Transcript Park Chopinaw Drawsku Pomorskim

Moje miejsce na ziemi – skarby regionu
Park Chopina w Drawsku Pomorskim
Galgen - Anger
Czyli błonia szubieniczne. Bo taką oto smutną funkcję pełnił teren
późniejszego Gaju Luizy i Parku Chopina od założenia miasta
w średniowieczu aż do XVIII w. Miejsce to służyło jeszcze jako
cmentarz dla skazańców, ale także dla miejscowych katolików,
których nie wolno było grzebać na miejskim cmentarzu
ewangelickim. W innej części parku funkcjonował jeszcze cmentarz
żydowski, ale wskutek ataku grupy miejscowych chuliganów
zniszczono około 40 nagrobków, do dziś nie zachowały się żadne
fragmenty.
Gdy teren zaczął się osuszać i zaprzestano tam egzekucji, miejsce
przekształcono w mały park, nazwany później…
Gaj królowej Luizy
Nazwa pochodzi od królowej Luizy Pruskiej, która odwiedziła
Drawsko (wtedy Dramburg) w roku 1808. Nocowała u pewnej bogatej
miejskiej rodziny, która za swoim folwarkiem posiadała mały skrawek
terenu, urządzony jako park. Ponadto, królowa spała w pokoju,
którego ściany pomalowane były malowidłami kwiatów róży.
Pamiątką po tej wizycie był marmurowy obelisk, na którym widniał
wizerunek królowej (widokówka na kolejnym slajdzie). Był on
umiejscowiony w południowej części parku na pięknym skwerku.
Niestety sam obelisk nie zachował się do dziś. Najprawdopodobniej
został skradziony, albo zniszczony, kiedy bardzo niechętnie
podchodzono do wszelkich niemieckich zabytków w mieście.
Pomnik królowej Luizy
Plac królowej Luizy
Pierwsze fragmenty parku urządzono w latach 1865 – 1870.
Oficjalnie jednak obiekt otwarto w roku 1875, razem z mostem na
Drawie. Most nosił później nazwę parkowego, lub szkolnego (od
pobliskiej szkoły miejskiej). Za założyciela parku uznaje się Juliusza
Nossa, na jego cześć postawiono w mieście kamienny pomniczek,
niestety nie dotrwał on do naszych czasów, ale widnieje na jednej z
widokówek (kolejne slajdy). Ważną postacią dla rozwoju Gaju Luizy
był doktor Jahn, nauczyciel z pobliskiego gimnazjum. Jemu również
ustawiono mały pomniczek, na placu jego imienia (widokówka na
kolejnych slajdach).
Tymczasem wraz z osuszaniem się kolejnych fragmentów terenu na
terenie parku powstawały różne atrakcje, m.in. boiska sportowe
(nazwane później Starym Placem Sportowym). Obok parku przy
korycie Drawy znajdowały się jeszcze lekko podmokłe łąki, które
zimą były idealnymi lodowiskami dla dzieci.
Ogromną rolę w tworzeniu i rozwijaniu się parku odegrał Związek
Upiększania Miasta. Przygotowywano klomby i wytyczano nowe
alejki, na których później stawiano piękne ławeczki.
Po lewej stronie pomniczek na cześć Juliusza
Nossa, w tle restauracja Brunona Sauera.
Placyk i pomnik doktora Jahna
Pomniczek doktora Jahna
Aleja bukowa w Gaju Luizy
Rozwidlenie alejki. Widok od strony mostu
strzeleckiego.
Most szkolny (parkowy) a w tle część
budynku gimnazjum.
W pięknie przystrojonym i zadbanym parku zaczęło wkrótce
dochodzić do ataków wandali, a naprawy pochłaniały dużo
pieniędzy, dlatego z czasem park zaczął zarastać i przypominać
bardziej dziki zagajnik, niż piękny miejski park, ale znów Związek
Upiększania Miasta zajął się załatwieniem tej sprawy.
Sprowadzono architekta krajobrazu z Połczyna Zdroju, ukończono
proces osuszania terenu, wycięto dzikie krzewy, a na ich miejscu
posadzono dużo drzew i zrobiono piękne klomby. Niedługo później
pojawił się kolejny problem, mianowicie straszny wieczorny zgiełk w
parku, który przeszkadzał mieszkańcom miasta. Od tamtego czasu
park patrolowała policja.
W parku znajdowało się dużo budynków i miejsc przeznaczonych do
spędzania czasu wolnego.
