1

1
11
10
1
1
1
1
12
Zjawisko hazardu dynamicznego
x1
x2
001
10
0
0
10
01
10
1
0
1
0
F2 001
01
10
01
0
1
0
1
110
F1
x3
F4
F3
010
01
10
10
10
01
10
101
01
10
0
0
F
x2  x3  0
x1
F1

F2
F3


F4

F
13
 
Hazard dynamiczny

Zjawisko hazardu dynamicznego
x1
x2
F2
F4
F1
F3
x3
x2x3
x1
0
1
00
01
11
10
1
1
1
1
1
1
F  x1  x3
F
x1
x3
F1
F
14
Zjawisko hazardu dynamicznego
x1
x3
01
00
10
1
01
0
10
1
1
F1
10
1
01
0
1
10
01
F
x1
x3
F1

F
Hazard statyczny w 1
 
15
Detektor narastającego zbocza sygnału
x
01
10
0



10
01
1
F1
1
F
10
01
0
x
3
F1
F
3
1
3
16
Detektor opadającego zbocza sygnału
x
10
0 1



1
10
0
01
1
F1
F
10
0
01
1
x
F1
3
3
1
F
3
17
Detektor opadającego zbocza sygnału
x
10
0
01
1




10
01
1
0
F1
1
F
01
1
0
10
x
F1
4
4
F
1
1
1
1
18
Układy arytmetyczne
Układ półsumatora
Równanie
Tabela prawdy
A
Czynniki
B
C
S
Suma
Przeniesienie
Symbol
A B
C
B
S
C
0
0
1
1
0
1
0
1
0
1
1
0
0
0
0
1
Tablice Karnaugha
S
B
C
0
0
0
1
0
1
0
1
A
S
A
B
S
0
0
0
1
1
1
1
0
A
19
Układy arytmetyczne
Układ półsumatora
Tablice Karnaugha
B
C
0
0
0
1
0
1
0
1
A
B
S
0
0
0
1
1
1
1
0
A
S  AB  AB  A  B
C  AB
20
Układy arytmetyczne
Przykłady implementacji układowej półsumatora
A
B
S  A B
C  AB
C  AB
S  ( A  B) AB  A  B
C  ( A  B)  AB
Przykład
S  ( A  B )  ( A  B)  A  B
21
Układy arytmetyczne
Układ sumatora
Symbol
Równanie
Ai Bi
Ai
Bi Czynniki
Ci-1
Ci
Si
Tablice Karnaugha
Ci
Suma
S
Ci-1
Przeniesienie
Tabela prawdy
Ai
Bi
Ci-1
Si
Ci
0
0
0
0
1
1
1
1
0
0
1
1
0
0
1
1
0
1
0
1
0
1
0
1
0
1
1
0
1
0
0
1
0
0
0
1
0
1
1
1
Si
Ci-1
Ci
Ci-1
Si
Ai Bi
00
01
11
10
0
0
0
1
0
1
0
1
1
1
Ai Bi
00
01
11
10
0
0
1
0
1
1
1
0
1
0
22
Układy arytmetyczne
Układ sumatora
Tablice Karnaugha
Ci-1
Ci
Ai Bi
00
01
11
10
0
0
0
1
0
1
0
1
1
1
Ci-1
Si
Ai Bi
00
01
11
10
0
0
1
0
1
1
1
0
1
0
Ci  Ai Bi  Bi Ci 1  AC
i i 1 

