Transcript Verzorgend wassen - AZ Sint

VAN A TOT Z
INFORMATIEBLAD VAN HET AZ SINT-ELISABETH ZOTTEGEM • jg.18 nr 30 • JANUARI 2017
met de patiënt
02 PET-CT
Associatie
“Welke medicatie neemt u reeds? Welke dosis? Op welk tijdstip?... Het zijn
cruciale vragen wanneer een patiënt binnenstapt, maar veel patiënten
beschikken bij opname niet over een volledig overzicht van hun medicatie”,
zegt Katia Ronsse, kwaliteitscoördinator van het AZ Sint Elisabeth Zottegem.
Om patiënten te ondersteunen hun thuismedicatie
volledig te inventariseren, lanceert het ziekenhuis
de thuismedicatiezak. Kathleen Matthys, ziekenhuis­
apotheker: “De patiënt dient het medicatieschema
op deze zak in te vullen en zijn medicatie in de zak
te steken. Er wordt gevraagd de zak bij opname mee
te brengen naar het ziekenhuis en te overhandigen
aan de verpleegkundige die het opnamegesprek
uitvoert. Naast het invullen van specifieke velden in
het medicatieschema, wordt ook de aandacht geves­
tigd op vaak vergeten geneesmiddelen en specifieke­
doseringsvormen. Door de thuismedicatie te laten
meebrengen naar het ziekenhuis kan steeds een bij­
komende controle worden uitgevoerd. Op die ma­
nier proberen we zo veel mogelijk medicatiefouten te
vermijden.” De introductie van de thuis­medicatiezak
past in een heel pakket maat­regelen dat het zieken­
huis neemt om de communicatie ­tussen patiënt en
zorgverlener te optimaliseren.
“We ontwikkelden hiervoor onder andere een
patiënt­veiligheidskaart”, aldus Katia Ronsse. “Op de
kaart staan vijf aandachtspunten: geef alle informatie
over uw gezondheidstoestand, geef aan als u iets niet
begrijpt, bespreek vooraf het verloop van uw ingreep
of behandeling, volg instructies en adviezen goed op
en noteer welke geneesmiddelen je gebruikt – met
de hulp van bijvoorbeeld de thuismedicatiezak. We
willen patiënten tevens stimuleren om alert te zijn en
hun ervaringen te melden of suggesties te doen via
het contactformulier op de website van het zieken­
huis.”
De patiëntveiligheidskaart is te vinden op de info­
schermen en in de onthaalbrochure die elke pati­
ënt ontvangt. De medicatiezak wordt meegegeven
­tijdens het vooropname-gesprek of vanop de raad­
plegingen van de ziekenhuisartsen.
03 Evaluatie
dagziekenhuis
05 Personeel tevreden?
Onderzoeksrapport
07 Kunstwerk
Drie nesten
08 Veiligheid
voor patiënten
10 Zelfstandig wonen
75 assistentiewoningen
11 Medische bijlage
15 Wondkliniek
nieuw gezicht
16 Brakel
mammografie
edito
Associatie voor PET-CT
Ziekenhuizen treden
binnenkort toe tot een
ziekenhuisnetwerk.
E
r zijn van die dagen waarop alles samen­
komt. 2 december was zo’n dag. Al jaren
zijn we op zoek naar de ideale en tevens
betaalbare oplossing voor het Elektronisch
Patiënten­­dossier. Op 2 december eindigde deze
queeste en hebben we onze handtekening ge­
plaatst onder een horizontale samenwerking met
het UZ Brussel voor hun EPD-oplossing PRIMUZ.
Op diezelfde dag kwam ook de officiële erken­
ning van de satelliet-borstkliniek binnen en dat
is excellent nieuws. Zeker voor onze patiënten in
de regio: zij kunnen blijvend voor deze patholo­
gie rekenen op hoogstaande zorg dichtbij huis.
En alsof dat nog niet volstond, ging diezelfde dag
ons zelfevaluatierapport op de post waarmee de
NIAZ-accreditatie van ons ziekenhuis een stapje
meer in zicht komt. Deze mijlpalen, neergezet op
één dag, hebben één doel gemeen: radicaal kie­
zen voor kwaliteit binnen het AZ Sint Elisabeth.
Dat is ook noodzakelijk, want de eisen worden
steeds strenger. In het voorjaar 2017 verwach­
ten we de uitrol van wat de federale regering
de ‘locoregionale ziekenhuisnetwerken’ noemt.
Alle ziekenhuizen moeten toetreden tot een net­
werk. Het netwerk beslist dan gefaseerd welke
activiteiten in de ziekenhuizen van het netwerk
georganiseerd worden. Sommige activiteiten zul­
len binnen dat netwerk gecentraliseerd worden.
Niemand ontkent dat dit een besparingsmaat­
regel is die in alle regionale ziekenhuizen voor
ongerustheid zorgt. Het is immers duidelijk dat
niet alle activiteiten nog in alle ziekenhuizen zul­
len kunnen aangeboden worden. Daar is op dit
ogenblik nog veel onduidelijkheid over. De ver­
kennende gesprekken zijn echter in volle gang.
Meer daarover leest u in de volgende edities van
deze nieuwsbrief.
Ludo Collin
2
De PET-CT is een krachtig diagnostisch instrument dat bij de uitwerking van een on­
cologisch probleem ingezet wordt. Ook zeer kleine tumoren en uitzaaiingen, die soms
aan het oog van klassieke radiologische onderzoeken ontsnappen, kunnen met dit
isotopen-onderzoek opgespoord worden. De Vlaamse overheid wenst bijkomende
PET-CT’s te erkennen om de wachtlijsten terug te dringen. Vermits deze erkenningen
verleend worden aan netwerken, hebben meerdere ziekenhuizen hiervoor een associ­
atie aangegaan.
Het AZ Sint-Elisabeth Zottegem gaat samen met de ziekenhuizen van Ronse en
­Oudenaarde een associatie aan met de ziekenhuizen van het Denderbekken (ASZ
Aalst – Sint Blasius Dendermonde en OLV Aalst) om gezamenlijk een PET-CT uit te
baten.
Geïntegreerde zorg
chronisch zieken
Minister De Block deed begin 2016 een oproep tot indienen van piloot­
projecten met het oog op een ‘geïntegreerde zorg voor chronisch zieken’. De
vergrijzing van de bevolking maakt dat steeds meer mensen aan meerdere
chronische aandoeningen tegelijk lijden. Deze projecten wensen de globale
samenwerking tussen alle zorgverleners in eerste en tweede lijn meer effi­
ciënt en aangepast aan de noden van de patiënt te doen verlopen. Het AZ
Sint Elisabeth is samen met meer dan honderd partners in de gezondheids­
zorg van de Vlaamse Ardennen actief in een dergelijk project gestapt, dat
­vorige zomer door de minister uitgekozen werd als één van de twintig Bel­
gische pilootprojecten. Middels logistieke steun van de overheid wordt het
project actueel verder geconcretiseerd. De overheid zal in voorjaar 2017 de
uiteindelijke haalbaarheid beoordelen.
