Transcript Regulacje prawne - przewodnicy

Wieliczka, luty 2011 r.
Regulacje prawne
z zakresu BHP
materiały na szkolenie okresowe
dla Przewodników po Kopalni Soli „Wieliczka”
i podziemnej ekspozycji MŻKW
mgr inż. Wojciech Jakubiak
Regulacje prawne z zakresu BHP
• USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze
(Dz. U. z 2005 r. Nr 228, poz. 1947, z późn. zm., stan prawny 7.06.2010 r.),
• ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 28 czerwca 2002 r.
w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz
specjalistycznego
zabezpieczenia
przeciwpożarowego
w podziemnych zakładach górniczych (Dz. U. z 2002 r. Nr 139, poz. 1169,
z 2006 r. Nr 124, poz. 863, oraz z 2010 r. Nr 126, poz. 855, stan pr. 14.08.2010 r.),
• ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA
SPRAW
WEWNĘTRZNYCH
I ADMINISTRACJI z dnia 14 czerwca 2002 r. w sprawie planów ruchu
zakładów górniczych (Dz. U. z 2002 r. Nr 94, poz. 840, z 2003 r. Nr 181, poz.
1776 oraz z 2006 r. Nr 186, poz. 1378),
• ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 czerwca 2002 r.
w sprawie ratownictwa górniczego (Dz. U. z 2002 r. Nr 94, poz. 838 oraz z
2004 r. Nr 102, poz. 1073)
• Dokumentacja
prowadzenia
ruchu
turystycznego
i sanatoryjnego oraz organizacji zebrań i spotkań okolicznościowych
w wyrobiskach podziemnych Kopalni Soli „Wieliczka” styczeń 2010 r.
• Regulamin przewodnictwa po Kopalni Soli „Wieliczka” i podziemnej
ekspozycji Muzeum Żup Krakowskich oraz Instrukcja dla
przewodników po Kopalni Soli „Wieliczka” i podziemnej ekspozycji
Muzeum Żup Krakowskich
Regulacje prawne z zakresu BHP
www.wug.gov.pl
Regulacje prawne z zakresu BHP
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze
Art. 1. Ustawa określa zasady i warunki:
1) wykonywania prac geologicznych;
2) wydobywania kopalin ze złóż;
2a) składowania odpadów w górotworze, w tym
w podziemnych wyrobiskach górniczych,
z wyjątkiem składowania odpadów
w odkrywkowych wyrobiskach górniczych;
3)ochrony złóż kopalin, wód podziemnych
i innych składników środowiska w związku
z wykonywaniem prac geologicznych
i wydobywaniem kopalin.
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze
Art. 3. Jeżeli wymaga tego potrzeba
zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego,
bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony
środowiska, Rada Ministrów, w drodze
rozporządzenia, obejmie przepisami ustawy,
w całości lub w części, prowadzenie
określonych robót podziemnych
z zastosowaniem techniki górniczej,
określając miejsce oraz cel wykonywanych
robót i zakres stosowania ustawy.
ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 23 kwietnia 2002 r. w sprawie objęcia przepisami
Prawa geologicznego i górniczego prowadzenia określonych robót podziemnych
z zastosowaniem techniki górniczej
§ 1. 1. Przepisy Prawa geologicznego i górniczego
o budowie obiektów zakładu górniczego, o ruchu
zakładu górniczego, o likwidacji zakładu,
o odpowiedzialności za szkody, o organach nadzoru
górniczego oraz przepisy karne stosuje się do
prowadzenia robót podziemnych, z zastosowaniem
techniki górniczej, wykonywanych:
1) w celach naukowo-badawczych lub
doświadczalnych w Kopalni Doświadczalnej
„Barbara” w Mikołowie,
ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 23 kwietnia 2002 r. w sprawie objęcia przepisami
Prawa geologicznego i górniczego prowadzenia określonych robót podziemnych
z zastosowaniem techniki górniczej
2) w celu ochrony zabytków w kopalniach soli
„Bochnia” w Bochni i „Wieliczka” w Wieliczce, w
Zabytkowej Kopalni Węgla Kamiennego „Guido” w
Zabrzu, w Kopalni Zabytkowej — Muzeum w
Tarnowskich Górach oraz w Kopalni Zabytkowej
Górnictwa Kruszcowego w Olkuszu Zakładów
Górniczo-Hutniczych „Bolesław” S.A. w Bukownie, ,
3) w celu budowy lub utrzymania podziemnego
sanatorium w kopalniach soli „Bochnia” w Bochni,
„Wieliczka” w Wieliczce,
§ 2. Roboty, o których mowa w § 1, nadzoruje i
kontroluje organ nadzoru górniczego właściwy dla
miejsca wykonywania robót.
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze
Art. 6. W rozumieniu ustawy:
1) złożem kopaliny jest takie naturalne nagromadzenie
minerałów i skał oraz innych substancji stałych, gazowych
i ciekłych, których wydobywanie może przynieść korzyść
gospodarczą;
6) przedsiębiorcą jest podmiot posiadający koncesję na
prowadzenie działalności regulowanej ustawą;
7) zakładem górniczym jest wyodrębniony technicznie
i organizacyjnie zespół środków służących bezpośrednio do
wydobywania kopaliny ze złoża, w tym wyrobiska górnicze,
obiekty budowlane oraz technologicznie związane z nimi
obiekty i urządzenia przeróbcze;
8) obszarem górniczym jest przestrzeń, w granicach, której
przedsiębiorca jest uprawniony do wydobywania kopaliny
oraz prowadzenia robót górniczych związanych
z wykonywaniem koncesji;
11)robotami górniczymi jest wykonywanie, zabezpieczanie lub
likwidowanie wyrobisk górniczych w związku z działalnością
regulowaną ustawą;
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze
Art. 63. Ruch zakładu górniczego odbywa się na podstawie planu
ruchu, zgodnie z zasadami techniki górniczej.
Art. 64. 1. Na podstawie warunków określonych w koncesji oraz
projektu zagospodarowania złoża przedsiębiorca sporządza plan
ruchu każdego zakładu górniczego.
2. Plan ruchu zakładu górniczego określa szczegółowe
przedsięwzięcia niezbędne w celu zapewnienia:
1) bezpieczeństwa powszechnego;
2) bezpieczeństwa pożarowego;
3) bezpieczeństwa i higieny pracy pracowników zakładu
górniczego;
4) prawidłowej i racjonalnej gospodarki złożem;
5) ochrony środowiska wraz z obiektami budowlanymi;
6) zapobiegania szkodom i ich naprawiania.
