P L E I T N O T A

Download Report

Transcript P L E I T N O T A

PLEITNOTA
Gerechtshof Leeuwarden
Zitting vrijdag 24 februari 2017 14:45
Geachte rechter(s),
In had een mooie pleitnota van 8 pagina’s, maar eergisteren vanwege omstandigheden gewijzigd.
Kent u artikel 17 van onze Grondwet?
Ik lees dit zinnetje even voor:
Niemand kan tegen zijn wil worden afgehouden van de rechter die de wet hem toekent.
Maar vorige week bleek dat het Hof van Discipline daar anders over dacht.
Ik mag niet naar de rechter, dat recht is mij afgenomen, mijn verzoek werd genegeerd!
Mijn mooie pleitnota van 8 pagina’s staat online onder de link www.gemmeke.nl/PN.pdf.
Deze uiteindelijk langere ook, maar dan met de link www.gemmeke.nl/PleitNota.pdf.
Alleen een dwaas denkt dat het vandaag over een overtreding op A50 gaat.
Het gaat een beetje over de vraag verdient de overheid vertrouwen en
vooral over de vraag: verdienen onze juristen vertrouwen?
Ik vertrouw Samsung, ze maakte een mooie Galaxy Note 7, werd met trots op de
markt geplaatst, maar de accu had problemen, binnen twee maanden van de markt af
en elke koper kon zijn toestel teruggeven, dat was 11 oktober 2016 het nieuws.
Ik vertrouw Siemens, afgelopen maandag in het nieuws: “Beste mensen, enkele van onze
losse gasfornuizen zijn gevaarlijk, meld u”.
In vertrouwde de plastisch chirurg die mij op 27 december 2016 opereerde, ik ging onder
volledige narcose. Ik vertrouwde het team volledig, ongekend hoe in het traject tot aan die
operatie iedereen uitlegde, op vragen inging, mijn vragen ook begreep, fantastisch een genot …
Moet ik vandaag een rechter vertrouwen en waar moet die vertrouwensbasis vandaan komen?
Toch niet vanwege die actie van het Hof van Discipline !
U krijgt een eerlijke kans mijn vertrouwen niet te beschamen, dus voordat ik gebruik
maak van artikel 17 uit de wet Mulder, het vertrouwensartikel.
U heeft recht op uitleg, u moet weten dat niet alleen het Hof van Discipline, maar
velen juristen mijn wantrouwen zodanig aangewakkert hebben dat in mij een hoog
vuur is. Let wel, allemaal publiek belang, zoals Jan Terlouw sprak: het publieke belang telt.
Lees eens pagina 34 van het jaarverslag van onze Hoge Raad over 2015, daar wordt
uitgelegd dat het volk geen vertrouwen in onze juristen moet hebben.
Ik leg kort uit. Raadsheer Matthias Borgers doet verslag van detailbeslissingen, dat
lijkt onschuldig, maar wie even een oud stuk van Matthias, een annotatie, over dit
onderwerp opzoekt toen hij nog hoogleraar was, die leest:
“Al snel na de inwerkingtreding van de Wet versterking positie rechter-commissaris
op 1 januari 2013 zijn er vragen gerezen omtrent de bevoegdheden die de rechtercommissaris nog mag uitoefenen nadat de officier van justitie heeft medegedeeld dat hij
de dagvaarding uitbrengt en ook nadat het onderzoek ter terechtzitting is
aangevangen.”
Pleitnota
-1-
Gerechtshof Leeuwarden 24 februari 2017
Besef goed dat deze aanpassing van het wetboek van strafvordering feitelijk door lands beste
juristen is opgesteld en dat een van lands beste jurist stelt dat er onduidelijkheid is.
Kijk je verder, dan blijkt dat Matthias die onduidelijkheid terecht vindt.
Is het onderwerp dat zo complex?
Nee, dit gaat over eenvoudige rollen, wie mag wat en wanneer.
En er zijn maar twee functies, dus maar twee personen, bij betrokken:
de rechter-commissaris en de zittingsrechter.
Matthias deed dus feitelijk mooi verslag van het feit dat juristen van Nederlandse hoogste niveau
niet eens in staat zijn met elkaar goed te communiceren over een super eenvoudige procedure.