Jednym z bardzo charakterystycznych budynków, jest wspaniały
szachulcowy budynek, który służył jako siedziba superintendenta
(miejscowej głowy kościoła ewangelickiego; następny slajd)
Widok z mostu parkowego na budynek siedziby
superintendenta (dziś siedziba straży miejskiej)
Kolejnym ważnym budynkiem w parku była restauracja „Luisenhein”
(Gaj Luizy) należąca do Brunona Sauera (widać ją na widokówce
wyżej, obok pomnika Juliusza Nossa). Restauracja miała bardzo
okazałą werandę, a niedaleko znajdował się ogród koncertowy, który
zimą zamieniany był na lodowisko, miejsce było więc bardzo
wszechstronne i lubiane. Po pewnym czasie Sauer zbudował małą
muszlę koncertową (dziś jest większa), a później kręgielnię.
Niedaleko lokalu znajdował się pomnik L.F. Jahna i Stary Plac
Sportowy (boiska przetrwały do dnia dzisiejszego i poddane były
renowacji w programie „Orlik 2012”).
W Drawsku funkcjonował też Męski Związek Gimnastyczny.
Ich siedzibą była restauracja Sauera, zawsze odbywały się tam
klubowe święta. Szczególnie obchodzono Boże Narodzenie.
Ciekawostką jest również to, że w lokalu zorganizowano pierwsze
kino w Drawsku, które od 1931 roku wyświetlało również filmy
kolorowe.
Mniej chlubną ciekawostką jest to, że odbywały się tam również
spotkania drawskiej grupy NSDAP.
Lokal niestety nie przetrwał do naszych czasów.
Kolejnym obiektem znajdującym się tuż za mostem wyznaczającym
granicę parku była strzelnica, dom strzelca (Shützenhaus).
Niestety i ten obiekt nie zachował się do dziś, chociaż fragmenty
domu strzelca są wbudowane w dzisiejszy budynek mieszkalny, który
stoi na tym miejscu obecnie. Dobrze zachował się natomiast
kulochwyt, jeszcze niedawno temu organizowano tam podobne
zawody. Nie był to zawody tak duże i hucznie obchodzone jak jeszcze
na przełomie XIX i XX w. Wtedy było to miejscowe święto.
Organizowane było co roku w Zielone Świątki, oraz częściej latem.
Uczestnicy szli wtedy ulicami miasta, oraz parkiem w pochodzie,
a później oprócz konkursu strzeleckiego trwała biesiada oraz różne
rozrywki dla dzieci. Dzień taki zawsze kończył się wyborami. W
Zielone Świątki wybierano Króla Strzelców (tytuł roczny) a latem,
kiedy zawody organizowane były częściej – króla dnia. Niedaleko
domu strzelca stał pomnik Hermana Assmussa, wieloletniego
przewodniczącego Drawskiego Związku Strzeleckiego. Okazuje się,
że ten pamiątkowy kamień dalej istnieje, ale o tym trochę dalej.
Dom strzelca i most strzelecki na pierwszym
planie. W oddali widać kulochwyt.
Ciekawostki na temat parku
 Stary dąb, stojący na środku polany w parku po roku 1870 został
nazwany sedańskim, na cześć wygranej bitwy pod Sedanem.
 W parku, niedaleko restauracji Sauera stał pomnik J.F. Jahna.
Składał się on z wielu kamieni, poświęconych nie tylko Jahnowi,
ale też Teodorowi Koernerowi i Karolowi Fryderykowi
Friesenowi. Inne kamienie zostały dołożone dla upamiętnienia
wybitnych członków Związku Gimnastycznego, a na samej górze
leżał największy kamień, z literami pomalowanymi złotą farbą –
upamiętniał on 100 rocznicę bitwy pod Lipskiem.
 Wśród kamieni na polanie wokół dębu znajdują się pozostałości
pomnika Jahna, oraz pomnika Assmussa.
Park Chopina to nie tylko zielone płuca Drawska Pomorskiego.
To piękne miejsce, w którym dużo się dzieje przez cały rok.
Jest to popularne miejsce spotkań mieszkańców w różnym wieku, od
dzieci i młodzieży aż po ludzi starszych. Odbywają się tam w sezonie
różne święta, organizowane są koncerty, zawody sportowe czy inne
występy i pokazy. Miejsce jest bardzo zadbane, przystępne dla
turystów, jest siedliskiem wielu gatunków zwierząt, znaleźć tam
można wiele gatunków roślin (m.in. Sosna Czarna).
Teren parku jak i przyległe tereny i obiekty mają bardzo dużo
nawiązań historycznych, przytoczyłem tylko część z nich.
Bibliografia
Przy opracowywaniu mojej pracy korzystałem głównie z informacji
zawartych w publikacji pana Jarosława Leszczełowskiego pt.
„Pojezierze Drawskie zaklęte w starej widokówce. Część I – Drawsko
Pomorskie”
Korzystałem również z wiedzy własnej i osób starszych.
Dzięki uprzejmości nauczyciela historii z ZSP w Drawsku
Pomorskim uzyskałem dostęp do starych widokówek, które
zeskanowałem i umieściłem w pracy.