4. Plan ruchu zakładu górniczego podlega zatwierdzeniu, w drodze
decyzji, przez właściwy organ nadzoru górniczego.
5. Wydanie decyzji, o której mowa w ust. 4, wymaga uprzedniego
przedłożenia przez przedsiębiorcę opinii właściwego wójta,
burmistrza lub prezydenta miasta (…).
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI
z dnia 14 czerwca 2002 r. w sprawie planów ruchu zakładów górniczych.
(Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.)
§ 6. 1. Plan ruchu powinien zawierać podstawowe dane dotyczące
przedsiębiorcy i zakładu górniczego oraz określać zasady
i sposób prowadzenia robót.
§ 7. 1. Z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w załącznikach nr
1-4 do rozporządzenia, plan ruchu zakładu górniczego składa się
z dwóch części:
1) podstawowej - zawierającej dane dotyczące zakładu górniczego,
niewymagające regularnych zmian,
2) szczegółowej - zawierającej szczegółowe dane dotyczące ruchu
zakładu górniczego oraz informacje dotyczące zasad i sposobu
prowadzenia robót.
2. Część podstawową planu ruchu sporządza się na czas nie dłuższy
niż okres ważności koncesji.
3. Część szczegółową planu ruchu sporządza się na okres trzech lat
albo na cały planowany okres prowadzenia ruchu, jeżeli jest on
krótszy.
4. Okres ważności części szczegółowej planu ruchu może być
skrócony do jednego roku albo przedłużony do lat pięciu, w trybie
przewidzianym dla zmian planu ruchu.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI
z dnia 14 czerwca 2002 r. w sprawie planów ruchu zakładów górniczych.
(Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.)
§ 8. 1. Sporządzanie planu ruchu polega na opracowaniu danych
ujętych w załącznikach do rozporządzenia.
2. Planem ruchu powinny być objęte tylko te zagadnienia, które
występują lub mogą występować w zakładzie górniczym, dla
którego sporządza się plan ruchu.
§ 9. 1. Zmiany planu ruchu dokonuje się poprzez dodatek do planu
ruchu.
2. Dodatki do części podstawowej planu ruchu powinny być
sporządzane formie nowej redakcji całego rozdziału
(rozdziałów) lub załącznika (załączników).
3. Dodatki do części szczegółowej planu ruchu powinny być
sporządzane w formie nowej redakcji poszczególnych punktów
tej części.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI
z dnia 14 czerwca 2002 r. w sprawie planów ruchu zakładów górniczych.
(Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.)
SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA DOTYCZĄCE PLANU RUCHU ZAKŁADU
PROWADZĄCEGO OKREŚLONE ROBOTY PODZIEMNE
Z ZASTOSOWANIEM TECHNIKI GÓRNICZEJ
(Plan ruchu nie zawiera części podstawowej)
1. Nazwa, adres i dane teleadresowe zakładu.
2. Zasadnicze wskaźniki charakteryzujące zakład - według wzoru
3. Określenie tytułu prawnego do nieruchomości.
4. Charakterystyka terenu zakładu z określeniem obiektów
budowlanych zakładu.
5. Ogólna charakterystyka geologiczna i hydrogeologiczna górotworu, ze szczególnym uwzględnieniem rejonu projektowanych
robót.
6. Prognoza wpływu robót podziemnych na środowisko w całym
okresie prowadzenia tych robót.
7. Podstawowe obiekty i urządzenia zakładu - krótki opis,
charakterystyka i dane techniczne. Składy materiałów
wybuchowych - typ składów, ich lokalizacja, pojemność
i sposób przewietrzania, ewentualne posiadane zezwolenia
na odstępstwo od określonych wymagań przewidzianych
w przepisach, z podaniem zakresu ich stosowania oraz nazwy
organu, który ich udzielił.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI
z dnia 14 czerwca 2002 r. w sprawie planów ruchu zakładów górniczych.
(Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.)
SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA DOTYCZĄCE PLANU RUCHU ZAKŁADU
PROWADZĄCEGO OKREŚLONE ROBOTY PODZIEMNE
Z ZASTOSOWANIEM TECHNIKI GÓRNICZEJ
(Plan ruchu nie zawiera części podstawowej)
8. Zestawienie danych technicznych i parametrów ruchu urządzeń
wyciągowych w szybach i szybikach oraz stacji wentylatorów
głównych - według wzorów
9. Ogólne zmiany warunków hydrogeologicznych,
z uwzględnieniem wpływów na sąsiednie zakłady górnicze oraz
na wody podziemne i powierzchniowe, w tym ujęcia wód
pitnych.
10. Gospodarka wodno-ściekowa i ogólne zamierzenia w tym
zakresie - według wzoru nr 4.
11. Przewidywane przebudowy i roboty remontowe głównych
wyrobisk podziemnych (w szczególności poszerzanie głównych
dróg przewozowych, szybów).
11a. Planowane wyrobiska podziemne oraz roboty wiertnicze.
12. Projektowane zmiany w podstawowych obiektach
i urządzeniach zakładu oraz obiektów budowlanych (budowa
nowych, przebudowa, rozbudowa lub likwidacja) - według
wzorów nr 3A i 4A.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI
z dnia 14 czerwca 2002 r. w sprawie planów ruchu zakładów górniczych.
(Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.)
SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA DOTYCZĄCE PLANU RUCHU ZAKŁADU
PROWADZĄCEGO OKREŚLONE ROBOTY PODZIEMNE
Z ZASTOSOWANIEM TECHNIKI GÓRNICZEJ
(Plan ruchu nie zawiera części podstawowej)
13. Programy remontów kapitalnych i modernizacji w odniesieniu
do obiektów i urządzeń, o których mowa w punkcie 12,
z podaniem zakresu i planu naprawy oraz planu modernizacji.
14. Przewietrzanie:
1) sposoby regulacji grupowych i rejonowych prądów powietrza
i ich zabezpieczenia,
2) otwory równoznaczne podsieci wentylacyjnych oraz otwory
równoznaczne dla optymalnej pracy wentylatorów głównego
przewietrzania,
3) połączenie wentylacyjne z sąsiednimi zakładami górniczymi należy powołać posiadane zezwolenia i terminy ich ważności,
4) rejony przewietrzane prądem powietrza sprowadzanym na
upad, wyrobiska przewietrzane na upad.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI
z dnia 14 czerwca 2002 r. w sprawie planów ruchu zakładów górniczych.
(Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.)
SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA DOTYCZĄCE PLANU RUCHU ZAKŁADU
PROWADZĄCEGO OKREŚLONE ROBOTY PODZIEMNE
Z ZASTOSOWANIEM TECHNIKI GÓRNICZEJ
(Plan ruchu nie zawiera części podstawowej)
15. Zagrożenie metanowe:
1) zaliczenia złóż (pokładów) lub ich części do poszczególnych
kategorii zagrożenia metanowego,
2) przewidywane kształtowanie się zagrożenia metanowego
w miarę rozwoju prowadzonych robót.
16. Zagrożenie wyrzutami gazów i skał: Zaliczenie złóż (pokładów)
lub ich części do odpowiednich kategorii zagrożenia wyrzutami
gazów i skał.
17. Zagrożenie wybuchem pyłu węglowego: Zaliczenie pokładów
lub ich części albo wyrobisk lub ich części do odpowiednich klas
zagrożenia wybuchem pyłu węglowego.
18. Zagrożenie pożarowe: Określenie zagrożenia pożarowego.
19. Zagrożenie tąpaniami: Zaliczenie złóż (pokładów) lub ich części
do odpowiednich stopni zagrożenia tąpaniami.
20. Zagrożenie wodne i warunki hydrogeologiczne:
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI
z dnia 14 czerwca 2002 r. w sprawie planów ruchu zakładów górniczych.
(Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.)
SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA DOTYCZĄCE PLANU RUCHU ZAKŁADU
PROWADZĄCEGO OKREŚLONE ROBOTY PODZIEMNE
Z ZASTOSOWANIEM TECHNIKI GÓRNICZEJ
(Plan ruchu nie zawiera części podstawowej)
1) klasyfikacja zakładu górniczego lub zakładu pod względem
zagrożenia wodnego (zaliczenie złóż lub ich części do
odpowiednich stopni zagrożenia wodnego),
2) kształtowanie się zagrożenia wodnego ze strony wód
powodziowych dla zakładu górniczego lub zakładu, sposoby
zabezpieczenia obiektów i wyrobisk podziemnych przed skutkami
powodzi.
21. Zagrożenie radiacyjne naturalnymi substancjami
promieniotwórczymi:
Klasyfikacja wyrobisk pod względem stopnia zagrożenia
radiacyjnego naturalnymi substancjami promieniotwórczymi.
22. Inne czynniki szkodliwe dla zdrowia załogi: mikroklimat, hałas,
drgania i wibracje, zapylenie, substancje toksyczne i zamknięte
źródła promieniowania - miejsca występowania i lokalizacja.
23. Szkolenie załogi.
Wykaz załączników do planu ruchu (…)
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze
Art. 65.1. W razie zmiany naturalnych, technicznych lub organizacyjnych
warunków wydobywania kopaliny, plan ruchu zakładu górniczego
może ulec zmianie.
2. Zmiana planu ruchu następuje w trybie przewidzianym dla jego
zatwierdzenia. (…).
Art. 66. W razie powstania zagrożenia życia, zdrowia ludzkiego,
nadzwyczajnego zagrożenia środowiska lub bezpieczeństwa zakładu
górniczego, należy niezwłocznie wstrzymać ruch zakładu górniczego
w całości lub w części do czasu usunięcia zagrożenia.
Art. 67. 1. Jeżeli wyniknie potrzeba natychmiastowego odstąpienia od
zatwierdzonego planu ruchu ze względu na zagrożenie
bezpieczeństwa zakładu górniczego lub bezpieczeństwa
powszechnego, przedsiębiorca może odstąpić od tego planu.
Kierownik ruchu zakładu górniczego jest zobowiązany niezwłocznie
zawiadomić właściwy organ nadzoru górniczego celem uzyskania
zgody na odstąpienie od planu ruchu. W razie odmowy udzielenia
zgody, dalszy ruch zakładu górniczego może być prowadzony tylko
zgodnie z zatwierdzonym planem.
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze
Art. 68. 1. Ruch zakładu górniczego może się odbywać tylko pod
kierownictwem i dozorem osób posiadających odpowiednie
kwalifikacje.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze
rozporządzenia:
1) kwalifikacje ogólne i zawodowe wymagane od osób kierownictwa
i dozoru ruchu w poszczególnych rodzajach zakładów górniczych
oraz w działach ruchu tych zakładów;
2) wykaz stanowisk w ruchu zakładu górniczego, innych niż
wymienione w pkt 1, które mogą zajmować osoby o szczególnych
kwalifikacjach (…),
3) sposób postępowania w sprawach stwierdzania kwalifikacji osób,
o których mowa w pkt. 1 i 2, tryb powoływania komisji
egzaminacyjnych, skład komisji egzaminacyjnej do sprawdzania
wiadomości kandydatów oraz zakres wiadomości podlegających
sprawdzeniu, (…).
3. Kwalifikacje osób kierownictwa i dozoru ruchu zakładu
górniczego oraz osób, o których mowa w ust. 2 pkt 2, stwierdza
właściwy organ nadzoru górniczego, z zastrzeżeniem przepisu
ust. 4.
4. Kwalifikacje kierowników ruchu w podziemnych zakładach
górniczych stwierdza Prezes Wyższego Urzędu Górniczego.
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze
Art. 73. Przedsiębiorca jest obowiązany w szczególności:
1) rozpoznawać zagrożenia związane z ruchem zakładu
górniczego i podejmować środki zmierzające do
zapobiegania i usuwania tych zagrożeń, w tym oceniać
i dokumentować ryzyko zawodowe występujące w ruchu
zakładu górniczego oraz stosować niezbędne środki
profilaktyczne zmniejszające to ryzyko;
2) posiadać odpowiednie środki materialne i techniczne
oraz właściwie zorganizowane służby ruchu do
zapewnienia bezpieczeństwa pracowników
i bezpieczeństwa ruchu zakładu górniczego;
3) prowadzić ewidencję osób przebywających w zakładzie
górniczym.
