Transcript clubblad 2016 nr 5

Clubblad van tennisclub ‘Den Hout’ Jaargang XXXI nr. 5
NR 5 – 2016
CLUBBLAD VAN TC DEN HOUT
31ste jaargang nummer 5, december 2016
Redactie:
Ad Joosen
Bert Bodelier
Jan Schransmans
Kopij clubblad inleveren [email protected]
683908
520902
427739
Bestuur
Voorzitter
Secretaris / V.V.
Penningmeester
Bestuurslid
Bestuurslid
Bestuurslid
Bestuurslid
Kees Adamczak
Bert Bodelier
Kees van Vessem
Jac van Gils
Peter van Gils
Karin Geutjes
Paul Asbreuk
Postadres
Pensionarispad 10, 4944 VX Raamsdonk
Secretariaat
Pensionarispad 10, 4944 VX Raamsdonk
[email protected]
Ledenadministratie
Karin Geutjes
Middenakker 15, 4911 BB Den Hout
[email protected]
Adres tennisbanen
Herstraat
telefoon accommodatie
06-52348981
06-52416853
428329
06-13257074
06-10968284
692628
425249
427362
Openingstijden
van 8.00 tot 23.00 uur
Contributie 2016
Seniorlid
65+
Juniorlid
Steunend lid
Bankrelatie
Rabobank nr. NL94RABO0112212425
ten name van de penningmeester van
TC 'Den Hout'.
Website TC Den Hout
www.tcdenhout.nl
€
€
€
€
122.50
78.00
79.25
17,50
Beëindigen van het lidmaatschap schriftelijk vier weken vóór het nieuwe kalenderjaar aan de secretaris meedelen.
INHOUDSOPGAVE
Beste leden ............................................................................................... 3
Lief en leed .............................................................................................. 5
Leden TC Den hout vallen in de prijzen op het VBF toernooi ................ 7
Afhangeuuuhh .......................................................................................... 9
Kerstwensen redactie en bestuur ............................................................ 11
Inzamel actie Lions club ........................................................................ 13
Het belang van een goed zicht ............................................... 15 – 16 – 17
En de winnaars zijn!....................................................................... 19 – 20
Vriendjes- en vriendinnetjes toernooi ................................................... 21
Gefeliciteerd........................................................................................... 21
Geen tijd? Geen prioriteit............................................................... 23 – 25
Overlast verlichting................................................................................ 27
Trots op mijn leden ................................................................................ 29
Nostalgie en een warm bad ...................................................... 31 – 33- 35
Overzicht commissies ............................................................................ 36
Inleveren kopij 12 februari 2017
BESTE LEDEN
En dan is het weer december en ligt het laatste clubblad van dit jaar al
weer op de mat!
Ik weet niet hoe het jullie is vergaan, maar ik heb het gevoel dat dit jaar
wel heel erg snel voorbij is gegaan. Misschien dat dit met mijn leeftijd te
maken heeft !! (ha,ha)
Schreef ik vorige keer dat er in september het ene weerrecord na het andere sneuvelde, in oktober waren er het grootste aantal dagen met noordoostelijke wind, n.l. 17!! Fijn om te weten, maar wat je met die wetenschap doet, is mij een raadsel. Gelukkig werden er in november geen records gebroken. Of het moet het aantal bladeren zijn wat op de baan gevallen is. Dat waren er heel wat!
Dat is volgend jaar minder, omdat er aan de zuidzijde van de banen een
aantal bomen gerooid zijn, die te dicht op elkaar stonden.
Nu zijn er mogelijk leden die zeggen, dat ze last krijgen van de zon! Dat
is misschien waar, maar op andere tenniscomplexen is het vaak niet anders. Bovendien hebben ze daar zonnebrillen en petjes voor uitgevonden.
Liever de zon op mijn pet, dan vuil op de baan, moet je maar denken!
Ons herenseniorenteam heeft de herfstcompetitie in de middenmoot afgesloten en is maar meteen doorgegaan met de wintercompetitie en daarin
staan ze momenteel op de bovenste plaats!!
De opgave voor de voorjaarscompetitie kan binnenkort ook weer met een
gewijzigde en mogelijk aantrekkelijkere indeling. Daarover zal ik jullie
in een Nieuwsbrief bijpraten.
Ik wens jullie fijne feestdagen en een veilige jaarwisseling toe. Let op bij
het afsteken van vuurwerk, want tennissen met een paar vingers kwijt gaat
wat moeilijk!!
En je weet het: “Carpe Diem”
Kees
LIEF EN LEED
Als vast punt staat op de agenda van de bestuursvergadering altijd “LIEF
en LEED”. Als wij informatie krijgen, van wie dan ook, tonen wij bij
LEED belangstelling bij langdurig ziek zijn. Bij het overlijden van een
familielid van een der leden tonen wij belangstelling in de vorm van een
condoleancekaart of het aanwezig zijn bij de uitvaartdienst of crematie.
