Transcript Big Bang - Wat een verschil!

Wat een verschil!
column februari 2017 column februari 2017 column februari 2017 column februari
Big Bang
Het is er eigenlijk stilletjes ingeslopen:
er is ‘s avonds niets op tv, je gaat even
zappen en blijft hangen bij een Amerikaanse comedyserie. Waren we een
paar jaar geleden helemaal in de ban
van That Seventies’ Show, tegenwoordig is The Big Bang Theory favoriet.
Als Theo en ik niets anders te doen
hebben en nergens naar toe hoeven
‘s avonds, stemmen we regelmatig af
op Veronica voor weer een nieuwe
aflevering van de avonturen van
Sheldon en zijn vrienden.
Voor de mensen die de serie niet kennen: hij gaat over vier vrienden die werken bij het California Institute of Technology (Caltech), een onderzoeksuniversiteit in Pasadena. Leonard is werkzaam op de
afdeling experimentele natuurkunde, Sheldon doet als theoretisch fysicus vooral onderzoek naar de
snaartheorie, Howard is ruimtevaartingenieur en de uit India afkomstige Rajesh is astrofysicus. Het
zijn allemaal superslimme, gevoelige en enigszins sociaal onhandige jongens, die in hun vrije tijd het
liefst gamen, stripboeken lezen, naar sciencefictionfilms en -series kijken en Dungeons & Dragons
spelen.
Sheldon is een nog grotere geek dan zijn drie vrienden. Hij heeft een duizelingwekkend hoog IQ (187),
maar werkt de anderen regelmatig op de zenuwen met zijn egocentrische gedrag. Hij kan zich totaal
niet in anderen inleven en maakt vaak ontactische (zeg maar gerust botte) opmerkingen. Hij is erg
dwangmatig, heeft last van smetvrees en houdt niet van lichamelijk contact. Maar hoe irritant de anderen hem soms ook vinden, hij hoort er wel helemaal bij. Sheldon heeft veel kenmerken die aan het
syndroom van Asperger doen denken, maar volgens de schrijvers van de serie heeft hij geen autisme
of asperger: Sheldon is gewoon Sheldon. Een diagnose zou hen te veel beperken bij het schrijven, nu
hebben ze meer vrijheid om zijn personage te ontwikkelen.
In de serie zien we de vrienden op hun werk op de universiteit, thuis (vooral in het appartement dat
Leonard en Sheldon samen delen), in hun geliefde stripwinkel en bij hun vriendinnen thuis. Behalve
Raj, die dichtklapt bij vrouwen, hebben ze allemaal een vriendin: Bernadette, de vriendin van Howard,
is microbioloog, en Amy, die bevriend is met Sheldon en eigenlijk een vrouwelijke versie van hem is, is
neurobioloog.
Leonard heeft iets met de aantrekkelijke overbuurvrouw Penny, die graag actrice wil worden en tijdelijk
als serveerster werkt. Penny heeft als enige niet gestudeerd, maar wat ze mist aan intelligentie maakt
ze ruimschoots goed met haar uitstekende sociale vaardigheden, haar praktische inzicht en haar gezond verstand. In die zin is ze van onmisbare waarde voor de jongens, die in hun vakgebied de beste
zijn, maar in het dagelijks leven nogal eens de mist ingaan.
Wat maakt de serie nu zo leuk en zo succesvol? In de eerste plaats omdat er leuke grappen in zitten
en er dus veel te lachen valt. Maar ook omdat de personages zo sympathiek zijn – ze zijn aan de ene
kant briljant, maar aan de andere kant hebben ze ook iets aandoenlijks (ze hadden vroeger geen
vrienden en werden allemaal gepest omdat ze zo slim waren). En omdat het over veel meer gaat dan
een stelletje nerds: het gaat over kwetsbaarheid, over authenticiteit, over loyaliteit.
Voor mij is Sheldon de ster van de show, met al zijn eigenaardigheden. Hij is zo puur, zo echt – je
móet wel van hem houden. En als je zo zit te kijken kun je als ouders van een bijzonder kind alleen
maar hopen dat hij later ook zo’n groep vrienden heeft die hem accepteren zoals hij is en bij wie hij
zichzelf kan zijn.