GIM_Przytul_mnie

Download Report

Transcript GIM_Przytul_mnie

Przytul mnie

Reż. K. Munk Dania 2010

kadr z filmu Przytul mnie

film o mocy upokorzenia

debiut pełnometrażowy duńskiego reżysera Kaspara Munka

film oparty na faktach: w 2006 roku w Gadńsku czternastolatka popełniła samobójstwo po tym, jak upokorzono ją na oczach całej klasy

dlaczego głupi żart może spowodować tragiczne konsekwencje?

kadr z filmu Przytul mnie

nastolatki rozwój emocjonalny

zwiększona wrażliwość, czasem nawet przewrażliwienie

pytania: „kim jestem? kim będę?”, szukanie własnego miejsca w świecie wywołujące często uczucie zagubienia, niepewność

manifestacja niezależności: kontestowanie opinii rodziców, sprzeciw jako symboliczne odcięcie pępowiny

niedojrzałość skutkująca brakiem przemyślenia konsekwencji podejmowanych działań

silna potrzeba bycia akceptowanym w grupie rówieśniczej, przynależności do grupy

kadr z filmu Przytul mnie

w grupie rówieśniczej

szczególny egocentryzm: koncentracja na własnych przeżyciach, emocjach, własnym „ja”, chronieniu samego siebie

pytania „jaka/jaki jestem?”, „jak postrzegają mnie inni?” powodujące przywiązywanie szczególnej wagi do opinii rówieśników

autorytet rówieśników większy niż rodziców

ochrona własnej pozycji w grupie za wszelką cenę: gdy grozi upokorzenie, można upokorzyć innych, by oddalić od siebie niebezpieczeństwo

postawa Mikkela, bohatera filmu: delikatny, o subtelnym wyglądzie - wciaż musi udowadniać, że pasuje do reszty, łatwo go sprowokować

kadr z filmu Przytul mnie

psychologia grupy

presja grupy jednostce trudno zachować się niezgodnie z oczekiwaniami patrzącej zbiorowości; wymaga to odwagi, nonkonformizmu;

członkowi grupy zależy na tym, by być dobrze ocenianym przez pozostałych, bo od tego zależy jego pozycja w grupowej hierarchii

kozioł ofiarny: zwykle najsłabsza osoba w grupie, na którą przelewane są złe emocje, frustracje innych (problemy osobiste Louise a jej niechęć do Sary)

ochrona własnej pozycji w grupie za wszelką cenę: gdy grozi upokorzenie i upadek w grupowej hierarchii, często ze strachu upokarza się innych, by oddalić od siebie niebezpieczeństwo (sytuacja Mikkela)

kadr z filmu Przytul mnie

psychologia grupy cd.

spirala emocji: w grupie emocje uczestników wydarzenia podsycają się wzajemnie, łatwiej osiągając niebezpieczny pułap - sytuacja łatwiej wymyka się spod kontroli

rozmycie odpowiedzialności: za czyny, ale i za ich zaniechanie (milczące koleżanki Sary) - w grupie łatwiej rozgrzeszyć własną bierność, bo „inni też nic nie zrobili ”

dlaczego jednostka boi się niełaski grupy? (strach przed odrzuceniem, samotnością, okrucieństwem zbiorowości, przed upokorzeniem)

godność i upokorzenie

upokorzenie jako odebranie człowiekowi godności

godność

Człowiek nie może być nigdy środkiem do jakiegoś celu, lecz zawsze musi być celem samym

w sobie - Immanuel Kant

poczucie własnej wartości i wyjątkowości; prawo do szacunku ze strony innych

stwierdzenie przyrodzonej godności człowieka leży u podstaw wszelkich praw

odebranie człowiekowi godności to pozostawienie go bezbronnym, przepełnionym wstydem (który może popychać do agresji, także przeciw sobie samemu)

kto upokarza?

zwykle ci, co się boją upokorzenia - słabi, niepewni, niedowartościowani - by wzmocnić swoją pozycję, pokazać, że nie są najsłabsi

kadr z filmu Przytul mnie

nowe media a skala upokorzenia

media społecznościowe internet i wielofunkcyjny telefon komórkowy a aktywność członków społeczności (możliwość tworzenia własnych treści, rejestrowania i udostępniania ich nieograniczonej grupie ludzi)

media mające łączyć - w nieodpowiedzialnych rękach dzielą

świadectwo upokorzenia, które do nich trafi, jest trwałe i rozprzestrzenia się bez końca, wzmagając w ofierze lęk oraz poczucie osaczenia

kadr z filmu Przytul mnie

jak nie dać się złamać?

rola rodziny, wychowawców - dać silne podstawy poczuciu godności, własnej wartości

pielęgnowanie pewności siebie, przekonania, że ma się powody do dumy z siebie i prawo do szacunku innych

wierne grono przyjaciół - szacunek jest podstawą przyjaźni

gdy jestem upokarzana/upokarzany: nie zamykam się w sobie, lecz szukam wsparcia (rodzina, przyjaciele, wychowawcy, pedagog, psycholog szkolny, organizacje - np. Stowarzyszenie Bliżej Dziecka)

kadr z filmu Przytul mnie

świadek przemocy

przemoc to nie tylko bicie upokarzanie, agresja słowna to także przemoc

bierność świadka przemocy jako najgorszy błąd (powiększa rozpacz i osamotnienie ofiary)

empatia – ważna cecha człowieczeństwa; nie pozwala na obojętność!

konieczna jest natychmiastowa reakcja, przerwanie przemocy; można udać się po pomoc, ale musi ona nadejść szybko - działania podjęte po zdarzeniu mogą nie wystarczyć, by pomóc ofierze (przykład Sary)

kadr z filmu Przytul mnie

poetyka filmu

prosta, klarowna kompozycja zachowująca chronologię wydarzeń

przeplatające się ze sobą, symetrycznie prowadzone wątki czworga bohaterów

obraz zamiast słów - milcząca ekspozycja bohaterów w rodzinach

długie, statyczne ujęcia - rola milczenia (koncentracja uwagi na świecie wewnętrznym postaci, podkreślenie ich samotności)

rola zbliżenia Zbliżenie to huragan szeptu - L. Delluc

kadr z filmu Przytul mnie

kadr z filmu Przytul mnie

samotność Sary

kompozycja kadrów podkreśla samotność i smutek bohaterki fotografowana jest w pustych, zimnych, ciemnych przestrzeniach

dominacja chłodnych barw: szare, wilgotne tło przełamane błękitem czy bladą zielenią

brutalność przemocy

dynamiczny montaż w scenie ataku na Sarę, skontrastowany z realizacją reszty filmu, podkreślający chaos zdarzenia oraz brutalność napastnika i strach ofiary, wynaturzenie tego aktu

dodatkowe wyizolowanie i podkreślenie aktu przemocy poprzez kilkukrotne przywoływanie zdjęć z filmu nagranego telefonem przez Louise kadr z filmu Przytul mnie - zapis z telefonu

zapraszamy na film

znajdź nas na facebooku!

www.nhef.pl