Rodzaje uzależnień

Download Report

Transcript Rodzaje uzależnień

Rodzaje uzależnień – jak im
przeciwdziałać, rozpoznawać
i leczyć.
PROFILAKTYKA
UZALEŻNIEŃ
BADANIA SZKOLNE
DZIECKO W SIECI
CZY DZIECKO SIĘGA PO NARKOTYKI?
Narkotyki stały się dostępne wszędzie: na ulicy,
dyskotece, także w szkołach. Wcześniej czy później
kontakt z nimi może się przydarzyć każdemu dziecku,
także Twojemu. Stanowią realne niebezpieczeństwo,
nawet jeśli dziś myślisz sobie: „mój syn, moja córka
nigdy tego nie zrobi”.
Powinieneś jednak jako rodzic zdawać sobie sprawę, że
wiele zależy od Ciebie. Ty możesz mieć ogromny wpływ
na to, czy Twoje dziecko sięgnie po środki odurzające.
Co należy wiedzieć i co należy robić, aby chronić
dziecko przed narkotykami?
Często dzieci wiedzą na temat narkotyków dużo
więcej od nas, rodziców. Nasze informacje wynikają
z mitów krążących wśród młodzieży i nie są
prawdziwe. Jeśli chcesz być dla dziecka autorytetem
i partnerem podczas rozmów na ten temat,
powinieneś:
wykazać się rzetelną wiedzą na temat środków
odurzających, a by móc obalić fałszywe przekonania,
jakie Twoje dziecko posiada na temat narkotyków;
nauczyć się rozpoznawać sygnały ostrzegawcze,
wskazujące na zażywanie środków odurzających;
NARKOTYKI = SUBSTANCJE PSYCHOAKTYWNE =
ŚRODKI UZALEŻNIAJĄCE = „DRAGI”
środki chemiczne pochodzenia roślinnego lub
syntetycznego, które są zażywane nie w celach
leczniczych ani odżywiania się;
Zażywane są w celu doraźnego poprawienia sobie
samopoczucia psychicznego, czasem stanu fizycznego.
KLASYFIKACJA ŚRODKÓW
I. DEPRESANTY - działają hamująco na CUN, dają poczucie
uspokojenia.
OPIATY (pochodne maku): OPIUM, MORFINA, KODEINA
HEROINA
ALKOHOL , ŚRODKI USPOKAJAJACE i NASENNE
KLEJE, AEROZOLE, ROZPUSZCZALNIKI
II. STYMULANTY - działają pobudzająco na CUN, dają poczucie
ożywienia.
Amfetamina
Kokaina
Sterydy
Kofeina
Teina - herbata
III. HALUCYNOGENY - zmieniają odbiór rzeczywistości (dają
„odloty”).
Pochodne konopi indyjskich: MARIHUANA, HASZYSZ,
EKSTAZY
GRZYBY HALUCYNOGENNE
LSD
POCHODNE KAKTUSA
SYGNAŁY OSTRZEGAWCZE, CZYLI NA CO NALEŻY
ZWRÓCIĆ UWAGĘ?
Pierwsze próby z narkotykami dziecko zwykle starannie
ukrywa przed dorosłymi. Niepokojące objawy będzie Ci
na pewno łatwiej zauważyć, jeśli masz z dzieckiem
dobry kontakt. Pamiętaj jednak, że niektóre zachowania i
postawy mogą mieć inne przyczyny, takie jak kłopoty
szkolne lub rodzinne, zranione uczucia, niepowodzenia
w kontaktach z rówieśnikami i wiele innych, które należy
traktować równie poważnie i starać się pomóc dziecku je
zrozumieć.
Zmiany w zachowaniu:
nagłe zmiany nastroju i aktywności: okresy wzmożonego
ożywienia przeplatane ze zmęczeniem i ospałością
nadmierny apetyt lub brak apetytu
spadek zainteresowania ulubionymi zajęciami
pogorszenie się ocen, wagary, konflikty z nauczycielami
izolowanie się od domowników, zamykanie się w pokoju,
niechęć do rozmów
częste wietrzenie pokoju, używanie kadzidełek i
odświeżaczy powietrza
wypowiedzi zawierające pozytywny stosunek do
narkotyków
bunt, łamanie ustalonych zasad, napady złości, agresja
nagła zmiana grona przyjaciół na innych, zwłaszcza na
starszych od siebie
tajemnicze, krótkie rozmowy telefoniczne, nagłe wyjścia,
używanie tajemniczych określeń podczas rozmów –
swoistego slangu
niewytłumaczone spóźnienia, późne powroty lub też
noce poza domem
kłamstwa, wynoszenie wartościowych przedmiotów z
domu,
kłopoty z pieniędzmi; nie wyliczanie się z reszty, prośba
o pieniążki na cele, na które już rodzice dawali
Zmiany w wyglądzie zewnętrznym:
nowy styl ubierania się
spadek ciężaru ciała, częste przeziębienia, przewlekły
katar, krwawienia z nosa, bóle różnych części ciała
przekrwione oczy, zwężone lub rozszerzone źrenice
bełkotliwa, niewyraźna mowa
słodkawa woń oddechu, włosów, ubrania, zapach
alkoholu, nikotyny, chemikaliów
ślady po ukłuciach, ślady krwi na bieliźnie
brak zainteresowania swoim wyglądem,
nieprzestrzeganie zasad higieny osobistej
zaburzenia pamięci oraz toku myślenia
Przyczyny sięgania po narkotyki to ciągle namowa i presja
kolegów, ciekawość oraz nuda.