 Ai BC
Si  Ai BiCi 1  Ai BC
i i 1  Ai BC
i i 1
i i 1
 Ai Bi  Ci 1 ( Ai  Bi ) 
 Ci 1 ( Ai Bi  Ai Bi )  Ci 1 ( Ai Bi  Ai B) 
 Ai Bi  Ci 1 ( Ai  Bi )
 Ci 1 ( Ai Bi  Ai Bi )  Ci 1 ( Ai Bi  Ai B ) 
 Ai  Bi  Ci 1
23
Układy arytmetyczne
Przykłady implementacji układowej sumatora
Ai
Bi
Si  Ai  Bi  Ci 1
Ci  Ai Bi * Ai Ci 1 * Bi Ci 1 
Ci-1
Si  Ai  Bi  Ci 1
Ci  Ai Bi  AC
i i 1  Bi Ci 1
 Ai Bi  AC
i i 1  Bi Ci 1
Przykład
24
Układy arytmetyczne
Realizacja układ sumatora z dwóch półsumatorów
Ai
Si
PÓŁSUMATOR
PÓŁSUMATOR
Bi
AB
Ci-1
Ci
Przykład
25
Układy arytmetyczne
Sumator wielobitowy szeregowy
Składnik A
........
n-bitowy rejestr przesuwający
Składnik B
........
A
Suma
........
Ci-1
S
B
n-bitowy rejestr przesuwający
Ci
D
n-bitowy rejestr przesuwający
Q
C
Zegar
26
Układy arytmetyczne
Sumator wielobitowy szeregowy
Składnik A
0 0 0 1
0 0
1 1
0
6-bitowy rejestr przesuwający
Składnik B
A
Ci-1
Suma
1
0
1 0
0
1 0
1 0
1 1
0 0
S
B
0
1 01 10 01 0
1 1
0
1
0
6-bitowy rejestr przesuwający
6-bitowy rejestr przesuwający
Ci
D
C
Q
1
0
Zegar
1
0
3
2
6
4
5
27
Układy arytmetyczne
Sumator wielobitowy równoległy z przeniesieniami szeregowymi
Cn
Bn
An
B3
A3
B2
A2
B1
A1
B
A
B
A
B
A
B
A
Ci
S
Ci-1
Cn-1
C3
Ci
S
Ci-1
C2
Ci
S
Ci-1
C1
Ci
S
S
S
S
S
Sn
S3
S2
S1
Ci-1
C0
28
Układy arytmetyczne
Sumator wielobitowy równoległy z przeniesieniami szeregowymi
B4
A4
1
B
C5
1
Ci
B3
0
1
A
S
Ci-1
B
C3
1
S
A3
Ci
0
S
Ci-1
B
C2
1
S
A2
1
A
0
S4
B2
Ci
1
S
Ci-1
B
C1
1
S
A1
1
A
0
S3
B1
Ci
A
S
Ci-1
C0
1
S
1
S2
0
0
S1
29
Układy arytmetyczne
Sumator wielobitowy równoległy z przeniesieniami jednoczesnymi
C0
B
A
Blok
przeniesień
Cn
Blok sumy
S
30
Układy arytmetyczne
Scalony układ arytmetyczny
31
Układy arytmetyczne
Jednostka arytmetyczno-logiczna
A0,...,A3 i B0,...,B3 - wejścia dla dwóch słów czterobitowych
Cn - wejście przeniesienia
M - wejście określające tryb pracy
S0,...,S3 - wejścia wyboru funkcji
F0,...,F3 - wyjście wyniku
Cn+4 - wyjście przeniesienia
G - wyjście przeniesienia generowanego
P - wyjście przeniesienia propagowanego
A = B - wyjście komparacyjne
32
Układy arytmetyczne
Realizacja operacji porównania
A=B jest w stanie wysokim gdy obydwie liczby są równe
A=B jest w stanie niskim gdy obydwie liczby są różne
W wyniku operacji porównania na wyjściach A=B i Cn+4 otrzymujemy:
 A  B jeśli f ( A  B)  0 i Cn  4  0