Dit past exact bij mijn ervaring met juristen.
Standpunten verkondigen gaat ze prima af, maar motiveren …
Stel je voor dat een architect dezelfde miscommunicatie heeft met de constructeur, dus dat de
constructeur de tekening van de architect vreemd interpreteert?
Och, nu ik tekeningen noem, dat is de oorzaak van veel juridische miscommunicatie, die
ontbreken. Ik heb ze gemaakt van het tuchtrecht advocatuur en het Hof van Discipline kan dat
niet.
Tuchtrecht (WET)
Tuchtrecht (Praktijk)
Daarom schendt het Hof van Discipline mijn Grondrecht!
Dat heeft deze eenvoudige voorgeschiedenis.
Lijkt op het eenvoudige verhaaltje van Matthias.
Ik beargumenteerde met wetsartikelen en de memory van antwoord van minister Job de Ruiter
dat de deken van de Orde van Advocaten een substantiële klacht direct voor onderzoek moet
doorsturen naar Raad van Discipline en had natuurlijk ook mooie schema’s gemaakt, veel meer
dan ik nu hier toon. Het Hof van Discipline heeft geen weerwoord …
Pleitnota
-2-
Gerechtshof Leeuwarden 24 februari 2017
Te eenvoudig om waar te zijn: klopt dit of niet?
Op 27 maart 2016, paaszondag, kreeg ik van Alex Brenninkmeijer om acht minuten over acht
’s avonds een korte email, ik neem er twee zinnen uit:
Soms met bewondering en soms met enige twijfel lees ik steeds uw berichten die u aan een groot
aantal mensen stuurt.
Er is regelmatig een verschil tussen 'gelijk hebben en gelijk krijgen'
Net als Matthias had Alex kunnen schrijven:
“Reken er maar niet op dat met juristen te communiceren valt.
Die begrijpen elkaar niet eens, laat staan een niet jurist”
Zo komt dat binnen!
Dus ik zit hier met mijn handen in mijn beperkte haar.
Waarom moet ik dan wel in u vertrouwen hebben?
Kunt u abstract denken?
Ik ga eventjes abstract!
Ik haal de The Bangalore Principles of Judicial Conduct er bij,
een in 2002 in het Vredespaleis te Den Haag door de Verenigde Naties
opgestelde gedragscode voor rechters. Dus voor u.
Ik lees hieruit voor artikel 2.1:
A judge shall perform his or her judicial duties without favour, bias or prejudice.
De favour, of te wel smaak, en de prejudice, of te wel vooroordeel, die laat ik voor wat ze zijn.
Dat vertrouwen heb ik wel in onze rechters, dus ook in u.
Maar die bias, of te wel tendens, die is akelig.
Stel ik heb twee betogen, ik noem ze A en B:
A is eenvoudig van gedachtegang, lijkt juist maar is feitelijk onjuist.
B is complex van gedachtegang, maar is juist.
Goed recht is dat zonder tendens en uitsluitend op inhoud beslist wordt.
Dus dat betoog B door de rechter als juist wordt beoordeeld.
Maar hoe oordeelt de rechter die betoog A wel helemaal kan volgens, maar de onjuistheid niet
doorziet en terwijl bij betoog B, de rechter al direct het spoor bijster is?
Ik had dat op 12 juli 2010 met rechter Norbert Huijgen in Arnhem en Norbert schreef in het
vonnis: “Wat hier verder ook van zij, uitgangspunt is …”
Vrij vertaalt: “Ik begreep er geen snars van en hou dus vast aan wat ik wel begrijp, uitgangspunt … “
Kijk, dat noem ik tendens, dus bias in het Engels.
Over de voorliggende zaak, de eerste anonieme officier van justitie die mijn bezwaar afwees.
Ik schreef op 10 maart 2015, dus bijna twee jaar geleden:
Maar het tijdstip deugd niet!
De afwijking is te groot van wat een burger in 2015 van Justitie mag verwachten.
Ik kan dat bewijzen, immers ik bewaar al sinds jaar-en-dag, de logging van mijn navigatiesysteem.
Geachte rechter, hebt u ooit een tijdstip gemeten?