CO ZROBIĆ, GDY DZIECKO MA JUŻ ZA SOBA
PIERWSZE KONTAKTY Z NARKOTYKAMI?
Może się zdarzyć, że mimo Twoich najlepszych starań,
uwagi i znajomości problemu, Twoje dziecko sięgnie po
narkotyki.
Nie możesz wtedy:
wpadać w panikę, ani przeprowadzać zasadniczych rozmów z
dzieckiem, gdy ono jest pod wpływem środka odurzającego
udawać, że to nieprawda, nie wierzyć w przedstawione fakty,
bezgranicznie ufać dziecku
wierzyć zapewnieniom dziecka, że ma kontrolę nad narkotykami i że
samo sobie poradzi z tym problemem
nadmiernie ochraniać dziecka przed konsekwencjami używania
narkotyków, np. pisać usprawiedliwień nieobecności w szkole
spowodowanych złym samopoczuciem po zażyciu środków
odurzających, spłacać długów dziecka;
poddawać się!
Musisz koniecznie:
wysłuchać dziecko i spokojnie z nim porozmawiać
zastanowić się, dlaczego dziecko sięga po narkotyki?
Czy powody nie są związane z sytuacją w Waszej
rodzinie; Jeśli tak, zastanów się, co można zmienić.
działać; nie liczyć na to, że problem sam się rozwiąże;
SZUKAĆ POMOCY U SPECJALISTÓW!
wspólnie ze specjalistą i dzieckiem ustalić reguły
postępowania i konsekwentnie ich przestrzegać
zastosować regułę „ograniczonego zaufania”. Starać
się zawsze wiedzieć gdzie jest i co robi Twoje dziecko.
To trudny temat dla całej rodziny, dlatego szukaj pomocy
także dla siebie i bliskich. Skorzystaj z pomocy
terapeuty, a także z doświadczeń innych rodzin, które
miały podobne problemy.
Co możesz zrobić, aby zapobiegać?
Dbaj o dobry kontakt z dzieckiem. Powinieneś jak
najczęściej:
słuchać i nie lekceważyć jego problemów
służyć radą, nie wyśmiewać, nie krytykować, nie stawiać
zbyt wysokich wymagań
nie oceniać, nie porównywać z innymi; doceniać starania
i chwalić postępy
pomagać uwierzyć w siebie
uczyć podstawowych wartości
wyrażać zdecydowanie negatywną postawę wobec
narkotyków
rozmawiać nie unikając trudnych tematów
poznawać przyjaciół swojego dziecka
zawsze wiedzieć gdzie jest i co robi Twoje dziecko.
Badania szkolne
Ankieta nt. "Uzależnienia moim zagrożeniem"
przeprowadzona wśród uczniów klas VI w
styczniu 2008r.
Celem badań było min.:
* rozpoznawanie skali zagrożenia uzależnieniami
tkj.: nikotynizm, alkoholizm wśród uczniów klas
szóstych;
* analiza zjawiska związanego z ilością czasu
spędzanego przez uczniów przy komputerze;
* analiza porównawcza z wynikami z 2006r.
Wyniki badań
(analiza porównawcza)
odnotowano utrzymywanie się wskaźników
dotyczących poziomu wiedzy związanej ze
środkami psychoaktywnymi (100% uczniów wie
co to są narkotyki); głównym źródłem wiedzy
wymienianym przez uczniów jest szkoła 84 % wzrost o 32%, telewizja 56% - spadek o 20%,
rodzice 36%, czasopisma 36% - wzrost o 5%
oraz Internet 50% - wzrost o 22%;
2 % uczniów twierdzi, iż doświadczyło sytuacji
namawiania do spróbowania narkotyku ( to
także papieros, alkohol);
6% - (wzrost o 5% ) badanej populacji przyznaje się do
palenia papierosów w okresie 3 miesięcy
poprzedzających badanie; uczniowie zostali
poczęstowani papierosem przez kolegów lub
samodzielnie je kupili.
uczniowie potrafią wskazać w klasie osoby, które mają
za sobą próbę palenia;
odnotowano mniejszy procent uczniów 14% - (spadek o
15%), którzy próbowali alkohol; najczęściej próbowanym
gatunkiem jest szampan (10%), piwo (5%), wino (2%),
wódka (3.5%) ; okoliczności spożywania alkoholu to
imprezy rodzinne, sylwester (12%), namowy kolegów
(1%) oraz samodzielny zakup alkoholu (2 osoby);
Czy masz w domu komputer?