Nieuws uit dagziekenhuis
Het dagziekenhuis van AZ Sint-Elisabeth Zottegem mag een kaarsje uitblazen. Eén jaar draait de nieuwe
vleugel op het ritme van de ‘fast-track’, zoals de nieuwe manier van werken daar heet.
“Het afgelopen jaar is voorbij gevlogen”, zegt
hoofdverpleegkundige van het chirurgisch
dagziekenhuis Marijke Gyselinck. “Naast onze
dagdagelijkse taken, houden we de vinger
aan de pols om het onze patiënten zo com­
fortabel mogelijk te maken. Tijd speelt daarin
een belangrijke rol. Daarom werken we al
van in het begin fast-track: de patiënten kun­
nen bijvoorbeeld op de werkdag voor hun
opname bellen om het precieze uur van
opname te kennen. Zo vermijden we dat ze
te lang in de wachtkamer moeten wachten,
bijvoorbeeld wegens een verschuiving in de
operatieplanning. Om dat uur zo nauwkeurig
mogelijk te berekenen, hebben we het voor­
bije jaar drie keer de geschatte operatietijden
aangepast aan de hand van de reëel geregis­
treerde tijden, voor elke arts die hier werkt.
Dat gaan we standaard elk jaar doen. Boven­
dien hebben we de preoperatieve opname­
tijd herleid tot 60 minuten in plaats van 90.
Dit geldt binnenkort ook voor de oftalmolo­
gische patiënten omdat we de comprimés
die we nu gebruiken om de pupil te verwij­
den, vervangen door een premedicatie die
onmiddellijk werkt.”
ONTHAALVRIJWILLIGER
Wanneer een patiënt na zijn ingreep in het
dagziekenhuis op zijn kamer komt, wordt de
vriend of het familielid die hem begeleidt
per sms op de hoogte gebracht van het
kamernummer zodat die er meteen naartoe
kan.
Maar niet iedereen kent spontaan zijn weg in
het nieuwe dagziekenhuis. “Sinds december
hebben we een onthaalvrijwilliger die hen
wegwijs maakt. Zij helpt ook de patiënt,
bijvoorbeeld als die in een rolstoel zit of
hulp nodig heeft met het dragen van zijn
spullen, en blijft even bij hem wanneer zijn
begeleider de auto is gaan halen. De onthaal­
vrijwilliger doet alles wat ze kan om het
ontslag te vergemakkelijken.”
GOED INFORMEREN
Ook het takenpakket van het chirurgisch
dagziekenhuis is ondertussen aangepast.
Marijke Gyselinck: “Kleine ambulante ingre­
pen, zoals bijvoorbeeld het behandelen van
kleine huidletsels, werden tot voor kort op
de spoeddienst uitgevoerd. Nu nemen wij
die voor onze rekening en dat betekent dat
onze patiënten ook hiervoor op het gestruc­
tureerd verloop van onze dienst kunnen re­
kenen.”
Last but not least werd de onthaalbrochure
overzichtelijk samengevat in een nieuwe
brochure die in de preoperatieve map steekt,
in elke consultatieruimte ligt en op de infor­
matieborden zal verschijnen. “Goede infor­
matie voor de patiënt, ook dat zorgt er voor
dat het bezoek soepel verloopt.”
3
VIP2
Hoe doen we het?
Identificatie
Medicatievoorschrift
Patiënten correct identificeren is een indicator die door Vlaanderen
gemeten wordt bij algemene ziekenhuizen: het Vlaams Indicatoren­
project voor Patiënten en Professionals (VIP²). Het goede nieuws: de
identificatie verloopt steeds beter en benadert stilaan de perfectie.
In 2014 scoorde AZ Sint-Elisabeth Zottegem duidelijk boven de medi­
aan van alle onderzochte ziekenhuizen. Maar toch was de algemene
teneur dat er nog ruimte voor verbetering was. Daarom werden in
Zottegem nieuwe armbandjes getest die
100
een langere leesbaarheid garanderen en
98,8%
patiënten via brochures en posters bewust
95,8%
93,3%
gemaakt van het belang van het bandje
91,3%
voor hun eigen veiligheid. Bovendien
90
kregen verschillende diensten aangekon­
digde én onaangekondigde metingen over
de vloer.
85
De resultaten zijn onmiddellijk zichtbaar.
Het AZ Sint-Elisabeth Zottegem haalt maar
liefst 98,8%.
85
Katia Ronsse, kwaliteitscoördinator: “Onze
SEZZ
opdracht nu is vooral alert blijven voor
mediaan
­risico’s. Door die te melden, te analyseren
80
en verbetermaatregelen uit te dragen,
moeten we dit hoog niveau behouden.”
2014
2015
Hoe volledig is het medicatievoorschrift? Bij een eerste meting
in 2014 bleef het AZ Sint-Elisabeth Zottegem steken onder de
mediaan. Dat was een zorgelijke vaststelling.
Het AZ Sint-Elisabeth Zottegem was duidelijk niet het enige
ziekenhuis dat van deze cijfers schrok. Een jaar later scho­
ten de resultaten omhoog, met een mediaan op 82% en
een Z
­ ottegems percentage dat daar nu een fors stuk boven
uitsteekt. Katia Ronsse, kwaliteits­
90
coördinator: “We hebben hier
89,0%
hard aan gewerkt. De resultaten
bewijzen dat deze acties hun
85,1%
vruchten afwerpen. Ons zieken­
80
huis scoort nu opmerkelijk hoog
ten opzichte van ander zieken­
huizen, deels door de motivatie
70
van alle zorgverleners, deels door
65,3%
de overgang naar het elektro­
64,8%
nisch medicatie­voorschrift op
60
de meeste afdelingen. Inmiddels
SEZZ
werken alle klassieke afdelingen
mediaan
met een elektronisch medicatie­
50
voorschrift.”
2014
2015
Het wordt een Primuz-samenwerking
Voor de verdere informatisering van de zorg ondertekent het AZ Sint-Elisabeth Zottegem een
horizontale medische samenwerkingsovereenkomst met UZ Brussel voor het gebruik en de verdere
gezamenlijke ontwikkeling van Primuz, een geïntegreerd elektronisch patiëntendossier.