Ik ben opgeleid als docent natuurkunde, heb talloze proefjes gedaan.
Nooit een tijdstip gemeten, wel tijdsintervallen gemeten … maar dat is echt heel iets anders.
Pleitnota
-3-
Gerechtshof Leeuwarden 24 februari 2017
Tijdstippen registreer je, die neem over: registratie.
Wat deed die eerste juridische dwaas in dit proces?
“U klaagt over een meetfout, maar de apparatuur is volgens procedure goed bevonden.”
Of woorden van gelijke strekking.
Nee, meten en registeren zijn totaal verschillende begrippen en de apparatuur controle, de ijking,
gaat over de snelheidscontrole, niet de instelling van de klok.
Maanden later mocht ik vorig jaar een komisch duo juristen aantreffen bij het Kantongerecht te
Nijmegen. Een officier die wegdook achter een beeldscherm, zijn ogen heb ik nauwelijks kunnen
zien en met zijn mantra wist hij in de groep de gooien: dat hij een foto zag.
Jawel, hij zag een foto.
Tja, ….
Geweldig, erg goed voor het vertrouwen van de burger in de rechtsstaat.
Gaat Geert Wilders nooit op een argument op in, ik weet ondertussen wie zijn leermeesters zijn.
Wat te denken van meester in bedrog Thomas van Groeningen, de kantonrechter?
Wat te denken van het feit dat hij mij niet liet uitpraten en gewoon vonniste zonder motivering.
Een vonnis dat ik een maand later thuis kreeg zonder zittingsverslag.
Weer een maand later besloot ik toch in beroep gaan.
Onderdeel van mijn beroep is: “het gebrek aan motivering” en dan blijk zo’n negen en een halve
maand later het bonnetje gevonden!
Och, sorry, dat bonnetje was bij Ivo Opstelten, Fred Teeven en Ard van der Steur.
Nu is er opeens een zittingsverslag met daarin opeens een motivering.
Mijn beschuldiging is helder:
dit is fraude, dit is een ernstig ambtsdelict!
Advocaat-generaal Merel Joha wist dit!
Hoe helder was haar tekst in haar brief van 24 november 2016:
Bij de stukken bevindt zich tevens een proces-verbaal van de zitting van 3 november 2015.
Het is mij niet duidelijk of betrokkene hierover beschikt. Volledigheidshalve voeg ik dit
proces-verbaal daarom bij mijn verweerschrift. In dit proces-verbaal is tevens de motivering van
de mondelinge beslissing van de kantonrechter opgenomen.
De motivering heb ik met geel gearceerd in het proces-verbaal.
Ik herhaal “Het is mij niet duidelijk of betrokkene hierover beschikt”.
Natuurlijk wist Merel dat ik daar niet over kon beschikken!
Toen ik het vonnis ontving was er geen zittingsverslag, dat bestond gewoon niet.
Maar toen ik in beroep ging moest dat natuurlijk wel gemaakt worden en natuurlijk wilde
Thomas doen alsof hij wel gemotiveerd had: de leugenaar.
Bewijs?
Kijk eens naar de ondertekening van het zittingsverslag en van het vonnis.
Had Matthias Borgers het gehad over procedureel denken, wie doet wat in een
strafrechtprocedure, hoe eenvoudig is: wie doet wat bij een Mulder-zaakje?
De rechter vonnist en tekent zijn vonnis,
de griffier heeft de rol van waarnemer en tekent voor akkoord.
Maar de griffier maakt het zittingsverslag en tekent dit en dan de rechter voor akkoord.
Pleitnota
-4-
Gerechtshof Leeuwarden 24 februari 2017
Eenvoudig toch?
En wat is bij deze zaak het geval?
Wie tekende het zittingsverslag: de rechter
En wie tekende niet: de griffier, die misschien wel te eerlijk was (of alles vergeten was).
Vertrouwen, dat is het onderwerp.
Samsung, Siemens en die plastisch chirurg zijn te vertrouwen.
Heeft u ooit een wetboek opengeslagen en bent u bewust van artikel 162 van het
wetboek van strafvordering?
