Szacunek dla siebie i innych

Download Report

Transcript Szacunek dla siebie i innych

Szacunek dla siebie i innych
Scenariusz zajęć profilaktycznych dla młodzieży.
Cele:




Rozwój samodzielności,
Budowanie umiejętności dokonywania
prawidłowych wyborów,
Zmiana stereotypów,
Wzmocnienie szacunku do własnego ciała.
Materiały dydaktyczne:





Kolorowe czasopisma
Nożyczki, klej
Duże arkusze szarego papieru
Długa żywa róża
Załączniki
Czas trwania:

2 jednostki dydaktyczne
Przebieg zajęć: Na wstępie prowadzący przedstawia młodzieży temat
spotkania i krótko opowiada, jak będzie ono przebiegać.
Idealny mężczyzna, idealna kobieta?
Prowadzący prosi uczestników, aby przejrzeli kolorowe czasopisma i wybrali z nich
ilustracje pokazujące, jak powinien wyglądać i żyć „idealny mężczyzna”, a jak „idealna
kobieta”. Prosi o wycięcie takich obrazków. Z całości wykonywany jest grupowy collage.
Następnie prowadzący zachęca młodzież do dyskusji na temat wizerunków kobiety i
mężczyzny, zawartych w wykonanych collage’ach. Uczestnicy odpowiadają na pytanie, czy
są one realistyczne i możliwe do osiągnięcia przez „normalnych”, zwykłych ludzi?
W tym miejscu należy uczestnikom wyjaśnić słowo „stereotyp”, a następnie wspólnie
poszukać stereotypów związanych z pełnieniem ról męskich i kobiecych, ukrytych w
wizerunkach lansowanych przez czasopisma i inne środki masowego przekazu.
Następnie prowadzący proponuje, by każdy wskazał jakiegoś dorosłego, którego lubi i
szanuje oraz by sprawdził, na ile wizerunek tej osoby pasuje, a czym różni się on od
lansowanego „ideału”. Warto także, by każdy uczestnik spotkania wskazał kilka rzeczy,
które lubi i robi, pomimo, że na ogół uważa się je za przypisane przeciwnej płci.
Zabawa w „Zabójcę”
Uczestnicy staja w kręgu. Jedna z osób wychodzi za drzwi – po powrocie
będzie pełnić rolę detektywa. Kiedy jej nie ma, prowadzący spośród
pozostałych członków grupy wybiera jedna osobę, która będzie tzw.
„zabójcą”. Zabójca ma za zadanie wyeliminowanie z gry wszystkich jej
uczestników poprzez np. mrugnięcie okiem. Wówczas wyeliminowany
zawodnik kuca i mówi głośno „jestem zabity”. Detektyw, który wraca, ma
za zadanie wykryć cichego „zabójcę”. Można wtedy zamienić role.
Dlaczego ludzie nie szanują swego ciała?
„Burza mózgów” na temat przyczyn prostytuowania się przez młodzież. Grupa wspólnie
tworzy listę powodów, które mogą sprawić, że nieletni wchodzą w proceder prostytucji.
Następnie prowadzący omawia problem i wybiera do kolejnego ćwiczenia ochotnika –
chłopca.
Prowadzący pokazuje uczestnikom zajęć żywy kwiat róży i wszyscy głośno oceniają jego
piękno.
Następnie prowadzący wręcza kwiat ochotnikowi i prosi go, aby rozebrał kwiat z płatków.
Chłopiec odrywa po kolei płatki róży, po czym cała grupa ocenia walory róży bez płatków.
Prowadzący prosi ochotnika, aby teraz ubrał różę w płatki.
Podsumowując ćwiczenie prowadzący podejmuje z młodzieżą dyskusję o prawdziwym
pięknie człowieka, o wartościach wewnętrznych, o tym, że nie należy wszystkiego od razu
odkrywać. Róża straciła swoje piękno bezpowrotnie i człowiek też musi chronić swoje.
„Wierzba” – zabawa wzmacniająca
zaufanie w grupie
Wszyscy uczestnicy stoją w kręgu zacieśniając go jak najbardziej. Do
środka wchodzi jedna z osób, która krzyżuje ręce na klatce piersiowej,
zamyka oczy i opierając się jedynie na stopach o podłogę poddaje się
działaniom grupy. Uczestnicy przekazują sobie z rąk do rąk nieważkiego
kolegę/ koleżankę dbając, żeby nie stała mu/ jej się żadna krzywda. W
efekcie osoba ta faluje jak wierzba na wietrze.
Odgrywanie scenek




Prowadzący dzieli grupę na trzy zespoły /np. przez odliczanie lub
ciągnięcie losów/, po czym wręcza każdej grupie kartkę z opisem scenki
do przygotowania – załącznik nr 3.
Po około 10 minutach każdy zespół odgrywa przygotowaną przez siebie
scenkę, której czas trwania nie powinien być dłuższy niż 5 minut.
w podsumowaniu zadania młodzież uczestniczy w dyskusji, odpowiadając
na następujące pytania:
Czy trudno było wcielić się w odgrywane postacie?
Czy postacie te były na kimś wzorowane?
Dlaczego ich zachowanie było takie, a nie inne?
Czy takie sytuacje maja miejsce w życiu codziennym?
Podsumowanie zajęć
Każdy z uczestników otrzymuje kartę podsumowującą zajęcia i wypełnia
ja kończąc zdania – załącznik nr 2
(treść załączników znajduje się w scenariuszu zajęć)
Opracowała:
Elżbieta Róg