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze
Art. 73a. 1. Występujące w zakładach górniczych zagrożenia
naturalne: (…), metanowe, wyrzutami gazów i skał, (…), wodne,
erupcyjne, siarkowodorowe, radiacyjne naturalnymi substancjami
promieniotwórczymi, a także działaniem pyłów szkodliwych dla
zdrowia, podlegają zaliczeniu do poszczególnych stopni
(kategorii, klas) zagrożeń.
2. Zaliczeń, o których mowa w ust. 1, dokonuje właściwy organ
nadzoru górniczego w drodze decyzji, jeżeli przepis szczególny
nie stanowi inaczej.
3. Minister właściwy do spraw środowiska określi,
w drodze rozporządzenia:
1) sposób zaliczania złóż (pokładów), ich części lub wyrobisk do
poszczególnych stopni (kategorii, klas) zagrożeń;
2) przypadki, w których zaliczeń może dokonywać kierownik ruchu
zakładu górniczego ;
3) kryteria oceny zagrożeń naturalnych, o których mowa w ust. 1, a
także szczegółowe zasady zaliczania tych zagrożeń
— uwzględniając rodzaj kopaliny, natężenia występowania zagrożeń,
przestrzeni występowania zagrożeń i rodzaj zakładu górniczego.
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze
Art. 74. 1. Przedsiębiorca jest zobowiązany przeszkolić
pracowników zakładu górniczego w zakresie znajomości
przepisów regulujących bezpieczne wykonywanie pracy w
zakładzie górniczym i nie może zatrudnić pracownika, który nie
wykazał się dostateczną znajomością tych przepisów.
2. Obowiązek przeszkolenia pracowników, o którym mowa w ust. 1,
przedsiębiorca może powierzyć jednostce organizacyjnej
trudniącej się szkoleniem.
3. Przedsiębiorca lub jednostka organizacyjna trudniąca się
szkoleniem pracowników zakładu górniczego zobowiązani są
posiadać odpowiednią kadrę oraz niezbędne środki
umożliwiające właściwe przeszkolenie pracowników.
8. Programy przeszkolenia są zatwierdzane, w drodze decyzji, przez
właściwy organ nadzoru górniczego na wniosek przedsiębiorcy
lub jednostki organizacyjnej trudniącej się szkoleniem.
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze
Art. 75. 1. Przedsiębiorca:
1) posiada zorganizowane ratownictwo górnicze;
2) zapewnia stałą możliwość udziału w akcji ratowniczej zawodowych
specjalistycznych służb Centralnej Stacji Ratownictwa Górniczego lub
innego podmiotu, zawodowo trudniącego się wykonywaniem czynności
w zakresie ratownictwa górniczego.
2. Przedsiębiorca może, za zgodą organu nadzoru górniczego wyrażoną
w drodze decyzji, powierzyć wykonywanie czynności w zakresie
ratownictwa górniczego Centralnej Stacji Ratownictwa Górniczego lub
innemu podmiotowi trudniącemu się zawodowo wykonywaniem takich
czynności.
4. Właściwy organ nadzoru górniczego może nakazać przedsiębiorcy:
1) dokonanie koniecznych zmian w organizacji ratownictwa górniczego;
2) uzupełnienie lub zmianę wyposażenia ratownictwa górniczego.
5. Organ, o którym mowa w ust. 4, może zwolnić przedsiębiorcę
z obowiązku określonego w ust. 1 w całości lub w części, jeżeli
występujące w danym zakładzie górniczym zagrożenia naturalne i ich
natężenie nie wymagają spełnienia przez przedsiębiorcę w całości
obowiązków, o których mowa w ust. 1, i jeżeli zwolnienie takie nie
spowoduje pogorszenia stanu bezpieczeństwa i higieny pracy oraz
bezpieczeństwa pożarowego w zakładzie górniczym.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 czerwca 2002 r.
w sprawie ratownictwa górniczego (Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.)
§ 1. Rozporządzenie określa:
1) organizację, szczegółowe zadania służb ratownictwa górniczego
przedsiębiorcy oraz podmiotów zawodowo trudniących się
ratownictwem, w tym Centralnej Stacji Ratownictwa Górniczego,
górniczym
2) wymagania w zakresie wyposażenia technicznego służb, o których
mowa w pkt. 1,
3) szczegółowe zasady tworzenia i zatwierdzania planu ratownictwa
górniczego,
4) wymagane kwalifikacje zawodowe, zdrowotne i wiekowe członków
drużyn ratowniczych,
5) szczegółowe zasady szkolenia z zakresu ratownictwa górniczego,
6) zasady prowadzenia akcji ratowniczych w zależności od rodzaju
zagrożeń naturalnych, występujących w zakładach górniczych.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 czerwca 2002 r.
w sprawie ratownictwa górniczego (Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.)
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 czerwca 2002 r.
w sprawie ratownictwa górniczego (Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.)
§ 2. 1. Ratownictwo górnicze tworzą służby:
1) ratownictwa górniczego przedsiębiorcy,
2) Centralnej Stacji Ratownictwa Górniczego lub innego podmiotu zawodowo
trudniącego się wykonywaniem czynności w zakresie ratownictwa
górniczego, zwane dalej "jednostkami ratownictwa".
2. Zadaniem służb, o których mowa w ust. 1, jest niezwłoczne niesienie pomocy
w razie zagrożenia życia lub zdrowia pracowników zakładu górniczego oraz
innych osób znajdujących się w zakładzie górniczym, a także w przypadku
zagrożenia bezpieczeństwa ruchu zakładu górniczego powstałego w
szczególności wskutek: pożaru, wybuchu gazów lub pyłu węglowego,
wyrzutu gazów lub skał, wdarcia się wody do wyrobisk, zawału, tąpnięcia,
otwierania wyrobisk izolowanych, penetracji nieczynnych wyrobisk, erupcji
płynu złożowego, wydzielania się siarkowodoru i awarii energomechanicznej,
a także zagrożenia bezpieczeństwa powszechnego.
3. Do zadań służb, o których mowa w ust. 1, należy także wykonywanie prac
profilaktycznych; pracami profilaktycznymi są prace mające na celu
zapobieganie bezpośredniemu zagrożeniu bezpieczeństwa pracowników lub
ruchu zakładu górniczego.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 czerwca 2002 r.
w sprawie ratownictwa górniczego (Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.)