Cn  0  A  B jeśli f ( A  B)  1 i Cn  4  0
 A  B jeśli f ( A  B)  0 i C  1
n4

 A  B jeśli f ( A  B)  0 i Cn  4  0

Cn  1  A  B jeśli f ( A  B)  1 i Cn  4  1
 A  B jeśli f ( A  B)  0 i C  1
n4

33
Układ realizujący operację dodawania i odejmowania
B4
B3
B2
B1
A4 A3 A2 A1
0
1
1
0
0
1
0 0
1 0
1 1
0
0
1
0 1 0 1
A4
A3
A2
A1
S4
S3
S2
S1
B1
B2
B3
B4
C0
0
1
1
Sterowanie
C4
Odejmowanie
Dodawanie
0
1 1
0 1 0
1
34
Układ realizujący operację dodawania liczb w kodzie BCD
B4
B3
0
B1
0 1 1 1
A4 A3 A2 A1
0 1 0 1
A1
S2
S1
1
A2
Cn
0
S3
S4
1
A3
A4
B1
B2
B3
B4
C0
C4
Cn-1
B2
1 1 0 0
0
1
1 1 0 0
0 1 1 0
A2
A1
S3
S2
S1
S4
C4
A3
A4
B1
B2
B3
B4
C0
1
0 0 1 0
35
Układ generacji bitu parzystości
Generowanie bitu parzystości polega na wytworzeniu jednego bitu
i dodaniu go do słowa kodowego, będącego nośnikiem informacji. Bit ten
jest zwany bitem parzystości.
Jeśli dane słowo kodowe zawiera nieparzystą (parzystą) liczbę
jedynek, to bit parzystości przyjmuje wartość 1 w przeciwnym przypadku
wartość 0.
Bit parzystości generowany jest zgodnie z równaniem:
A0  A1 
 An
gdzie:
Ai
- bit słowa informacyjnego (i=0…n).
36
Układ generacji bitu parzystości
0
1
1
0
0
0
A1 1
A2 0
A3 0
A0
0
1
0
1
1
1
1
0
Sygnał sterujący:
0 – generacja bitu parzystości;
1 – generacja bitu nieparzystości.
dla bitu parzystości
dla bitu nieparzystości
1
0
1
0
1
0 – bez błędu;
1 – błąd.
0 – błąd;
1 – bez błędu.
37
Układ generacji bitu parzystości
Tabela stanów dla układu 74180
Wejścia
Wyjścia
Liczba stanów 1 na wejściach
danych (A...H) od 0 do 7 jest:
Parzyste
(EI)
Nieparzyste
(OI)
Parzyste
(EVEN)
Nieparzyste
(ODD)
Parzysta
1
0
1
0
Nieparzysta
1
0
0
1
Parzysta
0
1
0
1
Nieparzysta
0
1
1
0
X
1
1
0
0
X
0
0
1
1
38
Układ generacji bitu parzystości
B0
EI
OI
EVEN
ODD
A
B
C
D
E
F
G
H
EI
OI
74180
A
B
C
D
E
F
G
H
74180
B7
EVEN
ODD
Wyjścia
kontrolne
Wejścia sterujące
39
Układy konwersji kodów
Podział:
• enkodery (zwane również koderami);
 zwykłe
 priorytetowe
• dekodery;
 pełne - jeżeli 2n = m
 niepełne - jeżeli 2n < m
• transkodery.
40
Układ enkodera zwykłego
Tabela prawdy
Wejścia
Wyjścia
Kod 1 z 10
Kod 1 z 10
9 8 7 6 5 4 3 2 1 0
9 8 7 6 5 4 3 2 1 0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
0
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0
0
0
0
0
0
1
1
1
1
1
1
1
1
0
1
1
1
1
1
1
1
1
0
1
1
1
1
1
1
1
1
0
