Teksten leerlingen Montessori herdenking bombardement 22

Download Report

Transcript Teksten leerlingen Montessori herdenking bombardement 22

Thema 2017 Herdenking bombardement op Nijmegen “Scherven”
Miguel groep 6 basisschool Montessori Nijmegen
Scherven brengen geluk, zeggen ze.
Ja ja…
Als dat waar is
dan brengen scherven alleen maar geluk
wanneer je iets per ongeluk kapot laat vallen.
Zeggen ze.
In een oorlog brengen scherven nooit geluk.
Toch?
Er was een man die bij het bombardement
zijn portemonnee precies op zijn hart droeg.
Een bomscherf doorboorde de portemonnee.
Maar niet zijn hart.
Hij overleefde het bombardement.
De portemonnee heeft hem geluk gebracht.
Niet de scherven!
Talle
2de klas VMBO Montessori College Nijmegen
Brandweermannen ploeterden
Uren en uren achter elkaar
In de hitte van de vlammen, tussen miljoenen scherpe glasscherven,
in bergen met puin
om mensen te redden
Soms hadden ze geluk, die brandweermannen
Dan haalden ze er iemand levend onder vandaan
Deze mannen gooiden kinderen
die geschrokken en geschokt rondliepen,
snel een deken of een jas over de ogen
Om niet te hoeven zien dat er alweer een man, een vrouw, een kind
Verminkt door bomsplinters
Op zomaar een houten ladder werd afgevoerd
Marlou 2de klas VMBO Montessori College Nijmegen
De ontelbare scherven van huizen en gebouwen
werden geruimd
Het duurde jaren voordat Nijmegen was herbouwd
De stenen scherven waren bij elkaar geraapt en vermalen
Er werd nieuw beton van gemaakt
Voor nieuwe huizen in de stad
Waar nieuwe kinderen geboren werden
De vreselijke venijnige bomscherven
die in de lichamen van mensen
onnoemelijk veel pijn veroorzaken
worden door velen na 73 jaar nog steeds als last ervaren
Sommigen hebben geluk
Bij hen zijn de scherven verwijderd
Zij hebben alleen de littekens over
Die doen vaak nog pijn genoeg
Dena groep 6 basisschool Montessori Nijmegen
Wij namen bordjes, kopjes of een dakpan mee naar het kerkhof.
Waar we verhalen hoorden over de 24 kleuters.
En over andere slachtoffers die er begraven liggen.
Daar, op het groene gras, sloegen we alles aan scherven.
Saartje maakte een bordje van haar overgroot oma kapot.
Die had na het bombardement nog maar één theekopje over.
Zino sloeg een kopje aan scherven, met vlinders van vrijheid erop.
Hanna maakte een Syrisch kopje kapot en Noortje eentje uit Albert Heijn.
Misschien brengen al onze scherven samen geluk
In dit schervenhuis, ons monumentje.
Het krijgt een plek op het kerkhof
in het kapelletje van de kleuters
Een schervenhuis voor iedereen
Die nooit een nieuwe oorlog wil
Want wie wil dat nou… een oorlog!
Dat wil toch niemand?!
NOU DAN!!!