§ 5. 1. Dla każdego zakładu górniczego sporządza się plan ratownictwa,
który w szczególności powinien określać sposób prowadzenia akcji
ratowniczej w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa ludzi lub ruchu
zakładu górniczego spowodowanego: pożarem, tąpnięciem,
wybuchem gazów lub pyłu węglowego, wyrzutem gazów i skał,
zawałem wyrobiska, wdarciem się wody do wyrobisk górniczych,
otwieraniem wyrobisk izolowanych, penetracją nieczynnych
wyrobisk, erupcją płynu złożowego, wydzielaniem się siarkowodoru,
osuwisk w odkrywkowych zakładach górniczych oraz awarią
energomechaniczną.
2. Plan, o którym mowa w ust. 1, powinien określać sposób wykonania
obowiązków w zakresie ratownictwa górniczego, a w szczególności:
1) organizację służb ratownictwa i służb pogotowia w zakładzie
górniczym, z uwzględnieniem:
a) adresów i numerów telefonów osób kierownictwa i dozoru ruchu
przewidzianych do kierowania pracami ratowniczymi i pomocniczymi
podczas prowadzenia akcji ratowniczej oraz kolejności ich
powiadamiania,
b) obsady kopalnianej stacji ratownictwa górniczego, liczby zastępów
i sposobów powiadamiania ratowników,
c) lokalizacji i wyposażenia pomieszczeń niezbędnych do prowadzenia
akcji ratowniczej,
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 czerwca 2002 r.
w sprawie ratownictwa górniczego (Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.)
d) systemów łączności,
e) adresów i numerów telefonów organów administracji publicznej
i instytucji, które powiadamia się o powstałym zagrożeniu,
2) służby obowiązane do współpracy ze służbą ratownictwa w zakładzie
górniczym, ze wskazaniem ustalonego zakresu współpracy,
3) możliwość stałego udziału w akcji ratowniczej zawodowych
specjalistycznych służb jednostek ratownictwa,
4) niezbędne wyposażenie w sprzęt ratowniczy, ze wskazaniem: miejsc
składowania, sposobu transportu i osób odpowiedzialnych za
terminowe wyposażenie w ten sprzęt,
5) organizację pomocy medycznej podczas akcji ratowniczej,
z uwzględnieniem:
a) nazwisk, miejsc pracy i zamieszkania oraz numerów telefonów
personelu medycznego,
b) sposobu organizowania pomocy medycznej i doboru właściwych
środków w zależności od rodzajów zagrożeń,
6) koordynację, o której mowa w § 8, przez jednostkę ratownictwa oraz
plan wzajemnej pomocy zakładów górniczych,
7) dokumentację prowadzenia akcji ratowniczej,
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 czerwca 2002 r.
w sprawie ratownictwa górniczego (Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.)
8) sposób zwalczania zagrożenia pożarowego z uwzględnieniem:
a) wykazu miejsc szczególnie zagrożonych powstaniem pożaru,
b) sposobu wycofania ludzi ze strefy zagrożenia,
c) parametrów wentylacyjnych, map i schematów niezbędnych przy
prowadzeniu akcji pożarowej.
3. Kierownik ruchu zakładu górniczego zatwierdza plan ratownictwa.
4. Zmiany w planie ratownictwa przeprowadza się w trybie
przewidzianym dla zatwierdzania planu ratownictwa, z zastrzeżeniem
ust. 5.
5. Plan ratownictwa powinien być na bieżąco aktualizowany; zakres
aktualizacji planu ratownictwa ustala kierownik ruchu zakładu
górniczego.
6. Z treścią planu ratownictwa powinny być zapoznane osoby
wymienione w planie, odpowiedzialne za wykonywanie określonych
zadań podczas prowadzenia akcji ratowniczej.
§ 10. W zakładzie górniczym powinna być zorganizowana drużyna
ratownicza oraz odpowiednio wyposażona kopalniana stacja
ratownictwa górniczego.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 czerwca 2002 r.
w sprawie ratownictwa górniczego (Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.)
§ 12. W skład drużyny ratowniczej zakładu górniczego wchodzą:
1) kierownik kopalnianej stacji ratownictwa górniczego,
2) zastępcy kierownika kopalnianej stacji ratownictwa górniczego,
3) ratownicy górniczy,
4) mechanicy sprzętu ratowniczego,
5) osoby posiadające wymagane kwalifikacje w zakresie zwalczania
zagrożeń górniczych i prowadzenia akcji ratowniczych, wyznaczone
przez kierownika ruchu zakładu górniczego, po uzyskaniu ich zgody;
osoby te wchodzą w skład drużyny ratowniczej zakładu górniczego
jako specjaliści.
§ 81. 1. W przypadku wystąpienia zagrożenia życia i zdrowia
pracowników zakładu górniczego, bezpieczeństwa ruchu zakładu
górniczego lub zagrożenia bezpieczeństwa powszechnego, w związku
z ruchem zakładu górniczego niezwłocznie podejmuje się i prowadzi
akcję ratowniczą.
2. Przepisy rozporządzenia stosuje się odpowiednio do osób
niebędących ratownikami, a uczestniczących w akcji ratowniczej.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 czerwca 2002 r.
w sprawie ratownictwa górniczego (Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.)
§ 82. 1. Akcję ratowniczą prowadzi kierownik ruchu zakładu
górniczego, a do czasu jego przybycia - najwyższa funkcyjnie
osoba kierownictwa albo dozoru ruchu obecna w zakładzie
górniczym.
2. Do czasu objęcia prowadzenia akcji ratowniczej przez najwyższą
funkcyjnie osobę kierownictwa albo dozoru ruchu, o której mowa
w ust. 1, akcję prowadzi dyspozytor ruchu zakładu górniczego
przeszkolony w zakresie prowadzenia akcji ratowniczej
i posiadający odpowiednie uprawnienia potwierdzone
zaświadczeniem wystawionym przez właściwą jednostkę
ratownictwa górniczego.
§ 83. 1. Podczas akcji ratowniczej decyzje dotyczące jej prowadzenia
podejmuje jednoosobowo kierownik akcji ratowniczej.
2. Każda akcja ratownicza powinna być prowadzona zgodnie
z planem ratownictwa, o którym mowa w § 5 ust. 1, oraz
wymogami określonymi w rozporządzeniu.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 czerwca 2002 r.
w sprawie ratownictwa górniczego (Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.)