1
1
1
1
1
1
1
1
0
1
1
1
1
1
1
1
1
0
1
1
1
1
1
1
1
1
0
1
1
1
1
1
1
1
1
0
1
1
1
1
1
1
1
1
0
1
1
1
1
1
1
1
1
0
1
1
1
1
1
1
1
1
1
0
1
2
3
4
5
6
7
8
9
D
C B A
0
0
0
0
0
0
0
0
1
1
0
0
0
0
1
1
1
1
0
0
0
0
1
1
0
0
1
1
0
0
0
1
0
1
0
1
0
1
0
1
Równania dla enkodera 1 z 10
A=1+3+5+7+9
A = (1 + 9) + (3 + 7) + (5 + 7)
B=2+3+6+7
B = (2 + 6) + (3 + 7)
C=4+5+6+7
C = (4 + 6) + (5 + 7)
D=8+9
D=8+9
41
Układ enkodera zwykłego
Realizacje układowe
Przykład: enkoder1z10.msm
42
Układ enkodera zwykłego
Tabela prawdy
Wejścia
Wyjścia
Kod 1 z 10
Kod 1 z 10
9 8 7 6 5 4 3 2 1 0
9 8 7 6 5 4 3 2 1 0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
0
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0
0
0
0
0
0
1
1
1
1
1
1
1
1
0
1
1
1
1
1
1
1
1
0
1
1
1
1
1
1
1
1
0
1
1
1
1
1
1
1
1
0
1
1
1
1
1
1
1
1
0
1
1
1
1
1
1
1
1
0
1
1
1
1
1
1
1
1
0
1
1
1
1
1
1
1
1
0
1
1
1
1
1
1
1
1
0
1
1
1
1
1
1
1
1
1
0
1
2
3
4
5
6
7
8
9
D
C B A
0
0
0
0
0
0
0
0
1
1
0
0
0
0
1
1
1
1
0
0
0
0
1
1
0
0
1
1
0
0
0
1
0
1
0
1
0
1
0
1
Równania dla enkodera 1 z 10
A  1  3  5  7  9  13579
B  2  3  6  7  2367
C  4  5  6  7  4567
D  8  9  89
43
Układ enkodera zwykłego
Realizacje układowe
Przykład: enkoder_nie_1z10.msm
44
Układ enkodera priorytetowego
Realizacja z konwersją pośrednią
K
o
d
K
o
d
x
z
n
.
.
.
.
w
y
j
ś
c
i
o
w
y
.
.
.
.
Kod 1 z n
45
Układ enkodera priorytetowego
Realizacja z konwersją bezpośrednią
K
o
d
K
o
d
x
z
n
.
.
.
.
.
.
.
.
w
y
j
ś
c
i
o
w
y
46
Układ enkodera priorytetowego
Realizacja iteracyjna konwersji kodu x z n na kod 1 z n
xzn
E0
B0
0
Y0
E1
B1
1
Y1
Ei-1
B2
Bi
i
En-2
Bi+1
Bn-2
n-2
Yi-1
Yn-2
En-1
Bn-1
n-1
Bn
Yn-1
1zn
Funkcje przełączające i-tego stopnia mają postać:
Bi  Bi 1  Ei
Yi  Bi 1 * Ei
47
Zasada działania i-tego stopnia enkodera priorytetowego
Symbol
Ei
Schemat logiczny
Bi
Bi+1
0
1
1
0
1
Yi
1
1
0
Tabela prawdy
Bi+1
Ei
Yi
Bi
0
0
1
1
0
1
0
1
0
1
0
0
0
1
1
1
1
0
48
Układ enkodera priorytetowego
Realizacja z równoległą propagacją przeniesienia
49
Układ dekodera pełnego
Tabela prawdy
Wyjścia
Wejścia
1z 4
1z 4
x0
x1
A B C D
A B C D
0
0
1
0
0
0
0
1
1
1
0
1
0
1
0
0
1
0
1
1
1
0
0
0
1
0
1
1
0
1
1
1
0
0
0
1
1
1
1
0
Równania dla dekodera kodu 8421 na 1 z 4
A  x0 x1
B  x0 x1
C  x0 x1
D  x0 x1
A  x0 x1  x0  x1
B  x0 x1  x0  x1
C  x0 x1  x0  x1
D  x0 x1  x0  x1
50
Układ dekodera pełnego
Realizacje układowe