Of zoals onlangs bij een spoedopname van een der leden in het ziekenhuis
toen hij getroffen werd door een herseninfarct. Gelukkig gaat het weer
dusdanig goed met hem dat hij weer volop tennist!!
Een ontstoken duim, of het zich snijden met een Stanleymes vinden wij
ook erg, maar staat lager op de prioriteitenlijst.
Van LIEF horen wij niet zoveel!
Ik kan mij n.l. niet herinneren,
dat wij ooit zijn uitgenodigd om
aanwezig te zijn bij bv een
(meerjarige) bruiloft. Nou hoeft
niet het hele bestuur uitgenodigd
te worden op zo’n feestje (het
zou wel leuk zijn), maar de voorzitter is een waardige representant van de vereniging, niet dan?
Daarom vond ik het zo leuk, toen wij onlangs hoorden, dat een van onze
leden, Rick Bakker, vader was geworden van dochter LIV. En als Renske
dan de moeder is, die ook wel eens helpt bij de vereniging als dat nodig
is, dan gaan wij onze felicitaties over brengen.
Zo kwam het, dat ik, samen met ons Toos, op kraamvisite ben geweest
bij de jonge, gelukkige ouders, om hun dochtertje te gaan bewonderen.
Ik kan jullie zeggen: ”Het is een schatje!” Namens de vereniging hebben
wij LIV een cadeautje overhandigd!
Wij wensen LIV, samen met haar papa en mama, nog vele fijne, vredige,
maar vooral GEZONDE jaren toe.
Kees Adamczak
LEDEN TC DEN HOUT VALLEN IN DE
PRIJZEN OP VBF-TOERNOOI
29 oktober vond er een tennistoernooi plaats bij TV VBF. Onze vereniging was daar massaal vertegenwoordigd (door een 10tal leden). De dag
begon om half 9 met een bakje koffie of thee en rond 9 uur gingen de
eerste tennissers de baan op om hun tenniskunsten daar te vertonen. Iedereen was aan de hand van zijn ingeschatte speelsterkte ingedeeld in één
van de 3 groepen.
Iedereen speelde 2 wedstrijden in de ochtend en 2 wedstrijden in de middag. Tussen het tennissen door kwam er nog een Rotterdamse zanger die
broodjes beenham uitdeelde, en ondertussen zijn best deed om de tekst
van een aantal Nederlandstalige klassiekers mee te zingen.
Na de middagpauze werden er door iedereen nog 2 wedstrijden gespeeld,
ook al hadden de meeste tennissers al een aantal biertjes gedronken. Of
ik er slechter of beter van ging tennissen, weet ik eigenlijk al niet meer.
Wat ik nog wel weet, is dat er ’s avonds nog een aantal artiesten ons hebben vermaakt met hun zangkunsten. Dat heeft zeker bijgedragen aan de
sfeer en gezelligheid, maar zeker ook aan de hoeveelheid bier die er gedronken werd.
De grootste verrassing kwam nog bij de prijsuitreiking, waar van de 5
prijzen er 3 naar leden van TC Den Hout gingen. Jos Pheninckx ging er
met de eerste prijs van baan 3 vandoor, ondergetekende met de eerste prijs
op baan 2 en Ron van Mook mocht de aanmoedigingsprijs in ontvangst
nemen.
De hele dag was verschrikkelijk goed geregeld, volgend jaar doe ik weer
mee!
Groeten,
Remco van Groesen
AFHANGEUUUHH
Normaal gesproken tennissen wij op de donderdagmorgen om 9.30 uur
onze herendubbel. Dat geeft geen rechten, maar daarvoor is een afhangsysteem bedacht. Wij hebben weleens het veld moeten ruimen, we hadden wèl afgehangen, maar waren te vroeg begonnen. Het is voor mensen
die komen niet te zien of je nu 5 of al 55 minuten aan het tennissen bent.
Enkele weken terug troffen wij bij aankomst, de
baan bezet door twee heren aan; ze hadden niet afgehangen, hadden geen recht van spreken maar waren niet van zins het “veld te ruimen”. Heer Kees,
onze voorzitter, altijd bereid wanneer wij ’n mannetje tekort komen , die plek op te vullen, was om
die reden ook dìe ochtend aanwezig, en wist alles,
onder het genot van ’n kopje koffie, in den minne te
schikken. Toch bleef ik met ’n onbehaaglijk gevoel
zitten want vrijdagmiddag – of interne competitie er
is nooit ‘n reden om nìet af te hangen.
Stel:
Je bent wat vroeger, want je wil nog behangen ............. afhangeuuuhh!!
en ook tevens je plinten vervangen ............................... afhangeuuuhh!!