Johan Noyez, Diensthoofd ICT
De keuze voor Primuz is niet zomaar uit de
lucht komen vallen. “Als organisatie heb­
ben we in de voorbije jaren al verscheidene
softwarepakketten rond de informatisering
van de zorg geëvalueerd”, zegt Johan Noyez,
Diensthoofd ICT. “Primuz beantwoordt aan
4
de visie van onze werkvloer rond informati­
sering: samenwerken met partners aan een
ziekenhuisbreed werkinstrument waarbij de
zorg voor de patiënt centraal staat, met een
snelle beschikbaarheid van alle relevante in­
formatie voor alle betrokken zorgverleners.”
Mevrouw Moens, verpleegkundig directeur:
“Met zijn brede functionele waaier en zijn
geïntegreerd aanbod zorgt Primuz als motor
van onze organisatie voor de operationele
ondersteuning van de zorg en de optimali­
satie van de klinische, logistieke en adminis­
tratieve processsen.” Dr Rudi Vossaert, hoofd­
geneesheer voegt toe: “Bovendien biedt het
systeem, met zijn huisartsen- en patiënten­
portaal, een oplossing aan de toenemende
vraag tot het delen en uitwisselen van ge­
gevens, rekening houdende met de vereiste
informatieveiligheidsmaatregelen.”
Het AZ Sint-Elisabeth Zottegem is, na het AZ
Jan Portaels in Vilvoorde en het Heilig Hart­
ziekenhuis in Lier, het derde van ondertussen
vijf ziekenhuizen die de samenwerkingsover­
eenkomst met UZ Brussel ondertekende.
Directeur Frank verbeke: “Gezien de com­
plexiteit van de informatisering van de zorg
zien we meer en meer samenwerking tussen
verschillende ziekenhuizen ontstaan. Ook
van uit de overheid worden dergelijke initia­
tieven sterk aangemoedigd.”
Vanaf april 2017 wordt Primuz in fases uitge­
rold, om tegen eind 2019 ziekenhuisbreed
volledig operationeel te zijn. Tegen dan is alle
klinische, verpleegkundige en administratie­
ve informatie van de patiënten gebundeld in
één elektronisch patiëntendossier (EPD).
enquëte
Personeelstevredenheid
De voorbije zomer werd een grootschalige meting gehouden bij de eigen medewerkers. Zijn ze
tevreden? Wat vinden ze goed? Wat kan beter? Drie kwart werkte aan het onderzoek mee en dat levert
een interessant beeld op. Zeer opvallend: het meest tevreden zijn de medewerkers over de excellente
zorg die de patiënten krijgen.
1 PATIËNTEN LIGGEN IN DE WATTEN
25
50
75
0
100
Onze patiënten worden
uitstekend verzorgd, zeggen
de medewerkers. Maar liefst
89% is tevreden over de zorg
die patiënten ontvangen. Het
hoogste cijfer van het onderzoek!
2 WAT KAN BETER OP HET WERK?
25
50
75
0
100
De laagste cijfers zijn er voor het
loon, de arbeidsvoorwaarden
en de werkdruk. Daar is slechts
iets meer dan de helft van de
medewerkers tevreden over.
3 HOE DICHTERBIJ, HOE MEER TEVREDEN.
25
50
100
0
50
75
100
50
75
0
100
Voor werksfeer geven de
medewerkers het ziekenhuis
een dikke zeven. Over de
werktijden (altijd een heikel punt
in een ziekenhuis) is zelfs 80%
uitgesproken tevreden.
Je werk graag doen is een
zegen. En die liefde voor de job
is duidelijk merkbaar. Maar liefst
85% is tevreden over zijn of
haar job. En 84% over de eigen
afdeling.
6 … EN TOCH IS ER STRESS
25
50
75
0
100
Een derde van de medewerkers
kampt met stress op het
werk. Dat vertaalt zich vaak in
vermoeidheid, hoofdpijn of
slaapproblemen.
7 ELDERS AAN HET WERK? NEE, DANK U
25
50
75
0
4 MAAR DE SFEER ZIT GOED.
25
25
77% van de medewerkers
is tevreden over de
samenwerking met hun
directe leidinggevende.
75
0
5 IK ❤ MIJN JOB
100
Drie kwart van de medewerkers
zegt bewust voor het AZ SintElisabeth Zottegem te kiezen.
En er ook te blijven, zelfs als er
een externe jobaanbieding in de
bus valt.
8 NIEUWBOUW EN APPARATUUR
25
0
50
75
100
Het ziekenhuis bouwt en
investeert volop in nieuwe
apparatuur en dat wordt
geapprecieerd. Ruim 80% is
tevreden over de infrastructuur
en de hulpmiddelen.
5
nieuw
CPE-bacterie botst op verdedigingslinie
De drie letters CPE zijn voldoende om in ziekenhuizen alarmbellen te laten afgaan. Tenzij je goed
voorbereid bent, en dat is de CPE-cel in het AZ Sint-Elisabeth Zottegem zonder twijfel. CPE is een
multiresistente bacterie die antibiotica kan afbreken.
Eind 2015 kreeg het ziekenhuis met de bacterie te maken.
Nadat er op één afdeling twee gevallen van besmetting
waren geconstateerd, werd onmiddelijk de hele afdeling
gescreend. In totaal bleken een vijftal patiënten besmet.
Meteen werd het draaiboek ingezet van de CPE-cel. Pati­
ënten werden bijvoorbeeld zoveel mogelijk op hun kamer
gehouden en uiteraard is een onberispelijke handhygiëne
ook op zo’n moment van groot belang. Het draaiboek was
eerder opgesteld op basis van de richtlijnen en ervaringen
van andere ziekenhuizen die met een heuse uitbraak te
kampen hadden. Dankzij de strikte toepassing ervan zijn
er geen besmettingen bijgekomen en kreeg men snel de
situatie onder controle.
CPE voor eens en altijd uitbannen kan niemand, maar on­
dertussen is bewezen dat het ziekenhuis volledig voorbe­
reid is om een besmetting aan te pakken.
Erkenning satellietborstkliniek
In december kwam er groot nieuws voor de satellietborstkliniek: eindelijk de officiële erkenning. De borstkli­
niek bestaat al geruime tijd maar zo lang de erkenning
uitbleef, volgt er ook geen financiering. Frank Verbeke,
directeur: “Daarom hebben we toenadering gezocht bij
het UZ Gent. Wij worden een satelliet van hun coördine­
rende borstkliniek, met dezelfde coördinator, hetzelfde
handboek, dezelfde werkwijze. Dit is vanzelfsprekend
goed nieuws voor onze patiënten. Bovendien opent
deze erkenning nog verdere deuren en kunnen we nu
een volgende stap zetten in de richting van beter terug­
betaalde borst(sparende) ingrepen en reconstructieve
chirurgie.”