Jeśli TAK, to ile czasu dziennie spędzasz przed
komputerem?
Badanie wykazało, iż 94% (90% - 2006) uczniów posiada w
domu komputer
Czas „spędzany z komputerem” (dziennie):
26% badanych - 1 godzina,
24% - od 1 do 2 godzin,
18% - od 2 do 3 h,
14% - od 3 do 4 godzin,
4% - ponad 4 godziny dziennie
8% uczniów spędza przy komputerze tylko weekendy lub
rzadko korzysta z tego urządzenia.
CYBERUZALEŻNIENIA
Czym jest Internet?
Niełatwo jest odpowiedzieć na pytanie, czym jest
Internet. Przede wszystkim zapewnia ono rozmaite typy
komunikacji – tekstową, głosową, video – bez
ograniczeń czasowo-przestrzennych. Sprzyja to
tworzeniu się społeczności w Sieci, stanowiących kolejny
ważny element Internetu. To użytkownicy Sieci wpływają
na jej wygląd i sposoby, w jakie się ją wykorzystuje.
W kontakcie z Internetem warto pamiętać o kilku faktach:
Zalety Internetu znacznie przeważają nad jego wadami;
Ciekawość dziecka jest rzeczą naturalną;
Anonimowość w Sieci jest tylko pozorna;
Internet jest dobry, źli bywają jedynie ludzie, którzy go
używają.
Zagrożenia
W Internecie istnieje wiele potencjalnych
zagrożeń, na które narażone może być
każdy, zwłaszcza dzieci.
Do najważniejszych z nich zaliczyć można:
kontakt z nieodpowiednimi treściami;
narażenie na niebezpieczeństwo w prawdziwym świecie;
różne formy nękania za pośrednictwem Sieci;
złamanie prawa i/lub narażenie na straty finansowe.
Warto z dzieckiem spisać umowę dotyczącą korzystania z
internetu. To podkreśli ważną dla dziecka świadomość,
że doceniacie wagę internetu, ale też zwróci uwagę na
zagrożenia. Przykładowa umowa spisana wspólnie z
dzieckiem:
Jeśli podczas korzystania z Internetu coś mnie
zaniepokoi lub przestraszy rozłączę się i jak najszybciej
opowiem Wam o tej sytuacji.
Nie będę podawać nikomu w Internecie swojego
prawdziwego imienia i nazwiska ani żadnych innych
danych, takich jak adres, numer telefonu, nazwa i adres
mojej szkoły.
Bez Waszej zgody nie spotkam się z nikim, kogo
poznałem przez Internet. Powiadomię Was, jeśli
ktokolwiek zaproponuje mi spotkanie.
Nie będę odpowiadać na obraźliwe i agresywne
wiadomości.
Obiecuję, że w czasie korzystania z Sieci nie będę
posługiwać się wulgarnym językiem.
Dobrze jest określić czas spędzany przy komputerze.
Czas optymalny to:
Dziecko do lat 10 – 30 minut dziennie
Młodzież 10 – 18 lat: 1 godzina dziennie
Dorosły 2 razy po 45 minut dziennie
Internet a dzieci
(dane zebrane przez Fundację Dzieci Niczyje):
92% dzieci używających Internetu korzysta z
serwisów umożliwiających komunikację on-line.
87% dzieci podaje obcym swój adres e-mail
64% dzieci podaje obcym swój numer telefonu
42% dzieci podaje obcym adres zamieszkania
44% dzieci przesyła obcym swoje zdjęcie
25% dzieci spotyka się z obcymi „poznanymi” w
Internecie (!!!)
Gdzie można otrzymać pomoc?
* pedagog, psycholog szkolny
*Ośrodek Interwencji Kryzysowej ul.Warszawska 14
* Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna
ul.Grudziądzka 8
* Narkotyki – Narkomania Ogólnopolski Telefon Zaufania
0801 199 990
Warto przeczytać:
Ruth Maxwell "Dzieci, Alkohol, Narkotyki"
Marzena Pasek "Narkotyki? Na pewno nie moje
dziecko„ .