Transcript prezentacja
Wielka Brytania – jeden kraj, wiele kultur. WALIA Walia Walia - Pierwotna ludność Walii pozostawiła po sobie wielkie budowle megalityczne. Później obszar ten zajęli Celtowie. Rzymianie okupowali obszary Walii od I do V wieku n.e. Pomimo późniejszych najazdów Jutów, Anglów i Sasów, Walia zachowała swą odrębność. W tym czasie powstało na terytorium Walii kilka państw, z których najpotężniejszymi były Królestwo Gwynedd i Królestwo Powys. W VIII wieku n.e. plemiona walijskie zdołały się obronić przed sąsiedzką inwazją Anglosasów. Kiedy jednak Anglię najechał Wilhelm Zdobywca (1066), jego normańska armia wdarła się do Walii i rozpoczęła okupację. W 1218 książę Gwynedd zdołał zjednoczyć ziemie walijskie i przybrał tytuł księcia Walii. W 1282 roku dokonała się ostateczna aneksja Walii przez Anglię. W 1301 roku król Edward I nadał swemu synowi, Edwardowi II, tytuł księcia Walii, w geście, który miał świadczyć o jedności i związkach między nią i Anglią. Tytuł księcia Walii przysługuje tradycyjnie najstarszemu synowi brytyjskiego władcy, będącemu następcą tronu Zjednoczonego Królestwa. W 1400 roku walijski książę Owain Glyndwr wzniecił powstanie przeciwko Anglii, usuwając Anglików z większości terenów Walii w zaledwie cztery lata. W 1410 powstanie zostało stłumione. W 1485 roku królem Anglii został Henryk VII. Jako Walijczyk i pierwszy władca z rodu Tudorów uczynił rządy Anglii bardziej tolerancyjnymi dla Walijczyków. Jego syn, Henryk VIII połączył Anglię i Walię unią w roku 1536. XIX-wieczna rewolucja przemysłowa zmieniła oblicze Walii, zagrażając tradycyjnemu sposobowi życia walijskich farmerów i pasterzy. Obecnie odradzający się walijski język i kultura wzmocniły poczucie jedności narodowej Walijczyków, czemu sprzyja polityka Wielkiej Brytanii w ostatnich latach. Flaga Walii nazywa się The Dragon of Cadwallader. W roku 1999 Walia otrzymała autonomię i prawo do własnego parlamentu. Walia - panorama Zamek w Conwy Flaga Walii Zamek - Beaumaris Stolica Walii Cardiff - miasto w Wielkiej Brytanii, stolica i największe miasto Walii. Jest położone nad rzeką Taff, u jej ujścia do Kanału Bristolskiego. Powstało jako osiedle rzymskie z I-II wieku, później rozbudowane przez Normanów. Znajduje się w historycznym hrabstwie Glamorgan, ale od roku 1996 tworzy osobne hrabstwo Cardiff. Pierwotnie było to małe miasto, którego bardzo szybki rozwój, tak samo jak całego pobliskiego regionu, przypada na XIX wiek. Miasto rozwinęło się dzięki transportowi węgla kamiennego z pobliskich kopalni. Stolicą Walii został 20 grudnia 1955 r. Port w Cardiff, znany jako Tiger Bay, był przez wiele lat jednym z największych portów na świecie. Cardiff - panorama Herb Walii IRLANDIA PÓŁNOCNA Irlandia Północna Irlandia Północna – prowincja, jedna z części składowych Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Jej stolicą jest Belfast.Irlandia Północna powstała w 1921 roku, gdy po utworzeniu Wolnego Państwa Irlandzkiego, sześć z dziewięciu hrabstw północno-wschodniej prowincji Ulster (irl.Ulaidh) pozostało przy Zjednoczonym Królestwie. W hrabstwach tych dominowali protestanci, w większości potomkowie szkockich i angielskich osadników, którzy nie chcieli mieszkać w katolickiej Irlandii. Flaga Irlandii Północnej Stolica Irlandii Północnej Belfast (irl. Béal Feirste) - stolica, a zarazem największe miasto Irlandii Północnej. Greater Belfast jest podzielony pomiędzy dwa hrabstwa Antrim i Down, lecz sam Belfast przynależy w całości do