Vrouwen die na een mammografie uitgenodigd wor­
den voor verdere diagnosestelling, kunnen op deze
manier in eigen streek terecht voor quasi alle vormen
van behandeling en hebben zekerheid over de kwaliteit
van de geleverde zorg.
6
Rapport op de post
Sinds 2013 wordt er hard gewerkt om de
accreditatie van het NIAZ (Nederlands Instituut
voor Accreditatie in de Zorg) in de wacht te
slepen. Ruim 120 Nederlandse en Belgische
zorginstellingen laten de geleverde kwaliteit in de
zorg en de patiëntveiligheid beoordelen door het
NIAZ.
Op vrijdag 2 december werd een belangrijke stap in dit traject gezet:
het zelfevaluatierapport waaraan een zestal maanden gewerkt werd
door een groot team, is ingediend. Katrijn Cobbaut, accreditatiecoör­
dinator: “Om kans te maken op de accreditatie moet een ziekenhuis
aan 170 normen voldoen, op alle vlakken: van zorg voor de patiënt
tot onderhoud van toestellen en opleiding van medewerkers. Het
rapport geeft weer hoe wij die zaken aanpakken, gestaafd met de
nodige documenten. Dit is een rapport dat wij zelf schrijven, het is
dus een zelfevaluatie. Maar daarmee houdt het niet op. Op basis van
dit lijvige rapport besliste het NIAZ auditteam op 13 januari 2017 dat
aan ons ziekenhuis werd toegewezen dat de geplande externe audit
in mei 2017 effectief kan doorgaan.”
met brons
Drie nesten van brons zullen de gevel van het dagziekenhuis en parkeertoren sieren. Het kunstwerk
drukt uit waar het in het nieuwe dagziekenhuis om te doen is. Volgens de kunstenaar Stief Desmet is het
dagziekenhuis een nest dat veiligheid geeft, en dat je ook vrij snel verlaat.
“Ik wil de symboliek van een dagziekenhuis
vatten”, zegt kunstenaar Stief Desmet. ”Men­
sen zoeken er geborgenheid, maar ze wil­
len ook weer zo snel mogelijk weg. Een nest
drukt dat vluchtige van een dagziekenhuis
uit. Een nest laat zich ook gemakkelijk lezen,
het kleinste kind kan het herkennen. Als je
een vogel een nest ziet bouwen, zie je hoe
precies hij te werk gaat en het juiste takje op
de juiste plaats legt. Dat staat symbool voor
de werking van het ziekenhuis.”
KUNST VERPLICHT
Wie bouwt met subsidies van de Vlaamse
gemeenschap is verplicht een budget vrij te
maken voor kunst. Facilitair directeur Roland
De Bosscher: “Bij het plannen van het dag­
ziekenhuis hebben we meteen rekening ge­
houden met deze verplichting. We vroegen
een aantal kunstenaars een concept uit te
werken voor een kunstwerk dat de tijd kan
doorstaan en een link heeft met de waarden
van ons ziekenhuis. Stief Desmet is geselec­
teerd uit 16 inzendingen.”
Vanaf dag één betrok Stief Desmet iedereen
die in het ziekenhuis werkt bij zijn installa­
tie. Een nest is gebouwd met takken en dus
vroeg Stief aan medewerkers van het zie­
kenhuis takken uit de Zottegemse natuur te
verzamelen. Daarmee ging hij aan de slag in
zijn atelier. Met de verlorenwastechniek, een
oude techniek om voorwerpen te gieten,
maakte hij bronzen takken.
DRIE NESTEN
Met de bronzen takken stelde hij drie nesten
samen, elk ongeveer 3,5 meter bij 2 meter en
met een gewicht van minstens 80 kilo. De
nesten worden begin januari verankerd in
de gevel van het ziekenhuis, telkens op een
goed zichtbare plaats: aan de nieuwe ingang
van het dagziekenhuis, aan de ingang via de
parking en op de hoek van het parkeerge­
bouw. Eén van de drie nesten zal permanent
de gevel van het dagziekenhuis sieren.
“Ik kreeg natuurlijk ook veel fijnere takken”,
zegt Stief. “Daar heb ik fijne bronzen exem­
plaren van gemaakt voor binnen. Op de gang
van de verschillende diensten hangt er zo’n
tak. De takken worden zo een terugkerend
thema doorheen het ziekenhuis en verwijzen
naar de nesten buiten.”
7
Patiëntveiligheid
Patiëntveiligheidskaart
Als patiënt speelt u een belangrijke rol in het goed verloop van de zorgen die u krijgt. U kent uzelf
immers het best. Graag geven we u enkele tips mee om de communicatie met uw zorgverleners te
bevorderen. Durf dus vragen te stellen en geef aan als iets voor u onduidelijk is. Heeft u een onveilige
situatie ervaren, spreek hier- over met uw arts of zorgverlener. Meent u aan de veiligheid van uw
behandeling te hebben bijgedragen, dan luisteren wij graag naar uw ervaringen. Op de website van het
ziekenhuis kan u via het contactformulier uw ervaringen melden of suggesties doen.
1
GEEF ALLE INFORMATIE OVER UW
GEZONDHEIDSTOESTAND
Bereid u goed voor op het gesprek met uw arts of
de andere zorgverleners. Vertel de zorgverlener wat
hij moet weten over u. U zet best al uw vragen op
papier en maak duidelijk wat u van de zorgverlener
verwacht. Vertel hoe u zich voelt en meld als uw
toestand tijdens uw opname verandert. Meld het
indien u allergiën hebt aan bv. geneesmiddelen of
voedingsstoffen.
2
GEEF AAN ALS U
IETS NIET BEGRIJPT
Laat u goed informeren over uw ziekte of
aandoening, uw behandeling en over eventuele
risico’s of alternatieven. Vertel ons als iets niet
duidelijk is of als u ergens over twijfelt. Vraag
waarom u iets krijgt, wat u moet doen en wat er
gaat gebeuren. Spreek de zorgverlener aan indien
u bijkomende inlichtingen wenst.
8
3
NOTEER WELKE GENEESMIDDELEN
U GEBRUIKT
Maak gebruik van de thuismedicatiezak. Noteer de
naam, de dosis, wanneer en hoe vaak je ze gebruikt.
Geef zeker aan wanneer u bloedverdunners gebruikt
en geef allergieën voor geneesmiddelen door. Weiger
geneesmiddelen waarvoor u allergisch bent. Stel
vragen indien u meer of minder geneesmiddelen
krijgt dan gewoonlijk of als geneesmiddelen er anders
uitzien dan verwacht.