O ja, voordat ik het vergeet, in mijn digitale pleitnota, die ik ook gepubliceerd hebt, kan men op
de leuke afbeeldingen in de rechterkantlijn klikken, dan komt relevante informatie op.
Voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Rechtspraak, mr. Rosa Jansen vond dat wel leuk.
Op 28 november 2016 anderhalf uur met haar gebabbeld en toen zei ze:
“wij zouden zo onze vonnissen moeten toelichten”.
Fijn, ik bied al jaren hulp aan en ben verheugd dat een goed idee gekoesterd wordt.
Wie weet is het voor mijn dood, ergens richting 2050, realiteit.
Terug naar vandaag, ik maak het nog spannender, wat vindt u van artikel 364 van het
wetboek van strafrecht?
Is op dit moment het eerste artikel niet op u van toepassing,
omdat het tweede op meester Thomas van Groeningen van toepassing is?
Och … ik maak mij niet druk om Thomas zijn ambtsmisdrijf-je.
De advocaat-generaal vindt mijn overtreding, kosten 133 euro veel belangrijker dan een misdrijf
met een maximale straf van negen jaren.
Prioritering bij het openbaar ministerie heet dat.
Natuurlijk is bewijs eenvoudig, vraag die griffier, kijk naar de datum waarop dat zittingsverslag
gemaakt is, laat die ICT-er die dat bonnetje vonden, dit even traceren.
Och, dat zowel u als advocaat-generaal Merel Joha strafbaar nalatig zijn, och dat boeit mij ook
niet meer. Ik ken juristen.
Waren ze maar corrupt zegt ik altijd, dan waren ze intelligent genoeg om risico’s in te schatten,
nu zijn ze aan eigen domheid en lafheid overgeleverd.
Ard van der Steur was een perfect voorbeeld.
Maar ook Alex Brenninkmeijer, Rosa Jansen, Maarten Feteris en Herman Bolhaar.
Met een dergelijk CV kan je niet anders dan recht op leer zijn of …. de schande accepteren.
Even over Maarten Feteris, onze president van de Hoge Raad.
Heeft duizend kansen gekregen mij ongelijk te geven, maar doet dat ook niet ….
Waarom niet?
Zeker is dat zolang ik geen ongelijk krijg, ik bijna wekelijks nieuwe feiten onder zijn neus duw.
Ik heb deze zomer onze minister van Onderwijs, Jet Bussemaker een brief gestuurd
met als bijlage de maatschappelijk gevolgen van de huidige koers van onze juristen.
In bijlage “gevolgen” toonde ik aan dat het:
waanzin is een jurist de leiding te geven over het ministerie van Justitie.
Kijk, dat is landbelang, het publieke belang van Jan Terlouw en feitelijk ook uw belang.
Maar lees deze bijlage maar niet, klik maar niet in het digitale document.
Pleitnota
-5-
Gerechtshof Leeuwarden 24 februari 2017
Ga vanavond lekker slapen in de hoop dat er morgen weer wat zaakjes af te handelen zijn,
productie heet dat: het Leeuwarder manifest.
Ooit gehoord van dat Leeuwarder manifest?
Komt uit dit dorp …
Sorry, Leeuwarden heeft in 1435 stadsrechten gekregen, dus ik mag dit dorp niet voor dorp
uitmaken, excuses.
Had dit manifest iets met werkdruk van rechters te maken?
Is het niet zo dat wanneer je eenmaal iets goed afhandelt het klaar is?
Hoe eenvoudig was mijn stelling over die boete?
Hoe eenvoudig was de dialoog geweest en hoeveel geld is er door justitie verspilt?
Gewoon verspilt en het is de vraag of dat vandaag stopt.
Voordat ik het betoog van advocaat-generaal Merel Joha volledig aan flarden schiet, nog iets
anders, opnieuw landbelang, het publieke belang.
Misschien denkt u dat mij dat aan flarden schieten niet lukt, dan een voorproefje.
Ik schreef bijna twee jaar geleden:
Maar het tijdstip deugd niet!
De afwijking is te groot van wat een burger in 2015 van Justitie mag verwachten.
Ik kan dat bewijzen, immers ik bewaar al sinds jaar-en-dag, de logging van mijn navigatiesysteem.
