Transcript Kandelia, 1

Miejsca występowania pływów o najwyższych skokach
Wysokość pływu (m)
Miejsce
Morze
Państwo
średnio
pływ syzygijny
(średnio)
największa
zarejestrowana
Zatoka Fundy
Ocean Atlantycki
Kanada
11,4
15,4
19,6
Rio Gallegos
Ocean Atlantycki
Argentyna
10,4
14,0
18,0
Zatoka Frobisher
Cieśnina Davisa
Kanada
10,1
13,6
17,4
Rzeka Severn
Kanał Bristolski
Anglia
9,7
13,1
16,8
Port Granville
Kanał La Manche
Francja
9,3
12,6
16,1
Rzeka Koksoak
Zatoka Ungava
Kanada
8,7
11,7
15,0
Przypływ syzygijny (spring tide)
Pływy syzygijne występują wtedy gdy Księżyc, Słońce i Ziemia są w jednej linii. Siła grawitacji Słońca i Księżyca działa w tym samym kierunku dając maksymalne pływy.
Przypływ kwadraturowy (neap tide)
Pływy kwadraturowe występują wtedy gdy Księżyc, Słońce i Ziemia utworzą kąt prosty.
Są niższe od pływów syzygijnych
Ciągle zmiany poziomu wód powodują stratyfikację organizmów bentosowych i występowanie
charakterystycznych przystosowań do życia w strefie pływów.
Główne składniki lasu mangrowego
Family
Genus, number of species
Common name
Acanthaceae, Avicenniaceae or
Verbenaceae
(family allocation disputed)
Avicennia, 9
Black mangrove
Combretaceae
Conocarpus, 1; Laguncularia, 11;
Lumnitzera, 2
Buttonwood,
White mangrove
Arecaceae
Nypa, 1
Mangrove palm
Rhizophoraceae
Bruguiera, 6; Ceriops, 2; Kandelia, 1;
Rhizophora, 8
Red mangrove
Lythraceae
Sonneratia, 5
Mangrove apple
Namorzyny - strefy występowania
Strefy lasu namorzynowego w Afryce (góra) i Azji (dół)
Typy raf koralowych
Rafy brzegowe (brzeżne) – rozwijają się przy brzegu każdego lądu, gdzie warunki środowiskowe
sprzyjają koralom madreporowym.
Bezpośredni związek z lądem sprawia, że w okresach zbyt intensywnego spływu z lądu osadów
koralowce mają utrudnioną egzystencję. Ilość żywych korali może być na tym obszarze znikoma.
Większość żyjącej rafy występuje na jej skraju zwróconym w kierunku morza (ochrona przed
osadem i zmianami zasolenia)
Rafy barierowe powstają, gdy podłoże, na którym powstała rafa brzeżna, ulega pogrążeniu. Jeśli
wyspa lub skraj kontynentu pogrążają się, rafa brzegowa utrzymuje swoją pozycję na optymalnej
głębokości wody poprzez wzrost ku górze.
Rafy barierowe mają kształt linijny lub kulisty i są oddzielone od wyspy lub kontynentu laguną.
Rozwój korali jest bardziej aktywny w częściach rafy bardziej chronionych przed odpływem z
lądu. Dno laguny może być pokryte osadem pochodzącym zarówno z rafy, jak i z przyległej masy
lądowej
Przykładem rafy barierowej jest wielka rafa australijska, mająca 150km szerokości i przeszło
2000 km długości
Atole powstają z raf barierowych. Wskutek dalszego pogrążania się dna, wyspa wulkaniczna
niknie pod powierzchnią oceanu, a pozostaje krąg rafy koralowej – atol.
Atole mogą przyjmować kształt kulisty lub nieregularny i otaczają lagunę, mającą zazwyczaj
głębokość 30 – 50 m w najgłębszym miejscu.
Dno laguny wypełnione jest szczątkami korali.
Rejony o największej intensyfikacji zjawiska bielenia raf koralowych