En daarna weer alles op z’n plek hangen ...................... afhangeuuuhh!!
Bij 35 graden door de warmte bevangen....................... afhangeuuuhh!!
Een frisse wind, ’n blos op je wangen........................... afhangeuuuhh!!
Naar de repetitie voor Gregoriaanse gezangen ............. afhangeuuuhh!!
De vruchten plukken, ook de wrange ............................ afhangeuuuhh!!
Of na school, de kinderen opvangen ............................. afhangeuuuhh!!
Je belandt in ’n kuil vol slangen.................................... afhangeuuuhh!!
Blijf rustig al zitten ze je te stangen .............................. afhangeuuuhh!!
Je rijdt naar huis, vol van verlangen, euhhhh ............... afhangeuuuhh??
Zo, dat is eruit, hè, hè.
Sportieve groetjes, Cor Mertens.
INZAMELACTIE LIONSCLUB
ALM & DONGE VOOR MUSIC & MEMORY
iPods wat kun je er eigenlijk nog mee?
Beste tennisvrienden,
Lionsclub Oosterhout, Alm & Donge zamelt voor Music & Memory
iPods in. Zelf gebruik je waarschijnlijk die iPod niet meer omdat er inmiddels veel streaming muziekdiensten als Spotify zijn!
Favoriete muziek kan licht brengen in levens, die verloren leken door dementie MUSIC & MEMORY NL
traint zorgprofessionals om afspeellijsten te maken van
de persoonlijke, favoriete muziek van patiënten en die
op een iPod te zetten.
Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat deze muzikale favorieten aan
diepe herinneringen raken. Herinneringen die vreemd genoeg niet door
de dementie verloren zijn gegaan. Muziekherinneringen kunnen mensen
letterlijk weer ‘tot leven’ wekken, hen opnieuw een gevoel van ‘zelf’ laten
ervaren en hen in staat stellen een gesprek te voeren en ‘in het nu’ te blijven.
Daarom het verzoek: geef jullie ongebruikte iPods weer een nieuw leven
en doneer ze via ons aan Music & Memory en uiteindelijk aan zorginstellingen! Breng je iPod (bij voorkeur met lader) die je ter beschikking wilt
stellen naar het clubhuis, daar staat een Music & Memory doos. Doe het
s.v.p. voor 10 maart a.s.
Music & Memory laat alle ingezamelde iPods opschonen en stelt starter
kits samen die naar de diverse zorginstelling verstuurd kunnen worden.
Zou je ook deze oproep in je eigen kring verder kunnen verspreiden?
jullie medelid: Hans Pirard
HET BELANG VAN GOED ZICHT
BIJ HET SPORTEN
Iets wat gewoon en alledaags is val normaliter niet op en wordt je je pas
bewust als het niet honderd procent meer werkt. Een van die alledaagse
dingen met een mooi woord gezegd “je gezichtsvermogen”.
Ik kwam er een anderhalf jaar geleden achter dat mijn “zicht” langzamerhand slechter aan het worden was. Voorheen was dit ook nooit honderd
procent, maar toen kon dit ongemak door het dragen van een bril gemakkelijk opgelost worden. Ik heb al een “oogafwijking” vanaf mij zevende
jaar en ben dus ook al brildrager vanaf diezelfde leeftijd. Ik heb er nooit
moeite mee gehad om een bril te dragen en heb ook niet de ervaring dat
ik vroeger gepest werd als kind omdat ik brildrager was. Iets dat andere
brildragers nog wel eens zeggen gehad te hebben.
Het dragen van een bril heeft me nooit belemmerd in het uitoefenen van
welke sport dan ook. Ik heb bij het dragen van een bril ook nooit echt last
of hinder gehad. Ook het feit dat een bril tijdens het dragen wel eens afzakt of afknelt achter je oren hebben mij nooit doen besluiten om over te
stappen op lenzen of, wat tegenwoordig tot de mogelijkheden behoort en
het er financieel voor over hebt, op lenzen over te stappen. Je kunt wel
stellen dat ik na al die jaren (bijna 59 dus) letterlijk en figuurlijk gewoon
vergroeid ben met mijn bril. Hij is dan ook een stukje van mezelf geworden en als ik hem niet op heb voel ik me net iemand met een “blote konten
gezicht”.
Anderhalf jaar geleden merkte ik tijdens het autorijden dat mijn zicht
slechter aan het worden was. Vooral bij de nachtelijke ritten was dit duidelijk waarneembaar. De straling van het licht van de koplampen werd
door mijn ogen waargenomen als gebroken stralen waardoor het licht van
die koplamp niet meer als een complete bundel door mijn hersens werd
vertaald. Bij een oogmeting door een opticien werd mijn vermoeden bewaarheid en werd geconstateerd dat mijn gezichtsvermogen in anderhalf
jaar tijd behoorlijk was teruggelopen. Mij werd geadviseerd om een afspraak te maken bij een oogarts om te kijken of deze achteruitgang het
gevolg was van staar of een ander oorzaak had.
