Transcript Biebrzański Park Narodowy

Położenie Biebrzańskiego Parku
Informacje o Parku
Biebrzański Park Narodowy został utworzony 09.09.1993
r. i jest największym parkiem narodowym w Polsce.
Położony jest w północno - wschodniej części kraju, na
terenie województwa podlaskiego. Powierzchnia Parku
wynosi 59223 ha. Obszary leśne w Parku zajmują 15547
ha, grunty rolne - 18182 ha, a nieużytki - słynne Bagna
Biebrzańskie, w rzeczywistości najbardziej cenne
przyrodniczo ekosystemy - 25494 ha. Obecnie,
spośród 23 polskich parków narodowych BbPN jest
największym parkiem narodowym i jednym z
większych w Europie.
Klimat parku
Bagna Biebrzańskie leżą w północno-wchodniej Polsce,
która jest uważana za najzimniejszy (poza górami)
region kraju. Klimat Kotliny wynika z nakładania się
cech związanych z rozległymi obszarami torfowisk,
formą dolinną i ogólnych cech klimatu pólnocnowschodniej Polski. Klimat jest zbliżony do
kontynentalnego z elementami subborealnego.
Cechuje go długa zima, krótkie przedwiośnie i
najkrótszy (poza górami) okres wegetacyjny. Średnia
roczna temperatura jest jedną z najniższych na niżu.
Walory Biebrzańskiego Parku
Najcenniejsze walory Parku to szeroka dolina mającej
charakter naturalny silnie meandrującej rzeki Biebrzy,
z największym zespołem torfowisk w Polsce, zwanych
Bagnami Biebrzańskimi. Bagna Biebrzańskie są
uznawane za jedną z najważniejszych w kraju i w
Europie Środkowej ostoi ptaków wodno-błotnych. Jako
niezwykle cenny obszar wodno-błotny Biebrzański
Park Narodowy w roku 1995 został wpisany na listę
Konwencji Ramsar o obszarach wodno-błotnych
mających znaczenie międzynarodowe, zwłaszcza jako
środowisko życiowe ptactwa wodnego
Biebrza jako ostoja zwierząt
Bagna Biebrzańskie są uznawane za jedną z
najważniejszych w kraju i w Europie Środkowej ostoi
ptaków wodno-błotnych. Jako niezwykle cenny obszar
wodno-błotny Biebrzański Park Narodowy w roku 1995
został wpisany na listę Konwencji Ramsar o obszarach
wodno-błotnych mających znaczenie
międzynarodowe, zwłaszcza jako środowisko życiowe
ptactwa wodnego. O międzynarodowej randze
walorów przyrodniczych doliny Biebrzy świadczy
również uznanie jej za ostoję ptaków o randze
europejskiej, wg klasyfikacji BirdLife International. W
2004 dolinę Biebrzy włączono do sieci Natura 2000.
Flora
Flora jest tu równie bogata i porównywalna z podobnymi
obszarami terenów sąsiednich. Występuje tu ponad
1000 gatunków roślin naczyniowych, w tym ponad 900
w granicach Parku. Stwierdzono 90 gatunków
podlegające ochronie całkowitej i 17 pod ochroną
częściową. 45 gatunków tu występujących znalazło się
na "Czerwonej liście roślin naczyniowych zagrożonych
w Polsce". Do najrzadzszych gatunków należą:
zanokcica zielona, skrzyp pstry, widłak wroniec,
rosiczka długolistna.







Turystyka w Biebrzańskim Parku
Narodowym
Na terenie Biebrzańskiego Parku Narodowego wyznaczono 466,5 km
szlaków. Turyści do dyspozycji mają:
Szlaki kajakowe (rzeką Biebrzą, Sidrą, Jegrznią, Brzozówką, Wissą oraz
kanałami: Augustowskim, Woźnawiejskim i Rudzkim) o łącznej długości
223,2km.
Szlaki rowerowe o łącznej długości 65,7 km.
Szlaki piesze o łącznej długości 157,6 km.
Ścieżki edukacyjne o łącznej długości 29,2 km.
Szlak konny o długości 13,0 km.
Na kilku z nich wybudowano wieże i pomosty widokowe oraz położono
kładki, ułatwiające przejście po grząskim terenie. Przy stacji kolejowej
Osowiec zlokalizowany jest Terenowy Ośrodek Edukacyjny wyposażony
w wieże widokowe, pomosty obserwacyjne, kładki i tablice informacyjne.