4
BESPREEK VOORAF HET VERLOOP
VAN UW INGREEP OF BEHANDELING
Bespreek vooraf het verloop van de geplande
behandeling of van uw ingreep indien u een
operatie dient te ondergaan.Lees aandachtig
de eventuele brochures. Vraag of u nuchter
moet zijn, welke geneesmiddelen u vooraf moet
stoppen. Stel vragen wanneer er volgens u een
andere onderzoek, ingreep of behandeling wordt
voorgesteld dan werd afgesproken.
5
VOLG INSTRUCTIES EN
ADVIEZEN GOED OP
Houd u aan de afspraken die uw zorgverlener met
u maakte over de behandeling. Vraag wat u wel
en niet mag doen en hoe u zich na afloop van de
behandeling of ingreep zal voelen. Heb je de indruk
tegenstrijdige informatie te hebben gekregen, laat
het ons weten. Zorg dat u weet wanneer en bij wie
(specialist, huisarts,…) u voor controle terug moet
komen. Vraag tevens wie u kan contacteren met
vragen of problemen eens thuis.
9
Bij de bron
Zelfstandig wonen
De bouwvakkers blijven op en rond het ziekenhuis aan de slag. Ze werken momenteel aan
75 assistentiewoningen die De Bron vzw neerzet. Het modelappartement is ondertussen klaar
om geïnteresseerde bezoekers een goed beeld te geven van het eindresultaat.
In juli opent De Bron haar eerste assistentie­
woningen in een kersverse nieuwbouw nabij
het ziekenhuis. Deze appartementen zijn te
huur voor mensen die zelfstandig wonen,
in een omgeving waar bijkomende zorg
voorhanden is. De 75 huurappartementen
worden gebouwd voor koppels of alleen­
staanden en er is keuze tussen één- of twee­
kamerflats, van 50m² tot 120 m².
Het voordeel van assistentiewonen is dat
oudere mensen het beste van twee we­
relden beleven, zegt Roland De Bosscher,
Gedelegeerd bestuurder van vzw De Bron
(een zusterorganisatie van het Sint-Elisabeth
Ziekenhuis, actief in ouderenzorg): “De ap­
partementen zijn volledig uitgerust, tot en
met een berging voor de eigen wasmachine
en droogkast. Ze zijn rolstoeltoegankelijk
en comfortabel met een schuifraam naar
een ruim terras. Het grote verschil met een
klassiek appartement is dat hier 7 dagen op
10
7 en 24 uur op 24 een woonassistent aan­
wezig is. Er staat een ruim dienstenaanbod
klaar met maaltijden, poetshulp, strijkatelier,
boodschappendienst, welness, kapsalon en
de pendeldienst naar het centrum van Zotte­
gem. Bovendien krijgt men voorrang mocht
een opname nodig zijn in het woonzorgcen­
trum of het dagverzorgingscentrum.”
EEN OUDE BOOM VERPLANT JE NIET
De assistentiewoningen maken deel uit van
een groter plan. De komende jaren zal De
Bron een complete woonzorgcampus ont­
wikkelen naast het ziekenhuis, op wandelaf­
stand van het centrum van Zottegem, onder
de noemer ‘levenslang wonen’.
Op deze woonzorgcampus komen aller­
lei woongelegenheden voor jong en oud.
­Wanneer de nood aan zorg groter wordt,
kan men gebruik maken van de aangeboden
diensten of desgewenst doorschuiven naar
het dagverzorgingscentrum, de assistentie­
woningen of het woonzorgcentrum, en dat
allemaal vlakbij elkaar in dezelfde omgeving.
“Alles op één campus houden is een bewuste
strategie. De bewoners blijven in dezelfde
buurt. Een oude boom verplant je beter niet”,
zegt Roland De Bosscher. “Zodra wij erken­
ning krijgen voor 59 bijkomende plaatsen,
beginnen wij naast de assistentiewoningen
met de bouw van het woonzorgcentrum.”
De woonzorgcampus is een onderdeel van
de unieke verkavelingssite, een nieuw dorp
eigenlijk, tussen het ziekenhuis en de kerk
van Godveerdegem. Als de laatste bouwvak­
ker daar klaar is, staan er 580 nieuwe wonin­
gen, waarvan de helft een sociale woning,
rond een park van 1 hectare.
Interesse? Het modelappartement kan bezocht
worden na afspraak:
09 364 89 10
www.debronzorgtvooru.be
MEDISC
HE
BIJLAGE
DR. BOUDEWIJN MOORS, VAATHEELKUNDE AZ SINT ELISABETH ZOTTEGEM
Het Pelvisch Congestie Syndroom
Veneuze vaatpathologie uit zich in verschillende vormen, zowel symptomatisch als asymptomatisch.
De meest gekende vormen van veneuze ziekte waarvoor een arts geconsulteerd wordt, zijn spataders ter hoogte
van de onderste ledematen en de acute diepe veneuze trombose.
Een minder gekende vorm van veneuze insufficiëntie is het pelvisch congestie syndroom (PCS), ofwel spataders
ter hoogte van het kleine bekken omheen de baarmoeder. Net zoals bij spataders bij de onderste ledematen kan
dit zowel asymptomatisch als symptomatisch voorkomen.
SYMPTOMATOLOGIE
Symptomatische bekkenvarices komen meest voor bij vrouwen in
de menstruele leeftijdsfase. De duidelijkste symptomen zijn een
zwaartegevoel of verzadigd (congestief ) gevoel ter hoogte van
het bekken en de onderbuik, éénzijdig, beiderzijds of net boven de
pubis. De pijn kan voorkomen als een episodisch schietende pijn of
een aanhoudende doffe pijn. De patiënten hebben vaak reeds één
of meerdere zwangerschappen gehad en de pijn neemt toe net voor
de maandstonden. Heel typerend voor bekkenvarices, doch niet
altijd aanwezig, zijn spatadertakken ter hoogte van de schaamlippen
of de vulva. Vaak gaat deze insufficiëntie gepaard met dyspareunie
of pijn bij betrekkingen (omwille van veneuze congestie omheen de
baarmoeder in afwezigheid van een andere gynaecologische oor­
zaak). Kenmerkend is dat de pijn en het zwaartegevoel niet constant
is en varieert van dag tot dag en varieert in intensiteit. De pijn of
het zwaartegevoel kunnen mineur zijn, doch deze kunnen vaak sterk
invaliderend ervaren worden en de dagelijkse levenskwaliteit sterk
verminderen.