Na een bezoek aan de oogarts bleek de diagnose inderdaad staar aan beide
ogen te zijn waarbij het linkeroog zelfs een beperking bleek te hebben van
65%. Het advies van de oogarts was dan ook om zo snel als mogelijk aan
beide ogen een staaroperatie uit te laten voeren te beginnen bij het linkeroog.
Bij een staaroperatie wordt de lens verwijderd, het oog schoongespoeld
en gelaserd waarna er een glazen lens wordt teruggeplaatst.
Helaas bleek de wachtlijst voor een staaroperatie op het moment dat ik
aan de lijst werd toegevoegd meer dan 700 personen te bedragen met als
gevolg dat ik een half jaar op mijn eerste operatie heb moeten wachten.
Uiteindelijk ben ik na een half jaar geholpen aan mijn linkeroog. Mijn
rechteroog is eind vorige maand behandeld wat weer 3 maanden na de
eerste operatie was.
Op dit moment is het nu twee weken geleden dat de laatste operatie heeft
plaatsgevonden en heb ik eind december een afspraak met de oogarts voor
de laatste controle. De operaties zijn beide goed verlopen en mijn linkeroog dat al de eindkeuring heeft gehad is volledig genezen en goedgekeurd. Als straks mijn rechteroog volledig genezen en goedgekeurd is kan
ik mijn ogen opnieuw laten opmeten en een nieuwe bril aanschaffen.
Op dit moment weet ik wel dat het zicht van mijn ogen door beide operaties dusdanig is verbeterd dat ik nagenoeg voor veraf scherp kan zien
en nog alleen maar een brilsterkte zal overhouden van ca.-1. Daarvoor
had ik voor beiden ogen een oogsterkte van -3,5.
Vanwaar nou dit verhaal. In de periode dat ik bemerkte dat mijn zicht
achteruit ging merkte ik ook dat mijn “tennisprestaties” daalde. Ik weet
dat deze door mijn leeftijd en mijn handicap (enkel) al danig onder druk
stonden. Maar mijn ogen deden daar nog eens een schepje bovenop. In
het begin toen ik dit constateerde was mijn ervaring nog gebaseerd op
vermoedens.
Toen echter mijn linkeroog was geopereerd werden mijn vermoedens gesterkt door het feit dat mijn gezichtsvermogen op dat moment mij helemaal in de steek liet. Door het feit dat ik met een oog al scherp zag en met
het andere oog door de staar wazig, konden mijn hersens de opgevangen
signalen niet goed verwerken waardoor ik de ballen:
-
te laat zag aankomen
de snelheid niet goed kon inschatten
de plaats van de bal verkeerd berekende
de bal wazig zag
Het gevolg van dit alles was dat ik ballen te vroeg of te laat terugsloeg,
verkeerd raakte of in het ergste geval met mezelf in de knoop raakte en
helemaal niet reageerde.
Ik speelde dus letterlijk en figuurlijk de laatste weken als een krant en
wist geen bal meer fatsoenlijk te raken. Dit werd op het laatst zo erg dat
ik mij ging schamen voor mijn medespelers omdat mijn inbreng bij het
tennisspelletje alleen maar uitmondde in complete catastrofes waardoor
er geen enkele lange rally meer kon worden gepeeld.
Nu ook mijn ander oog geopereerd is hoop ik dat het grootste leed geleden
is en dat mijn vermoedens inderdaad op waarheid berusten en ik volgende
maand met mijn nieuwe “glazen” ogen de sterren van de hemel zal spelen
en daardoor weer een volledig aan het tennisspelletje mee kan doen.
Hopelijk komt dan ook weer het plezier en het zelfvertrouwen bij het tennisspel bij me terug. Dat was ik namelijk door alle ellende en negatieve
ervaring de laatste weken totaal kwijt geraakt.
Jullie medespeler BB
EN DE WINNAARS ZIJN
In een van mijn Nieuwsbrieven vertelde ik, dat er in het clubblad een
foutje zat! Ik vertelde er ook bij, dat de degene die het foutje zou vinden,
een prijs zou winnen.
Nou vroeg ik me wel eens af, of mijn nieuwsbrieven wel gelezen worden.
Ik heb gemerkt dat dit wel het geval is! Als ik ging tennissen werd ik door
menigeen aangesproken en probeerde men mij, de oplossing te ontfutselen. “Wat is het foutje Kees?
