Transcript Prezentacja programu Power Point

Kto nam tak pięknie gra?
Stanisław Moniuszko
dla poetów romantycznych
Oprac. Elżbieta Ciemięga
MONIUSZKO TWÓRCĄ MUZYKI DO POEZJI ROMANTYCZNEJ
A.Mickiewicz
J. Słowacki
A. Fredro
W. Pol
J. Czeczot
K. Brodziński
T. Lenartowicz
W. Syrokomla
L. Siemieński
I. Chodźko
J. I. Kraszewski
Czym jest poezja bez muzyki?
MONIUSZKO DLA MICKIEWICZA
„Czaty”
„Powrót taty”
„Rybka”
„Niepewność”
„Świtezianka”
„Wilija”
„Trzech budrysów”
„Sonety krymskie”
II cz. „Dziadów”
„Pani Twardowska”
„Do Niemna”
MONIUSZKO Z KRASZEWSKIM GRA
KANTATY
„Nijoła”
„Dziad i
baba”
„Pieśni
pogrzebowe”
„Milda”
„Znasz li ten
kraj”
LIRYCZNE BRZMIENIE LENARTOWICZA
„Dziewczyna”- na głos i fortepian
„Mosiek”
„Słowiczek”
Do ślubu dziewczę główkę stroiło To przymierzyło, to odrzuciło.
Do złotych włosów bierze fijołek
I chociaż piękna, żywy aniołek,
Odrzuci kwiatek i - dziwna cała To się zaśmiała, to zapłakała:
- O miły Boże, jakże nieładnie,
Czy nic do twarzy mi nie przypadnie?
Gdzież najpiękniejsze kwiaty w
dąbrowie?
Aż jej po dchu anioł odpowie:
- Spojrzyj w krynicę. Jak się w niej płoni
Rumiane lice kwiatem jabłoni.
- A gdzież są dla mnie perły na szyję?...
- Perłami łezka za łezką bije.
- A gdzież weselna moja muzyka?
- Ciche westchnienie w fali wietrzyka.
- A rozkosz moja w chwili zamęścia?
Lecz anioł uciekł od tego szczęścia.
MELODYJNY CZECZOT
U prząśniczki siedzą jak anioł dzieweczki,
przędą sobie, przędą jedwabne niteczki.
Kręć się, kręć wrzeciono,
wić się tobie wić!
Ta pamięta lepiej,
czyja dłuższa nić!
„Dąbrowa”
Poszedł do Królewca młodzieniec
z wiciną,
łzami się zalewał, żegnając z dziewczyną.
Kręć się...
„Dumka”
„Kukułka”
gładko idzie przędza wesołej
dziewczynie,
pamiętała trzy dni o wiernym
chłopczynie.
Kręć się...
„Sierota”
„Słowiczek”
Inny się młodzieniec podsuwa z ubocza
i innemu rada dziewczyna ochocza.
Kręć się, kręć wrzeciono,
prysła wątła nić,
wstydem dziewczę płonie,
wstydź się, dziewczę, wstydź
„Szumi gaj”
„Trzy
piosnki”
NUTY DLA SYROKOMLI
„Pieśń wieczorna” –
na głos i fortepian
„Rada”
Po nocnej rosie płyń dźwięczny głosie,
niech się twe echo rozszerzy,
gdzie nasza chatka, gdzie stara matka,
krząta się koło wieczerzy.
Jutro dzień święta; niwa nie zżęta
niechaj przez jutro dojrzewa,
niech wiatr swawolny, niech konik polny
niechaj skowronek tu śpiewa.
„Kłosek”
„Korale”
Już blisko, blisko chatnie ognisko
znużone serce weseli,
tam pracowita matka mnie spyta:
“wieleście w polu nażęli?”
Matko, jam młoda, rąk moich szkoda,
szkoda na skwarze oblicza!
Źle szła robota, przeszkadza słota
i moja dumka dziewicza.
„Luli”
„Nasza
ziemica”
„Matysek”
„Kolęda”
„Lirnik
wioskowy”
„Moniuszko […] snuł marzenia, których
nie mógł zrealizować, a jednak dzięki
sile swego talentu stał się
najwybitniejszym przedstawicielem
polskiej muzyki wokalnej XIX wieku.”
Encyklopedia muzyki
„Muzyka to najsubtelniejsza forma przekazu,
można stwierdzić, że żadna dziedzina sztuki nie
porusza ani nie wpływa na podświadomość tak,
jak muzyka.”
Dawid Crossby
Dziękuję za uwagę!