§ 84. Kto spostrzeże stan zagrożenia, o którym mowa w § 81
ust. 1, powinien:
1) niezwłocznie ostrzec osoby zagrożone, podjąć działania
mające na celu usunięcie niebezpieczeństwa oraz
zawiadomić o niebezpieczeństwie dyspozytora ruchu
zakładu górniczego lub najbliższą osobę kierownictwa albo
dozoru ruchu,
2) wspólnie z innymi osobami zorganizować, przy
najbliższym aparacie telefonicznym lub innym środku
łączności, punkt łączności z dyspozytorem ruchu zakładu
górniczego, w celu stałego utrzymywania z nim kontaktu
i pośredniczenia w porozumieniu się osób kierujących akcją
ratowniczą z pracownikami przebywającymi w miejscu
zagrożenia lub w jego sąsiedztwie,
3) podporządkować się ściśle poleceniom dyspozytora
ruchu i osób kierownictwa lub dozoru ruchu.
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze
Art. 77. 1. Kto spostrzeże zagrożenie dla ludzi lub ruchu
zakładu górniczego albo uszkodzenie lub nieprawidłowe
działanie urządzeń tego zakładu, jest zobowiązany
niezwłocznie ostrzec osoby zagrożone, podjąć dostępne
mu środki w celu usunięcia niebezpieczeństwa oraz
zawiadomić o niebezpieczeństwie najbliższą osobę
kierownictwa lub dozoru ruchu.
2. W razie powstania stanu zagrożenia życia lub zdrowia
pracowników zakładu górniczego, należy niezwłocznie
wstrzymać prowadzenie robót w strefie zagrożenia
i wycofać pracowników w bezpieczne miejsce.
3. Kierownik ruchu zakładu górniczego jest zobowiązany
niezwłocznie zawiadomić właściwy organ nadzoru
górniczego o zaistniałym wypadku oraz o każdym
zagrożeniu dla życia, zdrowia ludzkiego lub
bezpieczeństwa powszechnego.
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze
Art. 78. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu
z ministrami właściwymi do: spraw pracy i spraw wewnętrznych
określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady
bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz
specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpożarowego związanego
z ruchem w poszczególnych rodzajach zakładów górniczych,
a także szczegółowe zasady oceniania i dokumentowania ryzyka
zawodowego oraz stosowania niezbędnych środków
profilaktycznych zmniejszających to ryzyko, w formie dokumentu
bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników zatrudnianych
w ruchu zakładów górniczych. (…).
4. W szczególnych przypadkach, uzasadnionych warunkami
bezpieczeństwa lub, gdy to jest niezbędne do wprowadzenia
postępu technicznego, przeprowadzenia prac naukowobadawczych lub doświadczalnych, Prezes Wyższego Urzędu
Górniczego na wniosek przedsiębiorcy może, w drodze decyzji,
udzielić zezwolenia na odstępstwo od określonych wymagań
przewidzianych w przepisach wydanych na podstawie ust. 1 i 2.
Zezwolenie powinno szczegółowo określać zakład górniczy, zakres
odstępstwa, warunki jego stosowania oraz okres ważności
zezwolenia.
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze
Art. 106. 1. Organami nadzoru górniczego są:
1) Prezes Wyższego Urzędu Górniczego;
2) dyrektorzy okręgowych urzędów górniczych oraz specjalistycznych
urzędów górniczych.
2. Dyrektorzy okręgowych urzędów górniczych i specjalistycznych urzędów
górniczych działają jako organy pierwszej instancji
w sprawach należących do właściwości organów nadzoru górniczego,
chyba że sprawy te zostały zastrzeżone
do właściwości Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.
Art. 107. 1. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego jest centralnym organem
administracji rządowej.
1a. Nadzór nad Prezesem Wyższego Urzędu Górniczego sprawuje minister
właściwy do spraw środowiska.
2. Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego powołuje Prezes Rady Ministrów,
spośród osób należących do państwowego zasobu kadrowego, na
wniosek ministra właściwego do spraw środowiska. Prezes Rady
Ministrów odwołuje Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.
3. – 6. (uchylone).
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze
Art. 108. 1. Terenowymi organami administracji rządowej, podległymi
Prezesowi Wyższego Urzędu Górniczego, są dyrektorzy
okręgowych urzędów górniczych i specjalistycznych urzędów
górniczych.
2. Dyrektorów i zastępców dyrektorów, o których mowa w ust. 1,
powołuje i odwołuje Prezes Wyższego Urzędu Górniczego.
3. Dyrektorzy okręgowych i specjalistycznych urzędów górniczych
wykonują swoje zadania przy pomocy okręgowych urzędów
górniczych i specjalistycznych urzędów górniczych, działających
pod ich bezpośrednim kierownictwem. (…)
Art. 109. 1. O ile przepis szczególny nie stanowi inaczej, organy
nadzoru górniczego sprawują nadzór i kontrolę nad ruchem
zakładów górniczych, a w szczególności w zakresie:
1) bezpieczeństwa i higieny pracy oraz bezpieczeństwa pożarowego;
2) ratownictwa górniczego;
3) gospodarki złożami kopalin w procesie ich wydobywania;
4) ochrony środowiska, w tym zapobiegania szkodom;
5) budowy i likwidacji zakładu górniczego, w tym rekultywacji gruntów
i zagospodarowania terenów po działalności górniczej.
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze
Art. 110. Organy nadzoru górniczego sprawują nadzór i kontrolę
nad:
1) podmiotami zawodowo trudniącymi się wykonywaniem
czynności ratownictwa górniczego, (…),
2) jednostkami organizacyjnymi trudniącymi się szkoleniem
pracowników zakładu górniczego, (…) w zakresie spełniania
przez te jednostki warunków określonych w art. 74 ust. 4.
Art. 112. Przy wykonywaniu nadzoru i kontroli pracownikom
organów nadzoru górniczego przysługuje prawo:
1) wstępu do:
a) zakładów górniczych,
b) siedzib, obiektów i urządzeń podmiotów zawodowo trudniących
się wykonywaniem czynności ratownictwa górniczego,
c) siedzib, obiektów i urządzeń jednostek organizacyjnych
trudniących się szkoleniem pracowników zakładu górniczego,
o których mowa w art. 74 ust. 2;
2) dostępu do niezbędnych informacji, urządzeń i dokumentów;
3) żądania udzielania wyjaśnień w zakresie uprawnień organów
nadzoru górniczego wynikających z ustawy.