“Zal wel een taalfout zijn, of is het een adverteerder niet zijn advertentie
niet betaald heeft?” “Zou zo maar kunnen”, antwoordde ik dan, “maar
welke is het dan.?” Van lieverlee kwamen er wat mailtjes daaromtrent
binnen!!
Beste Kees,
Ik denk dat ik zelfs 2 foutjes heb ontdekt:
Over het goede weer tijdens de vakantie zeg je in het vorige clubblad "Je
krijgt wat je verdient, dus dat zat bij mij wel goed" en je belooft daar een
artikeltje over je vakantie te schrijven en dat heb ik niet kunnen ontdekken. Ben benieuwd naar het prijsje,
Hé, groetjes,
Naam is bij mij, Kees, bekend! En is om privacy- en andere reden (ha,
ha) weggelaten!!
Even later dezelfde inzender:
Kees,
Dat jouw Koninklijke onderscheiding zeer terecht en méér dan verdiend
was, heb ik je meteen al laten weten; wat het foutje in het clubblad betreft:
KOPPIJN heb ik ervan, hou die prijs maar!
Groetjes, ……..
Er was ook iemand, die mij de goede oplossing doorgaf, maar als die oplossing dan gegeven wordt nà sluiting van de inzendingtermijn, moet ik
streng zijn! Maar daar was begrip voor!!
Maar wat was die oplossing??
In het clubblad wat op 18 juli aan jullie gestuurd is, stond op bladzijde 1
bovenaan: “31ste jaargang nummer 3, juni/juli 2016”
In het clubblad wat jullie op 19 september ontvingen stond hetzelfde en
dat was het foutje! Daar had natuurlijk nummer 4 moeten staan!!
Natuurlijk waren er ook goede inzenders en dat waren: Bert van Ham,
Sander van Berkel en Michelle Voermans. Ik heb hen de beloofde prijs
overhandigd!!
Dus als ik jullie weer eens uitdaag om iets op te lossen, meteen doen, want
door niet mee te doen, ben je wel een lekkere fles wijn misgelopen.
Kees
VRIENDJES- EN VRIENDINNETJES
TOERNOOI T.C. DEN HOUT.
Op 27 november is in Den Hout het vriendjes- en vriendinnetjes toernooi
gespeeld. Er was een mooie combinatie van jeugdleden en uitgenodigde
vrienden en vriendinnetjes. De wedstrijden zijn gespeeld als een tiebreak
battle. Op beide banen werden dubbel partijen gespeeld. Het team dat het
eerste twee tie breaks won was de winnaar.
Om er voor te zorgen, dat men telkens met en tegen andere deelnemers
zou spelen werd na elke ronde de samenstelling van de teams gewisseld
en kon de volgende battle gespeeld worden. Na ruim een uur spelen kwam
de hongerklap en werden broodjes met hotdogs geserveerd. Vol energie
werd nog een tweede serie wedstrijden gespeeld onder het intussen verschenen najaarszonnetje. Rond één uur zijn de laatste wedstrijden gespeeld en vertrok Iedereen tevreden richting huis.
Het was een mooie dag en in januari is al het volgende evenement. In de
tennishal in Made hebben we dan het husseltoernooi, gekoppeld aan de
Nieuwjaarsreceptie van T.C. Den Hout.
Paul Asbreuk
GEFELICITEERD
In januari
Bert Bodelier, Cor Mertens, Nathalie Kroon, Karin Geutjes, Roy Vermeulen, Mark Siemons, Adje van Arendonk, Remco van Groesen, Anton van
Vugt en Ben Geutjes.
In februari
Marieke van Berkel, Jordy Pheninckx, Sam Vermeulen, Koert van der Linden, Frans van Groesen, Joke Dekkers, Niek van Mook, Cornè Siemons,
Boris van Genk en Samuel Berghman Mark en Lars Hofkens.
GEEN TIJD?
GEEN PRIORITEIT BEDOEL JE
Als ik mensen vertel hoe vaak ik in de week gemiddeld sport, dan hoor ik
bijna altijd dat men daar allemaal geen tijd voor heeft. Ik zeg dan altijd
dat “geen tijd” geen argument is en dat ik er een paar letters voor mis.
Iedereen heeft namelijk even veel tijd en wel 24 uur op een dag. Natuurlijk is dit veel te kort door de bocht en zijn er genoeg mensen die willen
sporten, maar zich bijvoorbeeld door een fysiek- of mentaal ongemak niet
kunnen inspannen.
Ik moet bij zo’n discussie altijd denken aan een van mijn docenten die
voor de collegezaal stond. Als hij dan weer eens te horen kreeg dat door
tijdgebrek de opdracht niet uitgevoerd was, zei hij altijd: “Die opdracht
maken dat doe je er gewoon “bij”. Het is hetzelfde als met de liefde bedrijven. Dat plan je ook niet in jouw agenda en doe je er ook gewoon “bij”
en de rest loopt door.”
