Transcript Aan de zwier met swingers

LIFESTYLE SEKS
Aan de
zwier
met
swingers
78 — N I E U W E
REVU
Onze seksexpert mag graag in
niemendalletjes rondstruinen op
swingersfeesten. Laatst tijdens
Société X werd haar vermoeden
bevestigd: swingers zijn geen
smeerlappen.
T EK ST M A R I T H I EDEM A
FO T O GR A F I E JA SPER S U Y K
L I NGER I E PL E A S U R EM E N T S
Want
zeg
nou zelf:
monogamie is
ook niet
alles
‘G
adverdamme, wat ranzig.’ Om zijn woorden kracht bij te zetten, trok L. (29)
een gezicht alsof hij zijn tanden in een
citroen zette. Zijn reactie op de mededeling dat
ik naar een swingersfeest ging, vond ik jammer,
maar verbaasde me allerminst. De associaties
die mensen hebben met het woord ‘swingen’,
zorgen voor weerstand. Oude beelden uit Jambers-af leveringen drijven boven: senioren in
kittige pakjes, met lijven die de strijd met de
zwaartekracht reeds lang hebben verloren, met
ballen in hun monden, die zich tegoed doen aan
elkaar. Niet gek dat een jonge hond als L. daar
eerder de rillingen dan rode oren van krijgt.
Ik weet, mede door mijn jaren van veldwerk,
dat de swinger vele gezichten heeft. Er is zoveel
meer dan wat Jambers ons jaren geleden voorschotelde. In de scene is er voor elk wat wils:
hoog- en laagopgeleid, jong en oud, dik en dun.
Er is slechts één gemene deler: swingers zijn
mensen die geen genoegen nemen met een
burgerlijk leven. Vastbesloten zijn alles uit het
bestaan te halen dat erin zit. Te blijven genieten van hun seksualiteit – óók als het vuur in
hun relatie is gedoofd. Het zijn realisten, die
wel geloven in liefde, niet in ‘tanden op elkaar
en monogaam blijven tot het bittere eind’, zelfs
als dit het leven vreugdeloos maakt. Ze zijn
open-minded, laten zich niet leiden door gevoelens van jaloezie en kiezen niet voor een traditionele relatie, puur omdat dit de meest voor de
hand liggende vorm is. Het zijn mensen die de
maatschappij zien als conservatief en al schaar
ik me niet onder de noemer ‘swinger’, daar kan
ik me helemaal in vinden.
Geen moetje
Ik geniet van de sfeer die hangt op deze erotische feesten. Participeren wordt gewaardeerd,
maar is absoluut geen moetje. Vorige week
bezocht ik Société X, een event in een kasteel. Ik
keek mijn ogen uit. Zelden zag ik zoveel knappe mensen bij elkaar. Binnen was het bloedheet.
Overal stonden vuurkorven en brandden haardvuren. Ik was blij dat ik geen pak aan moest,
zoals de mannen, maar in een niemendalletje
kon rondstruinen. Dat klinkt wellicht oneerlijk:
wij bloot, jullie in vol ornaat, maar beeld je eens
een man in die enkel ondergoed draagt, met
daaronder een paar schoenen of slippers. Onaantrekkelijker wordt het niet. Dus stemmen wij
vrouwen zonder mokken in met deze kledingvoorschriften.
Het publiek danste uitgelaten. Dat lang niet álle
swingers rond de veertig zijn, werd maar weer
bewezen op Société X. Het stikte er van de twintigers en dertigers. Hier en daar verdween een
hand in een broek of bh, maar van seks kwam
het niet. Ook niet in de loungevertrekken. Het
‘echte werk’ vindt plaatst op de afterparty’s
die bezoekers organiseren, thuis of in speciaal
gehuurde hotelsuites, weet ik inmiddels.
Ik raakte aan de praat met Q. (38). Zijn vrouw en
hij zijn meer dan twintig jaar bij elkaar, waarvan ze negen jaar swingen. Deze levensstijl heeft
ze niks dan goeds gebracht. Hoewel ze bijna een
kwarteeuw samen zijn, spat de passie er vanaf.
Wat mij moeilijk lijkt is het vinden van een
goede match, vertelde ik Q. Ik zie op zo’n avond
genoeg leuke mannen, en vrouwen. Zelden
horen twee evenredig aantrekkelijke mensen bij
elkaar. Q. knikte instemmend. ‘Daarom moet je
nooit een feest bezoeken met in je achterhoofd
dat je avond pas geslaagd is als je hebt gescoord.’
Dat leidt tot het sluiten van compromissen. En
daarvoor past hij. ‘Mijn vrouw en ik moeten beiden zin hebben in seks met de ander. Er moet
een klik zijn. Bij twijfel gaat het hele feest niet
door.’
Taboe
Op een avond als deze worden levensverhalen zonder aarzelen met me gedeeld. Het is als
iemand tegenkomen op een naturistencamping:
je herkent een gelijkgezinde in elkaar, van gêne
is geen sprake. Tegenover de buitenwereld is dat
een ander verhaal. Ik ken bar weinig swingers
die ‘uit de kast’ zijn, er openlijk voor durven uitkomen dat ze geen monogame relatie hebben.
Er heerst nog altijd een taboe op deze levensstijl,
dat bewijst de reactie van L. alleen al. Vreemdgaan doet haast iedereen. Maar o wee als je
samen met je partner op avontuur uitgaat, dan
vindt het overgrote deel van de maatschappij je
‘smerig’. Dat zal niet van de ene op de andere
dag veranderen. Maar, niet direct je oordeel vellen helpt. Wie weet gaat er – als je iets verder
kijkt dan je neus lang is – zelfs een wereld voor
je open. Want zeg nou zelf: monogamie is ook
niet alles. ✖
NIEUWE REVU —
79