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze
Art. 113. 1. Przy wykonywaniu nadzoru i kontroli organ nadzoru
górniczego:
1) nakazuje usunięcie nieprawidłowości powstałych wskutek
naruszenia przepisów o ruchu zakładu górniczego, zwłaszcza jeżeli
stwarzają one zagrożenie dla bezpieczeństwa zakładu górniczego,
jego pracowników, bezpieczeństwa powszechnego lub środowiska,
2) w razie bezpośredniego zagrożenia dla zakładu górniczego, jego
pracowników, bezpieczeństwa powszechnego lub środowiska, może
w całości lub w części wstrzymać ruch tego zakładu lub jego
urządzeń oraz nakazać podjęcie niezbędnych środków
zapobiegawczych;
3) może zakazać, na czas nieprzekraczający dwóch lat, wykonywania
określonych czynności w ruchu zakładu górniczego osobom, o
których mowa w art. 68 ust. 1 (…),
Art. 114. 1. W razie grożącego niebezpieczeństwa lub zaistnienia
wypadku w zakładzie górniczym, organ nadzoru górniczego może
ustalić stan faktyczny i przyczyny zagrożenia.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, organ nadzoru górniczego
sprawuje nadzór nad akcją ratowniczą, a w razie gdy uzna, że jest
ona prowadzona nienależycie, może żądać zmiany jej kierownika lub
objąć kierownictwo akcji.
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze
Art. 122. 1. Kto w zakładzie górniczym wykracza przeciwko nakazom lub
zakazom zawartym w przepisach wydanych na podstawie art. 78,
dotyczących zagrożeń pożarowych, tąpaniami, gazowych, pyłowych,
wodnych, pozostających w związku z jazdą ludzi szybem albo
w związku z nabywaniem, przechowywaniem i używaniem materiałów
wybuchowych i sprzętu strzałowego w zakładach górniczych
— podlega karze aresztu albo grzywny.
2. Tej samej karze podlega, kto prowadzi ruch zakładu górniczego bez
zatwierdzonego planu ruchu albo niezgodnie z tym planem, albo nie
sporządza tego planu w przewidzianym terminie.
3. Jeżeli sprawca nieumyślnie dopuszcza się wykroczenia określonego
w ust. 1 lub 2
— podlega karze grzywny.
4. Kto:
1) wykracza przeciwko innym niż określone w ust. 1 nakazom lub
zakazom zawartym w rozporządzeniach wydanych na podstawie art.
78 albo nakazom lub zakazom określonym w art. 73, art. 75 ust. 1,
art. 76 i art. 80,
2) nie dopełnia obowiązku przeszkolenia pracownika zakładu górniczego
w zakresie przepisów i wymagań bezpieczeństwa,
3) dopuszcza do wykonywania czynności wymagających szczególnych
kwalifikacji w zakładzie górniczym osobę, która takich kwalifikacji
nie posiada
— podlega karze grzywny.
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze
Art. 124. 1. Pracownik zakładu górniczego, który po spostrzeżeniu
niebezpieczeństwa zagrażającego ludziom lub ruchowi zakładu górniczego
albo po stwierdzeniu uszkodzenia lub nieprawidłowości
w działaniu urządzeń zakładu górniczego nie ostrzega niezwłocznie osób
bezpośrednio zagrożonych i nie zawiadamia o niebezpieczeństwie osób
sprawujących kierownictwo lub dozór ruchu
— podlega karze aresztu albo grzywny.
2. Karze określonej w ust. 1 podlega, kto wbrew obowiązkowi nie podejmuje
dostępnych mu środków w celu usunięcia niebezpieczeństwa w zakładzie
górniczym. (…)
Art. 126a. Kto nie wykonuje decyzji organu nadzoru górniczego, dotyczącej:
1) usunięcia nieprawidłowości powstałych wskutek naruszenia przepisów
o ruchu zakładu górniczego lub
2) wstrzymania w całości lub w części ruchu zakładu górniczego lub jego
urządzeń, albo podjęcia niezbędnych środków zapobiegawczych ze
względu na bezpośrednie zagrożenie dla zakładu, jego pracownika,
bezpieczeństwa powszechnego lub środowiska, lub
3) zakazu wykonywania określonych czynności przez osoby, które naruszyły
obowiązki określone ustawą i wydanymi na jej podstawie przepisami
— podlega karze grzywny.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie
bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia
przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych.
(Dz. U. z dnia 2 września 2002 r.)
§ 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady
bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu
oraz
specjalistycznego
zabezpieczenia
przeciwpożarowego
związanego
z
ruchem
w poszczególnych rodzajach podziemnych zakładów
górniczych, a także szczegółowe zasady oceniania
i dokumentowania ryzyka zawodowego oraz
stosowania niezbędnych środków profilaktycznych
zmniejszających to ryzyko w formie dokumentu
bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników
zatrudnionych w ruchu tych zakładów.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie
bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia
przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych.
(Dz. U. z dnia 2 września 2002 r.)
§ 2. 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do:
1) przedsiębiorców,
2) pracowników zatrudnionych w ruchu podziemnych zakładów
górniczych, zwanych dalej "zakładami górniczymi".
2. Przepisy rozporządzenia stosuje się odpowiednio do:
1) podmiotów wykonujących w zakresie swej działalności
zawodowej powierzone im czynności w ruchu zakładu
górniczego, zwanych dalej "podmiotami",
2) osób niewymienionych (…), jeżeli wykonują prace lub
przebywają w zakładzie górniczym.
3. Przepisy rozporządzenia stosuje się także odpowiednio do:
1) likwidacji zakładu górniczego,
2) wykonywania robót geologicznych w podziemnych wyrobiskach
górniczych,
3) prowadzenia robót podziemnych z zastosowaniem techniki
górniczej, określonych w odrębnych przepisach,
4) składowania odpadów w podziemnych wyrobiskach górniczych.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie
bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia
przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych.
(Dz. U. z dnia 2 września 2002 r.)
§ 7. 1. Kierownik ruchu zakładu górniczego jest odpowiedzialny za:
1) prawidłową organizację i prowadzenie ruchu zakładu górniczego,
2) ustalenie zakresów działania poszczególnych działów ruchu oraz
służb specjalistycznych zakładu górniczego,
3) właściwy oraz zgodny z przeznaczeniem dobór maszyn, urządzeń,
materiałów, wyrobów z tworzyw sztucznych oraz środków strzałowych
i sprzętu strzałowego, tak aby nie stwarzały zagrożenia dla
bezpieczeństwa i zdrowia osób oraz środowiska.