Natuurlijk moet je sporten plannen, als je het prioriteit geeft wordt het
vanzelf onderdeel van je DNA. Ik ben blij met mijn ouders, die mij altijd
hebben laten sporten. Ik zeg vooral “laten”, er lag geen enkele druk op
maar ze faciliteerden wel. Plezier stond te allen tijde voorop. Ik ben ervan
overtuigd dat daar de basis ligt. Zodra kinderen zien dat pa en ma zich
regelmatig inspannen , gaat het voor de kinderen onderdeel uitmaken van
de structuur waar kinderen zoveel baat bij hebben. Binnen ons eigen gezin
is het niet anders.
Je moet in de eerste plaats natuurlijk sporten leuk (gaan) vinden en er
voldoening uit halen op wat voor een manier dan ook. Jezelf afvragen wat
je ermee wilt bereiken en realistische doelen stellen. Dit kan al dan niet
met de hulp van een deskundige.
Ikzelf ben bloed fanatiek maar moet toegeven dat ik verschillende sporten
op andere manieren beleef. Ik bezoek de sportschool om fit te blijven en
beoefen tennis omdat ik het vooral een te gek spel vind. Ik kan genieten
van een mooie bal die een tegenstander slaat. Het draait bij mij gewoon
om een lekkere pot die ik kan winnen of in meer gevallen.... verlies. Zit
ik op de fiets en neem ik deel aan een wedstrijd, dan kan ik een duizend
doden sterven. Ook dan geniet ik als het er op zit en er iemand rapper was
dan ikzelf.
Ik had het net over plannen. Ik heb weer besloten om de Marmotte Cyclo
in de Franse Alpen te gaan rijden. Een tocht van 175 km met zo’n 5000
hoogtemeters (omgerekend 5 maal de Alpe D’Huez op) en dat allemaal
in EEN dag! Dat vergt een voorbereiding met toch bovenal een losse benadering (ik ben geen prof!).
Ik doe het omdat ik het leuk vind om mentale en fysieke grenzen op te
zoeken maar fiets enkel als ik zin heb in de fiets. Als dat toevallig een dag
niet zo is, dan maar niet. Dan geef ik iets anders de prioriteit op dat moment. Mijn gezin bijvoorbeeld, want dat is bovenal de basis van alles en
mijn ALLERHOOGSTE PRIORITEIT.
Een sportieve groet,
Sander van Berkel
OVERLAST VERLICHTING
Onlangs ontvingen wij een brief van een bewoonster van de Vrachelsestraat en een aantal bewoners uit de Contreie, waarin zij aangaven last te
hebben van de verlichting van onze banen. De lampen zouden hinderlijk
zijn. Zij gaven in hun brief aan, dat zij genegen waren om samen met ons
tot een oplossing te komen.
Omdat een goede buur beter is dan
een verre vriend, hebben wij deze
mensen uitgenodigd in ons clubhuis
en hebben met hen een goed en constructief gesprek gehad, waarin een
aantal oplossingen werden aangedragen, zoals vier nieuwe masten
met ledverlichting, nieuwe armaturen met ledverlichting op de bestaande masten en kappen die het
licht op de baan houden en de verspreiding van licht tegengaan.
Aan alle oplossingen hangt een financieel plaatje, hetgeen onze penningmeester uiteraard niet in zijn financiële planning voor dit jaar heeft
staan.
Bij de kavelverkoop heeft de gemeente deze bewoners niet gewezen op
de aanwezigheid van ons tennispark in hun directe omgeving. Daarom
hebben de buren het initiatief genomen om een brief naar de betrokken
wethouder te sturen, waarin zij om een gesprek, samen met ons, met de
wethouder vragen.
In dit gesprek gaan zij de wethouder vragen om de tennisvereniging op
enigerlei wijze tegemoet te komen.
Uiteraard houden wij jullie op de hoogte van het resultaat van het gesprek!
Kees
TROTS OP MIJN LEDEN
Ik heb leden om trots op te zijn!! Een van onze leden, Remco Jaspers, is
lid van de vrijwillige brandweer post Den Hout. Op 1 oktober jl. ging zijn
pieper!! “Uitslaande brand op het complex van vv Oosterhout” Remco
met spoed naar de kazerne en erop uit! Tot zondagsmorgens vroeg heeft
hij staan blussen. Toen naar huis even slapen, want zondagmorgen stond
er weer een wedstrijd van Irene 4 tegen TSC op het programma!