Misschien bent u niet van de moderne tijd.
Merel moet dat overigens zeker zijn, ze heeft in 2006 haar master rechten gehaald op een
geschatte leeftijd van 23 jaar, dus nu zo’n 33-34 jaar oud.
En dan komt Merel met een arrest van de Hoge Raad uit 1993.
Dat is maar 23 jaar oud en een antwoord op mijn “in 2015 mag verwachten”.
Is dat ingaan op mijn stelling dat de wereld is veranderd?
Nee toch, dit is lekker in het eigen tunneltje blijven zitten.
Weet ze wel dat we nu internet in het veld hebben, dat we GPS hebben, dat we tijdzenders
hebben, en dat dit in 1993 niet zo was?
Had ik het al over communicatie gehad?
Had ik niet later helder geformuleerd dat wanneer voor Nederlands Hoge Raad de tijd stil staat,
dat dan nog altijd geldt, dat het CJIB de burger gewoon goed moet voorlichten, bijvoorbeeld een
sterretje bij de tijd en dan onderaan plaatsen:
“* de Hoge Raad heeft in 1993 beslist dat u geen rechten kunt ontlenen aan zelfs substantiële
afwijkingen in de tijd.”
Had ik niet gewezen op onze kruidenier, de Albert Heijn, de Jumbo of welke dan ook,
die met het internationale “estimated” symbool aangeven hoe verpakkingen zijn
afgevuld en dus incidenteel kunnen afwijken en minder kunnen bevatten.
Maar ja, anno 2015 mag de burger niet van de Staat der Nederlanden verwachten, wat ze wel van
haar kruidenier mag verwachten.
Ik zal maar niet over de volksverlakkerij met de betrekking tot de verwijderingsbijdrage,
nu recyclebijdrage en artikel 193e lid c Burgerlijk Wetboek uitwijden.
Lees even de wet en de “afdeling” van dit hoofdstuk.
Ik lees daar “Oneerlijke handelspraktijken”.
Begrijp goed, hier staat tevens de verplichting voor advocaten en notarissen hun diensten
inclusief BTW aan te bieden. Dit staat, volgens de wetgeschiedenis, sinds 15 oktober 2008 in de
wet, dus ruim acht jaar, maar is nog bij geen één jurist doorgedrongen,
daar blijkt “oneerlijke handelspraktijk” normaal.
Pleitnota
-6-
Gerechtshof Leeuwarden 24 februari 2017
Tijdens het opstellen van deze pleitnota lijkt nieuw bewijs binnen te komen, professor
Stijn Franken, professor bij de Universiteit van Utrecht heeft, zo meldde de NOS, zou
Willem Holleeder stiekem aan documenten geholpen, er is discussie over aantal.
Mag de burger vertrouwen hebben dat de Staat der Nederland en de Universiteit Utrecht gepaste
maatregelen nemen? Na gedegen onderzoek, John van den Heuvel lijkt kopieën te hebben.
Ik heb dat vertrouwen niet.
Wel heb ik een goed referentiekader.
Bekent bij het Hof van Discipline, stond immers in mijn brief van 3 juni 2014.
In 2012 in het nieuws. Twee KLM stewardessen hebben 9 uur voor vertrek in ZuidAfrika bij het diner een glas wijn gedronken. De voorschriften zijn dat de laatste 10
uur voor vertrek geen alcohol genuttigd mag worden.
KLM besluit de dames te ontslaan zonder ontslagvergoeding.
In de gerechtelijke uitspraak vind ik niets terug over dossieropbouw, dus andere problemen
werkgever versus werknemer. Dames waren tientallen jaren in dienst en van middelbare leeftijd,
dus weinig nieuwe arbeidskansen. Tijdens de terugvlucht zijn er geen bijzonderheden, er is geen
aantoonbaar effect! Rechter stelt de KLM volledig in gelijk.
Persoonlijk vind ik dit onrecht, maar zeker is dat wanneer het over veiligheid gaat ik de KLM kan
vertrouwen, dus ik voeg de KLM toe aan mijn lijstje met Samsung, Siemens en al die vriendelijke
mensen die ik in mijn leven tegenkom, plastische chirurg, tandarts, loodgieter, garage.