Vaak hebben deze patiënten al meerdere gynaecologische en maag­
darmonderzoeken gehad zonder afwijkende bevindingen of duide­
lijke diagnose en behandeling. Tot frustratie van de patiënt wordt
besloten tot ‘er leren mee leven’.
Een eerste symptoom van het pelvisch congestie syndroom kunnen
spataders ter hoogte van de onderste ledematen zijn. Indien men bij
diagnostiek niet suspect is op deze mogelijke oorzaak, kunnen na
een varicectomie snel recidieven van de spataders ontstaan.
OORZAAK EN PATHOFYSIOLOGIE
De oorzaken van bekkenspataders zijn insufficiëntie of afwezigheid
van de kleppen ter hoogte van de V. Ovarica links en/of rechts. Dit is
vergelijkbaar met de veneuze insufficiëntie ter hoogte van de V. Tes­
ticularis bij de man, die zich uit als spataders ter hoogte van het scro­
tum en de teelballen (varicocoele). Deze insufficiëntie kan ontstaan
zonder aantoonbare oorzaak, vaak wel bij patiënten met een staand
beroep, of door obstructie, bijvoorbeeld na een zwangerschap.
Pathofysiologisch gebeurt hetzelfde als bij klassieke spataders ter
hoogte van de benen. De reflux ter hoogte van de V. Ovarica is de
oorzaak van lokale veneuze hypertensie. Door deze overdruk ont­
staat een uitzetting van de aderwand met de ontwikkeling van
spataders en capillaire lekkage. Door het capillaire lek ontstaat lokaal
oedeem en een lokaal ontstekingsproces, die respectievelijk het
zwaartegevoel en van de pijn veroorzaken.
DIAGNOSE
Omdat de symptomen zich over het verloop van jaren traag en pro­
gressief instellen, ervaren de meeste patiënten deze symptomatolo­
gie niet meer als abnormaal. Hierdoor is het heel belangrijk om als
arts gedurende de anamnese heel suggestief vragen te stellen.
Bij klinisch onderzoek dient gezocht te worden naar de aanwezig­
heid van macroscopische varices ter hoogte van de benen en de
schaamlippen of vulva. Beeldvorming gebeurt in eerste instan­
tie door een transabdominale echografie voor onderzoek naar
11
MEDISCHE BIJLAGE - PELVISCH CONGESTIE SYNDROOM
parauteriene­­varices en een gedilateerde V. Ovarica links of rechts. Ter
gelegenheid van een gynaecologisch onderzoek kan de aanwezig­
heid van spataders omheen de baarmoeder ontdekt worden tijdens
een transvaginale echografie.
Wanneer de aanwezigheid van bekkenspataders bevestigd wordt,
gebruikt men CT Angiografie of MR Angiografie, mede voor uitslui­
ten van onderliggende compressiesyndromen.
BEHANDELING
De behandeling van bekkenspataders volgt hetzelfde principe als de
behandeling van spataders ter hoogte van de benen, namelijk exclu­
sie van de insufficiënte aders.
Exclusie van de spataders gebeurt door embolisatie van de insuffici­
ënte V. Ovarica, te vergelijken met embolisatie van de V. Testicularis
bij de behandeling van een varicocoele.
De operatie gebeurt in daghospitalisatie onder lokale verdoving. Via
aanprikken van een ader ter hoogte van de bovenarm wordt een
catheter heel gericht tot in het te behandelen bloedvat gestuurd.
Doorheen deze catheter kunnen coils in het insufficiënte bloedvat
geplaatst worden. Coils zijn een soort van heel kleine en zachte
draadjes welke het bloedvat afsluiten door ofwel mechanische
occlusie, ofwel door dichtklonteren van het bloedvat (figuur 1 en 2)
De ingreep is pijnloos en duurt gemiddeld 45 min tot 1 uur. Er zijn
weinig risico’s of complicaties verbonden aan deze behandeling.
Theoretisch kan embolisatie van een coil naar de longen gebeuren.
Doch door gebruik te maken van coils die enkel in de bloedbaan
vrijgemaakt worden op het ogenblik van een correcte positie, is dit
risico heel klein.
Daags na operatie kan de patiënt enige pijn ter hoogte van de rug
of de onderbuik ondervinden als gevolg van een lokale inflamma­
toire reactie. Dit is makkelijk te behandelen met onstekingsremmers.
Belangrijk is de patiënt te verwittigen dat de eerstvolgende maand­
stonden iets heviger kunnen doorkomen met opnieuw normale
maandstonden nadien.
INTERNATIONALE SAMENWERKING
Het ziekenhuis in Zottegem verricht heel veel spataderchirurgie en
wil daarom de behandeling van de veneuze ziekten in al haar facet­
ten aanbieden. Na een gespecialiseerde opleiding in het universitair
ziekenhuis van Madrid, een wereldcentrum op gebied voor behan­
deling van het PCS (meer dan 300 ingrepen per jaar) werden op 7
oktober 2016 de eerste vier ingrepen verricht, samen met Dr. Esteban
Malo van het universitair ziekenhuis van Madrid om een optimali­
satie van de behandeling op punt te stellen (figuur 3). De ingrepen
waren succesvol gezien alle patiënten postoperatief klachtenvrij zijn.
CONCLUSIE
De belangrijkste conclusie is dat de symptomen niet iets zijn waar­
mee de patiënt hoeft ‘te leren leven. Integendeel, een echte behan­
deling is voorhanden met significante verbetering van de levens­
kwaliteit.
Veneuze ziekte en in het bijzonder het pelvisch congestie syndroom
is een echte entiteit en mag niet genegeerd worden. Als we als arts
het ziektebeeld kennen, zullen we het ook sneller herkennen bij de
patiënten. Hierdoor kan aan deze patiënten een concrete en effec­
tieve behandeling aangeboden worden.
Figuur 3 Dr. Boudewijn Moors en Dr. Esteban Malo.
Figuur 1 Beeld van uitgezette
V. Ovarica links met spataders
ter hoogte van de het bekken.
12
Figuur 2 Beeld van embolisatie
van de V. Ovarica links.
personalia
Nieuw in dienst
DR. MAARTEN VAN CAENEGEM
Cardioloog
“Ik wilde graag deel uitmaken van dit
team”, zegt Dr. Maarten van Caenegem,
de nieuwe geneesheer-specialist in de
cardiologie in het AZ Sint-Elisabeth Zot­
tegem. Voor hij er in oktober aan de slag
ging, kende hij het ziekenhuis en zijn
dienst Cardiologie al goed: hij werkte
er als assistent in opleiding. “Het UZ
Gent, waar ik mijn studies heb gedaan,
heeft een goede samenwerkingsband met het AZ Sint-Elisa­
beth Zottegem. Onze diagnostische coronarografieën worden
bijvoorbeeld naar daar gestuurd voor eventuele aansluitende
stentimplantaties. Ik neem die coronarografieën over van Dr. De
Maeseneer. Binnenkort starten er ook gesprekken om te zien of
we met de fysiotherapeuten en de revalidatieartsen een sport­
unit kunnen uitbouwen: ik kijk er naar uit om daar mijn schou­
ders onder te zetten.”