Toen Remco op het complex van IRENE aankwam, bleek dat een van de
tegenstanders op het veld lag met een hartstilstand. Remco bracht het hem
geleerde tijdens de reanimatiecursus meteen in de praktijk. Daarbij is het
gebruik van een AED-apparaat onontbeerlijk. Dat ding hangt achter slot
en grendel. De code om dat kastje te openen wordt per sms doorgegeven
aan de opgegeven deelnemers die daar in buurt wonen. Remco is er daar
een van, maar die was al druk aan het reanimeren en had dus geen tijd om
te kijken welke code gegeven was. Goede raad is duur maar ogenblikkelijke hulp was toen dringend nodig.
Gebeld met het nummer wat op de AED staat. 2x de voicemail. Daarop
heeft Nick Bakker het raampje van de kast waar de AED in hangt ingetrapt, waardoor de AED kon worden gepakt, zodat die kon worden gebruikt. Met succes. Het kordate optreden en snelle ingrijpen van de heren
zorgde ervoor dat de man weer bij kennis kwam en kon worden afgevoerd
naar het ziekenhuis. Het schijnt dat hij de week erop weer aan het voetballen was.
Voorafgaande aan de wedstrijd van die man zijn Remco en Nick door TSC
uitgenodigd en zijn daar in het zonnetje gezet.
Ik ben dus reuze trots op deze jonge leden van TC Den Hout!!
Kees
p.s. Snappen jullie nou ook waarom wij jullie uitnodigen en aansporen
om deel te nemen aan de reanimatiecursus die jaarlijks in De Brink gegeven wordt ?? Op een tennisbaan kan zoiets n.l. ook gebeuren!! (En dat
is bij ons al twee keer het geval geweest!!) In september/oktober 2017 zal
er weer een dergelijke cursus georganiseerd worden. Jullie horen daar
nog van!
NOSTALGIE EN EEN WARM BAD
Het toernooi vindt jaarlijks in september plaats bij Strijdo. Onlangs op 6
oktober 2016 werd er zoals gebruikelijk is weer het jaarlijks terugkerende
“Koppelpaardentoernooi” georganiseerd. Omdat het hier in alle opzichten
om een bijzonder toernooi gaat wil ik er graag een lans voor breken en
teruggaan in de historie en het oproepen van een stukje hysterie.
Het toernooi werd alweer
voor de 4e maal bij tennisvereniging Strijdo gehouden en afgewerkt.
Maar eigenlijk is het
toernooi ontstaan als een
wild tennistoernooi dat
gehouden werd in een
toen der tijd nog echt oud
dorpscafé met de al even
oubollige naam
“De Koppelpaarden” in Oosterhout. Voor er auto's door de straten reden,
telefoons waren uitgevonden of iemand ooit van Marie Curie had gehoord, ongeveer 250 jaar geleden dus, stond de boerderij die nu “Koppelpaarden” heet al naast het kerkhof aan de Veerseweg in Oosterhout.
De laatste eigenaar Kees Cornelissen van café “Koppelpaarden” groeide
op in het café. Bijna honderd jaar was het in handen van zijn familie: "Op
mijn tiende stond ik al achter het buffet." Opa en oma Cornelissen namen
het café in 1915 over van de familie Van den Corput; in '46 namen de
ouders van Cornelissen het over. In '78, niet lang na het overlijden van
zijn vader, nam Kees Cornelissen de scepter over van moeder Betje.
Welke Oosterhouter heeft nooit een kopje koffie met cake gehad bij “De
Koppelpaarden”, na afloop van een begrafenis? Honderden brachten er
uren door na hun tennis- of, voetbalactiviteiten, vogelvereniging, kaartclub, jeu de boules-vrienden, biljartmaten of gewoon, met een pint.
Eind jaren 80 van de vorige eeuw werd Kees Cornelisse alleen eigenaar
van de boerderij en werd hij kastelein. Hij liet alles zoals het was en veranderde niets aan de inrichting maar de laatste Cornelissen uit de rij was
wel degene die zorgde voor fikse uitbreidingen. Hij bouwde een grotere
zaal, en later zelfs een heel nieuw gedeelte. Kees Cornelissen was niet
dom en zakelijk ingesteld.
Om zijn café van voldoende klandizie te voorzien had hij naast een voetbalveld compleet met kleedkamer accommodatie en tribune (of wat er
voor door moest gaan) ook een aantal tennisvelden aangelegd. Bij grote
evenementen en kermissen liet hij zelfs een “Decap orgel” (zie op
YouTube) in een van de zalen van zijn zaak zetten zodat de bezoekers een
dansje konden wagen.
Het ging Cornelissen goed en hij had het naar zijn zin. Hier kwam van
alles, van putjesscheppers tot directeuren, aldus Kees. Ik ben altijd tussen
de mensen geweest. Je hoort en ziet veel." Maar voor een kastelein is het
horen, zien en zwijgen. Hoogte- en dieptepunten uit zijn jaren als cafébaas
wil Cornelissen niet oplepelen. "Een kastelein mag niet over de kwaaie,
maar ook niet over goeie momenten praten." Tot steeds meer klachten
over geluidsoverlast bij het café de gemeente bereikten, die op haar beurt
druk uit begon te oefenen op Cornelissen."