County Antrim. Downpatrick Dunluce - zamek Herb Irlandii Północnej LONDYN Londyn Miasto w południowo-wschodniej części Wielkiej Brytanii, stolica tego państwa, a także stolica Anglii. Położony nad Tamizą, jest trzecim największym miastem Europy (po Moskwie i Stambule, przed Paryżem), jest także największym miastem Unii Europejskiej i jednym z większych miast świata zarówno w skali samego miasta jak i aglomeracji. Liczba mieszkańców Londynu wynosi ok. 7,6 mln (2007) na obszarze 1 607 km²; cała zaś aglomeracja londyńska, łącznie ze wszystkimi przyległymi miastami liczy ok. 20 mln mieszkańców . Około 20% mieszkańców pochodzi z Azji, Afryki i Karaibów. Współczesny Londyn jest największym centrum finansowym świata (od 2006 przed Nowym Jorkiem). Tutaj dokonuje się 30% światowego obrotu walutami i 40% światowego obrotu Euroobligacjami. W Londynie usytuowanych jest kilkaset banków, największa giełda w Europie (trzecia na świecie), liczne towarzystwa ubezpieczeniowe i inwestycyjne. Londyn jest także ogromnym ośrodkiem medialnym. Jest to także jedno z najbardziej zanieczyszczonych miast Unii Europejskiej. Miasto, pełne zabytków i muzeów, przyciąga rocznie ok. 30 mln turystów. Londyn - panorama Tower Bridge Herb Londynu Parlament w Londynie Eye London Big Ben SZKOCJA Szkocja Szkocja – dawniej niezależne królestwo, obecnie część składowa Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Obejmuje północną część wyspy Wielkiej Brytanii oraz Hebrydy,Orkady i Szetlandy. Na południu graniczy z Anglią. Krajobraz w przeważającej części wyżynny i górski. Klimat umiarkowanie ciepły, wybitnie morski. Powierzchnia • całkowita 78 782 km² Liczba ludności • całkowita 5 194 000 Głowa państwa - Królowa Elżbieta II Szkocja – panorama Flaga Szkocji Eilean Donan - zamek Herb Szkocji Stolica Szkocji Edynburg – miasto w Wielkiej Brytanii; od 1437 roku stolica Szkocji i siedziba szkockiego parlamentu, którego obrady wznowiono w 1999 roku po przerwie trwającej od zjednoczenia z Anglią w roku 1707. Od 1583 miasto uniwersyteckie. Obecnie znajdują się tam cztery uniwersytety . W 2001 roku Edynburg miał 448624 mieszkańców, co czyni go siódmym co do wielkości miastem w Wielkiej Brytanii. W przeszłości nazywany również "Starym Kopciuchem’’. Miasto słynie z licznych dorocznych imprez i festiwali, z których najsłynniejszymi są Edinburgh International Festival, Fringe (festiwale teatralne) oraz Military Tattoo (występy orkiestr wojskowych), odbywające się w sierpniu. Dudy szkockie. 1) Piszczałka melodyczna, tzw. przebierka 2) worek 3) trzonek 4) dymka (specyficzny ustnik) 5) tenorowe piszczałki burdonowe 6) piszczałka basowa 7) stroik 8) sznurek ozdobny KILT Kilt – narodowy strój szkocki. Jest to szkocka spódniczka zrobiona z tartanu, czyli materiału w szkocką kratę. Z bardzo dużej szerokości tego materiału szyje się kilt, plisując go i składając na fason spódnicy kopertowej. Należy dodać, że kolor kraty na materiale i dokładny jej wzór zależy od klanu danego Szkota lub Szkocki. Pierwszy raz szkocki strój opisano w XVI stuleciu, składał się on wtedy z długiej lnianej koszuli, krótkiej kurteczki oraz wełnianego pledu. W zimie Szkoci zakładali wełniane obcisłe spodnie, a w lecie wełniane skarpetki pod kolana. Za obuwie służyły im lekkie kierpce z surowej skóry, chociaż zazwyczaj chodzili boso. Kilt. Panorama Edynburga Zamek w Edynburgu Szkocki parlament Góra Artura Projekt wykonały: - Katarzyna Czerkas - Paulina Kurpiel - Aleksandra Warzybok - Ewelina Mich