LTH. PATRICK BEELS
DR. ANNELEEN DE BOTH
Gastro-enteroloog
Kort na nieuwjaar verwelkomde het AZ Sint-Elisa­
beth Zottegem een nieuwe gastro-enteroloog: Dr.
Anneleen De Both. Ze studeerde in 2015 af en deed
er nog een specialisatiejaar digestieve oncologie bij.
“Ik werk hier één jaar halftijds, in combinatie met
mijn werk voor UZ Gent waar ik uitsluitend met di­
gestieve oncologie en endoscopie bezig ben. Het
is de bedoeling om dit ook in het AZ Sint-Elisabeth
Zottegem uit te bouwen: in 2018 ga ik hier voltijds
aan de slag.”
“Ik koos voor het AZ Sint-Elisabeth Zottegem omdat
ik het ziekenhuis ken, ik ben zelf uit de streek. Het
is een aantrekkelijk ziekenhuis, regionaal en middel­
groot, wat de samenwerking met artsen binnen en
buiten het ziekenhuis alleen maar ten goede komt.”
Dental sleep professional
Tandarts Patrick Beels is geac­
crediteerd als dental sleep pro­
fessional. Hij houdt zich vooral
bezig met het aanpassen en
controleren van snurkbeu­
gels, vanuit zijn privé­
praktijk
in Kruishoutem en in het AZ
Sint-Elisabeth Zottegem. “We
helpen snurkers en patiënten
met obstructieve slaapapneu.
Veel huisartsen weten uit ervaring
hoe ernstig dat kan zijn: de medische
risico’s zijn niet gering en vooral op
sociaal vlak kan dit uitgroeien tot
een groot probleem. We pakken
het dan ook grondig aan, in nauwe
samenwerking met mijn collegatandartsen, de NKO-specialisten en
pneumologen van het ziekenhuis en
de slaapkliniek.”
“Deze specialisatie had het AZ SintElisabeth Zottegem nog niet in huis
en er zijn plannen om dit binnen het
ziekenhuis verder uit te bouwen. Im­
mers, sinds nieuwjaar worden MRAbeugels als volwaardige OSAS-thera­
pie beschouwd door het RIZIV.”
DR. ISABELLE LIBERT
Mond-, kaak- en aangezichtschirurgie
Dr. Isabelle Libert, geboren en getogen in
Oudenaarde, is sinds 2 januari de nieuwste
mond-, kaak- en aangezichtschirurg van het AZ Sint-Elisabeth Zottegem.
“Ik vervoeg het ervaren team van Dr. Thielens en Dr. Claeys. Samen met hen
zal ik ook orthognatische chirurgie doen, kaakcorrecties, een deel van het
vak waar ik me graag op toeleg.”
Dr. Libert studeerde in 2009 af als arts aan de KU Leuven. Drie jaar later kwam
daar een tandartsendiploma bij en nadien specialiseerde ze zich nog vier
jaar in stomatologie – in Brugge, Leuven en Genk. Ondanks haar overstap
naar het AZ Sint Elisabeth Zottegem laat ze de academische wereld niet los.
De band met de Gentse universiteit wordt niet doorgeknipt.
“Eén dag per week werk ik als consulent in UZ Gent: ik begeleid er assis­
tenten in opleiding. Dat is een goede manier om de vinger aan de pols te
houden en alle nieuwe ontwikkelingen van nabij te volgen.”
13
personalia
Arts op pensioen
DR. LUC CESTELEYN
Afscheid viel zwaar
Toen Dr. Luc Cesteleyn in
mei vorig jaar een hart­
operatie moest onder­
gaan, nam hij met spijt
afscheid van het AZ Sint
Elisabeth Zottegem. “Dat
is me eerlijk gezegd heel
zwaar gevallen. 28 jaar
heb ik in het ziekenhuis
gewerkt. Mond-, kaak- en gezichtschirurgie: inten­
sief werk, maar ik heb het altijd heel graag gedaan.
In de jaren 90 reisde ik heen en weer tussen België
en Bolivia, waar ik chirurgieprojecten opzette. Ik
had aan mijn grootmoeder beloofd dat ik iets zou
doen om arme mensen te helpen, vandaar. Het
was zonder twijfel een hoogtepunt in mijn carri­
ère. Sommige patiënten moesten tot drie dagen
stappen om bij mij te geraken. De dankbaarheid
was zo groot… Ik moet het rustig aan doen nu,
maar ik heb wel net een boek klaar. Over mijn vak,
uiteraard.”
Nieuwe ombudsvrouw
CAROLINE VANDEKERCKHOVE
De ombudsvrouw
Caroline Vandekerckhove, de nieuwe
ombudsvrouw van het AZ Sint Elisa­
beth Zottegem, is geen onbekende
in het ziekenhuis. Ze werkt er al ze­
ventien jaar. “Voor ik op 1 september
ombudsvrouw werd, werkte ik op
de sociale dienst. Ik was er het aan­
spreekpunt voor dokters, patiënten
en hun familie, en zorgde voor de
begeleiding bij ontslag, thuiszorg en
revalidatie. Ook helpen bij het aan­
vragen van een verblijf in een woon­
zorgcentrum en psycho-sociale on­
dersteuning zat in mijn takenpakket.
Een groot stuk van de job is gelijk
gebleven: luisteren naar de patiënten, vooral als ze beden­
kingen, vragen of klachten hebben over de werking van het
ziekenhuis. Ik vind het belangrijk dat zulke zaken snel opge­
pikt en aangepakt worden. Mensen zijn blij als ze merken
dat er naar hen geluisterd wordt. En voor het ziekenhuis kan
elke suggestie van patiënten een belangrijk advies zijn.”
Rookstop als goed voornemen
Stoppen met roken staat traditioneel
op de nieuwjaarslijstjes met goede
voornemens. Even traditioneel geven
heel wat rokers hun goede voorne­
mens al snel op. Nochtans is er begelei­
ding mogelijk door tabakologen en dat
vergroot de kans op slagen flink. Sinds
nieuwjaar is er een nieuwe aanpak met
een derdebetalersregeling en een ver­
goeding per kwartier.