Ik had het graag nog een paar jaar gedaan", mijmert Cornelissen, kleintje
pils in de hand. "Maar ik kon het niet meer doen zoals ik wilde. Begin dit
jaar heb ik besloten te stoppen. Ik heb het jaar nog afgemaakt om rustig
en netjes afscheid te nemen van de klanten." Sinds 1978 stond hij zeven
dagen per week, 52 weken per jaar zonder vakanties achter de toog. Een
prachtig vak, vindt hij nog steeds.
De eerder genoemde tennisvelden waren voorzien van een betonvloer die
ervoor zorgde dat naast dat de bal nogal hoog op kon stuiten waarbij de
snelheid van spelen ook hoger lag dan bij een normale baan.
Ik heb me wel eens laten vertellen dat de toegepaste betonvloer ook de
reden was dat er via de KNLB getennist werd omdat deze dat niet toestonden. In ieder geval werden de betonnen tennisbanen los verhuurd en
ontstond er in de loop der jaren een vaste groep van spelers.
Om toch wat meer contact te krijgen met andere spelers ontstond er in de
jaren negentig van de vorige eeuw het idee bij een aantal toenmalige huurders om een toernooitje voor 50 plussers te organiseren. Kees Cornelissen
voorzag met deze actie wel extra klandizie binnen te kunnen halen en had
er dus wel oren naar dit plan. Omdat het ook ergens om moest gaan hij
stelde een wisselbeker ter beschikking. Daar men echter geen lid was van
de bond werd dit dus een “wild toernooi” waar iedere tennisspeler in en
buiten Oosterhout aan mee kon doen.
Op 31 december 2008 viel echter het doek voor het roemruchte café omdat de toenmalige wethouder in Oosterhout besloot dat het café niet meer
voldeed aan de huidige eisen van deze tijd als het gaat om hygiëne en
geluid. Sindsdien is Kees met pensioen en is het tennistoernooi en de traditie overgenomen door Strijdo. Een van de kartrekkers en oprichters van
het eerste uur is Diny Ligthart. Zij zorgt al bijna 25 jaar dat het toernooi
vlekkeloos verloopt en mede door haar inbreng komen er jaarlijks ongeveer 60 tot 80 vijftig plus tennissers uit de hele regio van Oosterhout op
het toernooi af.
Dat zorgt voor een unieke sfeer en onderlinge band die je bij geen enkel
ander toernooi kan vinden. Het toernooi vindt jaarlijks in september plaats
bij Strijdo. Door de jaren heen is iedereen elkaar gaan kennen en dat zorgt
elk jaar weer voor een speciale band waarbij je het ervaart alsof je in een
warm bad stapt. Er zijn dan ook deelnemers die elk jaar terugkomen en al
jaren meedoen, wat natuurlijk het leeftijdsgemiddelde behoorlijk opvoert. Het toernooi waarbij alle deelnemers willekeurig aan elkaar gekoppeld worden en waarbij iedere deelnemer maximaal 4 wedstrijden van 45
minuten elk speelt is niet gericht op prestatie, maar echt op gezelligheid
en speelvreugde.
Ook van onze vereniging doen ook elk jaar een aantal leden mee. Dat
varieert van 4 tot 8 leden. Dit jaar was de animo echter maar mager te
noemen met maar twee TC Den Hout leden onder de deelnemers. Ik hoop
met dit artikel volgend jaar meer leden te mogen ontmoeten bij Strijdo in
Oosterhout.
Jullie medespeler BB
Om het verhaal zo volledig en correct mogelijk te vertellen heb ik gebruik
gemaakt van een artikel uit de Stem van 9-12 2008 en gegevens die op
YouTube staan vermeld.
OVERZICHT DIVERSE COMMISSIES
Kantinecommissie:
Ad van Rijthoven
Adje van Arendonk
Jac van Gils
0161-416001
433542
076 5872279
Technische Commissie:
Adje van Arendonk
Terry Voermans
Ton van Dongen
Ad Schransmans (reserve)
433542
460891
437939
453583
Jeugdcommissie:
Remco van Groesen
Paul Asbreuk
Peter van Gils
06-5266 8864
0162-425249
06-10968284
Onderhoudscommissie:
Anton Geers
Annie en Adrie van Kastel
Kees Adamczak
Paul Jacobs
René Boer
Ad Siemons
06-29069761
450719
427854
06-15874409
0162-434714
0162-433637
Website beheerders:
Remco van Groesen
Terry Voermans
Annemiek Verduijn res.
06-5266 8864
460891
516167
Tennistrainster:
Yvette Basting
Email
06-29556057
[email protected]