Rak kory nadnerczy (ACC)

Download Report

Transcript Rak kory nadnerczy (ACC)

Rak kory nadnerczy w świetle najnowszych danych

Paweł Gajkowski 06.03.2014

Rak kory nadnerczy (ACC)

• • • 0,5-2,0 osób/mln/rok Kobiety > mężczyźni (60%-40%) Szczyt zachorowalności w 4-5 dekadzie życia Gruczolak Wnt/β-katenina ?

SF-1 Rak IGF-2

• • • 80% wydziela w nadmiarze hormony kory nadnerczy Dominują objawy hiperkortyzolemii Krótki czas od rozwoju choroby do jej ujawnienia nie pozwala na rozwój typowego, pełnoobjawowego zespołu Cushinga

Konieczne badania laboratoryjne

• • • • dobowy profil kortyzolemii dzm na wolny kortyzol próba hamowania 1 mg dexametazonu ACTH • DHEA-S, 17-OH-progesteron, androstendion, testosteron, estradiol • ARR (tylko u osób z nadciśnieniem tętniczym i/lub hipokaliemią)

• • • •

TK z kontrastem

MRI – – Ciąża Naciek dużych żył USG – Monitorowanie przerzutów w wątrobie PET z 18-FDG (?)

DCMW <50% >35HU

• • • • Barwienie na SF-1 (steroidogenic factor) Ocena złośliwości w skali Weissa ≥3 ( Weiss score – atypia jąder w stopniu III lub IV, tempo mitoz > 5/50HPF, atypowe mitozy, ≤25% komórek jasnych, zaburzona cytoarchitektura, ogniska martwicy, naciek naczyń żylnych, zatok i torebki) Ki-67 Ocena zasięgu resekcji (R0/1/2/x)

Stage

I II III IV

2004 UICC

Zmiany w obrębie nadnerczy o średnicy ≤5cm

(T1N0M0)

2008 ENSAT

Zmiany w obrębie nadnerczy o średnicy ≤5cm

(T1N0M0)

Zmiany w obrębie nadnerczy o średnicy >5cm

(T2N0M0)

Zmiany w obrębie nadnerczy o średnicy >5cm

(T2N0M0)

Zmiany przekraczające torebkę i naciekające okołonadnerczową tkankę tłuszczową (T3N0M0) lub zmiany mniejsze z pojedynczymi przerzutami do okolicznych węzłów

(T1-2N1M0)

Zmiany przekraczające torebkę i naciekające okołonadnerczową tk.

tłuszczową (T3N0M0) lub dające pojedyncze przerzuty do okolicznych węzłów lub naciekające okoliczne narządy (w tym nerkę) lub duże naczynia (nerkowe, żgd)

(T1-2N1M0, T3-4N0M0)

Zmiany naciekające okoliczne narządy (w tym nerkę) lub duże naczynia (nerkowe, żgd) lub obecne przerzuty odległe (T1-4N0-1M1) Przerzuty odległe (T1-4N0-1M1)

Mitotan  bezpośredni efekt cytotoksyczny? Blok 11β hydroksylazy? Rozbicie pierścieni cholesterolu?

Czynniki warunkujące dalsze rokowanie: doświadczenie operatora, radykalność resekcji, Ki67

Pacjenci niezakwalifikowani do operacji – zaawansowana choroba nowotworowa

Etopozyd + Doksorubicyna

+ Cisplatyna + Mitotan

Streptozotocyna + Mitotan • Konieczne monitorowanie stężenia mitotanu w trakcie intensywnego leczenia • (docelowo 14mg/l) W razie nieskuteczności leczenia kolejnego rzutu rozważyć odstawienie mitotanu?

GALLACTIC (2014) –badanie oceniające skuteczność antagonistów receptora IGF-1R dla cząsteczki IGF-2!

• • • • • Jak wcześniej rozpoznawać chorobę? Jak długo stosować mitotan?

Czy wszyscy chorzy wymagają tego obciążającego leczenia? Jakie zestawy chemioterapeutyków stosować?

Jaka jest rola laparoskopii w leczeniu chirurgicznym ACC?

Bibliografia

• • • • • • • • 1.) M.Fassnacht et al. Update in adrenocortical carcinoma. J Clin Endocrinol Metab. 2013 98(12):4551-4564 2.) M. Fassnacht et al. Adrenocortical carcinoma – clinical update. J Clin Endocrinol Metab. 2006 91(6):2027-2037 3.) Lughezzani et al. The European Network for the Study of Adrenal Tumors staging system is prognostically superior to the international union against cancer – staging system: A North American validation. EJC 2010(46):713-719 4.) S. Balasubramaniam et al. Practical Considerations in the Evaluation and Management of Adrenocortical Cancer. Seminars in Oncology 2010, vol 37(6):619 626 5.) J. Lafemina et al. Adrenocortical Carcinoma: Past, Present and Future. J. Surg. Oncol. 2012;106:586-594 6.) M. Papotti et al. The Weiss Score and Beyond – Histopathology for Adrenocortical Carcinoma. Horm Canc (2011) 2:333-340 7.) M. Papotti et al. Pathology of the Adrenal Cortex: a Reappraisal of the Past 25 Years Focusing on Adrenal Cortical Tumors. Endocr Pathol. Jan 2014 8.) D. Brix et al. Laparoscopic versus open adrenalectomy for adrenocortical carcinoma: surgical and oncologic outcome in 152 patients. Eur Urol 2010;58:609 15.

Dziękuję za uwagę