Vandaag is het onderwerp 133 euro omdat ik even niet op lette, een incident want ik ben
behoorlijk braaf. Hoe staat dat tegenover een Rechtstaat die geen klok kan instellen, dus andere
nonchalance dan ik en ook niet in staat is tot goede voorlichting over haar recht op nonchalance?
Justitie heeft geld genoeg voor flauwe spelletjes
Dus wordt het tijd dat alle Nederlanders dan ook flauwe spelletjes gaan meespelen.
Enig idee hoeveel ambtsdelicten en andere flauwekul ik de afgelopen vijf jaar meegemaakt hebt?
Ga zoeken naar brieven van juristen met uitleg, met toelichting, met verantwoording of wat dan
ook, ik heb ze nooit ontvangen.
Of ik moet die brief van vrouwke mr. Clementine de Vries Lentsch – Kostense, plaatsvervangend
procureur generaal van de Hoge Raad, van 23 mei 2014 als zodanig opvatten?
Elf maanden had de Hoge Raad nodig om niet na te denken en op de inhoud in te gaan, maar
enige jurisprudentie bij elkaar te sprokkelen en die met veel fantasie van toepassing te verklaren.
In de pleitnota die ik twee maanden geleden schreef, begon ik met een blunder van Maarten
Feteris, hij was in zijn reactie veel sneller en ging heel veel meer de mist, ik laat dat nu weg.
Beetje gênant is dat mijn opmerking over het tuchtrecht advocatuur was, een publiekrechtelijke
onderwerp, terwijl de taakverdeling tussen Jan Watse Fokkens en Clementine was:
 Jan Watse :
publiekrecht
 Clementine: privaatrecht
Och, hoe helder was Matthias Borgers!
Ga bij juristen niet lopen zeuren over rollen, dat werkt niet, dat begrijpen ze niet.
Fijn dat de Hoge Raad dat gewoon netjes in haar jaarverslag heeft opgeschreven.
Maarten … dank!
Tijd voor afronding en het publieke belang.
Ik ben niet naar Leeuwarden gekomen om 133 euro teruggestort te krijgen.
Juristen zijn misschien wel gek, maar ik niet.
Wie weet zien we elkaar opnieuw.
Pleitnota
-7-
Gerechtshof Leeuwarden 24 februari 2017
Een jaar later dan mijn onbenullige overtreding die nu speelt, heb ik 0,5 seconde te laat
gereageerd op een verkeerslicht.
Gehoord, 0,5 seconde …
ik maak een foute beslissing en de onbetrouwbare overheid pakt mij direct.
Onbetrouwbaar, want nog steeds heb ik na bijna twee jaar geen antwoord op mijn punt van
10 maart 2015:
 moet de burger anno 2015 dergelijke nonchalance van de overheid accepteren?
Ik heb het over meer dan twee minuten.
Terwijl ik een jaar later bij dat verkeerslicht niet eens 0,5 seconde coulance kreeg.
Zielig, ik kan er niets naders van maken.
Uiterst zielig en dit heeft nul-komma-nul met recht te maken.
Die schending van de Grondwet door het Hof van Discipline is natuurlijk ook niet netjes.
Of de wetgever ooit met zoiets belachelijks rekening heeft gehouden is twijfelachtig.
Met enige fantasie valt dit ook onder wetboek van strafrecht artikel 364, dus goed voor maximaal
negen jaren.
Is niet super boeiend te weten: hoe komen ze er op?
Ja, ik legde nogal wat domheid bloot en koppelde ook nog maatschappelijke relevantie.
Recht in Nederland wordt duurder en duurder door onkunde.
Ik geef het super voorbeeld.
Heb ik ongelijk, leg dat dan gewoon uit.
U moet mij iets uitleggen voordat ik met u verder ga, anders zeg ik mijn vertrouwen op.
Artikel 17 wet Mulder geeft mij die optie.
Is de overheid opnieuw extra geld aan het verspillen, mag een wrakingskamer gaan nadenken,
die natuurlijk deze pleitnota met beperkte aanpassing voor haar kiezen krijgt en hetzelfde
probleem.
