Transcript Op de valreep nog eventjes voor de klas

Op de valreep nog eventjes voor de
klas
ZEGGE
JOS HACK
Veel tijd heeft hij deze ochtend niet. Directeur Ad Elsten (bijna 63) van de Zegse
basisschool Mariadonk houdt voortdurend zijn horloge in de gaten. Onverwacht moet
hij twee weken voor zijn afscheid nog een paar uurtjes voor de klas.
Dat hij het lokaal van de gecombineerde groep zeven en acht binnenstapt, is niet om
nog eens mee te maken hoe dat voelt. Deze keer kan het niet anders. Zijn poging om
vroeg in de morgen ergens een vervanger vandaan te toveren, is mislukt.
,,Tegenwoordig gaat dat niet meer zo gemakkelijk. Daarmee hebben wij meteen één
van de grootste problemen van deze tijd bij de kop. Vervangers zijn nauwelijks te
vinden. Door de nieuwe wetgeving kun je het negen van de tien keer schudden. Dus
los ik vandaag mijn eigen probleem zelf maar op."
Zo eindigt Ad Elsten zijn loopbaan bijna op dezelfde manier als hij in 1974 het
onderwijs inrolde bij de Roosendaalse basisschool Turfvaart.
Hij was daar drie weken invaller en mocht daarna voortijdig zijn militaire diensttijd in
Eindhoven inruilen voor een vaste job op die school waarvan hij later adjunctdirecteur werd.
Honkvast
In 1989 solliciteerde hij naar de leidinggevende functie bij de Zegse basisschool en
daar is hij nooit meer vertrokken. ,,In mijn hele carrière ben ik maar op twee scholen
actief geweest. Tegenwoordig gaat dat niet meer zo gemakkelijk, want het is
gebruikelijk dat je na een jaar of tien een nieuw karwei oppakt. Maar ik heb het hier
altijd prima naar mijn zin gehad. Als leerkrachten hun werk goed doen, voel ik me
ook lekker. In die 27 jaar heb ik maar veertig collega's zien vertrekken. Iedereen is,
net als ik, honkvast omdat Zegge een fijne plek is. Niet alleen het dorp is een hechte
gemeenschap, maar dit schoolteam ook", zegt Elsten.
Onderwijzer worden was vroeger een roeping, herinnert hij zich uit zijn tienerjaren. Elsten
hoefde, nadat hij de HBS had gedaan, niet lang na te denken over een vervolg. Met vrienden
meldde hij zich bij de Pabo in Oudenbosch. ,,In mijn geval speelde mee dat ik niet zoveel
trek had het voorbeeld mijn broer te volgen. Die ging in Wageningen studeren, maar ik wilde
niet zover van huis. Achteraf is dat geen slechte keuze geweest", lacht Elsten die altijd in
Roosendaal is blijven wonen en tijdens zijn loopbaan veel heeft zien veranderen in het
onderwijs.
,,Wie had veertig jaar geleden kunnen bedenken dat we nu met computers en digitale
schoolborden werken, dat we met de leerkrachten onderling appen en dat leerlingen met een
mobiele telefoon naar school komen? Door die veranderingen is de administratieve druk op
scholen wel flink toegenomen. Om een zo goed mogelijk beeld te krijgen van leerlingen,
worden tegenwoordig ieder gesprek en alle gegevens van kinderen vastgelegd. Prima, als
het maar niet teveel doorslaat", vindt Elsten die na de eeuwwisseling het aantal leerlingen
heeft zien teruglopen van 300 naar 140 nu. ,,Een mooi aantal dat door de komst van nieuwe
wijken de komende jaren weer gaat oplopen."
Dat zal hij niet meer van nabij meemaken. Volgende week woensdag nemen de leerlingen
een voorschot op zijn afscheid omdat zijn laatste werkdag door het carnaval niet zo'n
geschikt moment is.
Op donderdag 16 februari krijgt hij een afscheidsreceptie. ,,Niemand hoeft te vrezen dat ik in
een zwart gat beland. Ik heb klusjes zat te doen en ben een leesliefhebber", zegt Elsten
voordat hij zich nog één keer naar het leslokaal begeeft.
Ron Kruis, ook directeur van De Klinkert in Oudenbosch, en de al op Mariadonk actieve
leerkracht Jelle Oomen (plaatsvervanger) worden zijn opvolgers.