2. W zakresach działania, o których mowa w ust. 1 pkt 2, określa się w
szczególności sposób:
1) koordynacji prac wykonywanych przez poszczególne działy ruchu i
służby specjalistyczne oraz prac wykonywanych przez pracowników
podmiotów,
2) wykonywania nadzoru nad pracami, o których mowa w pkt 1,
3) używania maszyn i urządzeń w zakładzie górniczym.
3. Kierownik ruchu zakładu górniczego wykonuje swoje obowiązki przy
pomocy podległych mu osób kierownictwa i dozoru ruchu zakładu
górniczego, zwanych dalej "osobami kierownictwa
i dozoru ruchu".
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie
bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia
przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych.
(Dz. U. z dnia 2 września 2002 r.)
§ 8. 1. W zakładzie górniczym powinna być zorganizowana
i wyposażona w odpowiednie środki techniczne służba
dyspozytorska ruchu.
2. Zadaniem służby dyspozytorskiej ruchu jest bieżąca
kontrola ruchu i stanu bezpieczeństwa wykonywania pracy.
3. W skład służby dyspozytorskiej ruchu wchodzą
w szczególności dyspozytorzy ruchu posiadający
stwierdzone kwalifikacje osoby wyższego dozoru ruchu
w specjalności górniczej.
4. Szczegółowy zakres działania służby dyspozytorskiej ruchu
oraz jej organizację ustala kierownik ruchu zakładu
górniczego.
5. Wymóg posiadania kwalifikacji dyspozytorów ruchu,
o którym mowa w ust. 3, nie dotyczy dyspozytorów
w zakładach prowadzących roboty podziemne
z zastosowaniem techniki górniczej.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie
bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia
przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych.
(Dz. U. z dnia 2 września 2002 r.)
§ 16. Pracownik może być dopuszczony do pracy w ruchu zakładu
górniczego, jeżeli:
1) posiada wymagane kwalifikacje lub potrzebne umiejętności do
wykonywania pracy,
2) odbył aktualne przeszkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny
pracy,
3) posiada dostateczną znajomość przepisów oraz zasad
bezpieczeństwa i higieny pracy,
4) w wyniku badań lekarskich oraz innych wymaganych badań został
uznany za zdolnego do wykonywania określonej pracy.
§ 20. W zakładzie górniczym prowadzi się ewidencję osób
zatrudnionych na powierzchni i przebywających w wyrobiskach
oddziałów, stosując odpowiedni sposób ewidencjonowania,
pozwalający w szczególności na ustalenie liczby osób
znajdujących się w tych wyrobiskach oraz umożliwiający ich
identyfikację.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie
bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia
przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych.
(Dz. U. z dnia 2 września 2002 r.)
§ 21. 1. Przebywający w wyrobisku powinien posiadać przy sobie
znaczek kontrolny lub inny identyfikator i okazywać go na żądanie
osób kierownictwa i dozoru ruchu lub osób uprawnionych do
przeprowadzania kontroli.
2. Na lampie górniczej i sprzęcie oczyszczającym (pochłaniaczu
ochronnym) osoby przebywającej w wyrobisku umieszcza się
widoczny numer, zgodny z numerem znaczka kontrolnego lub
innego identyfikatora.
§ 23. 1. Osoby niezatrudnione w ruchu zakładu górniczego mogą
przebywać w wyrobiskach tylko za zgodą kierownika ruchu zakładu
górniczego i w obecności wyznaczonego pracownika zakładu
górniczego.
2. Obowiązek uzyskania zgody, o której mowa w ust. 1, nie dotyczy
osób upoważnianych do przeprowadzania kontroli.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie
bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia
przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych.
(Dz. U. z dnia 2 września 2002 r.)
§ 28. 1. Zakład górniczy wyposaża się w:
1) ogólnozakładową łączność telefoniczną umożliwiającą
porozumiewanie się w wyrobiskach i z powierzchnią,
2) ogólnozakładowy system dyspozytorski obejmujący w
szczególności:
a) system alarmowania pracowników zatrudnionych
w wyrobiskach na wypadek zagrożenia wymagającego
wycofania ludzi z poszczególnych miejsc pracy,
b) system kontroli stanu zagrożeń.
2. Pracownicy zatrudnieni w wyrobiskach powinni być
zaznajomieni ze znaczeniem sygnałów alarmowych i
sposobem ich nadawania.
§ 28a. Wyrobiska korytarzowe oznakowuje się zgodnie z
ustaleniami kierownika ruchu zakładu górniczego, w sposób
umożliwiający orientację osobom przebywającym w tych
wyrobiskach.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie
bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia
przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych.
(Dz. U. z dnia 2 września 2002 r.)
§ 347. 1. Zakład górniczy powinien posiadać:
1) odpowiednio zorganizowaną i wyposażoną służbę
przeciwpożarową,
2) sprzęt przeciwpożarowy i ratowniczy oraz środki
gaśnicze,
3) plan akcji przeciwpożarowej dla podziemnej części
zakładu górniczego,
4) regulamin organizacji i wyposażenia służby
przeciwpożarowej na powierzchni - zakładowej straży
pożarnej lub innej jednostki ratowniczej, uzgodniony z
właściwą terenowo komendą Państwowej Straży Pożarnej.
§ 350. 1. W zakładzie górniczym wyznacza się drogi
ucieczkowe, które powinny być odpowiednio oznakowane.
2. Aktualne schematy dróg ucieczkowych z oddziałów
górniczych umieszcza się w miejscach, w których
dokonywany jest podział pracy.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie
bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia
przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych.
(Dz. U. z dnia 2 września 2002 r.)
§ 351. Właściwy organ nadzoru górniczego, co najmniej raz
w roku, sprawdza stan przygotowania zakładu górniczego
do prowadzenia akcji przeciwpożarowej.
§ 352. 1. W wyrobiskach niedozwolone jest posiadanie lub
palenie tytoniu oraz posiadanie środków do wzniecania
ognia.
2. Kierownik ruchu zakładu górniczego zapewnia
przeprowadzenie, co najmniej raz w miesiącu,
szczegółowych kontroli w zakresie przestrzegania zakazu,
o którym mowa w ust. 1.
∆