Besef dat het Gerechtshof maar beperkte wettelijke opties heeft, besef dat artikel 515
lid 2 van het wetboek van strafvordering van toepassing is.
Dat is de wettelijke verplichting mij die kans te geven, andere rechters in de ogen te
kijken en opnieuw deze vertrouwensvraag voor te leggen.
Is het Gerechtshof van mening dat ik misbruik maak van recht, dan heeft ze volgens mij niet het
recht dat zelf af te handelen.
Het Procola-arrest van het Europese Hof uit 1995 staat dat niet toe.
Is het Gerechtshof stout, dan gaan we saampjes in Straatsburg: “effe checke”.
Grappig niet, een boete van 133 euro en een falend rechtssysteem doet wonderen
om het publieke belang te dienen.
De vertrouwensvraag
De valsheid in geschrifte van het Hof van Discipline op 9 november 2015 waarvan ik
bewijzen overhandig, is volgens mij onmiskenbaar een strafbaar feit.
Het gaat om een verzoek artikel 46c lid 5 Advocatenwet.
De toewijzing van een deken vanwege een klacht over een deken.
Ik lees even de tweede volzin voor:
“De voorzitter verwijst de zaak naar een deken van een andere orde.”
Let op de woordkeuze van de wetgever, er staat “voorzitter”, dus een concreet persoon, niet de
organisatie Hof van Discipline die ook in de wet wordt vermeld, zoals in artikel 55.
Och, lid 1 daarvan is een te eenvoudige rolbeschrijving die pas sinds 1984 in de wet staat
en nog nooit is uitgevoerd, die discipline heeft het hofje nooit gehad.
Pleitnota
-8-
Gerechtshof Leeuwarden 24 februari 2017
Nu had ik voorzitter Joost van Dijk toen al zodanig zijn juridisch oren gewassen, dat Joost wist
dat hij deze beslissing niet meer als onafhankelijke rechter zou mogen nemen.
Dus liet Joost die aan plaatsvervangend voorzitter mr. Gerda Driessen-Poortvliet over …
Althans, die indruk moest ik krijgen. Maar ik stuurde mevrouw Driessen een email en kreeg
een nette “out-of-office”, ze was met vakantie.
Toen ging ik controleren en vond ik uit dat het bij vele rechters de gewoonte is om de griffier een
gescande handtekening te laten plaatsen, dus het feitelijke rechtsgeldige document is niet door
de rechter gelezen, gecontroleerd en getekend.
Ooit van ISO-9001 norm gehoord, waar de meeste bedrijven aan voldoen?
Zo een knoei werkprocedure komt niet door een audit heen, maar ja … voor juristen gelden
andere normen.
Waarschijnlijk van voor 1993, dat bleek wel uit het verweer van de advocaat-generaal in deze
zaak. Normen van voor het Procola-arrest, ach … laat ik daar maar niet weer over beginnen.
Ik deed direct aangifte bij de rijksrecherche en dan wordt het grappig:
 donderdag 12 november 2015 10:28 Aangifte, digitaal;
 stilte tot er op 1 maart 2016 van mij een grote advertentie in de Volkskrant staat
 een dag later ontvang ik een brief met Post.NL gedateerd 2 maart 2016 met een
uitnodiging voor een gesprek.
Opnieuw blijkt klokkijken bij de Nationale Politie geen sterk punt, die brief moet toch
echt op 1 maart verzonden zijn, of Post.NL heeft vleugels gekregen.
 Het gesprek is op 1 april met Henk Hummel, plaatsvervangend directeur rijksrecherche
en Nederlands officier van corruptie bestrijding Daniëlle Goudriaan.
Het gesprek bevat grofweg de volgende drie onderwerpen:
o Henk maakt mij duidelijk dat hij bij Daniëlle onder de plak zit en veel heeft
meegemaakt waar hij twijfels bij heeft.
o Daniëlle is geraakt door mijn vertrouwensvraag en mijn bewust zijn van bias, dus
tendens een woord dat ik eerder noemde, daar voorbereiding heeft zich hiertoe
beperkt.
o Ik legde enkele zaken uit.
 11 april is Daniëlle eruit: er is geen strafbaar feit gepleegd.