A  x0 x1
B  x0 x1
C  x0 x1
D  x0 x1
AND
A
AND
B
AND
C
AND
D
1
z
4
x0
NOT
x1
NOT
Przykład: dekoder8421_1z4.msm
51
Układ dekodera pełnego
Realizacje układowe
NOR
A
A  x0 x1  x0  x1
NOR
B  x0 x1  x0  x1
NOR
B 1
z
4
C
NOR
D
C  x0 x1  x0  x1
D  x0 x1  x0  x1
x0
NOT
x1
NOT
52
Układ dekodera pełnego
Tabela prawdy
Wyjścia
Wejścia
1z 4
1z 4
x0
x1
A B C D
A B C D
0
0
1
0
0
0
0
1
1
1
0
1
0
1
0
0
1
0
1
1
1
0
0
0
1
0
1
1
0
1
1
1
0
0
0
1
1
1
1
0
Równania dla dekodera kodu 8421 na 1 z 4
A  x0 x1  A  x0 x1
A  x0 x1  x0  x1  A  x0  x1
B  x0 x1  B  x0 x1
B  x0 x1  x0  x1  B  x0  x1
C  x0 x1  C  x0 x1
C  x0 x1  x0  x1  C  x0  x1
D  x0 x1  D  x0 x1
D  x0 x1  x0  x1  D  x0  x1
53
Układ dekodera pełnego
Realizacje układowe
NAND
A
A  x0 x1  A  x0 x1
NAND
B
B  x0 x1  B  x0 x1
NAND
C
NAND
D
C  x0 x1  C  x0 x1
D  x0 x1  D  x0 x1
1z 4
x0
NOT
x1
NOT
Przykład: dekoder8421_nie_1z4.msm
54
Układ dekodera pełnego
Realizacje układowe
A  x0 x1  x0  x1  A  x0  x1
A
OR
B
1z 4
B  x0 x1  x0  x1  B  x0  x1
C  x0 x1  x0  x1  C  x0  x1
D  x0 x1  x0  x1  D  x0  x1
OR
x0
OR
C
OR
D
NOT
x1
NOT
55
Układ dekodera niepełnego
Tabela prawdy
A
x1x0
Wejścia
Wyjścia
BCD 8421
1 z 10
X3 X2 X1 X0
A B C D E F G H I J
0
0
0
0
0
0
0
0
1
1
1
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
1
1
1
1
0
0
0
0
1
1
0
0
1
1
0
0
0
1
0
1
0
1
0
1
0
1
0
1
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
x3x2
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
1
C
00 01 11 10
x1x0
00 01 11 10
x3x2
00
1
0
0
0
00
0
0
0
1
01
0
0
0
0
01
0
0
0
0
11
---
---
---
---
11
---
---
---
---
10
0
0
---
---
10
0
0
---
---
A  x0 x1 x2 x3
C  x0 x1 x2
B  x0 x1 x2 x3
G  x0 x1 x2
D  x0 x1 x2
H  x0 x1 x2
E  x0 x1 x2
I  x0 x3
F  x0 x1 x2
J  x0 x3
56
Układ dekodera niepełnego
Tabela stanów dekodera
Kod wejściowy
x3 x2 x1 x0
0
0
0
0
0
0
0
0
1
1
0
0
0
0
1
1
1
1
0
0
0
0
1
1
0
0
1
1
0
0
0
1
0
1
0
1
0
1
0
1
Nr aktywnego wyjścia
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
Stany zabronione
1
1
1
1
1
1
0
0
1
1
1
1
1
1
0
0
1
1
0
1
0
1
0
1
C, I
D, J
E, I
F, J
G, I
H, J
Przykład: dekoder_8421_1z10.msm
57
Układ transkodera
Kod wejściowy X
DEKODER
Kod pierścieniowy
ENKODER Kod wejściowy Y
Transkoder
Kod wejściowy X
TRANSKODER
Kod wejściowy Y
58
Układ transkodera
Tabela prawdy
Wejścia
Wyjścia
8421
2421
C
B
x1x0
x3x2
00 01 11 10