Christine Huysman, tabakologe aan
het AZ Sint Elisabeth Ziekenhuis: “De
rokers die willen stoppen, betalen en­
kel nog een persoonlijke bijdrage. Hun
keuze voor een individuele aanpak of
voor een groepssessie bepaalt de prijs.
De roker betaalt voor een individuele
sessie 7,5 euro per kwartier, of één euro
14
voor een groepssessie per kwartier.”
Voor mensen met een verhoogde te­
gemoetkoming kost het zelfs nog min­
der, hoogstens een euro voor een in­
dividuele sessie of een halve euro voor
een groepssessie van een kwartier.
Een sessie neemt meestal drie kwartier
in beslag.
De Vlaamse regering wil met deze
nieuwe regeling de drempel naar be­
geleid stoppen zo laag mogelijk ma­
ken. De hoop is dat de maatschappe­
lijke kost van longkanker en alle andere
rookaandoeningen daalt.
We mogen terecht zeggen dat de wondkliniek in Zottegem tot de pionier centra in het Vlaams
landschap behoort.
Ruim 15 jaar geleden rees, dankzij de enorme
inzet van Frans Meuleneire, een dynamisch
centrum uit de grond waar jarenlang in mul­
tidisciplinair verband complexe wonden be­
handeld werden.
Deze zomer zette Frans echter een punt
achter zijn jarenlange carrière alhier waarbij
de fakkel dan ook diende doorgegeven te
worden. De keuze viel op de enthousiaste
en ervaren Wendy Wittebrood, verpleegkun­
dige chirurgie. Ze beet zich onmiddellijk vast
in haar nieuwe uitdaging waardoor het mo­
gelijk bleef zowel intra- als extramuros een
verdere ‘wond-bijstand’ te verzekeren. De
doelstellingen van de wondkliniek blijven de­
zelfde: advies geven in geval van complexe,
niet alledaagse wonde, oorzaken van slechte
wondheling opsporen, wondrecidieven ver­
mijden.
Hoewel het in eerste instantie de vaatchirur­
gen (dr. Debonnaire, dr. Martens, dr. Moors)
zijn die de back-up garanderen), staan ook
andere disciplines zoals dermatologen, or­
thopedische chirurgen, plastische chirurgen
paraat voor advies. De wondkliniek heeft dus
niet als doelstelling om de dagelijkse wond­
zorg over te nemen. Ze heeft dan ook oog
voor een goede samenwerking en verstand­
houding met huisartsen, thuisverpleegkun­
digen en rusthuizen.
Momenteel voorziet de wondkliniek in de
mogelijkheid van consultaties op maandag
en op donderdag om de 14 dagen.
Graag zouden we de consultatiedagen in de
toekomst nog uitbreiden om op die manier
de service voor patiënten en hulpverleners te
vergroten.
Dat zal dan ook wellicht nog meer nieuwe
gezichten met zich meebrengen.
Ons enthousiast team houdt U zeker verder
op de hoogte.
15
agenda
Mammografie in Brakel
Noteer alvast in
uw agenda...
INFOBEURS: ’BABY AAN BOORD’
• zaterdag 18 februari
van 14 tot 17 uur
• woensdag 14 juni
van 18.30 tot 21.30 uur
• zaterdag 21 oktober
van 14 tot 17 uur
MEDISCHE LESSENCYCLI 2017
• 24/01Triverius
• 21/02 Medische Staf
• 28/03 Triverius
• 25/04 Triverius
• 23/05 Triverius
• 27/06 Medische Staf
De uiteenzetting vangt aan om 21 uur.
COLOFON
Informatieblad AZ Sint-Elisabeth Zottegem is een
uitgave van AZ Sint-Elisabeth Zottegem vzw
Hoofdredactie: F. Verbeke
Redactieraad: R. De Bosscher, Dr. R. Vossaert,
H. Libbrecht, A. Moens, D. Van Caillie, L. Collin,
Foto­grafie: Bart Cloet Realisatie: f-twee uitgeverij, www.f-twee.be Verantwoordelijke uitgever: Frank Verbeke,
God­veerdegemstraat 69, 9620 Zottegem,
AZ Sint-Elisabeth, Godveerdegemstraat 69,
9620 Zottegem
Tel. 09 364 81 11, Fax 09 364 89 00
E-mail: [email protected] www.sezz.be
16
Op de dienst Radiologie van het Medisch Centrum Brakel aan de Watermolenstraat
pronkt sinds november een nieuw mammografietoestel. Het kan tomografieën (3D)
nemen die met vergelijkbare straling heel wat betere beelden opleveren dan de 2Dbeelden van de klassieke mammografie. “De beelden worden in een schitterende resolu­
tie weergegeven op een hypermodern leesstation. Slechts twee Belgische ziekenhuizen
hebben er zo één. Voor dat andere moet je al naar het AZ Groeninge in Kortrijk”, zegt Dr.
Fernand Grignard. “De opnames gebeuren bovendien heel snel, wat belangrijk is voor
het comfort van de patiënt.”
De federale campagnes sporen vrouwen aan om hun borsten te (laten) onderzoeken.
Met deze aanwinst kan Brakel de eigen regio bedienen met state-of-the-art beeldvor­
ming. Binnenkort arriveert in het AZ Sint-Elisabeth Zottegem een gelijkaardig toestel, dat
tegelijk ook erg nauwkeurige borstbiopsies toelaat.
Da Vinci vervangt Da Vinci
Zelfs robots hebben niet het eeuwige leven. Echt doodgaan doen ze niet maar ze heb­
ben wel een ‘end of life’. Die officiële einddatum had de operatierobot Da Vinci van het
AZ Sint Elisabeth bereikt. De machine werd de voorbije jaren gebruikt door urologen en
bariatrisch chirurgen.
Vervanging drong zich dus op en de keuze viel op… de operatierobot Da Vinci, maar dan
wel van de nieuwe Si-generatie. Frank Verbeke, directeur: “Deze versie gebruikt nog altijd
de ondertussen klassieke vier armen die langs kleine incisies een camera en precisieinstrumenten in het lichaam brengen. Dat levert een 3D-beeld van hoge definitie op.
De armen werken met een enorme precisie en kunnen bovendien 360° roteren. Zelfs de
meest getalenteerde chirurg kan niet verder dan zijn pols toelaat. Deze nieuwe versie Da
Vinci Si is het neusje van de zalm en biedt specifiek voor ons ziekenhuis een zeer groot
voordeel: de werkwijze blijft nagenoeg dezelfde en de overgang verliep naadloos. Hier­
mee slagen we er in om deze chirurgische toptechnologie verder in ons ziekenhuis aan
te bieden aan de patiënten uit onze directe omgeving. De eerste operaties konden we al
meteen in december doorvoeren.”