Had Matthias Borgers niet helder uitgelegd dat juristen van hoog niveau moeite hebben met
eenvoudige begrippen en rollen, dit speelde hier ook. Bij strafbare feiten is veelal van belang:
 Het feit;
 Het motief;
 De gelegenheid;
Het zijn maar drie dingen en wanneer de gelegenheid en motief ontbreekt, is er reden om aan
het feit te twijfelen. Mag ik u meenemen in de wonderlijke gedachtegang van Daniëlle Goudriaan
die zichzelf als intelligent ziet?
Zo aardig als ik was, had ik informatie gegeven over deze drie, over die gelegenheid klaagde ik,
die had niet mogen bestaat. In een ISO-9001 organisatie had ze nooit bestaan.
Daniëlle is, zoals volgens mij elke jurist, super laf en stelt dat er mandaat is voor de werkwijze,
dus de gelegenheid is volgens haar legitiem verkregen.
Haar conclusie is dat er daarom geen strafbaar feit gepleegd.
Tja, stel een kind schiet moeder dood omdat het boos op moeder is.
In de Verenigde Staten kan dat zomaar voorkomen.
Pleitnota
-9-
Gerechtshof Leeuwarden 24 februari 2017
Ik doe even een invuloefening.
Feit:
Motief:
Gelegenheid:
doodslag
boosheid
geladen wapen lag op tafel
Hoe zou Daniëlle hier oordelen?
Och, er was wapenvergunning of anderszins het wapen mocht daar liggen,
dus er is geen strafbaar feit gepleegd.
Ik herhaal: omdat de gelegenheid legitiem was, is het strafbare feit niet gepleegd
Mijn vertrouwensvraag aan u is heel eenvoudig.
ben ik gek of Daniëlle?
Klopt mijn voorbeeld niet, is hier wel publieke belang gediend ?
Ik verlang een heldere uitleg, kunt u dat niet, dan bent u mijn rechter niet.
Ik verlang die uitleg op schrift met, indien u met mij concludeert dat Daniëlle gek is, de
toezegging dat u, of de president van dit Gerechtshof, aan de voorzitter van het college van
procureurs generaal, Herman Bolhaar, deze vraag stelt of dit gedrag in een rechtsstaat acceptabel
is dat we gekke officieren van justitie hebben, dat antwoord wil ik.
Dus zonder uitleg en toezegging stop het nu.
Dan mag een wrakingskamer over uw juridisch inzicht en begrip van artikel 162 wetboek van
strafvordering nadenken, nadat ze dezelfde vraag voorgelegd krijgt.
U mag schorsen, dat adviseer ik, en dat we een andere dag door te gaan.
In die tussentijd kunt u dan mijn Biologie – Recht toets met 20 vragen, doen.
Ik stel dat hedendaagse juristen meer kennis en inzicht hebben van biologie dan van recht.
Wanneer rechters menen dat ze de wijsheid in pacht hebben,
maar daarvan helemaal niets kunnen delen door uit te leggen en alleen als verdediging
ambtsdelicten en iemand zijn Grondrecht ontnemen hebben …
trek dan uw conclusie.
Mijn beeld is: juristen zijn gewoontes en werkmethodes in getraind, maar het ontbreekt aan het hogere
niveau: waarom. Men heeft een heilig geloof erin dat men het goed doet, maar
verantwoording is dus onmogelijk. Men ziet zichzelf als academisch niveau, maar dit is
MBO-denkniveau. Sorry iets anders kan ik er niet van maken, mijn loodgieter, tuinman
en automonteur zijn beter in staat keuzes en beslissingen te motiveren. Ik ben 61 jaar en
heb heel mijn leven D66 gestemd, dus zeker niet radicaal, maar die uitspraak van onze
Nationale Venlose Blondie begint juridisch Nederland wel erg waar te maken.
Hulp is geboden, ik heb die Maarten Feteris aangeboden.
Getekend
Unpaid advisor at
Hoge Raad der Nederlanden
Emile Gemmeke
Nijmegen, 24 februari 2017
De Geerkamp 1014, 6545 HB Nijmegen, 024-3739514
[email protected]
Pleitnota
- 10 -
Gerechtshof Leeuwarden 24 februari 2017