Wymienione szlaki stanowią częśc systemu znakowanych szlaków
województwa podlaskiego, które mają kilka tys. km.
Zagrożenia
W skali całego Parku najważniejsze są dwa czynniki
stanowiące zagrożenie bytu wielu ekosystemów i ich
walorów przyrodniczych: odwodnienie terenu i
zaniechanie ekstensywnego użytkowania łąk
bagiennych oraz wypasu bydła przez lokalną ludność.
Ochrona przyrody w Biebrzańskim
Parku Narodowym
Zasady i główne kierunki działań ochronnych ustalono
biorąc pod uwagę podstawowy cel powołania BPN,
jakim jest ochrona specyficznych, zanikających w
Europie siedlisk bagienno-torfowych, ochrona
rzadkich i ginących zbiorowisk roślinnych i gatunków
zwierząt oraz walorów krajobrazowych, a także
biotopów ważnych dla ochrony awifauny.
Badania naukowe w Parku
Białowieskim
Badania naukowe są podstawowych zadaniem
statutowym parku narodowego toteż w 1999 roku w
strukturze BPN została utworzona Sekcja Badań
Naukowych, która w latach 2001-2005 roku
funkcjonowała jako Zespół Badań Naukowych i
Monitoringu a od 2006 r. jako Pracownia NaukowoEdukacyjna. Do podstawowych zadań Pracowni
należy: wykonywanie prac badawczych, organizacja i
udział w realizacji monitoringu przyrody i środowiska
Parku oraz współpraca z zewnętrznymi instytucjami
naukowymi.
Edukacja w Biebrzańskim PN
Dorobek kulturowy mieszkańców tych miejscowości jest również
obok przyrody istotnym elementem kształtującym specyficzny
charakter doliny Biebrzy. Największy w Polsce park narodowy
skupia wokół siebie nie tylko ogromną liczbę ludności lokalnej,
ale też rzesze osób odwiedzających to miejsce z różnych części
Polski, z rozmaitych grup społecznych, o różnych
zainteresowaniach i oczekiwaniach względem parku. Na
obszarze parku prowadzone są programy i zajęcia edukacyjne
dostosowane do potrzeb i możliwości odbiorców, które są proste
w przekazie i przekonywujące, zachęcające do działania, dając
pozytywne efekty w budowaniu dobrego wizerunku parku i w
trwałości ochrony walorów przyrodniczo – kulturowych tego
obszaru.
Atrakcje turystyczne
Park przygotował dla turystów. Przykładem jest tratwa
biebrzańska w niczym nie przypomina tratwy na
Dunajcu, ponieważ posiada na swojej platformie
sypialnię, jadalnię, taras widokowy i nie tylko. Tratwy
pozwalają na wypłynięcie w kilkudniowy rejs leniwą
Biebrzą turystom, chcącym obcować z
dziewiczą przyrodą o każdej porze dnia i nocy w
Biebrzańskim Parku Narodowym Czas na tratwie to
nie tylko relaks, odpoczynek, podglądanie flory i
fauny, ale również dobra zabawa i przygoda dla osób
indywidualnych, rodzin lub grup zorganizowanych.
Historia terenów Doliny Biebrzy
W XIII w. trwały intensywne walki Zakonu
Krzyżackiego, Mazowsza i Rusi z plemionami
jaćwieskimi, m.in. Połekszanami zamieszkującymi
okolice rzeki Ełk. Trudne warunki naturalne okolic
Biebrzy oraz stałe najazdy sąsiadujących władców nie
sprzyjały kształtowaniu się stałego osadnictwa.
Przełom XIV i XV w. przyniósł koniec wojen w regionie
i stabilizację osadnictwa.
Podział administracyjny
Biebrzańskiego Parku Narodowego
Galeria
Batalion
Wodniczk
a
Bóbr
Łoś
Siedziba główna Biebrzańskiego
Parku Narodowego
Rozlewiska Biebrzy w okolicach Brzostowa
Łąki nad Biebrzą
Łoś król Biebrzańskiego Parku
Narodowego
Biebrza i Narew
Ptaki w BPN
TWIERDZA OSOWIEC
DZIĘKUJE ZA UWAGE