x1x0
00 01 11 10
x3x2
00
0
0
0
0
00
0
0
1
1
X3 X2 X1 X0
A B C
D
01
1
1
1
1
01
0
0
1
1
0
0
0
0
0
0
0
0
1
1
0
0
0
0
0
0
0
0
1
1
0
1
0
1
0
1
0
1
0
1
11
---
---
---
---
11
---
---
---
---
10
1
1
---
---
10
1
1
---
---
0
0
0
0
1
1
1
1
0
0
0
0
1
1
0
0
1
1
0
0
0
1
0
1
0
1
0
1
0
1
0
0
0
0
1
1
1
1
1
1
0
0
1
1
0
0
1
1
1
1
B  x2  x3
C  x1  x3
A = x3
D = x0
59
Multipleksery i demultipleksery
W
E
J
Ś
C
I
A
0
1
2
0
1
2
Multiplekser
Linia przesyłowa
Demultiplekser
n-1
n-1
n
n
Adres
W
Y
J
Ś
C
I
A
Adres
60
Multiplekser scalony 74151
Symbol
Tabela stanów
Wejścia
Adresowe
Wyjścia
Strobujące
C
B
A
S
X
0
0
0
0
1
1
1
1
X
0
0
1
1
0
0
1
1
X
0
1
0
1
0
1
0
1
1
0
0
0
0
0
0
0
0
Y
W
0
D0
D1
D2
D3
D4
D5
D6
D7
1
D0’
D1’
D2’
D3’
D4’
D5’
D6’
D7’
Funkcja realizowana przez układ:
Y  S (CBAD0  CBAD1 
 CBAD7 )
61
Realizacja funkcji przełączającej za pomocą multipleksera
F  a *b  b *c  a *b *c
ba
00
c
0
1
0
4
?
?
01
1
5
?
?
11
3
7
?
?
10
2
6
?
?
62
Realizacja funkcji przełączającej za pomocą multipleksera
F  a *b  b *c  a *b *c
ba
00
c
0
1
0
4
0
0
01
1
5
0
1
11
3
7
1
1
10
2
6
0
1
63
Realizacja funkcji przełączającej za pomocą multipleksera
F  a *b * d  b * c  a *b * c * d
ba
00
dc
00
0
01
4
11
4
10
0
?
?
?
?
01
1
5
5
1
?
?
?
?
11
3
7
7
3
?
?
?
?
10
2
6
6
2
?
?
?
?
64
Realizacja funkcji przełączającej za pomocą multipleksera
F  a *b * d  b * c  a *b * c * d
ba
00
dc
00
0
01
4
11
4
10
0
0
0
0
0
01
1
5
5
1
1
1
0
1
11
3
7
7
3
1
1
1
0
10
2
6
6
2
0
1
1
0
65
Multiplekser scalony 74151
Symbol
Tabela stanów
Wejścia
Adresowe
Wyjścia
Strobujące
C
B
A
S
X
0
0
0
0
1
1
1
1
X
0
0
1
1
0
0
1
1
X
0
1
0
1
0
1
0
1
1
0
0
0
0
0
0
0
0
Y
W
0
D0
D1
D2
D3
D4
D5
D6
D7
1
D0’
D1’
D2’
D3’
D4’
D5’
D6’
D7’
Funkcja realizowana przez układ:
Y  S (CBAD0  CBAD1 
 CBAD7 )
66
Demultiplekser scalony 74155
a)
Wejścia
Adresowe
Wyjścia
Wejścia
Strob.
Infor.
B A
G1
C1
1Y0 1Y1 1Y2 1Y3
X X
1
X
1
1
1
0
0
0
1
0
1
0
1
0
1
1
1
0
0
1
1
1
0
X X
X
b)
Adresowe
Wyjścia
Strob.
Infor.
B A
G2
C2
2Y0 2Y1 2Y2 2Y3
1
X X
1
X
1
1
1
1
1
1
0
0
0
0
0
1
1
1
0
1
1
0
1
0
0
1
0
1
1
1
1
0
1
1
0
0
0
1
1
0
1
1
1
1
1
0
1
1
0
0
1
1
1
0
0
1
1
1
1
X X
X
1
1
1
1
1
Wejścia adresowe
Wejścia
strobujące
Wejścia
informacyjne
A
B
1G
1C
2G
2C
1Y0
1Y1
1Y2
1Y3
2Y0
2Y1
2Y2
2Y3
Wyjścia
informacyjne
Wyjścia
informacyjne
74155
67
Realizacja demultipleksera 8-bitowego
68